Το 490 π. Χ. ο Δαρείος αναθέτει στους στρατηγούς του Δάτι και Αρταφέρνη, να εκστρατεύσουν κατά της Ελλάδας. Ήθελε να εκδικηθεί τους Έλληνες και πιο πολύ τους Αθηναίους, γιά τη βοήθεια που προσέφεραν στις Ιωνικές αποικίες, όταν αυτές επαναστάτησαν κατά της Περσικής τυραννίας. Την κατάσταση θέλησε να εκμεταλλευθεί ο Ιππίας, γιος του Πεισίστρατου, που είχε καταφύγει στην αυλή του Δαρείου, για να ανατρέψει τη Δημοκρατία, που είχε εγκαθιδρύσει στη Αθήνα ο Κλεισθένης, και να επιβάλει την Τυραννία. Γι’ αυτόν το λόγο έδωσε χρήσιμες πληροφορίες στον Δαρείο, και συμμετείχε στην εκστρατεία. Οι Πέρσες αφού κατέλαβαν τα νησιά Σάμο, Νάξο, Δήλο, και τις πόλεις Κάρυστο και Ερέτρια στην Εύβοια, αποβιβάζονται στον όρμο του Μαραθώνα. Οι Αθηναίοι συγκέντρωσαν 10.000 οπλίτες και ζήτησαν την βοήθεια και άλλων πόλεων. Στην έκκληση προσέτρεξαν 1000 Πλαταιείς. Η Σπάρτη καθυστέρησε, και οι 2000 οπλίτες που έστειλε, έφθασαν μετά τη μάχη.
Μεταξύ των στρατηγών που αναφέρονται στα γραπτά κείμενα, ο Μιλτιάδης είχε το γενικό πρόσταγμα την ημέρα της μάχης, και έλαβαν μέρος ακόμη ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Καλλίμαχος και ο Στησίλαος. Στη μάχη, παρατάχθηκαν 11.000 Έλληνες με βάθος 4 ζυγών στο κέντρο και 8 ζυγων στα ακρα, εναντίον 48.000 Περσών, με βάθος 40 ζυγών, σε ένα μέτωπο 1675 μέτρων.
Ο Μιλτιάδης με πατριωτικά λόγια είχε εξάψει το φρόνημα των Ελλήνων, και έτσι το πρωί στις 5. 30΄ την 18ην του μήνα Εκατομβαιώνα (13 Αυγούστου) έδωσε την εντολή, της επίθεσης. Οι Πέρσες εξεπλάγησαν, δεν ανέμεναν ότι οι Έλληνες, παρ’ ότι πολύ λιγότεροι, να επιτεθούν πρώτοι, τους πέρασαν για τρελούς. Έχασαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, και ούτε το ιππικό τους δεν πρόλαβαν να ετοιμάσουν για μάχη.
Στη μάχη που ακολούθησε, θριάμβευσε το στρατηγικό σχέδιο του Μιλτιάδη, (που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε). η μαχητικότητα των στρατηγών Καλλίμαχου και Στησίλαου, οι οποίοι και έπεσαν ηρωικώς, η στρατιωτική ικανότητα των στρατηγών Αριστείδη και Θεμιστοκλή, που ανέλαβαν το δύσκολο έργο να ηγηθούν των τμημάτων του αδύναμου κέντρου, το οποίον και δέχθηκε την πίεση του πανίσχυρου Περσικού κέντρου, επίσης η αποτελεσματικότητα της φάλαγγας οπλιτών, η πολεμική υπεροχή και η ανδρεία των Ελλήνων.
Τελικός απολογισμός, Έλληνες νεκροί 192. Πέρσες νεκροί 6.400.
Οι Αθηναίοι τιμώντας τους Ηρωικώς πεσόντες Μαραθωνομάχους, ανήγειραν τύμβον, όπου ανέγραψαν τα ονοματάτους κατά φυλή.
Με σεμνότητα και λιτότητα ο Σιμωνίδης δίνει στό επίγραμμα του γιά τους Μαραθωνομάχους τη σημασία της νίκης. « Έλλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν ».
Οι Έλληνες πολεμιστές υπερείχαν έναντι των Περσών στη μάχη εκ του συστάδην, και αυτό οφείλεται στο ότι οι Ελληνικές Πόλεις - κράτη, προτού έλθουν αντιμέτωποι με τους Πέρσες έριζαν μεταξύ τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στρατηγοί και οπλίτες να γίνουν πιο εμπειροπόλεμοι, να δοκιμαστεί η φάλαγγα των οπλιτών στην πράξη, να βελτιώσουν τις πολεμικές τακτικές, και να προβούν στην κατασκευή καλύτερων αμυντικών και επιθετικών όπλων.
Η μάχη στο Μαραθώνα υπήρξε από τα σπουδαιότερα γεγονότα της ιστορίας, από εκείνα που χαρακτηρίζονται ως σταθμοί στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών έδωσε πολλαπλά θετικά αποτελέσματα, και μηνύματα. Όπως η επικράτηση του Ελληνικού πολιτισμού και όχι του Ασιατικού, ο θρίαμβος της Δημοκρατίας έναντι της τυραννίας, η καθιέρωση της στρατηγικής τακτικής και όχι της τυφλής μετωπικής σύγκρουσης, η διάλυση του μύθου ότι οι Πέρσες είναι αήττητοι, δίδαξε στους Έλληνες πως μπορούν με την δύναμη της θέλησης να συντρίψουν έναν πολυπληθέστερο στρατό.
Όλη αυτή η δύναμη της θέλησης που έφερε αυτό το μεγαλειώδες αποτέλεσμα εξανεμίστηκε και χάθηκε κατά τον μεσαίωνα στο Βυζάντιο γιατί το Ελληνικό στοιχείο που ήταν ικανό να το φέρει εις πέρας είχε τεθεί υπό διωγμό και ένα μεγάλο μέρος είχε θανατωθεί. Είχαν την ψευδαίσθηση αυτοκράτορες και παπαδαριό ότι οι εχθροί θα αντιμετωπιστούν με «Κυριελέησον.»
Ιωαννης Θεοδωροπουλος
Ιωαννης Θεοδωροπουλος Επειδή
αν ανοίξουμε οποιοδήποτε Ελληνικό ημερολόγιο, το μόνο που
δούμε είναι να αραδιάζονται ένα πλήθος υποτίθεται αγίων που
είναι γνωστόν ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών εγκλιμάτισαν εις
βάρος των Ελλήνων και ταυτόχρονα
ήταν οι νεκροθάφτες του πολιτισμού των και καμία αναφορά σε
ημερομηνίες τόσων ιστορικών γεγονότων. Γι’ αυτόν τον λόγο
παραθέτω αυτά τα ιστορικά γεγονότα που είχαν θετικές επιδράσεις
στην Ευρωπαϊκή ιστορία.
Όμως το παπαδαριό
που έχει καταλύσει το Ελληνικό κράτος προσπαθεί να μηδενίσει
την ιστορία του και τα επιτεύγματα του Δυστυχώς ένα μεγάλο
μέρος των Ελλήνων άγονται και φέρονται από τις ανοησίες τους.
Όμως το παπαδαριό που έχει καταλύσει το Ελληνικό κράτος προσπαθεί να μηδενίσει την ιστορία του και τα επιτεύγματα του Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων άγονται και φέρονται από τις ανοησίες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου