Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ 1957 - ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ.....

Προσωνύμια της Θεοτόκου | idea

Στην παλιά παραλία εν αναμονή για μια θέση στα καραβάκια προς Περαία - Αγία Τριάδα, οι τσάντες γεμάτες κεφτέδες κ ψωμοτύρια φαντάζομαι

Nikos Papaoikonomou
 Συμπληρώνω, με το ταχύτερο πλοιάριο με το όνομα Καμέλια σιδερένιο χρώματος μπλέ. 5 δρχ.για ενήλικες και δωρεάν τα μικρά παιδιά χωρίς κάθισμα, αλλά στην αγκαλιά. Πρώτη στάση Περαία σε μια ώρα περίπου, δεύτερη Μπαχτσέ και τρίτη Αγία Τριάδα. Εμείς κατεβαίναμε σε αυτή και πηγαίναμε τέρμα δεξιά δίπλα στην κατασκήνωση του ΠΙΚΠΑ, γιατί ήταν ήσυχα και καθαρά. Πιάναμε τραπέζι σε ταβέρνα με παραγγελία, μια σαλάτα μια πατάτες μια μύδια ώστε να έχουμε πρόσβαση στις τουαλέτες και στα αποδυτήρια και το ντούς. Μετά το μπάνιο ή μάνα γέμιζε το τραπέζι με κεφτέδες τηγανιτές μελιτζάνες κολοκυθάκια και πατάτες φούρνου. Το καρπούζι παραχωμένο στην άμμο εκεί που κτυπά το κύμα για απογευματινό με ψωμί και τυρί. Στις καλές μας αγοράζαμε και καβούρια Ιταλούς 2 δρχ το ένα από τι καζάνι που έβραζε πάνω στην προβλήτα. Επιστροφή μετά την δύση. Ξεκινούσαμε από το σπίτι στις 9 και μέχρι την παραλία με τα πόδια φτάναμε στίς 10. Στην ουρά περιμέναμε από 2-3 ώρες οπότε φτάναμε απέναντι μετά τις μία το μεσημέρι. Μπάνιο για δύο ώρες μετά φαι και ύπνο στην άμμο. απόγευμα μπάνιο καρπούζι και δρόμο επιστροφή τσαντίρια μας.

 Babis-Louiza Pazaitis
 
Ω!!! Τί όμορφες εποχές... Κι εκείνο που θυμάμαι πόσο χαρούμενοι είμασταν. Παρατηρείτε τα χαμογελαστά χαρούμενα πρόσωπα? Φανταστείτε τώρα ακριβώς το ίδιο σκηνικό στη σημερινή εποχή. Να σας πω πώς το φαντάζομαι? Νεύρα, διαμαρτυρίες, τσακωμοί για την ταλαιπωρία, το συνωστισμό, καραβάκια που δεν βάζουν περισσότερα, ανυπομονηςία κλπ.κλπ. Αυτό που μου λείπει περισσότερο ειναι : ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ, ΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!
 Litsa Vaiopoulou Tsanidou
 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: