Ο Λεωνιδας Αλεξανδρου με την Στἐλλα Ιακωβἰδου
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ !!!
ΓΟΝΕΙΣ ΜΗΝ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ!!
ΔΙΔΑΞΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ !!!
==========================================================================
ΓΟΝΕΙΣ ΜΗΝ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ!!
ΔΙΔΑΞΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ !!!
==========================================================================
Στην
χρόνια που σε λίγες ημέρες φεύγει στην χρονιά του 2018 θα γράψει η
ιστορία της νεότερης Ελλάδας την προδοσία και το αιματοκυλισμα της
Δημοκρατίας στην χώρα όπου γεννήθηκε.Ελληνικε λαέ, μιλήστε στα παιδιά
σας για την ένδοξη ιστορία αυτού του τόπου.
Ποσο
αίμα έχει χυθεί μέχρι σήμερα για να μην χαθούν τα ιδανικά και η ιστορία
αυτού του ενδόξου τόπου! Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια. Μεχρι τώρα με
αυτά τα ιδανικά σώθηκε αυτός ο τόπος!
Μας θέλουν υποχείρια τους και
φυσικά ο μόνος τρόπος για να το πετύχουν είναι ο αφανισμός της νεολαίας
μας και φυσικά όλης της οικογένειας, της θρησκείας μας και του
ελληνισμού ολοκλήρου.Ομως όσο χτυπάει η καρδιά έστω και ενός Έλληνα που
πιστεύει και αγαπάει την πατρίδα μας αυτό το Έθνος δεν πρόκειται να
αφανιστεί και οι πραγματικοί Έλληνες θα γράψουν ιστορία ανά τον κόσμο
και πάλι! Μιλήστε στα παιδιά σας για τους αγώνες των Ελλήνων που έχουν
σβηστεί από τα βιβλία των σχολείων.Να είστε σίγουροι ότι τα παιδιά
αφουγκραζονται και διαισθάνονται πολύ περισσότερο από ότι
νομίζουμε. Αλλωστε τις τελευταίες μέρες το απέδειξαν με τις αγνές
κινητοποιήσεις τους.Ερχονται μέρες δύσκολες.Ακομα πιο δύσκολες.
Η νεολαία
μας είναι αυτή που θα σηκώσει και πάλι αυτήν την ιερή Γη που τόσο έχει
πονέσει και τόσο έχει προδοθεί.Ο αγώνας έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και
τώρα αρχίζει ο πόλεμος για να στεφθεί και πάλι η Ελλάδα μας με ακόμη
μια ένδοξη τιμημένη ιστορία.
Ζητω η νεολαία μας,
Ζήτω έθνος μας,
Ζήτω η οικογένειά,
Ζήτω η τιμημένη σημαία της
Ελλάδας μας!
==========================================================================
Ο
Βασιλιάς Φίλιππος θέλοντας να διαπαιδαγωγήσει σωστά τον Αλέξανδρο και
λίγους ακόμα επιλεγμένους νέους, ανέθεσε στον Αριστοτέλη την
εκπαίδευση τους σε όλους τους τομείς και επιστήμες εκείνης της
εποχής. Έτσι κι έγινε.
Μετά κανένα από λίγο καιρό ο Φίλιππος ρώτησε τον σπουδαίο Φιλόσοφο πως πάνε τα μαθήματα. Πολύ καλά του λέει ο Αριστοτέλης.
“Δηλαδή έχετε ξεκινήσει αριθμητική, γεωμετρία, Φιλοσοφία” κ.λπ., ρώτησε ο Φίλιππος.
“Όχι ακόμα Φίλιππε”, απάντησε ο Αριστοτέλης, αλλά σύντομα.
Την ίδια ερώτησε έκανε και μετά κανένα λίγους μήνες, και πήρε την ίδια απάντηση. Εκνευρισμένος ο Φίλιππος, ρώτησε τον Αριστοτέλη τι τους μαθαίνει τόσο καιρό...
Και ο Αριστοτέλης του έδωσε την εξής απάντηση:
“Τους μαθαίνω να σκέφτονται σωστά”
Μετά κανένα από λίγο καιρό ο Φίλιππος ρώτησε τον σπουδαίο Φιλόσοφο πως πάνε τα μαθήματα. Πολύ καλά του λέει ο Αριστοτέλης.
“Δηλαδή έχετε ξεκινήσει αριθμητική, γεωμετρία, Φιλοσοφία” κ.λπ., ρώτησε ο Φίλιππος.
“Όχι ακόμα Φίλιππε”, απάντησε ο Αριστοτέλης, αλλά σύντομα.
Την ίδια ερώτησε έκανε και μετά κανένα λίγους μήνες, και πήρε την ίδια απάντηση. Εκνευρισμένος ο Φίλιππος, ρώτησε τον Αριστοτέλη τι τους μαθαίνει τόσο καιρό...
Και ο Αριστοτέλης του έδωσε την εξής απάντηση:
“Τους μαθαίνω να σκέφτονται σωστά”
Λεωνιδας Αλεξανδρου Τρεις
είναι οι κύριοι λόγοι που μας υποχρεώνουν να βοηθήσουμε τα παιδιά μας
να επικοινωνήσουν όσο γίνεται περισσότερο με τον αρχαίο κόσμο.
Πρώτα απ’ όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο απόγειο της δόξας, άλλοτε πάλι στα χείλια μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης-νικήσαμε και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές· δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές· αλλάξαμε θρησκεία· στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας· και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα-φυσικά εξελιγμένη-, με τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια. Στον πνευματικό τομέα κανένας λαός δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί την ιστορία του, γιατί άγνοια της ιστορίας θα πει άγνοια του ίδιου του ίδιου του εαυτού του.
Πρώτα απ’ όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο απόγειο της δόξας, άλλοτε πάλι στα χείλια μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης-νικήσαμε και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές· δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές· αλλάξαμε θρησκεία· στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας· και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα-φυσικά εξελιγμένη-, με τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια. Στον πνευματικό τομέα κανένας λαός δεν μπορεί να προκόψει, αν αγνοεί την ιστορία του, γιατί άγνοια της ιστορίας θα πει άγνοια του ίδιου του ίδιου του εαυτού του.
Είμαι Έλληνας, συνειδητός Έλληνας, αυτό θα πει, έχω αφομοιώσει μέσα
μου την πνευματική ιστορία των Ελλήνων από τα μυκηναϊκά χρόνια ως
σήμερα.Ο δεύτερος λόγος που μας επιβάλλει να γνωρίσουμε την αρχαία
πνευματική Ελλάδα είναι ότι είμαστε κι εμείς Ευρωπαίοι. Ολόκληρος ο
Ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται στον αρχαίο Ελληνικό, με συνδετικό
κρίκο τον ρωμαϊκό.
Με τους άλλους Ευρωπαίους μας δένει βέβαια και ο
Χριστιανισμός, όσο και να μας χωρίζουν ορισμένα δόγματα.
Μα και ο
Χριστιανισμός έπρεπε να δουλευτεί πρώτα με την Ελληνική σκέψη, για να
μπορέσει ν’ απλώσει έπειτα στον ευρωπαϊκό χώρο. Η ρίζα του πολιτισμού
των Ευρωπαίων όλων είναι ο αρχαίος ελληνικός στοχασμός και η τέχνη, γι’
αυτό δεν μπορεί να τα αγνοεί κανείς, αν θέλει να αισθάνεται πως
πνευματικά ανήκει στην Ευρώπη.Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται
οι νέοι μας ν’ αγνοούν την αρχαίαν Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για
πρώτη φορά στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία
αυτόνομη, ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος από κάθε λογής
σκλαβιά, και υλική και πνευματική. Μέσα στους λαούς που περιβάλλουν τον
ελληνικό χώρο στα παλιά εκείνα χρόνια υπάρχουν πολλοί με μεγάλο
πολιτισμό, πάνω απ’ όλους οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες. Οι λαοί όμως αυτοί
ούτε γνωρίζουν ούτε θέλουν τον ελεύθερο άνθρωπο.
Το απολυταρχικό τους
σύστημα επιβάλλει στα άτομα να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι μπροστά
στο βασιλέα και στους θρησκευτικούς αρχηγούς. Η ελεύθερη πράξη και η
ελεύθερη σκέψη είναι άγνωστα στον εξωελληνικό κόσμο. Και οι Έλληνες;
Πρώτοι αυτοί, σπρωγμένοι από μια δύναμη που βγαίνει από μέσα τους και
μόνο, την δεσποτεία θα την μεταλλάξουν σε δημοκρατία, και από την
άβουλη, ανεύθυνη μάζα του λαού θα πλάσουν μια κοινωνία από πολίτες
ελεύθερους, που καθένας τους να νιώθει τον εαυτό του υπεύθυνο και για τη
δική του και για των άλλων την προκοπή.
Ο στοχασμός είναι κ’ αυτός
ελεύθερος για τα πιο τολμηρά πετάματα του νου και της φαντασίας.
Ο
Έλληνας είναι ο πρώτος, που ενώ ξέρει πως δεν μπορεί ατιμώρητα να
ξεπεράσει τα σύνορα του ανθρώπου και να γίνει θεός, όμως κατέχεται από
μια βαθιά αισιοδοξία για τις ανθρώπινες ικανότητες και είναι γεμάτος
αγάπη για τον άνθρωπο, που τον πιστεύει ικανό να περάσει τις ατέλειές
του και να γίνει αυτό που πρέπει να είναι ο τέλειος άνθρωπος.
Κατά
κοινή ομολογία η Ελλάδα δίδαξε πολιτισμό στους λαούς του κόσμου. Στην
αρχαία Ελλάδα του Περικλή εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το δημοκρατικό
πολίτευμα. Επιστήμες όπως τα μαθηματικά, η αστρονομία, η γεωμετρία, η
ιατρική και τόσες άλλες ως τις μέρες μας έχουν ως σημείο αναφοράς τους αρχαίους Έλληνες τους οποίους και συναντάμε συχνά σε κάθε είδους βιβλιογραφία.
Η αρχαία η ελληνική γλώσσα θεωρείται, ακόμα και στις μέρες μας, η πιο πλούσια(εξαιρείται η Ελλάδα της κ. Ρεπούση) και διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια ανά τον κόσμο γιατί, έτσι πιστεύουν οι ξένοι, οξύνει τον νου και αναπτύσσει την ευφυΐα μαθητών και σπουδαστών.
Αναμφίβολα, είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας, αυτό εξάλλου επιτάσσει η κληρονομιά που άφησαν στην Ελλάδα αλλά και στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ως εδώ μπορούμε να δεχτούμε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα, με το σήμερα όμως τι γίνεται; Τι έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα του 2018΄ Τι μπορούμε να αφήσουμε ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές των Ελλήνων;Η Ελλάδα του σήμερα παραπαίει στην οικονομική κρίση. Χωρίς να είναι η χειρότερη κατάσταση που έχουμε βιώσει σαν χώρα, ακόμα και στην πρόσφατη ιστορία μας. Δεν ζήσαμε ούτε πόλεμο όπως οι παππούδες μας, ούτε δικτατορία ‘όπως οι γονείς μας, εντούτοις παρατηρείται η χειρότερη ηθική και κοινωνική σήψη.
Η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια παθογένειες που όλοι μας τις είχαμε καλά κρυμμένες από τους γύρω μας. Ζώντας για χρόνια σε μια επίπλαστη πραγματικότητα διαμορφώσαμε σαν πολίτες και σαν χώρα μια εικόνα για την κοινωνία μας που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η λογική του να κλέψουμε το κράτος ήταν ο κύριος άξονας της οικονομικής μας δραστηριότητας, ενώ το βόλεμα μέσω γνωστού – φίλου πολιτικού και όχι μόνο κανόνας ζωής.
Δεν έχουμε παιδεία να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και στις δύσκολες καταστάσεις που εμφανίστηκαν μπροστά μας. Είχαμε συνηθίσει να ζούμε με προνόμια σαν εργαζόμενοι και αυτά τα να τα θεωρούμε κεκτημένα, είχαμε βάλει το εγώ πολύ πιο πάνω από το εμείς, είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε τις συντεχνίες στο επίκεντρο της κάθε είδους διεκδίκησης αντί να έχουμε το κοινωνικό σύνολο.
Δεν έχουμε την παιδεία από τα πιο μικρά ζητήματα της καθημερινότητας, ως τα πιο σοβαρά κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε. Ακόμα και τώρα ζώντας τρία χρόνια κρίσης δεν λέμε να καταλάβουμε πως το ευκαιριακό, το πρόσκαιρο κέρδος εις βάρος του συνόλου θα γυρίσει μπούμερανγκ και σε μας τους ίδιους. Εξακολουθούμε να έχουμε κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Εύκολα, βέβαια, θα μπορούσε ο καθένας να απαντήσει ότι σε το κράτος είναι που δημιούργησε όλες αυτές τις καταστάσεις και τις παθογένειες. Στο χέρι μας όμως είναι να αποδείξουμε στο απρόσωπο κράτος ότι αποτελείται από συγκεκριμένα πρόσωπα, όλους εμάς και να του επιβάλλουμε την αλλαγή πορείας για να μπορέσουμε να είμαστε κι εμείς περήφανοι για κάτι απέναντι γενιές που θα ακολουθήσουν.
Η αρχαία η ελληνική γλώσσα θεωρείται, ακόμα και στις μέρες μας, η πιο πλούσια(εξαιρείται η Ελλάδα της κ. Ρεπούση) και διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια ανά τον κόσμο γιατί, έτσι πιστεύουν οι ξένοι, οξύνει τον νου και αναπτύσσει την ευφυΐα μαθητών και σπουδαστών.
Αναμφίβολα, είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας, αυτό εξάλλου επιτάσσει η κληρονομιά που άφησαν στην Ελλάδα αλλά και στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ως εδώ μπορούμε να δεχτούμε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα, με το σήμερα όμως τι γίνεται; Τι έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα του 2018΄ Τι μπορούμε να αφήσουμε ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές των Ελλήνων;Η Ελλάδα του σήμερα παραπαίει στην οικονομική κρίση. Χωρίς να είναι η χειρότερη κατάσταση που έχουμε βιώσει σαν χώρα, ακόμα και στην πρόσφατη ιστορία μας. Δεν ζήσαμε ούτε πόλεμο όπως οι παππούδες μας, ούτε δικτατορία ‘όπως οι γονείς μας, εντούτοις παρατηρείται η χειρότερη ηθική και κοινωνική σήψη.
Η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια παθογένειες που όλοι μας τις είχαμε καλά κρυμμένες από τους γύρω μας. Ζώντας για χρόνια σε μια επίπλαστη πραγματικότητα διαμορφώσαμε σαν πολίτες και σαν χώρα μια εικόνα για την κοινωνία μας που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η λογική του να κλέψουμε το κράτος ήταν ο κύριος άξονας της οικονομικής μας δραστηριότητας, ενώ το βόλεμα μέσω γνωστού – φίλου πολιτικού και όχι μόνο κανόνας ζωής.
Δεν έχουμε παιδεία να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και στις δύσκολες καταστάσεις που εμφανίστηκαν μπροστά μας. Είχαμε συνηθίσει να ζούμε με προνόμια σαν εργαζόμενοι και αυτά τα να τα θεωρούμε κεκτημένα, είχαμε βάλει το εγώ πολύ πιο πάνω από το εμείς, είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε τις συντεχνίες στο επίκεντρο της κάθε είδους διεκδίκησης αντί να έχουμε το κοινωνικό σύνολο.
Δεν έχουμε την παιδεία από τα πιο μικρά ζητήματα της καθημερινότητας, ως τα πιο σοβαρά κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε. Ακόμα και τώρα ζώντας τρία χρόνια κρίσης δεν λέμε να καταλάβουμε πως το ευκαιριακό, το πρόσκαιρο κέρδος εις βάρος του συνόλου θα γυρίσει μπούμερανγκ και σε μας τους ίδιους. Εξακολουθούμε να έχουμε κοινωνικούς αυτοματισμούς.
Εύκολα, βέβαια, θα μπορούσε ο καθένας να απαντήσει ότι σε το κράτος είναι που δημιούργησε όλες αυτές τις καταστάσεις και τις παθογένειες. Στο χέρι μας όμως είναι να αποδείξουμε στο απρόσωπο κράτος ότι αποτελείται από συγκεκριμένα πρόσωπα, όλους εμάς και να του επιβάλλουμε την αλλαγή πορείας για να μπορέσουμε να είμαστε κι εμείς περήφανοι για κάτι απέναντι γενιές που θα ακολουθήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου