Αν απορούσατε τι ακριβώς σημαίνει το όνομά σας στα αρχαία Ελληνικά, εάν αυτό είναι Ελληνικό, τότε η παρακάτω λίστα θα σας κατατοπίσει.

 

  Τι σημαίνει το όνομα σας στα Αρχαία Ελληνικά

Αν απορούσατε τι ακριβώς σημαίνει το όνομά σας στα αρχαία Ελληνικά τότε η παρακάτω λίστα θα σας κατατοπίσει.

Αναλυτικά τα ονόματα
Ονόματα ανδρών

• Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
• Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .
• Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
• Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
• Αλέξανδρος (αλέξω: απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
• Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
• Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
• Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.
• Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
• Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
• Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
• Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
• Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος
• Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
• Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
• Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
• Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
• Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
• Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
• Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
• Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
• Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
• Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
• Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
• Κίμων (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.
• Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
• Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
• Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
• Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής.
• Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
• Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού.
• Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
• Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα.
• Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
• Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
• Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
• Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
• Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος
• Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
• Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
• Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
• Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
• Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
• Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
• Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
• Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ όλα
• Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
• Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος
• Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός.

Ονόματα γυναικών

• Αγαθόκλεια (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη
• Αγαθονίκη (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.
• Aλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας
• Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα.
• Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος.
• Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη
• Αρσινόη (άρσις < αίρω+νους) η υψηλόφρων. Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη. Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών. Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή. Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών. Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη. Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών. Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη. Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη. Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα. Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
• Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.
• Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.
• Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις.
• Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.
• Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.
• Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.
• Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.
• Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.
• Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.
• Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.
• Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης.
• Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.
• Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά.
• Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.
• Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.
• Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια.
• Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.
• Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.
• Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.
• Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.
• Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.
• Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος
• Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.
• Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.

Ονοματοπαίγνια

Α

• Αγαμέμνων: επίμονος
• Αγησίλαος: αρχηγός
• Αδάμ: άνθρωπος
• Αδαμάντιος-ία: διαμαντένιος
• Αίγλη: γοητεία
• Άλκηστη: ικανή
• Αλκιβιάδης: ισχυρός
• Αμαλία: ακούραστη
• Ανδρομάχη: μάχη ανδρός
• Αντιγόνη: απόγονος
• Απόστολος-ία: αγγελιοφόρος
• Ασπασία: χαρούμενη
• Αγνή: σεμνή
• Αντώνης-ία: ο καταγόμενος από τον Ηρακλειδη Άντωνα
• Αθανάσιος-ία: αθάνατος
• Αγαθάγγελος: φέρνει καλές ειδήσεις
• Αρσένιος: αρσενικός
• Αγαθή: αθώα
• Ακύλας: αετός
• Αρχέλαος: αρχηγός του λαού
• Αγάπιος: ανιδιοτελής
• Αλέξιος-ία: προστάτης
• Αρτέμων: αναρτητής
• Ακάκιος: άκακος
• Αναστάσιος: αυτός που σηκώνεται
• Αχίλλειος- Αχιλλέας: θλιμμένος
• Ακυλίνη: αετίνα
• Αφροδίσιος: ο αναφερόμενος στην Αφροδίτη, την ερωτική επιθυμία
• Αριστοκλής: δοξασμένος
• Αιμιλιανός: αντίζηλος
• Αλέξανδρος-α: προστάτης των ανθρώπων
• Άνθιμος: άνθος
• Αριστείδης: άριστος στη μορφή
• Αριάδνη: πάναγνη
• Ανδρόνικος-ίκη: αυτός που νικά τους εχθρούς
• Αριστόβουλος: ο έχων καλή θέληση
• Αργυρώ: ασημένια
• Αικατερίνη: καθαρή
• Ανδρέας: άφοβος
• Αγγελίνα: αγγελάκι
• Αμβρόσιος: άφθαρτος
• Άννα: η έχουσα εύνοια, χάρη
• Απολλώνιος: δυνατός
• Αγλαΐα: η έχουσα ευτυχισμένη ζωή και
• Αγλαΐα: ωραία
• Αναστασία: αναστημένη
• Αγαθοκλής: ο έχων φήμη γενναίου ανδρός
• Αθηνά: Αθηναία
• Αναξαγόρας: άρχοντας του λόγου
• Αναξίμανδρος: κύριος της ομώνυμης του θεού Μάνδρου περιοχής της Μ. Ασίας
• Αναξιμένης: κύριος του πάθους
• Ανάργυρος: ανάργυρος, χωρίς χρήματα
• Ανδροκλής: ένδοξος άνδρας
• Άρης: καταστροφή, κατάρα
• Αρίσταρχος: άριστος άρχοντας
• Αριστοτέλης: ο έχων άριστους σκοπούς
• Αριστοφάνης: ο έχων άριστη όψη
• Αρχίλοχος: πρωτογεννημένος
• Αρχιμήδης: κυρίαρχος της σκέψης
• Αύγουστος: σεβαστός και
• Αύγουστος: οιωνοσκόπος

Β

• Βέρα: αληθινή
• Βιργινία: παρθένος
• Βύρων: στάβλος
• Βασίλειος-ική : βασιλιάς-ισσα
• Βουκόλος: βοσκός βοδιών
• Βλάσης: βλαστάρι
• Βαλεντίνος-η: ρωμαλέος
• Βενέδικτος: ευλογημένος
• Βάϊος: βάγια
• Βαρνάβας: υιός παράκλησης
• Βερονίκη: αληθινή νίκη
• Βίκτωρ-ία: νίκη
• Βαρβάρα: βάρβαρη
• Βαρθολομαίος: γιος του Τολμάι
• Βερέμης: ο ασθενικός, φθίση
• Βιόλα: μενεξές
• Βιολέτα: υποκορ. του Βιόλα

Γ

• Γαλάτεια: ισχυρή
• Γρηγόρης: άγρυπνος
• Γελάσιος: εξαπατημένος
• Γερόντιος: ώριμος
• Γεώργιος-ία: γεωργός
• Γλυκερία: γλυκός μούστος
• Γεράσιμος: τιμημένος

Δ

• Δαλιδά: ευχαρίστηση
• Δανάη: φαιδρή, χαρούμενη
• Δημοσθένης: τόλμη του δήμου
• Διάνα: Άρτεμις (εγερτήριο σάλπισμα)
• Δομνίκη: κυρία, αρχόντισσα
• Δομνίνη: αρχοντοπούλα
• Δωροθέα: δώρο Θεού
• Δαμιανός: μικρός
• Διομήδης: σκέψη του Δία
• Διονύσης-ία: Διόνυσος
• Δημήτριος-α: μητέρα γη
• Δαμασκηνός: ο καταγόμενος από τη Δαμασκό
• Δαίδαλος: περίτεχνα δουλεμένος, κατάστικτος
• Δεσπότης- θηλ. Δέσποινα: ο κύριος του σπιτιού
• Δημόκριτος: κριτής του δήμου
• Δίκαιος: ο συμμορφούμενος προς τους θεσμούς, τις δικανικές αποφάσεις
• Διογένης: γεννημένος από τον Δία
• Διόδωρος: δώρο του Δία
• Δούκας: άγω, οδηγώ

Ε

• Έκτωρ: κάτοχος
• Ελεονώρα: ξένη
• Έλλη: Ελληνίς
• Επαμεινώνδας: ο ισχυρότερος
• Ερασμία: αξιαγάπητη
• Ερρίκος: για πάντα δυνατός
• Εύα: η μητέρα των ζωντανών
• Ευστράτιος: καλός στρατιώτης
• Ευθύμιος: πρόσχαρος
• Ευσέβιος: θεοσεβής
• Ευστάθιος-ία : ακλόνητος, σταθερός
• Ευδοκία: καλή διάθεση
• Ευθαλία: ανθισμένη
• Ευτρόπιος: προετοιμασμένος
• Ευάγγελος-ία: ο φέρων καλές ειδήσεις
• Ευβούλη: συνετή
• Ευτύχιος-ία: καλότυχος
• Ελισάβετ: αφθονία
• Ειρήνη: φιλήσυχη
• Επιφάνιος: επιφανής
• Ελένη: λαμπάδα
• Ελισ(σ)αίος: αυτός που ελίσσεται
• Ευδόκιμος: επιτυχημένος
• Ειρηναίος: ειρηνικός
• Ερμιόνη: η καταγόμενη από την ομώνυμη πόλη
• Ευανθία: λουλουδιασμένη
• Ευφημία: η έχουσα καλή φήμη
• Ευφροσύνη: χαρούμενη
• Ερωτηίς: ερωτιάρα
• Ευλάμπιος-ία: λαμπερός
• Επιστήμη: αυτή που γνωρίζει τα πάντα
• Ελευθέριος-ία: ελευθερωτής
• Ευγένιος-ία: από καλή γενιά
• Ειλείθυα: έρχομαι, φέρνω
• Ελπίδα: αναμένω, ελπίζω
• Ερμής: πιθανόν έρμα= σωρός λίθων
• Έρση: έρση, δροσιά
• Ευρυδίκη: ευρύς και δίκη
• Ευρώπη: πιθανόν ωπός, ανοιχτομάτης
• Εμπεδοκλής: ο έχων έμπεδον κλέος, σταθερή δόξα, ο μόνιμα ένδοξος

Ζ

• Ζήνων: Ζευς
• Ζαχαρίας: αυτός που θυμάται
• Ζηνοβία: αυτή που ζει τη ζωή

Η

1. Ήβη: ισχύς
2. Ηρώ: Ήρα
3. Ηρωδίων: ήρωας
4. Ηρώδης: ήρωας
5. Ηράκλειος: ο πολύ δυνατός
6. 
   
7. Ηλέκτρα: λαμπρή, φωτεινή
8. 
   
9. Ησίοδος: ρίχνω, εκτοξεύω φωνή, ωδή
10. Ηρόδοτος: Ήρα και δοτός
11. Ηώ: χάραμα, αυγή

Θ

• Θαλής-Θάλεια: ανθηρός
• Θεωνάς: κοντά στο Θεό
• Θεοδόσιος-α: ο δοσμένος στο Θεό
• Θεόδωρος-α: δώρο του Θεού
• Θεοφύλακτος: αυτός τον οποίο φυλάει ο Θεός
• Θωμάς: δίδυμος
• Θεολόγος-ία: αυτός που μιλά για το Θεό
• Θεράπων: θεραπευτής
• Θεοδότης: ο Θεός δίνει
• Θεμιστοκλής: δόξα της δικαιοσύνης
• Θεοφάνης: φανέρωση του Θεού

Ι

• Ιανουάριος: Ιανός
• Ιάσων: θεραπευτής
• Ιουνία: Ιούνιος, Ήρα
• Ιουστίνος: δίκαιος
• Ιλαρίων: χαρωπός
• Ιούδας: παινεμένος
• Ιππόλυτος: αυτός που λύνει τα άλογα
• Ιπποκράτης: αυτός που κρατά τα άλογα
• Ίρις: λυγαριά
• Ιφιγένεια: από ισχυρό γένος
• Ιουλία: Πέμπτη
• Ιουλιανός: Ιούλιος
• Ιωνάς: περιστέρι
• Ιάκωβος: αυτός που υποσκελίζει
• Ιγνάτιος: φωτιά
• Ιερώνυμος: ο φέρων ιερό όνομα
• Ιορδάνης: εκροή

Κ

• Καλλιρρόη: η καλλίρροη, η με άφθονα νερά
• Καλυψώ: αυτή που καλύπτεται
• Κάρολος: δυνατός άντρας
• Κασσάνδρα: αυτή που υπερέχει
• Κίμων: ο έχων σκούρο καφέ χρώμα
• Κλέαρχος: ένδοξος άρχοντας
• Κλειώ: υπόληψη
• Κύρος: κύριος
• Κύριλλος: κύριος
• Κασσιανός-ή: ο φέρων περικεφαλαία
• Κωνσταντίνος-ίνα: σταθερός
• Καλλιόπη: ομορφομάτα
• Καλλίνικος: λαμπρή νίκη
• Κοσμάς: κόσμημα
• Καλλίστρατος: καλός δρόμος
• Κυριάκος-η: ο ανήκων στο Θεό
• Κυπριανός: χάλκινος
• Κλεοπάτρα: η από ένδοξο πατέρα
• Κυβέλη: Κυβήβη, πιθανόν ανατολ. δάνειο

Λ

• Λουκάς: ο καταγόμενος από τη Λουκανία
• Λέων: λιοντάρι
• Λαυρέντιος: δάφνινος
• Λυδία: η καταγόμενη από την αρχαία ομώνυμη χώρα
• Λύδα: γυναίκα
• Λάζαρος: ο Θεός έχει βοηθήσει
• Λουκία: λουκάνικο
• Λουκιανός: φωτεινός
• Λογγίνος: ρήτορας
• Λυκούργος: ο ως λύκος συμπεριφερόμενος
• Λάμπρος: λαμπρός
• Λατίνος: ο καταγόμενος από το Λάτιο
• Λευκή: φωτεινή, λαμπρή
• Λάουρα: δάφνη, δάφνινο στεφάνι

Μ

• Μελπομένη: τραγουδίστρια
• Μενέλαος: αυτός που μένει με το λαό
• Μαλαχίας: μαλακός
• Μάξιμος: μέγιστος
• Μάρκος: φιλοπόλεμος
• Μεθόδιος: μεθοδικός
• Μελέτιος: αυτός που δείχνει ενδιαφέρον
• Μαρίνα: θάλασσα
• Μαρίνος: ο θαλασσινός Μαγδαληνή: από τα Μάγδαλα-Πύργος
• Μάρκελλος-α: υποκ. Άρης
• Μαρία: πικρή, ανυπότακτη
• Μαρκιανός: ο υιοθετημένος
• Ματθαίος-ίλδη: δώρο Θεού
• Μηνάς: αυτός που στέλνει μηνύματα
• Μελάνη-Μελανία: μελαχρινή
• Μιράντα: θαυμαστή
• Μυρσίνη: μυρτιά
• Μάγια: όχι πολύς, ανεπαρκής
• Μαντώ: μάντις
• Μερόπη: θνητός άνθρωπος, βροτός
• Μιλτιάδης: κοκκινωπός, στο χρώμα του αίματος
• Μορφέας: μορφή
• Μωυσής: βγαλμένος απ΄ έξω, σωσμένος(απ΄το νερό) (βιβλ. άποψη)

Ν

• Ναϊάς: πηγή, κρήνη
• Νικηφόρος: θέλγει τη νίκη
• Νήφων: νηφάλιος
• Νεφέλη:νέφος, σκότος
• Ναταλία: λουλούδι
• Νικήτας: νικητής
• Νεόφυτος: καινούρια βλάστηση
• Νέστορας: αυτός που επιστρέφει ευτυχής
• Νεκτάριος: γλυκός χυμός
• Νικόλαος: ο χαρίζων στο λαό
• Ναθαναήλ: ο Θεός έχει δώσει

Ξ

• Ξένη: φιλόξενη
• Ξενοφών: ηχεί παράξενα

Ο

• Οδυσσέας: αντικείμενο οργής
• Ορέστης: ορεινός και
• και Ορέστης: ορεινός
• Ορέστης: μετριόφρων
• Ονούφριος: σκεπτικός
• Όλγα: ευτυχισμένη
• Ολυμπιάς: βουνό, Όλυμπος
• Όθων: πλούτη, περιουσία

Π

• Πρισκίλλη: παλιά
• Πάμφιλος: φίλος όλων
• Πολύκαρπος: γόνιμος
• Πηγή: πάγος
• Πατρίκιος: πατέρας
• Παύλος: μικρός
• Πέτρος: λιθάρι
• Προκόπης: προκομμένος
• Παγκράτιος: πανίσχυρος
• Παρασκευάς,ή: προετοιμασία
• Παντελεήμων: τους πάντες ελεεί
• Πρόδρομος: αυτός που προηγείται
• Πελαγία: η πελαγινή, η πελαγίσια
• Πλάτων: ο ευρύστερνος
• Πανδώρα: η έχουσα όλα τα δώρα
• Πάτροκλος: αυτός που έχει ένδοξο πατέρα
• Περικλής: φημισμένος
• Πηνελόπη: είδος πουλιού
• Περσεφόνη: αυτή που προσφέρει αφθονία
• Παυσανίας: αυτός που ανακουφίζει από τη θλίψη
• Περσεύς: καταστροφέας
• Πολυχρόνης: αυτός που ζει πολλά χρόνια
• Πιλάτος: δόρυ, ακόντιο

Ρ

• Ρεβέκκα: παχουλή
• Ρεγγίνα: βασίλισσα
• Ρωμανός: σφριγηλός
• Ρήγας: βασιλιάς

Σ

• Σίλβεστρος: ασημένιος
• Σαββίνος-α: αναπαυόμενος
• Σαμψών: ήλιος
• Σίλας: πράος
• Σωτήρης-ία: λυτρωτής
• Σαλώμη: ειρήνη
• Σοφοκλής: δοξασμένος, σοφός
• Σταύρος: στύλος
• Σαββάτιος: αναπαυμένος
• Σέργιος: αυτός που του αρέσει ο περίπατος, το σεργιάνι
• Σωκράτης: δυνατός
• Σεβαστιανός-ή: αποσυρόμενος
• Στυλιανός-ή: αστέρι και
• Στυλιανός: στύλος
• Σύλβια: δάσος
• Σάββας: Σάββατο
• Σπυρίδων-ούλα: ο εύπορος, που έχει πολύ σιτάρι
• Στέφανος-ία: στεφανωμένος
• Σίσυφος: πανούργος

Τ

• Τατιανή: αυτή που τακτοποιεί
• Τιμόθεος: τίμα το Θεό
• Τρύφων: φιλήδονος
• Ταράσιος: ταραχοποιός
• Τίμων: τιμημένος
• Τριαντάφυλλος-ιά: ρόδινος
• Τίτος: ο χαίρων σεβασμού
• Τερέζα: από το ελλην. θερίζω δηλώνοντας γονιμότητα και κατ΄ άλλους από το τοπωνύμιο Θήρα

Υ

–

Φ

• Φαίδων: χαρούμενος, γελαστός
• Φωκίων: φώκια
• Φώτης-εινή: φανέρωση του Θεού
• Φλαβιανός: ξανθός
• Φιλοθέη: αγαπά το Θεό
• Φιλήμων: φιλικός
• Φεβρωνία: εξαγνισμένη
• Φλώρα: λουλούδι
• Φανούριος-ία: αυτός που φωτίζει, που φανερώνει
• Φίλιππος: φίλος των αλόγων
• Φαίδρα: λαμπερή
• Φιλάρετος-η: φίλος της αρετής

Χ

• Χαράλαμπος-ία: αυτός που λάμπει από χαρά
• Χρύσανθος-άνθη: χρυσό λουλούδι
• Χριστόφορος: ο φέρων το Χριστό
• Χριστίνα: χρισμένη
• Χαριτίνη: χαριτωμένη
• Χρυσή: μαλαματένια
• Χρήστος-ίνα: ο χρηστός, ο ηθικός
• Χαρίλεια: χάρις-δόξα
• Χαρίλαος: χάρις του λαού

Ψ

–

Ω
Ωρίων: ώρα, φροντίδα

https://amfipolinews.blogspot.com/2024/03/blog-post_301.html