Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ - ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΣΦΑΖΟΥΝ 200.000 ΕΛΛΗΝΕΣ. ! ! !

Αυτόχθονες Έλληνες: ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙ ΠΙΟ ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝ...: Η   ΣΦΑΓΗ   ΤΗΣ    ΧΙΟΥ,   ΟΙ   ΕΒΡΑΙΟΙ    ΚΑΙ   Ο   ΤΣΙΠΡΑΣ.   Η   ΣΦΑΓΗ   ΤΗΣ   ΧΙΟΥ   ΑΠΟ   ΤΟΥΡΚΟΥΣ   ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΥΣ   Α΄ ΜΕΡΟΣ  ...

 Η Σφαγή της Χίου

                          Des massacres de Scio                         

        του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά,     
              1824,  Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι

Εμπνευσμένος από την σφαγή της Χίου ο Ευγένιος Ντελακρουά  ζωγράφισε τον ομώνυμο πίνακα που εκτέθηκε στο Παρίσι και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση της γαλλικής κοινής γνώμης για τον επαναστατικό αγώνα των Ελλήνων.  

Οι  βρωμεροί  «έλληνες  πολιτικοί»  σχεδιάζουν  να  εγκαινιάσουν  το  μουσουλμανικό τζαμί,  που  χτίζουν  στην  Αθήνα,  τον  Απρίλιο,  ανήμερα  της  σφαγής  των  αθώων  βρεφών  στην  Χίο.  Το  παρακάτω  άρθρο  το  "αφιερώνω"  με  πολύ  μίσος  και  κατάρες  στους  πράκτορες  και  ξεπουλημένους  «έλληνες  πολιτικούς».  Θάρθει  κάποτε  μία  μέρα  που  οι  μουσουλμάνοι  δολοφόνοι,  που  οι  πολιτικοί  κουβαλούν  μεθοδικά  στην  πατρίδα  μας,  με  το  δόγμα   Καλλέργη  σαν  «πρόσφυγες»,  θα  τους  βάλουν  το  μαχαίρι  στο  λαιμό   για  να  νοιώσουν  έτσι  κι  αυτοί   τον  πόνο  των    νηπίων  της  Χίου,  όταν  τα  έσφαζαν.  Το  αίμα  των  αθώων  βρεφών  που  σφάχτηκαν  από  τους  μουσουλμάνους  και  τους  εβραίους  θα  πέσει  στα  κεφάλια  τους  και  θα  τους  πνίξει,  αυτούς,  τις  οικογένειές  τους,  τα  παιδιά  τους  και  τα  παιδιά  των  παιδιών  τους.  Να  μην  βρουν  ποτέ  την  ανάπαυση  και  την  ησυχία  στους  καταραμένους  τάφους  τους,  να  ακούν  συνέχεια  τις  κραυγές,  τα  κλάματα  και  τις  οιμωγές  των  βρεφών  της  Χίου,  όταν  η  λεπίδα  του  μουσουλμάνου  και  εβραίου  δολοφόνου  τα  έσφαζε. 

 

  Βίκτωρ Ουγκώ 

                              Το Ελληνόπουλο (1828)

           Μετάφραση στα ελληνικά: Κωστής Παλαμάς 

Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τα’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ’ αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια
καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ’ την αφάνταστη φθορά.

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ’ ήθελες τάχα να ‘χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν’ αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;

Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;

Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ’ το δεντρί
που μεσ’ στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ’ έν’ άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ’ απ’ τον ίσκιο του να βγει;

Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ’ όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά.

 ΤΟ  ΣΒΗΣΙΜΟ  ΤΗΣ  ΜΝΗΜΗΣ  ΜΑΣ

Ο  «έλληνας  πρωθυπουργός»  Τζέφρυ  Παπανδρέου,  οι  διαταγές    του  παγκόσμιου  Ιουδαϊκού   Σανχενδρίν  και  η  υπακοή  των  ελλήνων  πολιτικών.   Η  διαγραφή  της  αλήθειας  από  τα  βιβλία,  το  σβήσιμο  της  μνήμης  των  γκοΐμ  και  το ξαναγράψιμο  της  ιστορίας. 

Δήλωση (2.000)  του Τζέφρυ Παπανδρέου,  ενώπιον της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής: «Όταν ήμουν Υπουργός Παιδείας πριν από λίγα χρόνια, είχα σχηματίσει μια επιτροπή που είχε ως καθήκον να ψάξει σε όλα τα ελληνικά σχολικά βιβλία για την αφαίρεση τυχόν αναφορών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντισημιτικές. Είμαι ευτυχής να πω ότι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε υπό την αιγίδα μου».


ΕΝΑΣ  ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ  ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Η σφαγή της Χίου αναφέρεται στην σφαγή 120.000 Ελλήνων της Χίου από τον τουρκικό στρατό  και  εθελοντές  εβραίους.  Οι  εβραίοι  πούλησαν  σαν  σκλάβους  άλλους  60.000  Έλληνες  Χιώτες. Από  την  σφαγή  γλύτωσαν  κάτω  από  20.000  Έλληνες. Το γεγονός συνέβη τον Απρίλιο του 1822.  

«Οι Ιουδαίοι προκάλεσαν την γενοκτονία  της  Χίου  για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων.  Επί πλέον συμμετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στις σφαγές».  

Κατά τον ιστορικό Καστάνη, που ήταν παρών στη σφαγή της Χίου, ο πληθυσμός του νησιού  το  1822  ξεπερνούσε τους 180.000  Έλληνες. 

«ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ  ΑΓΟΡΑΖΑΝ  ΤΟΥΣ  ΧΙΩΤΕΣ  ΓΙΑ  30  ΓΡΟΣΙΑ  ΚΑΙ  ΤΟΥΣ  ΕΣΦΑΖΑΝ  ΓΙΑ  ΝΑ  ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ  ΜΙΑ  ΘΕΣΗ  ΣΤΟΝ  ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ».

Δημόσια πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης. Φανατικοί μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να αγοράσουν ένα θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση στον παράδεισο, όπως υπόσχεται το κοράνιο για κάθε πιστό που θα έχει φονεύσει έναν άπιστο.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ  ΦΡΙΚΗ:  ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΑΝ  ΣΤΗΝ  ΑΛΜΗ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ

 Έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και τα τοποθετούσαν σε βαρέλια. Χίλια διακόσια κεφάλια είχαν ήδη καταγραφεί στην ιστορία της αμοιβής που δόθηκε για τον καθένα.  

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΤΗΣ  ΣΜΥΡΝΗΣ  ΕΙΧΑΝ  ΠΡΟΚΑΤΑΒΑΛΕΙ  ΔΑΣΜΟΥΣ  ΓΙΑ  40.000  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΣΚΛΑΒΟΥΣ.

Στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους. Μεταφέρονταν ως εμπορεύματα σε παζάρια της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης και πωλούνταν σε εξευτελιστικές τιμές.

ΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΕΓΛΥΦΑΝ  ΤΟ  ΑΙΜΑ  ΤΩΝ  ΣΠΑΘΙΩΝ  ΤΟΥΣ

«Μέσα στο φρούριο, η μοχθηρή Υψηλότης, ο πασάς, περίμενε την επιστροφή των συμμοριών των επιδρομέων. Οι αξιωματικοί τήρησαν την αυστηρή διαδικασία, να διαβιβάσουν στον σουλτάνο δείγματα της καταστρεπτικής τους φιλοπονίας. Δόθηκε επιχορήγηση για τα κεφάλια που θα έκοβαν και κάθε γραφέας κατέγραφε στο ημερολόγιο της τυραννίας, κατά τη συνήθεια. Για να προλάβουν την απάτη, έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και τα τοποθετούσαν σε βαρέλια. Τα έστελναν στον σουλτάνο ως απόδειξη της υποταγής τους ή ως δελτία της επιτυχίας τους. Ιδιαίτερη τιμή δινόταν αν τα επαναστατικά κεφάλια ανήκαν σε διακεκριμένους αρχιεπισκόπους, άρχοντες ή κληρικούς... Χίλια διακόσια κεφάλια είχαν ήδη καταγραφεί στην ιστορία της αμοιβής που δόθηκε για τον καθ’ ένα. Οι νέοι, βλέποντας τους τυράννους τους αδυσώπητους και υπακούοντας στην προσταγή των μητέρων τους, έπεσαν ως μάρτυρες, προτιμώντας ένα δοξασμένο θάνατο παρά μια άχαρη αποστασία. Τα θύματα διατάζονταν να γονατίσουν. Γονατίζοντας ο κάθε μάρτυρας αναφωνούσε: “Μνήσθητί μου, Κύριε”! Ενώ αυτός έλεγε αυτά τα λόγια, το γιαταγάνι έπεφτε επάνω στον λαιμό του, αποκόπτοντάς τον μ’ ένα κτύπημα τόσο ξαφνικό, ώστε η γλώσσα εξακολουθούσε να κινείται. Τότε ο Τούρκος έφερε ψυχρά το σπαθί στα χείλη του, σκουπίζοντας το αίμα με το στόμα του».

ΜΙΚΡΑ  ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ  ΚΑΤΩ  ΤΩΝ  7  ΧΡΟΝΩΝ  ΤΑ  ΕΔΕΝΑΝ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΕΠΝΙΓΑΝ  ΣΤΗ  ΘΑΛΑΣΣΑ

Μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν για  πνίξιμο  στη θάλασσα.

Όλοι οι υπόλοιποι (εκτός των αγοριών από 3 - 12 ετών και των γυναικών από 3 - 40 ετών που αιχμαλωτίσθηκαν και πουλήθηκαν από εβραίους δουλεμπόρους σε παζάρια της Δύσης και της Ανατολής), σφάχθηκαν ανελέητα.

Η  Χίος  είχε επισύρει το έξαλλο μίσος των εβραίων.  Είναι ιστορικώς βέβαιο, ότι οι Ιουδαίοι προκαλέσανε την καταστροφή της από τους Τούρκους για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων. Επί πλέον συμμετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στις σφαγές.

«Αρκετές χιλιάδες Χίοι είχαν καταφύγει κοντά  στο  λιμάνι περιμένοντας την άφιξη φιλικών σκαφών που δεν εμφανίστηκαν όμως. Μερικοί ήταν σφαγμένοι στην ξηρά, άλλοι στο νερό όπου πνίγηκαν ή σουβλίστηκαν, το ιππικό τους ποδοπάτησε, κι οι στρατιώτες του πεζικού τους κατέκαψαν. Οι σωροί των νεκρών εκτόξευαν ρυάκια αίματος, που έβαφαν το κύμα πορφυρό, με βαρύ ερυθρό χρώμα».

 
ΑΠΡΙΛΙΟΣ  1821.  ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ  ΨΕΥΤΙΚΕΣ  ΦΗΜΕΣ  ΣΤΗΝ  ΣΜΥΡΝΗ  ΟΤΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΙΝΕ  ΤΟΥΡΚΟΥΣ.

"Στην  Σμύρνη  οι  εβραίοι, αρχές Απριλίου του 1821, διαδίδανε ψεύτικες φήμες, ότι στα ελληνικά πλοία, όσους Τούρκους πιάνανε, τους άλειφαν με ρετσίνι και τους καίγανε. Πολλαπλασιάζανε μ' αύτόv τον τρόπο την εκδικητική μανία των εξαγριωμένων, από την Ελληνική Επανάσταση, τουρκικών ορδών". (Χ. Στασινοπούλου: «Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821» τόμος Β' σελ. 64).

Η  γερμανική  εφημερίδα  Allgemeine Zeitung αναφέρει ότι τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί στο Αϊβαλί είναι ασήμαντα μπροστά στη σφαγή της Χίου. Την 20η Απριλίου η σφαγή διαρκούσε ακόμη. Ούτε οι γυναίκες και τα παιδιά ετύγχαναν οίκτου. Ο καπετάν πασάς έσωσε μερικές εκατοντάδες στο φρούριο. Οι απώλειες των Τούρκων αναφέρονται στις 4.000. Ειδήσεις που έφτασαν από την Κωνσταντινούπολη τις επόμενες μέρες αναφέρουν τη δημόσια πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης. Φανατικοί μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να αγοράσουν ένα θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση στον παράδεισο, όπως υπόσχεται το κοράνιο για κάθε πιστό που θα έχει φονεύσει έναν άπιστο.

Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 600 άνδρες, ενώ αναφέρθηκαν και θύματα μεταξύ των Εβραίων, που πέρασαν από τη Μικρασιατική ακτή στο νησί για να πλιατσικολογήσουν κι επόπτευαν το δουλεμπόριο. Πληροφορίες αναφέρουν και εκτελέσεις Χιωτών που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, των οποίων οι περιουσίες δημεύτηκαν και τα μέλη των οικογενειών πουλήθηκαν ως δούλοι. Στη Journal du Commerce δημοσιεύεται κατάλογος ονομάτων 207 Χίων εμπόρων που εκτελέστηκαν. Τον κατάλογο κατέγραψε έμπορος της Φλωρεντίας μετά από αίτηση γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών εμπορικών οίκων που είχαν συναλλαγές με τους Χιώτες εμπόρους.

Η είδηση της σφαγής της Χίου συγκλόνισε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.   Σημαντική επιρροή άσκησε το γεγονός σε Ευρωπαίους καλλιτέχνες. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι (Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ, Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερή καταστροφή.
Αρχισε να γίνεται λόγος για το ασυμβίβαστο της τουρκικών – μουσουλμανικών -βαρβαρικών φύλων με τον ανθρωπισμό, ενώ όλοι συμφώνησαν και τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης  Ευρωπαίων και Μουσουλμάνων.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ