Σήμερα γιορτάζουμε 104 από την απελευθέρωση της Χίου, όμως προσπάθειες για ανάκτηση της λευτεριάς είχαν γίνει από τον προηγούμενο αιώνα, το 1822, γεγονός που οδήγησε στη σφαγή της Χίου. Μια σφαγή που δεν άφησε ασυγκίνητους γνωστούς διανοούμενος και ζωγράφους της Δυτικής Ευρώπης του τότε Διαφωτισμού.
Υπολογίζεται ότι από τους 117.000 Χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και πωλήθηκαν ως σκλάβοι στο Κάιρο και την Κωνσταντινούπολη και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη.
Τα αιματηρά γεγονότα της Χίου προκάλεσαν αλγεινή εντύπωση στην Ευρώπη. Η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε και οι τάξεις των φιλελλήνων πύκνωσαν. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι (Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ, Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερά καταστροφή. Πολλοί έκαναν λόγο για το ασυμβίβαστο της τουρκικής φυλής με τον ανθρωπισμό, ενώ άλλοι τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου