Δεν
είμαστε Φρύγες , Ασιάτες εμείς. Δεν σκύβουμε το κεφάλι στην Μοίρα. Εμείς
ορθοί, κοιτάζουμε κατάματα τη Μέδουσα και τους θεούς μας !
Και με τον νου , τον εσώθεό μας , με την ψυχή μας , την πολυδύναμη , και με τα έργα των χεριών μας γινόμαστε μοίρα στη μοίρα.
Αυτή την άρρητη εντολή λάβαμε από το θείο.Να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο αύριο για όλους. Την "τέχνη του βίου" εδιδάξαμε "ως αλυπότατα τον βίο διάγει"., ο άνθρωπος.
Τούτη τη ζωή να την διαβεί όσο είναι δυνατόν με λιγότερες λύπες!
Για αυτό την Φιλοσοφία μας δεν την κρατήσαμε για τα Ουράνια. Την κατεβάσαμε και στην γη και την κάναμε παραμυθητική "άκος ψυχής" , ψυχοφάρμακο ..
Κι οργανώσαμε γιορτές , πολλές γιορτές , ολοχρονίς , επινοήσαμε χορούς, συνθέσαμε άσματα, και μουσικές πανώριες , υμνητικές της ζωής , κατεβάσαμε τους Θεούς και τις Θεές συγχορευτές μας .
Ριχτήκαμε σε αγώνες ρώμης , πνεύματος ,κάλλους .Λατρέψαμε το φυσικό κάλλος , τα λουλούδια , τα [πουλιά , τα όμορφα πράγματα . Οικοδομήσαμε ναούς χαρούμενους , χορευτικούς , χαριτωμενουυς στο ύψος των ανθρώπων , όχι καταθλιπτικούς , αλλά μαρμάρινους που μαρμαρυγίζουν στο φως του φεγγαριού και του ήλιου .
Όχι φαιόχρωμους , σκοτεινιασμένους , ψυχοπλακωτικούς . Λατρέψαμε το γυναικείο κάλλος , με πασίχαρες καλλονές Νύμφες και Νηρηίδες και Ναϊάδες και με νεάνιδες θεές γεμίσαμε τα βουνά , τα ποτάμια τις θάλασσές μας . Και τις εγκαταστήσαμε και στις πόλεις δίπλα μας γειτόνισσές μας.
Τούτη τη ζωή στολίσαμε !
Για φτερά της Λευτεριάς γίνηκαν ο άνθρωποι ! Όχι για τις αλυσίδες σε μια σκοτεινή μοίρα.
Όχι για την ειρκτή της Ανάγκης.
Όχι για τα δεσμά του Φόβου.
Αυτή ήταν η επαναστατική διακήρυξη της Ελλάδος προς την ανθρωπότητα, γι` αυτό και προκαλούσε το μένος του σκοταδιστικού ιερατείου που διαμόρφωνε ήθη και ήθελε πάντα τον έλεγχο .
Η Ασία και τα ήθη της ήταν μοιρολατρικά , υποταγμένη ,προσκηνυμένη .
Έντρομη στην ισχύ των κοσμικών δυνάμεων γονατίζει και ικετεύει το έλεος. ή αναζητάει την λύτρωση στην απάρνηση της ζωής καταφεύει στις θρησκείες της για να βρει παρηγοριά καθιστώντας τους ανθρώπους έρμαια , αδύναμες ψυχές προσμένοντας βοήθεια μόνο έξω από τον εαυτό τους ..
Η Ελλάδα όμως πάντα γενναία, απροσκύνητη , λιόντισσα , εισέρχεται στην σκηνή του κόσμου με το φως της λευτεριάς του Προμηθέα ,που κομίζει το πυρ της γνώσης , θα εξοπλίσει τον άνθρωπο με νου , θάρρος και Λόγο το ισχυρότερο όπλο για ευ ζην.
Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να πάρει ο ίδιος στα χέρια του τις τύχες του να αρχιτεκτονεί τον υλικό του βίο . Να φωτίζει με το φως των δαυλών τις νύχτες των τρόμων του και να θερμαίνει τις παγωμένες μέρες του , να διαλύει τους σκοτεινούς λογισμούς τους και να γκρεμίζει τα φόβητρα του περιβάλλοντός του.
Με το φως του Προμηθέα φωτίζει μια καινούρια μοίρα ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ , ο ίδιος και όχι περιμένοντας εξωκοσμικές δυνάμεις και έλεος ..
Αυτός είναι ο ΈΛΛΗΝ ΆΝΘΡΩΠΟΣ, αυτόν σεβόταν και όχι τον βάρβαρο τον υποταγμένο σε ένα εξωκοσμικό θεό δυνάστη σκληρό και αιμοδιψή .
Τον Έλλην σεβόταν που σκόρπισε σε όλα τα σημεία της γης, κρατώντας το φως του Τιτάνα θεού του, Προμηθέα !!!
Από Μύρτις Κυδωνιάτου
Και με τον νου , τον εσώθεό μας , με την ψυχή μας , την πολυδύναμη , και με τα έργα των χεριών μας γινόμαστε μοίρα στη μοίρα.
Αυτή την άρρητη εντολή λάβαμε από το θείο.Να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο αύριο για όλους. Την "τέχνη του βίου" εδιδάξαμε "ως αλυπότατα τον βίο διάγει"., ο άνθρωπος.
Τούτη τη ζωή να την διαβεί όσο είναι δυνατόν με λιγότερες λύπες!
Για αυτό την Φιλοσοφία μας δεν την κρατήσαμε για τα Ουράνια. Την κατεβάσαμε και στην γη και την κάναμε παραμυθητική "άκος ψυχής" , ψυχοφάρμακο ..
Κι οργανώσαμε γιορτές , πολλές γιορτές , ολοχρονίς , επινοήσαμε χορούς, συνθέσαμε άσματα, και μουσικές πανώριες , υμνητικές της ζωής , κατεβάσαμε τους Θεούς και τις Θεές συγχορευτές μας .
Ριχτήκαμε σε αγώνες ρώμης , πνεύματος ,κάλλους .Λατρέψαμε το φυσικό κάλλος , τα λουλούδια , τα [πουλιά , τα όμορφα πράγματα . Οικοδομήσαμε ναούς χαρούμενους , χορευτικούς , χαριτωμενουυς στο ύψος των ανθρώπων , όχι καταθλιπτικούς , αλλά μαρμάρινους που μαρμαρυγίζουν στο φως του φεγγαριού και του ήλιου .
Όχι φαιόχρωμους , σκοτεινιασμένους , ψυχοπλακωτικούς . Λατρέψαμε το γυναικείο κάλλος , με πασίχαρες καλλονές Νύμφες και Νηρηίδες και Ναϊάδες και με νεάνιδες θεές γεμίσαμε τα βουνά , τα ποτάμια τις θάλασσές μας . Και τις εγκαταστήσαμε και στις πόλεις δίπλα μας γειτόνισσές μας.
Τούτη τη ζωή στολίσαμε !
Για φτερά της Λευτεριάς γίνηκαν ο άνθρωποι ! Όχι για τις αλυσίδες σε μια σκοτεινή μοίρα.
Όχι για την ειρκτή της Ανάγκης.
Όχι για τα δεσμά του Φόβου.
Αυτή ήταν η επαναστατική διακήρυξη της Ελλάδος προς την ανθρωπότητα, γι` αυτό και προκαλούσε το μένος του σκοταδιστικού ιερατείου που διαμόρφωνε ήθη και ήθελε πάντα τον έλεγχο .
Η Ασία και τα ήθη της ήταν μοιρολατρικά , υποταγμένη ,προσκηνυμένη .
Έντρομη στην ισχύ των κοσμικών δυνάμεων γονατίζει και ικετεύει το έλεος. ή αναζητάει την λύτρωση στην απάρνηση της ζωής καταφεύει στις θρησκείες της για να βρει παρηγοριά καθιστώντας τους ανθρώπους έρμαια , αδύναμες ψυχές προσμένοντας βοήθεια μόνο έξω από τον εαυτό τους ..
Η Ελλάδα όμως πάντα γενναία, απροσκύνητη , λιόντισσα , εισέρχεται στην σκηνή του κόσμου με το φως της λευτεριάς του Προμηθέα ,που κομίζει το πυρ της γνώσης , θα εξοπλίσει τον άνθρωπο με νου , θάρρος και Λόγο το ισχυρότερο όπλο για ευ ζην.
Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να πάρει ο ίδιος στα χέρια του τις τύχες του να αρχιτεκτονεί τον υλικό του βίο . Να φωτίζει με το φως των δαυλών τις νύχτες των τρόμων του και να θερμαίνει τις παγωμένες μέρες του , να διαλύει τους σκοτεινούς λογισμούς τους και να γκρεμίζει τα φόβητρα του περιβάλλοντός του.
Με το φως του Προμηθέα φωτίζει μια καινούρια μοίρα ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ , ο ίδιος και όχι περιμένοντας εξωκοσμικές δυνάμεις και έλεος ..
Αυτός είναι ο ΈΛΛΗΝ ΆΝΘΡΩΠΟΣ, αυτόν σεβόταν και όχι τον βάρβαρο τον υποταγμένο σε ένα εξωκοσμικό θεό δυνάστη σκληρό και αιμοδιψή .
Τον Έλλην σεβόταν που σκόρπισε σε όλα τα σημεία της γης, κρατώντας το φως του Τιτάνα θεού του, Προμηθέα !!!
Από Μύρτις Κυδωνιάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου