Αναγκαζόμαστε να επανερχόμαστε συνέχεια σε κείμενα για την ελληνική γεωργία, την παραδοσιακή μας διατροφή, το επερχόμενο εφιάλτη του ελέγχου της παγκόσμιας διατροφικής αγοράς από λίγες πολυεθνικές, που θα επιβάλλουν τη βιομηχανοποίηση της γεωργίας και την προλεταριοποίηση του Έλληνα παραγωγού-αγρότη ώστε να τον καταστήσουν εργάτη γης στα χωράφια του.Το κάνουμε μήπως και αντιληφθούμε εκεί που πίνουμε καφέ στο ΦΙΛΙΟΝ και στο DA CAPO με τη παρεούλα μας, καθηγητές, πολιτικούς μηχανικούς, οικονομολόγους, δικηγόρους, μεγαλογιατρούς, κηφήνες της δημοσιουπαλληλίας, που για χρόνια ασέλγησαν πάνω στην ελληνική παιδεία, την αρχιτεκτονική της πόλης μας, την οικονομία της χώρας, τη δικαιοσύνη, την υγεία των πολιτών, ότι το ζήτημα της ελληνικής γεωργίας δεν αφορά το μπάρμπα Μήτσο που έκλεψε τις επιδοτήσεις και τις έφαγε στο σκυλάδικο, ενώ ο παρακαθήμενός μας τα τοκίζει στην Ελβετία ή στις νήσους Κέιμαν.
Αφορά τη διατροφή του παιδιού μας και την ιδιαίτερη διατροφική παράδοση του λαού μας που είναι μαζί με τη γλώσσα μας, και την κλασική γραμματεία μας οι ισχυρότερες πολιτιστικές μας κληρονομιές προς την ανθρωπότητα!!!
Δεν είναι εχθρός μας ο ρυπαρός, άξεστος, αγρότης, ξάδερφός μας για να τον κάνομε ανέκδοτο,
αλλά οι παγκόσμιοι παίκτες (ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-Ε.Ε.-ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ) που ξεπουλούν έναντι πινακίου φακής τον πλούτο της πατρίδας μας και εμείς νομίζουμε ότι κάνουν τουρισμό στη χώρα μας.
ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ
Το σχέδιο McKinsey ψηφίστηκε στο Eurogroup το Μάη του 2014
Πάντα είχα την απορία γιατί τον Ιούλιο του 2015 η κυβέρνηση «έδωσε» τον αγροτικό τομέα. Το ρεπορτάζ με οδηγούσε στη μελέτη της McKinsey, αλλά και τη μελέτη της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ. Οι εμπορικοί μας ακόλουθοι στις πρεσβείες θεωρούν πως το επόμενο succes story για την Ελλάδα, είναι η αντιγραφή του μοντέλου της Ιταλίας.
Δηλαδή μπορούμε να εξάγουμε ελληνικό γιαούρτι τώρα που έχει γίνει της μόδας και κάνει θραύση στις δυτικές αγορές, αλλά όχι με ελληνικό γάλα, αγελαδινό, αυτό είναι πλέον ακριβό, όπως εκτοξεύθηκε το κόστος παραγωγής παντού στα χρόνια των μνημονίων, αλλά με εισαγόμενο φθηνό, από γειτονικές βαλκανικές χώρες, ή ακόμη και από την Αυστρία, όπου αρμέγεται το βράδυ και το μεθεπόμενο πρωί είναι στην πόρτα του ελληνικού εργοστασίοιυ, με 33 λεπτά το κιλό, όταν το κόστος στον Έλληνα αγελαδοτρόφο είναι 38 λεπτά!
Αποκτούμε λοιπόν ελληνικό branding, άρα καιρός να το εκμταλλευτούμε με τη βιομηχανοποίηση της γεωργίας. Κι όσο για τους Έλληνες γεωργούς και κτηνοτρόφους, ας πρόσεχαν, ας είχαν φροντίσει να συνεταιριστούν σωστά και να αναλάβουν αυτοί το ρόλο της.. ιδιωτικής βιομηχανίας τροφίμων.
Έτσι δεν κάνουν και οι Ιταλοί, παίρνουν το θεσσαλικό σιμιγδάλι και φτιάχνουνε σπαγγέτι ή το ελληνικό λάδι και το συσκευάζουν σε ωραία μπουκαλάκια, ενώ οι Ισπανοί μας πήραν και την πανάρχαια ποικιλία της κορωνέϊκης λαδοελιάς, την πατεντάρισαν, την εξέλιξαν και την παρουσιάζουν και σε κοντή ελιά…Μόνο που σε Ιταλία και Ισπανία, οι συνεταιρισμοί καθορίζουν την παραγωγή και την κουλτούρα της διατροφής και για αυτό διατηρούν κάποιες προδιαγραφές κι έχουν και σημαντική εγχώρια αγροτο-κτηνοτροφική παραγωγή, όχι για «βιτρίνα», αλλά ως παραγωγή αιχμής…
Ετσι θα γίνει και με τη φέτα, αφού θα αντικαθίσταται το ελληνικό πρόβειο γάλα, από Βουλγάρικο ή Ρουμάνικο. Ήδη αυτά γίνονται από τις μεγάλες εταιρείες, που λόγω του ανταγωνισμού οδηγούνται σε αθρόες εισαγωγές, όχι μόνο φρέσκου – νωπού γαλακτος αλλά και σκονόγαλα. Έτσι εξηγείται πως φθάνει να πουλιέται ελληνική φέτα στα 5,5 ευρώ το κιλό στα Γερμανικά σούπερ- μάρκετ, όταν το κόστος της δεν μπορεί να πέσει κάτω από τα 6 ευρώ, αν φτιάχνεται με 4,5 κιλά πρόβειο γάλα, προς 1 ευρώ το λίτρο στον παραγωγό.Φέτα η οποία υποτίθεται ότι είναι ακόμη ΠΟΠ, με γεωγραφική προέλευση, αλλά σε λίγα χρόνια θα πάψει, με «δούρειο ίππο» τη συμφωνία της Ε.Ε. με τον Καναδά, αν δεν μας ζητήσουν – που το κάνουν ήδη – τα royalties οι Βούλγαροι…
Άρα η ελληνική γεωργία του ποιοτικού του διαφορετικού, με προστιθέμενη αξία, του ντελικάτέσεν, είναι η μόνη που μπορεί να επιβιώσει κι αυτή όμως δεν μπορεί να απασχολήσει το σύνολο του ενεργού αγροτικού πληθυσμού της χώρας, πόσο μάλλον όταν τις εξαγωγές θα τις ελέγχουν άλλοι, ενώ ο φτωχοποιημένος Έλληνας καταναλωτής δεν θα μπορεί να τα υποστηρίξει…
Το σχέδιο είναι λοιπόν αγροτοεργάτες σε 4 εταιρίες και μία εθνική εταιρία εξαγωγών, όχι ποικιλία, όχι μεράκι και παράδοση στην διατροφή, όχι οικογενειακές εκμεταλλέυσεις και πολυκαλλιέργειες, όπως στις υπόλοιπες αναπτυγμένες και στον αγροτικό τομέα ευρωπαϊκές χώρες.. Έτσι εξηγείται πως γινόμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης χωρίς αγροτικό ρεύμα και πετρέλαιο και με φορολόγηση επιδοτήσεων, αλλά και εισοδημάτων γεωργικών από το πρώτο ευρώ, χωρίς αφορολόγητο, όπως ισχύει σε άλλες πιο φτωχές από την Ελλάδα χώρες της Ευρώπης. Θέλεις αφορολόγητο γίνε υπάλληλος – αγρότης, υπάλληλος- γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός. Δείτε και το παρακάτω αποκαλυπτικό άρθρο και θα καταλάβετε:
Το σχέδιο της McKinsey που μιλά για 4 αγροτικές εταιρίες στη χώρα ψηφίστηκε στο Eurogroup το Μάη του 2014.
«Με απόφαση Eurogrop και με πρωταγωνιστές από την Ελληνική πλευρά τον σημερινό πρόεδρο της ΤτΕ και τότε υπουργό οικονομικών και τον συνήθη ύποπτο, Γερμανό Υπουργό οικονομικών και πρόεδρο της Γερμανικής τράπεζας WfW Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σε εννέα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη.
Η σχετική μελέτη, εγκρίθηκε στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014, με υπουργό τον Γιάννη Στουρνάρα.
Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.
Η Γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW, με πρόεδρο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο.
συνέχεια εδώ:
https://vimasaronikou.wordpress.com/2016/02/27/t%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%81/
OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Υπάρχουν Δωριείς ακόμα.
