ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ-ΚΡΑΣΙ-ΣΤΟ-ΣΠΙΤΙ-ΜΕ-ΟΤΙ-ΕΧΟΥΜΕ

 

ΣΥΝΤΟΜΑ

Πολλοί άνθρωποι βάζουν στο σπίτι κρασί από διάφορα φρούτα. Αλλά, πριν ξεκινήσετε την παρασκευη σε σοβαρή κλίμακα, θα πρέπει να γνωρίζετε τις ιδιαιτερότητες της χρήσης των φρούτων, την ταξινόμηση των ποτών από τη δύναμη.

Τι είναι όμως τα Fruit-Flavored ή Fruit Fusion Wines;

Είναι ποτά με βάση το κρασί, ενισχυμένα με αρώματα φρούτων, όπως οι φράουλες, τα μύρτιλλα, το καρπούζι και τα φραγκοστάφυλα ή αρωματικών φυτών, όπως η μέντα, το λεμονόχορτο και η αλόη. Είναι ελαφρώς ή αρκετά γλυκά στην γεύση και μερικά από αυτά έχουν έντονο ή ήπιο αφρισμό.

1)παραγωγή κρασιού αγριων-φρουτων στο σπίτι

Ελαφριά οξύτητα συν λεπτό άρωμα. Το αγιόκλημα, που παρασκευάζεται στο σπίτι χρησιμοποιώντας μια απλή συνταγή, δεν εμφανίζει αμέσως αυτά τα χαρακτηριστικά. Μετά το τέλος της ζύμωσης, περνούν αρκετοί μήνες. Ένας οινοποιός που έχει δείξει υπομονή μπορεί να είναι περήφανος για το αποτέλεσμα της εργασίας του. Μπορείτε να προσκαλέσετε όλους τους φίλους σας στη γευσιγνωσία κρασιού στο σπίτι.

2)ΣΑΚΕ

Το σάκε είναι οινοπνευματώδες ποτό που παράγεται και καταναλώνεται στην Ιαπωνία και προέρχεται από ζυμωμένο ρύζι. Η λέξη σάκε στα ιαπωνικά μπορεί να αναφέρεται σε κάθε είδους οινοπνευματώδες ποτό

3)ΜΗΛΙΤΗΣ

Το μηλίτη είναι ένα ελαφρύ κρασί μήλου με μια λεπτή επίγευση. Ένα ελαφρύ ποτό μας ήρθε από τη Γαλλία. Υπάρχουν πολλές επιλογές για την παραγωγή μηλίτη: με βάση τα μήλα και με την προσθήκη αχλαδιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αλκοολούχο φαγητό παρασκευάζεται με ζύμωση φρούτων σε μαγιά, δίνοντας στη συνέχεια μια αέρια κατάσταση.Η προέλευσή του χρονολογείται από τον μεσαίωνα. Περισσότερο από το 95% της παγκόσμιας παραγωγής μηλίτη γίνεται με μήλα, αλλά για τους γνώστες του μηλίτη, ο καλύτερος φαίνεται να είναι ο σπανιότερος, που παρασκευάζεται από κυδώνια. Στη Γαλλία από τη ζύμωση των αχλαδιών παράγεται ένα ποτό παρόμοιο με τον μηλίτη, το οποίο ονομάζεται στα γαλλικά poiré (απίτης).

4)Κρασι-ΠΙΚΡΑΛΙΔΑΣ

 

5) Κρασί μπανάνας

 

Η χρήση του κρασιού στην ιατρική παράδοση

Ό οίνος ήταν, λοιπόν, τό κυριότερο μετά τό νερό ποτό τών άρχαίων Ελλήνων. ’Απαραίτητο συμπλήρωμα διατροφής, δυναμωτικό γιά «κοπιώντες», άναληπτικό γιά «πεφορτισμένους», άλλά καί τό μέσον γιά τήν έπίτευξη εύωχίας, πνευματικών επιδόσεων καί κοινωνικότητας.

Αλλά τό κρασί δέν χρησιμοποιήθηκε μόνο αύτούσιο στήν άρχαία θεραπευτική. Χρησιμοποιήθηκε έπίσης καί ώς διαλυτικό μέσον γιά διάφορες -φυτικές κυρίως- ούσίες μέ σκοπό όχι μόνο άρωματικό άλλά – καί κυρίως – φαρμακευτικό.

 

«Τον χειμώνος είναι τό πόμα οίνον ώς άκρητέστερον… όταν τό έαρ έπιλαμβάνη τότε χρή πίνειν οίνον ύδαρέστερον…  τοΰ δέ θέρεος τό ποτό ύδαρέει… έν δέ τφ φθινοπώρω τά ποτά έλάσσω καί άκρητέστερα…». Τό χειμώνα δηλαδή τό κρασί πρέπει νά είναι λιγότερο άραιωμένο (γιά νά δίνει περισσότερες θερμίδες καί νά ζεσταίνει) όταν όμως φθάνει ή άνοιξη πρέπει τό κρασί νά είναι περισσότερο νερωμένο.

Τό καλοκαίρι τά ποτά μας πρέπει νά είναι υδαρή τό δέ φθινόπωρο λιγότερα σέ ποσότητα καί λιγότερο άραιωμένα. Στά ύγιεινολογικά αυτά παραγγέλματα θά έπανέλθουμε γιά έναν διαφορετικό σχολιασμό στήν έξέλιξη τοΰ κειμένου μας.

Σύμφωνα με έρευνες, ο οίνος έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην αρχαιότητα για να βοηθήσει τους ασθενείς να αναρρώσουν από διάφορες νόσους.

Ο πολιτισμός των Αιγυπτίων είναι γνωστό ότι κατείχε πολλές ιατρικές γνώσεις και χρησιμοποιούσε τα φυτά ως θεραπευτικά μέσα από πολύ νωρίς. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λοιπόν, πριν από 5000 χρόνια, είχαν μετατρέψει το κρασί σε φάρμακο με την προσθήκη βοτάνων, γνωστών για τη θεραπεία της εκάστοτε νόσου και τη γενικότερη βελτίωση της υγείας τους.

Η ανακάλυψη της προσθήκης βοτάνων στο κρασί τους, ήρθε στο φως μετά από χημική ανάλυση ενός Αιγυπτιακού κεραμικού δοχείου, που χρονολογείται, περίπου, στο 3150π.Χ. και όπου φαίνεται πως έγινε προσθήκη αρωματικών φυτών και ρητινών δένδρων στο κρασί. Το δοχείο αυτό βρέθηκε ότι ανήκε σε κάποιον Φαραώ, μια και υπήρχε επάνω του επωνυμία και έτος συγκομιδής. Είναι όμως γεγονός ότι την εποχή εκείνη ο οίνος ήταν ποτό μόνο των ισχυρών και των πλουσίων.

Πάπυροι από την περίοδο εκείνη δείχνουν ότι τα βότανα που χρησιμοποιούνταν για την πρόληψη σοβαρών νοσημάτων ήταν το θρούμπι, η αψιθιά, το βάλσαμο, η σένα, το κόλιανδρο, η μέντα, το φασκόμηλο και το θυμάρι. Οι ποικιλίες των φυτών αυτών προστίθενται στο κρασί, την μπύρα ή άλλα αλκοολούχα ποτά σύμφωνα με τα αιγυπτιακά βιβλία.

Μετά λοιπόν από αυτή την ανακάλυψη, δεν μένει άλλο από το να ακολουθήσουμε το δρόμο που άνοιξαν … οι Φαραώ και να βάλουμε στη ζωή μας τα βότανα, ακόμα και στο κρασί μας!

https://www.sporosbank.com/451163239