Η ΡΟΔΑ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ.. - ΠΟΙΗΜΑ ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ..

Γράφει η ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ

Πτυχίο ανώτατης σχολής,μεταπτυχιακό,
γνώστης τριών ξένων γλωσσών και υπολογιστή.
Φοράει στο προσωπάκι της χαμόγελο γλυκό,
χτυπάει πόρτες,στην προσδοκία τ'όνειρου πιστή.

Ψηλή,λιγνή κορμοστασιά,απλά,κομψά ντυμένη,
με τη δροσιά της νιότης της να λάμπει σαν τα άστρα.
Με σιγουριά!Η αξία της,είναι αναγνωρισμένη,
άρα οι πύλες θ'ανοιχτούν στ'απόρθητα τα κάστρα..

Σκέφτεται τον πατέρα της,τον κόπο,τους αγώνες,
τη στέρηση και την δουλειά,που άντεξε για κείνη.
Που πέρναγε στην παγωνιά,ολόκληρους χειμώνες,
που έκοψε και τον καφέ,με φίλους για να γίνει,

αυτό που είναι σήμερα..Αχ πόσα του χρωστάει!
Κι η μάνα της;Που αγόγγυστα με ψίχουλα περνούσε!
Θεε μου μεγαλοδύναμε!!Πόσο τους αγαπάει!!
Στα χρόνια που περάσανε,πόσο τους τυραννούσε...

Περνούν οι μέρες!!Μήνες αρκετοί κι οι πόρτες δεν ανοίγουν!
Κι αν κάποιες της αφήσανε, να μπει μια χαραμάδα,
απ'το κατώφλι άκουσε,λόγια που την ψυχή την σφίγγουν,
το προσωπάκι χλώμιαζε βδομάδα στη βδομάδα..

Ελιωσαν τα παππούτσια της,ζάρωσε το φουστάνι,
η λάμψη της δροσοσταλιάς χάθηκε απ΄τη μορφή της.
Εχει ανάγκη!!Τώρα πια,η θέληση δεν φτάνει,
να βοηθήσει στα έξοδα,που έχει στη ζωή της..

Γυρνά στο σπίτι,ένα παιδί,χλωμό κι απελπισμένο,
Ακόμα τίποτε μπαμπά...ίσα που ψιθυρίζει..
Ετούτο δω το καθεστώς,το τρισκαταραμένο
είναι τροχός που στάθηκε!!Η ρόδα δεν γυρίζει...

Τριάδα Ζερβού