Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ( Μετά από 40 χρόνια ! )

Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

( Μετά από 40 χρόνια ! )

Α``  Ο Βασίλης, από χρόνια, μου το είχε ξαναπεί..

πως θα πρέπει κάποια μέρα, να βρεθούμε όλ`οι παλιοί....

   Θα` ταν κάτι το ωραίο και το συγκινητικό, 

ύστερ`από τόσα χρόνια, από το δημοτικό...
   Έτσι, αρχίσαν να ρωτάνε... και μαζί με την Σμαρώ

φτιάχναν λίστες, πού κρατάνε από τον πολύ παλιό καιρό..

Β``    'Αρχισαν λοιπόν να ψάχνουν με τηλέφωνα πολλά

προσπαθώντας για να μάθουν για ονόματα παλιά...

Β``  Κι όταν πιά τα καταφέραν να βρεθούν οι πιό πολλοί

κανονίσαν κάποια μέρα ραντεβού στο Ουζερί..

Α``  Είχαν κάνει και μιά τούρτα, το παλιό μας το σχολειό !

βρήκαν και τον δάσκαλό μας, τότε, από το Δημοτικό !!!

Β``  Τό τί έγινε κει πέρα, στη συνάντηση αυτή, σάν βρεθήκανε παρέα, κλέγαν όλοι σαν χαζοί,

κοιταζόντουσαν στα μάτια και γυρίζαν... στα παλιά, εχανόντουσαν τα λόγια γίναν πάλι σαν παιδιά..

Α``  Κι από τότε γίναν φίλοι, βάλαν πρόγραμμα μπροστά, ν`ανταμώνουν ενωμένοι, όπως τότε, τα παλιά...

Β``  Κάποιος, τά`γραφε για πλάκα, πέρα, απ`την ξενιτιά, μα του`ρχότανε τα δάκρυα, γιατ`ήταν τόσο μακρυά..

Α`` Κάποια μέρα θα γυρίσει, να βρεθεί κι αυτός κοντά για να ζήσει αναμνήσεις από χρόνια σχολικά..

Β``  Μέχρι ο καιρός να έλθει, πάντα θα τους τραγουδά, με τραγούδια χωρίς τέχνη, μα βγαλμένα απ`την καρδιά

Στοίχοι - Μουσική

Νίκος Παζα'ί'της

 

 

-----------------------------------

 

 

Η ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΘΥΜΊΖΕΙ....

Πέρασαν χρόνια χωρίς να σας δώ
κι ούτε περίμενα να`ρθω εδώ
που μαζευτήκαμε με μια χαρά
για να γιορτάσετε χρόνια παλιά

Μα δεν μπορώ να θυμηθώ
πως να τη λέγαν ετούτη εδώ
και το μυαλό ξαναγυρνώ
σαράντα χρόνια πιο πίσω να βρώ

Πόσο, πόσο μ`αρέσει, που τώρα είμαστε έτσι..
Θυμίζει κείνα τα χρόνια, που τρέχαμε μεσ`την αυλή

Πέρασαν χρόνια χωρίς να σας δώ
μα πάντα η σκέψη μου ήταν εδώ...
και η καρδιά μου σκιρτίζει ξανά
 όταν θυμάται παλιά σχολικά..

Μα δεν μπορώ να θυμηθώ
ποιός νά`ταν τότε ετούτος εδώ
με το μυαλό ξαναγυρνώ
σαράντα χρόνια πιό πίσω να βρώ

Πόσο, πόσο μ`αρέσει που τώρα είμαστε έτσι
Θυμίζει `κείνα τα χρόνια που παίζαμε μεσ` την αυλή

Κι έτσι τώρα μπορούμε και πάλι να θυμηθούμε
Καξίρα και Τανταλίδη, Στρουμπάρα, Καλλιόπη μουρλή...

Στίχοι - Μουσική
Νίκος Παζα'ί'της

 

 

---------------------

 

 

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ

Πέρασε καιρός πού`χα χρόνια να σας δω και να που τώρα έγινε κι αυτό
σμίξαμε ξανά 40 χρόνια πια μετά στην μνήμη φέραμε την παιδική χαρά


Μα νά που μιά στιγμή η αγάπη θέλησε να σμίξουμε μαζί΄
και μέσα στη χαρά να νιώσουμ`όλοι σαν τ`ανήλικα παιδιά


'Αλλαξαν μορφές σαν σκιές ζωγραφιστές αλλάξαν όλα μεσ`τα μάτια οι καιροί
Γίναμε γονείς γίναν παππούδες μερικοί γίναν γιαγιάδες κι επιστήμονες πολλοί

Μά νά που μιά στιγμή η αγάπη θέλησε να σμίξουμε μαζί
καί μέσα στη χαρά να κλαίμε όλοι σαν τ`ανήλικα παιδιά

Στοίχοι Μουσική

Νίκος Παζαίτης

 

 

 

---------------------------------

 

 

 

   ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΜΟΥ`ΣΤΕΙΛΕ Ο ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ ΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΓΕΜΙΣΤΌ

ΒΙΝΤΕΟ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΙ ΈΚΑΤΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΩ

ΕΙΝ` ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ`ΓΙΝΕ ΠΡΟΣ ΑΝΆΜΝΗΣΗ..

ΚΙ ΈΤΣΙ ΌΛΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΑ ΒΡΈΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥ ''ΑΧΙΛΕΑ''

ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΏ

ΤΙΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

ΆΛΛΟΙ, ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ Ν` ΑΛΛΆΞΑΝ ΚΙ ΆΛΛΟΙ ΜΟΙΆΖΟΥΝΕ ΠΟΛΥ

ΚΙ ΌΤΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ  ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΕΣΑ..ΤΗΝ ΨΥΧΗ..

ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΑΛΛΆΞΕΙ ΜΕΝΕΙ Η ΊΔΙΑ, ΑΠΟ ΠΑΛΙΆ

ΚΙ ΕΙΝ`ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΦΈΡΝΕΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΉ ΧΑΡΑ !

ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΥ ΑΦΉΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ

ΘΑ`ΤΑΝ ΌΠΩΣ ΠΡΏΤΑ ΉΣΑΝ ΑΝ ΘΑ ΒΓΆΖΑΝ ΤΑ ΓΥΑΛΙΆ  ( Σμαρώ..)

Ο ΧΟΔΙΑΚΗΣ ΚΑΜΑΡΩΝΗ ΚΙ Η ΑΘΗΝΆ ΚΑΤΙ ΚΟΙΤΆ

Ο ΚΑΤΡΆΚΑΛΟΣ ΞΑΠΛΏΝΕΙ ΣΤΟΝ ΦΑΚΟ ΝΑ `ΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΝΑ, Ο ΣΆΒΒΑΣ ΚΑΚΑΡΊΖΕΙ, ΛΊΓΟ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΆ...

ΕΙΝ`Ο ΠΡΏΤΟΣ ΜΟΥ Ο ΦΊΛΟΣ ΑΠΟ ΧΡΌΝΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ

ΡΑΓΚΑΒΗΣ, ΖΑΖΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΌΛΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ..

ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΘΥΜΗΘΏ ΠΩΣ ΤΗΝ ΛΕΝ ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ..

ΠΟΎ `ΝΑΙ ΔΊΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΟΎΣΗ ΚΙ ΈΧΕΙ ΠΡΌΣΩΠΟ ΓΛΥΚΌ

ΉΤΑΝ ΈΤΣΙ ΑΠΌ ΜΙΚΡΟΎΛΑ.. ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΘΥΜΗΤΙΚΌ ...

ΚΑΙ ΕΚΕΊΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΟΎΣΙ ΚΕΙ ΣΤΟ ΒΆΘΟΣ ΣΤΗ ΓΩΝΙΆ

ΚΙ Ο ΨΗΛΌΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΎΜΙ, ΚΑΤΙ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΜΙΛΆ

ΚΙ ΆΛΛΟΙ ΑΚΌΜΗ, ΑΛΛΟΎ ΚΟΙΤΆΝΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΆ

ΝΑ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΩ, ΣΑΡΆΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΑ ΜΕΤΑ..

ΚΙ ΟΎΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΣΩ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΌ

ΚΙ ΌΣΟ ΠΙΣΩ ΝΑ ΓΥΡΊΣΩ , ΒΡΙΣΚΩ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΚΌ..

ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΟΥ ΠΟΎ `ΝΑΙ Η  ΊΔΙΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΌ

ΝΙΚΟΣ ΠΑΖΑΙΤΗΣ

Νικόλαος Παζαίτης

https://vk.com/feed 

https://twitter.com/PAZAITIS