ΓΙΑ
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 17 ΑΙΩΝΕΣ... Ας ακούσουμε τον
Πορφύριο, που η γεμάτη ευγένεια και σαφήνεια φωνή του φιμώθηκε για
αιώνες, κάτω από τα μαύρα πέπλα της σιωπής και του φόβου. Ας μην ξεχνάμε
πως, όταν μιλάμε για τα έργα του, μιλάμε για «απαγορευμένα βιβλία»... https://www.facebook.com/heliodromio/photos/pb.1432984917009931.-2207520000.1456909091./1433312930310463/?type=3&theater
Εκδόσεις Ηλιοδρόμιον
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
ΠΕΡΙ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ
Η μυστηριακή «γλώσσα του σώματος»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ - ΣΧΟΛΙΑ:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΘΥΡΗΣ
Το μοναδικό διασωθέν έργο της Ελληνικής Γραμματείας που κάνει λόγο για
τους συμβολισμούς των αρχαίων αγαλμάτων. Τα αγάλματα, ιδίως αυτά των
Θεών, αποτυπώνουν μια ξεχασμένη σήμερα σε μας μυστηριακή «γλώσσα του
σώματος», η οποία μετέδιδε πληροφορίες κατευθείαν στο υποσυνείδητο αυτού
που τα εθεάτο. Για κάποιον που γνωρίζει την αγαλματική «γραφή», υπάρχει
η δυνατότητα να αντλήσει μυστηριακές γνώσεις και πληροφορίες υψίστης
σημασίας. Αυτός είναι, εξάλλου, και ο υποκρυπτόμενος λόγος της
καταστροφικής μανίας που εξαπολύθηκε εναντίον τους∙ στόχος τους ήταν η
καταστροφή της μυστηριακής γνώσης. Το άγαλμα, ως τρισδιάστατο
δημιούργημα, ήταν κάτι που μιλούσε άμεσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου,
προκαλώντας αυτή την ιδιαίτερη ψυχική φόρτιση που ονομάζουμε αγαλλίαση.
Αυτό ακριβώς σημαίνει και η λέξη ἄγαλμα: «πᾶν ἐφ’ ᾧ τις ἀγάλλεται»,
δηλαδή, καθετί με το οποίο κανείς αγάλλεται, γεμίζει από χαρά και
θαυμασμό!
Το έργο «Περί Αγαλμάτων» του Πορφυρίου είχε κι αυτό την τύχη των αρχαίων αγαλμάτων∙ διασώθηκε ακρωτηριασμένο, με κομμένους βραχίονες, κυριολεκτικά τεμαχισμένο «εἰς χείρας» ενός εκ των πρωταιτίων της μεγάλης καταστροφής… Έτσι, «πορφυρωμένο» από τα «αίματα της αγάπης», κατά την έκφραση του Ελύτη, μας παραδόθηκε και αυτό το κείμενο... Ας ακούσουμε τον Πορφύριο, που η γεμάτη ευγένεια και σαφήνεια φωνή του φιμώθηκε για αιώνες, κάτω από τα μαύρα πέπλα της σιωπής και του φόβου. Ας μην ξεχνάμε πως, όταν μιλάμε για τα έργα του, μιλάμε για «απαγορευμένα βιβλία»...
Τελέσιλλα Γεωργίου
Το έργο «Περί Αγαλμάτων» του Πορφυρίου είχε κι αυτό την τύχη των αρχαίων αγαλμάτων∙ διασώθηκε ακρωτηριασμένο, με κομμένους βραχίονες, κυριολεκτικά τεμαχισμένο «εἰς χείρας» ενός εκ των πρωταιτίων της μεγάλης καταστροφής… Έτσι, «πορφυρωμένο» από τα «αίματα της αγάπης», κατά την έκφραση του Ελύτη, μας παραδόθηκε και αυτό το κείμενο... Ας ακούσουμε τον Πορφύριο, που η γεμάτη ευγένεια και σαφήνεια φωνή του φιμώθηκε για αιώνες, κάτω από τα μαύρα πέπλα της σιωπής και του φόβου. Ας μην ξεχνάμε πως, όταν μιλάμε για τα έργα του, μιλάμε για «απαγορευμένα βιβλία»...
Τελέσιλλα Γεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου