Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ - Όλα αντικαθίστανται από αρχαιοελληνικά.

 

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ - Όλα αντικαθίστανται από αρχαιοελληνικά. - Οι Ελληνες δάσκαλοι έδιναν και στους μαθητές τους ονόματα των προπατόρων μας...

Αρχείο:Greek fighter on horseback.jpg

Οι Έλληνες μαθαίνουν για την καταγωγή τους και αρχίζουν να κατανοούν ποιοι είναι, γνωρίζοντας σιγά – σιγά αλλά σταθερά το αρχαιοελληνικό μεγαλείο. Πάρα πολλοί Έλληνες, ιδίως οι νέοι, αλλάζουν τα ονόματά τους. Τα οικογενειακά ονόματα διαφοροποιούνται και τα βαπτιστικά εγκαταλείπονται. Όλα αντικαθίστανται από αρχαιοελληνικά. Το 1817 στις Κυδωνίες ( Αϊβαλί), οι μαθητές του σχολείου αποφασίζουν και συντάσσουν ένα σχετικό ψήφισμα: «θα ομιλούμε αρχαία ελληνικά». Στην Πελοπόννησο όλοι οι Ελληνες δάσκαλοι έδιναν και στους μαθητές τους ονόματα των προπατόρων μας ονόματα των μεγάλων ανδρών, καύχημα των αιώνων». Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΟΥ

Στις 3 Φεβρουαρίου 1830 υπογράφτηκε το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το οποίο θεωρείται η γενέθλια πράξη του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους.

Η Ελληνική Επανάσταση στοίχισε πολλές θυσίες. ‘Ελληνες και Ελληνίδες, μεγάλοι και παιδιά, χάθηκαν στα πεδία των μαχών, υπέφεραν από την πείνα και τις κακουχίες, τους διωγμούς και τις σφαγές. Υπέφεραν από τη φτώχεια και την αρρώστια, την ορφάνια και τον ξεριζωμό, για μια Πατρίδα ελεύθερη .

Η Ελληνική Επανάσταση που ξεκίνησε εφτά χρόνια μετά το Βατερλό αποτελεί ένα βαρυσήμαντο Ιστορικό γεγονός όχι μόνο για την εθνική μας πορεία, αλλά και για την Ευρώπη που σείεται με εξεγέρσεις που απειλούν τα μοναρχικά καθεστώτα της καθώς επίσης και για την ιστορία της και εξέλιξη γενικότερα και δεν προέκυψε καθόλου σαν ..απομίμηση της Γαλλικής. Άνοιξε το δικό της δρόμο, σε μια εποχή που οι κατασταλτικές αρχές της Ιεράς Συμμαχίας σπέρνουν τον πανικό και τον τρόμο, επανιδρύοντας τα πιο στυγνά καθεστώτα ,με κύριο εκπρόσωπο τον Μετερνίχ της Αυστρίας.Ο Διαφωτισμός ,οι ιδέες του οποίου αντλήθηκαν από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό , μεταδόθηκε μέσω των παροικιών και στον υπόδουλο Ελληνισμό, με κάποια όμως καθυστέρηση λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούσαν στις τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Ξεκίνησε στην Γαλλία και επεκτάθηκε στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης προετοίμασε το έδαφος για την Γαλλική Επανάσταση, στα μέσα του 18ου αιώνα, που ονομάστηκε «Siècle des lumières. Στους σημαντικούς εκφραστές του Διαφωτισμού τοποθετούνται ο Βολταίρος , ο Μοντεσκιέ, ο Ντιντερό ενώ ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ διατύπωνε τη θεωρία του Κοινωνικού Συμβολαίου, προτρέποντας σε μια Ευρώπη που θα υποστήριζε τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Οι διαφωτιστές πρέσβευαν τον ορθολογισμό και την πίστη στην πρόοδο, αξιώνοντας αλλαγές σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δράσης, στους πολιτικοκοινωνικούς θεσμούς, την οικονομία, την εκπαίδευση και τη θρησκεία. Τάχθηκαν υπέρ της ατομικής ελευθερίας και ενάντια στην τυρρανική διακυβέρνηση και την καταπίεση που ασκούσε η Εκκλησία.

Στον Ελληνικό χώρο κατά την περίοδο 1750–1821, έχουμε και την δημιουργία ενός πνευματικού κινήματος , που ονομάστηκε Νεοελληνικός διαφωτισμός. με κύριους εκπρόσωπους τον Αδαμάντιο Κοραή και τον Ρήγα Φεραίο . Αναπτύχθηκε μια έντονη πνευματική δραστηριότητα γύρω από θεμελιώδεις ιδέες όπως ελευθερία, δικαιοσύνη, ανεξιθρησκεία, αρετή, επιστήμη, με αντικειμενικό σκοπό το φωτισμό των υπόδουλων Ελλήνων, ώστε αυτοί να διεκδικήσουν την απελευθέρωσή τους

Το ολιγοσέλιδο έργο του Κοραή «Υπόμνημα, για την παρούσα κατάσταση των Ελλήνων» αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό κείμενο αυτής της περιόδου. Δημοσιεύθηκε στα Γαλλικά το 1803 και μεταφράσθηκε πολλές φορές στη γλώσσα μας. Ο Άγγλος ιστορικός, Φάϊφ, γράφει: «Το υπόμνημα αυτό, είναι ένα από τα πλέον φωτεινά και ενδιαφέροντα ιστορικά σκαριφήματα, απ’ όσα εγράφησαν ποτέ».

Η «Ελληνική Νομαρχία», είναι ένα πεζογράφημα του 1806,ένας λόγος για την Ελευθερία.Το έργο είναι αφιερωμένο στον Ρήγα που πονά για την κατάντια της πατρίδας του και φέρνει στο προσκήνιο το Ελληνικό πρόβλημα και το ζήτημα της ριζικής ηθικής αναμόρφωσης και της κοινωνικής επανάστασης. Επιτίθεται με οξύτητα κατά της Εκκλησίας, σαν κατεξοχήν συνεργό της τυραννίας και επικρίνει με σφοδρότητα όσους ήταν εχθρικοί απέναντι στην Επανάσταση και πολλές φορές συνεργάζονταν με τους Τούρκους υπακούοντας στο προσωπικό τους συμφέρον. (κοτζαμπάσηδες, Φαναριώτες, υψηλόβαθμους κληρικούς) .

Το έργο χωρίζεται σε 5 μέρη. Στο Α΄ μέρος γίνεται αναφορά στα ελεύθερα πολιτεύματα , καταδικάζεται το καθεστώς της δουλείας και αναφέρεται σε θέματα πολεμικής τέχνης, προσπαθώντας να πείσει τους συμπατριώτες του ότι είναι δυνατή η αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.

Στο Β΄ μέρος που τιτλοφορείται Τύραννοι και δούλοι κατηγορεί τα μοναρχικά καθεστώτα και αναφέρει τις αιτίες της πνευματικής καθυστέρησης του λαού. Κατηγορεί κυρίως τον κλήρο και ζητά να σταματήσει το πνεύμα δεισιδαιμονίας και σκοταδισμού που κυριαρχούσε.

Στο Γ΄ μέρος Η Ελλάδα στα δεσμά της μας περιγράφει την εκμετάλλευση που υφίστανται οι ελληνικές παραγωγικές τάξεις και κυρίως οι αγρότες.

Στο Δ΄ μέρος Οι συνεργοί της τυραννίας παρουσιάζονται τα αίτια που συντηρούν τη σκλαβιά (αμόρφωτο ιερατείο, οι πλούσιοι ξενιτεμένοι που αδιαφορούν για την Ελλάδα) και επιτίθεται ενάντια στο Πατριαρχείο για τα κηρύγματά του περί θεάρεστης δουλείας.

Στο Ε΄ βιβλίο Η ανάστασις του γένους υποστηρίζει πως το γένος πρέπει να στηριχτεί αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις, αν θέλει την ελευθερία του και να μην περιμένει βοήθεια από ξένες δυνάμεις Θεωρεί πλέον πως οι συνθήκες ήταν πρόσφορες για ένα επαναστατικό κίνημα .

Η Εκκλησία υιοθετούσε τον ίδιο τρόπο για να αμυνθεί, εκδίδοντας τον «Λίβελλο κατά των Αρχιερέων». Το 1819 κυκλοφόρησε ένα άλλο φυλλάδιο, με τίτλο «Κρίτωνος Στοχασμοί». Το κείμενο επαναλάμβανε τα γνωστά ηθικά επιχειρήματα και επικαλείτο τις αξίες του Ουμανισμού, εμμένοντας στην συλλογική προσπάθεια για εθνική παλιγγενεσία, ενώ συγχρόνως προέτρεπε τον ανώτερο κλήρο να προσηλωθεί μόνο στα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Με ήπιο τόνο επέκρινε την οικοδόμηση ενός υπερπολυτελούς μεγάρου το οποίο είχε κατασκευάσει ως κατοικία του ο μητροπολίτης Ανδριανουπόλεως, την στιγμή που εκεί δεν υπήρχε σχολείο νεότερης παιδείας. Αυτό θεωρήθηκε προσβλητικό, γιατί έθιγε την εξωτερική λάμψη της Εκκλησίας και το δικαίωμα της προσωπικής άνεσης των επισκόπων. Έτσι, κατόπιν υπόδειξης, του διαβόητου λογοκριτή και επιστάτη, του πατριαρχικού τυπογραφείου Ιλαρίωνος Σιναΐτη, το φυλλάδιο αυτό κάηκε δημόσια στην Κων/πολη, σαν «βλάσφημο» κείμενο.

O Ρήγας Φεραίος (1757–1798) υπήρξε ο Πρωτομάρτυρας, ο οραματιστής, ο κήρυκας του Ξεσηκωμού ο πολιτικός νους, ένας πνευματικός άνθρωπος με ανησυχίες, με αναζητήσεις και άφησε ένα πλούσιο έργο που εμψύχωσε τους σκλαβωμένους Ελληνες. Εκπροσωπεί την ενότητα θεωρίας και πράξης στην επαναστατική πολιτική και στην αναζήτηση μιας κοινωνίας, που ποθούσε αλλαγή, ισότητα και ελευθερία. Στο πρόσωπό του όλοι έβλεπαν, τον Ηγέτη του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος όλης της σκλαβωμένης Ελλάδος , αλλά και τον άνθρωπο, που πίστευε ότι η εθνική ανάταση θα γινόταν με σημείο αναφοράς την Αρχαιότητα και αγωνιζόταν να φωτίσει και να διαπαιδαγωγήσει τον Ελληνικό λαό και επιδιώκει μέσα από το μεταφραστικό και το πρωτότυπο συγγραφικό του έργο που χαρακτηρίζεται από ένα κοινωνικό, ηθικο-φιλοσοφικό, παιδαγωγικό, επιστημονικό και πολιτικό προσανατολισμό, να διαπαιδαγωγήσει τους Ελληνες και να τους προετοιμάσει για τη διεκδίκηση της ελευθερίας τους. Σημαντικό είναι το έργο του Φυσικής Απάνθισμα, με το οποίο προσπαθεί να εμφυσήσει στους συμπατριώτες του την ορθολογική σκέψη μέσω των φυσικών επιστημών. «Το σχολείον των ντελικάτων εραστών» .

Εχουμε επίσης και την έμμετρη σάτιρα, του «Ρωσαγγλογάλλου», την οποία ο Αξελός και μερικοί άλλοι μελετητές αποδίδουν στον ίδιο τον Ρήγα. Κατά τη γνώμη του Αξελού «η γλώσσα και η τεχνική του ποιήματος, είναι ίδια, ή περίπου ίδια, με τα θεωρούμενα γνήσια έργα του Ρήγα,γιατί φαίνεται το ίδιο ανελέητος και στους εσωτερικούς εχθρούς και στους Ρωσσαγγλογάλλους, που μόνο λόγια και υποσχέσεις ήξεραν να δίνουν στους βασανισμένους Έλληνες». Καταγράφεται και σατιρίζεται η νοοτροπία του τότε κοινωνικού κατεστημένου, που κατά κάποιο τρόπο έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας με τη διαχρονική της μορφή.

Στη θεατρική σκηνή, παρουσιάζονται τρείς περιηγητές, που φθάνουν στην Ελλάδα από Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία. Έχουν ακούσει πολλά για το αρχαίο κλέος, την κατάντια της από τον τύραννο κατακτητή και τον πόθο του Ελληνα να θυμηθεί και να τιμήσει το ιστορικό του παρελθόν. Επιθυμούν να μάθουν, να πληροφορηθούν για την κρατούσα κατάσταση και προφανώς επιστρέφοντες στις πατρίδες τους, να γίνουν κήρυκες και αρωγοί, στα πάθη του λαού αλλά δυστυχώς έρχονται σε επαφή μόνο έναν αρχιερέα, έναν Φαναριώτη, έναν έμπορο, και έναν προεστό. Λείπει όμως ο λόγος και ο πόθος του υπόδουλου για τη λευτεριά.

Ο Κληρικός: «Αυτή του Τούρκου η τυραννία,\ Σ΄εμέ είναι η ζωή μακαρία. /

Αφού το ράσο τούτο φόρησα,/ Πλέον τινά ζυγόν δεν γνώρισα./»

Ο Φαναριώτης: «Της Ελλάδος η ελευθερία,/ Εις εμέ είναι πτωχεία.»

Ο έμπορος: «Ημείς το πλείστον μέρος εκ των πραγματευτών,/ Θέλομεν πάντα άσπρα κι ας έχομεν ζυγόν.»

Ο προεστός: «Άχ, το γένος μου πολλά με κατατρέχει/ Αυτό φίλοι μου το παράπονον έχω,/ Και εις τους Τούρκους δια τούτο προστρέχω.»

Άλλα βιβλία του, γεωγραφικού και εθναγωγικού προσανατολισμού, ήταν » τον «Νέον Ανάρχασιν», τον «Ηθικόν Τρίποδα» (α.΄»Τα Ολύμπια», β.΄ «Η Βοσκοπούλα των Άλπεων», γ.΄ «Ο Πρώτος Ναύτης» ), ακόμα περιλαμβάνει τη «Χαλκογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Η έκδοση αυτή της εικόνος του Μ. Αλεξάνδρου μοιράστηκε σε 1.200 αντίτυπα στους Έλληνες και είχε αναμορφωτικό χαρακτήρα για τους σκλαβωμένους, διότι θα τους θύμιζε τα κατορθώματά του, την ανδρεία του, την αγωνιστικότητά του.Η εικόνα από μόνη της ήταν αρκετή για να ζωντανέψει το θρύλο του Μεγαλέξανδρου και ν’ αναζωπυρώσει την εθνική περηφάνεια και τον πατριωτικό ζήλο των υποδούλων Ελλήνων , που πρόσμεναν με λαχτάρα ν’ αναφανεί κι ανάμεσά τους ο αντάξιος απόγονος ή μιμητής του μεγάλου Μακεδόνα τιμωρός των Ασιατών και λυτρωτής του Γένους» . Ήταν τέτοιος ο πόθος που αναζωπυρώθηκε στις καρδιές των Ελλήνων που σε ένα βιβλίο του Αρριανού, «Αναβάσεως Αλεξάνδρου» που στάλθηκε στην Σχολή Ζαγοράς στη τελευταία σελίδα του γράφει: «Ανάστησε, Θεέ μου, έναν Αλέξανδρον Μακεδόνα να ελευθερώσει την αθλίαν Ελλάδα μας.

Γι’ αυτό εξ άλλου ο Ρήγας στον Ύμνο Πατριωτικό, προσκαλεί τον Μ. Αλέξανδρο να βγει από τον τάφο και να δει τους απογόνους του, που είναι αντάξιοί του και με ανδρεία πολεμούν και κατατροπώνουν τους εχθρούς τους.

«Αλέξανδρε, τώρα να βγής

από τον τάφον, και να ιδής

των Μακεδόνων πάλιν

ανδρείαν την μεγάλην,

πώς τους εχθρούς νικούνε,

με χαρά στη φωτιά!».

Επίσης ο Ρήγας το όνομα του Μ. Αλεξάνδρου το αναγράφει με κεφαλαία γράμματα στο περιθώριο του φύλλου 12 της Χάρτας της Ελλάδος .Στο φύλλο 9 στο Γρανικό ποταμό σημειώνει «εδώ ενίκησε πρώτον ο Αλέξανδρος τον Δαρείον» και στο φύλλο 8 στην πόλη Πέλλα σημειώνει «Αλεξάνδρου πατρίς». Η προσωπογραφία του Μ. Αλεξάνδρου περιβάλλεται από τέσσερις παραστάσεις «τα τριγυρινά εικονίσματα», όπως τα αποκαλεί ο Ρήγας, Το 1. της θριαμβευτική είσοδό του στην Βαβυλώνα. 2. την φυγή των Περσών στον Γρανικό ποταμόν . 3. την ήττα του Δαρείου και 4. την οικογένεια του νικημένου του βασιλιά στα πόδια του Αλεξάνδρου

Στις τέσσερις γωνίες χαράσσονται επίσης οι μορφές των στρατηγών του Μ. Αλεξάνδρου: Αντίγονος, Κάσσανδρος, Πτολεμαίος και Σέλευκος.

Την εποχή δε του θριάμβου του Ναπολέοντα , όπου όλοι τον υμνούσαν ως ελευθερωτή, ο Ρήγας δεν έγραψε υπέρ του ούτε μία λέξη ούτε ένα στίχο γι΄αυτόν . Αντί αυτού τύπωνε την εικόνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τονίζοντας την ανδρεία του και προσφέροντάς τον ως πρότυπο στους σκλαβωμένους Ελληνες, για την πορεία της ελευθερώσεώς τους, ότι μόνοι τους θα την αποκτήσουν, χωρίς να προσβλέπουν στων ξένων τη βοήθεια.

Επηρεασμένος από τον άνεμο της ελευθερίας που πνέει στην Γαλλία και τη δυτική Ευρώπη στα τέλη του 18ου αιώνα, τυπώνει μια σειρά από χάρτες,μεταξύ των οποίων και τη Μεγάλη Χάρτα της Ελλάδος, όπου παρουσιάζει την έκταση και την ακτινοβολία του Ελληνισμού, καθώς και βιβλία με πατριωτικό περιεχόμενο. Ο Ρήγας οραματιζόταν κοινή εξέγερση όλων των βαλκανικών λαών εναντίον του δυνάστη και την ίδρυση μιας πανβαλκανικής Ελληνικής Δημοκρατίας. Τρία έτη ο Άνθιμος Γαζής επιμελήθηκε μίας νεώτερης έκδοσής της, μικροτέρων διαστάσεων, με την ονομασία Πίναξ γεωγραφικός της Ελλάδος

Αλλα βιβλία του καθαρά πολιτικο-επαναστατικά και εθνεγερτικά ήταν » Νέαν Πολιτικήν Διοίκησιν των κατοίκων της Ρούμελης, της Μ.Ασίας, των Μεσογείων Νήσων και της Βλαχομπογδανίας » που περιλάμβανε (α.΄»Η Επαναστατική Προκήρυξις», β.΄ «Τα Δίκαια του Ανθρώπου», γ.΄»Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας», δ.΄ » Ο Θούριος «) και το «Στρατιωτικόν Εγκόλπιον»(α.΄ Εγχειρίδιον της Τέχνης του Πολέμου και Στρατιωτικοί Κανονισμοί κατά τον Στρατάρχην Khevenhuller, β,΄»Δύο Επαναστατικά Τραγούδια»). Ποιος δεν ξέρει τον « ΘΟΥΡΙΟ» που τόσο ενθουσιασμό προκαλούσε στις καρδιές των Ελλήνων που λαχταρούσαν για Ελευθερία, που το άκουσμά του μετέβαλλε από «ραγιάδες σε υπερανθρώπους» Ο Παλαμάς γράφει σχετικά: » Ο άνθρωπος αυτός δεν γράφει στίχους, σαλπίζει στίχους», » Ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης, το χαρακτήρισε ως «Το ιερότερο άσμα της φυλής μας»

Εν τω μεταξύ η εμπορική τάξη ιδρύει σχολεία στην υπόδουλη Ελλάδα, διδάσκει τις νέες θετικές επιστήμες, καλλιεργεί το θετικό και κριτικό πνεύμα, μυεί τους υπόδουλους στα Ιδανικά της Εθνικής και Κοινωνικής Ελευθερίας και συγκροτεί στην Οδησσό της Ρωσίας ήδη από το 1814 τη ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ και αποτέλεσε τον πρώτο Ιδεολογικό και Οργανωτικό πυρήνα της Επανάστασης. οι Φιλικοί θα καταφέρουν να συσπειρώσουν τους πιο αφυπνισμένους έλληνες της διασποράς, αλλά παράλληλα θα επιχειρήσουν το ..Ιστορικό άλμα, ΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ εναντίον των Οθωμανών κατακτητών.

Στο στρατηγικό σχέδιο που είχαν συντάξει οι Φιλικοί για την οργάνωση και διεξαγωγή του αγώνα εντασσόταν η δημιουργία στη Μολδοβλαχία επαναστατικής κατάστασης, που θα παραπλανούσε τον εχθρό και θα βοηθούσε στη δημιουργία αντιπερισπασμού.

Την ίδια στιγμή, οι Φαναριώτες, οι μεγαλέμποροι, και οι κοτζαμπάσηδες, ασχολούνταν μόνο με τον πλουτισμό και την καλοπέρασή τους, έτσι ότι μια επικείμενη απελευθερωτική εξέγερση, θα είχε τρομερές επιπτώσεις σ’ αυτούς, γιατί θα έχαναν τα προνόμια, που τους είχαν παράσχει οι Τούρκοι και οι περιουσίες τους θα χανόταν . Οι Τούρκοι τηρούσαν στο ακέραιο τις συμφωνίες που είχαν κάνει τόσο μ’ αυτούς όσο και με το Πατριαρχείο αλλά είχαν την απαίτηση να της τηρεί και η άλλη πλευρά, και αν αθετούσαν τις συμφωνίες, το τίμημα ήταν ο θάνατος.

Οι συνθήκες ζωής δε των υποδούλων ήταν άθλια . Οι Ελληνες δεινοπαθούν κάτω από του Τούρκικο ζυγό με την επιβολή από τους κατακτητές δυσβάσταχτων φόρων , με περιορισμούς, τις καταπιέσεις,τις ταπεινώσεις που υφίσταντο. Το παιδομάζωμα ο εξισλαμισμός υποχρεωτική ναυτολογία , πειρατεία είναι μερικά από αυτά.

Ο Γρηγορίος ο Ε όμως συνέχιζε να καταδικάζει οποιαδήποτε απόπειρα εξέγερσης των Ελλήνων και επιτέθηκε κατά του Ρήγα πριν ακόμα συλληφθεί και κυκλοφόρησε εναντίον του ένας λίβελος με τον τίτλο «Πατρική Διδασκαλία» και αποδίδεται στον Αθανάσιο Πάριο, που κρυμμένος πίσω από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων ‘Ανθιμο, καλεί τους Έλληνες να μείνουν υπόδουλοι στους Τούρκους και να μην επιθυμούν την ελευθερία τους, δυσφημήζοντας τις φιλελεύθερες ιδέες του Διαφωτισμού.

Ο Κοραής απέναντι σε εκείνη την αμορφωσιά, τον ραγιαδισμό και την δεισιδαιμονία, υποχρεώνεται να πολεμήσει με δικά του όπλα.Απάντησε βγάζοντας την «Αδελφική Διδασκαλία», προκειμένου να αντικρούσει απόψεις τους και να καταρρίψει τα επιχειρήματα της εκκλησίας «υπερασπίζει και δικαιολογεί την τυραννίαν των Τούρκων, (των οποίων) ανερυθριάστως σπουδάζει να συγκαλύψει την ασχημοσύνην, μήτε εντρέπεται να μας διδάσκη την εις αυτούς υποταγήν, ήγουν να υποφέρωμεν τας αδικίας, τας αρπαγάς, τας ασελγείας, τέλος και να τουρκίσωμεν προτιμότερον, παρά να φύγωμεν την τυραννίαν αυτών». «,. Το «Συνέκδημον Ιερατικόν», μιλούσε για την δεισιδαιμονία, την τιτλομανία και την ηθική κατάπτωση μέρους του κλήρου, γράφοντας χαρακτηριστικά: «O φίλαρχος ιερωμένος καταντά εις φονικόν τύραννον, ο φιλόπλουτος εις αισχροκερδή γόητα και ο φιλήδονος γίνεται ίππος θηλυμανής». Το 1839 το βιβλίο καταδικάστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Συνεχίζει να κατακεραυνώνει τον συντάκτη της Πατρικής Διδασκαλίας που διέπραττε «την φρικτήν βλασφημίαν ονομάζων τον Σουλτάνον “πρύτανιν των αγαθών”», αντιλέγοντας:

«Ας μας ειπή ο φιλόσοφος αυτός αν ευρίσκεται ή ευρέθη πού ποτε καμμία δημοκρατία, αριστοκρατία, βασιλεία ή και τυραννία οποιαδήποτε άλλη, όπου εχύθη τοσούτον αθώον αίμα, όσον έχυσαν μέχρι του νυν οι Τούρκοι. όπου επράχθησαν τοσαύται αρπαγαί, ληστείαι, καταδυναστείαι γυναικών, παρθένων και παίδων βίαι, όσαι πράττονται κατά πάσαν ώραν εις την οθωμανικήν επικράτειαν

Προσπαθεί επίσης να σκιαγραφήσει και την άθλια κατάσταση των Ελλήνων επί τουρκοκρατίας προκειμένου να αφυπνίσει τον σκλαβωμένο Ελληνισμό. «Είναι εις όλους γνωστόν εις πόσην ακμήν έφθασε την σήμερον των Τούρκων η τυραννία. Οι ταλαίπωροι Γραικοί δεν είναι πλέον κύριοι μήτε κτημάτων, μήτε τέκνων, μήτε των ιδίων αυτών γυναικών. Η τιμή και η ζωή των κρέμαται από την θέλησιν όχι μόνον αυτού του πρωτοτυράννου, αλλά και εκάστου από τους ελαχίστους αυτού δούλους. Τις δεν ηξεύρει το πλήθος των Γραικών της Κρήτης, όσοι δια να φύγωσι τα τοιαύτα δεινά, ηναγκάσθησαν να αρνηθώσι την πατρικήν αυτών θρησκείαν. Τις αγνοεί τας βίας και τας αρπαγάς των παρθένων, των παίδων, όσαι καθ’ ημέραν συμβαίνουσιν εις την Θεσσαλονίκην, ώστε να αναγκάζονται οι άθλιοι γονείς να μακρύνωσιν από την ασέλγειαν των βδελυρών Γιανιτσάρων. Τις δεν έφριξεν ακούων την καταδυναστείαν και τους αφορήτους φόρους όσους οι κατά πάσαν την Tουρκικήν Eυρώπην ευρισκόμενοι Γραικοί βιάζονται να πληρώσωσι; Τις δεν εθρήνησε τους εκτοπισμούς και τας μετοικεσίας τοσούτων Γραικών, όσοι μην υποφέροντες πλέον τον Οθωμανικόν ζυγόν, εσκορπίσθησαν, εις διαφόρους τόπους της Ευρώπης». είναι πράξη και όχι δόγμα.

Γράφει σε μια περίοδο που η κατάσταση στους σκλαβωμένους Έλληνες, ιδίως στους κατοίκους της υπαίθρου, ήταν τραγική. Εκτός των άλλων, οι άνθρωποι αυτοί ήσαν και υποχείρια πολλών γυρολόγων μοναχών, οι οποίοι με διάφορα ξόρκια και μεταφέροντας μαζί τους ανθρώπινα λείψανα τα οποία βάφτιζαν «ιερά», έλεγχαν τις συνειδήσεις των δυστυχισμένων ραγιάδων «για το καλό τους» και πάντα με το αζημίωτο .

Αντίθετα από τον Ρήγα, εξαιτίας της υπάρχουσας κοινωνικής κατάκρισης, της στοιχειώδους έλλειψης παιδείας και των επικρατουσών προλήψεων και δεισιδαιμονιών ο Κοραής εξαναγκάστηκε να ενεργήσει τελείως ορθολογιστικά, με απόλυτη ρεαλιστική αίσθηση και χωρίς κανένα ίχνος ενθουσιασμού. Ετσι στον τομέα της Θρησκείας δεν διατυπώνει ακραίες πεποιθήσεις. Προτρέπει τους Έλληνες να κρατηθούν «μακριά και από τη Σκύλλα της αθεΐας και από τη Χάρυβδη της δεισιδαιμονίας», και ότι η Αρετή είναι πράξη και όχι δόγμα.

Πρωτεργάτης δε του Ελληνικού Διαφωτισμού αγωνίστηκε με πάθος για την αφύπνιση του σκλαβωμένου ελληνισμού.Κινητοποίησε φιλελληνικούς κύκλους, έκανε γνωστό το πρόβλημα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αγωνίστηκε γιά την μόρφωση του ελληνικού έθνους και εμψύχωνε τους Ελληνες με τα κείμενα του. Η περίφημη επιστολή «Πολιτικαί παραινέσεις» προς τους Έλληνας με την οποία τόνιζε ότι το σημαντικότερο είναι η ενότητα του ελληνικού έθνους. Τότε μόνο θα τους συμπαρασταθούν οι Ευρωπαίοι στον αγώνα τους για την ανεξαρτησία.. Μετέφρασε αρχαία κείμενα και δημοσίευσε άρθρα του στο Λόγιο Ερμή. Μάλιστα εγκατέλειψε την Ιατρική και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στον αγώνα του για την αφύπνιση του Ελληνικού έθνους.

Οι Έλληνες μαθαίνουν για την καταγωγή τους και αρχίζουν να κατανοούν ποιοι είναι, γνωρίζοντας σιγά – σιγά αλλά σταθερά το αρχαιοελληνικό μεγαλείο. Πάρα πολλοί Έλληνες, ιδίως οι νέοι, αλλάζουν τα ονόματά τους. Τα οικογενειακά ονόματα διαφοροποιούνται και τα βαπτιστικά εγκαταλείπονται. Όλα αντικαθίστανται από αρχαιοελληνικά. Το 1817 στις Κυδωνίες ( Αϊβαλί), οι μαθητές του σχολείου αποφασίζουν και συντάσσουν ένα σχετικό ψήφισμα: «θα ομιλούμε αρχαία ελληνικά». Στην Πελοπόννησο όλοι οι Ελληνες δάσκαλοι έδιναν και στους μαθητές τους ονόματα των προπατόρων μας ονόματα των μεγάλων ανδρών, καύχημα των αιώνων».

Ο Αλή Πασάς μάλιστα το παρατήρησε : «εσείς οι Έλληνες, κάτι μεγάλο έχετε στο κεφάλι σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Πέτρο, Κώστα, παρά Λεωνίδα, Διομήδη, Θεμιστοκλή. Σίγουρα, κάτι μαγειρεύετε». Όταν το «κακό» παραγίνεται, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε καταδικάζει με αυστηρή εγκύκλιό του αυτήν την καινοτομία, χαρακτηρίζοντάς την «αντιχριστιανική». Απαγορεύει με την απειλή αναθέματος, ή ακόμη και αφορισμού, την Ελληνική ονοματοθεσία και συγχρόνως καταδικάζει ακόμα και την απλή αναφορά στα αρχαιοελληνικά ονόματα.

Ο Κοραής πληροφορείται την εγκύκλιο και εκφράζει αγανακτισμένος την γνώμη του. «Ταλαίπωρον γένος! Εξ οίων εις οία! Και τούτο, κατά την δεκάτην ενάτην εκατονταετηρίδα! οπότε, μέγα μέρος του γένους, κινείται εις το να επιστρέψει ανάπαλιν, από τα τελευταία ταύτα ελεεινά οία, εις τα προγονικά οία. Ο Ελληνισμός αισθάνεται ώριμος για τα μεγάλα έργα. Ικανός να ακολουθήσει τον δρόμον, τον οποίον χάραξαν οι ένδοξοι πρόγονοί του. Ο Αγών είναι επί θύραις».

Το Πατριαρχείο που καταπολεμούσε και προσπαθούσε να αφαιρέσει την Ελληνική Εθνικότητα και να σπάσει τους αρχαίους προγονικούς δεσμούς αίματος προσπαθεί με λύσσα να σταματήσει την Επανάσταση . «εξ’; όλων αυτών είναι νομίζω αναμφισβήτητον, ότι ο ανώτατος κλήρος του έθνους, υποπέσας ενωρίς υπό την υλικήν εξάρτησιν της τουρκικής εξουσίας, απεμακρύνθει του συνόλου του έθνους και με μυρίους δεσμούς συνδεδεμένος, προς την κρατούσαν τάξιν πραγμάτων, κατέστη φυσικός τύραννος των Ελλήνων .

Μόλις κηρύχτηκε η επανάσταση στη Μολδαβία από τον Μιχαήλ Βόδα – Σούτσο και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη ο Πατριάρχης και όλη η Σύνοδος τους αφορίζει. Ο αφορισμός ισχύει ακόμη και δεν έχει αρθεί . Αποκαλεί τον Βόδα «τέρας, έμψυχον αχαριστίας» και τον Υψηλάντη «αγνώμονα» και τους δυο μαζί «ματαιόφρονες», «αχρείους και κακόβουλους», «κακοποιούς», κλπ. και τους καταριέται να είναι «αφορισμένοι και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και άλυτοι μετά θάνατον και τυμπανιαίοι». «Πατάξαι Κύριος αυτούς, τη ψυχεί, τω πυρετώ, τη ανεμοφθορία, και τη ώχρα». Είχαν ήδη προηγηθεί και άλλοι αφορισμοί γνωστών Διαφωτιστών, (Πίκκολος κλπ), ενώ το 1819 αφορίστηκαν η… Άλγεβρα, η… Τριγωνομετρία, και οι… Λογάριθμοι, ενώ ο λογοκριτής-επιστάτης, του πατριαρχικού τυπογραφείου Ιλαρίων Σιναΐτης «έδωκε γνώμην, να παιδευθούν με ποινήν θανάτου, πέντε – έξ από τους θέλοντας να ενσπείρουν επανάστασιν, δια να σωφρονισθούν οι άλλοι». Αξίζει να αναφέρουμε το όνομα του Ευγένειου Καραβία, από την Ιθάκη, μητροπολίτη Αγχίαλου στην μαύρη θάλασσα, που αρνήθηκε να υπογράψει τον αφορισμό και να τον διαβάσει δημοσίως γι΄αυτό βασανίστηκε άγρια και κρεμάστηκε.

Ο Ρήγας και οι σύντροφοί του, συνελήφθησαν στην Τεργέστη από τις Αυστριακές αρχές που ανακοίνωσαν, ότι η σύλληψη του Ρήγα έγινε κατόπιν «κατόπιν εμπιστευτικών καταγγελιών».. Ποια συμφέροντα εξυπηρετούσε η σύλληψή του; Και γιατί δεν έγινε καμμία προσπάθεια από τον Πατριάρχη να μην παραδοθεί ο Ρήγας στους Τούρκους που ζητούσαν επίμονα από τους Αυστριακούς, το κεφάλι του Ρήγα για να το δωρίσουν στον Σουλτάνο. Ο Γιάννης Κορδάτος, στο βιβλίο του «Ο Ρήγας και η Βαλκανική Ομοσπονδία» γράφει: «ηθικοί αυτουργοί, στη δολοφονία του Ρήγα είναι το Πατριαρχείο και οι Φαναριώτες.

Ο μοναχός Κύριλλος ο Λαυριώτης στον «Κώδικας Κυρίλλου του Λαυριώτου», που φυλάγεται Βιβλιοθήκη του Θεολογικού Φροντιστηρίου, του Πανεπιστημίου Αθηνών γράφει με φανατισμό ότι ο Ρήγας ήταν «διεφθαρμένος την φρέναν» και οι σύντροφοί του «ακαίρως και αφρόνως σπουδάσαντες». «και ο παράφρων Ρήγας, που εξέδιδε εγκύκλια επαναστατικά γράμματα χωρίς την ευδοκία του Χριστού, είχε τον θάνατο που του ταίριαζε. Κι αυτός και οι συνωμότες του έγιναν τροφή των ψαριών στον ποταμό Ίστρο (Δούναβη). Και ύλη της αιωνίου κολάσεως κατά του Χριστού λυττήσας, δεν ήταν ούτε Χριστιανός, ούτε Εβραίος, αλλά ο ίδιος ο διάβολος που παρουσιάστηκε με ανθρώπινη μορφή». Την ίδια εποχή , ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Ιερόθεος στέλνει μια επιστολή στους κατοίκους της Πάργας: «ακούετε και ακολουθείτε, ως μανθάνω, τας συμβουλάς του Περαιβού, ο οποίος σας απατά. Δεν ηξεύρετε, ότι αυτός, με κάποιον Ρήγα Θεσσαλόν και μερικούς άλλους παρομοίους λογιωτάτους, συνεννοούμενοι με τους Φραντζέζους, εσκόπευαν να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιοτάτου σουλτάνου μας; Αλλά ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των, με θάνατον όπως τους έπρεπε. Μόνον δε ο Περαιβός εσώθει, δια τας ιδικάς σας αμαρτίας».

Από την πλευρά του ,στη διακήρυξή του ο Υψηλάντης «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος» στις 24 Φεβρουαρίου 1824 από το στρατόπεδο του Ιασίου, χαρακτηριστικά κατέληγε «Ας καλέσωμεν λοιπόν εκ νέου, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Ελληνες, την ελευθερίαν εις την κλασικήν γήν της Ελλάδος! Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των Πατέρων μας, οι οποίοι δια να μας αφήσωσιν ελευθέρους επολέμησαν και απέθανον εκεί…οίτινες κατέκοψαν τοσάκις τους αναριθμήτους στρατούς των βαρβάρων Περσών, των οποίων τους βαρβαρωτέρους και ανανδροτέρους απογόνους πρόκειται εις ημάς σήμερον, με πολλά μικρόν κόπον να εξαφανίσωμεν εξ ολοκλήρου» .

Η Επανάσταση στην κυρίως Ελλάδα άρχισε την 21η Μαρτίου 1821 και εδραιώθηκε την 23η Μαρτίου, με την απελευθέρωση της Καλαμάτας από τον Κολοκοτρώνη, τον Πετρόμπεη και τους Μανιάτες. Η υποτιθέμενη κήρυξη της Επανάστασης στην Μονή της Αγίας Λαύρας από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, την 25η Μαρτίου, φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και δεν αναφέρεται ούτε καν στα απομνημονεύματα του ίδιου του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Η «Ιστορία» της Εκδοτικής Αθηνών (τόμος 12ος, σελίδα 83) γράφει: «Η ιστορική όμως αλήθεια απέχει πολύ από το θρύλο… Ούτε στις 25 Μαρτίου, αλλά ούτε και στις 21 που έγινε η πρώτη πολεμική επιχείρηση, βρίσκονταν κανείς στην Αγία Λαύρα. Για όλη την δράση του Παλαιών Πατρών Γερμανού, ο ιστορικός Τάκης Σταματόπουλος, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, χωρίς θρύλους».

Η πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων απέναντι στην ελληνική επανάσταση

Οι Μεγάλες Δυνάμεις με την Ιερή Συμμαχία : Μια συνθήκη- συμμαχία των Αυτοκρατόρων της Ευρώπης που σκοπό είχε να μην αφήσει κανένα λαό να ξεσηκωθεί εναντίον των κατακτητών ή εναντίον της απόλυτης μοναρχίας. Ιδρύθηκε το 1815, μετά την ήττα του Ναπολέοντα από τους μονάρχες της Ευρώπης θέλουν να καταστείλουν τα απελευθερωτικά κινήματα και η ελληνική περίπτωση τις γέμιζε ανησυχίες γιατί απειλούσε την πολυπόθητη ισορροπία για την ευρωπαϊκή ήπειρο και τη διατήρηση της τάξης.

Οι λόγοι που η Ελλάδα αποτελούσε ξεχωριστή περίπτωση ανάμεσα στα επαναστατικά κινήματα της εποχής, και τις συσπείρωσαν ενάντια ήταν ότι η Ελλάδα αποτελούσε γέφυρα ανάμεσα στις δύο ηπείρους και, δεύτερον, η ανατροπή του status quo με τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δημιουργούσε νέες και απρόβλεπτες δυναμικές στην περιοχή, μια και δεν θα φοβόταν την κάθοδο των Ρώσων στην Μεσόγειο, έχοντας μάλιστα και την υπόνοια ότι την Ελληνική Επανάσταση την είχαν υποκινήσει οι Ρώσοι . Υπουργός Εξωτερικών του τσάρου ήταν ο Καποδίστριας. Ιδιαίτερα η Αγγλία έβλεπε ότι μια ανεξάρτητη και ελεύθερη Ελλάδα θα ήταν ανταγωνιστική ναυτική δύναμη για τα συμφέροντα της . Γνωστή είναι η βοήθεια που προσέφεραν στον ανεφοδιασμό των Τούρκων σε διάφορες πολιορκίες οι άγγλοι πρόξενοι που μετατρέπονταν άλλοτε σε κατασκόπους και άλλοτε σε αντιπροσώπους εμπορικών εταιρειών εφοδιάζοντας με αγαθά και πολεμικό υλικό την Υψηλή Πύλη αφού οι Τούρκοι ήταν ξένοι με την θάλασσα χρησιμοποιούσαν άγγλους αξιωματικούς στα πλοία τους.

Οσο για τα δάνεια που μας δώσανε οι «φίλοι μας», στην Αγγλία οι αδελφοί Ρικάρντο καί οι Ρότσιλντ στην Γαλλία θησαυρίσανε εκμεταλλευόμενοι τίς ανάγκες τον επαναστατημένου ‘Ελληνικού Έθνους, γιά όπλα καί τρόφιμα.

Τά χρήματα πού προκαταβολικά άρπάξανε οι ‘Εβραίοι σέ τόκους, μεσιτείες καί προμήθειες ήσαν τόσον τεράστια, ώστε προκαλέσανε τήν άντίδρασι των Φιλελλήνων Ευρωπαίων. Οι Ρικάρντο γιά νά δώσουν δάνεια, έλαβαν άπό μας προμήθεια περίπου διπλασίαν άπ όσα χρήματα είχαν συλλέξει στην Ευρώπη όλοι οι Φιλέλληνες!! TIMES της 5 Σεπτ. 1826 οι όποιοι γράφουνε ότι «οι κύριοι Ρικάρντο τσεπώσανε (havepocteted) 64.000 Λ.» καί στίς 15 Σεπτ. 1826 σχολιάζουν:

«τό δελεαστικό ποσό πού επεφύλαξαν δι εαυτούς οι εκδότες του δευτέρου δανείου (ανερχόμενο σέ 64.000 Α.) είναι σχεδόν διπλάσιον άπό τίς εθελοντικές συνεισφορές όλων των φιλελλήνων στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων των συνεισφορών των επιτροπών καί των συλλόγων τών σχολών καί τών πανεπιστημίων, τών φιλο-κλασσικών κυριών καί τών ευεργετικών πριγκήπων, τών ιερέων, καλλιτεχνών, φιλοσόφων καί πολιτικών – τού προϊόντος τών συναυλιών καί τών εράνων στίς εκκλησίες»!!!

Ναί, βέβαια μας δώσανε δάνειο οι Εβραίοι καί μας γδάρανε ζωντανούς μέ τους υπερβολικούς τόκους καί τίς πρωτοφανείς προμήθειες και τό 1826 ζητήσανε γιά έγγύησι τοκογλυφικών δανείων μέρος τής ‘Ελλάδος!! Ό καθηγητής ‘Ανδρεάδης στό βιβλίο του «’Ιστορία τών εθνικών δανείων»

Οι ‘Εβραίοι Ρότσιλντ γιά νά μας παρασύρουν νά δανεισθούμε από αυτούς μας έκαναν αρχικά μιά δωρεά καί κατόπιν δανείσανε τήν Ελλάδα μέ βαρύτατους όρους, με ληστρικά ωφελήματα, μεσιτείες, έξοδα εκδόσεως! και με την εγγύηση των τριών Δυνάμεων.

Κάθε ομοιότητα με τα σημερινά πρόσωπα και πράγματα δεν είναι συμπτωματική.

Το χρονικό της άσβεστης φλόγας της Ελληνικής ψυχής και η πορεία της απελευθέρωσης προς την δόξα!

Η Παρέα

Αρχείο:Greek fighter on horseback.jpg

ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ

 

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΝ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΤΕΙΤ ΝΤΙΠΑΡΤΜΕΝΤ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΗ  ΣΗΜΕΡΑ Η ΗΓΕΣΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΣΚΕΦΘΕΙ

 

 

 ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ

     Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 

Οι κάτοικοι του Αιγαιατικού χώρου   είναι οι πρώτοι άνθρωποι που δημιούργησαν τον πρώτο  παγκόσμιο  Πολιτισμό και είναι γηγενείς. Το Αιγαίον  Λίκνον του Δυτικού Πολιτισμού   αλίμονο αν πέσει σε χέρια τουρκομογγόλου εχθρού .  Οι κάτοικοι του Αιγιείς  πήραν  έκτοτε  διάφορα  ονόματα όπως: Πελασγοί , Αχαιοί, Δωριείς, Αιολείς,  Ίωνες κ.α  και βραδύτερον  Έλληνες.  Στην ουσία  πρόκειται για τον ίδιο  γηγενή λαό κάτοικο εσαεί της περιοχής από αμνημονεύτων χρόνων. Μόνο το Ελληνικό Έθνος έχει καταγράψει  τρεις Κατακλυσμούς : ( Ωγύγου , Δευκαλίωνος- Πείρας και   Δαρδάνου). Συνδέονται με μεγάλες γεωλογικές μετατοπίσεις , προξένησαν δομικές  φυσικές, πολιτισμικές  αλλά και πληθυσμιακές καταστροφές  και  των νησιών τις εμφανίσεις και    κατακρημνίσεις

Προκατακλυσμιαίος Πολιτισμός 

Αναφερόμαστε σε συμβάντα προ 12.000 ετών και στον Κατακλυσμό  που της Χρυσής Εποχής διέκοψε τον Πολιτισμό  και διαίρεσε την ιστορία σε προκατακλυσμιαία και μετά τον κατακλυσμό. Στον μετακλυσμιαίο πολιτισμό συνέβησαν δύο κύρια γεγονότα  κοσμογονικά το 2.300  και τον 16^ον αιώνα προ εποχής,  αλλά δεν θα ασχοληθούμε σήμερα  με αυτά

Τότε άλλαξε μορφή η Μεσόγειος Σε απροσδιόριστο χρόνο στο απώτατο παρελθόν συνέβησαν κοσμικές διαταραχές και τεραστίας εκτάσεως φοβερές καταστροφές, αυτές  άλλαξαν τη μορφή της Μεσογείου και της Ασίας, Σιβηρίας , Ανταρκτικής , Ατλαντικού και ίσως ολόκληρης της υδρογείου. Με αυτά συμφωνούν κορυφαίοι αστρονόμοι , γεωλόγοι και ερευνητές όπως ο Σαρλ Μπερλίτς «Μυστήρια από ξεχασμένους κόσμους¨. Τούτο υπαινίσσεται και ο  Ησίοδος όταν  αλληγορεί   την Χρυσή Εποχή  και τον πόλεμο Θεών, Τιτάνων και Γιγάντων και έφερε την παρακμή και το νέο γένος «το ασημί» .Τότε άλλαξε πιθανώς η μορφή της Μεσογείου , Μ. Ασίας , Β. Αφρικής και Ν. Ευρώπης, τούτο  αναφέρεται στις μυθολογίες   των αρχαίων λαών ( σήμερον όλοι  έχουν εκλείψει) με εξαίρεση τον Ελληνικό  , τα αρχεία της ιστορίας κρατάει σαν  μάρτυρας  αυτόπτης.

Αιγηίδα: ο Επίγειος Παράδεισος Κατά τους γεωλόγους το Αιγαίο ήταν εκτεταμένη περιοχή με οργιώδη  βλάστηση ,   ένας πραγματικός  επίγειος παράδεισος, με ποικιλία αγρίων ζώων και φυτών  στης Χρυσής Εποχής την άνθιση   .  Στην παραδείσια  Αιγηίδα ενεφανίσθη ο πρώτος άνθρωπος κυνηγός προ αμνημονεύτων  ετών  ,σύμφωνα με  τα συμπεράσματα   των γεωλόγων  και άλλων ειδικών   τα ψέματα καταρρίπτονται  των ψευδολόγων  ότι δήθεν οι Έλληνες  δεν είναι γηγενείς, ότι δεν είναι οι πρώτοι που δημιούργησαν τον πολιτισμό, ότι δανείστηκαν την γραφή και άλλα  μυθεύματα  αναληθή  που   καταπίπτουν   με τις   ανακαλύψεις της επιστήμης και τεχνολογίας με τις ανασκαφές  της  αρχαιολογίας, τις αποκαλύψεις της  γεωλογίας, ανθρωπολογίας και άλλων επιστημών . Υπάρχουν και γραπτά μνημεία, κι’ άλλα  θαμμένα στο βυθό του Αιγαίου σε πάμπολλα σημεία ( Το Παυλοπέτρι  Λακωνίας η αρχαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο προ  5.000 ετών    ένα  από τα σημαντικότερα παγκόσμια μνημεία των καιρών. Όλα τα προϊστορικά μνημεία αποκρύπτονται ένεκα του «πολιτικώς ορθόν»     

Αιγηίς:   το λίκνο της Ελληνικής φυλής   Να το διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού ως περιοχή εκπάγλου καλλονής και του πρώτου στη γη πολιτισμού  , ο επισκέπτης να μεταλαμβάνει  θείας ενεργείας και των  μυστηρίων της δημιουργίας . Ο Πλούτων και ο Ποσειδών δύο θεοί ο   πρώτος του θανάτου   και ο δεύτερος του υγρού στοιχείου   αλληγορούν την καταστροφή  της Αιγηίδας, περιοχή  πλήρης μυστηρίων , ηφαίστειων  , σεισμικών ρηγμάτων, δονήσεων   και  προϊστορικών  μνημείων . Εκείνη την εποχή συνέβη και το λιώσιμο των παγετώνων της Βόρειας  Ευρώπης, γεγονός που δημιούργησε το άνοιγμα των Στενών και   εξαφανίστηκε  η  Αιγηίδα η πρώτη.

Η Μετανάστευση των Αιγαίων στη Βόρεια Ευρώπη. Τότε  συμπίπτει και η προοδευτική  μεταναστευτική ροή  των  πληθυσμών της βυθισθείσας Αιγηίδας   προς εξεύρεση   γης και βοσκής   στο βορρά  και  νέας   κοιτίδας. Οι παραδόσεις  των Ελλήνων , οι φερόμενες ως μύθοι και θρύλοι, την μακρινή απήχηση   ιστορικών γεγονότων   αλληγορούν και την Αλήθεια κρύβει  και   τώρα   φωτίζονται από την επιστήμη   (αρχαιολογία, γεωλογία, αστρονομία κ,α)  

Η Ατλαντίς του Πλάτωνος . Σύμφωνα με αρχέγονη ιστορία  πέραν των Ηρακλείων Στηλών (Γιβλαρτάρ) στον Ατλαντικό     εκτινόταν η  μεγάλη ήπειρος  του Πλάτωνος Ατλαντίδα ,  γειτνιάζουσα με την Αμερικανική Ήπειρο ή και συνδεόμενη. Όσο υπήρχε η Ατλαντίς εμπόδιζε το θερμό ρεύμα του Κόλπου(Golf Streem) και η Β. Ευρώπη ήταν  όμοια με την Αλάσκα   Λαμπραντόρ και Γροιλανδία ,  με πάγους καλυμμένη.  

Η τήξη των παγετώνων  Όταν περί τον 11^Η ή 12^Η   χιλιετηρίδα βυθίστηκε η Ατλαντίδα άφησε ελεύθερο το ρεύμα του Κόλπου και    άρχισε η τήξη των παγετώνων,  εξ αυτής δε  έγινε ανύψωση της στάθμης της θάλασσας   και ο καταποντισμός της Αιγηίδος, ελληνικότατη ήταν και η  Ατλαντίδα πατέρας   του Διός ο  Κρόνος (= καθαρός νους)   ένεκα εμφύλιας  διαμάχης  στην Ατλαντίδα εξορίστηκε  του Ουρανού ο  γόνος .

Αποκρύπτουν   Προϊστορικά ευρήματα . Ο Πίθος του Μπίμινι των νήσων Μπαχάμες ,  από   περιοχή της βυθισθείσας Ατλαντίδας , είναι  αδιάψευστη μαρτυρία . Το εύρημα διακοσμημένο με τον διπλό   πέλεκυ  πέραν πάσης αμφιβολίας  προέρχεται από την Κρήτη, θαλασσοκράτειρα της αρχαιότητος με  παγκόσμια ακτινοβολία .  Οι Κρήτες είχαν επισκεφθεί την Ατλαντίδα και    την Αμερική(  Ενριέτα Μέρτζ «Ατλαντίς» 1976) Στις βυθισμένες περιοχές των νησιών Άνδρος και Μπίμινι υπάρχουν αρχαία κτίρια με επίδραση   Ελληνικού ρυθμού. Πολλά ευρήματα  στην Αμερική  ( διπλοί πελέκεις , πινακίδες σβάστικες)  κ.α και οι μύθοι των ιθαγενών του Μεξικού

Οι κορυφές των βουνών  τα  νησιά του Αιγαίου  Όπως σε κάθε καταστροφή ορισμένοι χάνονται,  οι πιο πολλοί εγκαίρως φεύγουν και γλυτώνουν. Ετσι ασφαλώς θα συνέβη και στην Αιγηίδα.  Άλλοι διαπεραιώθηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα , άλλοι στις ακτές της Μ. Ασίας και άλλοι στις κορυφές των ορέων για να αποφύγουν την πλημμύρα. Αυτές οι κορυφές είναι τα νησιά   του Αιγαίου τα οποία εποφθαλμιά η φυλή των Τουρκομογγολων ,   παρά την διέλευση πολυάριθμων κατακτητών τούτο  παραμένει ακραιφνώς Ελληνικό  χάρη στη ναυτοσύνη και στο στόλο.

Το DNA τους προδίδει Πλείστοι Βρετανοί, Ιρλανδοί και Ευρωπαίοι, αιγαιατικό  διαθέτουν DNA και οι περισσότεροι εκ της Μικράς Ασίας παρότι επιμελώς  το κρύβει η Τουρκία κρυπτοχριστιανοι. μουσουλμάνοι και αλεβίτες

βιαίως εξισλαμισθέντες Έλληνες  του έκανε  τουρκομερίτες .Ίσως τα γονίδια  τους έλκουν   φιλοφρόνως,  εκατομμύρια καταφθάνουν στο Αιγαίο κάθε χρόνο ,την καταγωγή τους να θαυμάσουν ,   τον ήλιο της  βυθισμένης Αιγηίδας  και τις ομορφιές της  να  απολαύσουν  και όταν την ιστορία του Αιγαίου μάθουν,  ένα δάκρυ θα χύσουν   την τραγωδία του  θα κλάψουν

Ο βάρβαρος απο το Αλτάι  το Αιγαίο αντίκρισε τον 11^ον αιώνα και με απύθμενο θράσος  ζητάει   «Γαλάζια Πατρίδα» με τα κανόνια , το  «ιερό δισκοπότηρο» της Ελληνικής φυλής να πάρει   και   διατείνεται ότι  του ανήκει γιατί έτσι του γουστάρει . Δυστυχώς, ώτα ευήκοα σε ορισμένους   ανιστόρητους διπλωμάτες της Δύσης βρίσκει, και  με ιταμές προτροπές όπως: «βρείτε τα με διπλωματικά μέσα » κλήρο πάει να ρίξει «Τα εμά εμά και τα εσά εμά». Αυτά και άλλα τον γείτονα αποθρασύνουν και θέλει κι’ άλλα ως και τη μισή Κρήτη  σε λίγο  και το Καρπενήσι. Με την πολεμική ρητορική να  μας εκβιάσει, με την «αποστρατικοποίηση των νησιών χωρίς πόλεμο να τα αρπάξει». Ακόμη και την Αθήνα και την Ακρόπολη καταμεσίς μια πόλη του ΝΑΤΟ  απειλεί που τη σεβάστηκαν ακόμη και οι Ναζί , μια πρωτεύουσα πολιτιστική και ΜΗ οχυρωμένη   ο Ερντογάν με  πυραυλο «Tayfoon»      την έχει στοχευμένη.

Θα περιμέναμε Δικαιοσύνη Από   Ευρωπαϊκή Ένωση,  ΝΑΤΟ  και  ΗΠΑ  θα περιμέναμε  στάση  δυναμικότερη και δικαιοσύνη  απέναντι στην ισλαμοφασιστική Τουρκία την επιθετικότατη που διαταράσσει την Ειρήνη ,   σαν το Χίτλερ και τον  Πούτιν ο Ερντογάν     Ελλάδα και Κύπρο διαρκώς στοχοποιεί φανερά , ανασφάλεια και αστάθεια στην περιοχή  φέρνει   και με οικονομική ζημιά   μας δέρνει  . Όταν ένα κράτος μέλος της συμμαχίας βγαίνει στο ανώτατο επίπεδο και απειλεί καθημερινώς   άλλο κράτος της ίδιας συμμαχίας  με πόλεμο και  λέει ότι « θα έλθει κάποιο βράδυ»    τότε κάτι δεν πάει καλά στα μυαλά των  Τούρκων  

 και στην Ν.Α  πτέρυγα του ΝΑΤΟ  καλεί τον Αδη  και οι διπλωμάτες τις μπότες της Τουρκίας γυαλίζουν, και όσο αυτοί να την κρατήσουν κοντά τους πασχύζουν, τόσο την αποθρασύνουν και την εκχυδαίζουν , διότι τη συγχωρούν για ότι αν κάνει

Αιγαίο: το Ιερό  Δισκοπότηρο του Διός  Δεν παραδίδεται ούτε χέρια αλλάζει. Η Τουρκία από λάθος της ιστορίας και ένεκα της της Δυτικής  ολιγωρίας θεωρεί ότι της ανήκουν των  νησιών η κυριαρχία . Πλανάται   πλάνη οικτρά   και  δυστυχώς αυτή την μωρία έχει ενσταλάξει στον τουρκικό λαό και σε μέρος του ανιστόρητου «βαθέως κράτους» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίον  μας παροτρύνει  να  μοιράσουμε τους   υδρογονάνθρακες  Ελλάδας και Κύπρου και με το γκρίζο λύκο να αγαπηθούμε; Από τέτοιες ανοησίες την μισή Κύπρο τώρα θρηνούμε

Καιρός  η απέναντι ακτή να απελευθερωθεί ;  Αγνοούν οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ  ότι στην απέναντι όχθη υπάρχει: Ιωνία , Αιολία , Φώκαια , Κωνσταντινούπολη κ.α    ιερά και όσια του Ελληνισμού(αρχαίου , Βυζαντινού, και  σύγχρονου ως  την  πρόσφατη Γενοκτονίας 1922 )  Αυτά  κάποτε πρέπει να απελευθερωθούν και οι λαοί να αυτοδιατεθούν .Επομένως ιστορικό καθήκον  ο διαμελισμός του  τέρατος  και η απελευθέρωση των  εθνοτήτων.

Το «Ιερό Δισκοπότηρο» του Ελληνισμού

Δεν θα  υπάρξει  Έλληνας πρωθυπουργός  να  προβεί στην προδοσία του  Αιγαίου,  όπως συνέβη στην Μακεδονία  . Θα κρεμαστεί πάραυτα στο Σύνταγμα. Αν η Τουρκία αποτολμήσει εισβολή  τότε θα βγουν από τα έγκατα του Αιγαίου τα Όπλα των Θεών: Οι Γίγαντες και οι Τιτάνες, θα προστρέξουν σε   και  οι Εκατόχειρες , από κοντά  όλοι οι αρχαίοι και σύγχρονοι  ήρωες Θεμιστοκλής,  Μιαούλης , Κανάρης, Κουντουριώτης  κ.α  ο λαός με νύχια και με δόντια θα κρατήσει τους προμαχώνες και  κάθε  σπιθαμή εδάφους και νερού, οι ακτές θα  γίνουν σφαγεία για τον εισβολέα , στρατός  και λαός με επικεφαλής τους  Διγενείς Ακρίτες  θα δώσουν  τον υπέρ πάντων αγώνα, οι  Ίκαροι  μας θα κρατήσουν καθαρούς τους  ουρανούς  και θα σαρώσουν κάθε στόχο στην Τουρκία , οι Αργοναύτες μας με   τους Ποσειδώνες, τους υποβρύχιους  Τρίτωνες , τις Μέδουσες και τις  Γοργόνες   τις Νηρηίδες και τις χελώνες   θα δώσουν επικό αγώνα   όπως  στης Σαλαμίνας τα στενά, τούρκικο  πολεμικό και Α/Φ ,   να μην ξεμυτίσει άνευ αδείας ξανά στου Αιγαίου τα νερά  .

Φονικό το περιβάλλον στο διακλαδικό  Αιγαίο  Κάθε νησί και     αβύθιστο αεροπλανοφόρο, κάθε νησάκι και τορπιλοβόλο  , κάθε βραχονησίδα και  φονική ενέδρα , κάθε κάβος   σύγχρονη πολεμική εξέδρα , κάθε ακτή απέναντι από τα νησιά θα καεί σαν  πελεκούδι  από τον αδυσώπητο  Καταδρομέα , του άγριου Φλώρου τα παιδια τα ωραία , τότε οι τουρκικές προκλήσεις  όνειρα θα γίνουν φευγαλέα . Μέσα σ’ αυτή τη διαδικτυακή φονική  παγίδα ,  δομημένη από την  Λερναία Υδρα    θα   σπάσει η τούρκικη ασπίδα και θα τελειώσει η   παρουσία  και  στο Αιγαίο κάθε αυθαιρεσία   και ελάχιστο έργο θα απομείνει  οι καλοί μας  σύμμαχοι     να γευθούν και αυτοί τη Νίκη

Μαυροφορεμένες τούρκισσες μάνες θα κλάψουν  τα χαμένα  παιδιά  τους  και οι  Ελληνίδες τα δικά τους  στα κοιμητήρια  τους,   καθώς το Αιγαίο  θα   ξεβράζει  πτώματα   στην απέναντι   ακτή. Ακόμη και, οι σπάροι ,   οι χάνοι  ,  τα λαβράκια και  τα χταπόδια   και οι γλάροι στην   Κρήτη  τη μεγαλειώδη   Ελληνική     θα    γευθούν Νίκη. Στο τέλος ο νεφεληγερέτης υπερατλαντικός   Δίας θα ρίξει τον κεραυνό για να  φέρει  στην Τουρκία τη Δημοκρατία,  το Αιγαίο να μείνει Ελληνικό και το ναυτικό μας  να δεσπόζει στον ευρύτερο χώρο το   Μεσογειακό . Τη νίκη θα χαιρετήσουν   Άραβες , Ισραηλινοί και άλλα  έθνη της περιοχής, η Ν.Α πτέρυγα του ΝΑΤΟ προσωρινά θα θραυτεί αλλά σύντομα θα συγκολληθεί  και ειρήνη θα έλθει

Τότε  θα ανοίξει ο Ασκός του Αιόλου  στη Μικρά Ασία  οι καταπιεσμένοι λαοί θα ξεπεταχθούν σαν τις Ερινύες της Αγκύρας να κατασπαράξουν τους εγκληματίες     και τον τύραννο    με το μέγιστο θράσος στην Πόλη να  κρεμαστεί σε κάποιο άλσος  .Με πριόνια και δρεπάνια , κόφτες  και βαριοπούλες ,πρώτοι οι Κούρδοι θα  απαιτήσουν λευτεριά    κρατώντας  στα όπλα  σημαιούλες και άλλα μετά

Μόνο η Γερμανία θα θρηνήσει  Οι μόνοι που θα το θρηνήσουν είναι οι Γερμανοί , καθώς εκτός από φυλετικά ξαδέλφια των Τουρκομογγόλων στέκουν ανά   τους αιώνες των    Γενοκτονιών  ηθικοί αυτουργοί ,  των ιστορικών  λαών της Μικράς Ασίας που τους κατακρεούργησε φρικτά η ισλαμοφασιστική  Τουρκία  .

Το Ιχώρ των πατρώων Θεών μας  Υστερα από χρόνια  απόκρυψης του «ιερού Δισκοπότηρου» στην  εθνική κρύπτη,  ο Έλληνας με  το  «εθνικό νέκταρ»  και την αμβροσία  θα μεθύσει, για πρώτη φορά ύστερα από 17 αιώνες το Ιχώρ   των πατρώων   θεών μας θα  γευθεί και στις ριγμένες καβο-κολώνες θα τους τιμήσει . Γένοιτο! με βάση το διεθνές δίκαιο και το  δίκαιο της θάλασσας διαρκής Ειρήνη θα προχωρήσει !!! ( 23/12/22)

 Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε. α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ «Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου, χειμερινό ηλιοστάσιο

Ελένη Μανιωράκη

Χιλιάδες χιλιάδων χρόνια από σήμερα τέτo ιες μέρες οι πρωτόγονοι βρισκόταν σε πλήρη απελπισία. Κοίταζαν απογοητευμένοι τον ήλιο να οδεύει προς την δύση όλο και νωρίτεα. . Τυλίχτηκαν τις προβιές τους, έτρεξαν μέσα στην σπηλιά και κάθησαν κατάχαμα γύρω από την φωτιά. «Τι νωρίς που κρύφτηκε απόψε το αστέρι! Μουρμούρισαν στην δική τους ακαταλαβίστικη γλώσσα. Κάθε πρωί αργεί πολύ και κάθε βράδυ όλο και νωρίτερα χάνεται.» Και δώστε χορούς και ιαχές γύρω από την φωτιά κι ικεσίες, μη και χαθεί όπως πάει το ουράνιο αστέρι. Τον λάτρευαν, τον Θεό που τυς έδινε το φως. Του έψαλλαν δοξαστικούς ύνμους γιατί ήταν η ιδιά τους η ζωή. Χιλιάδες χρόνια παρακολουθούσαν την πορεία τους κι όταν τον έβλεπαν να χάνεται, χανόταν κι η ελπίδα τους. Το αστέρι άκουσε τις ικεσίες γιατί ενώ έτεινε να εξαφανιστεί(εννέα ώρες η μέρα) ξαφνικά στέκεται. «ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΆΣΙΟ» Τρεις ολόκληρες μέρες σκέκεται ακίνητος στο ουράνιο στερέωμα και την 25η Δεκεμβρίου, κάνει στροφή κι εμφανίζεται αναγεννημένος κλέβοντας από τη νύκτα, το φως και χαρίζοντας το στην ημέρα. Η μέρα μεγαλώνει το φως νίκησε και πάλι το σκότος. Από τοτε τον έχρισαν Θεό.

Χιλιάδες χρόνια ο ήλιος υπήρξε το πιο λατρευτικό αντικείμενο όλων των αρχαίων λαών, ανά τους αιώνες. Η γη χάρη σ’ αυτόν λουλούδιζε και καρποφορούσε κι έδινε ομορφιά και ζωή στους ανθρώπους. Παρακολουθώντας την πορεία του ήλιου, ανακάλυψαν τον ζωδιακό κύκλο, τους 12 αστερισμούς και ανάλογα με το πέρασμα του ήλιου από τους αστερισμούς, 'oρισαν το νόημα του χρόνου, τους δώδεκα μήνες , τις εποχές, τις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια.

Οι πρώτες Ηλιακές θεότητες που εμφανίζονται στην Θεογονία του Ησίοδου είναι Υπερίων και Θεία, οι γεννήτορες του Ήλιου, αλλά και της Ηούς και της Σελήνης.

Αργότερα στην θρησκευτική αντίληψη των προγόνων μας κυριαρχεί η λατρεία του Ήλιου, ο οποίος είτε σαν Υπερίων, είτε σαν Απόλλων, ήταν ο σημαντικότερος θεός των Ελλήνων.

Στις ισημερίες και στα αντίστοιχα Ηλιοστάσια τοποθετήθηκαν σπουδαίες γιορτές με θαυμάσιο τελετουργικό και λαϊκά -κατά τόπους- έθιμα, τα οποία εκχριστιανισμένα επιζούν μέχρι σήμερα. .

Κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου χειμερινό Ηλιοστάσιο (21 Δεκεμβρίου) όλοι οι αρχαίοι λαοί γιόρταζαν την γέννηση των μονογενών υιών των Θεών

Ο Διόνυσος (Απόλλων-Ζευς) για τους Έλληνες, γεννήθηκε από την παρθένα μέσα σε ένα σπήλαιο. Τα ζώα οδηγούμενα από ένστικτο με την ανάσα τους ζέσταναν το βρέφος αιώνες πριν κάνουν το ίδιο, στο σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Κατά τα Διονυσιακά μυστήρια ο Ζευς ανακήρυξε τον Διόνυσο «Υιό του». Ο Διόνυσος δε, φαίνεται να λέει στους υπό μύηση «είμαι η ζωή και ο θάνατος».

Ο Ορφέας και άλλοι συνδέουν τη γέννηση του Διόνυσου με την εμφάνιση ενός ιδιαίτερα λαμπρού αστεριού γι’ αυτό τον ονομάζουν «Αστροφαή».

Αλλά κι άλλων θρησκειών μονογενείς υιοί των Θεών, οι οποίοι υπήρξαν ιδρυτές όλων των αρχαίων θρησκειών γεννήθηκαν κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Κατά το χειμερινό Ηλιοστάσιο (από 21 μέχρι 27 Δεκεμβρίου) γεννήθηκαν:

Ο Ώρος ,Θεός Ήλιος της Αιγύπτου γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένα Ίσιδα. Την γέννησή του σηματοδοτεί ένα αστέρι. Σε είχε 12 μαθητές και σε ηλικία 12 χρονών δίδασκε σε άλλα παιδιά.

σταυρώθηκε ,θάφτηκε και σε τρεις μέρες αναστήθηκε.

Ο Άτυς θεός ήλιος της Φρυγίας γεννημένος από την παρθένα Νάνα στις 25 Δεκεμβρίου . Τον σταύρωσαν ,τον έθαψαν και μετά από τρεις μέρες αναστήθηκε.

Ο Μίθρας, θεός ήλιος της Περσίας γεννημένος από την παρθένο sigk moo.Διεσώθη εικόνα Μίθρα που είναι βρέφος στην αγκαλιά της Μητέρας του, και στα πόδια τους προσφέρονται δώρα από Πέρσες Μάγους.

Ο Μίθρας ετάφη σε έναν τάφο και μετά από τρεις μέρες αναστήθηκε.

Ο Βράχμα, είναι ο θεός δημιουργός της Ινδουιστικής Τριάδας: Βράχμα-Βισνού-Σίβα

Ο Κρίσνα της Ινδίας γεννήθηκε από την παρθένα Ντεβέκι έκανε θαύματα κι αναστήθηκε.εκ νεκρών

Ο Βάαλ θεός ήλιος για τους Βαβυλωνίους που κρατά τον κεραυνό γεννήθηκε την 25 Δεκεμβρίου.

Ο Όσιρις (Αίγυπτος) είχε πάνω από 200 ιερά ονόματα, συμπεριλαμβανομένων των «Κύριος Κυρίων», «Βασιλεύς Βασιλέων», «Θεός Θεών», «Ανάσταση και Ζωή», «Καλός Ποιμήν». Η έλευσή του είχε προαναγγελθεί από Τρείς Σοφούς Άνδρες.

Ο Χριστός γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία στις 25 Δεκεμβρίου σε μια σπηλιά. Πάλι το φωτεινό αστέρι, η προσκύνηση των μάγων, η σταύρωση, η τριήμερη ταφή και ανάσταση.

Γιατί τώρα όλα αυτά τα κοινά στους περισσότερους χαρακτηριστικά;

Γιατί γεννήθηκαν κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο:

Γιατί όλοι γεννήθηκαν από παρθένες σε σπήλαιο;

Γιατί είχαν 12 μαθητές;

Γιατί σταυρώθηκαν και την Τρίτη μέρα αναστήθηκαν;

Στην πραγματικότητα κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο οι αρχαίοι λαοί γιόρταζαν την αναγέννηση του φωτός.

. Τα Ηλιούγεννα λοιπόν γιόρταζαν την 25η Δεκεμβρίου οι πεφωτισμένοι μας πρόγονοι, πριν η «εξ αποκαλύψεως θρησκεία» οικειοποιηθεί και φέρει στα δικά της μέτρα όσα από την θρησκεία των Ελλήνων δεν μπόρεσε παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες να εξαφανίσει και να δαιμονοποιήσει.

Τελικά τον 4ο αιώνα ο Πάπας Ιούλιος αναγκάστηκε να ορίσει τα γενέθλια του Ιησού στις 25 Δεκεμβρίου, του Ιουλιανού ημερολογίου, βαφτίζοντας Χριστούγεννα τις γιορτές και τα έθιμα που προϋπήρχαν.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι Έλληνες περιμένουν με συγκίνηση την γέννηση του Θεανθρώπου που τώρα ονομάζεται Ιησούς, γιατί μέσα στα κύτταρα τους κουβαλούν υποσυνείδητες μνήμες της γέννησης των δικών τους Θεών αιώνες πριν. 

 

ΚΑΛΑ ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ Συνέλληνες!

ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ (δασκάλα,λογοτέχνις)

Ελένη Μανιωράκη

 

Ο Μινωικός αναλογικός υπολογιστής του Παλαίκαστρου.

Απόδειξη της Οδυσσείας του Ομήρου ως ιστορικό γεγονός - Η εκπομπή Terra Incognita με θέμα την απόδειξη με επιστημονικά τεκμήρια για την ιστορικότητα των Ομηρικών επων. Εκ των καλεσμένων και ο Γιώργος Τσαγκρινός, πρόεδρος του συλλόγου ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2

ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ

 

Συνέχεια μας αφαιρούν τα προγονικά μας κτήματα.

Τώρα και το όνομα μας.

Μάθατε να μην σας νοιάζει τίποτα.

Μάθατε να αγωνίζεστε για μπούρδες.

Για κάποιο γκολ, κάποιο καλάθι...

Τώρα και για την πόρσε καγιέν του ιερέα...

Μοιάζει η ευπιστία σας να μην έχει όρια.

Αρκεί να είναι συγκινητικό το σενάριο....

Και τις Κυριακές υμνολογείτε τους προγόνους των Εβραίων.

Τον Αβραάμ που παραχώρησε την Σάρα στον Φαραώ, αποκρύπτοντας ότι είναι σύζυγος του.

Τον Ιακώβ που έκλεψε τα πρωτοτόκια από τον αδελφό του τον Ησαύ.

Τους δικούς σας προγόνους τους αναθεματίζετε κάποια Κυριακή του χρόνου.

Μετά τα χιλιετή αναθέματα λογικό είναι να μην νοιαστείτε που θα πάψετε να είστε οι αναθεματισμένοι Έλληνες...

Ραγιάδες Ρωμιοί δεν θα ξαναγίνετε ακόμη.

Προς το παρόν στουρνάρια Ελλαδίτες.

Και έχει ο θεός του Αβραάμ εκπλήξεις για το μέλλον του ποιμνίου.

Αχ Κολοκοτρώνη...

Αχ Θεέ μου Άγνωστε του θαυμαστού Σύμπαντος Δημιουργέ, γιατί να ζήσω αυτές τις τραγικές ημέρες των Ελλήνων;;;;

Απελθέτω το ποτήριον τούτο!

Αλλά όχι....

Γεννηθήτω το θέλημα σου...

 

Λιζα Νοελ

 

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί νά ‘χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;

Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμε-ράυερ έχουν περάσει στους φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;

Σχέση με τους αρχαίους έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι γάλλοι, οι εγγλέζοι και οι γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους ευρωπαίους οι νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκο-λογιά και αράπηδες. Είμαστε οι “ορτοντόξ”…

Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.

Θέλεις νά ‘χεις πιστή την εικόνα του νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι Μακαρίου Β’ της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της τούρκισσας, και έχεις το νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο. Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά.

Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες.

Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου.

Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.

Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά ‘χει να σου ειπεί: “άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι”. Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.

 

Δ.Λιαντινης

 

Μύρτις Κυδωνιάτου

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Η ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

 

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Είναι εκδήλωση του ανθρώπινου πολιτισμού να τιμάται η γέννηση ενός νέου μέλους της οικογένειας .Η χαρά των γονέων συνδέεται πάντα με την ονοματοδοσία του νεογέννητου που συχνά γίνεται από τους γονείς του γαμπρού πριν από τη γέννηση του νεογνού για την διαιώνιση του γένους

Τα Αμφιδρόμια Στην Αρχαία Ελλάδα αυτή η γιορτή της ονοματοδοσίας εκαλείτο Αμφιδρόμια. Η Ορθόδοξη Εκκλησία το ονομάζει βάπτισμα , με το οποίον δίδεται από τον ανάδοχο(νονό) το όνομα. Ο νονός είχε καθιερωθεί στους  χρόνους που οι Έλληνες είχαν στερηθεί την ελευθερία τους  και  η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θέλησε να τους αλλάξει   την πατρώα   θρησκεία του Διός και να τους κάνει  Χριστιανούς. Τότε ο  ανάδοχος(νονός) έπαιζε το ρόλο του μάρτυρα για να ομολογήσει  ότι πράγματι  το παιδί βαπτίστηκε χριστιανός , αλλά και για να τον παρακολουθήσει στα επόμενα χρόνια να μην ξεφύγει από την χριστιανική του πίστη.

Κατάργηση της Πατρώας Θρησκείας τον 4^ον αι. Η  Ελληνική θρησκεία και τα μυστήρια της   απαγορεύτηκαν αυστηρώς επί ποινή θανάτου τον 4^ον αιώνα  και  αυτή   χαρακτηρίστηκε   ως «ειδωλολατρική». Εκτοτε κατόπιν διατάγματος  του  Ρωμαϊκού Κράτους άλλαξαν τα  ήθη και τα έθιμα που συνδέονταν με τη  λατρεία  και φυσικά και η ονοματοδοσία των νεογνών.

Από τα Αρχαιοελληνικά ονόματα στα Εβραικά Να αναφέρουμε ότι μετά την επιβολή του Χριστιανισμού ενοχοποιήθηκαν  οι πολλές χιλιάδες των Ελληνικών ονομάτων , τα οποία αντικατεστάθησαν από ονόματα Χριστιανών αγίων , οσίων , μαρτύρων και από ονόματα της Εβραϊκής Βίβλου. Ετσι στερηθήκαμε θαυμάσια και εύηχα ονόματα , τα οποία  έδιναν την  σημασία και  αξία στον φέροντα διότι ήταν ονόματα των   αρχαίων θεών μας,  μυθικών ηρώων , φιλοσόφων , στρατηγών , πολιτικών , εξερευνητών , εκπολιτιστών, πρωταθλητών - Ολυμπιονικών   κ.α Τώρα περιοριζόμαστε σε μια ντουζίνα κοινότατων ονομάτων , έτσι ώστε αν κανείς φωνάξει σε κάποιο καφενείο ένα όνομα μεγάλο  μέρος θα στρίψει το κεφάλι. Και δυστυχώς είναι τόση η πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο Έλληνας εδώ και 17 αιώνες ώστε ακόμη και σήμερον που επιτρέπεται η χρήση των αρχαίων ονομάτων ελάχιστοι τα δίδουν στα παιδιά τους. Αντίθετα,  μερικοί  ξένοι τα προτιμούν και τα φέρουν τιμητικά.

Την 5^ην ή 7^ην ημέρα από της γεννήσεως , ετελούντο τα Αμφιδρόμια. Επρεπε  πρώτα  να  καθαριστούν οι γυναίκες που συμμετείχαν στη γέννα καθώς και η μητέρα του νεογνού διότι εθεωρείτο ότι κατά τον τοκετό εκλύεται ενέργεια ιδιαζούσης φύσεως. Αυτός είναι ο λόγος που στα Ασκληπιεία απαγορεύονταν  οι τοκετοί, όπως άλλωστε και οι θάνατοι ασθενών . Τούτο ίσχυε και για την ιερά νήσο Δήλο όπου οι επίτοκοι διέμεναν στην παρακείμενη νησίδα Ρήνειαν.  Η ρύπνση  ίσχυε και για τα ποτάμια τα «μολυσμένα» όπως μαρτυρεί  ο μύθος  για τον ποταμό   «Λήμαξ»  της Φυγαλείας .  Ο ποταμός   έλαβε το όνομα του  από τον καθαρμόν της θεάς Ρέας  μετά την γέννηση του  Διός  . Κατά την παράδοσιν εκεί έριξαν τα  λήματα που χρησιμοποίησαν κατά τον τοκετό,  εξ ού και το όνομα του ποταμού Λήμαξ .

Τα ήθη και τα έθιμα παρέμειναν σχεδόν αναλλοίωτα στο χρόνο , εις πείσμα αυτών που λένε ότι αλλοιωθήκαμε. Τα παλαιότερα χρόνια θυμάμαι ότι  οι επίτοκοι στην επαρχία  γεννούσαν στο σπίτι με την βοήθεια της μαίας(κοινώς μαμής καλουμένης) Οι «λεχώνες» έπρεπε να μείνουν 45 ημέρες στο σπίτι πριν κυκλοφορήσουν στο δρόμο. Ασφαλώς είχαν καθιερώσει το όριο τούτο για να αποφύγουν τυχόν μόλυνση η μητέρας και το βρέφος

Ο πατέρας κρατών το βρέφος τρέχει τρεις φορές γύρω στην εστία  Τον ακολουθούν οι  συγγενείς  και φίλοι  τρέχοντες  περί την εστίαν του οίκου και μάλιστα κατά μιαν αναφοράν γυμνοί , ενώ κατ’ άλλους το νεογέννητο το περιέφεραν οι γυναίκες  Οι φίλοι  προσκόμιζαν  ως δώρα   εδέσματα τα οποία θα προσφέρονταν στο πολυτελές γεύμα των γενεθλίων το οποίον θα εδίδετο την 10^ην ημέρα από της γεννήσεως του . Ιδιαίτερα μνημονεύοταν ο ι Σηπίες(σουπιές) και Πολύποδες (χταπόδια)

Την 10^ην ημέρα οπότε δίδεται επισήμως το όνομα στο βρέφος ενώπιον συγγενών και φίλων. Οι τελετές αρχίζουν με θυσίαν και περί την εσπέραν παρατίθεται το δείπνον και ακολουθεί ολονύκτια διασκέδαση. Σχετική μαρτυία  δίνει ο κωμικός ποιητής Εφιππος(Αθηναίος370c-d)

«Έπειτα πως ούτε ένα στεφάνι δεν κρέμεται προ των θυρών , ούτε κνίσα(τσίκνα) δεν ερεθίζει της μύτης μας την άκρη. Και όμως Αμφιδρόμια είναι , εις τα οποία είναι έθιμον να ψήνωμεν φέτες τυρού από την Χερσόνησον. Να βράζωμεν λάχανο που λάμπει από έλαιον , να ψήνωμεν στήθη από αρνιά καλοθρεμμένα, να μαδάμε περιστέρια και κίχλες(τσίχλες) καθώς και σπίνους(σπουργίτια) να τσιμπάμε μαζί καλαμαράκια και σουπιές και να πίνωμεν πολλά γεμάτα  ποτήρια  κρασί»

Σε απόσπασμα ο Εύβουλος αναφέρεται στην δεκάτην ημέρα:

« Είεν , γυναίκες νυν όπως την νύχθ’ όλην εν τη δεκάτη του παιδιού χορεύσετε , θήσω δε νικητήριον τρεις ταινίες και μήλα πέντε και φιλήματα εννέα» Γράφει και το «Λεξικόν» της Σούδας για την ονοματοδοσία της «Δεκάτης» :

« έθος ήν παίδων γεννωμένων τοις Αθηναίοις αστοίς, τη ι’ (10^ην ) των νυκτών από της γεννήσεως συγκαλείσθαι  τους προς πατρός και μητρός οικείους και τους εγγυτάττω φίλους, και παρόντων εκείνων τα τε ονόματα τοις παισί τίθεσθαι και καλλιερείσθαι(συσιάζειν) τοις Θεοίς έπειτα ευωχείσθαι τους συνεληλυθότας  και τούτό εστίν η δεκάτη»

Παρατηρούμε ότι το έθιμο και τότε και τώρα περιλαμβάνει

α/ τον καθαρμόν 2/ την περιφοράν του παιδιού(δηλαδή την καθιέρωση του στην οικογένεια και ευρύτερα στους οικείους ) 3/ την θυσίαν η οποία ήταν η θρησκευτική πλευρά των Αμφιδρομίων 4/ το δείπνον κσι υην διασκέδαση η οποία είναι η δημοσία πλευρά της τελετής

Περίπου αυτά εκτελούμε και σήμερον διότι υπάρχει διαρκής η συνέχεια του λαικού πολιτισμού της φυλής μας παρά τα όσα έχουν κατά καιρούς αβάσιμα γραφεί ότι δήθεν λόγω επιμιξίας είμαστε λιγότερο Ελληνες

Παρά τις απαγορεύσεις της χριστιανικής εκκλησίας ο λαός μας εμμένει στα πανάρχαια έθιμα του όπως

α/ Ο εορτασμός της Αποκριάς καθαρά Ελληνικό έθιμο

β/ Το κρέμασμα στεφανιών στα σπίτια την πρωτομαγιά

γ/ Ορισμένες λαϊκές δοξασίες όπως λ.χ  τα φυλακτά , η κατάκλιση  της νεόνυμφης μετά άρρενος αμφιθαλούς(που ζούσαν και οι δύο του γονείς) παιδιού., το κύλισμα η προστριβή ή η κάθιση της ατέκνου  επί λίθων π.χ επί μυλόπετρας για να τεκνοποιήσει(τούτο ανάγεται σε πολύ παλιά εποχή όταν ο Δευκαλίων και η Πείρα πέταγαν λίθους και γεννιούνταν άνθρωποι μετά τον ομώνυμο Κατακλυσμό) η συνήθεια και σήμερον των κοριτσιών να πίνουν αγιασμό για λόγους γονιμότητος , έθιμο που ανάγεται στην αρχαία Αθήνα όπου οι Ατθίδες ελάμβανον ύδωρ εκ της  πηγής «Κυλού πήρα» πλησίον του ιερού της Αφροδίτης , η λύση της κώμης των γυμαικών , η οποία δηλώνει την απελευθέρωση από δεσμεύσεις

δ/ Τα χτυπήματα με πράσινους κλάδους επί ανδρών, γυναικών και ζώων , γεγονός που συνδέεται με το αρχαίο έθιμο της Σπάρτης  όπου εμαστιγούντο οι έφηβοι προ του βωμού της Ορθίας Αρτέμιδος, ή της Αλέας της Αρκαδίας όπου εμαστιγόννταν οι γυναίκες  κατά΄την διονυσικακή εορτή των Σκιερείων. Κατά τα Δημήτρια οι γυναίκες αλληλο-χτυπιούνταν(έτιπτον αλλήλας) Αλλά και οι ιερείς του θεού Φαύνου των Ρωμαίων οι οποίοι κατά τα « Λουπερτάλεια» (15 Φεβρ) περιέτρεχον την πόλιν γυμνοί και χτυπούσαν τους ανθρώπους με λουρίδες δερμάτινες(τα februa)

Εκ των Ελλήνων πήραν το έθιμο και  ορισμένοι  λαοί της Ανατολής και συνηθίζουν το μαστίγωμα

Ο Νηπιοβαπτισμός

Κατά τους πρώτους αιώνες το βάπτισμα ελάμβανε χώραν εις ηλικίαν ώριμη κατόπιν κατηχήσεως τουλάχιστον επτά ημερών. Όταν όμως ο Χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία της Ρωμαικής αυτοκρατορίας η οποία καθιερώθηκε από τον 4^ον αιώνα η βάπτιση ετελείτο στο έβδομο έτος της ηλικίας από τη γέννηση του παιδιού. Από της εποχής του Λέοντος του Σοφού η βάπτιση καθιερώθηκε δια της 17^ης Νεαράς την τεσσαρακοστήν από της γεννήσεως ή και την ογδόην όπως συνηθιζόταν στην Ανατολική Θράκη. Επειδή η Χριστιανική θρησκεία πρεσβεύη ότι το αβάπτιστο φέρει το «προπατορικό αμάρτημα» και άρα χρειάζεται ο καθαρμός του.  Το έργο αναλαμβάνει ο ανάδοχος(νονός) ο οποίος δίδει  την ομολογίαν πίστεως αντί του βρέφους και την «αποταγήν» του σατανά.(εκφωνεί τρις το αποτάσσω)

Τα αβάπτιστα εθεωρούντο μολυσμένα Να σημειωθεί ότι

σε άλλες εποχές όταν το παιδί πέθαινε αβάπτιστο το ενταφίαζαν χωρίς παπά και κωδωνοκρουσίες σιωπηλά  έξω από το νεκροταφείο . Το έθιμο των λαμπάδων μας παραπέμπει στις λαμπαδηφορίες των Αρχαίων Ελλήνων . Στα όρια της ηθικής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκεται ο νηπιοβαπτισμός  διότι το βρέφος δεν είναι σε θέση να εκφράσει τη βούληση του αν  επιθυμεί  να γίνει χριστιανός ή  όχι.

Η παραδοσιακή λατρεία της Ειλειθύιας προστάτιδας των νεογνών και των τοκετών ετέθη εκτός νόμου  και αντικατεστάθη από τον Αγιο Ελευθέριον του οποίου το όνομα συνδέθηκε με  την «ελευθέρωση»  κατά τον τοκετό και από τον Αγιο Στυλιανό να «στηλώνει» την γένναν

Τότε η  Θεά Εστία   προστάτις των οικιών . Οι αρχαίοι πρόγονοι μας το σπίτι το θεωρούσαν ιερό . Μέσα σ΄ αυτό είχαν βάλει  προστάτιδα  της οικιακής ζωής και της οικογένειας, την θεά  Εστία. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη κόρη της Ρέας και του Κρόνου και αδελφή του Δία.  Η Εστία   έπαιρνε  την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία που λάμβανε χώρα στην οικία. Έμεινε παρθένα για να αλληγορεί την οικία που πρέπει να παραμένει αμόλυντη και ενάρετη . Αυτή φρόντιζε ώστε ο οίκος να είναι φιλόξενος , ευχάριστος , φιλικός , τα μέλη της οικογένειας   ενωμένα, μονοιασμένα και αδελφωμένα .   Η Εστία παρότι ήταν θεά δεν είχε   δημόσια λατρεία   , διότι ναός της ήταν το κάθε σπίτι που υποχρεωτικά διέθετε την εστία του(το παλαιό παραγώνι ήταν ο βωμός της)

Τώρα οι αρπακτικές Τράπεζες και τα τοκογλυφικά funds αρπάζουν τα σπίτια  Τώρα φυσικά όλα άλλαξαν. Το ρόλο της Εστίας παίζουν οι ληστρικές  Τράπεζες και τα   τοκογλυφικά  funds  . Οι    ανθελληνικοί κλεπτονόμοι  με την μέθοδο  του  ληστρικού  δανεισμού κατόρθωσαν να  βάλουν στο χέρι 500.000 διαμερίσματα και οικίες  λόγω ανεξόφλητων δανείων, μετά την επιβολή των ξενόφερτων Μνημονιακών μέτρων,  Οι Τράπεζες  για να τα ξεφορτωθούν    προτίμησαν να τα παραδώσουν με εξευτελιστικές τιμές στα ξένα αρπακτικά  funds,   παρά  να τα δώσουν με τους ίδιους ή και ευνοϊκότερους  για τις τράπεζες στους ιδιόκτητες τους . Και ο διακανονισμός που είχε γίνει τινάζεται στον αέρα μετά την αύξηση των επιτοκίων των τραπεζών προς συγκράτηση του πληθωρισμού.. Λένε ότι οι ίδιοι τα  καρπώθηκαν . Αυτός είναι ο σύγχρονος πολιτισμός μας(23/11/22)

ΤΕΛΟΣ

Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε. α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org