Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν φτιάξει τσιμέντο αδιαπέραστο από την ραδιενέργεια

Όπως έχει αποκαλύψει ο καθηγητής Ευστάθιος Ευσταθιάδης Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., απόφοιτος έτους 1945, τ. Επιμελητής Ε.Μ.Π., Επίτιμος Γενικός Διευθυντής Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε, οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν μπετόν εδώ και 3.000 χρόνια πιο ανθεκτικό από το Αμερικάνικο Portland.

Και σύμφωνα με ανακοίνωση της Martha Goodway, φυσικοχημικού, μεταλλουργού και αρχαιολόγου (Smithsonian) το 1992 σε συνέδριο στην Βοστώνη, το κονίαμα της κατασκευής των επιχρίσεων των δεξαμενών του Λαυρίου είναι αδιαπέραστο από την ραδιενέργεια (προφανώς λόγω και της παρουσίας του μολύβδου, το οποίο είναι μέταλλο με ιδιότητες προστασίας από τις επιβλαβείς ακτίνες).

Συνέστησε μάλιστα την χρήση του υλικού αυτού ως μέσο επιχρίσεως των δεξαμενών αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων.!

Η συμπεριφορά του αρχαίου ελληνικού τσιμέντου κατά την πήξη μοιάζει με εκείνη του γνωστού βιομηχανικού τσιμέντου Portland.

Οι προσεκτικές ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις του εξειδικευμένου χημικού μηχανικού Ευστ. Ευσταθιάδη (1978) επί του αρχαίου σκυροδέματος της δεξαμενής της Καμείρου, αποκάλυψαν τα παρακάτω ουσιώδη χαρακτηριστικά :

• Προσεκτική αναλογία και άριστη κοκκομετρική διαβάθμιση των αδρανών υλικών (τύπων άμμου και χαλίκων). Χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον δύο, πιθανώτερα δε τρία, διαφορετικά (τόσο ως προς την κοκκομετρική όσο και ως προς την ορυκτολογική τους σύσταση) αδρανή υλικά και συγκεκριμένα :α) Πυριτικά αδρανή υλικά,β) Κοκκώδη ασβεστολιθικά υλικά καιγ) Λεπτόκοκκα ασβεστολιθικά υλικά,σε τέτοια μεταξύ τους αναλογία ώστε η τελική του μίγματος αυτού κοκκομετρική διαβάθμιση και καμπύλη να προσεγγίζει πάρα πολύ την σχετικά πρόσφατα (1907) από τον Αμερικανό Fuller δοθείσα (και από τους σύγχρονους Μηχανικούς γνωστή) μαθηματική έκφραση της άριστης κοκκομετρικής διαβαθμίσεως, η οποία παρέχεται από τον μαθηματικό τύπο της συνημμένης φωτογραφίας, όπου 😛 = τα διερχόμενα ποσοστά βάρους των αδρανών από κάθε κατά μέρους κόσκινο,d = τα ενδιάμεσα μεγέθη κόκκων καιD = το μέγιστο μέγεθος των κόκκων του μίγματος των αδρανών υλικών.

• Χρήση, ύστερα από προσεκτική επιλογή για λήψη, κόκκων κανονικού γεωμετρικού σχήματος (κυβοειδούς και όχι πλατυσμένης μορφής). Η απουσία φυσικών (αλλά επιβλαβών για την πρόσφυση) προσμίξεων (π.χ. αργιλικές ή ιλυώδεις επικαλύψεις των κόκκων) υποδηλώνει την προσεκτική απομάκρυνση των προσμίξεων με πλύσιμο πριν από την χρήση των υλικών.

• Ακρίβεια στην αναλογία του περιεχομένου λεπτού κονιάματος, το οποίο περιλαμβάνει τον ασβέστη, την φυσική ηφαίστεια γη και την λεπτή άμμο μεγέθους έως 2 χιλιοστά.

• Αξιοσημείωτη κατανομή του τσιμεντοκονιάματος στην όλη μάζα του μπετόν. Η πρόσφυση του κονιάματος που χρησιμοποιήθηκε είναι ιδιαίτερα ισχυρή στην επιφάνεια των κόκκων των αδρανών υλικών ακόμη και σήμερα, με αποτέλεσμα τον δυσχερέστατο διαχωρισμό του ακόμη και με την χρήση σύγχρονων χαλύβδινων κοπτικών οργάνων.

• Ταυτόχρονος και αρμονικός συνδυασμός στεγανότητας, υψηλής μηχανικής αντοχής και συνεχούς μάζας χωρίς ρηγματώσεις, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις κατακόρυφων επιφανειών (π.χ. πλευρικών τοιχωμάτων δεξαμενών), οι οποίες διαστρώθηκαν μέσα σε ξυλότυπο. Αλλά και η ορθή αναλογία του νερού που χρησιμοποιήθηκε για την ανάμιξη του μπετόν είχε μεγάλη σημασία. Λιγότερο ή περισσότερο νερό στο μίγμα θα είχε δυσμενείς επιπτώσεις στο αρμονικό δέσιμο των υλικών και στο “εργάσιμο” του μπετονΣε ότι αφορά τις μηχανικές αντοχές του αρχαίου ελληνικού τσιμέντου, σειρά δοκιμών του κ. Ευσταθιάδη έδειξαν ότι η τάση θραύσεως σε θλίψη ανέρχεται σε 135 χιλιοστόγραμμα ανά τετραγωνικό εκατοστό, κατατάσσοντάς το στην κατηγορία στεγανού μπετόν τύπου Β 120 (Ευσταθιάδης 1978).

Η έρευνα στις Η.Π.Α. έδωσε εφαρμογές συνδυασμού αρχαίου μπετόν και σημερινού Portland. Κατασκευάστηκε φράγμα στην UTAH το 1987, που αποτελείτο από 40% Portland και 60% κονία, υποπροϊόν καύσης άμορφης πυριτιούχας μάζας που είναι χημικά ίδια με την ηφαίστεια γη (υποπροϊόν εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος).

Το ενυδατωμένο Portland απέδιδε την συνιστώσα των υδραυλικών ενώσεων του ασβεστίου που περιεχόταν στις χημικές ενώσεις του αρχαίου μπετόν. Υπάρχουν δύο πρότυπα ASTM για την πρόσμειξη τεχνητής ηφαιστειακής κονίας στο μπετόν (C-618 και C-311). Η συνήθης αναλογία είναι τουλάχιστον 25% αντικατάσταση τεχνητού τσιμέντου με fly-ash από την καύση γαιανθράκων σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Τούμπας Θεσσαλονίκης, γνωστός από το 1895, εκτείνεται σε ένα υψίπεδο στα ανατολικά της πόλης. Περιλαμβάνει τον κωνικό λοφίσκο με επάλληλες οικοδομικές φάσεις της Εποχής του Χαλκού (αρχές 2ης χιλιετίας – 1.100 π.Χ.), της Εποχής του Σιδήρου (1.100 – 800 π.Χ.) και ιστορικών χρόνων (800 π.Χ. και μετά), την τραπεζιόσχημη έκταση γύρω από το λοφίσκο με υπολείμματα του οικισμού από την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, τα αρχαϊκά (800 – 480 π.Χ.), τα κλασικά (480 – 323 π.Χ.) και τα πρώιμα ελληνιστικά (323 – 300 π.χ.) χρόνια, διάσπαρτες μεμονωμένες εγκαταστάσεις σε ακτίνα πεντακοσίων μέτρων από τον οικισμό και το εκτεταμένο νεκροταφείο του.

Διαβάστε επίσης:  Που βρίσκετε ο τάφος του Αχιλλέα;

Μελετήθηκαν δείγματα κονιαμάτων της φάσεως της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (1.200 – 1.100 π.Χ.) : Ωμόπλινθοι, συνδετικό κονίαμα και πηλοκονία επιχρίσματος, τα οποία ελήφθησαν από εσωτερικούς και εξωτερικούς τοίχους κατοικιών και από αναλημματικούς τοίχους.

Από την συνδυασμένη ανάλυση κοκκομετρίας, χημικής σύστασης, μικροσκοπικής εξέτασης και προσδιορισμού μηχανικής αντοχής, προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσματα :

• Στα πλιθιά, το ποσοστό του CaO κυμαίνεται από 6 – 12% (SiO2 : 46 – 55%, Al2O3 : 12 – 14%) ενώ στα συνδετικά πηλοκονιάματα είναι σταθερά 15 – 17% και στα επιχρίσματα 24%. Σε πλίνθο αναλημματικού νότιου τοίχου, η περιεκτικότητα σε CaO βρέθηκε 21%.• Δεν φαίνεται να υπάρχει διαφοροποίηση των πηλών ως προς την λεπτότητα (το 65 – 85% του υλικού διέρχεται από οπή νεροκόσκινου, διαμέτρου 0,04 χιλιοστόμετρων.• Οι αντοχές των πηλοκονιαμάτων κυμαίνονται από 5 – 7 χιλιόγραμμα ανά τετραγωνικό εκατοστό.• Υπάρχουν στα πλιθιά εγκλείσματα (κεραμικά υλικά, κοχύλια), ίνες ξύλου, κόκκοι κάρβουνου, βότσαλα, συσσωματώματα ασβεστίτη, ριζίδια και άλατα.

“”Από την υδατοδεξαμενή της πόλης της αρχαίας Καμείρου της νήσου ΡόδουΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2004ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2Το περιεχόμενο της εργασίας αφορά και στοχεύει ουσιαστικά στην ανάδειξη- παρουσίαση και υπογράμμιση της υψηλής στάθμης της εξειδικευμένης «αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας υλικών κατασκευών».Η εξειδικευμένη «αρχαία ελληνική τεχνολογία υλικών κατασκευών» ξεκινά από τους αρχαίους Έλληνες μηχανικούς της αρχαϊκής και κλασσικής περιόδου, με την παγκοσμίως πρωτοποριακή παραγωγή ελληνικού δυαδικού υδραυλικού τσιμέντου και μπετόν και συνεχίζοντας την εξελικτική πορεία της ανά τους αιώνες, φθάνει κληρονομούμενη από γενεάς εις γενεά, στους Έλληνες μηχανικούς της Βυζαντινής περιόδου.Αυτοί, όπως οι πρόγονοί τους συμβάλλουν υποδειγματικά, συνεισφέροντας νέες ανάλογες επινοήσεις στον τομέα αυτό, με την παραγωγή δυαδικού υδραυλικού κεραμοκονιάματος (κουρασάνι) και κεραμομπετόν για υποθερμαινόμενα δάπεδα (υπόκαυστα) κ.λπ.

Τα αξιόλογα αυτά πρωτότυπα θέματα που ανήκουν στην ιστορία της ελληνικής τεχνολογίας, υπήρξαν αντικείμενα εργαστηριακών και ερευνητικών μου τεχνολογιών κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ακαδημαϊκής και επαγγελματικής σταδιοδρομίας μου αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, όπως:

Η άγνωστη, διεθνώς μέχρι το 1978, γενομένη αποκάλυψή μου, της μεθοδολογίας- Τεχνολογίας, που χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες μηχανικούς της αρχαϊκής και κλασσικής αρχαιότητας για την παραγωγή «ελληνικού τσιμέντου» σε «δυαδική μορφή», παραγόμενο όμως με άλλη εντελώς διαφορετική τεχνολογία, προσαρμοσμένη στα τότε τεχνολογικά δεδομένα και τις τότε ανάγκες.

Σήμερα, η τεχνολογία, αντιθέτως, χρησιμοποιεί βαριές ογκώδεις εγκαταστάσεις, μη αναγκαίες εκείνη την εποχή, προσαρμοσμένη στα διεθνή τεχνολογικά δεδομένα και στις σημερινές πολύ μεγάλες ποσοτικές κυρίως ανάγκες και ταχύτητες προωθήσεως για περαίωση των έργων

Τα ίχνη της αρχαίας αυτής ελληνικής γνώσης είναι ορατά, παρά το πέρασμα των χιλιετιών, σε μια πληθώρα κατασκευών οι οποίες χρονολογούνται τουλάχιστον από την 2η χιλιετία π.Χ.:

Η Δεξαμενή νερού της Καμείρου Ρόδου.
Οι δεξαμενές των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων του Λαυρίου Αττικής.
Δεξαμενή και λουτήρες στην Αίγινα Αττικής.Δεξαμενές στην Περαχώρα Κορινθίας.
Υδραυλικές εγκαταστάσεις στην Γερόνησο Κύπρου.
Το Υπέρθυρο του “Θησαυρού του Ατρέως” στις Μυκήνες.
Οι υπόγειες στοές των Μινύων στον Πειραιά.
Ιπποδάμεια υδραυλικά έργα στον Πειραιά.
Η γέφυρα του Ιλισσού των Αθηνών.
Τα τείχη των αρχαίων Αθηνών.
Δεξαμενές βρόχινου νερού των Αθηνών.
Η προμνησίκλεια υδατοδεξαμενή στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Ασβεστοκονιάματα στην Στοά του Αττάλου Β’ των Αθηνών.Υδατοδεξαμενή στις Οινιάδες Ακαρνανίας.
Υδατοδεξαμενές στην Όλυνθο Χαλκιδικής.Υδατοδεξαμενή στην Πάλαιρο Ακαρνανίας.
Υδατοδεξαμενές στο πυραμιδοειδές του Κεφαλαριού Αργολίδος.
Υδατοδεξαμενές στο πυραμιδοειδές του Λυγουριού Αργολίδος.
Συνδετικά κονιάματα στην κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου Θηβών.
Ελληνιστική δεξαμενή στο Κούριον Κύπρου.
Κονιάματα από τον προϊστορικό οικισμό της Τούμπας Θεσσαλονίκης.
Υδραυλικά κονιάματα σε λουτρό της Περγάμου.

Σε ότι αφορά τις μηχανικές αντοχές του αρχαίου ελληνικού τσιμέντου, σειρά δοκιμών του κ. Ευσταθιάδη έδειξαν ότι η τάση θραύσεως σε θλίψη ανέρχεται σε 135 χιλιοστόγραμμα ανά τετραγωνικό εκατοστό, κατατάσσοντάς το στην κατηγορία στεγανού μπετόν τύπου Β 120 (Ευσταθιάδης 1978).

https://hellas-now.com/oi-archaioi-ellines-eichan-ftiaxei-tsimento-adiaperasto-tin/ 

 

Ηρακλής και Ιησούς - Δήμητρα Λιάτσα

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Στέφανος Βαβούρας 

 

ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΛΕΙΠΕ, ΔΥΣΜΟΙΡΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ "ΕΠΕΛΕΞΕΣ" ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ; ΤΙ ΕΛΛΕΙΠΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΥΤΑΡΚΗ, ΣΕ ΟΛΑ, ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ "ΑΠΕΔΕΧΘΗΣ" ΤΗΝ ΝΕΑ ΑΒΡΑΑΜΟΓΕΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ;

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΣΟΝ ΔΙΑΒΑΣΕΣ, ΕΜΕΛΕΤΗΣΕΣ ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ (ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΩΘΗ ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ... 3% !!), ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΙΣ ΘΕΣΙΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΣ, ΠΟΙΟΙ ΚΑΤΕΚΛΕΨΑΝ, ΑΝΤΕΓΡΑΨΑΝ, ΔΙΕΣΤΡΕΥΛΩΣΑΝ, ΕΛΟΙΔΩΡΗΣΑΝ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΗ, ΥΠΕΡΟΧΗ, ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΣΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ! ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΣΟΥ "ΚΑΘΡΕΠΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΧΑΝΔΡΕΣ", ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΩΝ, ΑΝΑΛΟΙΩΤΩΝ "ΔΙΑΜΑΝΤΩΝ", ΤΩΝ ΛΑΜΠΡΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ, ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΩΝ ΦΩΤΟΔΟΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ... !

ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΘΕΝΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕΝΤΩΝ (ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΝΕΝΩΝ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ!!), ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙΣΑ ΝΕΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΓΙΓΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΤΩΝ "ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ!

ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ! ΜΕΛΕΤΗΣΕ .... ΣΥΛΛΟΓΙΣΟΥ ... ΚΑΙ ΦΡΟΝΙΜΩΣ ΠΡΑΞΕ!

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

(ΕΥΓΕ ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΙΑΤΣΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΧΘΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΡΥΦΗΣΙΝ ΣΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΘΕΙΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ)

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ ( ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023

 ( 23 Σεπτεμβρίου ώρα 8:50 αρχίζει η φθινοπωρινή ισημερία )

Συμβαίνει κάθε χρόνο, χιλιετίες τώρα, αλλά ο ερχομός του φθινοπώρου δεν παύει να μάς εκπλήσσει. Είναι οι νέες μυρωδιές που ξεχύνονται στον αέρα; είναι τα πρωτοβρόχια; είναι η πτώση της θερμοκρασίας; είναι η αλλαγή του σκηνικού της φύσης; Ό,τι και να είναι, μάς φορτώνει με αλλαγές συναισθημάτων και σκέψεων. Σαν κάτι να περιμένουμε καινούριο να μας φέρει. Σαν κάτι νέο να συμβεί. Δυστυχώς εφέτος αυτό το κάτι που συμβαίνει, δεν έχει ξανασυμβεί.

 Ο ήλιος, αυτός ο παντεπόπτης, βλέπει τις ανατροπές των φυσικών νόμων και τρομάζει. Θέλει να κλείσει τα μάτια, να σβήσει, πριν τον σβήσουν, πριν τα έργα ανθρώπων ακυρώσουν τα έργα των Θεών. «ΟΧΙ ακόμη, ο πλανήτης μου με χρειάζεται, δεν θα τον προδώσω κι εγώ». Ακούγεται μέσα από τον αχό μιας αστραπής και μέσα απ’ την βραχνάδα μιας βροντής, η φωνή του ήλιου κι οι θρήνοι τής νομοτέλειας.

Από τα πανάρχαια χρόνια οι άνθρωποι σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης λάτρεψαν ως θεούς τα δύο ευκολοδιάκριτα ουράνια σώματα, τον Ήλιο και την Σελήνη. Μα ο ήλιος ήταν πηγή ζωής γι’ αυτό ταυτίστηκε με το υπέρτατο Όν που αποτελεί τον χορηγό τού φωτός και της ζωής κι έγινε η πρώτη θεότητα σε όλες τις αρχαίες θρησκείες. Πανηγυρικός λοιπόν ο εορτασμός του κατά την αλλαγή των εποχών, δηλαδή κατά τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια. Κατά τημ μυθολογία ο ήλιος είναι γιος του Υπερίωνα και της Ευρυφάεσσας ή της Τιτανίδος Θείας. Αδέρφια του η ροδοδάκτυλη Ηώ κι η ωραιοπλέξουδη Σελήνη. 

Σε όλες τις αρχαίες θρησκείες ο ήλιος διασχίζει τον ουρανό καθισμένος σε ένα χρυσό άρμα που το σέρνουν τέσσερις ίπποι , ο Εώος, ο Αίθων, ο Πυρρόης και ο Φλέγων, φωτίζοντας με τις ακτίνες του το σύμπαν. Ολοκληρώνοντας την πορεία του φθάνει το βράδυ στην χώρα των Εσπερίδων απ’ όπου διασχίζοντας τον Ωκεανό, επιστρέφει στην Ανατολή – χώρα των Αιθιόπων-ξαπλωμένος σ’ ένα χρυσό κρεβάτι φτιαγμένο από τον Ήφαιστο.

Φέτος που όλα γύρισαν ανάποδα κι οι φυσικοί νόμοι παραβιάζονται στο όνομα της παγκοσμιοποίησης, ο ήλιος θεωρεί καθήκον του να μοιράσει όπως πάντα ακριβοδίκαια τις ώρες τού εικοσιτετραώρου, στην ημέρα και τη νύχτα. Αν κι η κανονικότητα νοσεί, η ΙΣΗΜΕΡΙΑ θα γίνει κανονικά. Η ζωή βέβαια κι η επιβίωση του πρωτόγονου εξαρτιόταν από τον κύκλο της βλάστησης, γι’ αυτό ανέδειξε τον ήλιο «Θεό» και την Γαία σε «μεγάλη Μητέρα Θεά».

Στην αρχαία Ελλάδα αμέσως μετά την Φθινοπωρινή Ισημερία ετελούντο τα «ΕΛΕΥΣΊΝΙΑ ΜΥΣΤΉΡΙΑ». Κατά τη μυθολογία, ιδρυτής τους θεωρούνταν ο Εύμολπος ή ο Μουσαίος, ο οποίος θεωρούνταν γιος του Ορφέα και τελετάρχης των μυστηρίων . Η αρχή λοιπόν των μυστηρίων συμπίπτει, εντελώς τυχαία, με την 14η Σεπτεμβρίου που πάλι εντελώς τυχαία ο χριστιανισμός έχει τοποθετήσει την «Ύψωση του τιμίου σταυρού. Κι αυτό σημαίνει ότι όπως η Ισημερία επιφέρει την εξισορρόπηση της διάρκειας ημέρας και νύχτας, έτσι και οι άξονες του σταυρού εξισορροπούν και εναρμονίζουν τις αντίθετες δυνάμεις,οριζόντια και κάθετη. Ο Ισόπλευρος σταυρός καθώς γνωρίζουμε ήταν ένα από τα Μινωικά σύμβολα.

Οι Ορφικοί πίστευαν ότι όπως καλλιεργείται η γη το Φθινόπωρο, έτσι πρέπει να καλλιεργούνται κι οι ανθρώπινες ψυχές για να εκδηλώσουν τις κρυμμένες τους δυνάμεις.

Η ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας γιορτάζεται σύμφωνα με παραδόσεις, από πολλούς λαούς, ενώ αποτελεί Εθνική γιορτή για τους Ιάπωνες. 

Στην Κίνα, η ισημερία του Σεπτεμβρίου γιορτάζεται στο Φεστιβάλ της Σελήνης, όπου οι αγρότες παρουσιάζουν την σοδειά του καλοκαιριού και φτιάχνουν νοστιμιές με εποχικά προϊόντα. Αρκετά αρχαιοελληνικά ημερολόγια, ανάμεσά τους των Λακεδαιμονίων και των Μακεδόνων, είχαν ως αφετηρία (πρωτοχρονιά) την φθινοπωρινή Ισημερία. 

Ας υποδεχτούμε το Φθινόπωρο προετοιμάζοντας τους εαυτούς μας για μια καινούργια δυστυχώς απάνθρωπη πραγματικότητα. Η επόμενη Ισημερία δεν γνωρίζουμε πώς θα μας βρει. 

Γι’ αυτό τώρα είναι η τέλεια στιγμή, να τιμήσετε Έλληνες όλα αυτά που είστε, και να θυμάστε ότι από το φως θα αναδυθούμε. 

Αναζητώντας τις ρίζες μας ας αρχίσουμε να συμμετέχουμε κι εμείς στις προγονικές εορτές, τις δικές μας εορτές κι έτσι ίσως μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τον ΑΡΜΑΓΕΔΟΝΑ που έρχεται μεταμορφωμένος σε «φωτιά, νερό, και σεισμούς» με σκοπό να αφανίσει το ανθρώπινο είδος όπως το ξέρουμε. 

Με την «ορμή την πρώτη» πολέμα Έλληνα, για ό,τι σου στερεί το φως, «κι ο Ήλιος Απόλλων», θα φωτίζει την σκέψη και την νόηση σου. Έλληνες πολεμάτε ενάντια σε ότι επιβουλεύεται την ζωή στον πλανήτη σας . Πολεμάτε. «Έλληνες εσμέν»»

Ελένη Μανιωράκη

 

ΜΕΛΕΤΗ: ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ & ΟΜΟΙΩΣΗ (σε τρία μέρη)

 

ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ(Μέρος 1^ον)

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η Ελληνική θρησκεία δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε σε  μεγάλο  βάθος χρόνου. Τούτο αποδεικνύεται από  ορισμένα πρωτόγονα  στοιχεία όπως η «Υβρις», οι «Ερινύες»  και η «Νέμεσις»  τα οποία   είναι απομεινάρια    από τον   πρωτόγονο άνθρωπο   εκείνου του καιρού. Όμως  προχώρησε και εξελίχθηκε από τις  Ερινύες στη Νέμεση(δικαστήριο). Επίσης η  «Νέμεσις» είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Οικολογία» και ήταν η τιμωρός θεότητα αυτών που διαταράσσουν την οικολογική ισορροπία του οικοσυστήματος . Στην πραγματικότητα η Ελληνική θρησκεία είναι η πιο εξελιγμένη θρησκεία, η μόνη που συμφωνεί με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα . Στον Ελληνικό κόσμο όλα έβαιναν εξελικτικά προς το καλύτερο , δικαιότερο και ανθρωπιστικότερο  ως τον 3-4^ον μ.Χ αιώνα.

 Τώρα όλα τραβούν στραβά στον  δήθεν πολιτισμένο  μας κόσμο: Δυσαρμονία , ασχήμια , βάλτος, αδικία , καταστροφή της φύσης και διάλυση της κοινωνίας, διαστροφές , εκτροπές, απογοήτευση, βία, άγχος και θάνατος αναβλύζει παντού.  Οι κοσμοπολιτικές  θρησκείες  και οι ιδεολογίες απέτυχαν παταγωδώς. Παντού επικρατεί πολιτική αναταραχή και παγκόσμια αστάθεια  .Ζούμε πλέον  υπό την απειλή ακόμη και ενός πυρηνικού πολέμου και βιβλικής καταστροφής χωρίς κανείς να ενοχλείται.  Χάσαμε το μπούσουλα και πλέουμε σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα  νερά. Με την παρούσα μελέτη     σκοπεύω να δώσω το περιεχόμενο της Πατρώας θρησκείας που επι χιλιετηρίδες μας οδήγησε  ασφαλώς στο πολιτιστικό μονοπάτι  και μας κράτησε ζωντανούς με τα ηθικά της μηνύματα.

Η Ελληνική θρησκεία ποτέ δεν πήρε τη μορφή δόγματος, διότι στηρίχθηκε στην Αλήθεια, δηλαδή στο φυσικό Νόμο . Γι’ αυτό και δεν έχει μείνει μια συμπαγής λατρεία να την μελετήσουμε στις λεπτομέρειες της.  Τίποτα στην Ελληνική θρησκεία δεν θυμίζει κατήχηση,  κήρυγμα ή επιβολή. Εκτός και θεωρούμε τις τραγωδίες και τις κωμωδίες  σαν έμμεσο κήρυγμα. Εξ άλλου τα «Ορφικά» είναι επιστημονικές προτάσεις παρά λατρεία .

Οι Έλληνες θεοί ανθρώπινοι και  προσιτοί στις προσευχές μας  από   τους σύγχρονους που   είναι δογματικοί , σκοταδιστικοί, οπισθοδρομικοί και συχνά γίνονται και γελοίοι με τις « ιερές παντόφλες», τα «τίμια ξύλα», τις «θαυματουργές εικόνες» και άλλα παράλογα . Οι Έλληνες Θεοί  κρατούν μέσα τους κάτι το άρρητο , αυτό ακριβώς που τους κάνει Θεούς. Αυτός είναι ο λόγος που παρά την επιβληθείσα πριν 17 αιώνες απαγόρευση τους επί ποινή θανάτου ακόμη και σήμερα είναι αγαπητοί , γνωστοί    και σεβαστοί  στην ανθρωπότητα

 Η Ελληνική θρησκεία είναι φορτωμένη από τη σοφία του λαού μας και την λαϊκή παράδοση του. Αυτή ήταν η αιτία που οι εχθροί μας  την κατάργησαν  και μας εμφύτευσαν δια της βίας το ξενόφερτο ιουδαίο-χριστιανικό   δόγμα για να μας  αποκόψουν  από τις ρίζες μας   . Τούτο μας απέκοψε και μας αποξένωσε από την πλούσια  λαϊκή μας παράδοση και την φιλοσοφία η οποία μεταβιβαζόταν μέσω της πατρώας θρησκείας . Τα Δελφικά Παραγγέλματα σώζονταν στο Μαντείο των Δελφών  και μέσω  αυτού  μεταβιβαζόταν  η φιλοσοφική σκέψη στο λαό. Τούτο σίγησε όταν γκρέμισαν το ναό του θεού Απόλλωνα,  προστάτη του μαντείου και όταν έκλεισαν τις Βιβλιοθήκες

Έκτοτε ο Έλληνας χριστιανός  μοιάζει με  ψάρι που έχασε  τα νερά του και  πλέει  μέσα στα σημερινά  λασπόνερα της Θεσσαλίας. Αγνοεί την παράδοση και τη φιλοσοφία του , την αρχαία του γλώσσα, αποκόπηκε  από τους θεούς του, τις λατρευτικές γιορτές του, τη ράτσα του, το φιλοσοφικό νόημα της ζωής και της αποστολής του στον κόσμο, την ιστορία και προϊστορία της φυλής του, τις ρίζες του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα.  Γι’ αυτό πληρώνει βαρύτατο φόρο αίματος με τις αλλεπάλληλες γενοκτονίες όχι για τίποτα άλλο,  αλλά  διότι ονομάζεται Έλληνας και  ακόμη  με την ύπαρξη του μπαίνει εμπόδιο στις απολυταρχικές  εξουσίες

Ο Έλληνας  προχώρησε  στον  εξανθρωπισμό του θείου. Έτσι τους θεούς τους σμιλεύοντας το μάρμαρο και την πέτρα τους  έφτιαξε κατ’ εικόνα και ομοίωση  του, ανθρώπους και τον άνθρωπο τον έκανε ημίθεο και τον ανέβασε στον Όλυμπο  κοντά στους θεούς του. Αυτό είναι το πλέον έντονο   χαρακτηριστικό του Έλληνα. Με τον τρόπο αυτό η  πατρώα θρησκεία καλλιέργησε την Τέχνη (γλυπτική ζωγραφική, κατασκευή ναών, χαρακτική, επιγραφική κ.α) τη Μουσική (ύμνοι, μελωδικά και λυρικά τραγούδια κ.α) Θέατρο(τραγωδίες, κωμωδίες κ.α)

Ο Έλληνας σεβάστηκε τη Φύση διότι είδε ότι αυτή επεμβαίνει και καθορίζει τη ζωή του, ακόμη και την ύπαρξη του  . Παραδέχεται πως υπάρχουν γύρω του βουλές πολύ πιο ισχυρές από τη δική του , τις οποίες είναι αδύνατον να προβλέψει πως θα φερθούν. Όμως δεν έμεινε στην παθητικότητα αλλά προχώρησε στην  μελέτη  και στην εξερεύνηση   των φυσικών δυνάμεων και φαινομένων. Σε αυτές τις δυνάμεις έδωσε τον χαρακτηρισμό της Θεότητας. Έτσι την παγκόσμια  Ενέργεια και αυτή των κεραυνών και των όμβρων την θεώρησε σαν υπέρτατη  και ύψιστη δύναμη στο Σύμπαν και την  αλληγόρησε με τον  Δία (ή Ζευς), το υγρό στοιχείο με τον  Ποσειδώνα , τη Γεωργία με τη  Δήμητρα, τον Ήλιο-φως και το  πνεύμα με τον  Απόλλωνα , τη Φύση και τα δάση με την Αρτεμη, την σοφία και χειροτεχνία με την  Αθηνά κ.ο.κ. Ο Έλληνας δεν θεωρούσε τους θεούς του  υπερφυσικούς , αλλά κάτι που βρίσκεται αντίκρυ στον εαυτόν του δηλαδή  βρισκόταν  μέσα στη φύση . Τους σεβόταν αλλά δεν τους φοβόταν . Ο  δογματικός  πιστός  τώρα κάνει το αντίθετο , δηλαδή φοβάται το θεό αλλά δεν σέβεται τη Φύση και τα φυσικά φαινόμενα . (Ο δογματικός άνθρωπος της σήμερον καίει τα δάση, μολύνει τα ύδατα, καταστρέφει το περιβάλλον, χτίζει στις κοίτες των ρευμάτων και των ποταμών, μολύνει ακόμη και τον αέρα που αναπνέει  απλώς και μόνο για να αυξήσει τον υλικό του πλούτο ,  αδιαφορώντας για το μέλλον του, αυτό των παιδιών  του και των επερχόμενων γενιών. Κοντολογίς ο δογματικός σημερινός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται τια τον συνάνθρωπο του και για τον αγέννητο)

Θείον δεν είναι η παντόφλα , η ζώνη , το σεντόνι  , το εσώρουχο  ,  ο «τίμιος»   ήλος  , η εικόνα της τάδε  εκκλησίας  , το   φως εξ Ιερουσαλήμ   οι  ακρότητες, εκκεντρικότητες, τα «θαύματα» με τα νερά, τα δακρυσμένα εικονίσματα , τα φιδάκια  και  άλλους  παραλογισμούς των  δόγματικών θρησκειών  τα  οποία  αδιαφορούν  για την ουσία και λατρεύουν τις  γελοιότητες. Έφτασαν στο σημείο να καταντήσουν τον άνθρωπο  τετράποδο  και να  μπουσουλάει για να δείξει την πίστη του και άλλες αθλιότητες . Και δυστυχώς έχει τόσο πολύ  επηρεάσει  τους εγκεφάλους των  πιστών  ώστε είναι  ικανοί  προς χάριν της  πίστεως να προδώσουν ακόμη και την  πατρίδα, το έθνος ,τη φυλή και  τους προγόνους τους .  Τούτο ισχύει  και για τους κομμουνιστές οι οποίοι και αυτοί είναι πιστοί στο  «Μαρξιστικό δόγμα». 

 Το θείο για τον Έλληνα  υπάρχει παντού  στη Φύση   Στο βράχο , στο νερό , στο δένδρο, στο  ζώο και φυσικά στον διπλανό του τον συνάνθρωπο του, τον πλησίον του .  Εκαναν  πράξη την Τριπλή Φιλία(του Πυθαγόρα) ήτοι: Αγάπη του Ανθρώπου στο Θεό, του Ανθρώπου στη Φύση και των Ανθρώπων μεταξύ τους  . Αντίθετα, οι δογματικές θρησκείες βλέπουν το θείο μόνο στον εξωσυμπαντικό θεό τους και όλα τα άλλα είναι ασήμαντα  στη διάθεση του προς κατανάλωση και καταστροφή.

Η λατρεία στον Ελληνα ήταν ενσυνείδητη και την έκανε καθημερινό βίωμα και πράξη ζωής. Ο αρχαίος Έλληνας διαβάτης που έπαιρνε το μονοπάτι στην αρχή και στο τέλος έριχνε μια πέτρα σαν δρομοδείκτη . Αυτούς τους σωρούς τους καλούσαν «έρματα ή ερμεία» Εκεί κατοικεί ο θεός Ερμής και με αυτά τα έρματα διευκολύνει την ανθρώπινη επικοινωνία. (Σήμερα  ασυνείδητοι εργολάβοι και οι συν αυτώ άρχοντας κλέβουν και φτιάχνουν έργα που πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα)

Οι αρχαίες κοινωνίες αρχικά ήταν αγροτικές και  αποτελούνταν  από αγρότες και ναυτικούς . Το ίδιο και οι θεοί μας  κατοικούσαν στους αγρούς και στη θάλασσα. Τα ποτάμια για τον Έλληνα ήταν ιερά διότι το νερό- ιδίως το καλοκαίρι - είναι  σπάνιο, Για να περάσει ο αρχαίος  ένα ποτάμι   έπρεπε  πρώτα να πει μια προσευχή και   να πλύνει τα χέρια του από   τα νερά του ποταμού. (Σήμερα τα  κάνουμε δρόμους , λεωφόρους, χαβούζες λυμάτων και άχρηστων αντικειμένων του πανάθλιου πολιτισμού μας Ελάχιστες δεκαετίες αριθμεί  η μέριμνα για το Περιβάλλον και αυτή είναι επιδερμική και υποκριτική )

 Η Φύση δεν είναι εκδικητική –Ισορροπία δημιουργεί   Έτσι   δικαιολογούν σήμερα τις καταστροφές των οικισμών  από τις  θεομηνίες , ότι δήθεν η φύση εκδικείται (Οι αρχαίοι πρόγονοι μας δεν πήγαιναν στις κοίτες των ρευμάτων και στους βάλτους να χτίσουν οικισμούς όπως συμβαίνει σήμερον που θεωρούμεθα τεχνολογικά  προηγμένοι .Σαν αποτέλεσμα της ασέβειας μας προ τη φύση συμβαίνουν όλα τα θλιβερά φαινόμενα λ.χ  καταστροφές συνεπεία πλημμυρών , πυρκαγιές δασών κ.ο.κ  Ο αρχαίος δεν θα διανοείτο  να ουρήσει στο ποτάμι ή στην εκβολή ή στις πηγές(συμβουλές του Ησιόδου προς αγρότες). Όταν ο νέος ανδρωθεί και κόψει για πρώτη φορά τα μαλλιά τα αφιερώνει στο ποτάμι της περιοχής του. Τούτο δείχνει σεβασμό στο ποτάμι , στο νερό, στα ζώα που πίνουν και φυσικά και στον άνθρωπο που ποτίζει τη γη και τα χωράφια του.

Ο Ποσειδών θεός της θάλασσας και ειδικά στην Πελοπόννησο είναι συγχρόνως θεός – ίππος  και θεός των σεισμών. Κατά τους αρχαίους προγόνους μας τη φύση κατοικούν ακόμα  αμέτρητα  πνεύματα  που έχουν μορφή ανθρώπου  και ζώου συγχρόνως. Όπως λ.χ οι «Κένταυροι» με σώμα αλόγου και μορφή ανθρώπου. Όλα αυτά τα πνεύματα έδωσαν πνοή στην ποιητική και καλλιτεχνική δημιουργία. {Με την πρόσφατη θεομηνία είδαμε τους «Κενταύρους» του Πηλίου να  κατρακυλούν  και να σαρώνουν ότι βρισκόταν μπροστά τους . Ήταν οι χείμαρροι που  έγιναν Κένταυροι  με τη θεομηνία ; ) Αυτά αλληγορούν τις αγαθές , τις όμορφες αλλά και τις άγριες  πλευρές της φύσεως. Πολλά από αυτά τα πνεύματα όπως λ.χ ο  κατσικοπόδαρος Παν προστάτης της άγριας φύσης  θα  βοηθήσει το θεό Διόνυσο στο μεγάλωμα των φυτών και των δένδρων  και στην αύξηση των παιδιών και των κοπαδιών  . Και πάλι με τη βοήθεια του θα έλθει η Άνοιξη μετά τον χειμώνα , ένδειξη ότι εκείνοι οι  πρώτοι  άνθρωποι αμφέβαλαν αν θα ξαναρχόταν η Άνοιξη. Αυτή η αμφιβολία τους κέντριζε να ερευνήσουν και να μάθουν , ο «έρωτας του ειδέναι» που κατέχει τον Έλληνα.

Με γυναικεία ονόματα εκφράζουν τη γονιμότητα της φύσης  και την αλληγορούν με τις Νύμφες πλάσματα μαγευτικά , χαρούμενα , έτοιμα να στήσουν το χορό και που ξαφνικά  και  αναίτια θυμώνουν και απειλούν με την καταστροφή. Κάποια τέτοια ίσως  μετεωρολογική  νύμφη ενέργησε στον καιρό για να φέρει την καταστροφή στο Θεσσαλικό κάμπο; (19/9/23) Συνεχίζεται

Αμφικτύων

 

 

 ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ  & ΟΜΟΙΩΣΗ( 2^ον)

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Ιλιάδα: η Βίβλος των Ελλήνων Αν αναζητούσαμε ένα αντίστοιχο βιβλίο  της ιουδαϊκής Βίβλου αυτό θα ήταν η Ιλιάδα του Ομήρου. Οι εξανθρωπισμένοι θεοί της Ιλιάδος ποτέ δεν πέθαναν , ούτε πρόκειται στο μέλλον να πεθάνουν .Παρά τα  δρακόντεια  μέτρα των δογματικών  εξουσιών  να τους εξοντώσουν αυτός  ζει και βασιλεύει και γίνεται διεθνώς ισχυρότερος γιατί φροντίζει με την φιλοσοφία του να βελτιώσει τη θέση της ανθρωπότητας.   Ο Ελληνισμός χει στα χέρια του  πανίσχυρες  δυνάμεις αλλά είναι τόσο αλλοτριωμένος ώστε δεν τολμά ούτε το όνομα τους να προφέρει. Η λατρεία των Ολύμπιων Θεών θα έλθει σύντομα  απ’ έξω από τους φωτισμένους  Έλληνες και Φιλέλληνες. Την ώρα που οι άνθρωποι πεθαίνουν καταλαβαίνουν ότι οι θεοί ενδιαφέρονται μόνο για τους ζωντανούς . Ζουν τη ζωή με τόση πληρότητα ώστε ο λάτρης τους αναγκάζεται να τους λατρέψει. Αυτό συμβαίνει τώρα μέσα από το διαδίκτυο σιωπηλά αλλά μεθοδικά οι λάτρεις της πατρώας θρησκείας ανακάμπτουν σ’ αυτήν και στα σωτήρια μηνύματα που αυτή  εκπέμπει .

Ο Δίας αρχικά είναι ένας  συμπαντικός θεός , ένας θεός του καιρού, θεός του κεραυνού και της καταιγίδας , θεός των νεφών και της βροχής οι  πιο πολλές ωφέλιμες μεν αλλά και καταστρεπτικές  κατά μήκος των χειμάρρων και ποταμών  όταν είναι ορμητικές στο Ελληνικό ορεινό έδαφος . Οι σύγχρονοι καθώς απομακρύνθηκαν από τη φύση   λησμόνησαν  τον «Ερκειο Δία»(προστάτης-φράχτης)  που  είναι ο προστάτης της οικογένειας (Σήμερα η χώρα είναι ουσιαστικά   ξέφραγο αμπέλι που  μπαίνουν και βγαίνουν ελεύθερα εγκληματίες, κακούργοι, κλέφτες, εμπρηστές , πράκτορες, απατεώνες και εισβολείς-μετανάστες  οι οποίοι ληστεύουν  , κατατρομοκρατούν και απαιτούν να μοιρασθούν τον πλούτο της χώρας  χωρίς να έχουν συμβάλλει προς τούτο αυτοί ή οι πρόγονοι τους . Και στον Ελληνικό λαό απαγορεύουν  να αντισταθεί εξ αιτίας των αφύσικων νόμων που φτιάχνουν ερήμην του, οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι των 300’ που  νομοθετούν τα αντίθετα απο την θέληση του)

Ο Δίας σκότωσε και έδιωξε τους κακούργους  Σε πανάρχαιες εποχές όταν ανέλαβε βασιλιάς μετά τον Κρόνο καταδίωξε τους κακούργους και τους ληστές που λυμαίνονταν το βασίλειο του. Μακάρι να είχαμε και σήμερα ένα θεό που να   προστατεύει   τη  χώρα μας   . Αντίθετα ο Χριστιανισμός από τη φύση του είναι διεθνισμός και  αποτελεί την αρχαιότερη πολυεθνική εταιρεία , η οποία έχει  σαν βάση το χρήμα και δυστυχώς το δουλεμπόριο  προσφέρει πολύ χρήμα στους διακινητές, τις  ΜΚΟ , στην εξουσία  στον ανώτερο κλήρο . .   

Η Θεά Αρτεμις   έφορος  της άγριας φύσης .Ο νύμφες   την ονομάζουν «κυρά των αγριμιών» και την αλληγορούν με την θεά Άρτεμη κάτοικο των ψηλών βουνών . Η λατρεία της είναι δεμένη με τη λατρεία των αγριμιών , των δένδρων, των πηγών και των ποταμών, Τις δίνουν   διάφορα  ονόματα –κάτι που αντέγραψαν οι χριστιανοί για την Παναγία-   Την Άρτεμη  ονομάζουν «Αρτεμη Λυγόδεσμο» όταν ζει στις Ιτιές, «Καρυάτις» όταν ζει στις καρυδιές και «Κεδρεάτις» όταν ζει στους κέδρους. Η λατρεία της ευρύτατα διαδεδομένη    ως τη βόρεια  Βαλκανική, στον Εύξεινο ακόμη και στις  στέπες της δυτικής Ασίας 

Ιδιαίτερη λατρεία είχαν στη θεά Δήμητρα η οποία αλληγορούσε την Γεωργία και το «σιτάρι» από το οποίο γίνονταν οι πιο πολλές τροφές. Σύμφωνα με τον μύθο η Δήμητρα η θεά της σποράς  έσμιξε με ένα θνητό τον Ιασίωνα σε ένα χωράφι οργωμένο τρεις φορές και αυτό έγινε κρεβάτι που έφερε στον κόσμο τον Πλούτο. Η θυγατέρα της ταυτίζεται με την Κόρη  «μητέρα των σπόρων και  σιταριών» λατρευόταν ιδιαίτερα στην Αττική.Είναι γνωστός ο μύθος του Πλούτωνα που άρπαξε την Κόρη και την έφερε στον Αδη . Και μόνο με την προσταγή του Δία την ελευθέρωσε την Άνοιξη να ανέβει στον επάνω κόσμο και να μένει μισό χρόνο μαζί με την μητέρα της Δήμητρα, αλληγορώντας το σπόρο  που μένει τέσσερις μήνες στο χώμα την περίοδο του χειμώνα. Με γιορτές σε όλη την Ελλάδα υποδέχονται την Κόρη κάθε άνοιξη εποχή της ανανέωσης και βλάστησης στη φύση , την οποία συνδέουν με το μύθο της Περσεφόνης. Αυτές τις γιορτές για την γονιμότητα βρήκαν οι χριστιανοί και όρισαν  να συμπίπτει η σταύρωση και  η ανάσταση του Χριστού την Άνοιξη . Έτσι ο άνθρωπος βλέποντας το σιτάρι που θάβουν   στη γη να βλαστίζει ελπίζει ότι και αυτός μετά το κατέβασμα του στον τάφο θα αναστηθεί κάποια ημέρα. Οι αρχαίοι  πρόγονοι μας έδωσαν με τους μύθους τους την ιδέα της Αθανασίας που αρχικά δεν αφορούσε το άτομο αλλά τις γενιές . Στα Ελευσίνια Μυστήρια  έλεγαν  στο τέλος της ιεροτελεστίας  στους μυημένους : «Ευτυχισμένη ζωή στον Αδη»

Τα πνεύματα της Θάλασσας  Οι Έλληνες στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο θάλασσα  κολυμπούσαν σαν τα βατράχια. Δεν άργησαν από αμνημονεύτων χρόνων να  φτιάξουν αποικίες αρχικά γύρω από  την Προποντίδα και τον Εύξεινο Πόντο και δυτικά στην Ιταλία την οποία ονόμασαν Μεγάλη Ελλάδα. Όπως στην ύπαιθρο έτσι και στην θάλασσα οι Έλληνες έπλασσαν με τη φαντασία τους τερατώδεις ή αιώνια ωραίες μορφές ζωής (Γοργόνες, Σειρήνες, Σκύλλα, Χάρυβδης, Νηρηίδες κ.ο.κ) . Τα πλάσματα αυτά που απέχουν από τον άνθρωπο για να γίνουν αντικείμενο λατρείας εκφράζουν το μεγαλείο και τους κινδύνους που κρύβουν  οι ωκεανοί   τους  οποίους διέσχιζαν στα μεγάλα ταξίδια τους στον Ατλαντικό  , Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό και στις Βόρειες Θάλασσες ως τον Αρκτικό Κύκλο. Δείχνει την αίσθηση θαυμασμού αλλά και ανασφάλειας που δείχνει ο πρωτόγονος άνθρωπος στην τεράστια καταστρεπτική και ύπουλα σαγηνευτική δύναμη του υγρού στοιχείου. Ο Οδυσσέας στην πάλη με τον Κύκλωπα , δηλαδή τον πρωτόγονο και απολίτιστο άνθρωπο της εποχής του δεν ήταν δυνατόν να τον αντιμετωπίσει με το λόγο . Γι’ αυτό χρησιμοποίησε τη σκέψη για να τον τυφλώσει πριν τον  σκοτώσει. Στα στενά της  Μεσσήνης όπου υπάρχουν ρεύματα που αν τα αγνοούσαν οι ναυτικοί τους έριχναν στα βράχια  τα αλληγόρησαν με  τη Σκύλλα και Χάρυβδη, τέρατα εξόχως αποτρόπαια  που καταβροχθίζουν τα πλοία αν δεν είναι έμπειρος ο καπετάνιος και το πλήρωμα . Τέτοιες οντότητες εκφράζουν με μυθικό τρόπο το φόβο των ναυτικών μπροστά στην τρομακτική δύναμη που διαθέτει η θάλασσα. (Αν έλθουμε στον σύγχρονο κόσμο ο οποίος έχει την αίσθηση του υπεράνθρωπου  που κατανίκησε τη φύση και τίποτα δεν είναι ικανό να τον σταματήσει, συχνά συμβαίνουν καταστάσεις και φυσικά φαινόμενα όπως ισχυροί σεισμοί, θεομηνίες, πλημμύρες , πυρκαγιές, πανδημίες και φυσικά και ο πόλεμος  που ο άνθρωπος  είναι ανίκανος παρά τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει να τα αντιμετωπίσει επιτυχώς. Και ανακαλύπτει κάθε φορά κάποια υπερφυσική αιτία όπως την Κλιματική αλλαγή για να δικαιολογήσει την αδυναμία του και συγχρόνως και  την υπευθυνότητα του  για ότι παθαίνει . Αν υπολόγιζε ότι κάποτε θα γίνει ισχυρός σεισμός σε μια ιδιαίτερα σεισμογενή χώρα όπως η δική μας ή πλημμύρες από μια γερή νεροποντή, ή κάποιος τυφώνας να σαρώσει τα πάντα θα λάμβανε μέτρα και δεν θα ήταν  απροστάτευτος και απροετοίμαστος  όπως συμβαίνει τώρα μετά την θεομηνία στην Θεσσαλία ή τις φωτιές στον Έβρο και κάθε καλοκαίρι στην Αττική μέχρι να καεί και το τελευταίο δένδρο, οπότε σειρά θα πάρει ο οικιστικός ιστός. Συνεπώς ο φόβος των αρχαίων Ελλήνων λειτουργούσε προστατευτικά σε σχέση με την αίσθηση του υπεράνθρωπου ο οπαίος αιφνιδιάζεται και πληρώνει κατακόμβες αίματος και  καταστροφές

Η λατρεία της θεάς Αφροδίτης Η Ελληνική φύση είναι υπερβολικά όμορφη και οι Ελληνες  είναι λάτρεις της ομορφιάς και του ωραίου, Επομένως επέλεξαν την  πανέμορφη θεά Αφροδίτη  σαν σύμβολο ομορφιάς .Από το σχιστό της άυλο  πέπλο  αναβλύζει το αθάνατο σώμα της  η σαγηνευτική  θεική σάρκα που με τη χάρη της μπορεί να λυγίσει και τις πιο σκληρές ψυχές και να κάνει τους ήρωες κτήμα της(Αχιλλέας, Αλέξανδρος κ.α) Η Θεά Αφροδίτη είναι η αποθέωση του ωραίου όπου κανείς δεν προδεί να αντισταθεί στη χάρη της. Σε αντίθεση με τους Έλληνες λάτρεις του φυσικού και του ωραίου,  οι δογματικές θρησκείες έκλεισαν το γυναικείο σώμα στα μαύρα ράσα , σκέπασαν   με την μπούργκα το όμορφο πρόσωπο της, κόβουν την κλειτορίδα της και την έκαναν  ένα  άτομο σκλαβωμένο στον άνδρα και στις άρρωστες ορέξεις του. Ενοχοποίησαν τον έρωτα και το ανθρώπινο σώμα, δημιουργώντας ψυχολογικά συμπλέγματα  προπατορικής ενοχής .

Οι Ολύμπιοι θεοί   μας μαθαίνουν πως να ζούμε.Τον κόσμο συγκινεί ότι οι Ολύμπιοι θεοί ζουν σε μια ατέρμονα ευδαιμονία,   ζουν στην ευθυμία και στο γέλιο , μέσα στην απόλυτη χαρά. Και έχει ανάγκη ο πληγωμένος από τα παθήματα του Έλληνας να ελευθερωθεί από το άγχος, την καταπίεση, τη θλίψη, την κατήφεια και να συμμετάσχει στο νέο κόσμο που δημιουργεί η πατρώα θρησκεία των ωραίων μας θεών. «Τα δάκρυα για τους ανθρώπους , το γέλιο για τους θεούς» λέγει ο Όμηρος. Εχει μεγαλείο η Ελληνική θρησκεία, γεμάτη από μύθους και ιστορία η οποία γοητεύει  και μορφώνει το άτομο. Τι άλλο είναι η Μυθολογία μας παρά η πανάρχαια αχρονολόγητη Ελληνική Προϊστορία στην οποία θεοί, ημίθεοι, ήρωες και απλοί άνθρωποι σφυρηλάτησαν τον πανανθρώπινο πολιτισμό; Ο κόσμος πληροφορείται ότι κοντά του υπάρχει μια «γενιά» χωριστή από αυτόν αλλά και πολύ κοντινή του, μια γενιά από αθάνατες οντότητες  που κατοικούν κοντά μας στην κορυφή του Ολύμπου. Γαλήνιοι γιατί είναι απαλλαγμένοι από το θάνατο και τον πόνο και τις βαριές δουλειές που συνθλίβουν του θνητούς ανθρώπους . Ο θυμός των ανθρώπων καταλήγει σε δράματα όπως λ.χ ο θυμός του Αχιλλέα κατέληξε σε χιλιάδες νεκρούς, ενώ ο θυμός των θεών στο τέλος καταλήγει σε αστείρευτα  γέλια . Εντελώς αδιάφοροι για τις διαμάχες των ανθρώπων οι θεοί της Ιλιάδας ζουν στη μακαριότητα τους  και όχι σαν χωροφύλακες , εξουσιαστές  αλλά στρατευμένοι στην υπηρεσία του Καλού. Η ύπαρξη τους χαρίζει ομορφιά στη ζωή του Έλληνα γι’αυτό και εμείς οι σύγχρονοι τους αγκαλιάσαμε και τους λατρεύουμε γιατί μας δίνουν εσωτερική χαρά και ισορροπία στη ζωή.  Τους έχουμε υποδείγματα προς μίμηση σε αντίθεση  με την ξενόφερτη  θρησκεία  της ασχήμιας, της μοχθηρίας, του εγκλήματος, του προσηλυτισμού , της προπαγάνδας, του υλισμού , του εμπορίου και των αφύσικων ελαττωμάτων του ατόμου.( Από μικρός ακόμη όταν πήγαινα υποχρεωτικώς  σε εκκλησία ένοιωθα ισχυρό πονοκέφαλο, αδιαθεσία, άγχος  και δεν έβλεπα τη ώρα που ήταν αιώνας να τελειώσει  το μαρτύριο μου. Όμως με τις ώρες μελετώ τα δρώμενα των Θεών μας και γοητεύομαι αφάνταστα από την ελευθερία και την μακαριότητα τους και από τα φιλοσοφικά τους μηνύματα από το Μαντείο των Δελφών) (συνεχίζεται) (20/9/23) 

ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ  & ΟΜΟΙΩΣΗ( 3^ον)

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 

Οι Έλληνες θεοί εξελίσσονται με την εξέλιξη της επιστήμης η οποία είναι θυγατέρα του Ελληνικού πνεύματος.  Αντίθετα, οι δογματικοί παραμένουν αγκυλωμένοι στο «κύριε ελέησον» Οι τεχνίτες , τεχνουργοί , έμποροι , καταστηματάρχες απέκτησαν  πριν από την εποχή του Σόλωνος τους δικούς τους θεούς, θα τους ονομάζαμε θεούς της φωτιάς . Μετά τον Προμηθέα που έκλεψε από τον πατέρα του Δία το πυρ αναδεικνύεται και ο Ήφαιστος, θεός των τεχνητών, μεταλλουργών, κατασκευαστών όπλων και κάθε χειρονακτικής εργασίας εργαστηρίου.  Όλη μέρα ο Ήφαιστος  εργάζεται  γυμνός από τη μέση και πάνω μέσα στη κάπνα και τη μουτζούρα στο εργαστήριο(σιδηρουργείο) του Ολύμπου με την εστία και το  φυσερό και με το σφυρί στο χέρι σφυρηλατεί με δεξιότητα  το αντικείμενο  πάνω στο αμόνι . Αυτός μπορούσε να είναι και ένας σιδηρουργός της Αθήνας ή της Σπάρτης. Στον Εργάτη θεό είχαν αφιερώσει ναό στην Αθήνα και στο πλάτωμα γινόντουσαν χοροί και τρικούβερτα γλέντια προς χάριν του νέου θεού της εργασίας και της τέχνης. Επί κεφαλής της ήταν η θεά Αθηνά υπό την ιδιότητα της ως θεά «Εργάνης»(εργάτρια) (Αυτή προστατεύει όλο τον εργατικό κόσμο της Αθήνας και απορώ γιατί ένα τέτοιο συμβολικό πρόσωπο δεν το χρησιμοποιεί η  θολή Αριστερά και το ΚΚΕ αλλά  προβάλλουν ξένα σύμβολα(Μαρξ ,  Λένιν κ.α)   της εργατικής τάξεως αποσιωπώντας τη θεά Αθηνά την πρώτη στον κόσμο δηλωμένη εργάτρια και τον Ήφαιστο; Γιατί απεχθάνονται κάθε τι το Ελληνικό αλλά αγκαλιάζουν κάθε ξένο και  το θεωρούν αυθεντικό, θέσφατο και ιερό, ενώ και ο ίδιος ο Μαρξ στη διδακτορική του διατριβή είχε σαν θέμα τη θεωρία του Επίκουρου;)

Οι Έλληνες Θεοί εκφράζουν την ιδιοπροσωπεία του Έλληνα Ο λαός μας έπλασε τους θεούς του και αυτός πλάστηκε κατ’ εικόνα  και  ομοίωση των. Τους έπλασε ελεύθερους , θαρραλέους, χαρούμενους , περιπετειώδεις, πολυμήχανους  όπως είναι και η ιδιοσυγκρασία και ο συλλογικός χαρακτήρας του Έλληνα. Τι κοινό μπορούμε να βρούμε στους ξενόφερτους Εβραίους θεούς μας; Την παθητικότητα στη δουλεία, την υποταγή στις εντολές των, και στις εντολές των εξουσιαστών που τους επιβάλλουν στο κοινό σαν κρατική θρησκεία, τη θλίψη του θανάτου, την κατήφεια των αποστεωμένων μορφών, την έλλειψη του έρωτα, τις διάφορες διαστροφές που φέρνει η απαγόρευση του ερωτικού πάθους  και τέλος τη δουλεία στον επίγειο αφέντη που τη χρησιμοποιεί σαν εργαλείο υποταγής των πιστών. Και όλα αυτά όταν πληροφορείσαι τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος του λαού μας για την επιβολή και το ξερίζωμα της πατρώας μας θρησκείας των λαϊκών μας παραδόσεων  και της φιλοσοφίας. Ακόμη και τώρα δε σταμάτησαν οι εχθροί μας να μας ξεριζώνουν ακόμη και τα ελάχιστα  ριζίδια που απόμειναν όπως συνέβη με την παραχώρηση της Μακεδονίας μας στο σλαβικό κρατίδιο,  της Βόρειας Κύπρου στους εχθρούς μας  και την εσαεί υποδούλωση της αρχικής μας κοίτης της Βορείου Ηπείρου στον άξεστο Αλβανό δυνάστη. Και όμως, όταν ρωτήσεις τους Αλβανούς όταν σκάψουν τι βρίσκουν κάτω στη γη τους; Θα σου ομολογήσουν την Ελληνική καταγωγή τους, τα αρχαία των προγόνων τους.  Και σε λίγο δεν αποκλείεται να δούμε την υιοθέτηση ή και κλοπή των θεών μας από τους Τούρκους και τους Αλβανούς και εμείς να μείνουμε με τους Εβραίους θεούς.

Τα ονομαζόμενα «Χαλκεία» ήταν η πρώτη εργατική εκδήλωση πριν καθιερωθεί η εργατική πρωτομαγιά και η κομματική  εκμετάλλευση της από τους αριστερούς και κομμουνιστές. Η Αθηνά προστατεύει  επίσης    τους μεταλλουργούς και τους αγγειοπλάστες που είχαν τα εργαστήρια τους και έδωσαν και το όνομα στη συνοικία της Αθήνας που και σήμερα λέγεται  «Κεραμεικός»  Η θεά Εργάνη επιβλέπει επίσης και τις γυναικείες εργασίες, σύμβολα της η ρόκα και το αδράχτι μαζί με το δόρυ. Τέσσερα κοριτσάκια από 7-11  ετών κλεισμένα επί εννέα μήνες στον οπισθόδρομο  του ιερού της θεάς στην Ακρόπολη , υφαίνουν και κεντούν με μυθικές σκηνές  το καινούργιο φόρεμα  που προσφέρουν στη θεά κάθε χρόνο στη γιορτή της . Αλλά ποτέ δε συνέβη στην Αθήνα να θεωρηθεί το φόρεμα  της Αθηνάς  ιερό και να καταλάβει τους Αθηναίους  υστερία, όπως συμβαίνει για τη δήθεν ζώνη της Παναγίας που κατεβαίνει ετησίως από το «Άθω» προς συγκέντρωση χρημάτων από τους πιστούς.

Ερμής: Ο ευρηματικός θεός της επικοινωνίας και του εμπορίου  Στους νεώτερους θεούς της Τέχνης και Εργασίας  συγκαταλέγεται  και ο θεός των Εμπόρων και της ανθρώπινης επικοινωνίας Ερμής. Είναι ο θεός που βάζει σημάδια με σωρούς λίθων για να επισημάνει τους δρόμους στο διαβάτη.(Και ενώ οι αρχαίοι μας πρόγονοι σέβονταν και διατηρούσαν το έθιμο να ανοίγουν καινούργιους δρόμους  και να φτιάχνουν τα «Ερμεία» οι σύγχρονοι νέοι καταστρέφουν τα σήματα των οδών για να μπερδεύουν και να δυσκολεύουν την ανθρώπινη επικοινωνία. Είναι και αυτό μια σύγχρονη ευρεσιτεχνία !! ). Επειδή ο  Ερμής είναι   και   θεός των εμπόρων   τον βάφτισαν και σαν θεό των κλεφτών  . Αυτό είναι ανακριβές. Ο Ερμής επινόησε τη ζυγαριά τα μέτρα και τα σταθμά.  Την εποχή εκείνη ήταν απαγορευμένα «τα δύο μέτρα και δύο σταθμά». Τώρα συχνά ο οι σύγχρονοι  παραβιάζουν  τον κανόνα τούτον σε πολλά επίπεδα. Ο εφευρετικός  Ερμής είναι  ο συμβολικός θεός της συμφιλίωσης, της διαπραγμάτευσης , του διαλόγου και της αγγελίας. Γι’ αυτό ο Δίας τον είχε προσλάβει αγγελιοφόρο  του, σήμερα θα λέγαμε διευθυντή     Διαβιβάσεων και Επικοινωνιών.

Ο Ερμής είναι θεός και προστάτης των ταξιδιωτών εκτός των συνόρων τους,  μισεί τη βία του πολέμου που καταστρέφει συγχρόνως    το εμπόριο και την επικοινωνία.( Απορίας άξιον πως η Γενική Γραμματεία Τουρισμού  και  οι ταξιδιωτικοί μας πράκτορες δεν τον όρισαν έφορο των Ταξιδιών στην  Ελλάδα   στη χώρα μας μια χώρα εξόχως  τουριστική.   Τα μόνα κέρδη που αυτός ο θεός δεν ευνοεί είναι τα πολεμικά κέρδη.   Παρόλο που είναι θεός της επικοινωνίας απεχθάνεται και μισεί τα προπαγανδιστικά ψέματα  που μεταχειρίζονται για το χαμό τους  οι εριστικοί λαοί. Σε μια από τις κωμωδίες του ο Αριστοφάνης βάζει στο στόμα του Ερμή «μια οξεία επίθεση εναντίον των κακών ηγετών του λαού που με τις άκαιρες κραυγές τους διώχνουν την ειρήνη από τη χώρα τους… δηλώνει ακόμη ότι τον Ερμή τον ευχαριστεί περισσότερο η ανάσα της θεάς των Γιορτών παρά η μυρωδιά του στρατιωτικού  γυλιού»  Επί πλέον ο Ερμής ήταν ο ψυχοπομπός των  νεκρών στον Αδη.

(Δυστυχώς, πρόσφατα  ορισμένοι  σκοταδιστές  και θρησκόληπτοι συνάδελφοι   εντελώς αυθαίρετα αφαίρεσαν τον θεό Ερμή και έκαναν προστάτη τον ιερομόναχο Παΐσιο ως προστάτη του Όπλου των Διαβιβάσεων.  Φρονώ ότι ένα τέτοιο πολύτιμο  παγκόσμιο σύμβολο   ότι πρέπει η   Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία του ΥΕΘΑ να το αποκαταστήσουν στην  προτέρα του  χρήση,  όπως το είχε   επιλέξει     η  άξια ηγεσία με την πλούσια πολεμική της πείρα,  όταν οργάνωσε το   1946 το νέο Όπλο των Διαβιβάσεων. Σε μια δυτική χώρα όπως η Ελλάς  που λίαν προσεχώς το κράτος  θα προβεί στον διαχωρισμό του  από τα θρησκευτικά δόγματα, δεν έχει θέσει ένας έστω χριστιανικός άγιος ή αγία σαν προστάτης των Ε.Δ.  Ανήκουν σε παρωχημένες εποχές.Αυτά  που  καταδικάζουμε στα θεοκρατικά κράτη  δεν πρέπει να τα κάνουμε εμείς πράξη)

Ο Ελληνικός λαός  αντιμετωπίζει   και τις πιο σκληρές  κρίσεις  της ζωής μέσα από τη λαϊκή του σοφία του, τους χορούς, τις γιορτές και τα τραγούδια και να υψώνει το ηθικό του. Στον αγώνα του βοηθούς είχε και τους θεούς του οι οποίοι ήταν πλασμένοι από τον ίδιο  τον λαό για να τον εκφράζει.(Σήμερα δεν είναι τόσο ικανός , εφευρετικός και τολμηρός όσο οι αρχαίοι πρόγονοι του. Τούτο αποδίδεται στον εμβολιασμό του από    ξενόφερτους  θεούς  που τον απόκοψαν  από τις προγονικές του ρεζές, τις παραδόσεις  και τον πολιτισμό του. Μετά τον εκχριστιανισμό του  έγινε ένα διαφορετικό υβρίδιο  και  σταμάτησε να παράγει πνεύμα. Κάποιος μάλιστα έκανε μια παρομοίωση που δεν αφίσταται της  πραγματικότητας: Όπως ο ίππος  και ο  όνος  παράγουν τον ημίονο(= μουλάρι), ζώο ανθεκτικό αλλά ανίκανο να  παράγει γόνους, έτσι και ο Έλληνας μετά τον εμβολιασμό του με το ιουδαιοχριστιανικό δόγμα έγινε   διαφορετικός, άλλαξε τη φιλοσοφία του και μεταβλήθηκε μισός Έλληνας και μισός Ιουδαίος.)

Μόνο μία θεότητα σεβάστηκαν οι Έλληνες και δεν τόλμησαν να την εξανθρωπίσουν , ούτε με  αγάλματα να την αναπαραστήσουν . Αυτή είναι η Μοίρα ! Συχνά την παρουσιάζουν  σαν τρισυπόστατη  : 1/ η  Κλωθώ   πλέκει τα σενάρια, 2/ η   Λάχεση   ρίχνει τους λαχνούς, και 3/η Ατροπός  που   τα επικυρώνει και τα κάνει αναπότρεπτα.  Είναι μια απόμακρη, απροσπέλαστη και αποτρόπαια θεά που στέκει από τον άνθρωπο  και την κοινότητα  μακριά αλλά   τους επηρεάζει   συνήθως προς το Κακό . Είναι ο άγνωστος νόμος του Σύμπαντος που το κρατάει σε ισορροπία. Άλλη το ονομάζουν «θεία πρόνοια»  Κάθε φορά που ο άνθρωπος ή η κοινότητα παραβαίνει το φυσικό νόμο έρχεται η Μοίρα σαν τιμωρός θεά και φέρνει   καταστροφή ή οποία  δημιουργεί μια νέα κατάσταση και μια νέα ισορροπία την οποία επιβάλλουν οι αόρατες δυνάμεις του Σύμπαντος .Στις καταστάσεις αυτές η ελευθερία του ανθρώπου είναι περιορισμένη διότι είναι αδύνατον να υπερνικήσει τις δυνάμεις της φύσεως. Συχνά μας επισκέφθηκε   στο παρελθόν με τους κατακλυσμούς , τους μεγάλους σεισμούς και καταποντισμούς , τα βλέπουμε   σήμερα με τη θεομηνία στη Θεσσαλία , τις πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι και ιδιαίτερα στον Έβρο, την Αττική. Ηλεία κ.α και θα το δουν οι νεώτεροι σε  οξύτερο βαθμό  στο μέλλον λόγω της Κλιματικής Αλλαγής. Αυτή οφείλεται στην  ανθρώπινη καταστροφή της Γης ή σε  κάτι άλλο που αγνοούμε προς το παρόν. Ενώ παλιά ο άνθρωπος  δεν ήταν σε θέση να  προβλέψει τα διάφορα καταστρεπτικά φαινόμενα    τώρα η επιστήμη είναι σε θέση να τα προβλέπει σε βάθος χρόνου (21/9/23) Συνεχίζεται

 

 

ΟΙ ΠΑΤΡΩΟΙ ΘΕΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ(4^{ον ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ})

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 

Ο Συμπαντικός Νόμος Αν οι άνθρωποι φτιάχνουν τους  Νόμους  υπάρχει και ένας άλλος υπέρτατος Νόμος τον οποίο ακόμη δεν    γνωρίζουν  οι Άνθρωποι . Είναι ο συμπαντικός Νόμος . Όμως οι Έλληνες  είχαν την πνευματική ικανότητα να  συλλάβουν ολόκληρο  τον κόσμο και  αυτό   το ονόμασαν Σύμπαν(εκ του συν+ παν) Δηλαδή το ΟΛΟΝ,  παν το υπαρκτόν  .  Κανένας ως τότε λαός δεν είχε εισδύσει στο Σύμπαν και δεν τόλμησε να δώσει τον ορισμό του

 Χαρακτηριστικά του Σύμπαντος,  Το Σύμπαν  είναι το Παν  χωρίς να εξαιρείται  κάτι. Είναι Ιερό, Αιώνιο, Ατελεύτητο , Αγέννητο,  Μονογενές,  Αυτοδημιούργητο αλλά και  Δημιουργικόν,  Ανόλεθρο,  Χαώδες, Ατρεμές, Απόκρυφον, Φρικτόν, Τέλειο, Εννομον,  Άναρχον (εν  χρόνω), πλήρες, Αρμονίας, το Κινούν‐ Ακίνητον και η Πρώτη των Πάντων Αρχή. Είναι επίσης αδιαίρετον, έμπλεον και συνεχές, ταυτόσημο μ ε την Φύση και αυτό που ονομάζουμε αορίστως «Θεό». Τούτο δεν είναι μέρος παντός άλλου, αλλά το Όλον, το «Παν» και το «όντως όν».  Αυτές τις έννοιες είναι δύσκολο να τις συλλάβει ανθρώπινος Νους και η φαντασία. Γι’ αυτό ο άνθρωπος τις ονόμασε Θεό.  Κάθε νέα κατάκτηση στο διάστημα είναι μία νέα πρόκληση‐ένας κεραυνός του  Διός  που  φωτίζει  το  σκοτεινά  μονοπάτια του Σύμπαντος   και  οξύνει  ολοένα  και  περισσότερο  την  φαντασία και την επιθυμία μας, για μάθηση. Πάντα  νομίζουμε ότι φθάνουμε στα όρια του Σύμπαντος,  αλλά αδυνατούμε  να ανοίξουμε ένα παράθυρο  προς  άπειρον.  Μπροστά μας απλώνεται το  χάος και αισθανόμαστε ότι είμαστε το  «τίποτα».  

Ο Ηράκλειτος έβγαλε από το Σύμπαν τον Δημιουργό και όλα  τα έκανε  απλά και κατανοητά.  Η  δημιουργία  είναι  ανθρωποκεντρική ιδέα  και  καταλήγει  στον  παραλογισμό  του «θεού‐δημιουργού»  Αυτός  έκανε  μια  λογική  υπέρβαση  και  εξήγησε  την  απειρότητα και αιωνιότητα σε ένα Σύμπαν χωρίς δημιουργό‐αφού είναι αυτοδημιούργητον‐χωρίς αρχή, χωρίς κέντρον, χωρίς τέλος και χωρίς σύνορα. Πως οι αρχαίοι  πρόγονοι  μας  μπόρεσαν  να  συλλάβουν  τέτοιες  ιδέες  αν  δεν  είχαν  κάποια  προγενέστερη  γνώση,  ή έστω πληροφορία που  να είχε μείνει απομεινάρι μιας  πανάρχαιας  παράδοσης  από  κάποιον  ξεχασμένο  Προκατακλυσμιαίο  Πολιτισμό; Μήπως  μέσα  στα  γονίδια  μας  υπάρχει  η Μνημοσύνη  του Σύμπαντος  στο  οποίον  ανήκουμε σε λανθάνουσα μορφή ένεκα της Λήθης;   Το πρόβλημα είναι να βρούμε την κλείδα για ν’ αποκρυπτογραφήσουμε τα μηνύματα του. Οι σημερινοί επιστήμονες  με τα τεχνολογικά τους όργανα διεισδύουν  βαθιά στο σύμπαν αλλά και πάλι δεν αποκαλύπτει όλη την κρυμμένη του αλήθεια. Κατά τον Ηράκλειτο «το Σύμπαν κρύπτεσθαι  φιλεί» (του αρέσει δηλαδή να κρύβεται)

Οι Έλληνες  αμφέβαλαν και για τους Θεούς τους  και συχνά εξεδήλωναν  τον  προβληματισμό τους   ,   ιδιαίτερα με τον Δία ότι έβαζε στην ίδια μοίρα  τους ενάρετους και αγαθούς από τη μια μεριά  με τους κακούργους και  κακούς από την άλλη. 

Ο Μεγαρεύς ποιητής Θέογνις γράφει :

« Ω! Δία , πόσο με ξαφνιάζεις ! Είσαι του κόσμου βασιλιάς τιμή γεμάτος και δύναμη., διαβάζεις την καρδιά του κάθε ανθρώπου –η εξουσία σου ώ:τρανέ είναι απόλυτη. Πως γίνεται λοιπόν ω ! Δία , η σκέψη σου στην ίδια να βάζει  μοίρα τον δίκαιον με τον ελεεινό , αυτούς που η ψυχή τους είναι στη φρόνηση στραμμένη μ’ αυτούς που δουλεύουνε στην αδικία και τη βία πολύ λίγο να συγκρατείς;»

Το παράδοξο του Επικούρου :Παρόμοια αμφισβήτηση του Θεού έκανε και ο Επίκουρος όταν διερωτήθηκε  :

-Θέλει ο θεός να αποτρέψει το κακό και δεν μπορεί;

Τότε δεν είναι παντοδύναμος…

-Μπορεί, αλλά δεν το επιθυμεί;

Τότε είναι κακός.

-Είναι και ικανός και το επιθυμεί;

Τότε από πού προέρχεται το κακό;

-Μήπως είναι και ανίκανος και δεν το θέλει;

Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό;

Αυτή ήταν η Ελληνική Θεολογία  , αναμιγμένη με την παράδοση, τη φιλοσοφία , την επιστήμη, τους μύθους , τις αμφισβητήσεις κ.α. (Την εποχή εκείνη μπορούσαν να αμφιβάλουν για το θεό χωρίς να έχουν συνέπειες . Σήμερα στη χώρα μας αν αμφιβάλλεις για την θεότητα του Χριστού θα έχει άσχημες συνέπειες. Όμως  ο ίδιος ο Ναζωραίος  δήλωνε ότι είναι «υιός του Θεού»   και όχι θεός –όπως υιοί του θεού είμαστε ουσιαστικά όλοι οι άνθρωποι , διότι είμαστε πλασμένοι με την ενέργεια και τις συμπαντικές ουσίες που είναι φτιαγμένα όλα στον κόσμο. Υπάρχει τέτοιος φανατισμός και ομιλούν με τόση βεβαιότητα ώστε δεν μπορείς να κάνεις διάλογο μαζί τους. Κάτω από αυτό το σιδηρούν  δόγμα καμιά ευνοϊκή αλλαγή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στη χώρα. Αυτή  την τραγωδία  ζει η  χώρας μας από τότε που εμβολιάσθηκε με το ιουδαιοχριστιανικό δόγμα}

Όλοι Θεοί,Ημίθεοι  Ηρωες και οι απλοί Ανθρωποι για την Πατρίδα  Αυτές οι  ώρες για την πατρίδα μας είναι κρίσιμες και πρέπει Θεοί , Ημίθεοι, Ήρωες και οι κοινοί άνθρωποι να εγερθούμε και να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας στη Θεσσαλία και Μαγνησία που δοκιμάστηκαν δεινά από την Θεομηνία. Αυτό είναι το θέλημα των πατρώων Θεών μας και ασφαλώς και του Συμπαντικού Δία και του Ποσειδώνα θεού των υδάτων, ο οποίος κατά βάθος ότι συνέβη δεν το έκανε από εκδίκηση ή από κακία αλλά για να επαναφέρει την διαταραχθείσα παγκόσμια και ελλαδική ισορροπία

. Σε γενικές γραμμές αναλύσαμε την Ελληνική θρησκεία αλλά ως τώρα δεν  συναντήσαμε κάποια αντίστοιχη  «Βίβλο» ή «Παλαιά Διαθήκη» ή κάποιο «Κοράνι» . Και τούτο συμβαίνει απλούστατα διότι δεν υπάρχει . Παρά ταύτα η πατρώα θρησκεία βρίσκεται βαθιά στις καρδιές και στο υποσυνείδητο του Έλληνα και κρύβει μέσα της την πανάρχαια Ελληνική ψυχή την παράδοση και την λαϊκή φιλοσοφία της φυλής μας στη διαχρονία της  .Δοξάστε λοιπόν τους αθάνατους Θεούς μας. Αυτοί είναι οι πρόγονοι μας

Η Ελληνική θρησκευτική συνείδηση είχε  μέσα της τη Δικαιοσύνη Οι Θεοί μας φτιαγμένοι από   ανθρώπους ήταν πολύ λίγο ηθικοί στην αρχή αλλά με την αύξηση του πολιτισμού δυνάμωνε και το αίσθημα της ηθικής και της δικαιοσύνης, Επαναστατούσε ο Έλληνας  στη σκέψη πως  οι θεοί δεν  υπάκουαν στη Δικαιοσύνη     .

Ο  ποιητής Ησίοδος(8ος αι. π.Χ.)  γράφει για τη Δικαιοσύνη, όπως το είχε  κάνει και ο Όμηρος νωρίτερα λιγότερο έντονα :«Τριάντα χιλιάδες Αθάνατοι , είναι με τη βουλή του Δία, εδώ στη γη επόπτες των θνητών…Και υπάρχει ακόμη μια παρθένα , η Δικαιοσύνη , η κόρη του Δία που τιμούν και σέβονται οι θεοί που κατοικούν τον Ολυμπο. Και αν τολμήσει κανένας να την προσβάλει με ύπουλες βρισιές , αυτή τρέχει και κάθεται στα πόδια του Δία , του πατέρα της , και του μαρτυράει την καρδιά των άδικων ανθρώπων. Το μάτι του Δία που όλα τα βλέπει και όλα τα καταλαβαίνει , βλέπει και αυτό, αν του κάνει  όρεξη , και ξέρει τι αξίζουν τα δικαστήρια που κλείνει μέσ’ τα τείχη της μια πολιτεία. Από λόγου μου το πήρα απόφαση δίκαιος από σήμερα πια να μην είμαι και μαζί και ο γιός , κακό είναι να’ σαι δίκαιος αν στον άδικο δείχνεται ευνοϊκά η Δικαιοσύνη. Όμως παρ’ όλα αυτά μου κάνει κόπο να πιστέψω πως μια άδικη απόφαση παίρνεται με την έγκριση του φρόνιμου Δία»  Εκ των ανωτέρω διαπιστώνουμε ότι στην Ελλάδα λειτουργούσαν δικαστήρια και δικαιοσύνη προ του 8^ου π. Χ αιώνα. Βέβαια πάντα οι δικαστές δεν απονέμουν σωστά το δίκαιο και πάντα οι άνθρωποι παραπονούνται για τις αδικίες. Πόσο μάλλον την εποχή εκείνη- που όπως και σήμερα-οι ισχυροί επηρέαζαν τη Δικαιοσύνη.

Σε άλλο ποίημα  ο ποιητής Θέογνις από τα Μέγαρα λέγει: «Ω Δία πόσο με ξαφνιάζεις ! Είσαι του κόσμου βασιλιάς , τιμή γεμάτος και δύναμη …Πως γίνεται λοιπόν , ω Δία η σκέψη σου στην ίδια να βάζει μοίρα τον δίκαιο με τον ελεεινό , αυτούς που η ψυχή τους  είναι στη φρόνηση  στραμμένη μ’ αυτούς που δουλεύουν  στην αδικία και η βία πολύ λίγο συγκρατείς» Οι Έλληνες από την αρχαιότητα ζητούσαν από τους θεούς τους να είναι δίκαιοι και εμμέσως αμφισβητούσαν αυτούς και τη δικαιοσύνη τους. Αυτός ήταν ο λόγος που από νωρίς έφτιαξαν τα δικαστήρια και θεοποίησαν τη «Νέμεση» . Για τον Έλληνα οι θεοί του ήταν η ίδια η φύση, η οποία αντιλαμβάνεται διαφορετικά τη δικαιοσύνη από τους ανθρώπους. Την αποδίδει όχι αμέσως, αλλά όταν αυτή κρίνει σκόπιμο για να επαναφέρει την συμπαντική ισορροπία. Ο Ελληνικός λαός είναι ο μόνος που αμφισβήτησε την παντοδυναμία των Θεών του και προχώρησε προς την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη την ανεξιθρησκία , την επιστήμη, τις τέχνες , τα γράμματα και στον πολιτισμό που σήμερα απολαμβάνουν όλοι οι λαοί σε ανατολή και δύση.( Το «αγαπάτε αλλήλους» είναι κενό γράμμα και δεν συγκράτησε τους άδικους , τους βίαιους, τους εγκληματίες και τους κακούργους  από το να  διαπράττουν τα εγκλήματα τους . Κάτω από αυτόν τον μανδύα του Ιουδαιοχριστιανισμού συνέβησαν τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρωπότητα (Εξολόθρευση του Ελληνισμού και του Πολιτισμού, Σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση, Παγκόσμιοι Πόλεμοι κ.α)και ακόμη δεν έχει σταματήσει η δράση τους. Αυτά   αντιμετωπίζονται με       την Ελληνική  Παιδεία , με δρακόντειους Νόμους από τα όργανα της Πολιτείας και από τα Δικαστήρια. Όταν αυτά ατονού- όπως συμβαίνει σήμερον- η Πολιτεία αναρχοκρατείται και ζει κάτω από τη βία και το έγκλημα. Μετά από τρεις χιλιετηρίδες οι νέες θρησκείες είναι  στο έπακρον  δογματικές και ουδεμία δέχονται αλλαγή ακόμη και στις ταυτότητες ,διότι πίσω βλέπουν τον σατανά και το 666 κ.α . Οι νέοι «σταυροφόροι» συχνά εξεγείρονται και με σταυρούς και εικονίσματα στα χέρια γεμίζουν τις πλατείες όταν το ακραίο ιερατείο τους το επιβάλει. Κάτω από τέτοιες συνθήκες η χώρα δε μπόρεσε να  κάνει βήματα προόδου και έχει μείνει ουραγός της Ευρώπης. Το κράτος είναι δέσμιο της Θρησκείας , καθώς και η παιδεία . Η θεοκρατία του Ισλάμ μπαίνει εμπόδιο σε κάθε αλλαγή και πρόοδο της κοινωνίας . Οι    αβρααμικές   κοσμοπολιτικές θρησκείες  εχθρεύονται θανάσιμα μεταξύ τους, αλλά και στο εσωτερικό τους λόγω των πάμπολλων αιρέσεων     οι οποίες  τρέφουν  άσβεστο  μίσος μεταξύ τους. Με τέτοιους θεούς που μπαίνουν εμπόδιο στην επιστήμη έχουν και στην τεχνολογία ο κόσμος εμποδίζεται να προχωρήσει προς την πρόοδο. Το Ισλάμ εκτός από σκληρότατη καταπιεστική  θρησκεία είναι και ισλαμοφασιστική ιδεολογία και κρατική χούντα όπου εγκαθίσταται )

Το τίμημα ήταν βαρύτατο    Ο Ελληνικός λαός πλήρωσε  πολύ ακριβά αυτό το θάρρος και την «ασέβεια» του προς τους Θεούς . Συνασπισμένοι όλοι οι απολυταρχικοί, σκοταδιστικοί , οπισθοδρομικοί, θεοκρατικοί και θρησκόληπτοι λαοί έπεσαν επάνω του και   κυριολεκτικά τον ξέσκισαν και σχεδόν  τον εξαφάνισαν  με γενοκτονίες, φρικτές κατοχές , αποτρόπαια εγκλήματα , φοβερές συνωμοσίες , δόλιες κατηγορίες, ανιστόρητες παραχαράξεις και «διαμελισμοί» , κλοπές, διαρπαγές, ληστείες που δεν έχουν τέλος γιατί ακόμη και σήμερα διαρκούν με  διαφορετικό μανδύα. Οι  σκληρότεροι  δε δήμιοι του υπήρξαν αλλαξοπιστήσαντες Έλληνες  Το χειρότερο όμως εμπόδιο για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι ο ίδιος ο Έλληνας , ο θρησκόληπτος , ο απροβλημάτιστος, ο άσχετος, ο αδιάφορος, αυτός που έχει μεταβληθεί σε «δούλο» του θεού , της αμάθειας του, της αγραμματοσύνης του, ο οπαδός ομάδος και αυτός που σηκώνει τα πλαστικά  κομματικά και συνδικαλιστικά σημαιάκια .

Συμπέρασμα  Αδήριτος είναι η ανάγκη Επανελληνισμού μας με την επαναφορά των  Πατρώων  Θεών    και της Αρχαίας μας γλώσσας. Αυτό θα μας εμβάλει στη Γνώση  και θα μας κάνει να αλλάξουμε τον τρόπου σκέψεως. Έτσι θα αποφύγουμε την απειλή αφελληνισμού του   του Έθνους και της Ελλάδος μας. Αυτό το έκαναν οι Εβραίοι δηλαδή  έμειναν πιστοί στο θεό τους και στους προφήτες του , επανέφεραν την αρχαία Εβραϊκή γλώσσα  και  έκαναν   σεβαστό το κράτος του Ισραήλ. (21/9/23)   ΤΕΛΟΣ 

 

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

https://amphiktyon.org