....Αλλά πριν μπούμε στην ανάλυση της Δημοκρατίας, είναι αναγκαίο να φανερώσουμε τις ομοιότητες των ανθρώπων, και αυτό για να μην απατηθούν όσοι θέλουν να νομίζουν πως θα βρουν σε αυτή τη διοίκηση μια απόλυτη ομοιότητα.
Υπάρχουν τρεις αιτίες για την ανομοιότητα των ανθρώπων που τους κάνει να διαφέρουν κατα πολλούς τρόπους.Η πρώτη από αυτές είναι η ίδια η φύση. Η οποία άλλους μεν τους έκανε με δυνατή κράση και άλλους αδύνατους, χάρισε δε σε μερικούς περισσότερο πνεύμα και σε άλλους λιγότερο, κι έτσι οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους κατά φυσικό τρόπο.
Η δε δεύτερη είναι η ανατροφή από την οποία ο άνθρωπος αποκτά τις αρετές και τη σοφία, ήτοι τα καλά ήθη, οπότε οι άνθρωποι διαφέρουν ακόμη και στα ήθη.
Η τρίτη αιτία τελικά είναι η τύχη και έτσι ο φτωχός διαφέρει από τον πλούσιο. Η αναρχία λοιπόν έκανε κατ`αρχάς την απλή φυσική ανομοιότητα να γίνει ανυπόφορη. Και
ακολούθως η μοναρχία και κατόπιν η τυραννία θέλησαν να μετριάσουν όπως ήταν η φυσική ανομοιότητα και προξένησαν στην ανθρωπότητα την ακατάστατη και φοβερή ανομοιότητα των ηθών και της τύχης, όπου βλέποντας σήμερα κανείς μερικούς ανθρώπους, πρέπει να ανατριχιάζει από τέτοιο ελεεινό θέαμα, βρίσκοντας πολύ μεγαλύτερη διαφορά απο έναν άνθρωπο σε άλλον, παρά απο τον άνθρωπο σε ένα ζώο.
Άλλο μέσον δέν ήταν να παρηγορήσει την ανθρωπότητα σε τόσο κακή κατάσταση που βρίσκεται παρά μία καλή διοίκηση και γι`αυτό η διοίκηση των νόμων, χωρίς να θελήσει μάταια να κάνει όλους δυνατούς, όλους μορφωμένους, όλους πλούσιους ή το αντίθετο, μετρίασε μόνο με τούς νόμους την φυσική ανομοιότητα. Και τόσο καλά εξίσωσε τις υπόλοιπες, ώστε έκανε να χαίρονται οι άνθρωποι μία ευτελή ομοιότητα, μαζί και κατα φύση ανόμοιοι. Αυτή έδωσε αμέσως δικαίωμα στους δυνατούς να μεριμνήσουν την πατρίδα τους, παρηγόρησε τους αδύνατους με τον νόμο της δικαιοσύνης, δίδαξε τους άτακτους να βρούν την ευτυχία τους στην χριστιανική θρησκεία, βράβευσε τους καλόύς και τέλος χωρίς να εμποδίσει την ακαταστασία των συμβάντων, τίμησε μόνο την αξιότητά του υποκειμένου, και χωρίς να καταφρονεί τον φτωχό, έδιωξε απο τον πλούσιο την μανία χρημάτων.
Και ιδού παρόλα αυτά ο στρατιώτης να γίνει ήρωας, ο πολίτης να κερδίζει την τροφή του για τα ζώα του χωρίς να ζημιώσει τον αδελφό του, ο φτωχός να μή βλέπει την φτώχεια του ως πραγμα άτιμο και ο πλούσιος να μήν σκέφτεται τα πλούτη του ως δοχείο αρετών αλλά όλοι τους να βρίσκουν την ευχαρίστηση τους χωρίς τον παραμικρό κόπο, και να είναι ευτυχισμένοι ! ! Διότι είναι φανερό όπου όταν ο αδύνατος δέν βλάπτεται απο τον δυνατό δέν τον θλίβει η αδυναμία του, ο φτωχός δε, βλέποντας την αδιαφορία των υπολοίπων εις τα τυχερά αποκτημένα δέν τον στεναχωρεί η έλλειψη και έτσι όλοι βρίσκονται ευχαριστημένοι, συμβιώνοντας όμοιοι και ελεύθεροι σάν κάποιοι αδελφοί στο πατρικό τους σπίτι. Και καθώς αυτοί ρυθμίζουν τους γονείς τους και τους αγαπούν, έτσι και εκείνοι χύνουν το αίμα τους για την αγάπη της πατρίδος τους και για την τήρηση των νόμων.
Οι νόμοι ( δια μέσου των οποίων στη διοίκηση των νόμων χαίρονται οι άνθρωποι μία απόλυτο πολιτική ομοιότητα ), είναι στην διοίκηση σαν την ψυχή στο σώμα, αυτοί δίνουν την κίνηση στα πολιτικά κόμματα και ο καλός νομοθέτης είναι ο πιό άξιος και ο πιό τίμιος των ανθρώπων.
Με τους καλούς νόμους γίνονται άριστα τα ήθη των πολιτών και όσο περισσότερο τα δέχεται ο λαός, τόσο πιο εύκολα υπακούονται οι νόμοι. Αυτοί ενώνουν με μεγάλη τέχνη τη δική τους με την κοινή ωφέλεια και προετοιμάζουν τους πολίτες στην αρετή και στην δόξα απο την μικρή τους ήδη ηλικία, μέσω μιάς ανατροφής αληθινής και ευχάριστης!!!
Η ανατροφή των νέων είναι ο κυριότερος σκοπός των ανθρώπων του νόμου. Ο θαυμασιώτερος νομοθέτης που μέχρι σήμερα εμφανίστηκε στον κόσμο με κάθε τρόπο στάθηκε βέβαια ο μέγας Λυκούργος, ο οποίος δέν προσπάθησε να κάνει τους ανθρώπους όπως πρέπει να γίνουν , αλλά γνωρίζοντας πώς ήταν τους έκανε καλύτερα. Διότι η ανατροφή είναι μία δεύτερη φύση στον άνθρωπο γι`αυτό πρέπει να αρχίσει μαζί με τη ζωή του.
Η Ελλάδα μας παρέχει απο το παρελθόν πολλά παραδείγματα της καλής ανατροφής των προγόνων μας. Τα γυμναστήρια ήταν ανοιχτά για όλους και για τον φωτισμό όλων. Τώρα, ίσως κάποιος ήθελε να ρωτήσει: << μπορεί ένας φτωχός πατέρας να δώσει στα παιδιά του μιά τέτοια ανατροφή; >> Mιά τέτοια ερώτηση είναι γνωστό απο ποιούς προέρχεται. Αυτοί που βρίσκονται υπό την τυραννία.
Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι φτωχοί πατέρες ότι με την διοίκηση των νόμων καθένας μπορεί να ζήσει καλά χωρίς να είναι πλούσιος. Οι νόμοι προβλέπουν και γι`αυτούς που δεν έχουν. Τα παιδιά όλων είναι της πατρίδας παιδιά και αυτή τα ανατρέφει, τα γυμνάζει και τα μορφώνει, γι`αυτό και αυτά την αγαπούν και την ευγνωμονούν και γι`αυτό αυτή η διοίκηση είναι προτιμητέα, γιατι όχι μόνον δέν έχει τα κακά των άλλων, αλλά είναι γεμάτη απο καλά ,ωφέλιμα και αναγκαία. Ποιός δεν καταλαβαίνει λοιπόν ότι στην διοίκηση των νόμων μονάχα βρίσκεται η ευτυχία μας και ότι η ελευθερία και η ομοιότητα είναι τα πρώτα και κύρια μέσα της ανθρώπινης ευδαιμονίας . Κανείς βέβαια, πολλοί όμως, άν και γνωρίζουν ότι η ελευθερία είναι καλό πράγμα, δέν μπορούν να καταλάβουν με την ίδια γνώση πόσο αναγκαία είναι στον άνθρωπο και γι`αυτό τους αναφέρω τα εξής: < ο Δίας <Ζεύς> μας λέει ο Όμηρος, στερεί το μισό του λογικού απο έναν λαό που είναι υποδουλωμένος >. Έτσι φαίνεται φανερά ότι θεωρούσε τους δούλους να είναι μιάς διαφορετικής φύσεως, και πολύ πιό ανίκανοι απο τους ελεύθερους, θεωρούσε δε τόσο αναγκαία την ελευθερία στον άνθρωπο , που χωρίς αυτή δέν μπορούσε να λέγεται άνθρωπος.
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ...
npazaitis@hotmail.com
Υπάρχουν τρεις αιτίες για την ανομοιότητα των ανθρώπων που τους κάνει να διαφέρουν κατα πολλούς τρόπους.Η πρώτη από αυτές είναι η ίδια η φύση. Η οποία άλλους μεν τους έκανε με δυνατή κράση και άλλους αδύνατους, χάρισε δε σε μερικούς περισσότερο πνεύμα και σε άλλους λιγότερο, κι έτσι οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους κατά φυσικό τρόπο.
Η δε δεύτερη είναι η ανατροφή από την οποία ο άνθρωπος αποκτά τις αρετές και τη σοφία, ήτοι τα καλά ήθη, οπότε οι άνθρωποι διαφέρουν ακόμη και στα ήθη.
Η τρίτη αιτία τελικά είναι η τύχη και έτσι ο φτωχός διαφέρει από τον πλούσιο. Η αναρχία λοιπόν έκανε κατ`αρχάς την απλή φυσική ανομοιότητα να γίνει ανυπόφορη. Και
ακολούθως η μοναρχία και κατόπιν η τυραννία θέλησαν να μετριάσουν όπως ήταν η φυσική ανομοιότητα και προξένησαν στην ανθρωπότητα την ακατάστατη και φοβερή ανομοιότητα των ηθών και της τύχης, όπου βλέποντας σήμερα κανείς μερικούς ανθρώπους, πρέπει να ανατριχιάζει από τέτοιο ελεεινό θέαμα, βρίσκοντας πολύ μεγαλύτερη διαφορά απο έναν άνθρωπο σε άλλον, παρά απο τον άνθρωπο σε ένα ζώο.
Άλλο μέσον δέν ήταν να παρηγορήσει την ανθρωπότητα σε τόσο κακή κατάσταση που βρίσκεται παρά μία καλή διοίκηση και γι`αυτό η διοίκηση των νόμων, χωρίς να θελήσει μάταια να κάνει όλους δυνατούς, όλους μορφωμένους, όλους πλούσιους ή το αντίθετο, μετρίασε μόνο με τούς νόμους την φυσική ανομοιότητα. Και τόσο καλά εξίσωσε τις υπόλοιπες, ώστε έκανε να χαίρονται οι άνθρωποι μία ευτελή ομοιότητα, μαζί και κατα φύση ανόμοιοι. Αυτή έδωσε αμέσως δικαίωμα στους δυνατούς να μεριμνήσουν την πατρίδα τους, παρηγόρησε τους αδύνατους με τον νόμο της δικαιοσύνης, δίδαξε τους άτακτους να βρούν την ευτυχία τους στην χριστιανική θρησκεία, βράβευσε τους καλόύς και τέλος χωρίς να εμποδίσει την ακαταστασία των συμβάντων, τίμησε μόνο την αξιότητά του υποκειμένου, και χωρίς να καταφρονεί τον φτωχό, έδιωξε απο τον πλούσιο την μανία χρημάτων.
Και ιδού παρόλα αυτά ο στρατιώτης να γίνει ήρωας, ο πολίτης να κερδίζει την τροφή του για τα ζώα του χωρίς να ζημιώσει τον αδελφό του, ο φτωχός να μή βλέπει την φτώχεια του ως πραγμα άτιμο και ο πλούσιος να μήν σκέφτεται τα πλούτη του ως δοχείο αρετών αλλά όλοι τους να βρίσκουν την ευχαρίστηση τους χωρίς τον παραμικρό κόπο, και να είναι ευτυχισμένοι ! ! Διότι είναι φανερό όπου όταν ο αδύνατος δέν βλάπτεται απο τον δυνατό δέν τον θλίβει η αδυναμία του, ο φτωχός δε, βλέποντας την αδιαφορία των υπολοίπων εις τα τυχερά αποκτημένα δέν τον στεναχωρεί η έλλειψη και έτσι όλοι βρίσκονται ευχαριστημένοι, συμβιώνοντας όμοιοι και ελεύθεροι σάν κάποιοι αδελφοί στο πατρικό τους σπίτι. Και καθώς αυτοί ρυθμίζουν τους γονείς τους και τους αγαπούν, έτσι και εκείνοι χύνουν το αίμα τους για την αγάπη της πατρίδος τους και για την τήρηση των νόμων.
Οι νόμοι ( δια μέσου των οποίων στη διοίκηση των νόμων χαίρονται οι άνθρωποι μία απόλυτο πολιτική ομοιότητα ), είναι στην διοίκηση σαν την ψυχή στο σώμα, αυτοί δίνουν την κίνηση στα πολιτικά κόμματα και ο καλός νομοθέτης είναι ο πιό άξιος και ο πιό τίμιος των ανθρώπων.
Με τους καλούς νόμους γίνονται άριστα τα ήθη των πολιτών και όσο περισσότερο τα δέχεται ο λαός, τόσο πιο εύκολα υπακούονται οι νόμοι. Αυτοί ενώνουν με μεγάλη τέχνη τη δική τους με την κοινή ωφέλεια και προετοιμάζουν τους πολίτες στην αρετή και στην δόξα απο την μικρή τους ήδη ηλικία, μέσω μιάς ανατροφής αληθινής και ευχάριστης!!!
Η ανατροφή των νέων είναι ο κυριότερος σκοπός των ανθρώπων του νόμου. Ο θαυμασιώτερος νομοθέτης που μέχρι σήμερα εμφανίστηκε στον κόσμο με κάθε τρόπο στάθηκε βέβαια ο μέγας Λυκούργος, ο οποίος δέν προσπάθησε να κάνει τους ανθρώπους όπως πρέπει να γίνουν , αλλά γνωρίζοντας πώς ήταν τους έκανε καλύτερα. Διότι η ανατροφή είναι μία δεύτερη φύση στον άνθρωπο γι`αυτό πρέπει να αρχίσει μαζί με τη ζωή του.
Η Ελλάδα μας παρέχει απο το παρελθόν πολλά παραδείγματα της καλής ανατροφής των προγόνων μας. Τα γυμναστήρια ήταν ανοιχτά για όλους και για τον φωτισμό όλων. Τώρα, ίσως κάποιος ήθελε να ρωτήσει: << μπορεί ένας φτωχός πατέρας να δώσει στα παιδιά του μιά τέτοια ανατροφή; >> Mιά τέτοια ερώτηση είναι γνωστό απο ποιούς προέρχεται. Αυτοί που βρίσκονται υπό την τυραννία.
Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι φτωχοί πατέρες ότι με την διοίκηση των νόμων καθένας μπορεί να ζήσει καλά χωρίς να είναι πλούσιος. Οι νόμοι προβλέπουν και γι`αυτούς που δεν έχουν. Τα παιδιά όλων είναι της πατρίδας παιδιά και αυτή τα ανατρέφει, τα γυμνάζει και τα μορφώνει, γι`αυτό και αυτά την αγαπούν και την ευγνωμονούν και γι`αυτό αυτή η διοίκηση είναι προτιμητέα, γιατι όχι μόνον δέν έχει τα κακά των άλλων, αλλά είναι γεμάτη απο καλά ,ωφέλιμα και αναγκαία. Ποιός δεν καταλαβαίνει λοιπόν ότι στην διοίκηση των νόμων μονάχα βρίσκεται η ευτυχία μας και ότι η ελευθερία και η ομοιότητα είναι τα πρώτα και κύρια μέσα της ανθρώπινης ευδαιμονίας . Κανείς βέβαια, πολλοί όμως, άν και γνωρίζουν ότι η ελευθερία είναι καλό πράγμα, δέν μπορούν να καταλάβουν με την ίδια γνώση πόσο αναγκαία είναι στον άνθρωπο και γι`αυτό τους αναφέρω τα εξής: < ο Δίας <Ζεύς> μας λέει ο Όμηρος, στερεί το μισό του λογικού απο έναν λαό που είναι υποδουλωμένος >. Έτσι φαίνεται φανερά ότι θεωρούσε τους δούλους να είναι μιάς διαφορετικής φύσεως, και πολύ πιό ανίκανοι απο τους ελεύθερους, θεωρούσε δε τόσο αναγκαία την ελευθερία στον άνθρωπο , που χωρίς αυτή δέν μπορούσε να λέγεται άνθρωπος.
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ...
npazaitis@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου