OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Υακίνθεια 20108μ.χ.χ μετά την γιορτή.

OMAΔΑ ΕΘΝΙΚΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Λακεδαιμονίων Πολιτεία.: Υακίνθεια 20108μ.χ.χ μετά την γιορτή.: Μεθεόρτια Ανακοίνωση. Υακίνθεια 20108μ.χ.χ  Μεθεόρτια Ανακοίνωση  του  Συλλόγου  ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ για τα ΥΑΚΙΝΘΕΙΑ 2018μ.χ.χ....

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ! - Δράση κατά της ομοφυλοφιλίας και του φεστιβάλ Κάναβης στο Γκάζι - Αυτά που προωθεί η παγκοσμιοποιηση...

15 Αυγούστου:Γενέθλιον της Αθηνάς - Και καθόλου τυχαία, ο ναός της παρθένου Αθηνάς στην Ακρόπολη μετατράπηκε σε ναό της Παναγίας Παρθένου.

Θεά Παρθένος, γεννημένη περί τον Δεκαπενταύγουστο. Ισχυρή, αφού οι πινακίδες της Γραμμικής Β’ μαρτυρούν πως τη λάτρευαν από παλιά, και μάλιστα ως Πότνια (σεβαστή). Στρατηγός και προστάτις της πόλεως των Αθηνών. Το όνομά της, προφανώς το μαντέψατε: Αθηνά. Χάρη σε εκείνην και τα Παναθήναια, τις μεγάλες εορτές που ξεκινούσαν με το γενέθλιο της θεάς στην αρχαία Αθήνα, είναι τόσο μεγάλη γιορτή ο Δεκαπενταύγουστος. Σήμερα, η εκκλησία μας εορτάζει την Κοίμηση μιας άλλης Παρθένου, της Θεοτόκου. Καταφανώς, όχι από τυχαιότητα.

Η θεά Αθηνά είχε γεννηθεί σύμφωνα με τις παραδόσεις του δωδεκάθεου την 28η Εκατομβαιώνος, περί τον δεκαπενταύγουστο δηλαδή. Εκείνη την ημέρα, η πόλις- κράτος της Αθήνας, γιόρταζε με θυσία εκατό βοών- εξ ου και ο όρος «εκατόμβη». Η θυσία, σήμαινε ότι οι θεοί θα χόρταιναν με…. την τσίκνα (και κάποια από τα εντόσθια) και οι προσκυνητές- ο λαός- θα απολάμβαναν κρέας. Που τότε δεν περιλαμβανόταν και τόσο συχνά στη διατροφή.

Θεά της σοφίας, της στρατηγικής και του πολέμου, η Αθηνά ήταν η αγαπημένη κόρη του Δία, του πατέρα των θεών. Μητέρα της ήταν η πάνσοφη Μήτις. Ο Δίας από προφητεία έμαθε ότι το παιδί που θα γεννούσε η Μήτις θα ανέτρεπε τον πατέρα του από την εξουσία, οπότε την κατάπιε ενώ ήταν έγκυος. Την 28η του Εκατομβαιώνος, αισθάνθηκε τρομερό πονοκέφαλο και κάλεσε τον Ήφαιστο να τον βοηθήσει. Εκείνος του χτύπησε το κεφάλι με ένα βαρύ σφυρί και πετάχτηκε πάνοπλη η Αθηνά φορώντας περικεφαλαία, κρατώντας ασπίδα και πάλλοντας το δόρυ (εξ ου και το επίθετο Παλλάς). Βλέποντας τον Δία, πέταξε ασπίδα και δόρυ στα πόδια του, δείγμα αναγνώρισης της ανωτερότητάς του.

Σύμφωνα με τον καθηγητή αρχαιολογίας Πάνο Βαλαβάνη, η Αθηνά «είναι μια από τις πιο σύνθετες και πολυσήμαντες μορφές της αρχαίας θρησκείας. Στο πρόσωπό της συνδυάζονται προϊστορικές αντιλήψεις, ιδιότυπα λατρευτικά έθιμα, καθώς και εκλογικευμένες αξίες της ιστορικής περιόδου, που την αναδεικνύουν σε κορυφαία μορφή της θρησκευτικής ιδεολογίας των αρχαίων.» («Ιερά και αγώνες στην αρχαία Ελλάδα», εκδόσεις «Καπόν).

Πλούσιοι μύθοι

Από τους γνωστότερους μύθους για την Αθηνά είναι η διαμάχη της με τον Ποσειδώνα για την προστασία και το όνομα της Αθήνας. Οι δυο θεοί κλήθηκαν να παρουσιάσουν τα δώρα τους, με βάση τα οποία οι άλλοι θεοί θα έκαναν την επιλογή. Ο Ποσειδώνας χτύπησε με την τρίαινά του την γη και ένα κατάλευκο άλογο πετάχτηκε. Εντυπωσιάστηκαν οι θεοί καθώς το άλογο θα το χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους τόσο για το όργωμα όσο και για τις μετακινήσεις τους. Στην συνέχεια ήταν η σειρά της Αθηνάς η οποία χτύπησε με το δόρυ της τη γη κα μια φουντωτή ελιά πετάχτηκε. Βλέποντάς την η θεοί έδωσαν την νίκη στην Αθηνά καθώς θεώρησαν το ευλογημένο δέντρο χρησιμότερο. (Ο μύθος έχει παραλλαγές, αυτό όμως είναι το κεντρικό του νόημα)

Πολλοί ακόμα μύθο συνδέονται μαζί της, και μας βοηθούν καταλαβαίνουμε καλύτερα ποια ήταν για τους αρχαίους. Η κρίση του Πάρη, ο οποίος κλήθηκε να αποφασίσει ποια ήταν η ομορφότερη θεά μεταξύ της Αθηνάς της Ήρας και της Αφροδίτης δίνοντάς της το χρυσό μήλο που η έριδα έριξε κάτω από την πόρτα. Η βοήθεια της στον Περσέα για τον αποκεφαλισμό της Γοργόνας που πέτρωνε όποιον την αντίκριζε. Ο διαγωνισμός ύφανσης με την θνητή αράχνη, την οποία αν και δεν μπόρεσε να κερδίσει, τιμώρησε για την υπεροψία της αλλά και από ζήλια και την μεταμόρφωσε στο ομώνυμο έντομο. Η συμμετοχή της στην γιγαντομαχία όπου σκότωσε και έγδαρε τον Πάλλαντα και στην συνέχεια καταπλάκωσε με την Σικελία τον Εγκέλαδο (κατά κάποιους από τον Πάλλαντα πήρε το επίθετο Παλλάς. Κατ’ άλλους από το ότι γεννήθηκε πάλλουσα το δόρυ). Τέλος θα αναφέρουμε την διένεξη της με τον Απόλλωνα για την μαντική τέχνη. Η Αθηνά είχε διδαχτεί από τις Θρίες, τις φτερωτές νύμφες του Παρνασσού την τέχνη του να μαντεύεις το μέλλον από τις πέτρες που παρασέρνουν οι χείμαρροι, όμως ύστερα από τα παράπονα του Απόλλωνα στον Δία και την απόφαση του τελευταίου υπέρ του γιου του εγκατάλειψε με βαριά καρδιά την τέχνη πετώντας σε μια πεδιάδα της πέτρες, η οποία έκτοτε ονομάζεται Θριάσιο Πεδίο.

Η γιορτή των Χριστιανών

Στο γύρισμα του αρχαίου κόσμου από τον πολυθεϊσμό στον χριστιανισμό, όταν δεύτερος άρχισε σιγά- σιγά να επικρατεί, χρειάστηκε η μίξη στοιχείων από την παλαιότερη και τη νεότερη θρησκεία ώστε η δεύτερη να εδραιωθεί πιο εύκολα. Τότε, πολλές από τις αρχαίες τελετουργίες ενσωματώθηκαν στις τελετουργίες των χριστιανών και μαζί τους και κάποιες μεγάλες εορτές. Ανάμεσα σε αυτές και η εορτή του Δεκαπενταύγουστου. Και η Παναγία, από τον 6ο αι. μ.Χ. βαφτίστηκε αειπάρθενος, υπέρμαχος στρατηγός και προστάτις, ανάμεσα σε άλλες ιδιότητες, με κυρίαρχη την μητρική.

Αρχαίες μητρικές θεότητες ήταν και άλλες: η Αστάρτη, η Λητώ, η Γαία, η Ισις, με ρίζες που χάνονται στο βάθος της Νεολιθικής εποχής. Αρχέτυπο όλων όμως θεωρείται η Μεγάλη Μητέρα ή Μητέρα Γη ή Μεγάλη Μητέρα Θεά, εμβληματικό μητριαρχικό μοντέλο.

Η Μεγάλη Μητέρα ήταν άλλωστε η κύρια θεότητα στη Μινωική Κρήτη, από κάποια εποχή μάλιστα παράλληλα με τον «νεαρό θεό» (είτε ως «θείο βρέφος» είτε ως σύζυγό της). Σύμφωνα με τον κύκλο της φύσης για τον θάνατο και την αναγέννηση η Μεγάλη Μητέρα παντρεύεται διαρκώς τον νεαρό θεό που γεννιέται και πεθαίνει κάθε χρόνο.

Με αυτή την πρακτική, η μεγάλη γιορτή της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο συμπίπτει με τα γενέθλια της θεάς Αθηνάς στις 28 του αρχαίου μήνα Εκατομβαιώνα (μέσα Ιουλίου - μέσα Αυγούστου), όταν τελούνταν ανά τετραετία τα Παναθήναια, η μεγαλύτερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας. Και καθόλου τυχαία, ο ναός της παρθένου Αθηνάς στην Ακρόπολη μετατράπηκε σε ναό της Παναγίας Παρθένου. Είναι άγνωστο πότε ακριβώς μετατράπηκε ο Παρθενώνας σε χριστιανικό ναό, το βέβαιο όμως είναι ότι επί Ιουστινιανού (482-565) καθαγιάστηκε και ορίστηκε ως η «καθολική εκκλησία των Αθηνών». Η λατρεία της ειδωλολατρικής παρθένου έδωσε έτσι τη θέση της στη χριστιανή Παρθένο και ο ναός πήρε το όνομα Παναγία Αθηνιώτισσα.

Στρατηγός των στρατηγών, η Παναγία προστατεύει τους πιστούς της - όπως και η θεά Αθηνά τους Αθηναίους - σε κάθε δύσκολη στιγμή. Το 626, στην πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από Αβαρους και Πέρσες, οι πιστοί που έχουν συγκεντρωθεί στη Μεγάλη Εκκλησία θα δουν ξαφνικά μπροστά τους την Παναγία να έχει απλώσει προστατευτικά το πέπλο της πάνω από την Πόλη (ας θυμηθούμε και τον πέπλο της Αθηνάς στα Παναθήναια). Και η μεγαλύτερη απόδειξη: «Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια» ψάλλουν οι πολιορκημένοι χριστιανοί στην τελευταία λειτουργία της Αγίας Σοφίας, το 1453.

Το κύρος του ναού ήταν μεγάλο, αφού ακόμη και ο Βασίλειος Β' Βουλγαροκτόνος γιόρτασε τη νίκη του κατά των Βουλγάρων σε αυτόν. Επρόκειτο άλλωστε για περίλαμπρο ναό, με τη χρυσή εικόνα της Παναγίας και θαυμάσια ψηφιδωτά. Μόνο 188 ψηφίδες διασώθηκαν και μεταφέρθηκαν το 1848 στο Βρετανικό Μουσείο, ενώ σήμερα διακρίνονται ελάχιστα ίχνη των αρχικών παραστάσεων. Κατά την Άλωση των Αθηνών από τους Λατίνους όμως η εκκλησία συλήθηκε και μετατράπηκε σε καθολική με την ονομασία «Σάντα Μαρία ντι Ατένε», ενώ αργότερα έγινε τζαμί.

Στην υποτιθέμενη ομοιότητα της παράστασης μιας μαρμάρινης μετόπης του Παρθενώνα με τη σκηνή του Ευαγγελισμού οφείλεται εξάλλου η διάσωσή της κατά τον Μεσαίωνα από φανατικούς της νέας θρησκείας που κατέστρεψαν τον αρχαίο διάκοσμο του ναού. Η μετόπη βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο Ακρόπολης.

http://maniatikoreportplus.blogspot.com/2018/08/15.html 

Πως καταντήσαμε έτσι τη ζωή μας να χτίζουμε μπετά, πιο ωραίο να είχαν όλοι από 500τμ γη και ένα σπίτι μονώροφο ..

Ωραία που είναι η Θεσσαλονίκη άδεια. Ηρεμία. Χωρίς κίνηση. Αυτά μόνον τέτοιες μέρες τα ζεις. Κάποτε έλεγα ότι τα χειρότερα σπίτια είναι οι μεζονέτες και τα διαμερίσματα. Κατάρα για όσους ζουν μέσα. Δεν ξέρω ποιος τα εφεύρε αλλά είναι ο χειρότερος τρόπος ζωής που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Δεν τον αφήνουν να ανασάνει, να ζει ελεύθερος. Η γη έφτανε για όλους τι πιο ωραίο να είχαν όλοι από 500τμ γη και ένα σπίτι μονώροφο ή διώροφο. Πως καταντήσαμε έτσι τη ζωή μας να χτίζουμε μπετά. Και να πηγαίνουν καφενείο ή καφετέριες και να ξοδεύουμε όλα μας τα λεφτά στα μαρκετ και σε καταναλωτικά.
Να αγοράζουμε τον καρκίνο και να χαιρόμαστε μετά που πηγαίνουμε στους γιατρούς και γράφουμε φάρμακα επειδή έχουμε ασφάλεια.
Πίνω έναν καφέ στην υγεία σας, σε όλους αυτούς που έκαναν το μεγάλο τόλμημα και πήγαν στην ΕΞΟΧΗ, στην ελευθερία και στην απλή ζωή. Ένα μεγάλο μπράβο στην αποφασιστικότητα τους, παρ΄όλες τις δυσκολίες γιατί επιτρέπουν στα παιδιά τους να ζήσουν την ζωή που ζήσαμε εμείς. Ζωή στο χωριό, ξέγνοιαστη, ελεύθερη χαρούμενη χωρίς να φοβόμαστε το σηματοδότη, το καυσαέριο, τον θόρυβο, το ασανσέρ μην κολλήσει. Και να τρώμε την παραμύθα ότι ζούμε σε ποιότητα ζωής..

ΣΟΦΙΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΥΒΡΙΔΙΑ !! ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΈΝΑ!!! ΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ!!!!!!

"ού περί χρημάτων των αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής"! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Πως προμηθευόμαστε σπορακια!!!!!!ΟΡΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ!!!!!!!!Και ναι αυτοι ειμαστε και φωναζουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΟΧΙ ΣΤΑ ΥΒΡΙΔΙΑ !! ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΈΝΑ!!! ΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ!!!!!! ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!!! ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΓΛΑΣΤΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ!! ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ!!!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!! Εθελοντική Ομάδα ΔΙΑΣΩΣΗΣ , ΔΙΑΔΟΣΗΣ και ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ παραδοσιακών Σπόρων.
''....όποια γνώση χάθηκε απο τους Παππούδες μας, όποιο κενό δημιουργήθηκε , ας το αναπληρώσουμε τώρα πριν να είναι αργά..
Τους σπόρους που μας εμπιστεύτηκε ο Θεός να μην τους χάσουμε...
Δεν θα έχουμε την ευκαιρία να τους ξαναβρούμε , όσα χρήματα και να έχουμε και όσο και αν αναπτυχθούμε τεχνολογικά...
Είναι ο μεγαλύτερος Πλούτος που μας δόθηκε.
Ας τους σώσουμε σήμερα γατί αύριο ίσως να είναι αργά...Δηλωνω πως η διακίνηση σπόρων αποτελεί προσωπική ενασχόληση χωρίς κανένα χρηματικό κέρδος.. Οποιος θελει σπορακια κοινοποιη πρωτα στην ομαδα τι σπορακια θελει!!!Πως προμηθευόμαστε σπορακια!! Κοινοποιης στη ομαδα τι σπορακια θες!!

.παιρνεις 2 προπληρωμενους φακελλους απο ταχυδρομειο!!!! Στον ενα γραφεις τα στοιχεια σου ως παραληπτης βαζεις σακουλακια μικρα πλαστικα ζιπ για τα σπορακια (6χ9 περιπου) κ τον βαζεις μεσα στον αλλο φακελο που θα στειλεις σε εμενα ( αποστολεας εσυ) θα σου επιστραφει ο προπληρωμενος φακελλος με τα σπορια μεσα..
Γραψε στον φακελο τη θες!!Με χαρα θα σας χαρισω οτι εχω!!!Προσπαθουμε για την διασωση και την διαδωση των παραδοσιακων μας σπορων και λεμε οχι στα υβριδια!! Σας παρακαλω να χαρισετε στους φιλους σας και στην ομαδα σπορακια του χρονου!! Για Διευθυνση στειλε .Μηνυμα!!!!!
1, Γραφουμε ελληνικα
2,Ο αλληλοσεβασμος στις συζητησεις ειναι απαραιτητος.
3, τα θεματα ειναι ολα τα σχετικα με την φυση,καλλιεργειες ,ζωα,λουλουδια και καθε τι που εχει σχεση με αυτα.
4,διαφημισεις εστω και εμμεσες απαγορευονται
5. επειδη πιστευουμε πως η γνωση δεν εχει ορια Ανταλασουμε εμπειριες και γνωσεις 6.Παρακαλω οχι πολιτικου περιεχομενου κοινοποιησεις στην ομαδα!! Σας παρακαλω πολυ η ομαδα ειναι μονο για θεματα που αφορουν σπορια καλλιεργεια και οικιακή οικονομία γενικα !!!! 7!!!!!Σας παρακαλω να ζητατε λογικο αριθμο σπορων για να κανετε τον οικογενειακό σας κηπο και οχι συλλογη!! Το πολυ 10 ειδη !!8!! οποιος θελει να γινη μελος κανει μονος του αιτημα!!
Πιστευουμε οτι θα μας βοηθησετε να κανουμε μια ομαδα προτυπο
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΛΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΜΕ ΜΗΝΥΜΑ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ "ΟΛΓΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΡΟΥΒΑ!!

Όλγα Βενιζέλου Ρουβά

ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ……..

Οἱ ἰδιότητες αὐτές, πολὺ περιληπτικά, εἶναι οἱ ἑξῆς:

 

1. Ἡ μόνη γλῶσσα στὸν κόσμο ποὺ ὁμιλεῖται συνεχῶς ἐπὶ 4000 ἔτη. Ὅλες οἱ ὁμηρικὲς λέξεις ἔχουν διασωθεῖ στὴν παραγωγὴ τῶν λέξεων καὶ κυρίως στὰ σύνθετα. Π.χ. μπορεῖ σήμερα νὰ λέμε νερό (ἐκ τοῦ νηρόν, ἐξ οὗ καὶ Νηρηίδες, Νηρεὺς κ.λπ.), ἀλλὰ τὰ σύνθετα καὶ τὰ παράγωγα θὰ εἶναι μὲ τὸ ὕδωρ (ὑδραυλικός, ὑδραγωγεῖο, ὕδρευση, ἐνυδρεῖο, ἀφυδάτωση, κ.λπ.) Ἢ τὸ ρῆμα δέρκομαι βλέπω, ποὺ ἔχει διασωθεῖ στὸ ὀξυδερκής.

2. Ἔξυπνοι τόνοι καὶ ἔξυπνα γράμματα. Οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα ἀλλὰ καὶ τὰ φωνήεντα εἶναι πολὺ σημαντικοὶ παράγοντες στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, γιατί, ἂν ἀλλάξει ἕνα πνεῦμα ἢ ἕνας τόνος ἢ ἕνα φωνῆεν, αὐτομάτως ἔχουμε διαφορετικὴ σημασία. Π.χ. τὸ ρῆμα εἴργω (μὲ ψιλὴ) σημαίνει ἐμποδίζω τὴν εἴσοδο, ἐνῷ μὲ δασεῖα (εἱργνύω) σημαίνει ἐμποδίζω τὴν ἔξοδο (κάθειρξις). Σῦρος (μὲ περισπωμένη) εἶναι τὸ νησί, ἐνῷ Σύρος (μὲ ὀξεῖα), εἶναι ὁ κάτοικος τῆς Συρίας. Ἡ λέξη φορὰ (μὲ ὄμικρον) σημαίνει τὴν κατεύθυνση ἑνὸς πράγματος, ἡ λέξη φωρά (μὲ ὠμέγα καὶ ὀξεῖα) σημαίνει τὴν κλοπή, ἐνῷ φωρᾷ (μὲ ὠμέγα, περισπωμένη καὶ ὑπογεγραμμένη) σημαίνει ζητεῖ.

3. Ὁ τονισμὸς δημιουργεῖ θετικὴ ἢ ἀρνητικὴ ἔννοια. Παράδειγμα, ἡ λέξη ἔργον συντιθέμενη μὲ ἕνα συνθετικὸ ἀποδίδει ἰδιότητα δημιουργώντας τὴν κατάληξη -ουργός. Καὶ ἐδῶ ἔρχεται τὸ μεγαλεῖο τῆς Ἑλληνικῆς ἡ ὁποία προστάζει: Ἐὰν τὸ ἔργο εἶναι γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων, τότε τονίζεται ἡ λήγουσα, ὅπως μελισσουργός, δημιουργός, σιδηρουργός. Ὅταν ὅμως εἶναι πρὸς…
βλάβην τῶν ἀνθρώπων, ὁ τονισμὸς ἀνεβαίνει στὴν παραλήγουσα π.χ. κακοῦργος, πανοῦργος, ραδιοῦργος.

4. Ἡ σοφία. Ἡ γλῶσσα μας ἔχει λέξεις ποὺ περικλείουν, πραγματικά, ὁλόκληρη φιλοσοφία. Π.χ. ἡ λέξη βίος ἀναφέρεται στοὺς ἀνθρώπους ἐνῷ ἡ λέξη ζωὴ στὰ ζῶα, ἡ λέξη φθόνος ἐκ τοῦ φθίνω ποὺ σημαίνει, σβήνω, χάνομαι, ὁπότε ἐπισημαίνεται ἡ ἠθικὴ διδασκαλία τῆς λέξεως αὐτῆς ποὺ μᾶς προστάζει νὰ μὴν φθονοῦμε τοὺς ἄλλους, διότι ὅποιος φθονεῖ τότε φθίνει συνεχῶς, σβήνει καὶ στὸ τέλος χάνεται.

5. Ὁ λακωνισμός, δηλαδὴ ὁ σύντομος, περιεκτικὸς καὶ φιλοσοφημένος λόγος. Ὅταν σὲ μιὰ φράση δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ προσθέσουμε οὔτε νὰ ἀφαιρέσουμε κάτι, τότε ἔχουμε τὴν ὑψίστη τελειότητα, τὴν ὑψίστη σοφία. Π.χ. τὸ «μηδὲν ἄγαν», στὸ ὁποῖο, ἂν ἀφαιρέσουμε τὴ μία ἀπὸ τὶς δύο λέξεις, ἡ ἄλλη μόνη της δὲν σημαίνει κάτι, ἐνῷ, ἂν προστεθεῖ ἕνα ρῆμα, ἡ φράση θὰ χάσει τὴ γενικότητά της.

6. Ἡ κυριολεξία. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα διαθέτει μιὰ λέξη γιὰ τὸ κάθε τι. Ἀκόμη κι ἂν φαίνεται ὅτι κάποιες λέξεις σημαίνουν τὸ ἴδιο πρᾶγμα, στὴν πραγματικότητα ὑπάρχουν λεπτὲς νοηματικὲς διαφορές. Γι’ αὐτό, οὐσιαστικῶς, στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ὑπάρχουν συνώνυμα. Π.χ. στὴν ἀρχικὴ μορφὴ τῆς γλώσσας μας ὑπῆρχαν τρία ρήματα γιὰ τὸ ἀνακατεύω. Τὸ κεράννυμι (ἀνακατεύω δύο ὑγρὰ καὶ δημιουργῶ μιὰ νέα χημικὴ ἕνωση, π.χ. οἶνος ὕδωρ κρασί), τὸ μείγνυμι (ρίχνω στὸν ἴδιο τόπο δύο ὑγρὰ σὲ ἀγγεῖο, ἢ δύο στερεὰ στὸ σάκκο), ποὺ ἁπλῶς σημαίνει ἕνωση, καὶ τὸ φύρω (ἀνακατεύω κάτι ξηρὸ μὲ οὐσία ὑγρὴ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ λερωθεῖ τὸ στερεὸ ἀπὸ τὸ ὑγρό, ὅπως φύραμα, αἱμόφυρτος).

7. Ἡ δημιουργία συνθέτων καὶ ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν λέξεων, ἔντεχνου λόγου δημιουργία. Ἂν καὶ ὑπάρχουν δεκάδες χιλιάδες λέξεις ἱκανὲς νὰ πιστοποιήσουν τὴν ἰδιότητα αὐτή, μιὰ καὶ μόνο πηγὴ ἀρκεῖ γιὰ νὰ διαπιστώσουμε τὴν ἀλήθεια: Στὴν Ἰλιάδα, (Σ,54) ἡ Θέτις θρηνεῖ γιὰ ὅ,τι θὰ πάθει ὁ γιός της σκοτώνοντας τὸν Ἕκτορα «διὸ καὶ δυσαριστοτόκειαν ἑαυτὴν ὀνομάζει». Ἡ λέξη αὐτὴ ἀπὸ μόνη της εἶναι ἕνα μοιρολόι. Ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸ δυσ ἄριστος τίκτω καὶ ἡ φράση σημαίνει «ἀλοίμονο σὲ μένα ποὺ γιὰ κακὸ γέννησα τὸν ἄριστο». Ἀκόμη, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἔχει δημιουργήσει καὶ χρησιμοποιεῖ στὸν λόγο τὶς προθέσεις οἱ ὁποῖες, ἀκριβῶς λόγῳ τῆς πολλαπλασιαστικῆς τους ἰδιότητας, ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦνται ἑκατομμύρια λεξιτύπων. Οἱ προθέσεις ἐκφράζουν λεπτότατες ἐννοιολογικὲς ἀποχρώσεις, ὁπότε συντιθέμενες μὲ μία λέξη μᾶς δίνουν μεγάλη ἀκριβολογία.

8. Εἶναι ἡ μητέρα γλῶσσα ποὺ τροφοδότησε τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου. Οἱ ξένες γλῶσσες διαθέτουν καὶ χρησιμοποιοῦν ἕνα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ ἑλληνικῶν λέξεων πού, ἂν τὸ ἀφαιρέσουμε, οἱ γλῶσσες αὐτὲς δὲν θὰ μπορέσουν νὰ λειτουργήσουν. Δὲν ὑπάρχει λέξη ἡ ὁποία εἶναι δηλωτικὴ ἔννοιας σκέψεως ἐκφράσεως ἢ ἐπιστήμης ποὺ νὰ μὴν εἶναι ἑλληνική.

9. Ἡ μαθηματικὴ δομή. Περιλαμβάνει τὴν ἀκρίβεια τῆς Γεωμετρίας καὶ τὴν ἀπόλυτη σαφήνεια ποὺ ἀπορρέει ἀπ’ αὐτήν.

10. Ἡ ἑλληνικὴ παγκοσμιότης. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι πλέον γνωστὸ πὼς ἔχει φθάσει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου (Χιλή, Βοσκούς, Ἰνδικὸ ὠκεανό, Εἰρηνικὸ ὠκεανό). Σήμερα εἶναι πιὰ γενικὰ παραδεκτὸ ὅτι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, ἔχοντας ὡς μόνιμη κοιτίδα τὴν περιοχὴ τοῦ μεσογειακοῦ χώρου, στὴ συνέχεια εἰσέδυσαν σὲ διαφορετικὰ χρονικὰ διαστήματα πρὸς ὅλες τὶς γνωστὲς κατευθύνσεις τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου προσφέροντας ὁτιδήποτε τὸ ἑλληνικό (ἐπιστήμη, γλῶσσα, πολιτισμό) στὶς πρωτόγονες φυλὲς τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Ἰδὲ καὶ τὴ μελέτη τοῦ καθηγητοῦ τοῦ πανεπιστημίου τῆς Χαϊδελβέργης Nors S. Jozephson μὲ τίτλο Greek Linguistic Elements in the Polynesian Languages Hellenicum Pacificum (Ἑλληνικὰ Γλωσσικὰ στοιχεῖα στὶς Πολυνησιακὲς Γλῶσσες Ἑλληνικὸς Εἰρηνικός).

11. Ἡ μόνη γλῶσσα ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποδώσει κάτι μὲ ἀκριβολογία. Οἱ ξένοι, ὅταν θέλουν νὰ ἀποδώσουν μιὰ εἰδικὴ λέξη σὲ ἐπιστημονικὸ πεδίο, χρησιμοποιοῦν πάντοτε, καὶ μόνο, τὴν ἑλληνική. Π.χ. Ἡ μεγάλη ἑταιρεία ἀθλητικῶν εἰδῶν Nike (Νάϊκι) σημαίνει Νίκη, διότι νίκη στὴν ἑλληνικὴ εἶναι αὐτὴ ποὺ προέρχεται μέσα ἀπὸ τὴν ψυχικὴ δύναμη.

12. Εἶναι ἀπαραίτητη σὲ ὅλους τοὺς λαούς. Ὁ Μάικλ Βέντρις ποὺ ἀποκρυπτογράφησε τὴ Γραμμικὴ γραφὴ Β΄ εἶχε τονίσει τό: «Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα ἦτο καὶ εἶναι ἡ ἀνωτέρα ὅλων τῶν παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γλωσσῶν». Ὁ πρόεδρος τῆς ἑταιρείας Η/Υ Apple Τζὼν Σκάλι εἶπε ὅτι: «Ἀποφασίσαμε νὰ προωθήσουμε τὸ πρόγραμμα ἐκμάθησης τῆς ἑλληνικῆς, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία μας χρειάζεται ἕνα ἐργαλεῖο ποὺ θὰ τῆς ἐπιτρέψει νὰ ἀναπτύξει τὴ δημιουργικότητά της, νὰ εἰσαγάγει νέες ἰδέες καὶ νὰ τῆς προσφέρει γνώσεις περισσότερες ἀπὸ ὅσες ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε ὥς τώρα νὰ ἀνακαλύψει». Οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες στὴν Ἀγγλία καὶ στὴν Ἀμερικὴ (Microsoft) προτρέπουν τὰ στελέχη τους νὰ μαθαίνουν ἀρχαῖα ἑλληνικά, ἐπειδὴ διεπίστωσαν ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἐνισχύει τὴ λογικὴ καὶ τονώνει τὶς ἡγετικὲς ἱκανότητες.

13. Ἡ διαχρονικότης. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα παρουσιάζει μιὰ μοναδικὴ διαχρονικότητα. Λέξεις καὶ φράσεις ποὺ λέμε σήμερα εἶναι ἴδιες καὶ ἀπαράλλαχτες ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχή. Ἐλάχιστα παραδείγματα: Μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ (Στοβαῖος)· Ἕνας κοῦκος δὲν φέρνει τὴν ἄνοιξη. Ἡ δὲ χεὶρ τὴν χεῖρα νίζει (Ἐπίχαρμος)· Τὸ ‘να χέρι νίβει τ’ ἄλλο. Τὸν πάθει μαθός (Ἀγαμέμνων)· Ὁ παθὸς μαθός. Μή μοι σύγχοι (Ὅμηρος)· Μὴ με συγχίζεις. Λύεται γούνατα (Ὅμηρος)· Μοῦ λύθηκαν τὰ γόνατα. Ὄρνιθος γάλα (Πλούταρχος)· Τοῦ πουλιοῦ τὸ γάλα. Διαρραγείης (Ἀριστοφάνης)· Νὰ σκάσεις.

14. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα χρησιμοποιεῖ τὸ διεθνῶς ἀναγνωρισμένο ἀλφάβητο ποὺ εἶναι ἑλληνικὴ ἐπινόηση. Ἡ ἔρευνα ἔχει ἀποδείξει ὅτι τὰ σύμβολα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι τὰ δανειστήκαμε ἀπὸ τοὺς Φοίνικες ὑπῆρχαν στὴν Ἑλλάδα κάποιες χιλιετίες νωρίτερα (ἐπιγραφὴ Δισπηλιοῦ, κεραμικὸ θραῦσμα στὰ Ποῦρα τῶν Β. Σποράδων κ.λπ.). Ὁ καθηγητὴς γλωσσολογίας κ. Μπαμπινιώτης γράφει ἀναφερόμενος στὴ γραφὴ Γραμμικὴ Β΄: «Πρόκειται, δηλαδή, γιὰ ἕνα ἀτελὲς σύστημα γραφῆς τὸ ὁποῖο οἱ Ἕλληνες ἀντικατέστησαν μὲ μιὰ καθαρῶς ἀλφαβητικὴ γραφή, τὸ γνωστὸ καὶ μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενο ἑλληνικὸ ἀλφάβητο, τὸ ὁποῖο οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες ἐδημιουργῆσαν ἐπινοήσαντες χωριστὰ γράμματα νὰ δηλώνουν τὰ φωνήεντα καὶ χωριστὰ γράμματα νὰ δηλώνουν τὰ σύμφωνα».

15. Ἡ Δημοκρατικότης. Ἐξ αἰτίας τοῦ ἁπλοῦ φθογγολογικοῦ συστήματος ποὺ χρησιμοποιεῖ, ἡ ἐκμάθηση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καθίσταται εὔκολη καὶ στὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ μάθει νὰ διαβάζει καὶ νὰ γράφει καὶ ἑπομένως νὰ παρακολουθεῖ τὸ πολιτικὸ γίγνεσθαι καὶ νὰ συμμετέχει σ’ αὐτό, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔγινε σὲ λαοὺς μὲ πολύπλοκα γλωσσικὰ συστήματα (Κίνα, Αἴγυπτος). Μόνο στὴν Ἑλλάδα τὸ «Τὶς ἀγορεύειν βούλεται» ἔγινε πράξη καὶ ὁ καθένας χωρὶς νὰ φοβᾶται μποροῦσε νὰ ἐκφράσει τὴ σκέψη του μέσῳ τοῦ μεγαλείου τῆς ἑλληνικῆς λαλιᾶς.

16. Ὁ Συντηρητισμός. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δέχτηκε λίγες ἐπιρροὲς παρ’ὅλες τὶς μακροχρόνιες κατακτήσεις τοῦ ἑλληνικοῦ ἐδάφους ἀπὸ διαφόρους κατακτητὲς καὶ πῆρε πολὺ λίγες λέξεις ἀπὸ αὐτοὺς ἐνῷ, ἀντιθέτως τοὺς ἔδωσε πολὺ περισσότερες, ὅπως ἔγραψε ὁ Σεφέρης (Δοκιμές, Τόμος 1ος): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα γιὰ καλὸ ἢ γιὰ κακό, εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ συντηρητικὲς γλῶσσες τοῦ κόσμου».

17. Ἡ ἐπιστημονικότητα καὶ ἡ γλωσσικὴ ἀπεικόνιση τοῦ ἀφηρημένου. Ὁ ἀρχαιότερος ἑλληνικὸς φιλοσοφικὸς καὶ ἐπιστημονικὸς ὅρος εἶναι «τὸ ἄπειρον» τοῦ Ἀναξίμανδρου. Ἡ ἀρχαία γλῶσσα ἔδωσε τὸ μέσον τῆς κατασκευῆς. Ἕνα ὁριστικὸ ἄρθρο πρὶν ἀπὸ τὸ ἐπίθετο καὶ ἔχουμε τὴν ἀφηρημένη ἔννοια (τὸ ἄπειρον, τὸ εὐτυχές κ.λπ). Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, οἱ μεταγενέστεροι φιλόσοφοι ἔφτιαξαν καὶ ἄλλα τέτοια ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ ὅπως π.χ. τὸ ἀγαθόν. Ἡ κορωνίδα τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου εἶναι ἡ δημιουργία τῆς ἐπιστημονικῆς ὁρολογίας.

18. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι αὐτόφωτη, αὐτάρκης καὶ πρωτότυπη, διὰ τοῦτο εἶναι καὶ μοναδική. Αὐτόφωτη διότι δημιουργήθηκε ἀπὸ Ἕλληνες, αὐτάρκης διότι περιλαμβάνει εἰδικὲς ἑλληνικὲς λέξεις, γιὰ νὰ δηλώσει ἀκόμη καὶ τὶς ἀπειροελάχιστες διαφορὲς ὁμοειδῶν πραγμάτων καὶ πρωτότυπη διότι ἡ ἀνθρωπότης προστρέχει πάντοτε σ’ αὐτὴν γιὰ ὅποια νέα λέξη χρειασθεῖ νὰ δημιουργηθεῖ.

laz kas <kasapidislaz@gmail.com>

ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ !!!!!! - ΤΗΣ ΖΕΡΒΟΥ ΠΑΝΤΑΖΗ ΤΡΙΑΔΑ

Γονυπετείς!Αφοπλισμένοι!!Σε λάθος διαδρομές,χωρίς ελπίδα!!
Θεά Αθηνά της γνώσης,της σοφίας,σήκωσε στα ύψη την ασπίδα!!
Κι εσύ κλιτή και σκεφτική,σε περισυλλογή μεγάλη έχεις πέσει,
σου κλέψαν τους χιτώνες σου,το κράνος σου έχεις απωλέσει!!

Γυμνή κι εκτεθειμένη,δίχως δόρυ,δίχως την δικη σου πανοπλία,
παρατηρείς με θλίψη το Αιγαίο!!Τ'αλωνίζουν ξένα πλοία!!
Ερημος σκόνης!Κουρνιαχτός!!Ροή και τάξη περιρρέουσες!
Αλλότριοι πολιτισμοί κατακλυσμοί, κοπάδια απο μέδουσες!!

Αφορεσμένη στέκεσαι στον ίσκιο της αιώνιας ελιάς σου!
Οι σύχγρονοι εφιάλτες περιφρόνησαν εσέ και τα παιδιά σου!
Που είναι ο Επίκουρος,ο Πλάτων,ο φιλόσοφος Σωκράτης;
Που είναι οι Πυθαγόρας,Αρχιμήδης και ο μέγας Ιπποκράτης;

Ο Νεοέλλην εξασκήθηκε να κυνηγά φρούδες ελπίδες!
Εικονικές πραγματικότητες,φαρμακερές και έξυπνες παγίδες!
Που αποκοιμίζουνε συνείδηση,μυαλό και οδηγούνε στην απάθεια,
ένα λαό που ζητιανεύει σαν επαίτης των τεράτων την συμπάθεια!

Θεά Αθηνα!!Κι εσύ μεγάλε αδελφέ της Ποσειδώνα!!
Το δόρυ,την ασπίδα και την τρίαινα ψηλά!!!Βαρύς χειμώνας!!
Αφύπνιση!! Ο ναρκωμένος Έλληνας με κάθε τρόπο να ξυπνήσει!!
Ανήκωμε στην ένδοξη πατρίδα μας και όχι εις την Δύσην!!

Τριάδα Ζερβού