Ήρθε και πάλι η στιγμή που νοιώθω πως θα σκάσω
αν δεν μιλήσω δυνατά και δεν βροντοφωνάξω
αν μέσα από τα στήθη μου δε βγάλω την κραυγή μου
για όλο τούτο το κακό που βρήκε τη φυλή μου..
Αν δεν σας πω αυτά που κρύβω στην καρδιά μου
τον πόνο απ' τη μαχαιριά που καίει τα σωθικά μου
άμα δεν μοιραστώ με σας αυτά που με πληγώνουν
κι αν δε ζητήσω εξήγηση γι' αυτά που μας χρεώνουν..
Είναι αμέτρητα όλα αυτά δεν ξέρω πώς ν' αρχίσω
μη κάμω λάθη ανήθικα, αθώους μην αδικήσω
ποια ώρα μαύρη και στιγμή να βάλω αφετηρία
για τα βασανιστήρια που βιώνει η Ελευθερία..
Τόσες χιλιάδες χρόνια πριν οι Έλληνες Προγόνοι
με μάθανε να μελετώ το Παν κι ας με πληγώνει
μου έδειξαν τον άψογο τον ηθικό τον τρόπο
να είμαι Άνθρωπος σωστός να μη φοβάμαι Λόγο..
Να μη διστάζω να μιλώ, ν' αμφισβητώ, να ψάχνω
να βρίσκω δίκιο κι άδικο κι όλο να ατσαλώνω
να αγαπάω τους Θεούς τους Νόμους και τον Κόσμο
κι από μια στάλα δα μικρή, αιώνια να αψηλώνω..
Πως να δουλέψω το μυαλό με λογική και κρίση
πως ν' αποφεύγω το κακό και να μιλώ στη Φύση
μέσα βαθειά μου να κοιτώ να μη φοβάμαι αλήθεια
τους Μύθους να κατανοώ και όχι τα παραμύθια..
Μια Γλώσσα τέλεια σεβαστή και μυριοπαινεμένη
μου άφησαν να μελετώ και χρόνος να μη μένει
τόσοι φιλόσοφοι σοφοί και στοχαστές μεγάλοι
στις λέξεις και στις έννοιες, να πάρω τη σκυτάλη..
Μου έδειξαν και την Ψυχή μην τύχει και ξεχάσω
πως είναι δίδυμη του Νου στης Αρετής το βάθρο
το Πνεύμα το Ολύμπιο της Αθηνάς Παλλάδος
είναι η Σοφία όλης της Γης, το Κύρος της Ελλάδος !
Όσο ψηλά ανέβαινε στου Ολύμπου της τα Ύψη
τόσο ζηλεύαν οι εχθροί και φούντωναν τα μίση
σιγά σιγά κατάφεραν ύπουλα να κερδίσουν
τον έλεγχο να πάρουνε και να την εκτοπίσουν..
Με δόλιους τρόπους έπραξαν τα έργα τα μιαρά τους
ξεγέλασαν και χτύπησαν κρυφά στο πέρασμα τους
βεβήλωσαν κάθε γωνιά της Λεύθερης Πατρίδος
κι στέρησαν στους Έλληνες τη Φλόγα της Ελπίδος..
Βασάνισαν και σκότωσαν όσοι θεούς τιμούσαν
λήστεψαν τέλειους Ναούς που τόσο τους μισούσαν
αφήσαν πόλεις και χωριά γυμνά στο πέρασμα τους
το Φως το ΑπολλώνΕΙο έσβησε στο άκουσμα τους..
Χιλιάδες χρόνια πέρασαν και ακόμα τα μετράμε
γιατί τη Χώρα μας κρατούν δίχως να μας μετράνε
παρέδωσαν σιγά σιγά όλα τα υπάρχοντα μας
τον πλούτο και τις ομορφιές και όλα τα προικιά μας..
Αιώνες είκοσι κοντά ακόμα νήματα κινούν και ξεγελάνε
με ψεύτικα νοήματα ηλίθιους ανθρώπους κυβερνάνε
φορούν ενδύματα άσχημα με του κακού το χρώμα
έχουν την απληστία μάνα τους και το ευρώ τους δόγμα..
Αυτό που δεν μετρήσανε στα βρώμικα μυαλά τους
είναι τα τέκνα του Φωτός που είναι ανάμεσα τους
αυτούς τους λίγους Έλληνες που ζουν και πολεμάνε
που δεν τους παραδίδονται και δεν τους προσκυνάνε..
Σιγά σιγά πληθαίνουνε και πάλι όπως και πρώτα
ξυπνάνε και τα ''πρόβατα'' που'ν στο μαντρί ακόμα
μιλάνε και διαδίδουνε του Απόλλωνα τη Γνώση
της Αθηνάς τη Φρόνηση και τη Σοφία την τόση..
Σιγά σιγά εξαπλώνονται κι ας πάρει λίγα χρόνια
θα θυμηθούν οι Έλληνες πώς λειτουργεί η Πρόνοια
θα αφυπνίσουν τις ψυχές αυτών που τους διαβάζουν
θα βγουν από τη σύμφυρση αυτών που εξουσιάζουν..
Θα λάμψει η Αλήθεια των Θεών μεσ' τις διάνοιες τους
θα θυμηθούν όσα ξεχνούν για όλες τις γενεές τους
θα ορθώσουν τα παράστημα του Έλληνος οπλίτη
θα πολεμήσουν για το βιος και το δικό τους σπίτι..
Αδέλφια, Έλληνες τρανοί στα πέρατα του Κόσμου
θα ενωθούν με μιαν ευχή θα ξαναβρούν το Φως τους
θα λάμψει η Αλήθεια η κρυφή η Γνώση η κλεμμένη
θα επιστρέψει ο Άνακτας που τη Στιγμή προσμένει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου