ΚΟΣΜΕ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ..

Κόσμε παράλογε ξεφτιλισμένε!
Κόσμε του πλούτου, της απώλειας της ψυχής!Κόσμε στο διάβολο δοσμένε,
Έχεις ξεφύγει από τα όρια ανοχής!!

Εκείνων των πληβείων που σαρώνεις σαν τυφώνας,
Εκείνων των πολλών που κατατρέχεις..
Καταραμένη εποχή,ο τωρινός μαύρος αιώνας,
Φιλευσπλαχνία κόσμε μου δεν σου' μείνε, δεν έχεις...

Αρρωστημένες καταστάσεις,δύσθυμοι καιροί,
ο πλούτος συσσωρεύεται σε κολασμένα χέρια!
Θερίζει η πείνα...Κι όλοι αυτοί οι σιχαμενοι μιαροί,
τρώνε σε κρύσταλλα με ολόχρυσα πιρούνια και μαχαίρια...

Και τα παιδιά; Τ' αθώα θύματα σ' αυτή την απληστία;
Τους έχουν μείνει μόνο μάτια γεμισμένα μ' απορία..
Αδυνατούν να καταλάβουνε της πείνας την αιτία,
με μαύρα γράμματα δαιμονοι θα σας γράψει η ιστορία...

Τριάδα Ζερβού