Που ήσουν όταν οι πολιτικάντηδες μάτωναν την χώρα σου δίνοντας στους εχθρούς σου γη και ύδωρ.
Που ήσουν όταν γινόντουσαν τα δεκάδες οικονομικά και εθνικά εγκλήματα εις βάρος σου και εις βάρος της χώρας σου.
Που ήσουν όταν διέσυραν την πατρίδα σου οι δικοί σου χαφιέδες, ψηφίζοντας και αναγνωρίζοντας στην Ευρώπη ότι οι σκοπιανοί αποτελούν μακεδονική οντότητα και η κραυγές που βγάζουν μακεδονική γλώσσα.
Που ήσουν όταν οι πληρωμένοι καναλάρχες με τα εξαπτέρυγα τους ανέβαζαν και κατέβαζαν πολιτικούς και κυβερνήσεις κατά το δοκούν.
Που ήσουν όταν δεκάδες φορές κατακρεούργησαν την παιδεία σου, αφαιρώντας μέσα από αυτήν ότι πολυτιμότερο σου άφησαν οι πρόγονοι σου.
Που ήσουν όταν εντός και εκτός της πατρίδος σου οι ανθέλληνες κάθε είδους μάτωναν και συνεχίζουν να ματώνουν τον λαό σου και τα άγια χώματα της χώρας σου.
Που ήσουν όταν η κάθε συντεχνία και το κάθε κομματόσκυλο ζητούσε και έπαιρνε τα επιδόματα του αίσχους και της ντροπής.
Που ήσουν όταν οι εγκάθετοι και πληρωμένοι πράκτορες των γειτόνων σου έκαιγαν και κατέστρεφαν τα δάση σου και τα εργοστάσια σου με δολιοφθορές.
Που ήσουν όταν οι πολιτικάντηδες ψήφιζαν νόμους για το δικό τους αφορολόγητο και τον δικό τους αδίκαστο κόσμο.
Που ήσουν όταν στην χώρα μας κάθε δέκα λεπτά είχαμε και μια απεργία, μια διαδήλωση, ένα κλείσιμο δρόμου, μια διάλυση πλατείας, ένα κάψιμο τράπεζας, μια κατάληψη σχολείου και μια συνεχή τρομοκράτηση των όλων και των πάντων.
Που ήσουν όταν την χώρα σου την βίαζαν και συνεχίζουν να την βιάζουν φίλοι, εχθροί και γείτονες.
Που ήσουν όταν δεχόσουν με ευκολία τα δεκάδες επιδόματα και τις δεκάδες αυξήσεις, ακόμα και αν ήξερες ότι αυτά προέρχονται από δανεικά.
Που ήσουν όταν άλλαζαν κάθε έξι μήνες την παιδεία σου, την εξωτερική σου πολιτική, το φορολογικό σου σύστημα και το συνταξιοδοτικό σου πρόγραμμα.
Που ήσουν όταν με την δική σου ψήφο εδώ και δεκάδες χρόνια τοποθετούσες στο τιμόνι της εξουσίας όλους αυτούς που σήμερα θέλουν να σε σώσουν και μέχρι εχθές έκαναν τα πάντα για να σε καταστρέψουν.
Που ήσουν όταν τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας σου γινόντουσαν λημέρι του κάθε κοτζαμπάση ιατρού.
Που ήσουν όταν τα αδέλφια μας στην Θράκη και ομιλώ για τους μουσουλμάνους, κυκλοφορούσαν και συνεχίζουν να κυκλοφορούν αγκαλιά με τις τουρκικές και της ανεξάρτητης δυτικής Θράκης σημαίες.
Που ήσουν και που είσαι, όταν οι γείτονες μας σκοπιανοί κυκλοφορούν μέσα στην χώρα σου έχοντας την ένδειξη ΜΚ στις πινακίδες των αυτοκινήτων τους και την ονομασία ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στα προσωπικά τους έγγραφα.
Που ήσουν και που είσαι, όταν οι γείτονες μας σκοπιανοί λεηλατούσαν και συνεχίζουν να λεηλατούν την ιστορία σου και την ταυτότητα των προγόνων σου, διαγράφοντας με το έτσι θέλω την χιλιόχρονη ιστορία σου και την χιλιόχρονη παρουσία σου στα εδάφη των προπατόρων σου.
Που ήσουν όταν κατέστρεφαν και συνεχίζουν να καταστρέφουν τα ανώτερα σχολεία της χώρας σου με τα κομματικά τους παραμάγαζα και τα κομματικά τους πρωτοπαλίκαρα.
Που ήσουν όταν σου έδιναν μερικά ευρώ για μισθό, την στιγμή που τα πολιτικά σου ανδρείκελα ακόμα και τώρα συνεχίζουν να πληρώνονται με δεκάδες χιλιάδες ευρώ, έχοντας συνάμα βασιλικά και δικτατορικά προνόμια.
Που ήσουν όταν διέλυαν τον στρατό, την αστυνομία και την δικαιοσύνη, μετατρέποντας αυτούς τους πυλώνες υπηρέτησης του λαού, σε πυλώνες υπηρέτησης των δικών τους συμφερόντων.
Που ήσουν και τι έκανες για όλα αυτά και για άλλα τόσα όψιμε πατριώτη.
Αυτήν την ερώτηση δεν χρειάζεται να την απαντήσεις σε εμένα, θα χρειαστεί όμως να την απαντήσεις στους απογόνους σου και στην ιστορία, η οποία παρεμπιπτόντως, δεν συγχωρεί ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου