Ωραία που είναι η Θεσσαλονίκη άδεια. Ηρεμία. Χωρίς κίνηση. Αυτά μόνον τέτοιες μέρες τα ζεις. Κάποτε έλεγα ότι τα χειρότερα σπίτια είναι οι μεζονέτες και τα διαμερίσματα. Κατάρα για όσους ζουν μέσα. Δεν ξέρω ποιος τα εφεύρε αλλά είναι ο χειρότερος τρόπος ζωής που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Δεν τον αφήνουν να ανασάνει, να ζει ελεύθερος. Η γη έφτανε για όλους τι πιο ωραίο να είχαν όλοι από 500τμ γη και ένα σπίτι μονώροφο ή διώροφο. Πως καταντήσαμε έτσι τη ζωή μας να χτίζουμε μπετά. Και να πηγαίνουν καφενείο ή καφετέριες και να ξοδεύουμε όλα μας τα λεφτά στα μαρκετ και σε καταναλωτικά.
Να αγοράζουμε τον καρκίνο και να χαιρόμαστε μετά που πηγαίνουμε στους γιατρούς και γράφουμε φάρμακα επειδή έχουμε ασφάλεια.
Πίνω έναν καφέ στην υγεία σας, σε όλους αυτούς που έκαναν το μεγάλο τόλμημα και πήγαν στην ΕΞΟΧΗ, στην ελευθερία και στην απλή ζωή. Ένα μεγάλο μπράβο στην αποφασιστικότητα τους, παρ΄όλες τις δυσκολίες γιατί επιτρέπουν στα παιδιά τους να ζήσουν την ζωή που ζήσαμε εμείς. Ζωή στο χωριό, ξέγνοιαστη, ελεύθερη χαρούμενη χωρίς να φοβόμαστε το σηματοδότη, το καυσαέριο, τον θόρυβο, το ασανσέρ μην κολλήσει. Και να τρώμε την παραμύθα ότι ζούμε σε ποιότητα ζωής..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου