Καιρός να ξεμπερδεύουμε με τους ναζί [Του Γιώργου Μανούσου]
Καιρό τώρα με απασχολούσε το συγκεκριμένο ζήτημα και πιστεύω πολλούς ακόμα αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου. Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής : όλοι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Συνεπώς, το πιστεύει κάποιος, τι στάση κρατάει στην ζωή του και πως αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του είναι κάτι αυστηρά προσωπικό και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε μαζί του.
Όμως, στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: όταν είσαι Έλλην εθνικιστής δεν μπορείς να είσαι ναζί. Τόσο απλά. Αντίθετα, όταν είσαι ναζί μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι είσαι και Έλλην εθνικιστής ωστόσο αυτά τα δυο είναι έννοιες αλληλοσυγκρουόμενες. Πως θα μπορούσες να ταυτίζεσαι με ξένες ιδεολογίες και καθεστώτα τα οποία μάλιστα έβλαψαν ποικιλοτρόπως την Ελλάδα; Όταν έχεις Καποδίστρια, πως μπορείς να είσαι με τον Χίτλερ; Όταν έχεις Αλέξανδρο, πως μπορείς να θαυμάζεις το Γ’Ραιχ; Αυτό είναι κάτι που χρίζει ψυχιατρικής ερμηνείας.
Δυστυχώς στην νεότερη ιστορία το εθνικιστικό κίνημα όχι μόνο δεν προστάτεψε τον εαυτό του από τέτοιους ανθρώπους αλλά τους επέτρεψε να καθορίζουν την πολιτική σκέψη και άποψη. Ποσό ακόμα θα απολογούνται οι Έλληνες εθνικιστές για τα εγκλήματα των χιτλερικών; Εγκλήματα για τα οποία ούτε έφταιξαν αλλά και ούτε επικρότησαν. Αν μπορούσαμε να περιγράψουμε την ιδιοσυγκρασία των νεοναζί με μια απλή φράση θα λέγαμε το εξής : "ένας αμόρφωτος ναζί παραμένει ναζί. Ένας μορφωμένος ναζί, απλά δεν είναι ναζί!
Κατανοώ ότι ένας νέος που ψάχνεται ιδεολογικά μπορεί κάποια στιγμή στην ζωή του να ταυτιστεί με οποιοδήποτε ιδεολογία είτε επειδή του άρεσαν αυτά που διάβασε επιφανειακά είτε επειδή πίστεψε ότι η εφαρμογή της θεωρίας στην πράξη θα είναι ευεργετική για την κοινωνία. Συνεπώς, εγώ δεν θα κατηγορήσω έναν ναζί για αυτά που πιστεύει, άλλωστε δεν είναι καν ποινικό αδίκημα, θα τον κατηγορήσω όμως όταν προσπαθεί με οποιονδήποτε τρόπο να διαβάλλει το ελληνικό εθνικιστικό κίνημα! Εμείς ούτε θέλουμε ούτε και μπορούμε να συνεργαστούμε με ανθρώπους που βάλλουν κατά πάντων και ιδίως όταν προσβάλλουν τις προσωπικότητες του ελληνικού εθνικισμού αναφέροντας τα οποία αρνητικά τους και αποκρύπτοντας σκόπιμα τα οποία θετικά τους. Εσείς κύριοι είστε άμεμπτοι; Είστε τέλειοι; Έχετε πάντα δίκιο; Δεν έχετε κάνει ποτέ λάθη στην ζωή σας βρε αδερφέ;
Και μην μου πείτε το τραγικό επιχείρημα "εμείς δηλώσεις μετάνοιάς δεν διαθέτουμε" γιατί αυτά μας τα είπαν και άλλοι...
Δεν είναι δήλωση μετάνοιάς να αποδέχεσαι ότι κάποια στιγμή στην ζωή σου είχες λάθος αντιλήψεις, το λάθος είναι να έχεις την εμμονή ότι εσύ μόνο έχεις δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο!
Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει μια πανστρατιά ενημέρωσης από ανθρώπους, που δεν βρίσκονται στον ίδιο κινηματικό φορέα με εμένα απαραίτητα, αλλά και από διάφορες εθνικές συλλογικότητες να ξεδιαλύνουν το ιδεολογικό τοπίο ώστε να έχει μέλλον ο εθνικισμός και κατά συνέπεια η χώρα μας. Ο Αλέξανδρος Καρράς, ο Μιχάλης Δελτας, ο Τάσος Συμιγδαλάς, ο Λευτέρης Πανούσης αλλά και τα παιδιά της Ελασυν και του Ιερού Λόχου 2012 κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο!
Ένα επιχείρημα έχουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι για να μας χτυπάνε τόσα χρόνια : μας λένε ναζί και φασίστες. Σκεφθείτε το εξής : αν δεν υπήρχε αυτή η καραμέλα, που θα βρισκόταν σήμερα το εθνικιστικό κίνημα; Ήμαστε αντιναζί, όσο ήμαστε και αντικομμουνιστές. Ήμαστε Έλληνες Εθνικιστές!
Γιωργος Μανούσος
Σ.τ.Δ.
Και το χειρότερο είναι άλλο...
Ουτε οι κομμουνιστές, ούτε οι ναζήδες που λένε ότι είναι κομμουνιστές ή ναζήδες στην Ισλαμογρεκία, δεν είναι πραγματικά κομμουνιστές ή ναζήδες!
Τι κομμουνιστής να είναι ένας καραβολεμένος δημόσιος υπάλληλος και τι ναζί να είναι ένας ψιλονταής, που νομίζει ότι ο Χάιντεγκερ ήταν λοχαγός των Ες-Ες;
Καρικατουρες του ναζισμού και του κομμουνισμού είναι τα εγχώρια προϊόντα μας [κόκκινα ή μαύρα]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου