Το όργωμα και η σπορά της Γης παρομοιάζονταν με την ερωτική πράξη , μέσω της οποιας αναδύεται η νέα ύπαρξη.
Ο θανατος των αναβλαστικών θεών ,(του Άδωνι , του Όσιρι ....) , ήταν απαραίτητος για να συνεχιστεί η ζωή .Επρεπε να πεθάνουν , να "διεισδύσουν" μέσα στη Γη , να την γονιμοποιήσουν , ολοκληρώνοντας τον Ιερό γάμο.
Η Δήμητρα αποχωρίζεται την κόρη της Περσεφόνη. Ενα μέρος της υπαρξής της ενώνεται με τον Αδη σε έναν Ιερό γάμο στα έγκατα της γης ,για να παραδώσουν τον καρπό της ένωσής τους και πάλι στο φως της ζωής.
Τα δύο μοτίβα , ο θανατος και η αναγέννηση είχαν πολυ βαθιες ρίζες στην νοοτροπία των ανθρώπων, Ο σπόρος θάβεται στο σκοτάδι του γης,και αναβλασταίνει ,όπως ο σπόρος που κυοφορείται στο ζεστο σκοτάδι της μήτρας. .Το μεγάλο μήνυμα των μυστηρίων είναι οτι θάνατος δεν ειναι το τέλος , μα ο κύκλος που κλείνει ,για να γεννηθεί μια καινούρια ζωή. Η ζωή και ο θάνατος συνυπάρχουν σε μια αέναη περιδινούμενη σπείρα , και οι θεοί είναι εδώ για να μας το θυμίζουν ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου