ΟΙ ΠΑΛΙΑΤΣΟΙ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ.. - Αυτό το κόκκαλο να το πετάξουμε στα μούτρα τους πια.

Γράφει η Τριάδα Ζερβού

Ξεχείλισαν οι δρόμοι στις φτωχές τις συνοικίες,
στα πάρκα,στα ανήλιαγα στενά και στα υπόγεια..
Παλιάτσοι κάθε είδους τριγυρίζουν στις πλατείες,
αναζητώντας της ζωής πολεμοφόδια...

Ζουν σε μια πόλη σκοτεινή,συφοριασμένη,
τα σπίτια είναι γκρίζα και μουντά,μανταλωμένα,
κλειστή η κάθε πόρτα,σαν ψυχή ξεριζωμένη,
τα μαγαζιά της όλα με ρολά κατεβασμένα.

Το δίδυμο της συμφοράς,την κυβερνάει,
πετάει τους κατοίκους της στους δρόμους,
αδίστακτοι κι ανάλγητοι! Καθείς ξεχωριστά ξεσπάει,
σ'αδύναμους ανθρώπους, εφαρμόζοντας τους νόμους..

Που κάποιοι σατανάδες τους ζητούν πιεστικά,
κι εκείνοι σαν ποντίκια που το σκάνε από το πλοίο,
όταν το καίει μια φωτιά που έχει ανάψει ξαφνικά,
τρέχουν να σώσουν το τομάρι τους κι οι δύο..

Ετούτοι οι παλιάτσοι δεν χορεύουν στα σοκάκια..
Τα ρούχα τους δεν είναι οι στολές που τους ταιριάζουν..
Δεν βγαίνει γέλιο απο το στόμα τους,δεν κάνουνε κολπάκια,
την ρημαγμένη τους ζωή στο σώμα τους χαράζουν.

Ούτε η πόλη μοιάζει με σκηνή του τσίρκου ν' ανεβούνε,
μια περιρρεούσα ομίχλη απο καπνιά οργής τηνε σκεπάζει.
Εκείνοι,κατα διαστήματα σαν πεινασμένοι σκύλοι άγριοι ξεσπούνε,
μα μ'ένα κόκκαλο που τους πετούν,η οργή καταλαγιάζει...

Και συνεχίζουν το ξεπούλημα οι αδίστακτοι ηγεμόνες,
ο τελικός σκοπός τους είναι να τους διώξουν απ'την πόλη.
Με κάθε τρόπο,κάθε μέσον,με απάνθρωπους κανόνες,
που επιθυμούν,συστήνουν κι εφαρμόζουν οι διαβόλοι..

Τριάδα Ζερβού