Ανθρωπότητα υπό κατάρρευση
Ουρανέ μου χάνεται η Ελλάδα, γκρεμίζεται το αστρόπλοιο της γης και δεν το βλέπεις ; Aλήθεια ποιος γύρισε τον κόσμο μας ανάποδα;
Ποιος τα μάτια μάς έκλεισε;
Ποιος βούλωσε τα αφτιά μας στις κραυγές των καιρών. Φτάσαμε στα όρια του παραλογισμού.
Αξίες θεμελιωμένες ξεθεμελιώνονται, ιδανικά αποκαθαίρονται.
Η αλληλεγγύη, παράσημο των υποκριτών.
Το σωστό, λάθος λογίζεται και παράλογο το λογικό.
Τα τεχνικά και δόλια, αναμενόμενα.
Το τέρας της πλουτοκρατίας σωτήριο και οι πραγματικοί σωτήρες ανύπαρκτοι;
Η εξαθλίωση των λαών να περνιέται για προστασία και η αγάπη στον λαό σου ρατσισμός.
Η αλήθεια ψέμα και η φιλοπατρία εθνικισμός.
Το φυσιολογικό ανώμαλο και το νόμιμο, παράνομο. Ζούμε σε μια Δημοκρατική κοινωνία.
Βεβαίως ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στην προσωπική του ζωή, αλλά όποιος τολμήσει και υποστηρίξει το παραδοσιακό πρότυπο, χάθηκε.
Και τώρα μην και τολμήσεις να αμφισβητήσεις την ιθαγένεια κάποιου μετανάστη, που δεν ρωτήθηκε καν αν την θέλει και που κατά πάσα πιθανότητα θα την αμφισβητήσει στον μέλλον.
Γιατί μην να εκπαιδεύουμε τον κάθε μετανάστη με το ρητό που μας άφησαν άξιοι πρόγονοι.
« Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον…»; Θα θέλαμε να συμβεί αυτό στα παιδιά μας.
Να μας τα βάφτιζαν Πακιστανάκια, Τουρκάκια , Γερμανάκια αν τύχη κακή μάς έφερνε μετανάστες στα μέρη τους; Η ιστορία απέδειξε ότι κάθε προτέρα προσπάθεια έχει αποτύχει.
Απέτυχαν οι γενναίες προσπάθειες μας με τους Αλβανούς, γιατί να πετύχουν με άλλους πολύ πιο φανατισμένους στα θέματα πατρίδα και θρησκείας. Αλήθεια πόσες φορές τα ντύσαμε, Σουλιώτισσες και Μπουμπουλίνες, Τσολιάδες και Καραϊσκάκηδες. Τζάμπα όλα.
Με την ενηλικίωση η έννοια της πατρίδας της δικής τους πατρίδας γίνεται ξεκάθαρη.
Το γνωρίζουν αυτό οι παγκόσμιοι ηγέτες γι’ αυτό από χρόνια επεξεργάζονται την παγκοσμιοποίηση του πλανήτη. Η μετανάστευση και η Πανθρησκεία είναι ένα από τα βασικά όπλα στο οπλοστάσιο της Νέας Τάξης Πραγμάτων η οποία είχε βάλει πλώρη πλέον για τον ποιον αδυσώπητο εξανδραποδισμό ολόκληρου του πλανήτη. Οι παίκτες είχαν πάρει πλέον τις θέσεις τους στην παγκόσμια σκακιέρα, βάσει ενός καλοστημένου επιτελικού – στρατηγικού σχεδίου.
Οι δομές της κοινωνίας άρχιζαν να αλλάξουν με σχέδιο και να παρασύρουν στο διάβα τους θρησκείες, πολιτισμούς, ιστορία, και παράδοση. Τα τείχη των εθνών έτοιμα να καταργηθούν κι όλοι γύφτοι μια γενιά. Με τα συνθήματα να δίνουν και να παίρνουν.
Πώς έχουμε τάχα όλοι το ίδιο σώμα, πώς βλέπουμε τον ίδιο ουρανό, πώς μας φωτίζει ο ίδιος ήλιος, πώς τα σύνορα μάς ενώνουν, με λίγα λόγια πώς έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα.
Και ποιος διαφωνεί με αυτό;
Και βέβαια έχουμε όλοι τα ίδια δικαιώματα , όλοι, όμως όλοι .
Γιατί δεν αντέχεται η εικόνα των αστέγων στην Αθήνα. Ανθρώπινοι μπόγοι τυλιγμένοι με κουβέρτες μέρα νύχτα και να μην μπορείς να ξεχωρίσεις που τα πόδια και που το κεφάλι.
Κι εύλογο το ερώτημα.
Η Ευρώπη που με τόση απλοχεριά μοιράζει ΕΥΡΩ στους μετανάστες, για τους φτωχούς ιθαγενείς δεν περισσεύει τίποτα; Οι αμφιλεγόμενες ΜΚΟ αισθήματα συμπόνιας γι’ αυτούς τους έρημους που τους βρήκε η συμφορά μέσα στην χώρα τους δεν υπάρχουν;
Μια και κόπτονται όμως τόσο για τα ίσα δικαιώματα ας μας διευκρινίσουν επιτέλους, αν ανακατωθούμε όλοι μαζί, αν γκρεμίσουμε τα σύνορα, θα πάψουν να υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί; Θα μας μοιράσουν τα πλούτη τους οι κοσμοηγέτες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου