Ο Ίκαρος ήταν γιος του Δαίδαλου και της Ναυκράτης, που ήταν μια σκλάβα του Μίνωα. Πιστεύεται ότι ο Ίκαρος είναι ο πρώτος που κατεργάστηκε το ξύλο. Σύμφωνα με τον επικρατέστερο μύθο, αφού ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος βοήθησαν το Θησέα να βγει από το λαβύρινθο, ο Μίνωας, για να τους τιμωρήσει, τους φυλάκισε μέσα στο λαβύρινθο. Προκειμένου να σωθούν, ο Δαίδαλος, που όπως είναι γνωστό, ήταν μεγάλος εφευρέτης και τεχνίτης, έφτιαξε φτερά για τον ίδιο και για το γιο του. Τα φτερά αυτά προσάρμοσε στους ώμους τους με λιωμένο κερί.
Ο Δαίδαλος είχε συμβουλεύσει τον Ίκαρο να κρατάει ένα μέσο ύψος, να μην πηγαίνει δηλαδή ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά. Ο Ίκαρος όμως, που ήταν νέος και γοητεύτηκε από το πέταγμα, αψηφώντας τις συμβουλές του πατέρα του, πήγε πολύ κοντά στον ήλιο, με αποτέλεσμα να λιώσει το κερί και να φύγουν τα φτερά από τους ώμους του. Έτσι έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Από τότε η θάλασσα αυτή ονομάστηκε Ικάριο πέλαγος και το νησί που βρισκόταν εκεί κοντά Ικαρία.
Άλλος μύθος μας λέει ότι ο Ίκαρος, μετά το φόνο του Τάλου από τον πατέρα του, εξορίστηκε και ο ίδιος από την Αθήνα και έφυγε για την Κρήτη για να αναζητήσει το Δαίδαλο. Στο ταξίδι του όμως ναυάγησε στη Σάμο. Η θάλασσα ξέβρασε το νεκρό σώμα του Ίκαρου στην Ικαρία. Εκεί το βρήκε ο Ηρακλής και το ενταφίασε.
Ο μύθος του Ίκαρου που πλησιάζει πολύ κοντά στον ήλιο και πέφτει μας θυμίζει το μύθο του Φαέθοντα. Ο συμβολισμός φαίνεται ότι είναι κοινός. Και στις δύο περιπτώσεις οι ήρωες είναι πολύ νέοι, γοητεύονται από την πτήση και περιφρονούν τις συμβουλές του πατέρα. Η αλαζονεία και η ανυπακοή είναι κοινά χαρακτηριστικά τους που τους οδήγησαν στην πτώση. Λέγεται ότι ο Ίκαρος ήταν παλιός ηλιακός θεός, που μετά την πτώση του έγινε ένας απλός ήρωας. Από τον κόσμο των θεών, από τον ουρανό, πέφτει στη θάλασσα, στο στοιχείο του νερού που συμβολίζει την ύλη. Στόχος της είναι μέσα από την αυτογνωσία να ξαναβρεί τα χαμένα φτερά της και να πετάξει ξανά στον ουρανό. Η ανεύρεση του πτώματος του Ίκαρου και ο ενταφιασμός του από τον Ηρακλή πιθανότατα συμβολίζει την αντικατάσταση του παλιού ηλιακού θεού από ένα νέο ηλιακό ήρωα. Τέλος, ο Ίκαρος θα μπορούσε να είναι η εικόνα του σημερινού ανθρώπου, ο οποίος έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και θέλει να γνωρίσει την αλήθεια, κινούμενος όμως από εγωισμούς και ματαιοδοξίες. Θέλει να γνωρίσει την αλήθεια χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την παράδοση (τον πατέρα, το Δαίδαλο), και όταν φτάνει να ανακαλύψει κάτι από αυτή, έχει την εντύπωση ότι είναι παντοδύναμος, ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, παραβιάζοντας ακόμη και την ίδια τη φύση, με αποτέλεσμα να οδηγείται μόνος του στην καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου