ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ - ΕΛΛΑΔΑ - Της Ζέρβου Τριάδας

 

Δεν τα φορεί,δεν τα μπορεί, τα γκρίζα του χειμώνα,
δεν την αντέχει την υγρή,θολή,μουντή του όψη.
Είναι του ήλιου το παιδί,μια ακτίνα για σφενδόνα,
κρατεί στο χέρι,προσπαθεί,τη σκοτεινιά να διώξει.

Συλλέγει τους χειμωνανθούς και τους φορά στεφάνι,
άλικα ρόδα,αρωδαμούς,κυκλάμινα,ανεμώνες,
ένα λευκό πουκάμισο,τη διαφορά να κάνει,
ανακαλύπτει ξάγναντα και νέους προμαχώνες.

Τρέχει ανέμελα σ'αγρούς,σε παγωμένους δρόμους,
τα πέλματα βυθίζονται σ'υδάτινες λακούβες,
μα στο ξανθό κεφάλι του και στους μικρούς του ώμους,
λάμπει το φως,που κουβαλά,σε χρυσαφένιες κλούβες..

Πολλές φορές,η ακτίνα του,γίνεται τόξο,βέλος,
τρυπάει τα διάκενα φαιών νεφελωμάτων,
διαλύεται η πυκνότητα και έρχεται το τέλος,
του γκρίζου κι εμφανίζεται ο ήλιος των θαυμάτων.

Ο ζωοδότης,θερμαστής,εγκόσμιων πλασμάτων,
χαμογελά στο σπλάχνο του κι η πλάση οργιάζει,
το έχει αφήσει ρυθμιστή,του κόσμου, των χρωμάτων,
ισορροπία να κρατεί,στο κρύο και στ'αγιάζι...

Γι αυτό και στους χειμώνες μας,πάντοτε ξημερώνουν,
όμορφες μέρες 'λιόλουστες,όποτε οι ακτίδες,
τρυπούν τα γκρίζα σύννεφα και μας ξεφανερώνουν,
ένα καθάριο ουρανό,γεμάτο φως κι ελπίδες..

 Triada Zervou