Ομήρου Οδύσσεια: Ναυσικά 1/3 - Ανάγνωση στον Ομηρικό κύκλο. Στις 25.2.2015

ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ - Πατρίς είναι η Ήπειρος και η Μακεδονία του Αιγαίου η μαγεία .....

ΠΑΤΡΙΣ ΕΣΤΙ

Πατρίς εστί η οικογένεια μου,

το σπίτι μου  και τα παιδιά μου

η πόλη και το  χωριό μου

τα μνήματα των προγόνων μου

και το δικό μου.

Πατρίς   είναι   ο αέρας  τα πουλιά

τα αγρίμια  , τα θαλασσοπούλια , τα  φυτά

και  τα ελεύθερα σκυλιά τα αμολητά

ποτέ σου το  «λουκάνικο» της Πλατείας  μην ξεχνάς.

Πατρίς   είναι  η Ήπειρος και η Μακεδονία

 του Αιγαίου  η μαγεία

της Πελοποννήσου και της Ρούμελης

τα  κάστρα  της Παλιγγενεσίας

  ο λησμονημένος Ελληνισμός της Διασποράς

  από τη μαμά-Ελλάς

Πατρίς   είναι  των ιερών τόπων η ψυχή

η Ακρόπολη της Αθήνας  ύψιστη και  διαχρονική

  η Ολυμπία η Αμφίπολη και οι Δελφοί

  προσκυνήματα αχράντων μυστηρίων,

όσοι πιστοί προσέλθετε στην ιερή γη

  Πατρίς   είναι  οι τόποι  οι ενεργειακοί

της πατρώας θρησκείας

η Ιλιάδα, Οδύσσεια και η Ελληνική  Παιδεία

      οι θεοί μας  είναι  νοοκρατία 

Έλληνα ξύπνα και  πιάσε τα ηνία.

Διώξε   ληστές και κακούργους από την ιερή γη

πάρε  το «ιερόν έχετλον»  και κάνε παραγωγή

βάλε   νόμους, θεσμούς στην Πολιτεία

καιρός να εγκαταστήσεις την   Άμεση Δημοκρατία

   «ΟΧΙ» στην ναζιστική  τυραννία

Πατρίς  είναι  κάθε  σπιθαμή  Ελληνική

  τα    εορταστικά   συμπόσια   χωρίς  ξενύχτια

   το φεγγάρι  σαν βγαίνει από το γιαλό τη νύχτα

οι μαρμαροκολόνες και του ψαρά τα δίχτυα

  Είναι  ο   Αργοναύτης   και ο   νησιώτης

  μάχεται τα κύματα   σαν Δον Κιχώτης  

 και   ο ξένος  που  στέκει μπρος στη μαγεία

τούτης της χώρας εκστατικός

Ελληνική ψυχή έχει κι’ αυτός 

 Πατρίς είναι η συνείδηση της φυλής ,

 κάθε Έλλην   ένας Ζορμπάς και ένας Ηρακλής

είμαστε παμπάλαιοι σε τούτη τη γη και διαχρονικοί

   κρατάμε το  υποθηκοφυλακείο  της ιστορίας

τρεις κατακλυσμοί χάσαμε το παν

 για  την πατρίδα  δεν χάσαμε την  λατρεία

μόνον σ’ αυτή   γευόμαστε το νέκταρ  και την αμβροσία

  Ξέρουμε από παλιά ποιος  εχθρός

και ποιος  φίλος ,

αν  υπάρχει  μια ράτσα   δουλεμένη  είμαστε εμείς

και τώρα στης αβύσσου είμαστε το χείλος

αλλά η Ελλάδα δεν πεθαίνει πάντα ζει.

Πατρίς είναι η ρίγανη και   το θυμάρι 

 της μυρτιάς η μοσχοβολιά και το πουρνάρι

η αλάνα που παίζαν τα παιδιά

τα μεγάλα του Αιγαίου και τα  μικρά νησιά 

τα ολυμπιακά αγωνίσματα και τα ιδανικά

   οι  χαμένες στου πελάγου τα νερά  πολιτείες 

της ψυχής μας οι θύελλες και οι διχογνωμίες

η Κρητική καρδιά  θερμή σαν  τσικουδιά

και οι ανδραγαθίες

Πατρίς του ξενιτεμένου το όνειρο

το διαρκές

  αγιάτρευτη πληγή  η νοσταλγία

   άφησε την Ιθάκη του και το γλυκό ψωμί

και τράβηξε  μακριά  στην Τροία

Πατρίς   της Αθηνάς η  σοφία και

 του Ορφέα

σε μισούν πατρίδα μου γιατί είσαι πανωραία

    διαρκές το ταξίδι του Έλληνα  Οδυσσέα

του Απόλλωνα το πνεύμα  ο ιστός της Πηνελόπης

και ο γενναίος Έλληνας Στρατιώτης.

Πατρίς  πάσα γη για τον Έλληνα

                και δημιουργία               

  η ψυχή του πάλλεται  σαν  χορδή

που βγάζει  αρμονία

και αποζητά Ελευθερία , Δικαιοσύνη

και Δημοκρατία.

Πατρίς είναι τα  μυθικά κατορθώματα

και του λαού μας οι  Γενοκτονίες

της φυλής μας οι βαθιές λαβωματιές

  των  ηρώων  μας οι  θυσίες

σαν   αναμμένο κάρβουνο   θέρμανε λαούς

                                για πάμπολλα  χρόνια

   και τώρα να την  πετάξουν  θέλουν  στα καταχθόνια

Τούτη η πατρίς έχει δόξα έχει χάρη

  μεγαλούργησε όταν  ανθρωποφάγοι  ήταν  οι άλλοι

σκότωσε νωρίς τον Πύθωνα με το δοξάρι

χαίρε Ω! χαίρε Λευτεριά , όχι σκλαβιά και πάλι

*Αμφικτύων

27/2/2015

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/

Η γεωργία ξεκίνησε στην Ελλάδα. - Παγκόσμιες πρωτιές στην Κύπρο. Τα "αινίγματα" που έφεραν οι ανασκαφές στην Θεόπετρα. Μοναδικό στον κόσμο το σιτάρι Βοιωτίας. Οι διαφορές σιταριού-κριθαριού. Τα ελευσίνια μυστήρια και το κριθάρι. Οι Ινδιάνοι Τσούμας και η σχέση τους με την... Κύπρο. Το καλαμπόκι, το Μεξικό και οι αρχαίοι Έλληνες...

Στις 27 Φεβρουαρίου 1943 έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών, ο σπουδαίος έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς.

Παιδί μου,
το Περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι όπως το δεις
να μη το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά
και φράξε το πιο στέρεα
και πλούτισε τη χλώρη του
και πλάτυνε τη γή του.
Κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται
να το βεργολογήσεις.
Κι αν αγαπάς τ' ανθρώπινα
και όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε
τα ξωτικά να φύγουν.
Και τη ζωντάνια σπείρε του
μ’ όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.
Κι αν είναι κι έρθουν χρόνια δίσεχτα,
πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιαγμένα,
κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δέ φελάν
παρά για μετερίζια, 
μη φοβηθείς το χαλασμό.
Φωτιά! Τσεκούρι!
Τράβα, ξεσπέρμεψέ το,
χέρσωσε το περιβόλι κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του
και ταμπουρώσου μέσα,
για πόλεμο, για μάτωμα,
για την καινούγια γένα,
π’ όλο την περιμένουμε,
κι όλο κινάει για να ‘ρθει,
κι όλο συντρίμι χάνεται
στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια Ιδέα να στο πει,
μια Ιδέα να στο προστάξει

Το νέο του θανάτου του επιφανέστερου ποιητή της γενιάς του 1880 κυκλοφόρησε με αστραπιαία ταχύτητα στην κατοχική Αθήνα. «Χτες βράδυ μία είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μία είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός» γράφει στο προσωπικό της ημερολόγιο η Ιωάννα Τσάτσου.

 Επιφωνήματα

Τα θαύματα του Θεού Έρωτα!!!!!!! ΘΕΟΣ ΕΡΩΣ!!! ΣΑΧΑΡΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ! Ο Θεός Έρως!!!

 
Τα θαύματα του Θεού Έρωτα!!!!!!!
ΘΕΟΣ ΈΡΩΣ!!!
ΣΑΧΑΡΑ,
ΚΑΙ
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ!
Ο Θεός Έρως!!!
Με την Μυστηριώδη
Υπέρτατη Τεχνολογία του…
με την Θεία Αμμοθύελλα του,
από την έρημο της Σαχάρας,
συνάζει
φυτευτικό λίπασμα!!!
Που είναι αναμειγμένο
με σκόνη από των ζώων,
πτηνών, από ανθρώπινες
σάρκες και κόκαλα...
Ανεβάζει
την Θεία Αμμοθύελλα του
ψηλά στον αιθέρα…
και την ταξιδεύει
στην άλλη πλευρά
του πλανήτη…
δίχως αλλαγές καιρού
και δίχως εμπόδια!!!
Φέρνει την μαγική σκόνη
πανό από το καταπράσινο
δροσερό δάσος…
ανακατεύοντας,
της Σαχάρας την σκόνη
με γκρίζα σύννεφα,
φυτευτικό λίπασμα
να σκορπίσει,
στης Νότιος Αμερικής
την Καταπράσινη
Ζούγκλα,
με Θεία
Ενέργεια να την ποτίσει!!!
«South America green rainforest»
«Νότια Αμερική πράσινο τροπικό δάσος»
Της Νότια Αμερικής
το Καταπράσινο
της Βροχής Δάσος!!!
Είναι κεντρική φλέβα
Της Μάνας Γαίας
που συντηρεί
και τροφοδότη
όλην την Μάνα Γαία
θάλασσα και στεριά!!!
Το ανθρώπινο φθόνος,
με κάκια, σουβλίζει,
της Μάνας
την Ιερή Φλέβα
προκαλώντας της,
αιμορραγία και
άσχημο πόνο…
Ωωωωω Θεέ Έρωτα
πόσο Θαυμάσια
που είναι η Υπέρτατη
Θεία Λειτουργιά σου,
να έχεις
τις Τιτανικές Δυνάμεις
με την Μυστηριώδη
Τεχνολογίας σου,
το να σμίγεις, το ξερό
με το χλωρό!!!
Να Παντρεύεις την Σαχάρα
με την Καταπράσινη Ζούγκλα!!!
Ωωωωω Θεέ Έρωτα
Κανένας Θεός
δεν έχει την δυνατότητα
να κάνει τέτοιους
Μεγάλος Άγιους Γάμους!!!!
Ωωωωω Θεέ Έρωτα
Θαυμάσια τα ανεξήγητα
και άγνωστα μεγαλεία σου!!!
Τα Μέγα Θαύματα σου!!!
Θαυμάσιε Μέγα,
και Τρανέ
Θεέ Έρωτα!!!!
Όλοι οι Άγιοι, οι Θεοί,
όλοι η ανθρωπότης,
δεν γνωρίζει τίποτε,
δεν είναι εις θέση, ούτε
ένα κόκκο, της ερήμου
για να κατασκευάσει
είμαστε όλοι τόσο μικροί
μπροστά στα Θαυμάσια
άγνωστα έργα
και τις ενέργειες
του Θεού Έρως!!!
Για σκέψου λίγο;…
το τί, θα πάθουμε,
εάν πάρει διαζύγιο
Ο Ουρανός Πατέρας,
Από την Μάνα Γαία;;
Ουρανός Πατέρας
Και
Μάνα Γαία!!!!
Το σεβασμιότατο,
αχώριστο ζευγάρι
Του Θεού Έρωτα!!!
Ωωωωω Θεέ Έρωτα
Κανένας Θεός
δεν έχει την δυνατότητα
να κάνει τέτοιους
Μεγάλους Άγιους Γάμους!!!
Όλοι η ανθρωπότητα
είναι παραβάτες
στους νόμους
του Θεού Έρωτα…
Κι ακριβά πληρώνει
την παρανομίαν ταύτην…
«ανήθικες τέρψης δεν διαρκούν για πολύ»…
Writing by:
Σταύρος Σιταράς Ομηρίδης
© Copyright, 2 10 2014 1:49 μμ 591948
Όσοι αναγνώστες
με κατακρίνετε
για τρελό και παγανιστή…
σας ευχαριστώ πολύ,
γιατί,
αυτό είναι μεγάλη μου τιμή!!!

 Stavros Sitaras

( Η ΕΛΠΙΔΑ.. ΠΡΙΝ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ) Η νέα κυβέρνηση, εδώ, στο εσωτερικό μέτωπο θα κριθεί και αν πετύχει, όλα αυτά τα άθλια ανθρωπάκια που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες θα πάνε σπίτι τους, ή ακόμη........- Περί πολιτικής Του Δημητρίου Παπαδόπουλου (Σταυριώτη)

Το λοιπόν, η εν πολλοίς αναμενόμενη «κωλοτούμπα» από την νέα ελληνική κυβέρνηση έλαβε χώρα. Μπορεί να μην υπήρξε τόσο θεαματική όσο την περίμεναν κάποιοι, αλλά είναι γεγονός ότι έγινε. Και φυσικά δεν μπορούσε να συμβεί διαφορετικά. Όταν έχεις τους Γερμανούς απέναντι, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Εμένα ωστόσο, με πείραξε περισσότερο η άλλη κωλοτούμπα. Όχι η ευρωπαϊκή αλλά η εσωτερική. Ποια; Η εκλογή Παυλόπουλου. Αλήθεια, πόσο θλιβερό!
Τα θετικά της υπόθεσης μετά τις πρόσφατες εκλογές; Έχουμε μια κυβέρνηση για την οποία έχουμε πολύ λιγότερους λόγους να ντρεπόμαστε. Η ελπίδα και μια κάποια αυτοπεποίθηση, καθρεπτίστηκε στα πρόσωπα της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελλήνων. Ο φόβος στον οποίο επένδυσε η προηγούμενη κυβέρνηση, θάφθηκε επί του παρόντος βαθιά στην συνείδηση των πολιτών. Πόσο λάθος έκαναν! Είναι γεγονός όμως πως η ελπίδα από μόνη της δεν φθάνει. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Χρειάζεται τώρα πια, πράξη και δουλειά. Έχουμε έναν νεότατο πρωθυπουργό που μάς εμπνέει κάποια ελπίδα και δεν δείχνει να προέρχεται από εκείνον τον βδελυρό οχετό των παλιών πολιτικών προσώπων και οικογενειών που βύθισαν την χώρα στην απαξία. Έχουμε, ακόμη, έναν κοσμοπολίτη υπουργό οικονομικών που δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνες τις άθλιες εικόνες των κακόμοιρων λογιστάκων και θεωριτικολόγων των προηγούμενων κυβερνήσεων (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο, Χαρδούβελη κ.α.). Εν τέλει, αποκτήσαμε μια κυβέρνηση που μας δίδαξε, τις λίγες ημέρες που βρίσκεται στην εξουσία, την πραγματική έννοια της διαπραγμάτευσης. Και σήμερα είναι αναμφισβήτητο ότι εάν γινόταν εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξεπερνούσε το 70%. Αυτό από μόνο του όμως δεν λέει και πολλά πράγματα. Κι αυτό το γνωρίζουν οι διοικούντες. Οι καιροί είναι τέτοιοι που τα ποσοστά αυτά είναι τόσο ευμετάβλητα, όσο και οι προτιμήσεις μιας άστατης γυναίκας. Και κάπου εδώ τελειώνουν τα καλά…
Πάμε στους Γερμανούς τώρα… Η έκφραση «εν αρχή ήν ο λόγος», μας έρχεται κατευθείαν από την ελληνοχριστιανική παράδοση. Ο Γκαίτε όμως παράφρασε τη ρήση και το έθεσε ως εξής: «εν αρχή ην η πράξις». Πολύ σωστά! Και ο Γκαίτε ήταν Γερμανός. Και τώρα στην Ευρώπη, ζούμε κάτω από τον αστερισμό αυτού του έθνους στο οποίο η ανθρωπότητα οφείλει πάρα πολλά. Οι Γερμανοί δεν είναι τυχαίοι. Η ανθρωπότητα τούς οφείλει σχεδόν τόσα όσα και στους αρχαίους Έλληνες. Ας μην ξεχνάμε ότι η δεύτερη Ιώνειος επανάσταση του πνεύματος και των επιστημών, (η πρώτη έγινε 700 χρόνια π.Χ. από Έλληνες των παραλίων της Ιωνίας), αυτή που άλλαξε για δεύτερη φορά την πορεία της ανθρωπότητος πριν από 400 χρόνια, είχε πρωτεργάτες τους Γερμανούς. Δεν είναι διόλου τυχαία ακόμη η ρήση του Άρθουρ Καίσλερ όταν αναφερόταν στον (Γερμανό) Μπετόβεν… «ίσως το πιο σπουδαίο πνεύμα που γέννησεν ποτέ η ανθρωπότητα»…
Kαι να πω κάτι πολύ απλό και προσωπικό. Τους περίφημους αρχαίους Έλληνες που τόσο χρησιμοποίησα στο συγγραφικό μου έργο και που διαμόρφωσαν εν πολλοίς και τις φιλοσοφικές αντιλήψεις μου, προσωπικά τους διδάχθηκα μέσα από δρόμους και μονοπάτια που μού έδειξαν οι Γερμανοί πρώτιστα και κατόπιν κάποιοι άλλοι Γάλλοι, Αγγλοσάξωνες και λιγοστοί Έλληνες.
Όταν λοιπόν έχεις να κάνεις με Γερμανούς, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Κι όταν πετυχαίνεις, όταν τους αντιπαλεύεσαι, μια μικρή έστω νίκη, αυτό είναι σπουδαίο. Και οι δικοί μας, κάτι κατάφεραν στο πεδίο αυτού του αμείλικτου οικονομικού πολέμου που μαίνεται στις μέρες μας. Κατάφεραν μια μικρή νίκη. Ο πόλεμος όμως συνεχίζεται και η ιστορία μας διδάσκει ότι οι Γερμανοί στην αρχή πάντα νικούν αλλά στο τέλος είναι οι χαμένοι του πολέμου. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πριν πέσουν, έχουν αφήσει πίσω τους συντρίμμια και καταστροφές. Το σίγουρο είναι ότι έρχονται δύσκολα χρόνια και ότι εμείς ως Έλληνες θα τα υποστούμε όπως συνέβη πάμπολλες φορές στο παρελθόν. Δεν μπορούμε να το αποτρέψουμε, πρέπει όμως να είμαστε έτοιμοι. Δύσκολα χρόνια έρχονται…
Ας έρθουμε όμως σε πιο πεζά πράγματα. Δεν περίμενα ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν τον προτίμησα με την ψήφο μου, να επιτύχει μια περιφανή νίκη έναντι του γερμανοτραφούς ευρωπαϊκού ιερατείου που θα αντιστρέψει τον ρου της ευρωπαϊκής ιστορίας. Ό, τι λίγο πέτυχε μέχρι σήμερα όμως, είναι επαρκές. Το πραγματικά δύσκολο έργο του είναι η ορθή εσωτερική διακυβέρνηση και εκεί θα τον κρίνουμε όλοι μας. Εάν καταφέρει να καθαρίσει την κόπρον του Αυγεία που συσσώρευσαν οι ανίκανες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Η οικονομική δυσπραγία που στάθηκε αφορμή να βγει στη επιφάνεια και η πολιτική και ηθική κρίση που μας μαστίζει, έχει λοιπόν και την καλή της πλευρά. Μας ωρίμασε ως πολίτες και μας κατέστησε περισσότερο απαιτητικούς απέναντι στους διοικούντες.
Με δυο λόγια, τα ψέματα των πολιτικών τέλειωσαν. Η νέα κυβέρνηση, εδώ, στο εσωτερικό μέτωπο θα κριθεί και αν πετύχει, όλα αυτά τα άθλια ανθρωπάκια που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες θα πάνε σπίτι τους, ή ακόμη καλύτερα στη φυλακή (όσοι διέπραξαν εγκλήματα φυσικά). Και το σίγουρο είναι ότι ο πολύς Βενιζέλος και το κόμμα του θα συνεχίσει να βρίσκεται πίσω από την Ένωση Κεντρώων του Λεβέντη όπως συνέβη εδώ στη Θεσσαλονίκη, όσο κι αν επιμένει να μην αντιλαμβάνεται ότι έχει καταστεί λείψανο μιας πολιτικής που έχει θαφτεί οριστικά. Το ίδιο κι ο Σαμαράς (και οι περί αυτόν γραφικοί τύποι). Που οι καημένοι προσεύχονται νυχθημερόν να αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ, να καταστραφεί ό, τι απέμεινε από την Ελλάδα μας, και να επανέλθουν ως σωτήρες. Η Ελλάδα έχει ήδη αλλάξει κι αυτοί δεν το έχουν
πάρει ακόμη χαμπάρι. Αλήθεια, οι δικοί μας, οι καθόλα άξιοι βουλευτές της Β’ Θεσσαλονίκης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τι κάνουν; Ο Αρβανιτίδης, ο Καράογλου ο Αναστασιάδης κ.α.; Θα αντιδράσουν επιτέλους; Τι περιμένουν; Πώς να αντιδράσουν; Δεν θα τους πούμε πώς, εμείς, οι απλοί πολίτες. Όπως ήξεραν πολύ καλά τι να κάνουν για να εκλεγούν, έτσι και τώρα να μάθουν τον τρόπο να βγουν από το αδιέξοδο στο οποίο μάς οδήγησαν, στηρίζοντας ένα καταφανώς σάπιο πολιτικό σύστημα.
Να διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη για τη νέα κυβέρνηση; Κρατώ μικρό καλάθι. Η προτίμηση Παυλόπουλου για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας από την νέα κυβέρνηση, είναι ενδεικτική ενός επικείμενου συμβιβασμού με το πιο βρώμικο πολιτικό κατεστημένο που αναμφίβολα προαναγγέλλει ανάλογη συνέχεια. Όπως και να ‘χει, όμως, εμείς οι πολίτες οφείλουμε να δώσουμε την ευκαιρία στους νέους άρχοντες να δείξουν τι μπορούν να κάνουν. Άλλωστε άλλη επιλογή δεν έχουμε. Ο άλλος πόλος εξουσίας, η συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχει καταδικαστεί στη συνείδησή μας.
Όλα αυτά όμως, αποτελούν σκέψεις… που μπορεί να διαθέτουν κι έναν απροσδιόριστο τόνο αισιοδοξίας… κάτι σαν την προεκλογική «ελπίδα» του ΣΥΡΙΖΑ που μόλις ήρθε… Που ήρθε όμως κάπως αργά, γιατί εμείς δεν ήμασταν εκεί να την συναντήσουμε… αργήσαμε στο ραντεβού μια γενιά και βάλε…
Ωστόσο ως κατακλείδα θα ταίριαζε κάτι πιο ρεαλιστικό. Αλήθεια, εμείς οι πολίτες, ο καθένας από εμάς, εσείς κι εγώ, είμαστε τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να την βγάλουμε καθαροί μετά από το έγκλημα που έχουμε διαπράξει, πρώτιστα ενάντια στους εαυτούς μας και δευτερευόντως ενάντια στην ταλαίπωρη χώρα μας; Όλοι αυτοί που μάς κυβέρνησαν τα τελευταία τριάντα με σαράντα χρόνια, ούτε ουρανοκατέβατοι ήρθαν ούτε μας επιβλήθηκαν δια της βίας. Τους τιμήσαμε με την ψήφο μας και τους εκλέξαμε δημοκρατικά. Κι όταν έκλεβαν τα δημόσια ταμεία, όταν διόριζαν τα κομματόσκυλά τους (αλησμόνητε Παυλόπουλε!) τούς θεωρούσαμε μάγκες. Και ενίοτε τρώγαμε κι εμείς κάτι από τα ψιχουλάκια που έπεφταν από τα τραπέζια των συμποσίων τους. Και τώρα τι ζητάμε; Τα ρέστα; Δεν πρέπει όλοι μας να πληρώσουμε (όσο αναλογεί του καθενός) αν όχι για το «έγκλημά» μας, τουλάχιστον για την αφέλεια ή την βλακεία μας;
Το λοιπόν, δεν φταίνε οι Γερμανοί και οι μεγάλες πολυεθνικές! Αυτοί έδωσαν μπόλικα δανεικά και ζητούν τώρα, που δεν μπορούμε να τα αποπληρώσουμε, να αποκτήσουν τη χώρα μας κοψοχρονιά. Για κάποιον που έχει στοιχειώδη γνώση της Ιστορίας, έτσι γινόταν πάντα κι έτσι θα γίνεται. Και για ποια Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης συζητάμε και μάς μιλούν οι πολιτικοί (δικοί μας και ξένοι); Στην πολιτική και τη διπλωματία ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου. Κανείς δεν κάνει χάρες και κανείς δεν δανείζει χωρίς τόκο. Περιμένουμε λοιπόν από τον άφθαρτο(;) ΣΥΡΙΖΑ, να δικάσει πραγματικά τους ενόχους που έβαλαν τις υπογραφές τους και υποθήκευσαν την κυριαρχία της χώρας και την αξιοπρέπεια και την επιβίωση των μελλοντικών γενιών μας. Θα το κάνει; Ιδού ένα εύλογο ερώτημα!
Και τι θέλουμε τώρα; Τι ζητάμε; Από έναν νεαρό σαραντάρη πρωθυπουργό, με καλές έστω προθέσεις, να μας σώσει; Κι από έναν στιλάτο αντισυστημικό υπουργό οικονομικών να μας λύσει το πρόβλημα του υπερδανεισμού και της ήδη συντελεσθείσας χρεωκοπίας; Εάν ναι, συνεχίζουμε να είμαστε αφελείς και αυτό, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι ασυγχώρητο! Τι κάνουμε λοιπόν; Πρώτιστα αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι. Δεν περιμένουμε να αλλάξουν οι άλλοι (για χάρη μας). Πράγμα πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο. Μόνο που τώρα, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα –τώρα που η απάτη μάς αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο- διαφαίνεται ως επιτεύξιμο. Ίσως μπορούμε ν’ αλλάξουμε.
Και βέβαια δείχνουμε εμπιστοσύνη και στηρίζουμε αυτούς που μας κυβερνούν, αφού όμως τους ελέγχουμε πάντα.
Αυτά…

 Του Δημητρίου Παπαδόπουλου (Σταυριώτη)

ΣΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΗ ΡΕΜΒΗ ~ ΧΡΗΣΤΟΣ ΥΦΑΝΤΗΣ - Έρωτας το λάβαρό μου κι εσύ ο ιστός του!

ΓΙ`ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ! - Νέμεσις - ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΕΡΙΞΕ ΕΝΑ ΣΑΠΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ 40 ΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ! ΞΑΝΑΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ !

Λιάτσα Δήμητρα: Η Λευκοθέα. - Λιάτσα Δήμητρα:Ανάγνωση στον Ομηρικό κύκλο.

962 ) Κάρτσιος Βασιλ: Εμμανουήλ Παπάς. 1/4

Η παράδοσις του Εμμανουήλ Παπά από τους Αγιορείτες εζητήθη από τον Αβδούλ
Αμπούδ. Οι Αγιορείτες όχι μόνον δεν διαπραγματεύθηκαν καν την παράδοσή
του, αντιθέτως τον κατεδίωξαν αμέσως οι ίδιοι. Ακολουθεί το έγγραφο της
προδοσίας των ηγουμένων των δεκαεννέα υπολοίπων προς τους μοναχούς της
Μονής του Εσφιγμένου : «Εις την πανοσιότητά σας, Άγιοι Πατέρες, του
ιερού Κοινοβίου Εσφιγμένου. Χθές ο ενδοξότατος ημών Χασεκή Αγάς μας, σας
έγραψε μουρασελόν, δια να πιάσετε ενέχειρον τον άρχοντα Παπά (τον
Εμμανουήλ Παπά) και τους λοιπούς καθώς και ο ίδιος σας έγραψε. Λοιπόν
σας γράφομεν και ημείς οι των είκοσι Ιερών Μοναστηρίων Προϊστάμενοι, εν
τη Ιερά Συνάξει, να κάμετε το ίδιον, ομοφώνως, δηλαδή να μας τους φέρετε
ενταύθα αναμφιβόλως και τους ζητούμεν από εσάς εφεύκτως. Και ιδού όπου
στέλλομεν επίτηδες ανθρώπους, δια να τους πάρουν. Και όσοι ακολουθούν
τον άρχοντα από τους εντοπίους Πατέρες, να τον αφήσουν και να
επιστρέψουν εις τα κελλιά τους. Ειδε και φανούν παρήκοοι, θέλουν
υποπέσει εις οργήν μεγάλην, και θέλουν χάσει και τα οσπίτιά των. Ομοίως
και όσοι άλλοι πιασθούν έχουν να παιδεύωνται. Ταύτα προς είδησίν σας και
εμμένομεν. 1821-18 Νοεμβρίου. Άπαντες οι εν τη Κοινή Συνάξει των
δεκαεννέα ιερών Μοναστηρίων του Αγίου Όρους Προϊστάμενοι».
Εφ’ όσον
δεν υπήρχαν στο Άγιον Όρος Τούρκοι, οι Αγιορείτες μπορούσαν να
φυγαδεύσουν τον Ε. Παπά. Προτίμησαν όμως να τον παραδώσουν. Το μόνον που
διαπραγματεύθηκαν οι Αγιορείτες ήταν τα χρήματα. Ο Εμμανουήλ Παπάς
καταδιωκόμενος από τους Τούρκους και τους Αγιορείτες καλογήρους
κατόρθωσε να επιβιβασθή με λίγους πιστούς συντρόφους στο πλοίο του Χ.
Βισβίζη για την Ύδρα. Κατά την διαδρομή εξαντλημένος από τις κακουχίες
και τις συγκινήσεις της τραγικής του περιπέτειας πέθανε, στο πλοίο, από
καρδιακή προσβολή. Το σώμα του κηδεύθηκε στην Ύδρα με τιμές ΗΡΩΟΣ!
Το
μόνο που διαπραγματεύθηκαν οι Αγιορείτες ήταν το χρηματικό ποσόν των
δυόμισυ εκατομμυρίων γροσίων, για το οποίο ζήτησαν 40 ημέρες χρονικά
διάστημα για την παράδοση τελικά στους Τούρκους αυτού του ποσού.

Δείτε το βίντεο : http://youtu.be/anGfTPvBuu4

Για όλα αυτά και άλλα πολλά, ζηλεύουν την Ελλάδα μας

 Ζούμε στη χώρα με τις χιλιάδες ομορφιές!!!

Με αυτόν τον μαγικό ήλιο!

Με τις ατέλειωτες  αμμουδιές και τις γαλάζιες θάλασσες!

Εδώ γεννήθηκε ο πολιτισμός και μεταλαμπαδεύτηκε σε όλο το κόσμο. Εδώ γεννήθηκε η φιλοσοφία, η δημοκρατία και ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ζούμε στη χώρα με την τόσο μεγάλη και ενδιαφέρουσα ιστορία. 

Γι αυτά και για άλλα πολλά την ζήλευαν και την ζηλεύουν αρκετοί και θα ήθελαν με κάθε τρόπο να την κάνουν δικιά τους. Παλιά αυτό γινόταν με πόλεμο. Σήμερα με οικονομικό και ψυχολογικό "πόλεμο". Παλιά οι πρόγονοί μας την έσωσαν από των εχθρών τα χέρια και είχαν πάντα ψηλά το κεφάλι. Πέθαιναν γι αυτήν, με ψηλά το κεφάλι! 

Θα το σκύψουμε εμείς σήμερα; 

Δεν νομίζω... Δεν πρέπει να αφήσουμε σε κανέναν αυτήν την ομορφιά!

Μιλάμε για την Ελλάδα μας.

Την δικιά μας ΕλλάδαΑπολαύστε την!
 ΔΕΙΤΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ !!! https://stratimina68.blogspot.com/2015/02/blog-post_31.html?spref=bl

958 ) Φιλισταίοι οι 'ξεχασμένοι' Έλληνες της Παλαιστίνης | Αρχαίοι Έλληνες: eleysis-ellinwn.gr

              Φιλισταίοι οι 'ξεχασμένοι' Έλληνες της Παλαιστίνης | Αρχαίοι Έλληνες: eleysis-ellinwn.gr

957 ) Περιγραφή Εγκλημάτων Χριστιανισμού κατά του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 

H χριστιανική θρησκεία αντιμετώπισε με μεγάλο μίσος το ελεύθερο Ελληνικό Πνεύμα, για έναν απλό λόγο: βασιζόμενη στην αρχή του «πίστευε και μη ερεύνα» θεωρεί οτιδήποτε πέραν της δικής της ιδεολογίας είναι «σατανικό» και καταδικαστέο σε θάνατο. Η «ιερά εξέταση» σταμάτησε δια νόμου μόλις το 1850 μ.ν.χ.
Κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο για τους Έλληνες, που είχαν έμφυτα τα στοιχεία της αναζήτησης και του προβληματισμού. Ήταν επομένως απειλή για τους εκφραστές της θρησκείας της «αγάπης». Με δικαιολογία λοιπόν τον εκχριστιανισμό τους, κατέστρεψαν έναν πολιτισμό ανώτερο από κάθε άποψη. Έναν πολιτισμό, που έθεσε τις βάσεις της επιστημονικής σκέψης, της καλλιτεχνικής αναζήτησης και ενός ιδεώδους που δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι ζώο με προκαθορισμένη μοίρα, αλλά ένα ον νοήμον, ικανό να εξελιχθεί ελεύθερα και να μεγαλουργήσει, χωρίς το φόβο κανενός εξωσυμπαντικού «θεού».
Τα δοθέντα στοιχεία αφορούν αποκλειστικά τους Έλληνες και τους Εθνικούς της ανατολικής αυτοκρατορίας (Nova Roma του Boσπόρου) και δεν περιλαμβάνουν τις σφαγές και τις καταστροφές που υπέστησαν από την χριστιανική εξουσία άλλοι λαοί όπως οι Κέλτες, οι Ρωμαίοι και λοιποί δυτικοί Εθνικοί.
Στα εγκλήματα των Χριστιανών κράτησα κάποιες σκέψεις μου που σχετίζονται με τα συμπεράσματα που έβγαλα μελετώντας το κομμάτι αυτό της ιστορίας. Συμπεράσματα στα οποία πιστεύω -ύστερα από την μελέτη της ανωτέρω καταγραφής- θα καταλήξουν και όλοι όσοι ακόμα ασκούν την λειτουργία της σκέψης και διαθέτουν ακόμα κριτικό μυαλό και πνεύμα (κάτι που στην σημερινή Ελλάδα των μπουζουκιών και του χρηματιστηρίου σπανίζει).
Μελετώντας λοιπόν την ιστορική αυτή περίοδο ο αναγνώστης θα συνειδητοποιήσει πως η καταστροφή των Ελληνικών ιερών, των επιστημονικών βιβλίων και η ανελέητη σφαγή των Ελλήνων από τους αυτοκράτορες της Nova Roma και τους Χριστιανούς δεν ήταν απλά ένα ατυχές επεισόδιο της ιστορίας αλλά μια μελετημένη και προσχεδιασμένη εθνοκτονία του Ελληνικού πολιτισμού καθώς και οτιδήποτε αντίθετου ή και διαφορετικού με τα Ιουδαιοχριστιανικά πρότυπα. Τα χρόνια στα οποία αναφερθήκαμε δεν έγινε απλά ένα πέρασμα από την αρχαία θρησκεία στην νέα με κάποιες παρεκτροπές από κάποιους θερμόαιμους όπως μας δικαιολογούνται ακόμα και σήμερα διάφοροι όψιμοι λάτρεις του Βυζαντινού “πολιτισμού”. Αλλά η σχεδόν ολοκληρωτική εξαφάνιση αυτού που ύστερα από τόσους αιώνες, ύστερα από τόσες καταστροφές ακόμα λάμπει και οδηγεί τα φωτισμένα πνεύματα της ανθρωπότητας, η πολύπλευρη, φιλελεύθερη και δημιουργική ελληνική σκέψη. Ίσως πολλοί αναρωτηθούν για πιο λόγο οι χριστιανοί έδειξαν τέτοια μανία και τέτοιο μένος εναντίον του ελληνικού στοιχείου στο σύνολο του.
Η απάντηση είναι συνάμα απλή αλλά και τρομερή. Ο χριστιανισμός όπως διαμορφώθηκε από τον Σαούλ (ελληνιστί Παύλος) δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μία αίρεση του Ιουδαϊσμού. Μοιράζεται με αυτόν (τον Ιουδαϊσμό) τις ίδιες αρχές τις ίδιες αξίες και στηρίχθηκε στα ίδια θεμέλια με αυτόν. Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει πως όπως και ο Ιουδαϊσμός ο Χριστιανισμός αποτελεί μια εξ’ αποκαλύψεως θρησκεία με ιερά, ¨θεόπνευστα¨ κείμενα και δόγμα. Είναι πάγια αντίληψη του χριστιανισμού πως οτιδήποτε πέρα από το αυστηρά οροθετημένο δόγμα του είναι όχι απλά λανθασμένο αλλά και σατανικό, διαβολικό και αιρετικό. Οι Ιουδαιογενής θρησκείες και στην περίπτωση μας ο Χριστιανισμός δεν αποδέχονται κανένα άλλο μονοπάτι εξέλιξης ή αν θέλετε ΄σωτηρίας΄ πέρα από το δικό τους και ταυτόχρονα θεωρούν θεάρεστο αλλά και φιλεύσπλαχνο (για τις ψυχές των αλλόπιστων) έργο τον προσηλυτισμό αλλά και την επιβολή της δικιάς τους κοσμοθεωρίας. Έχοντας κατά νου αυτό ας κοιτάξουμε τώρα τα βαθύτερα αίτια του ανελέητου κυνηγητού του ελληνικού στοιχείου από τους χριστιανούς της εποχής.
Με την υιοθέτηση του χριστιανισμού ως θρησκεία της αυτοκρατορίας το Χριστιανικό δόγμα βρήκε απέναντι του τον μη-δογματικό φιλελεύθερο και με απόλυτο σεβασμό στις θρησκευτικές ιδιαιτερότητες του καθενός Ελληνικό Κόσμο. Βρέθηκε αντιμέτωπο με την ελληνική Παρρησία και την εξελικτική δημιουργική και επιστημονική σκέψη, μια σκέψη που δεν δεχόταν ουρανοκατέβατες αλήθειες ούτε δόγματα ούτε φράσεις όπως το περίφημο “πίστευε και μη ερεύνα”. Η σύγκρουση λοιπόν ήταν κάτι παραπάνω από αναπόφευκτη.
Η καταγραφή αυτή που έχει δοθεί μπορεί μεν να αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ του 324 και του 860 (536 έτη!), όπου έγινε και το μεγαλύτερο μέρος των διωγμών και εγκλημάτων κατά των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος, οι σποραδικές όμως καταστροφές και διώξεις του Ελληνικού πολιτισμού συνεχίστηκαν (το 1729 μ.ν.χ. ο Γάλλος αβάς Φουρμόν κατέστρεψε εκ θεμελίων την αρχαία Σπάρτη, την Τροιζήνα και την Ερμιόνη) και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Φυσικά τίποτα και ποτέ δε δημοσιοποιείται και κανείς ασφαλώς δεν τιμωρείται για τις πράξεις αυτές. Όπως πάντα, άλλωστε, αφού αρωγός των βαρβαρικών αυτών ενεργειών είναι, τις περισσότερες φορές, ο κρατικός μηχανισμός, δια των υπουργείων του και άλλων οργανισμών.
Για του λόγου το ασφαλές, αναφέρω μόνο το υπουργείο «Πολιτισμού», το οποίο ελέγχει κατά το δοκούν τις αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλά και το υπουργείο «α-Παιδείας» που εντελώς απροκάλυπτα έχει ως συμπλήρωμα του τίτλου του «και Θρησκευμάτων»! Ερωτώ κάθε νοήμονα πολίτη αυτού του τόπου που λέγεται Ελλάδα και που έχει στο κρανίο του έστω μερικά ίχνη φαιάς ουσίας, πώς ανέχεται ακόμη να τον «δουλεύουν» έτσι άγρια και ξεδιάντροπα από κοινού Πολιτεία και «εκκλησία»;

 Πηγή :

http://kelsoskataxp.blogspot.gr/2009/07/1.html

955 ) Η γλώσσα των «σημείων» - Του Χρήστου Γιανναρά

 

Πριν από τρεις εβδομάδες, η ελλαδική κοινωνία έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας σε έναν πολιτικό σχηματισμό που, εύλογα, κινούσε τη δυσπιστία των ορθολογικά σκεπτόμενων πολιτών:

Δεν είχε εμφανίσει συγκροτημένο κοινωνικό πρόγραμμα, κοινωνικές σκοποθεσίες, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός. Μιλούσε μόνο για διαχειριστικές προτάσεις, μυωπικά οικονομίστικες, ωσάν η χώρα να περνούσε μιαν εφήμερη κρίση και όχι βυθισμό σε παραλυτική παρακμή, διολίσθηση σε πρωτογονισμό μανιασμένης ιδιοτέλειας. Δεν παρουσίασε ποτέ ο πολιτικός αυτός σχηματισμός θέσεις του για την παιδεία (και όχι απλώς για τα τεχνικά προβλήματα της εκπαίδευσης), για εξωτερική πολιτική γόνιμης και ρεαλιστικής ελληνικής ιδιοπροσωπίας, για την εντόπια γαγγραινώδη παραποίηση του συνδικαλισμού, τη λειτουργική αχρήστευση της Δικαιοσύνης.

Είχε έναν νέο σε ηλικία αρχηγό ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός, με ηγετικά χαρίσματα καταφανώς υπέρτερα των φθαρμένων θλιβερών μετριοτήτων που επιβίωναν σε όλα τα άλλα παρακμιακά απομεινάρια του κομματικού συστήματος. Αλλά είχε και παρελθόν πολύ βεβαρημένο ο ίδιος σχηματισμός: Σαράντα ολόκληρα χρόνια στα σχολειά και στα πανεπιστήμια, στη δημοσιογραφία και στα ηλεκτρονικά μέσα, συνολικά στο πεδίο της «διανόησης», λειτουργούσε σαν Ζντανοφικός φασιστικός εφιάλτης, με μεθόδους και νοοτροπία τρομοκρατών. Επιπλέον, στο όνομα του ιστορικο-υλιστικού διεθνισμού, πρακτόρευε απροκάλυπτα τη φανατισμένη τυφλότητα του σκοπιανού εθνικισμού, τις ραδιουργίες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, τη μεθοδική αγλωσσία και τη στρέβλωση της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων.

Με αυτές τις προδιαγραφές ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εντολή να κυβερνήσει τη χώρα. Και με την ανάληψη της εντολής αρχίζει το αναπάντεχο, η έκπληξη: Για πρώτη φορά στα ελλαδικά πολιτικά χρονικά, κόμμα που θριάμβευσε στις εκλογές σχηματίζει κυβέρνηση με δεκατέσσερα από τα μέλη της (ναι, 14) να είναι εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες – ποτέ κόμμα δεν είχε τολμήσει τέτοια κοινωνική επιστράτευση. (Το καθεστώς ώς τώρα ήταν: ο πρωθυπουργός να μοιράζει τα υπουργεία για να εξοφλήσει ιδιοτελέστατα προσωπικά χρωστούμενα ή για να κολακέψει εκλογικές περιφέρειες).

Δεύτερη έκπληξη: οι ικανότητες και το ύφος - ήθος των υπουργών, τουλάχιστον όσων ενεργοποιήθηκαν αμέσως και με φρενήρεις ρυθμούς για τα επείγοντα προβλήματα της χώρας. Ολόκληρη η Ευρώπη ξαφνιάζεται, μαζί κι ένα ευρύτερο διεθνές περιβάλλον – το μαρτυρεί η πρωτοφανής, απίστευτη έκταση και ένταση ενδιαφέροντος Τύπου και ηλεκτρονικών μέσων για την Ελλάδα και τα προβλήματά της. Αντί για την εικόνα άτολμων, συμπλεγματικών μετριοτήτων διορισμένων (ως εικός) από τους δανειστές για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα της Ελλάδας έναντι των δανειστών, περάσαμε στην εικόνα προσωπικοτήτων με εκπληκτικές ικανότητες, σπάνια κατάρτιση, αστραφτερή ευτολμία, φανερή, εργώδη προετοιμασία και πίστη μαχητική στο δίκιο της χώρας τους.

Πότε και πώς προγραμματίστηκαν και οργανώθηκαν αστραπιαία οι περιοδείες του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πότε και πώς εξασφαλίστηκαν οι συναντήσεις τους με τους κορυφαίους των ισχυρών της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το πλήθος των συνεντεύξεων στον διεθνή Τύπο και στις τηλεοράσεις. Κυρίως, από πού και πώς ξεπήδησε αυτό το απαρόμοιαστο ανθρώπινο υλικό, να εκπροσωπεί μιαν Ελλάδα που είχε ταυτιστεί διεθνώς στις συνειδήσεις με τη φαυλότητα, τη λαμογιά, την ανικανότητα και βουλιμική χωριατιά – πολιτικοί δίχως το κάτσιασμα της μειονεξίας και χαμόγελα λακέδων μπροστά στα αφεντικά τους, αλλά με ραχοκοκαλιά και αξιοπρέπεια, ηρεμία και αποφασιστικότητα.

Η έκπληξη δεν εξουδετερώνει την κριτική σκέψη και στάση, δεν ξεχνάμε την καταγωγή του ΣΥΡΙΖΑ και το παρελθόν του. Αλλά είναι ψυχοπαθολογική εμπάθεια και μικρόνοια να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτό που βλέπουμε, επειδή δεν δικαιολογείται από το παρελθόν του. Επιτέλους, η πειστικότερη γλώσσα για τον ψυχικά υγιή πολίτη είναι η σημειωτική (γλώσσα των σημείων): Ο υπουργός Οικονομικών να ταξιδεύει σε «οικονομική» θέση και να κοιμάται κατάκοπος δίπλα σε τυχαίους συνεπιβάτες, πετώντας από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα για να συναντηθεί με τους «τα πρώτα φέροντας» στην Ευρώπη. Και την ίδια στιγμή να καταργούνται στην Ελλάδα οι προκλητικοί στόλοι υπουργικών και βουλευτικών αυτοκινήτων, να βγαίνουν σε πλειστηριασμό πρωθυπουργικά αεροσκάφη.

Η γλώσσα των «σημείων», η σημειωτική γλώσσα, καθρεφτίζει το ήθος και το φρόνημα του ανθρώπου, τα κίνητρα και τις προθέσεις του, ασυγκρίτως εναργέστερα από τη γλωσσική εκφραστική. Τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού τις κατέστησε επίσης μιαν έκπληξη η γλώσσα του σώματός του, το γνήσιο πάθος εκφοράς του λόγου – «έβαλε την ψυχή του» σε αυτά που έλεγε. Οταν στο τέλος εγκατέλειψε το χειρόγραφο για να εκφραστεί αυθόρμητα, η συγκίνηση έσπασε τη φωνή του, ήταν ολοφάνερο. Εκείνη η στιγμή, η ανεπιτήδευτη εκρηκτική συγκίνηση, ήταν αυτό που περίμεναν δεκαετίες ολόκληρες οι Ελληνες: Να δουν επιτέλους έναν πολιτικό να μιλάει με πόνο ψυχής για την κοινωνία και την πατρίδα του, όχι σαν δασκαλεμένος διαφημιστής απορρυπαντικών ή αλλαντικών.

Αυτή η κυβέρνηση δεν αποκλείεται να αποτύχει στις επιδιώξεις της. Να εξαναγκαστεί, από το οιηματικό πείσμα του αμοραλισμού των «αγορών» να εγκαταλείψει τον αγώνα. Δεν αποκλείεται και να τα θαλασσώσει η ίδια μέσα στη σύγχυση θρησκοληψίας των «συνιστωσών» του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, ακόμα κι αν αποτύχει, αν συντριβεί από έξωθεν εκβιασμούς ή έσωθεν αγκυλώσεις, τα όσα κατόρθωσε στις πρώτες μέρες του βίου της έχουν γυρίσει σελίδα για τον τόπο: Τώρα οι Ελληνες ξέρουν, τουλάχιστον, τι θα πει «διαπραγμάτευση» και τι θα πει «συλλογική αξιοπρέπεια». Ο,τι ζήσαμε στο τελευταίο εικοσαήμερο θα λειτουργεί από εδώ και πέρα σαν μέτρο και δείχτης της ποιότητας στην πολιτική.

Η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω. Επιστροφή στην αθλιότητα και στην ντροπή του πράσινου, του γαλάζιου ή του κόκκινου (συνασπισματικού) ΠΑΣΟΚ δεν αντέχεται πια. Η δουλεία στην καταναλωτική αποχαύνωση μοιάζει να τελειώνει.

Έντυπη

Η Καθημερινή

Από Palmografos.com: Palmografos.com - Η γλώσσα των «σημείων» - Του Χρήστου Γιανναρά