485) Ο σύγχρονος τρόπος ζωής που μας αποχαυνώνει

Ο άνθρωπος των σύγχρονων κοινωνιών «έχασε» κατά κάποιον τρόπο τον εαυτό του. Έχασε  τη γνήσια έκφρασή του, αποξενώθηκε από τον πλησίον του και δυστυχώς από τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτός ο άνθρωπος ζει και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του όπως τα πράγματα, τα διάφορα αντικείμενα χωρίς να δημιουργεί καμία καρποφόρα σχέση μαζί τους. Ο σκοπός του περιορίζεται στο να πουλήσει τον εαυτό του με επιτυχία στην αγορά. Το αίσθημα της αξίας γι αυτόν εξαρτάται από την επιτυχία. Την επιτυχία όπως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ορίζουν. Είναι αποχαυνωμένος, είναι χαμένος στον μικρόκοσμό του.  Πουλά τον εαυτό του, το σώμα και την νόησή του ακόμα και τις ιδέες του .

Ανθρώπινες ιδιότητες όπως η φιλία και αλλά και πιο ιερά πράγματα όπως η ηθική και η Ιδεολογία, η πίστη και η προσήλωση σε μια ιδέα  αντικρίζονται σαν εμπορεύματα και μόνο, χωρίς καμία βαθύτερη ουσία και αξία.

Ποίος ευθύνεται για όλα τα παραπάνω; Ποιος ευθύνεται για τον ξεπεσμό των ανθρώπων και την έκπτωσή τους σε ατομικά βιοφυσικά όντα;  Ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Ο τρόπος με τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι οργανώνουν την καθημερινότητα τους οφείλεται για την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας. Όλοι οι άνθρωποι των βιομηχανικών κοινωνιών ζουν μια ζωή ευτελή. Μια ζωή χωρίς ουσία, χωρίς κανέναν απολύτως σκοπό. Φαίνεται πως θεωρούν ως μοναδικό καθήκον τους την κάλυψη κάποιων βιολογικών αναγκών. Δεν χρησιμοποιούν τη ζωή τους για την επίτευξη ενός σκοπού ιερού. Ενός σκοπού ανώτερου που θα τους εξυψώσει και θα δίνει νόημα στην ύπαρξή τους.

Η διαμόρφωση της καθημερινότητας, η εργασία του, η σχέση του με το περιβάλλον που είναι πλέον ανύπαρκτη, η σχέση του με την ιστορία των προγόνων του, με την πολιτική και με τον ίδιο τον εαυτό του, οδηγούν τον άνθρωπο του 21^ου αιώνα στην καταστροφή.

Οι έντονοι ρυθμοί ζωής, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, η ανεργία, η απομάκρυνση από το φυσικό περιβάλλον είναι μερικά μόνο από τα «επιτεύγματα» του χρυσού 21^ου αιώνα της τεχνολογικής ανάπτυξης και της προόδου. Ακολουθούν η άγνοια για το ιστορικό του γίγνεσθαι και τους θησαυρούς της παράδοσής του, η ομοιομορφία και η ταύτιση με ξενικά πρότυπα (κυρίως μέσω των ΜΜΕ). 

 

Τρομακτικές διαστάσεις έχει η αλλοτρίωση, η αποχαύνωση που έχει υποστεί ο άνθρωπος από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Ενδιαφέρεται να ικανοποιεί τις διαρκώς αυξανόμενες υλικές του ανάγκες. Και αυτές είναι πλαστές. Είναι ανάγκες εικονικές που επιβάλλονται στα παθητικά όντα που κατοικούν τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις για να αυξηθεί το κέρδος ορισμένων. Μα ο άνθρωπος βομβαρδίζεται με τόσα μηνύματα εμπορικού, πολιτικού, ιδεολογικού περιεχομένου που του είναι σχεδόν αδύνατο να το περιορίσει. Δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθεί με τον εαυτό. Δεν υπάρχει χρόνος αλλά ούτε και διάθεση να βοηθήσει και να αφυπνίσει τον διπλανό του.  Αν οι σχέσεις μεταξύ των  ατόμων δεν είναι ανταγωνιστικές, είναι στην καλύτερη περίπτωση επιδερμικές. Ο άνθρωπος πλέον αντιμετωπίζεται ως μέσο και όχι ως αυταξία. Αυτή η θεώρηση  είναι καθολική και αντανακλάται και στην πολιτική συμπεριφορά των «αποχαυνωμένων» ατόμων που μία ομοιόμορφη εύπλαστη μάζα. Η πολιτική έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των περισσότερων- ορισμένοι αδιαφορούν παντελώς- γιατί έχει συνδεθεί με καταστάσεις αδιαφάνειας, καταχρήσεων , σκανδάλων, και εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων.

O αντίκτυπος όλων αυτών σε κάθε άτομο είναι τρομακτικός. Ο άνθρωπος αποξενώνεται από την ουσία της υπόστασης του . Δεν λειτουργεί ως ξεχωριστή προσωπικότητα  αλλά ως μέρος της μάζας. Το χαμηλό πνευματικό επίπεδο και η έλλειψη εσωτερικών αντιστάσεων τον οδηγούν να υιοθετεί συμπεριφορές και ξένα πρότυπα  ξένα προς τον πολιτισμό και την παράδοσή του.

Η ασπίδα μας από τις επιζήμιες επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής είναι ο εθνικισμός. Μόνο αν αφοσιωθείς σε κάτι ανώτερο, σε ένα σκοπό Ιερό θα μπορέσει να αντισταθεί στο ρεύμα που τον θέλει αποχαυνωμένο και παθητικό καταναλωτή προϊόντων και ιδεών που αποσκοπούν στην ικανοποίηση ξένων συμφερόντων. Η στροφή του σε βαθύτερα πράγματα και η ιεράρχηση των στόχων του αποτελούν σωτηρία στην εποχή της αποχαύνωσης.

Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στον Αγώνα για την νίκη του Εθνικισμού, για την ελευθερία της πατρίδας και την δική μας τέλος ευδαιμονία! 

Κατηγορία Σχολιασμός