Εικόνα από: Πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη: Ο Υπίλαρχος του άρματος τα λέει ΟΛΑ στην απολογία του!
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΩΤΑ
Πέρασαν τόσες δεκαετίες από την ξενοκίνητη εξέγερση στο Πολυτεχνείο
και όμως ακόμη το γιορτάζουν σε αυτή τη χώρα της "φαιδράς
πορτοκαλέας".
Πριν φτάσουμε σε εκείνες τις ύπουλες και σκοτεινές ημέρες
μερικοί χρονικοί σταθμοί κλειδιά, ίσως μας παρακινήσουν για βαθύτερες
σκέψεις ...
Ο Γ.Παπαδόπουλος έχει γίνει πρόεδρος της
Δημοκρατίας,έχει κάνει δημοψήφισμα με 64% της σύμφωνης γνώμης του
Ελληνικού λαού και ετοιμάζει πυρετωδώς εκλογές στις οποίες προτίθεται
να συμμετάσχει με τον πολιτικό φορέα ΕΠΟΚ,που λειτουργεί από το 1973.
Οι
παλαιοκομματικοί εμφανίζονται ανέτοιμοι και δεν βλέπουν με καλό μάτι
μια τέτοια πρωτοβουλία...
Μια σειρά γεγονότων αυξάνουν το αρνητικό
κλίμα που αρχίζει να δημιουργείται για την κυβέρνηση Παπαδόπουλου στο
αμερικανικό κατεστημένο.
Ο πόλεμος του "Γιομ Κιπούρ"τεντώνει επικίνδυνα
το σκοινί ,γιατί η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να χρησιμοποιηθεί
ελληνικός χώρος ως βάση για την εμπόλεμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή υπό
τον φόβο διατάραξης των φιλικών σχέσεων της Ελλάδας με τις αραβικές
χώρες αλλά και ενδεχόμενης πυρηνικής εμπλοκής.
Η αμερικανική υπερδύναμις
δεν είχε "ευήκοον ους",το αντίθετο μάλιστα ,στο σχέδιο του Παπαδόπουλου
για εξόρυξη πετρελαίου στην περιοχή "Πρίνος" της Θάσου με συμμετοχή της
Ελλάδας στο 60% επί των κερδών ,έστω και αν αντισυμβαλλόμενες ήσαν
εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων...
Πυρίκαυστη ύλη σε αυτό ήταν επίσης
ο σχεδιασμός της τότε κυβέρνησης για επέκταση των χωρικών υδάτων από 6
ναυτικά μίλια σε 12...!Δεν είναι τυχαίο ,ότι εκείνη την εποχή,τον Μαιο
του 73 συνεδριάζει η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ με δυο χαρακτηριστικές
αποφάσεις.
Την ανατροπή του Nixon και την διχοτόμηση της Κύπρου.Ούτε
τυχαία είναι η συνάντηση Καραμανλή-Κίσσιγκερ στην οικία του γνωστού
τότε δημοσιογράφου Σούλτσμπεργκερ ,τον Αύγουστο του 73 ,για το μέλλον
Ελλάδας και Κύπρου...
Την προεργασία για το "Πολυτεχνείο" επιταχύνει το
επονομαζόμενο "Σεμινάριο της Ρώμης"...
Σε αυτό οι αμερικανόκοποι μάγειρες
συνιστούσαν δια του "αγγελιοφόρου" Αβέρωφ την ταχύτατη αποπομπή Γ
Παπαδόπουλου και Σ.Μαρκεζίνη...
Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει...
Πρώτα με τα χοντροκομμένα γεγονότα κατάληψης της Νομικής Αθηνών,όπου η
μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών ήταν αντίθετη,αφού αναστολή στην φοίτηση
θα γινόταν μόνο σε αυτούς τους φοιτητές που δεν παρακολουθούσαν και
ήσαν τυπικά γραμμένοι,όχι σε αυτούς που ήθελαν να είναι...
Η κατάληψη της
Νομικής τελείωσε βέβαια άδοξα για τους αναρχικούς και τα
"αριστερίστικα " στοιχεία.
Παρ ότι η κυβέρνηση τότε εξήγγειλε
φοιτητικές εκλογές με την δημιουργία επιτροπών για προπαρασκευή
αρχαιρεσιών,οι υποκινούμενοι φοιτητές απέρριπταν ,ό,τι οι ίδιοι
πρότειναν ,εγείροντας νέες παράλογες αξιώσεις...Με αφορμή το μνημόσυνο
των πέντε χρόνων του Γ.Παπανδρέου οι παλαιοκομματικοί Π.Κανελλόπουλος
και Γ.Μαύρος άρχισαν τον "αντικοινοβουλευτικό αγώνα "τους. Με την
προτροπή τους συγκροτήθηκε διαδήλωση με αντικυβερνητικά
συνθήματα,λιθοβολισμούς κατά Αστυνομικών ,εναντίον των οποίων έγινε
χρήση σιδερολοστών και ξύλων... Οι επόμενες ημέρες είναι μία απέραντη
προβοκάτσια για την πτώση του Παπαδόπουλου και όσων δικών του
απέμειναν.
Ο παράνομος σταθμός εκπέμπει αλλά ο "Ρούφο-γάλης" δεν σκέφτηκε
ούτε μια στιγμή να τον κλείσει και μαζί με αυτόν και την φωνή της
θλιβερής Δαμανάκη, με παράσιτα και με παρεμβολές στην συχνότητα,κάνοντας
έξαλλο τον Παπαδόπουλο για την "παράξενη" αυτή ολιγωρία.Στις δύσκολες
εκείνες στιγμές ,όχι για την Επανάσταση αλλά για το Έθνος ολόκληρο,μια
μαιμού καραδοκεί .
Και το όνομα αυτού,Ιωαννίδης...
Η 17 Νοεμβρίου
1973 είναι η αποφράς ημέρα για τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και τους πιστούς
του συνοδοιπόρους αλλά συνάμα το ξεκίνημα μιας
"σεσηπώσας"Μεταπολίτευσης.
Όχι γιατί το καθεστώς έδειξε το σκληρό πρόσωπό
του-το αντίθετο μάλιστα- αλλά γιατί έτσι το θέλησαν οι οθνείοι
πάτρωνες-κοσμοεξουσιαστές-που διαφεντεύουν ακόμη σήμερα τις τύχες αυτής
της χώρας!
Ούτε μια σταγόνα αίμα έπεσε μέσα στο Πολυτεχνείο και αυτό
το ξέρουν καλύτερα από τον καθένα οι αυτόπτες μάρτυρες!Το ξέρει ο
Υπίλαρχος Μιχάλης Γουνελάς που είχε το γενικό πρόσταγμα στο τάνκς αλλά
και το ηγετικό στέλεχος της συντονιστικής επιτροπής φοιτητών Κυριάκος
Σταμέλος.
Και οι δυο δεν ζουν σήμερα.Πρόλαβαν όμως και έδωσαν κοινή
συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι μεγάλης εμβέλειας.Οι μαρτυρίες τους
είναι καταγεγραμμένες και εύκολα προσβάσιμες στον καθένα μας.Μυστήριο
βέβαια ο απανωτός θάνατος και των δυο...
Το ξέρει όμως και το "Θείο
βρέφος",ο πολύς ,αφάνταστα "οσφυοκάμπτης" ,Λαλιώτης.Εκείνος τότε είχε
πει και καταθέσει και αργότερα στο δικαστήριο,πως δεν είδε νεκρούς στο
Πολυτεχνείο...
Το γνώριζε όμως και ο αείμνηστος Εισαγγελέας Τσεβάς, ο
οποίος με ακλόνητα στοιχεία τότε κατέρριψε τον "μύθο του
Πολυτεχνείου"...
Και τότε που είναι οι νεκροί;Που είναι οι
ήρωες;Γιατί το παραμύθι μοιάζει δίχως δράκο!
Γιατί οι γιορτές και τα
πανηγύρια συνεχίζονται σε δόξα του εν πολλοίς ακόμη καθεύδοντος
πλήθους.Για όσους άτυχους έτυχε να κυκλοφορούν τότε στους γύρω δρόμους
-και κάποιοι λίγοι απ αυτούς δυστυχώς σκοτώθηκαν από αδέσποτες σφαίρες-
,ρωτήστε κάποιους κομάντος ξένης χώρας, που ήλθαν εκείνη την ημέρα
με σκάφος στα ήσυχα νερά του Σαρωνικού,με ειδική αποστολή ,προσάραξαν
,χτύπησαν και έφυγαν και πάλι αόρατα ,ολοκληρώνοντας την συνωμοσία.
Η
ιστορία γράφεται πολλές φορές στο παρασκήνιο...
