Δημιουργήσαμε
έναν κόσμο άσχημο, τιποτένιο, όπου η ατομικότητα και η ρουφιανιά
βασιλεύουν, όχι ότι ήταν κάποτε καλύτερος αυτός ο κόσμος, αλλά ήλπιζα
πάντα ότι εμείς θα τον κάναμε καλύτερο, ποιο ανθρώπινο, ποιο δίκαιο, πιο
κοινωνικά άρτιο, δημιουργήσαμε έναν κόσμο επάνω στα ερείπια των
παρωχημένων πολιτικών και θρησκευτικών φαντασμάτων, επάνω στους εφιάλτες
των ξένων, θαρρείς και εμείς δεν είχαμε ιστορία, δεν είχαμε ταυτότητα,
δεν είχαμε προγόνους για να τους μοιάσουμε, έτσι λ
οιπόν,
σκύψαμε το κεφάλι μας στους χθεσινούς τυράννους, που ελπίσαμε ότι θα
γίνουν οι αυριανοί μας ηγέτες και σωτήρες και τότε, μέσα από την θολούρα
του περίμενε, βγήκαν τα τέρατα που με τόσο κόπο μεγαλώσαμε και έγιναν
τρανοί δράκοι και χίμηξαν για να μας φάνε με μιας, αλλά εμείς εδώ, τα
ίδια βρώμικα πανιά για ρούχα, τα ίδια ψεύτικα κεριά για ήλιους, τις
ίδιες κακάσχημες απόψεις για ιδεολογία, ναι, περάσαμε πολλά εδώ και
χιλιάδες χρόνια, μας κατέτρεξαν, μας πολέμησαν, μας έκαναν με το στανιό
κάτι που δεν ήμασταν, μας επέβαλαν ξένους Θεούς, ξένους προπάτορες,
ξένους προγόνους, ξένα ήθη, ξένες ιδεολογίες, ξένα πρότυπα, ξένες
συμπεριφορές, ξένη ζωή, ακόμα και ξένο θρήνο στον θάνατο, δημιουργήσαμε
έναν κόσμο ψεύτικο, δήθεν, έναν κόσμο μέσα στον οποίο το τίποτε γίνεται
κάτι και το κάτι, μετατρέπεται σε ένα απόλυτο τίποτε, αυτός είναι ο
κόσμος μας, ένας κόσμος γεμάτος υλικά, ηθικά και ιδεολογικά σκουπίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου