Κλιματική Αλλαγή: Πως ένα φυσικό φαινόμενο μετατράπηκε σε απάτη

Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίστηκε εδώ και εκατομμύρια χρόνια και μελετήθηκε από τους γεωλόγους του Τεταρτογενούς (Quaternary geologists). Αυτή η κατηγορία των γεω-επιστημόνων μελετούν το παλαιό-κλίμα και την παλαιό-εδαφολογία. Από τα τέλη του 17ου αιώνα μελέτησαν τις παλινδρομικές κινήσεις των παγετώνων που γινόντουσαν κάθε περίπου 120.000 χρόνια, αρχής γενομένης από τα μέσα του Τεταρτογενούς, ήτοι, περίπου, πριν 1.000.000 χρόνια. Την αιτία δεν την γνώριζαν.

Το 1942 οι Γερμανοί συνέλαβαν και φυλάκισαν στο Βελιγράδι έναν διάσημο Σέρβο αστροφυσικό ονόματι Milancovitch. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στις φυλακές μελέτησε τις τροχιές της Γης γύρω από τον ήλιο και παρατήρησε ότι όταν η τροχιά της Γης μεταβάλλεται από κυκλική, που είναι σήμερα, σε ελλειψοειδή έχουμε τους παγετώνες των 120.000 ετών, εικόνα 1. Όταν ο άξονας περιστροφής αλλάζει κλίση κάθε 40.000 χρόνια, έχουμε πάλι μια παγετώδη περίοδο (εικόνα 1).

Διαβάστε εδω: https://slpress.gr/koinonia/klimatiki-allagi-pos-ena-fysiko-fainomeno-metatrapike-se-apati/#.XiMarEN3BdK.facebook

ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΦΟΝΙΑΣ-ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΣ- ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ-ΣΥΝΩΜΟΤΗΣ!

«Ουκούν ει μήτε άνθρωπος απλώς μήτε μάγος μήτε δαίμων τις εστίν ο Σωτήρ, αλλά και την παρά ποιηταίς υπόνοιαν και δαιμόνων φαντασίαν και Ελλήνων σοφίαν τη εαυτού θειότητι κατήργησε και επεσκίασε.»

(Άγιος Αθανάσιος, «Κατά Ελλήνων», κεφ.48, παρ. 9).
Ο Αθανάσιος, Άγιος και Μέγας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γεννήθηκε το 295 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου πιθανότατα από ελληνικής καταγωγής γονείς. Από πολύ μικρή ηλικία κατηχήθηκε στον Χριστιανισμό ξεχνώντας ολοκληρωτικά την καταγωγή του. Κατά την εφηβεία του μαθήτευσε δίπλα στον φανατικό ασκητή άγιο Αντώνιο τον Μέγα, στην έρημο της Ερυθραίας. Ο δάσκαλός του πέθανε στην έρημο μέσα σε ένα ξεροπήγαδο προσευχόμενος στον Γιαχβέ.
Ο Αντώνιος, κατά την περίοδο που ασκήτευε, δεν άλλαξε ποτέ κανένα ένδυμα, δεν έπλυνε ποτέ το σώμα του και τρεφόταν μέρα παρά μέρα με ένα ξερό παξιμάδι. Γυναίκα δεν γνώρισε ποτέ. (Εγκυκλοπαίδεια «Ήλιος», λήμμα «Άγιος Αντώνιος»). Τα οράματά του με μεταφυσικά όντα και η κατά φαντασίαν μάχη του με τον ίδιο τον Διάβολο ήταν οι πνευματικές καθημερινές του ενασχολήσεις. Με τις παράλογες και σχιζοφρενικές αυτές διδαχές γαλουχήθηκε ο χαρακτήρας του αγίου Αθανασίου, ενός απ΄ τους πλέον φανατικούς ανθρώπους της Ιστορίας.
Κατά την περίοδο του 4ου μ.Χ. αιώνος στην επικράτεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν σε εξέλιξη ένας ανελέητος διωγμός εναντίον των Ελλήνων, που καθοδηγείτο από χριστιανούς. Την ίδια εποχή κορυφώνονταν και οι αλληλοσφαγές μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών αιρέσεων. Τα σχίσματα πλήθαιναν, καθώς και ο αδυσώπητος εμφύλιος πόλεμος αναμεταξύ τους για το ποιό δόγμα θα επικρατούσε ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία τριάντα τριών περίπου ετών ο Αθανάσιος ανέλαβε τον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξάνδρειας. Ήταν μικρόσωμος και φιλάσθενος, αλλά τρομερά δραστήριος και πανούργος. Σύμφωνα με όλους τους υποστηρικτές του, αλλά και τους μη, μέθοδοί του ήταν οι κολακείες, οι δωροδοκίες, οι πλαστογραφίες, οι συκοφαντίες, η βία ενάντια στους εχθρούς του, οι πυρπολήσεις ναών και οι δολοφονίες. Απ΄ την Αλεξάνδρεια ο Αθανάσιος εκδιώχθηκε πέντε φορές μέσα σε μία χρονική περίοδο 18 ετών. Ο Γερμανός ιστορικός και πρώην ιερέας Καρλ Χάιν Ντέσνερ στο έργο του «Η εγκληματική Ιστορία του Χριστιανισμού» λέει για τον Αθανάσιο: «Υπήρξε ένας απ΄ τους σκληρότερους και πιο αδίστακτους εκκλησιαστικούς δημαγωγούς» (σελ. 475).
Το 335 μ.Χ. είχαν συσσωρευτεί πολλές κατηγορίες εναντίον του πατριάρχη Αθανασίου. Οι κύριες ήταν: Για υπερβολική φορολογία, που είχε επιβάλλει στην επαρχία της Αλεξάνδρειας, για βίαιες ενέργειες αυτού και των πιστών του εναντίον πολλών εκ των εχθρών του ακόμα και μέσα σε εκκλησίες, για την κρυφή βοήθεια σε πολιτικούς αντιπάλους τού αυτοκράτορα και για την παρεμπόδιση της αποστολής σιταριού απ΄ το λιμάνι της πόλης, που κατευθυνόταν προς τους φτωχούς.
Οι κατηγορίες αυτές τον οδήγησαν στην καθαίρεσή του απ΄ τον ίδιο τον ορθόδοξο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μέγα, με έγγραφο που έστειλε στην σύνοδο της Τύρου. Όμως, ο Αθανάσιος παραποίησε το έγγραφο αυτό δύο φορές, αναδημοσιεύοντας την επιστολή με ψεύτικα λόγια του Κωνσταντίνου, που έλεγαν δήθεν, ότι ο Αθανάσιος συκοφαντήθηκε. Οι κατηγορίες για βία και επιθέσεις πλήθαιναν, όπως ότι διέταξε τον ιερέα Μακάριο να επιτεθεί εναντίον του Αρειανιστή ιερέα Ισχύρα, ότι ο ίδιος ο Αθανάσιος είχε δολοφονήσει τον επίσκοπο Αρσένιο κι ότι ο άγιος είχε διαφθείρει κάποια γυναίκα. Με όλα αυτά ο Αθανάσιος εξορίστηκε στα Τρέβηρα της Γαλατίας για δύο χρόνια. Οι απολογητές του λένε, ότι όλα αυτά ήταν συκοφαντίες και πίσω τους βρίσκονταν οι Αρειανιστές και οι Μελιτιανοί.
Οι αιρέσεις των Αρειανιστών και των Μελιτιανών πρέσβευαν, ότι ο Χριστός ήταν θνητός άνθρωπος, κάτι το οποίο οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί πολέμησαν μετά μανίας. Ο Αθανάσιος τους βρίζει σε κάθε έργο του αποκαλώντας τους «δυσεβεστάτους», «υποκριτές», «μανιακούς», «μοχθηρούς», «απατεώνες», τον δε αρχηγό του Αρειανισμού Άρειο, «βλάσφημο», «παρανοϊκό», «πρόδρομο του Αντιχρίστου» κ.ά..
Ποιός «έχυσε τα έντερα» του πατριάρχη στην τουαλέτα;
Έτσι καλλιεργήθηκε το ανάλογο κλίμα και το 336 μ.Χ., την εποχή της πρώτης εξορίας του αγίου Αθανασίου, ο Άρειος δολοφονείται με άγριο τρόπο. Η δολοφονία έγινε στην Κωνσταντινούπολη κατά την διάρκεια διαλείμματος κοινής συλλειτουργίας του Αρείου με ορθοδόξους με μαφιόζικο τρόπο: «Ήσαν δε τότε πατριάρχαι εις μεν την Κωνσταντινούπολιν Αλέξανδρος, εις δε την Αντιόχειαν Ευστάθιος και εις τα Ιεροσόλυμα Μάξιμος. Εις την Αλεξάνδρειαν ουδείς εχειροτονήθη εξωρισμένου του Αγίου Αθανασίου. Τούτων ούτως εχόντων, πεισθείς ο βασιλεύς υπό του Ευσεβίου και των λοιπών, διέταξε τον πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Αλέξανδρον, όπως συλλειτουργήση απροφασίστως μετά του Αρείου η άλλως να παραιτηθή του θρόνου. Ιδών ο Αλέξανδρος ότι και τα δύο δεινά είναι, έστρεψε την ελπίδα αυτού πάσαν προς τον Θεόν και παρεκάλει αυτόν να κάμη την εκδίκησιν.
» Ότε δε έφθασεν η ωρισμένη ημέρα, την οποίαν καθώρισεν ο βασιλεύς, μεταβάς ο Άρειος προς εκπλήρωσιν της σωματικής του ανάγκης, παρευθύς -ω της δικαίας κρίσεως του Θεού!- εχύθησαν τα εντόσθιά του υποκάτω αυτού και έλαβεν την αξίαν τιμωρίαν ο θεομάχος, απολαύσας το αιώνιον πυρ, το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού» («Μέγας Συναξαριστής», Ιανουαρίου ΙΗ , σελ. 419).
Και ο Αθανάσιος επιβεβαιώνει την δολοφονία: « ...;και ως αντιπεμπούσης της δίκης το ξύλον εν αυτώ την ιδίαν κοιλίαν έπληξε και αντί του θρόνου τη πληγή τα ίδια εξήνεγκεν έντερα και μάλλον ο θρόνος εκείνου το ζην απέσπασεν η αυτός απεσπάσθη παρ΄ εκείνου· εξεχύθη γουν, ως γέγραπται κατά τον Ιούδαν, τοις σπλάγχνοις και καταπεσών εβαστάχθη και μετά μία ημέραν απώλετο» (Άγιος Αθανάσιος, «Προς τους απανταχού μοναχούς περί των γεγενημένων παρά των Αρειανών», κεφ. 57, παρ. 3-4).
Βεβαίως, ούτε ο ίδιος ο Γιαχβέ, αλλά ούτε και η «δικαία κρίση» του ξεκοίλιασαν τον Άρειο, αλλά οι φανατικοί ορθόδοξοι αντίπαλοί του. Ως δολοφόνος κατηγορήθηκε απ΄ τους Αρειανιστές ο ορθόδοξος αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Παύλος. Άλλωστε ο,τιδήποτε διαφοροποιείται απ΄ το δόγμα τους αποτελεί γι΄ αυτούς έργο του Σατανά. Εδώ επιβεβαιώνεται για ακόμα μία φορά και στην πράξη η γνωστή ρήση του τυφλού θρησκευτικού φανατισμού: «Ορθοδοξία ή θάνατος». Η δολοφονία αυτή έρριξε κι άλλο λάδι στην φωτιά, που είχε ήδη ανάψει μεταξύ όλων των παρατάξεων και θρησκειών: «Υπό γαρ τούδε του εμφυλίου των χριστιανών πολέμου συνεχείς εγίγνοντο κατά την πόλιν στάσεις, πολλοί τε εκ των γιγνομένων συντριβέντες απώλοντο» (Σωκράτης, «Εκκλησιαστική Ιστορία», βιβλίο 2, κεφ.12, παρ.17-20).
Το μίσος του Αγίου Αθανασίου κατά του Ελληνικού Έθνους
Ο Αθανάσιος στα γραπτά του επιτίθεται κατά πάντων μη ορθοδόξων και ειδικά κατά των Ελλήνων: «Ταύτας δε και τας τοιαύτας της ειδωλομανίας ευρέσεις άνωθεν και προ πολλού προεδίδασκεν η γραφή λέγουσα. Αρχή πορνείας επίνοια ειδώλων, εύρεσις δε αυτών φθορά ζωής· ούτε γαρ ην απ΄ αρχής, ούτε εις τον αιώνα έσται, κενοδοξία γαρ ανθρώπων ήλθεν εις τον κόσμον, και δια τούτο σύντομον αυτών (των Ελλήνων) τέλος επενοήθη» (Αθανάσιος, «Κατά Ελλήνων», κεφ. 11, 1-6).
Επίσης «Είθε δε και οι των τοιούτων ψευδοθεών κήρυκες και μάντεις (οι Έλληνες), ποιηταί λέγω και συγγραφείς, απλώς θεούς αυτούς είναι γεγραφήκεσαν. Αλλά μη και τας πράξεις αυτών προς έλεγχον αθεότητος και αισχροποιού πολιτείας αναγεγραφήκεσαν; ηδύναντο γαρ και μόνω τω της θεότητος ονόματι την αλήθειαν υφαρπάσαι, μάλλον δε τους πολλούς από της αληθείας πλανήσαι, νυν δε έρωτας και ασελγείας διηγούμενοι του Διος και παιδοφθορίας των άλλων και ζηλοτυπίας προς ηδονήν των θηλειών και φόβους και δειλίας και τας άλλας κακίας, ουδέν άλλο η εαυτούς ελέγχουσιν, ότι ου μόνον ου περί θεών διηγούνται, αλλά ουδέ περί ανθρώπων, περί δε αισχρών και του καλού μακράν όντων μυθολογούσιν» (κεφ. 15, 12-22).
Επίθετα και φράσεις εναντίον των Ελλήνων εξακοντίζονται σε όλα τα έργα του όπως «βλάσφημοι», «τρελλοί», «ψεύτες», «δουλοπρεπείς», «άθεοι», «πρέπει να εξοντωθούν», «θα καούν στην Κόλαση», «αποτρόπαιοι δαίμονες» κ.ά.: « ...;εξιλεούσθαι ους Έλληνες καλούσιν αποτροπαίους δαίμονας» (Σωζομενός, «Εκκλησιαστική Ιστορία», βιβλίο 5, κεφ. 5, παρ. 1).
ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
- «Τοιούτοι θεοί εις αυτούς ο Έρως και η Αφροδίτη της Πάφου, εις την Κρήτην ο περιβόητος εκεί Ζευς, και ο εν Αρκαδία Ερμής... ημείς έχομεν ένα παράδειγμα εναντίον πάσης ειδωλολατρίας, ότι δηλαδή οι άνθρωποι την εφεύρον όχι δι΄ άλλο τίποτε αλλά δια τα πάθη εκείνων που την έπλασαν, όπως και η σοφία του Θεού προ πολλού εμαρτύρησε λέγουσα "Αρχή της πορνείας η επινόησις των ειδώλων".» (Σοφ. Σολ. 14,12: 9,15-10.) (Από το έργο του «Κατά Ελλήνων», έκδοση «Έργα Απολογητικά», εποπτεία του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Παν. Χρήστου, μτφρ. του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Στέργιου Σάκκου.)
- «...οι λεγόμενοι φιλόσοφοι και επιστήμονες των ειδωλολατρών, όταν μεν κατηγορούνται, δεν αρνούνται ότι οι παρουσιαζόμενοι ως θεοί είναι μορφαί και τύποι ανθρώπων και κτηνών, όταν δε απολογούνται, λέγουν ότι έχουν τα ομοιώματα, δια να τους απαντά το θείον δια μέσου αυτών και να τους εμφανίζεται -διότι, λέγουν, δεν είναι δυνατόν αλλιώς να γνωρίσουν τον ίδιον τον αόρατον, παρά μόνον με τα τοιαύτα αγάλματα και τας τελετάς. Εκείνοι δε που είναι ακόμη φιλοσοφώτεροι απ΄ αυτούς και νομίζουν ότι λέγουν περισσότερον βαθυστόχαστα πράγματα, ισχυρίζονται ότι τα ομοιώματα κατεσκευάσθησαν και εζωγραφήθησαν, δια να επικαλούνται δι΄ αυτών και να εμφανίζωνται θείοι άγγελοι και θείαι δυνάμεις, ώστε εμφανιζόμενοι δια μέσου αυτών να τους διδάσκουν την γνώσιν του Θεού. Και λέγουν, ότι αυτά είναι δια τους ανθρώπους ένα είδος γραμμάτων, τα οποία διαβάζοντες οι άνθρωποι δύνανται να γνωρίσουν και να κατανοήσουν τον Θεόν, δια της εμφανίσεως των θείων αγγέλων που γίνεται δια μέσου αυτών. Αυτά βέβαια εκείνοι έτσι τα μυθολογούν, διότι ασφαλώς δεν θεολογούν, μη γένοιτο.» («Κατά Ελλήνων», 19, 5-20.)
- «Και το αξιοθαύμαστον, καθώς λέγουν αυτοί που ιστορούν, είναι το εξής· ότι, ενώ οι Πελασγοί έμαθαν τα ονόματα των θεών από τους Αιγυπτίους, δεν γνωρίζουν αυτοί τους θεούς που λατρεύονται εις την Αίγυπτον και λατρεύουν άλλους θεούς διαφορετικούς από τους θεούς εκείνων. Και είναι τελείως διαφορετική η θεωρία και η θρησκεία των εθνικών, οι οποίοι κατελήφθησαν από την μανίαν των ειδώλων, και δεν συναντώνται τα αυτά εις τους αυτούς.» («Κατά Ελλήνων», 23.)
Την επίθεση κατά της Ελληνικής Φιλοσοφίας συνεχίζει ο Αθανάσιος και στο απολογητικό έργο του «Περί Ενανθρωπήσεως»:
- «Οι φιλόσοφοι των Ελλήνων έγραψαν πολλά με αληθοφάνειαν και τέχνην· επαρουσίασαν λοιπόν κάτι τόσον μέγα όσον ο σταυρός του Χριστού; Διότι μέχρι του θανάτου των τα σοφίσματά των είχον την αληθοφάνειαν, αλλά και όσα εθεωρούσαν, όταν ήσαν ζώντες, ότι έχουν ισχύν, ήσαν αντικείμενα ανταγωνισμού μεταξύ των, και εφιλονείκουν μεταξύ των δια την θεωρίαν των. Και το παραδοξότατον είναι, ότι, ενώ ο Λόγος του Θεού εδίδαξε με πτωχοτέρας λέξεις, επεσκίασε τους περιφήμους σοφιστάς και κατήργησε τας διδασκαλίας εκείνων και προσήλωσεν όλους πλησίον του και εγέμισε τας εκκλησίας αυτού. Και το αξιοθαύμαστον είναι, ότι με την κάθοδόν του ως ανθρώπου εις τον θάνατον κατήργησε τα μεγάλα λόγια των σοφών περί των ειδώλων. Ποίου αλήθεια ο θάνατός ποτε εξεδίωξε δαίμονας;» (50, 5-15.)
- «Των Ελλήνων η σοφία μεμώραται». («Περί ενσαρκώσεως του λόγου», κεφ. 46, τμ. 4, γρ. 3).
- «Πάντα ψευσάμενοι Έλληνες». («Περί ενσαρκώσεως του λόγου», κεφ. 50, τμ. 6, γρ. 2).
- «Την Ελληνικήν αφροσύνην». («Τρεις λόγοι κατ΄ Αρειανών», τομ. 26, σελ. 177, γρ. 16).
- «Των Ελλήνων αγνωσίαν». («Τρεις λόγοι κατ΄ Αρειανών», τομ. 26, σελ. 673, γρ. 24).
Ο βίος του αγίου Αθανασίου ακολουθεί την πεπατημένη γραμμή της Ορθοδοξίας, που πρεσβεύει, ότι όσο πιο φανατικός, μισαλλόδοξος, αιμοβόρος και βίαιος είναι κάποιος ιερέας ή πιστός της, τότε αγιοποιείται. Αρκεί βέβαια να υποστηρίζει με οποιοδήποτε τρόπο τα εξουσιαστικά συμφέροντα της Εκκλησίας. Ο Άγιος και Μέγας Αθανάσιος εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου κάθε έτους μαζί με τον Κύριλλο Αλεξανδρείας, τον εγκέφαλο της κατακρεούργησης της φιλοσόφου Υπατίας.
http://apollonios.pblogs.gr/…/athanasios-fonias-emprhsths-a…

 Μύρτις Κυδωνιάτου

Πλούτος της χώρας είναι οι σπόροι της γης που χάνονται

Όταν αναφερόμαστε στον πλούτο της χώρας που πρέπει να αξιοποιηθεί, συνήθως μιλάμε για το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο που μπορεί να εξορυχθεί, τη γονιμότητα της γης μας και το φυσικό περιβάλλον που δημιουργεί τουριστικό ενδιαφέρον. Ωστόσο, πραγματικός πλούτος στα χρόνια της Παγκοσμιοποίησης και της Εμπορικής εκμετάλλευσης των πάντων, ακόμη και του νερού, είναι για την Ελλάδα οι τοπικές ποικιλίες των φυτών, όπως αυτές διασώζονται μέσα από τους σπόρους.

Θύματα της μόδας και των προσδοκιών του κέρδους
Τη δεκαετία του ’60 ήρθε και στη χώρα μας η μόδα των γενετικά βελτιωμένων ποικιλιών που υπόσχονταν μεγαλύτερη σοδειά και ανθεκτικότητα στα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις ασθένειες. Αυτά τα “υβρίδια” έφτασαν με τη μορφή σπόρων και οι αγρότες της εποχής άρχισαν να υποκύπτουν, με σκοπό να αυξήσουν το κέρδος τους. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα, 50 χρόνια μετά, το 97% των τοπικών ποικιλιών των λαχανικών και το 99% των ποικιλιών του σιταριού να έχουν εξαφανιστεί και οι Έλληνες αγρότες να έχουν γίνει σχεδόν απόλυτα εξαρτημένοι από τις πολυεθνικές που εμπορεύονται σπόρους οι οποίοι δημιουργούνται στα εργαστήρια και δεν έχουν τη δυνατότητα να δώσουν, την επόμενη χρονιά, και πάλι καρπούς.

Όπως τονίζει μιλώντας στο news4all.gr η Συντονίστρια Ερευνών του Ινστιτούτου “Αρχιπέλαγος”, Αναστασία Μήλιου, “οι εταιρείες σπόρων μας έπεισαν ότι πρέπει να τρώμε μία ποικιλία ντομάτας, αγγουριού κ.ο.κ. (μέσα στη γενικευμένη προώθηση των υβριδίων και των γενετικά βελτιωμένων σπόρων) και ότι αυτές θα είναι πιο αποδοτικές, κάνοντάς μας να ξεχάσουμε ότι τον πραγματικό θησαυρό τον είχαμε στα χέρια μας”.

Ποιός θα μπορούσε, λοιπόν, τη δεκαετία του ’60 να φανταστεί ότι η πραγματική δύναμή μας δεν ήταν ότι είχαμε τη γη και το κλίμα που ευνοούσε τις καλλιέργειες, αλλά ότι η παραδοσιακή αγροτική καλλιέργεια βοηθούσε στη διατήρηση των τοπικών ποικιλιών; Κάποιοι, όμως, το γνώριζαν και πέτυχαν να εγκαταλείψουμε την ίδια μας την κληρονομιά, με τον ίδιο τρόπο που, πριν λίγα χρόνια, η Ε.Ε. μας έπεισε να καταστρέψουμε τα καΐκια για να “τσεπώσουμε” επιδοτήσεις.

Για καλή μας τύχη, σήμερα, κάποιες οργανώσεις που ασχολούνται με το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα έχουν προχωρήσει στη δημιουργία τραπεζών Σπόρων, με σκοπό να διασώσουμε ό,τι έχει απομείνει από τη διατροφική μας κληρονομιά.

Η Κιβωτός των Σπόρων
Στο νησί της Σάμου, το Ινστιτούτο “Αρχιπέλαγος” έχει δημιουργήσει την Κιβωτό των Σπόρων, συγκεντρώνοντας περίπου 1000 ποικιλίες απ” όλο το Αιγαίο. Όπως λέει η κα Μήλιου, είναι ελπιδοφόρο ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που κρατούν τις παλιές ποικιλίες οπωροκηπευτικών και κάνουν συνειδητή προσπάθεια να τις διαφυλάξουν.
“Αυτούς αναζητούμε σε όλο το Αιγαίο. Το Αιγαίο είναι ένας γεωγραφικός χώρος που ευνόησε τη διαφύλαξη των σπόρων αυτών, εξαιτίας της απομόνωσής τους, κάτι που δεν συνέβη στην ηπειρωτική Ελλάδα” συμπληρώνει η κα Μήλιου από το Ινστιτούτο “Αρχιπέλαγος”.

Όταν μιλάμε για υβρίδια δεν εννοούμε μεταλλαγμένα φυτά, αλλά γενετικά βελτιωμένα. Ο αγρότης, όμως, που θα χρησιμοποιήσει υβρίδια υποχρεώνεται να αγοράσει και την επόμενη χρονιά σπόρο που είναι πολύ πιο ακριβός.

Χαρακτηριστικό είναι τα παραδείγματα που αναφέρουν τόσο η κα Μήλιου όσο και ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης από την οργάνωση Πελίτι, που δημιουργήθηκε από τον ίδιο με σκοπό τη διαφύλαξη και τη διάδοση των τοπικών ποικιλιών, με αφετηρία την τράπεζα σπόρων, στο Παρανέστι Δράμας. Για να αγοράσεις μια χούφτα σπόρους από Ελληνικές ποικιλίες θα πληρώσεις ένα ευρώ, ενώ με τα ίδια χρήματα θα αγοράσεις μόλις δύο σπόρους υβριδίου, το οποίο θα σου δώσει μεγάλη απόδοση, την πρώτη χρονιά, στη συνέχεια, όμως, θα καταστήσει τον αγρότη δέσμιο της εταιρείας σπόρων, για να μπορέσει να συνεχίσει την καλλιέργειά του και να έχει τις ίδιες αποδόσεις. Όπως αποκαλύπτει στο news4all.gr ο ιδρυτής του Πελίτι Παναγιώτης Σαϊνατούδης, ένα κιλό σπόρος υβριδίου ντομάτας στοιχίζει 40 χιλιάδες ευρώ. Για τον λόγο αυτό, οι άνθρωποι που κατασκευάζουν και εμπορεύονται αυτά τα υβρίδια βλέπουν τους ανθρώπους που δημιουργούν τράπεζες σπόρων ως ανταγωνιστές.

Για τους επιστήμονες που ασχολούνται με τη διατήρηση των σπόρων, η διαδικασία που ξεκίνησε με τη χρήση αποδοτικών υβριδίων οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, στα αχαρτογράφητα νερά των μεταλλαγμένων προϊόντων.

Η συντονίστρια ερευνών του Αρχιπελάγους αναφέρεται σε δύο χαρακτηριστικά περιστατικά για να δείξει πόσο μεγάλα είναι τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτόν τον “ακήρυχτο” πόλεμο των μεταλλαγμένων. Όταν έγινε ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, ένα από τα πρώτα κτίρια που βομβαρδίστηκαν ήταν η Τράπεζα Σπόρων του Βελιγραδίου. Με την ίδια λογική, όταν οι Αμερικανοί πάτησαν το πόδι τους στο Ιράκ, επέβαλαν την απαγόρευση χρήσης των τοπικών ποικιλιών και την αντικατάστασή τους με Αμερικανικές, με το πρόσχημα ότι είναι πιο ασφαλείς. “Φαίνεται από κάθε πλευρά” λέει η κα Μηλιού, “ότι στόχος είναι ο έλεγχος των διατροφικών πηγών”.

Για τους παραπάνω λόγους το “Αρχιπέλαγος” εκτός από τη Σάμο, φυλάει ένα μέρος των σπόρων σε μια άλλη περιοχή στο Αιγαίο, την οποία οι επιστήμονες του Αρχιπελάγους δεν αποκαλύπτουν, για να διαφυλάξουν αυτή την εθνική μας κληρονομιά, από συμφέροντα που θα μπορούσαν να επιδιώξουν την εξαφάνιση των τοπικών ποικιλιών. Οι επιστήμονες της οργάνωσης έχουν αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης με τις τοπικές κοινωνίες σε μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια. Από νησί σε νησί, από σπίτι σε σπίτι, ανακαλύπτουν τις παραδοσιακές ποικιλίες, που βρίσκονται κυρίως στα χέρια ηλικιωμένων αγροτών, και τις διασώζουν

Οι αγρότες που φέρνουν τους σπόρους τους για φύλαξη έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στο υλικό αυτό, τόσο αυτοί όσο και οι οικογένειές τους. Όλη αυτή η προσπάθεια έχει κινητοποιήσει διάφορους φορείς από τα νησιά, με πρωτοστάτες μαθητές σχολείων που αναζητούν και ανακαλύπτουν σπόρους από τοπικές Ελληνικές ποικιλίες και τις φέρνουν στην Κιβωτό.

Η Τράπεζα Σπόρων του Πελίτι στο Παρανέστι της Δράμας
Η οργάνωση Πελίτι ξεκίνησε το 1995, με το Εργαστήρι Οικολογικής Πρακτικής. Ο ιδρυτής του, Παναγιώτης Σαϊνατούδης, ήταν σπουδαστής στο ΤΕΙ στο τμήμα ζωικής παραγωγής. Το 1991, ένα τυχαίο γεγονός τον φέρνει σε επαφή με τη διάσωση των σπόρων, όταν ένας φίλος του φέρνει από τη λατινική Αμερική κάποιους σπόρους που είχαν σωθεί από μία φυλή ινδιάνων. Έναν χρόνο μετά, ανακαλύπτει στο χωριό του, στο Παρανέστι Δράμας ένα μαύρο καλαμπόκι που είχε φυλαγμένο μια ηλικιωμένη αγρότισσα και έτσι ξεκινά μια προσπάθεια για να βρει στην περιοχή του δυσεύρετους σπόρους ενδημικών ποικιλιών. Όπως λέει ο ίδιος τα πρώτα χρόνια δεν είχε τη γνώση αλλά απλά τη συγκίνηση για έναν δύσκολο αγώνα που έμελλε να ακολουθήσει, στη συνέχεια, μέσα από την ίδρυση και τις δράσεις του Πελίτι.

Έχοντας ζήσει με όλη του την ύπαρξη αυτή την τιτάνια προσπάθεια, ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης ξεκαθαρίζει, μιλώντας στο news4all.gr ότι “οι τοπικές ποικιλίες είναι ένα κομμάτι του Πολιτισμού μας και γι αυτό έχουμε χρέος να τις διατηρήσουμε όπως κάνουμε με τα εθνικά μας μνημεία”.

Ο ίδιος χρησιμοποιεί για να μας πείσει το παράδειγμα του μονόκοκκου σιταριού που καλλιεργείται εδώ και 9000 χρόνια στον Ελλαδικό χώρο. Επίσης, η φάβα της Σαντορίνης καλλιεργείται στο νησί από το 1500 π.Χ., ενώ το αλεύρι για το ψωμί που τρώμε σήμερα έχει βρεθεί στην Κνωσό, δηλαδή έχει ιστορία 8 χιλιάδες χρόνια. “Εκτός από την αναγκαιότητα διαφύλαξης της κληρονομιάς μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε” συμπληρώνει “ ότι “οι ποικιλίες αυτές έχουν χρώματα, γεύση και αρώματα που δεν έχουν οι μοντέρνες ποικιλίες. Εκτός αυτού, είναι προσαρμοσμένες στην περιοχή που καλλιεργούνται και δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε φάρμακα και λιπάσματα και αποτελούν ένα μέσο για να αποφευχθεί η εξαφάνιση ποικιλιών από ασθένειες, καθώς η μονοκαλλιέργεια, η υπερίσχυση μίας και μόνο ποικιλίας, δεν θα δώσει εναλλακτικές δυνατότητες στους αγρότες”.

Ένα τέτοιο γεγονός συνέβη το 1971 στην Αμερική, όταν τεράστιες εκτάσεις με καλαμπόκι καταστράφηκαν από μία ασθένεια και, τελικά, σώθηκαν χάρις σε ένα καλαμπόκι από τη Λατινική Αμερική που αποδείχτηκε ανθεκτικό σε αυτή την ασθένεια. Η προσπάθεια, λοιπόν, για τη διατήρηση των σπόρων δημιουργεί δεξαμενές γονιδίων, που κανείς δεν ξέρει πότε και σε πόσες περιπτώσεις θα φανούν χρήσιμες στο μέλλον.

“Ένας μύθος που καλλιεργείται από τις εταιρείες που φτιάχνουν υβρίδια είναι ότι δημιουργούνται ποικιλίες που είναι ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή” λέει ο ιδρυτής του Πελίτι. “Όμως, αυτό που γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με τη διατήρηση των παραδοσιακών σπόρων είναι ότι αυτές οι ποικιλίες υπάρχουν και είναι δοκιμασμένες από την ίδια τη φύση, αρκεί να τις αναζητήσουμε. Για παράδειγμα, στην Κω υπάρχει πεπόνι που επιβιώνει σε συνθήκες ξηρασίας και αποδίδει δέκα κιλά καρπό”

Η Ελλάδα κρατά το κλειδί της Βιοποικιλότητας για όλη την Ευρώπη
Αυτό που θα έπρεπε να είναι ευρύτερα γνωστό και να λαμβάνεται υπόψη όταν οι κυβερνώντες κάνουν λόγο για ανάπτυξη είναι ότι η Ελλάδα είναι από τις πιο σημαντικές χώρες παγκοσμίως όσον αφορά στο γενετικό φυτικό υλικό. Είμαστε ένα από τα κέντρα εξάπλωσης των ποικιλιών στη Μεσόγειο και τη Βαλκανική Χερσόνησο (είμαστε στη 17η θέση παγκοσμίως). Από εδώ ξεκίνησαν χιλιάδες ποικιλίες και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό, επομένως, σημαίνει ότι έχουμε παίξει έναν κυρίαρχο ρόλο στην επιβίωση του πλανήτη όσον αφορά στη διατροφή του. Τα μισά είδη των φυτών της Ευρώπης καλλιεργούνται στην Ελλάδα και το 80% της βιοποικιλότητας της Βαλκανικής Χερσονήσου βρίσκεται εδώ.

Η προσπάθεια που γίνεται με τις τράπεζες σπόρων ανά την Ελλάδα είναι πολύ σημαντική. Και σε κρατικό επίπεδο, υπάρχει η Ελληνική Τράπεζα Γενετικού Υλικού, αλλά και το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών που ανήκει στη Γ.Γ. Έρευνας και Τεχνολογίας, που φροντίζει στη γενετική ταυτοποίηση των παραδοσιακών ποικιλιών και στη βελτίωσή τους (αν και με αυτό το τελευταίο δεν συμφωνούν όλοι όσοι ασχολούνται με τη διάσωση των σπόρων).

Η προσπάθεια αυτή αποδίδει όπως στην περίπτωση του μονόκοκκου σιταριού, που, μέχρι πριν λίγα χρόνια, υπήρχε μόνο στην τράπεζα γενετικού υλικού και, σήμερα, έχει ξεκινήσει και πάλι η καλλιέργειά του στην Ελλάδα.

Η τράπεζα του Πελίτι έχει, σήμερα, 4 χιλιάδες δείγματα σπόρων και η μέθοδος που έχουν επιλέξει οι άνθρωποι της οργάνωσης είναι η ζωντανή διατήρηση των σπόρων. Εδώ, όμως, αρχίζουν τα προβλήματα, γιατί οι σπόροι αυτοί πρέπει να ανανεώνονται και απαραίτητοι παράγοντες γι αυτό είναι τόσο οι νέοι αγρότες όσο και οι καταναλωτές. Ένας σπόρος δεν μπορεί να διατηρηθεί για περισσότερο από 5 χρόνια, κατά μέσο όρο, και επιβάλλεται να φυλάσσεται σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας και υγρασίας. Αυτό σημαίνει κόστος για τις τράπεζες σπόρων, εκτός εάν οι νέοι αγρότες κινητοποιηθούν και χρησιμοποιήσουν τον σπόρο αυτό για να καλλιεργήσουν και να φέρουν, την επόμενη χρονιά, τον νέο σπόρο για να ξαναμπεί στην τράπεζα

Όπως υπογραμμίζει ο κ. Σαϊνατούδης, “και εμείς οι καταναλωτές πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι με το να καταναλώνουμε εισαγόμενα φρούτα και λαχανικά βοηθάμε την εξάπλωση των ξένων ποικιλιών και των υβριδίων σε βάρος των Ελληνικών”.

Πως, όμως, μπορεί να υπάρξει αναδιάρθρωση της Γεωργικής Παραγωγής, σε μια εποχή που κάνουμε λόγο για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, χωρίς τις τοπικές ποικιλίες; Σύμφωνα με τους επιστήμονες που διαχειρίζονται τις τράπεζες σπόρων, αυτό δεν είναι δυνατό. Οι τοπικές ποικιλίες είναι προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα κλιματολογικά και εδαφολογικά χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής και, σε βάθος χρόνου, αποδίδουν καλύτερα και κάνουν τον αγρότη πολύ λιγότερο εξαρτημένο από ξένους παράγοντες. Επίσης, οι τοπικές ποικιλίες αποτελούν στοιχείο άρρηκτα συνδεδεμένο με την παράδοση του κάθε τόπου, επομένως στοιχείο που βοηθά και στην ανάπτυξη του Τουρισμού. Για παράδειγμα, το νησί της Σαντορίνης, εκτός από την Καλντέρα, το Ηφαίστειο, την αρχιτεκτονική του παράδοση, κουβαλά πάνω του και μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, συνδεδεμένη με το σαντορινιό κρασί, τη φάβα, το ντοματάκι, τις μελιτζάνες.

Τέτοιες μοναδικότητες διαθέτει όλη η Ελληνική περιφέρεια, τοπικά προϊόντα που είναι σήματα κατατεθέντα του κάθε τόπου και συστατικά της τουριστικής ανάπτυξης της κάθε περιοχής.

Ωστόσο, η προσπάθεια που γίνεται στο Παρανέστι της Δράμας είναι δύσκολη και αφήνει μόνο χρέη, που αντιμετωπίζονται μόνο με τις προσφορές πολιτών, στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας καμπάνιας που έχει ξεκινήσει, ο Παναγιώτης Σαϊνατούδης και οι συνεργάτες του. Ο αγώνας, ωστόσο, που γίνεται, τα τελευταία 20 χρόνια, έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο καλλιεργητών από διάφορα αγροκτήματα ανά την Ελλάδα, που συνεργάζονται με το Πελίτι, παίρνουν σπόρους αλλά μπορούν και να προσφέρουν, πάντοτε δωρεάν, σε καλλιεργητές, επαγγελματίες και μη. Η διαδικασία είναι απλή και γίνεται με μια επιστολή στα γραφεία του Πελίτι. Τα ονόματα των καλλιεργητών είναι δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα του Πελίτι. Απαραίτητη προϋπόθεση να μπορούν να ανταποκριθούν στα αιτήματα, καθώς είναι περισσότερα από τους σπόρους που είναι διαθέσιμοι. Επίσης, μέσα στον χρόνο, γίνονται διάφορες γιορτινές εκδηλώσεις, στις οποίες γίνεται και ανταλλαγή παραδοσιακών ποικιλιών. Τέλος, οι δράσεις του Πελίτι έχουν περάσει, πλέον, και σε παγκόσμιο επίπεδο. Από το 2014, υποστηρίζει με παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων και εκπαίδευση πρόσφυγες από τη Συρία και την Παλαιστίνη, ενώ, στις 16 Απριλίου 2015, στα πλαίσια της 1ης Παγκόσμιας Συνάντησης για τα Κοινά Αγαθά, έστειλε μήνυμα αλληλεγγύης στους αδερφούς μας στη Συρία, από κοινού με τη διεθνούς φήμης ακτιβίστρια Δρ. Βαντάνα Σίβα από την Ινδία.

Η Κιβωτός Σπόρων και το Πελίτι είναι δύο μόνο από τις αρκετές προσπάθειες που γίνονται στην προσπάθεια διάσωσης της αληθινής μας περιουσίας και είναι τα τελευταία αναχώματα απέναντι στις εκμετάλλευση των διατροφικών μας πηγών, που μπορούν να μας προσφέρουν την αφετηρία για μία νέου τύπου ανάπτυξη, που θα στηρίζεται στη δύναμη των ανθρώπων, στην παράδοση και τη βιοποικιλότητα.

https://ecozhndotcom.wordpress.com/2015/08/18/%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%87%cf%8e%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%80%cf%8c%cf%81%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3/ 

ΚΛΩΤΣΟΣΚΟΥΦΙ

Γράφει ο Ηλίας Ηλιακόπουλος

ΚΛΩΤΣΟΣΚΟΥΦΙ

Ένα μόρφωμα κράτους περί τα δέκα εκατομμύρια ,στην πλειοψηφία τους γέροντες,χωρίς παραγωγή ,χωρίς πραγματική ανάπτυξη,με στρατιές ράθυμων δημοσίων υπαλλήλων αλλά και ατέλειωτων συνταξιούχων ,ανυπόληπτο στην διεθνή σκηνή ,αφού οι "διεθνείς παίκτες" αποφασίζουν ερήμην του ακόμη και για τα κυριαρχικά του δικαιώματα ,εποικιζόμενο ραγδαία με αλλόθρησκους επήλυδες, χωρίς να μπορεί ν αρθρώσει την παραμικρή αντίρρηση,δεν μπορεί να είναι παρά ένα αξιοθρήνητο κλωτσοσκούφι στα μυσαρά πόδια των άφιλων κοσμοεξουσιαστών.
Όλα τόσο ρευστά και τόσο μελαγχολικά σ αυτή τη χώρα των αρχαίων πολεμιστών,των αξεπέραστων παλαίφατων φιλοσόφων αλλά και των κατά καιρούς στο παρελθόν ηρωικών κυβερνητών ,προευτρεπίζουν(προετοιμάζουν) ένα δυσοίωνο μέλλον.Προπάντων γιατί δεν υπάρχει τίποτε στον ορίζοντα της χώρας αυτής, που θα αναστρέψει την κατάσταση. Κλωτσοσκούφι γιατί δεν έχει ταγούς ,κυβερνήτες και "φύλακες",για να αποτρέψουν τα χειρότερα. Κλωτσοσκούφι, γιατί δεν μας ακούει κανείς στο εξωτερικό,κλωτσοσκούφι ,γιατί την χαμένη μας τιμή την έσωσε μόλις πάλι πρόσφατα ο Λίβυος στρατηγός Χαφτάρ...
Πόσο όμως διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα ,αν ζούσαν και πάλλονταν στον ευλογημένο αυτό τόπο,στον τόπο ,όπου ανθίζει η ελιά, στον τόπο με την αύρα του Αιγαίου ,εδώ που μοσχοβολάει το θυμάρι , εδώ που ακόμη ενώνονται το νέκταρ κι η αμβροσία,όχι δέκα αλλά τριάντα εκατομμύρια ,όχι γέροντες αλλά σφριγηλοί ,πειθαρχημένοι ,λεοντόκαρδοι,συνειδητοποιημένοι και προπάντων νέοι και "ντόμπροι" Έλληνες ,ολόγιομοι από αγάπη για την πατρίδα ;!Κάτι τέτοιο όμως θέλει όραμα και σχέδιο .Μα αυτό το "μεράκι" δεν το χει κανένας "γραικύλος" "προσκυνημένος" κυβερνήτης,που διαφεντεύει τις τύχες μας , γιαυτό και δεν μας υπολογίζουν!Γιατί δεν ήμασταν ποτέ μέχρι τώρα σε θέση να περάσουμε στους αποφώλιους κοσμοκράτορες , των στυγνών οικονομικών συμφερόντων,ότι βρισκόμαστε πολλοί και εκλεκτοί ,γι αυτό και πρέπει να μας μετράνε και όχι λίγοι ,γέροντες ,για να μας παίζουν "κλωτσοσκούφι"...!

Ηλίας Ηλιακόπουλος

 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΦΥΛΛΟ!

Επεισόδια στη Χίο με επίθεση στον Νότη Μηταράκη - ...άφιξης του Υφυπουργού Εργασίας Νότη Μηταράκη στο Δημοτικό Συμβούλιο Χίου όπου συνεδρίαζε εκτάκτως με μοναδικό θέμα τις εξελίξεις μετά τις εξαγγελίες του Υφυπουργού Αλκιβιάδη Στεφανή για δημιουργία υπερδομής 4.000 ατόμων.

ΣΑΝ ΣΉΜΕΡΑ 13.01.1859 ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ Ο ΕΘΝΙΚΌΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΉΣ ΚΩΣΤΉΣ ΠΑΛΑΜΑΣ!

ΣΤΟ ΠΟΊΗΜΆ ΤΟΥ "ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΉΘΗΚΑ" ΒΛΈΠΩ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ...
ΤΌΣΟ ΕΠΊΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΤΌΣΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΌ!



Η ΕΛΛΆΔΑ, ΤΟ ΧΩΡΙΟΥΔΆΚΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΤΡΑΒΆΕΙ ΣΑΝ ΜΑΓΝΉΤΗΣ...!!!

"ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΉΘΗΚΑ
ΚΙ ΑΣ ΤΟ ΠΑΤΟΎΝ ΟΙ ΞΈΝΟΙ,
ΣΤΟΙΧΕΙΌ ΕΊΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΚΑΛΕΊ,
ΨΥΧΉ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΜΕΝΕΙ.
ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΉΘΗΚΑ,
ΊΔΙΟ ΣΤΗΝ ΊΔΙΑ ΣΤΡΆΤΑ,
ΣΤΑ ΜΆΤΙΑ ΜΟΥ ΌΛΟ ΥΨΏΝΕΤΑΙ
ΚΑΙ Μ' ΌΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΝΙΆΤΑ

ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΑΣ ΤΟΥ ΝΟΘΕΨΑΝΕ
ΤΟ ΣΧΉΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΏΜΑ
ΚΑΙ ΑΝΟΘΕΥΤΟ ΚΑΙ ΑΧΑΛΑΣΤΟ,
ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΜΕΝΕΙ ΑΚΌΜΑ
ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ ΤΟΥ Η ΠΑΛΑΪΚΗ ΚΟΡΌΝΑ!

Ω! ΝΑ Η ΚΑΜΆΡΑ!
ΜΌΝΟ ΟΙ ΧΟΡΔΈΣ ΤΗΣ ΛΕΙΠΟΥΝΕ
ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΉ ΚΙΘΆΡΑ,
ΝΑ ΣΥΝΟΔΈΨΕΙ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΎ
Τ' ΟΛΌΧΑΡΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΊ, ΓΥΡΙΖΩ ΑΝΘΟΣ, ΔΡΟΣΙΆ, ΞΕΠΕΤΑΡΟΥΔΙ,
ΠΆΩ ΣΤΗΝ ΦΩΛΙΆ, ΣΤΗΝ ΓΆΣΤΡΑ ΜΟΥ,
ΣΤΟ ΜΑΓΝΉΤΗ.....
ΣΤΗ ΖΈΣΤA ΤΗΣ ΜΗΤΈΡΑΣ ΜΟΥ, ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΚΌ ΜΟΥ ΣΠΊΤΙ..."😢

Στἐλλα Ιακωβἰδου