Κανένα
ιερατείο στο πέρασμα των αιώνων και καμία θρησκεία δεν υπερασπίστηκε
ποτέ, μα ποτέ την φιλοσοφία και την σκέψη, απεναντίας, την κυνήγησε με
κώνειο, την έκαψε στην πυρά, την διαμέλισε, την εξόρισε και έκανε
πολέμους, μόνο και μόνο, για να έχουν του κόσμου οι πιστοί έναν ακόμα
λόγο να μην μάθουν και να μην κατανοήσουν την αλήθεια, διότι, θρησκεία
και αλήθεια δεν πάνε μαζί, θρησκεία και σκέψη δεν ταιριάζουν, θρησκεία
και φιλοσοφία είναι προαιώνιοι εχθροί.
Κάποτε, κάποιοι άνθρωποι έγραψαν για την αλήθεια, την εξήγησαν, της έδωσαν νόημα, την έντυσαν με πορφύρα και μεταξωτά, την έκαναν κυρά και βασίλισσα, αυτοί οι κάποιοι ήταν οι Έλληνες πρόγονοι μας, ναι, είναι αυτοί που μισείς και καθυβρίζεις ολημερίς μέσα στα κάθε βαρβαρικά και ανατολίτικα θρησκευτικά μαγαζιά όποτε πας να ασκήσεις τα θρησκευτικά σου καθήκοντα, είναι αυτοί που σου έμαθαν τι είναι ο κόσμος, είναι αυτοί που σου έδειξαν τον τρόπο να μην φοβάσαι ούτε άνθρωπο, ούτε Θεό, είναι αυτοί που σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα, έναν σκεπτόμενο άνθρωπο.
Πώς να απαιτήσεις από τους άλλους να σου δώσουν σεβασμό όταν εσύ ο ίδιος δεν σέβεσαι τον εαυτό σου και τους προγόνους σου, πώς να ζητήσεις σεβασμό από τους εχθρούς σου, όταν εσύ ο ίδιος είσαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου, πώς να γίνεις το κέντρο του κόσμου όταν εσύ κατατάσσεις με τις πράξεις σου και με τα πιστεύω σου τον κόσμο σου στα άπατα της παγκόσμιας ιστορίας, μήπως νομίζεις ότι οι πρόγονοι σου θα σε φυλάνε για πάντα, μήπως νομίζεις ότι οι ένδοξοι προπάτορες σου θα σου διορθώνουν συνεχώς τα λάθη, η μήπως νομίζεις, ότι θα συνεχίσεις για πολύ ακόμα να παριστάνεις κάτι το οποίο δεν είσαι.
Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέπτη και ψάξε μέσα σε αυτόν έστω και ένα ψήγμα των προγόνων σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο να σε δένει με την ένδοξη ιστορία σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο να σου θυμίζει την ημίθεη καταγωγή σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο θα σε κάνει υπερήφανο απόγονο των ποιο ένδοξων προγόνων, θα βρεις όμως σίγουρα επάνω στον αποσκελετωμένο πνευματικά εαυτό σου τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, την Ρεβέκκα και τον Μωυσή και όλους αυτούς που με τον έναν, η τον άλλο τρόπο μίσησαν και φόνευσαν ότι καλύτερο γέννησε ποτέ το ανθρώπινο γένος, τους Έλληνες προγόνους σου.
Καλό Πεσάχ αδελφέ μου.
Κάποτε, κάποιοι άνθρωποι έγραψαν για την αλήθεια, την εξήγησαν, της έδωσαν νόημα, την έντυσαν με πορφύρα και μεταξωτά, την έκαναν κυρά και βασίλισσα, αυτοί οι κάποιοι ήταν οι Έλληνες πρόγονοι μας, ναι, είναι αυτοί που μισείς και καθυβρίζεις ολημερίς μέσα στα κάθε βαρβαρικά και ανατολίτικα θρησκευτικά μαγαζιά όποτε πας να ασκήσεις τα θρησκευτικά σου καθήκοντα, είναι αυτοί που σου έμαθαν τι είναι ο κόσμος, είναι αυτοί που σου έδειξαν τον τρόπο να μην φοβάσαι ούτε άνθρωπο, ούτε Θεό, είναι αυτοί που σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα, έναν σκεπτόμενο άνθρωπο.
Πώς να απαιτήσεις από τους άλλους να σου δώσουν σεβασμό όταν εσύ ο ίδιος δεν σέβεσαι τον εαυτό σου και τους προγόνους σου, πώς να ζητήσεις σεβασμό από τους εχθρούς σου, όταν εσύ ο ίδιος είσαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου, πώς να γίνεις το κέντρο του κόσμου όταν εσύ κατατάσσεις με τις πράξεις σου και με τα πιστεύω σου τον κόσμο σου στα άπατα της παγκόσμιας ιστορίας, μήπως νομίζεις ότι οι πρόγονοι σου θα σε φυλάνε για πάντα, μήπως νομίζεις ότι οι ένδοξοι προπάτορες σου θα σου διορθώνουν συνεχώς τα λάθη, η μήπως νομίζεις, ότι θα συνεχίσεις για πολύ ακόμα να παριστάνεις κάτι το οποίο δεν είσαι.
Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέπτη και ψάξε μέσα σε αυτόν έστω και ένα ψήγμα των προγόνων σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο να σε δένει με την ένδοξη ιστορία σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο να σου θυμίζει την ημίθεη καταγωγή σου, δυστυχώς, δεν θα βρεις τίποτε το οποίο θα σε κάνει υπερήφανο απόγονο των ποιο ένδοξων προγόνων, θα βρεις όμως σίγουρα επάνω στον αποσκελετωμένο πνευματικά εαυτό σου τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, την Ρεβέκκα και τον Μωυσή και όλους αυτούς που με τον έναν, η τον άλλο τρόπο μίσησαν και φόνευσαν ότι καλύτερο γέννησε ποτέ το ανθρώπινο γένος, τους Έλληνες προγόνους σου.
Καλό Πεσάχ αδελφέ μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου