Αριστοτέλους: «Ρητορική εις Αλέξανδρον» εκδόσεις ¨Ζήτρος¨ 2012.
«Η ισχύς τής ρητορικής τέχνης, είναι σχεδόν τυραννική»
Τι είναι πάλι κι αυτή η Αριστοτελική φράση: σχεδόν τυραννική! Δηλαδή δέν είναι ακριβώς τυραννία η «ρητορική τέχνη»; Τι είναι επί τέλους; Και τι θα πεί «σχεδόν»;
Οι Εγγλέζοι όμως, επάνω στη λέξη «σχεδόν», έχτισαν ένα σατανικά ολοκληρωμένο σύστημα διακυβέρνησης που σήμερα έχει εξαπλωθεί σ’ ολόκληρο τόν Κόσμο!
Παρενθετικά θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο δάσκαλος τού Αριστοτέλη, ο Πλάτων, στην περίφημη 7η επιστολή του έγραψε: Η εξυπνάδα εάν δέν συνοδεύεται από αρετή, καθίσταται καταστροφική.
Οι πανέξυπνοι λοιπόν Εγγλέζοι σκέφτηκαν: Με τί τρόπο θα αλλάξουμε τη λέξη «τυραννία» για να μήν ενοχλεί το πόπολο; (Μην ταράζεστε, το ίδιο συνέβη και με τη λέξη «δούλος» που εξαφανίσθηκε, αντικατασταθείσα από τήν συνώνυμη αλλά ακίνδυνη λέξη «υπήκοος»). Πώς θα σερβίρουμε λοιπόν τήν δικτατορία κατά τρόπο ώστε να μήν φαίνεται; Μήπως τεμαχίζοντας το σώμα τού λαού σε πολλά κομμάτια τα οποία θα τα ονομάσουμε κόμματα; Και πώς θα τούς κάνουμε να σκοτώνονται μεταξύ τους, τήν ώρα που εμείς θα το γλεντάμε; (Κόμμα είναι αυτό που απομένει όταν κόβεις κάτι. Μερικές φορές το λέμε και απόκομμα). Και, τέλος, πώς θα βαφτίσουμε το κατασκεύασμά μας ώστε να τούς τρελάνουμε όλους;
Σκέφτηκαν σκέφτηκαν και τελικά έδωσαν το όνομα κοινοβουλευτική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δυό λέξεις ασύμβατες μεταξύ τους, απολύτως αντίθετες, εχθρικές και αλληλογρονθοκοπούμενες. Ένα αμάλγαμα ανόμοιων πραγμάτων.
Το αστείο είναι (διότι υπάρχει δυστυχώς και η αστεία πλευρά) ότι μάς έχουν πείσει ότι όσο περισσότερα είναι τα κομμάτια (δηλαδή τα κόμματα), τόσο και η …δημοκρατία είναι τελειότερη! Βέβαια ο Αριστοτέλης το είχε προβλέψει κι αυτό: «Στις ολιγαρχίες καταλήγουν τα κόμματα να είναι δύο, και το ένα επιτίθεται εναντίον τού άλλου, συνεχώς»! («Πολιτικά» 1302 a 10).
Σήμερα κοντεύουν να εξαφανισθούν όσοι έχουν καταλάβει τήν πανουργία αυτή, και σχεδόν οι πάντες έχουν τήν πεποίθηση ότι έχουμε πολίτευμα δημοκρατικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου