Παραβιάστηκαν άσυλα νεκρών,
ξεστεγιάστηκαν πρόγονες μνήμες,
καρφώνοντας φως στα πηκτά σκοτάδια
και αναδύθηκαν εκ του Τύμβου
θρυμματισμένοι μύθοι κι απολιθωμένες αλήθειες,
που ραχάτευαν συλημένοι στους αιώνες της λήθης.
Κι εμφανίστηκαν φρουροί των καιρών και του τάφου
σφίγγες ακέφαλες, άπτερες, σφίγγες ελληνικές
κι έλουσε φως τις παγιδευμένες εντυπωσιακές Καρυάτιδες.
Ποιο χέρι βέβηλο μακέλεψε τα μαρμαρένια φτερά
και στο έδαφος έριξε τις σγουρές κεφαλές;
Ποιο χέρι θεϊκό ψηφιδωτούς θεούς σε δάπεδο έσπειρε
( τον Ερμή, την Περσεφόνη, τον Πλούτωνα
και δυο άσπρα άλογα να σέρνουν το άρμα του χρόνου)
ανασταίνοντας αυτόβουλα μύθους προγονικούς!
Υπόγεια κρύπτη οδηγεί ανάσες αγωνίας
στο κατοικητήριο του μεγάλου προγόνου.
Χρυσές εποχές αναπτερώθηκαν,
αγάλματα κουρσεμένα χαιρέτησαν,
προγονικές φλέβες ανέβλυσαν κοσμογονίες.
Ολύμπιες αύρες ανέδιδαν τα οστά τα γεγυμνωμένα
και λάμψεις πανοπλίας ζωγράφιζαν
όνομα τρανού Μακεδόνα.
Μυστικό κεκαλυμμένο καλπάζει με ούριο άνεμο
παρασύροντας ευσεβείς πόθους βαρβάρων στην άβυσσο.
Θεμέλια επικυρωμένων πίστεων τρίζουν
και σαθρές αλήθειες κατακρημνίζονται.
Αφυπνισμένος Ηνίοχος ο Έλλην νους,
από τις φιμωμένες κραυγές προγόνων αθανάτων,
που επιτέλους θα διαλύσουν τα πέπλα του θάμπους,
την Ελλάδα θα ενθρονίσει και πάλι νικήτρια.
Λέοντας τρομερός απ΄την κορφή του Τύμβου
χρησμό ταξιδεύει σε φτερούγες αετού:
«Απ΄τα κόκκαλα Ελλήνων εγεννήθη η λευτεριά
κι απ΄τα κόκκαλα θα ανάψουν της Ελλάδος τα κεριά,
αν ανθέλληνες και πάλι δε μας κόψουν τα φτερά».
ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ-ΖΩΙΔΑΚΗ
(δασκάλα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου