ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ...
Η Αλκυόνη στην ελληνική μυθολογία ήταν σύζυγος του Κύηκα και κόρη του Αιόλου. Με τον Κύηκα ζούσε πολύ ευτυχισμένη και η αγάπη τους ήταν πρότυπο για όλους. Μια μέρα, ο Κύηκας βγήκε στο πέλαγος για ψάρεμα. Μάταια τον παρακαλούσε η Αλκυόνη να μην πάει γιατί είχε ένα άσχημο προαίσθημα. Εκείνος πήγε και όντως σηκώθηκαν δυνατοί άνεμοι και βύθισαν το πλοίο του. Η Αλκυόνη που παρακολουθούσε από μακριά τη σκηνή μόλις είδε το πλοίο του να χάνεται μέσα στην απελπισία της έπεσε από ένα βράχο και σκοτώθηκε. Επειδή η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, οι θεοί τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν σε πουλί, τη γνωστή μας αλκυόνη ή ψαροπούλι. Μάλιστα επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους τον Ιανουάριο σε φωλιές μέσα στους βράχους, ο Δίας επέτρεψε στον Ήλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωαστούν τα αυγά τους, γι’ αυτό και οι μέρες αυτές ήδη από την αρχαιότητα ονομάζονται αλκυονίδες μέρες.
Κατά μία άλλη, αληθοφανή όμως εκδοχή, το αστέρι Αλκυόνη ξεχωρίζει από όλα τα άλλα αστέρια των Πλειάδων (Πούλια) και κατά τις ανέφελες νύκτες του Ιανουαρίου είναι ορατό ως κορωνίδα των Πλειάδων στην ψηλότερη περιοχή του ουράνιου θόλου. Από αυτό το απλό φυσικό γεγονός, όλες οι μέρες που είναι ορατή η Αλκυόνη, ήταν φυσικό να ονομασθούν ήδη από την αρχαιότητα αλκυονίδες...
Οι Αλκυονίδες μέρες συνήθως καλύπτουν σχεδόν το δεύτερο ήμισυ του Ιανουαρίου. Αλλοι επιμένουν πως αποδίδουν την διάρκειά τους σε διαστήμα 14 αίθριων ημέρων, από τις 15 Δεκεμβρίου έως 15 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα, στην καρδιά του χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου