ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΠΙΓΚΟ
ΆΠΟΨΗ , ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΟΥ ΒΙΚΟΥ !
Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014
ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ ! ! ΜΙΚΡΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΠΙΓΚΟ, ΤΣΕΠΕΛΟΒΟ, ΒΟΪΔΟΜΆΤΗΣ, ΤΟΞΩΤΆ ΓΕΦΥΡΙΑ ΦΑΡΆΓΓΙ ΒΙΚΟΥ ! !.........
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014
ΟΙ ΧΡΥΣΟΡΝΙΘΕΣ
Στην Ελλάδα πεθαμένοι είναι οι ζωντανοί
αναστήθηκαν από τους τάφους οι νεκροί
όλοι περιμένουν αυτούς να αγωνιστούν
οι νέοι από τον καναπέ δεν λένε να σηκωθούν
Από τον Αλέξανδρο τώρα περιμένουν σωτηρία
μήπως εμφανιστεί στην Αμφίπολη της Ελληνικής Μακεδονίας
αρχηγός στον κόσμο να ηγηθεί
καθότι η ηγεσία μας είναι ηττοπαθής
Είναι τόσο αχρείοι οι πολιτικοί μας
που άνοιξαν την Κερκόπορτα στους εχθρούς μας
τον μέγα πλούτο αδυνατούν να αξιοποιήσουν
και από τα νύχια των τοκογλύφων επί τέλους να μας ξεκολλήσουν
Φταίνε όμως και οι νέοι του φραπέ
που στα κόμματα-συμμορίες γίνονται αφισοκολλητές
επιτρέπουν στους πολιτικούς ληστές τις κλοπές
αντί να τους πετάξουν έξω με τις κλωτσιές
Τώρα ταΐζουν τις «χρυσόρνιθες» καλαμπόκι
για να συνεχιστεί ανενοχλήτως το μεγάλο φαγοπότι
να γεννήσουν οι χρυσόρνιθες το χρυσό αυγό
να βγει αρχιπετεινός του «κουμπαρά» ο αρεστός;
νέα αποστασία; θα το δούμε προσεχώς.
*Αμφικτύων
14 /10/ 2014
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΛΕΕΙ: ΓΙΝΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙ
Ἐξόχως διαφωτιστική γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὑποβάλλει τίς ἐπιταγές του στήν νεολαία ὁ μεταμοντέρνος καπιταλισμός εἶναι ἡ διαφήμιση πού ἔκανε πρόσφατα τήν ἐμφάνισή της στό μετρό τῆς Ἀθήνας.
Στό πάνω μέρος, στά ἑλληνικά: Ο μπαμπάς λέει: Κοίτα να γράψεις καλά. Ἀποκάτω ἡ διαφήμιση
τῆς Mentos, καί δίπλα ἡ φράση, στά ἀγγλικά αὐτή τή φορά, STAY FRESH. Ἀκόμα πιό κάτω, τό βαρύ
πυροβολικό τῆς διαφήμισης, ἐπίσης στά ἀγγλικά: dontbecomeyourdad (: μή γίνῃς σάν τόν μπαμπᾶ σου).
Εἶναι φανερό σέ ποιό μῆκος κύματος κινεῖται ὁ διαφημιστής.
Ἀπευθύνεται κατ᾿ ἀρχάς σέ ἀνώριμους ἐφήβους πού εἶναι φυσικό νά τούς τή «σπᾶνε» οἱ ὑποδείξεις τῶν γονέων τους καί οἱ ἀπαιτήσεις τους νά συμμορφωθοῦν πρός τίς ὑποδείξεις αὐτές. Ἐκμεταλλεύεται λοιπόν τήν ἐξεγερσιακή τους διάθεση καί προβάλλει ὡς ὁ αὐτόκλητος ἐκπρόσωπος τῆς νεανικῆς ἀπελευθέρωσης.
Κοντολογίς: «ἀγοράστε τό προϊόν μας, ἐμεῖς δέν εἴμαστε σάν αὐτούς πού σᾶς καταπιέζουν, ἐμεῖς σεβόμαστε τήν προσωπική σας ἐλευθερία».
Πόσο ὅμως σέβεται ἕνας πονηρός κερδοσκόπος τήν προσωπική ἐλευθερία τοῦ ἐφήβου ἤ τοῦ νέου,
ὅταν τόν ἀντιμετωπίζῃ ὡς ἕνα ἠλίθιο χάπατο πού θά «τσιμπήσῃ» τό «ἀντιαυταρχικό» δόλωμα καί θά
συμμορφωθῇ πρός τίς πλάγιες καί ὑποβολιμαῖες ὑποδείξεις;
Στήν παιδαγωγική χρησιμοποιοῦνται συνήθως δύο τακτικές: Αὐτή τῆς ἐπιβολῆς καί αὐτή τῆς
ὑποβολῆς.
Ἡ γλῶσσα τῆς ἐπιβολῆς εἶναι πιό δυσάρεστη, ἄν καί περισσότερο τίμια.
Ἡ γλῶσσα τῆς ὑποβολῆς πού χρησιμοποιεῖ κατά κόρον ἡ διαφήμιση καί ἡ προπαγάνδα εἶναι περισσότερο εὐχάριστη ἀλλά ἔχει τό ἀρνητικό ὅτι σκλαβώνει τεχνηέντως τό μυαλό τοῦ ἀνθρώπου, τόν παγιδεύει, τόν ὑποτιμᾷ καί ἐν τέλει τόν κοροϊδεύει, παρουσιάζοντας τίς ἰδιοτελεῖς της προθέσεις ὡς αὐθεντικές ἐπιθυμίες τοῦ ὑφιστάμενου τήν ἐξαπάτηση.
Ὑπάρχει ὅμως καί κάτι ἄλλο στήν τακτική τῆς συγκεκριμένης διαφήμισης, καθώς καί ἄλλων
παρεμφερῶν, πού θά ἔπρεπε ἀπό καιρό νά μᾶς ἐμβάλῃ σέ σκέψεις: ἡ γλῶσσα τῆς καταπίεσης
τοῦ «μπαμπᾶ» εἶναι ἡ ἑλληνική, ἐνῷ, ἀντιθέτως, ἡ γλῶσσα τῆς «ἀπελευθέρωσης» ἡ ἀγγλική, ἤ,
πιό σωστά, ἡ ἀμερικάνικη, πρᾶγμα πού σημαίνει ὅτι ἐμμέσως ὑπονομεύεται στήν συνείδηση τῶν
νέων ἀνθρώπων καί τό οὐσιωδέστερο στοιχεῖο τῆς ἐθνικῆς συνείδησης, ἡ γλῶσσα τους.
Ὅταν ἀναλογίζεται κανείς μέ πόσους ἄμεσους καί ἔμμεσους τρόπους ἡ ἀμερικανοκρατία σκλαβώνει
τίς ζωές καί τίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων ὅπου γῆς, συλλαμβάνει τό μέγεθος τῆς ἀπάτης καί
τῆς ὑποκρισίας τῶν διαφημιστῶν της, καθώς καί τό μέγεθος τῆς ἠλιθιότητας αὐτῶν πού
συμμορφώνονται στίς ἐπιταγές της.
Κι ἐδῶ τό μόνο φάρμακο, πού θά μποροῦσε νά λειτουργήσῃ καί ὡς ἡ ἐπιτομή μιᾶς τρίτης
παιδαγωγικῆς πρακτικῆς, εἶναι αὐτό πού συνιστοῦσε ὁ Ἐπίχαρμος ἐδῶ καί πάνω ἀπό 2500
χρόνια: «νᾶφε καὶ μέμνασ᾿ ἀπιστεῖν· ἄρθρα ταῦτα τᾶν φρενᾶν», ἤτοι «μένε νηφάλιος καί κύττα νά
μήν ἐμπιστεύεσαι εὔκολα, αὐτή εἶναι ἡ βάση τῆς
λογικῆς σκέψης».
Γιατί εἶναι ντροπή μας, ἐμᾶς πού ἔχουμε πίσω μας μιά τέτοια βαρύτιμη πνευματική
παράδοση, νά μᾶς πιάνουν ἀμερικανάκια τά ἀμερικανάκια, καί μάλιστα ντόπιας παραγωγῆς
καί προελεύσεως.
Χρῖστος Δάλκος
Αντιφωνητής
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014
Το «τέλειο έγκλημα» του αφανισμού του Ελληνισμού και το αληθινό μας χρέος
Οργάνωσαν
το «τέλειο έγκλημα» και νιώθουμε φοβισμένοι, ηττημένοι, εγκλωβισμένοι
στη μαυρίλα, τα αδιέξοδα που τα ΜΜ «Ε» μας δείχνουν ;
Ξεχνάμε ότι τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει- και πολύ περισσότερο σήμερα, που οι επιστημονικές
αποδείξεις και τα πειράματα αποδεικνύουν ότι τα «θαύματα» είναι τόσο ζωντανά όσο ποτέ άλλοτε. Και το πιο μεγάλο «θαύμα» είναι η διάσωση του Ελληνισμού ανά τους αιώνες, παρά και ενάντια σε «φυσικούς» ή ιστορικούς νόμους. Και τώρα θα δεχτούμε τον αφανισμό μας ως «ανίκανοι», «αχρείοι» και δειλοί ραγιάδες, υποκύπτοντας στη «λογική» των υπανθρώπων;
Τώρα που οι διάφοροι Τούρκογλου ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου, προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα, η «κρίση» δείχνει την αληθινή της στόχευση, που είναι ο αφανισμός του Ελληνισμού. Κι ο άλλος Ιούδας της «πολιτικής» αγυρτείας ,ο Αναστασιάδης , συνομιλεί με τους σφαγείς του νησιού, που ονοματίζουν τους Έλληνες της Κύπρου «κατοχική δύναμη».
Φαίνεται λοιπόν ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία για το «τέλειο έγκλημα», καθώς μέσα από το «έργο» αυτό της ολοκληρωτικής φρίκης θα συναισθανθούμε επιτέλους πόσο «κοντά ποδάρια» έχει το ψέμα κι η απάτη, που παίρνει διάφορες μορφές και πρόσημα αριστεροδέξια, για να ξεγελάσει και πάλι ή να εφησυχάσει τους αδαείς. Απλά όλοι και όλα θα αποκαλυφτούν μπρος στα μάτια μας και θα δούμε επιτέλους ότι η «καρδιά» του δράματος ,που επιφυλάσσουν μνημονιακοί και μη της Βολής-σε Ελλάδα και Κύπρο -είναι η εθνική προδοσία-μειοδοσία. Ο αγώνας που καλούμαστε να δώσουμε-όσοι έχουμε ακόμα τον κοινό νου-είναι εθνικοαπελευθερωτικός. Είναι αγώνας ύπαρξης της οικογένειάς μας, της πατρίδας μας ,είναι αγώνας «υπέρ βωμών κι εστιών»-όσο «γραφικό» κι αν ακούγεται -και δε χωράνε πια σε αυτόν ημίμετρα ή αναβολή ,αλλά μόνο λαϊκή ενότητα κι απόφαση.
Την ώρα που η Τουρκία καταρρέει οικονομικά και αυτοδιαλύεται κι οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας-κι όχι μόνο-είναι προ των πυλών ,οι παράνομες «κυβερνήσεις» των εθελόδουλων της Ελλάδας και της Κύπρου προσφέρουν «γη και ύδωρ». Οι όποιες επιμέρους προσεγγίσεις της ίδιας πραγματικότητας ,τα όποια ψευτοδιλήμματα κι οι ιδεοληψίες δεν ωφελούν σε τίποτα πια μπροστά στην απειλή αφανισμού μας.
Οι σύγχρονοι οικονομικοί δολοφόνοι βρήκαν ορθάνοιχτες τις πόρτες του πιο ξιπασμένου και ξεπουλημένου καθεστώτος ,αυτού της Ελλάδας, που χρόνια υπηρέτησε «προστάτες» κι «εταίρους». Τώρα παίζουν την τελευταία τους παρτίδα του θανάτου της ελληνικής Ιδέας, του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού , που θέωσε την ανθρώπινη φύση, που γνώρισε τα μυστικά της ύπαρξης εδώ κι αιώνες. Τώρα αυτός περίτρανα δικαιώνεται από τις Φυσικές επιστήμες , που επιβεβαιώνει με αποδείξεις και πειράματα την πνευματική παρακαταθήκη των προσωκρατικών, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πυθαγόρα, του Δημόκριτου και τόσων άλλων ποιητών και φιλοσόφων. Αυτοί οι Έλληνες σοφοί κι όσοι ανά τους αιώνες εμπνεύστηκαν και διέσωσαν τον ελληνικό τρόπο του σκέπτεσθαι κι αισθάνεσθαι, σήμερα είναι οι μόνοι που «μιλάνε» τη γλώσσα της α-λήθειας και είναι «συμπαραστάτες» και φάροι στον αγώνα που δίνουμε κάποιοι «γραφικοί», που μιλάμε για αρχές κι ελευθερία, για να ξαναγεννηθεί το πνευματικό φως στον τόπο που φανερώθηκε.
Μέσα στους στίχους του Ομήρου αποκαλύπτεται η α-λήθεια. Την «Ιθάκη» μας θα τη βρούμε και πάλι ,αν το ταξίδι του Οδυσσέα και τα αχνάρια του ακολουθήσουμε. Αγώνας με τα θηρία, τις μάγισσες, τους Κύκλωπες, τους ίδιους τους θεούς, που εμπόδισαν το νόστο. Λίγη μνήμη-εν-θύμιση, λίγο ηθικό κόντρα στη λήθη χρειαζόμαστε… για να φωνάξουμε μαζί το, ή «ταν ή επί τας», όσοι είμαστε Έλληνες στην ψυχή. Τίποτε άλλο πια δε χρειάζεται για την από το να βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο κοινό μετερίζι της εθνικής και κοινωνικής μας απελευθέρωσης από το καθεστώς της υποτέλειας .
Το πνευματικό θαύμα της αρχαιότητας ήταν συλλογικό κι όχι προσωπικό-προσωπικά «θαύματα» δεν υπάρχουν -αφού η α-λήθεια είναι αποτέλεσμα σύνθεσης -κι ένα τέτοιο συλλογικό «θαύμα» αφύπνισης μόνο μπορεί και σήμερα να μας σώσει.
Οι «μνηστήρες» θα έχουν το τέλος, που τους «αξίζει», γιατί έρχεται πάντα η τελική ώρα της κάθαρσης. Η ιστορική ανταπόδοση για έναν λαό που τον ατίμωσαν, τον βίασαν ,τον δολοφόνησαν πολλάκις με πονηριά και «μαεστρία»-και μέσω της παιδείας-είναι νομοτέλεια, που κανείς δεν μπορεί να αναιρέσει. Εξάλλου πάντα η «μαγιά» του Ελληνισμού με έναν τρόπο «μαγικό» έμενε για να διεκδικήσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τον χαμένο «παράδεισο», που στερήθηκε. Αν θεωρείτε «γραφικά» ή ουτοπικά αυτά που διαβάζετε, θυμηθείτε πόσο «τρελό» ακουγόταν ότι θα μας «δημεύσουν τη γη ,τα σπίτια μας, την περιουσία μας» …κι όμως αυτά τ’ αδιανόητα μέχρι χθες συμβαίνουν.
Δε χρειάζεται να πιστεύεις σε προφητείες, ξόρκια και προσευχές, για να κατανοήσεις το χρέος σου. Δε χρειάζεται να είσαι σοφός για να δεις ότι η μυθολογία του φόβου για το τέλος του 2012,οι θεωρίες συνομωσίας κι όλες οι αθλιότητες περί ανόδου του φασισμού παγκοσμίως, περί ερπετοειδών ,Νεφελίμ και άλλων τινων ανοησιών είναι τα πανούργα «όπλα» του εχθρού. Κατάφεραν με όλα αυτά να κερδίσουν χρόνο, για να δεχτούμε τον αφανισμό μας ως τη μόνη «λύση» που μας «αξίζει», αφού μας φυλάκισαν στο φρικτό τέλμα της ενοχής, του φόβου, της ηττοπάθειας, της αυταπάτης, της απάθειας, στη «σταθερότητα» του θανάτου.
Η Κύπρος θα δώσει την πρώτη «σφαίρα» στη «φούσκα» στον εικονικό κόσμο που μας πλασάρουν τα ΜΜ «Ε» τους. Κι όταν όλη η αλήθεια θα λάμψει, δεν τους σώζει τίποτα, γι’ αυτό και τρέμουν. Η βοή «θεού»(βοήθεια) φτάνει στις ελληνικές καρδιές, για να σημάνει τη λύτρωση, γιατί η επανάσταση συνείδησης ήδη συμβαίνει κι η συλλογική μας μνήμη θα το κάνει το «θαύμα». Το «δυστύχημα» γι’ αυτούς είναι ότι η ίδια η ζωή όλα τα ξεκαθαρίζει και καταρρέουν πια με πάταγο, γελοιοποιούμενοι μέχρις εσχάτων.
Οι έχοντες σώας τας φρένας μπορούν να δουν το τέλος της τραγωδίας, και τη βέβαιη νίκη του λαού μας, φτάνει το χρέος της απελευθέρωσης της προγονικής μας γης, το χρέος της ανάστασης ,της ελπίδας να το επωμιστούμε οι άνθρωποι που γνωρίζουμε τι θα πει αγώνας για αξιοπρέπεια και τιμή-με όση δύναμη μπορεί ο καθείς να καταβάλλει γι’ αυτό. Τίποτα πιο ψευδές από τη δική τους «αλήθεια», κι όποιος ακόμα τους ακούει ή ελπίζει(;) στη «σωτηρία» αναθέτοντας τη ζωή του σε κομματικούς εγκάθετους, ας αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στα παιδιά του και στην πατρίδα κι ας πράξει αναλόγως.
Έλλη Διαμαντοπούλου
ΠΗΓΗ
Ξεχνάμε ότι τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει- και πολύ περισσότερο σήμερα, που οι επιστημονικές
αποδείξεις και τα πειράματα αποδεικνύουν ότι τα «θαύματα» είναι τόσο ζωντανά όσο ποτέ άλλοτε. Και το πιο μεγάλο «θαύμα» είναι η διάσωση του Ελληνισμού ανά τους αιώνες, παρά και ενάντια σε «φυσικούς» ή ιστορικούς νόμους. Και τώρα θα δεχτούμε τον αφανισμό μας ως «ανίκανοι», «αχρείοι» και δειλοί ραγιάδες, υποκύπτοντας στη «λογική» των υπανθρώπων;
Τώρα που οι διάφοροι Τούρκογλου ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου, προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα, η «κρίση» δείχνει την αληθινή της στόχευση, που είναι ο αφανισμός του Ελληνισμού. Κι ο άλλος Ιούδας της «πολιτικής» αγυρτείας ,ο Αναστασιάδης , συνομιλεί με τους σφαγείς του νησιού, που ονοματίζουν τους Έλληνες της Κύπρου «κατοχική δύναμη».
Φαίνεται λοιπόν ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία για το «τέλειο έγκλημα», καθώς μέσα από το «έργο» αυτό της ολοκληρωτικής φρίκης θα συναισθανθούμε επιτέλους πόσο «κοντά ποδάρια» έχει το ψέμα κι η απάτη, που παίρνει διάφορες μορφές και πρόσημα αριστεροδέξια, για να ξεγελάσει και πάλι ή να εφησυχάσει τους αδαείς. Απλά όλοι και όλα θα αποκαλυφτούν μπρος στα μάτια μας και θα δούμε επιτέλους ότι η «καρδιά» του δράματος ,που επιφυλάσσουν μνημονιακοί και μη της Βολής-σε Ελλάδα και Κύπρο -είναι η εθνική προδοσία-μειοδοσία. Ο αγώνας που καλούμαστε να δώσουμε-όσοι έχουμε ακόμα τον κοινό νου-είναι εθνικοαπελευθερωτικός. Είναι αγώνας ύπαρξης της οικογένειάς μας, της πατρίδας μας ,είναι αγώνας «υπέρ βωμών κι εστιών»-όσο «γραφικό» κι αν ακούγεται -και δε χωράνε πια σε αυτόν ημίμετρα ή αναβολή ,αλλά μόνο λαϊκή ενότητα κι απόφαση.
Την ώρα που η Τουρκία καταρρέει οικονομικά και αυτοδιαλύεται κι οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή μας-κι όχι μόνο-είναι προ των πυλών ,οι παράνομες «κυβερνήσεις» των εθελόδουλων της Ελλάδας και της Κύπρου προσφέρουν «γη και ύδωρ». Οι όποιες επιμέρους προσεγγίσεις της ίδιας πραγματικότητας ,τα όποια ψευτοδιλήμματα κι οι ιδεοληψίες δεν ωφελούν σε τίποτα πια μπροστά στην απειλή αφανισμού μας.
Οι σύγχρονοι οικονομικοί δολοφόνοι βρήκαν ορθάνοιχτες τις πόρτες του πιο ξιπασμένου και ξεπουλημένου καθεστώτος ,αυτού της Ελλάδας, που χρόνια υπηρέτησε «προστάτες» κι «εταίρους». Τώρα παίζουν την τελευταία τους παρτίδα του θανάτου της ελληνικής Ιδέας, του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού , που θέωσε την ανθρώπινη φύση, που γνώρισε τα μυστικά της ύπαρξης εδώ κι αιώνες. Τώρα αυτός περίτρανα δικαιώνεται από τις Φυσικές επιστήμες , που επιβεβαιώνει με αποδείξεις και πειράματα την πνευματική παρακαταθήκη των προσωκρατικών, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πυθαγόρα, του Δημόκριτου και τόσων άλλων ποιητών και φιλοσόφων. Αυτοί οι Έλληνες σοφοί κι όσοι ανά τους αιώνες εμπνεύστηκαν και διέσωσαν τον ελληνικό τρόπο του σκέπτεσθαι κι αισθάνεσθαι, σήμερα είναι οι μόνοι που «μιλάνε» τη γλώσσα της α-λήθειας και είναι «συμπαραστάτες» και φάροι στον αγώνα που δίνουμε κάποιοι «γραφικοί», που μιλάμε για αρχές κι ελευθερία, για να ξαναγεννηθεί το πνευματικό φως στον τόπο που φανερώθηκε.
Μέσα στους στίχους του Ομήρου αποκαλύπτεται η α-λήθεια. Την «Ιθάκη» μας θα τη βρούμε και πάλι ,αν το ταξίδι του Οδυσσέα και τα αχνάρια του ακολουθήσουμε. Αγώνας με τα θηρία, τις μάγισσες, τους Κύκλωπες, τους ίδιους τους θεούς, που εμπόδισαν το νόστο. Λίγη μνήμη-εν-θύμιση, λίγο ηθικό κόντρα στη λήθη χρειαζόμαστε… για να φωνάξουμε μαζί το, ή «ταν ή επί τας», όσοι είμαστε Έλληνες στην ψυχή. Τίποτε άλλο πια δε χρειάζεται για την από το να βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο κοινό μετερίζι της εθνικής και κοινωνικής μας απελευθέρωσης από το καθεστώς της υποτέλειας .
Το πνευματικό θαύμα της αρχαιότητας ήταν συλλογικό κι όχι προσωπικό-προσωπικά «θαύματα» δεν υπάρχουν -αφού η α-λήθεια είναι αποτέλεσμα σύνθεσης -κι ένα τέτοιο συλλογικό «θαύμα» αφύπνισης μόνο μπορεί και σήμερα να μας σώσει.
Οι «μνηστήρες» θα έχουν το τέλος, που τους «αξίζει», γιατί έρχεται πάντα η τελική ώρα της κάθαρσης. Η ιστορική ανταπόδοση για έναν λαό που τον ατίμωσαν, τον βίασαν ,τον δολοφόνησαν πολλάκις με πονηριά και «μαεστρία»-και μέσω της παιδείας-είναι νομοτέλεια, που κανείς δεν μπορεί να αναιρέσει. Εξάλλου πάντα η «μαγιά» του Ελληνισμού με έναν τρόπο «μαγικό» έμενε για να διεκδικήσει την τιμή, την αξιοπρέπεια και τον χαμένο «παράδεισο», που στερήθηκε. Αν θεωρείτε «γραφικά» ή ουτοπικά αυτά που διαβάζετε, θυμηθείτε πόσο «τρελό» ακουγόταν ότι θα μας «δημεύσουν τη γη ,τα σπίτια μας, την περιουσία μας» …κι όμως αυτά τ’ αδιανόητα μέχρι χθες συμβαίνουν.
Δε χρειάζεται να πιστεύεις σε προφητείες, ξόρκια και προσευχές, για να κατανοήσεις το χρέος σου. Δε χρειάζεται να είσαι σοφός για να δεις ότι η μυθολογία του φόβου για το τέλος του 2012,οι θεωρίες συνομωσίας κι όλες οι αθλιότητες περί ανόδου του φασισμού παγκοσμίως, περί ερπετοειδών ,Νεφελίμ και άλλων τινων ανοησιών είναι τα πανούργα «όπλα» του εχθρού. Κατάφεραν με όλα αυτά να κερδίσουν χρόνο, για να δεχτούμε τον αφανισμό μας ως τη μόνη «λύση» που μας «αξίζει», αφού μας φυλάκισαν στο φρικτό τέλμα της ενοχής, του φόβου, της ηττοπάθειας, της αυταπάτης, της απάθειας, στη «σταθερότητα» του θανάτου.
Η Κύπρος θα δώσει την πρώτη «σφαίρα» στη «φούσκα» στον εικονικό κόσμο που μας πλασάρουν τα ΜΜ «Ε» τους. Κι όταν όλη η αλήθεια θα λάμψει, δεν τους σώζει τίποτα, γι’ αυτό και τρέμουν. Η βοή «θεού»(βοήθεια) φτάνει στις ελληνικές καρδιές, για να σημάνει τη λύτρωση, γιατί η επανάσταση συνείδησης ήδη συμβαίνει κι η συλλογική μας μνήμη θα το κάνει το «θαύμα». Το «δυστύχημα» γι’ αυτούς είναι ότι η ίδια η ζωή όλα τα ξεκαθαρίζει και καταρρέουν πια με πάταγο, γελοιοποιούμενοι μέχρις εσχάτων.
Οι έχοντες σώας τας φρένας μπορούν να δουν το τέλος της τραγωδίας, και τη βέβαιη νίκη του λαού μας, φτάνει το χρέος της απελευθέρωσης της προγονικής μας γης, το χρέος της ανάστασης ,της ελπίδας να το επωμιστούμε οι άνθρωποι που γνωρίζουμε τι θα πει αγώνας για αξιοπρέπεια και τιμή-με όση δύναμη μπορεί ο καθείς να καταβάλλει γι’ αυτό. Τίποτα πιο ψευδές από τη δική τους «αλήθεια», κι όποιος ακόμα τους ακούει ή ελπίζει(;) στη «σωτηρία» αναθέτοντας τη ζωή του σε κομματικούς εγκάθετους, ας αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στα παιδιά του και στην πατρίδα κι ας πράξει αναλόγως.
Έλλη Διαμαντοπούλου
ΠΗΓΗ
Το διαβάσαμε από το: Το «τέλειο έγκλημα» του αφανισμού του Ελληνισμού και το αληθινό μας χρέος http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/10/blog-post_248.html#ixzz3G3Vc7gIt
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)