Ενώ οι πρόγονοί μας γιόρταζαν με κάθε αφορμή, για την πρωτοχρονιά δεν είχαν γιορτή ούτε αντάλλασσαν ευχές, ξέροντας ότι αυτές είναι μόνο ένας ανέξοδος τρόπος να φανούμε καλοί χωρίς κανένα αποτέλεσμα (άλλως θα ήμασταν όλοι αιωνόβιοι, υγιείς και ευτυχισμένοι). Μέχρι την εποχή του Σόλωνα το αττικό έτος άρχιζε την επομένη του χειμερινού ηλιοστασίου (μικρότερη ημέρα του χρόνου), δηλ. την ίδια ημέρα που πολύ αργότερα οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Μπρουμάλια τιμώντας τη «γέννηση του αήττητου Ήλιου» και την ίδια ακριβώς ημερομηνία που υιοθέτησε (τον 6ο αι.) ο χριστιανισμός για να γιορτάσει τη γέννηση του δικού του θεού, του «Ήλιου της Δικαιοσύνης» όπως λέει το χριστουγεννιάτικο τροπάριο, δηλ. τη γέννηση του Χριστού. Οι πρόγονοί μας γιόρταζαν με λαμπρότητα τα γενέθλια των Θεών, που τα ονόμαζαν Επιφάνεια. Τα Παναθήναια ήταν γιορτή των γενεθλίων της Αθηνάς, τα Θαργήλια του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος, τα Μεγάλα Διονύσια του Διονύσου, ενώ στην Κρήτη γιόρταζαν τη γέννηση του Διός. Σ' αυτές τις γιορτές πρόσφεραν στους θεούς δώρα, δηλ. μύρα (σμύρνα-λιβάνι), χρυσά αντικείμενα κ.ά. Επίσης την 1η μέρα κάθε μήνα γιόρταζαν τη ΝΟΥΜΗΝΙΑ (νεομηνία), που ήταν γιορτή για τη νέα σελήνη, αφιερωμένη σε όλους τους Θεούς και ιδιαίτερα στο Νεομήνιο Απόλλωνα, επίσης Θεό του ήλιου. Τελικά, εμείς οι ΄Ελληνες υποστήκαμε τόσους διωγμούς και κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος του λαμπρού πολιτισμού των προγόνων μας, για να έχουμε μια θρησκεία που πήρε πολλά στοιχεία από τη δική μας, αλλά με την οποία λατρεύουμε όχι τους δικούς μας Θεούς αλλά έναν Εβραίο.
Margarita Vasalaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου