Αφιερωμένο σε όλους τους συνεχιστές του ΓΑΠ, που με άοκνη προσπάθεια, συνεχίζουν το θεάρεστο έργο του.
Επιτέλους πατριώτες, το όνειρο του μεγάλου ηγέτη μας και αρχηγού μας, αυτού δηλαδή του πολιτικού γίγαντα έγινε πραγματικότητα, δηλαδή, να μας μετατρέψει μόλις σε δύο χρόνια σε Βουλγαρία, προς το παρόν τουλάχιστον, διότι, περιμένει από πίσω και το άλλο μεγαλόπνοο σχέδιο του σωτήρα μας, δηλαδή, το να μας μετατρέψει σε Αλβανία και που ξέρεις, εάν είμαστε τυχεροί και παραμείνει άλλα δύο χρόνια κοντά μας, αυτός ο πολιτικός Θεός, να μετατραπούμε και σε Νιγηρία.
Μετά λοιπόν από πολλές προσωπικές μάχες και δυσβάσταχτα βάσανα, ασπρίζοντας μάλιστα τα μαλλιά της κεφαλής του, αυτό το απίθανο και τρελό πολιτικό αγόρι, που οι μοίρες συνωμότησαν για να γεννηθεί, μόνο και μόνο για να σώσει τα καγκουρό, όπως ο ίδιος αποκαλούσε τους ιθαγενείς αυτού του τόπου, κατάφερε να γλιτώσει αυτόν τον πολύπαθο και βασανισμένο λαό από το να κατρακυλήσει στην δημοκρατία, στην παιδεία, στην σκέψη, στον πολιτισμό, στις αρχές, στην ανδρεία και σε όλα τα υπόλοιπα αναίσχυντα και οπισθοδρομικά που του άφησαν οι πρόγονοι του.
Επιτέλους αδέλφια, ξημέρωσε η μέρα που θα εκδικηθούμε την γείτονα χώρα, δηλαδή την Βουλγαρία, η οποία μας πήρε όλες τις βιοτεχνίες και όλα τα εργοστάσια, λόγο του ότι εκεί δούλευαν με διακόσια ευρώ το μήνα, τώρα, που εμείς θα δουλεύουμε με λιγότερα από διακόσια ευρώ, τώρα να τους δω τι θα κάνουν, που σε λίγο όλοι οι ευεργέτες αυτού του τόπου θα φέρουν πίσω τα εργοστάσια στην νέα λαϊκή δημοκρατία της κινεζικής Ευρώπης και θα ξαναπάρουμε πίσω τις εργασίες μας, οι οποίες μάλιστα, θα μας προσφέρουν μια πολυτελή και άνετη ζωή, διότι, από την στιγμή που θα δουλεύουμε από το πρωί έως το βράδυ, δεν θα έχουμε χρόνο για άσκοπες σπατάλες, του τύπου γαριδάκια, ηλιόσπορους και σινεμά.
Επιτέλους συναγωνιστές και επαναστάτες, οι αγώνες μας έπιασαν τόπο, δεν θα χρειάζεται πλέον να πηγαίνουμε στην Βουλγαρία για να ψωνίζουμε φθηνά πράγματα, τώρα, θα έρχονται οι βούλγαροι σε εμάς να ψωνίζουν τα δικά μας, ακόμα ποιο φθηνά, διότι, εμείς ως μάγκες θα τα παράγουμε με το μισό μεροκάματο, κάτι σαν τους ινδούς και τους κινέζους για παράδειγμα και άμα ενστερνιστούμε και τον ινδουισμό σαν θρησκεία, θα είμαστε ακόμα καλύτερα, διότι, δεν θα χρειάζεται να τρώμε τις αγελάδες, άρα, δεν θα ξοδεύουμε άσκοπα χρήματα για κρέας, άρα, αποταμίευση, άρα, σε πενήντα χρόνια θα μπορούμε να αγοράσουμε ποδήλατο με δώδεκα ταχύτητες, χωρίς δάνειο.
Επιτέλους πατριώτες, ήρθε η ώρα που μετά από δύο χρόνια σκληρής πολιτικής εργασίας και υπομονής θα ξαναδούμε να κυκλοφορούν στους δρόμους μας και πάλι τα αγέρωχα και σκληροτράχηλα LADA και τα ευέλικτα και πολύ αξιόπιστα ZASTAVA, που τόσο μας έλειψε η πολυτέλεια και η αρχοντιά τους, όσον αφορά αυτούς που δεν θα μπορέσουν να αγοράσουν αυτά τα πανάκριβα οχήματα και θα αναγκαστούν να κυκλοφορούν με τις PORSCHE, τα AUDI, τις BMW και τις MERCEDES, καλά να πάθουν.
Επιτέλους, η ψήφος του σοφού λαού δεν πήγε χαμένη, διότι, τώρα θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε κατάματα τα αγαπημένα μας γειτονικά αδέλφια, τους τούρκους, τους βουλγάρους και τους αλβανούς και να τους πούμε, ναι ρε, τώρα είμαστε ίσοι και όμοιοι, τώρα και εμείς θα μπορούμε επιτέλους να εργαζόμαστε με διακόσια ευρώ το μήνα και εμείς επιτέλους θα μπορέσουμε να ξανακάνουμε την χώρα μας όπως είναι οι δικές σας, πολιτισμένες, δημοκρατικές και πλούσιες, βέβαια με σκληρή εργασία και υπομονή, δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά.
Επιτέλους λυτρωθήκαμε, διότι, επί δεκαετίες τώρα όλος ο λαός συζητούσε μεταξύ του, αλλά και μονολογούσε, τι ωραία ήταν στα παλαιά χρόνια, τι ωραία περνούσαμε, πόσο μας λείπουν εκείνες οι μέρες, ε να τώρα αδέλφια που βρέθηκε αυτός ο άγιος άνθρωπος, άκουσε τον σφυγμό μας, αφουγκράστηκε τον πόθο μας και την ανάγκη μας στο να γυρίσουμε πίσω και ναι, τα κατάφερε, πάντα βέβαια με την δική μας συμπαράσταση και μετά βέβαια από την πολύχρονη και κοπιαστική δική του προσωπική προσπάθεια, μας γύρισε πίσω, πολύ πίσω και έκανε το όνειρο μας πραγματικότητα.
Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω για το καλό που έφερε στον τόπο και στον λαό αυτό το πατριωτικό σύμβολο, διότι τα δάκρυα της χαράς μου γέμισαν τα μάτια, δεν ξέρω τι άλλο να πω, που από στιγμή σε στιγμή και από μέρα σε μέρα, θα ξαναγίνουμε όπως ήμασταν το 1957, δηλαδή, τότε που υπήρχαν μόνο οι πλούσιοι και οι φτωχοί και υπήρχε ηρεμία και τάξη, διότι οι φτωχοί δεν είχαν χρόνο να διαταράξουν ούτε την ηρεμία, αλλά ούτε και την οποιαδήποτε τάξη.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ είδη παρήγγειλα μια βοϊδάμαξα από την Αλβανία, όχι αυτήν με τις ξύλινες ρόδες, αλλά αυτήν με το ζαντολάστιχο, διότι, στο τέλος του μήνα έχουμε να πάμε και σε έναν γάμο, μην πάμε με τα πόδια, δεν είναι σωστό.
Θεόδωρος Σωτηρόπουλος
( Δημοσιεύθηκε το 2012. )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου