ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΌ : http://gr.depositphotos.com/3133018/stock-photo-green-herbs.html
17-12-2016.........
O ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΤΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό περιοδικό «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ» Ο Ιωάννης Δημόφιλος αναφέρει πολύ σωστά πως το ότι ο αγιασμός διατηρείται περισσότερο από το κεινό νερό οφείλεται στις αντισηπτικές ιδιότητες του βασιλικού που βουτάνε μέσα και όχι σε κάποιο θαύμα όπως διατείνονται οι παπάδες.
Βγαίνει λοιπόν ο τραγόπαπας Καλαβρυτων στο μπλόγκ και εξανίσταται βρίζοντας πως είσαστε ηλίθιοι όσοι έχουν τέτοιες επιστημονικές απόψεις και με θράσος περίσσιο παραδέχεται πως τα ζητήματα πίστης δεν επιδέχονται λέει λογικής επεξεργασίας και συνεπώς { συμπεραίνω εγώ } είναι όντως παράλογα.
Εχει δε….? Αποδείξεις για τα λεγόμενά του ο παπάς – χωροφύλακας.
Η απόδειξη λοιπόν είναι πως δεν χρησιμοποιούν στον αγιασμό μόνο βασιλικό αλλά και δενδρολίβανο και όποιοδήποτε άλλο πράσινο φυτό. Ρωτάω τώρα εγώ.
Έχετε δει ποτέ παπά να ραντίζει με ραδίκια?
Έχετε δεί ποτέ παπά να κάνει αγιασμό με βλίτα με πικουλίθρες με μαργαρίτες και με ζόχους?
Εχει κανείς δει παπά να ραντίζει με οποιαδήποτε πρασινάδα όπως λέει?
Με βούρλα, με σπανάκι, λάπαθα, άνηθο, μαϊντανό, κρεμύδάκια, κ.λ.π.? όπωσδήποτε όχι. Πράγματι όταν δεν υπάρχει βασιλικός χρησιμοποιούν δενδρολίβανο το οποίο όμως εχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες. Το κύριως όμως φυτό που χρησιμοποιούν είναι ο βασιλικός.
Άς τα πάρουμε όμως με την σειρά για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Ξεκινάμε με τον βασιλικό.
Φυτό της ανατολής το έφερε από τις Ινδίες όπου ήταν ιερό φυτό αφιερωμένο στον Κρίσνα και τον Βισνού, ο Αλέξανρος ο στρατηλάτης. Οι αρχαίοι Ελληνες δεν εκτιμούσαν το φυτό καθώς πίστευαν ότι οι σκορπιοί προτιμούσαν να φωλιάζουν κάτω από τις γλάστρες του και ότι η έτονη μυρωδιά του ήταν είδος κατάρας. Τον θεωρούσαν λοιπόν σημάδι θανάτου.
Τον χρησιμοποιούσαν σαν επίθεμα μετά από δάγκωμα εντόμου, σκορπιού η και φιδιού.
Αντίθετα οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ερωτικό φίλτρο, σημάδι αγάπης και φυλακτό.
Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν μαζί με άλλα φυτά στις ταριχεύσεις λόγω ακριβώς των αντισηπτικών του ιδιοτήτων. Ό Διοσκουρίδης το συνιστούσε για την δυσουρία, την ουρική επίσχεση και για πολλές άλλες αρρώστιες. Οι δραστικές του ουσίες είναι ελαιορητίνη, η εστραγκόλη, η κινεόλη, κάμφορα, λιναρόλη, σπασμολυτικές, εμμηναγωγικές, και αντισηπτικές.
Είναι γνωστό πως βάζοντας βασιλικούς στα παράθυρα ησυχάζομαι από τις μύγες και εδώ είναι το μυστικό της χρήσης του από τον χριστιανισμό. Μπορεί ίσως να σας φαίνεται παράξενο αλλά οι παπάδες χρησιμοποιούν τον βασιλικό για τον ίδιο λόγο που τον βάζουμε κι’ εμείς στα παράθυρα των σπιτιών μας, για τις μύγες. Οι πρώτοι χριστιανοί ως νεκρολάτρες συνήθιζαν να μαζεύονται στις κατακόμβες σε υπόγεια νεκροταφεία δηλαδή κι’ εκεί μέσα στο σκοτάδι και την αποπνικτική ατμόσφαιρα δίπλα σε σάπια πτώματα έκαναν τις τελετές τους.
Αργότερα όταν ανέλαβαν εξουσία βγήκαν από τις κατακόμβες και έφτιαξαν τους ναούς τους οι οποίοι όμως είναι επίσης ανήλιαγοι μη αεριζόμενοι και περιέχοντες λείψανα νεκρών.
Με λίγα λόγια και στις δύο περιπτώσεις τόσο δηλαδή οι κατακόμβες όσο και οι χριστιανικοί ναοί είναι εκτός των χριστιανών ιδανικός τόπος και για τις μύγες που ως γνωστό αρέσκονται σε σημεία σκοτεινά ανήλιαγα με ελάχιστα εως καθόλου ρεύματα αέρα όπου και βρίσκουν την τροφή τους ήτοι σάποιους ριγανισμούς { πτώματα } και βρωμιές γενικώς.
Από την εποχή λοιπον στις κατακόμβες οι χριστιανοί κράτησαν τρία πράγματα για τους ναούς τους. Τα πτώματα τα κεριά και τον βασιλικό.
Τα πτώματα τα κράτησαν λόγω της νεκρολαγνείας τους, τα κεριάλόγω του σκότους και των βασιλικό επειδή ακριβώς έχει την ιδιότητα να διώχνει τις μύγες που όπως προείπα αρέσκονται να συχνάζουν στα ίδια ανήλιαγα με βρώμικο αέρα και εν μέσω πτωμάτων μέρη με τους χριστιανούς.
Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που ραντίζουν με βασιλικό, για να διώχνουν τις μύγες μα κανένας μα κανένας άλλος.
Τα υπόλοιπα περί πίστης που δεν επιδέχεται λογικής ανάλυσης είναι φούμαρα για το ποίμνιο και ουδεμία αξία έχουν. Είναι ακριβώς οι αντισυπτικές ιδιότητες του βασιλικού που διατηρούν το νερό περισσότερο και όχι οι μπούρδες περί πίστης. Δεν είναι δε τυχαίο πως στον μεσαίωνα οι μύγες θεωρούνταν θεϊκή τιμωρία. Όταν κατέκλυζαν τις καλλιέργιες ράντιζαν τους αγρούς με αγιασμό.
Αν δεν έφευγαν, το εκκλησιαστικό δικαστήριο τις καταδίκαζε και συνά τις αφόριζε ως όργανο του Διαβόλου. Οι μύγες λοιπόν το πρόβλημα που έχουν τις ίδιες συνήθειες με τους χριστιανούς κι’ επρεπε να διώχνονται με χρήση του γνωστού από τότε μυγο – απωθητικού βασιλικού.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τον δενδρολίβανο { περιέχει επίσης κάμφορα τανίνη και κινεόλη } που όμως είναι λιγότερο μυγοαπωητικού βασιλικό από τον βασιλικό λόγω μικτότερης ποσότητας ελαίων και το χρησιμοποιούν μόνο για έλλειψη βασιλικού. Αλλιώς ας μας εξηγήσει ο παπά –χωροφύλακας γιατί δεν κάνουν αγιασμό και με πράσα. Δεν είναι πράσινα αυτά?
Για τα ξεματιάσματα και τους δαιμονισμένους δε που αναφέρι ο τραγόπαπας καλαβρύτων πως ο βασιλικός είναι γνωστό πως θεραπεύει και προλαμβάνει τις ασθένειες νεύρων την πνευματική υπερκόπωση την αδύνατη μνήμη την μελαγχολία τους νευρικούς πονοκεφάλους το αγχος την νευρική αϋπνία τις ζαλάδες και τον βήχα του κοκίτη. Επίσης κάνει καλό στην δυσπεψία την δυσκοιλιότητα στους γαστρικούς σπασμούς την γαστρίτιδα και τις εντερικές διαταραχές.
Α, και μια συμβουλή. Φάε πολύ βασιλικό τραγό-παπα, επιφέρει λήθαργο σε μεγάλες ποσότητες.
ΥΓ Παπά – χωροφύλακα σου είπα και άλλη φορά πως εδώ είναι ο πραγματικός κόσμος και όχι άμβωνας της ενορίας σου οπου μπορείς να αραδιάζεις τις μπουρδες σου χωρίς αντίλογο.
Αυτές τις βλακείες και τις μπαρούφες να τις πείς από άμβωνος στο ποίμνιο αν δεν θέλεις ν’ ακούσεις και την φωνή της λογικής. Α’. και πού ‘ σαι τραγόπαπα….?
Πές μας και για τα λιβάνια πως είναι θέμα πίστης και όχι μαστούρας { καναβινόλες } για να ‘χω να σου σέρνω ανεγκέφαλε ψεύτη.
**************ΤΕΛΟΣ***************
O ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΤΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό περιοδικό «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ» Ο Ιωάννης Δημόφιλος αναφέρει πολύ σωστά πως το ότι ο αγιασμός διατηρείται περισσότερο από το κεινό νερό οφείλεται στις αντισηπτικές ιδιότητες του βασιλικού που βουτάνε μέσα και όχι σε κάποιο θαύμα όπως διατείνονται οι παπάδες.
Βγαίνει λοιπόν ο τραγόπαπας Καλαβρυτων στο μπλόγκ και εξανίσταται βρίζοντας πως είσαστε ηλίθιοι όσοι έχουν τέτοιες επιστημονικές απόψεις και με θράσος περίσσιο παραδέχεται πως τα ζητήματα πίστης δεν επιδέχονται λέει λογικής επεξεργασίας και συνεπώς { συμπεραίνω εγώ } είναι όντως παράλογα.
Εχει δε….? Αποδείξεις για τα λεγόμενά του ο παπάς – χωροφύλακας.
Η απόδειξη λοιπόν είναι πως δεν χρησιμοποιούν στον αγιασμό μόνο βασιλικό αλλά και δενδρολίβανο και όποιοδήποτε άλλο πράσινο φυτό. Ρωτάω τώρα εγώ.
Έχετε δει ποτέ παπά να ραντίζει με ραδίκια?
Έχετε δεί ποτέ παπά να κάνει αγιασμό με βλίτα με πικουλίθρες με μαργαρίτες και με ζόχους?
Εχει κανείς δει παπά να ραντίζει με οποιαδήποτε πρασινάδα όπως λέει?
Με βούρλα, με σπανάκι, λάπαθα, άνηθο, μαϊντανό, κρεμύδάκια, κ.λ.π.? όπωσδήποτε όχι. Πράγματι όταν δεν υπάρχει βασιλικός χρησιμοποιούν δενδρολίβανο το οποίο όμως εχει επίσης αντισηπτικές ιδιότητες. Το κύριως όμως φυτό που χρησιμοποιούν είναι ο βασιλικός.
Άς τα πάρουμε όμως με την σειρά για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Ξεκινάμε με τον βασιλικό.
Φυτό της ανατολής το έφερε από τις Ινδίες όπου ήταν ιερό φυτό αφιερωμένο στον Κρίσνα και τον Βισνού, ο Αλέξανρος ο στρατηλάτης. Οι αρχαίοι Ελληνες δεν εκτιμούσαν το φυτό καθώς πίστευαν ότι οι σκορπιοί προτιμούσαν να φωλιάζουν κάτω από τις γλάστρες του και ότι η έτονη μυρωδιά του ήταν είδος κατάρας. Τον θεωρούσαν λοιπόν σημάδι θανάτου.
Τον χρησιμοποιούσαν σαν επίθεμα μετά από δάγκωμα εντόμου, σκορπιού η και φιδιού.
Αντίθετα οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ερωτικό φίλτρο, σημάδι αγάπης και φυλακτό.
Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν μαζί με άλλα φυτά στις ταριχεύσεις λόγω ακριβώς των αντισηπτικών του ιδιοτήτων. Ό Διοσκουρίδης το συνιστούσε για την δυσουρία, την ουρική επίσχεση και για πολλές άλλες αρρώστιες. Οι δραστικές του ουσίες είναι ελαιορητίνη, η εστραγκόλη, η κινεόλη, κάμφορα, λιναρόλη, σπασμολυτικές, εμμηναγωγικές, και αντισηπτικές.
Είναι γνωστό πως βάζοντας βασιλικούς στα παράθυρα ησυχάζομαι από τις μύγες και εδώ είναι το μυστικό της χρήσης του από τον χριστιανισμό. Μπορεί ίσως να σας φαίνεται παράξενο αλλά οι παπάδες χρησιμοποιούν τον βασιλικό για τον ίδιο λόγο που τον βάζουμε κι’ εμείς στα παράθυρα των σπιτιών μας, για τις μύγες. Οι πρώτοι χριστιανοί ως νεκρολάτρες συνήθιζαν να μαζεύονται στις κατακόμβες σε υπόγεια νεκροταφεία δηλαδή κι’ εκεί μέσα στο σκοτάδι και την αποπνικτική ατμόσφαιρα δίπλα σε σάπια πτώματα έκαναν τις τελετές τους.
Αργότερα όταν ανέλαβαν εξουσία βγήκαν από τις κατακόμβες και έφτιαξαν τους ναούς τους οι οποίοι όμως είναι επίσης ανήλιαγοι μη αεριζόμενοι και περιέχοντες λείψανα νεκρών.
Με λίγα λόγια και στις δύο περιπτώσεις τόσο δηλαδή οι κατακόμβες όσο και οι χριστιανικοί ναοί είναι εκτός των χριστιανών ιδανικός τόπος και για τις μύγες που ως γνωστό αρέσκονται σε σημεία σκοτεινά ανήλιαγα με ελάχιστα εως καθόλου ρεύματα αέρα όπου και βρίσκουν την τροφή τους ήτοι σάποιους ριγανισμούς { πτώματα } και βρωμιές γενικώς.
Από την εποχή λοιπον στις κατακόμβες οι χριστιανοί κράτησαν τρία πράγματα για τους ναούς τους. Τα πτώματα τα κεριά και τον βασιλικό.
Τα πτώματα τα κράτησαν λόγω της νεκρολαγνείας τους, τα κεριάλόγω του σκότους και των βασιλικό επειδή ακριβώς έχει την ιδιότητα να διώχνει τις μύγες που όπως προείπα αρέσκονται να συχνάζουν στα ίδια ανήλιαγα με βρώμικο αέρα και εν μέσω πτωμάτων μέρη με τους χριστιανούς.
Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που ραντίζουν με βασιλικό, για να διώχνουν τις μύγες μα κανένας μα κανένας άλλος.
Τα υπόλοιπα περί πίστης που δεν επιδέχεται λογικής ανάλυσης είναι φούμαρα για το ποίμνιο και ουδεμία αξία έχουν. Είναι ακριβώς οι αντισυπτικές ιδιότητες του βασιλικού που διατηρούν το νερό περισσότερο και όχι οι μπούρδες περί πίστης. Δεν είναι δε τυχαίο πως στον μεσαίωνα οι μύγες θεωρούνταν θεϊκή τιμωρία. Όταν κατέκλυζαν τις καλλιέργιες ράντιζαν τους αγρούς με αγιασμό.
Αν δεν έφευγαν, το εκκλησιαστικό δικαστήριο τις καταδίκαζε και συνά τις αφόριζε ως όργανο του Διαβόλου. Οι μύγες λοιπόν το πρόβλημα που έχουν τις ίδιες συνήθειες με τους χριστιανούς κι’ επρεπε να διώχνονται με χρήση του γνωστού από τότε μυγο – απωθητικού βασιλικού.
Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τον δενδρολίβανο { περιέχει επίσης κάμφορα τανίνη και κινεόλη } που όμως είναι λιγότερο μυγοαπωητικού βασιλικό από τον βασιλικό λόγω μικτότερης ποσότητας ελαίων και το χρησιμοποιούν μόνο για έλλειψη βασιλικού. Αλλιώς ας μας εξηγήσει ο παπά –χωροφύλακας γιατί δεν κάνουν αγιασμό και με πράσα. Δεν είναι πράσινα αυτά?
Για τα ξεματιάσματα και τους δαιμονισμένους δε που αναφέρι ο τραγόπαπας καλαβρύτων πως ο βασιλικός είναι γνωστό πως θεραπεύει και προλαμβάνει τις ασθένειες νεύρων την πνευματική υπερκόπωση την αδύνατη μνήμη την μελαγχολία τους νευρικούς πονοκεφάλους το αγχος την νευρική αϋπνία τις ζαλάδες και τον βήχα του κοκίτη. Επίσης κάνει καλό στην δυσπεψία την δυσκοιλιότητα στους γαστρικούς σπασμούς την γαστρίτιδα και τις εντερικές διαταραχές.
Α, και μια συμβουλή. Φάε πολύ βασιλικό τραγό-παπα, επιφέρει λήθαργο σε μεγάλες ποσότητες.
ΥΓ Παπά – χωροφύλακα σου είπα και άλλη φορά πως εδώ είναι ο πραγματικός κόσμος και όχι άμβωνας της ενορίας σου οπου μπορείς να αραδιάζεις τις μπουρδες σου χωρίς αντίλογο.
Αυτές τις βλακείες και τις μπαρούφες να τις πείς από άμβωνος στο ποίμνιο αν δεν θέλεις ν’ ακούσεις και την φωνή της λογικής. Α’. και πού ‘ σαι τραγόπαπα….?
Πές μας και για τα λιβάνια πως είναι θέμα πίστης και όχι μαστούρας { καναβινόλες } για να ‘χω να σου σέρνω ανεγκέφαλε ψεύτη.
**************ΤΕΛΟΣ***************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου