Απόσπαση αρχαιοτήτων ενός σημαντικού μνημείου στον Σταθμό Βενιζέλου του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης… λίγο πριν την σχετική συνεδρίαση του ΚΑΣ…

ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Διδάσκουν στο σχολείο ότι το Έθνος είναι προκατάληψη!

Σήμερα το θέμα μας είναι η πολυπολιτισμικότητα στο βιβλίο Κοινωνική και πολιτική αγωγή.
Ας δούμε πως ετοιμάζει το σύστημα τους δούλους του για την νέα εποχή.
Η μπουρδολογία των αριστερών και της νέας τάξης πραγμάτων επελαύνει στα σχολικά βιβλία και στα μυαλά των παιδιών μας.
Δείτε λοιπόν τι μηνύματα περνάνε:
1) Το κείμενο λοιπόν ξεκινάει με την επιβολή της πολυπολιτισμικής ….
κοινωνίας. Δεν γίνεται ρε παιδί μου αλλιώς, έτσι είναι οι κοινωνίες. Τέλος.
2) Μετά τα βάζει με την οποιαδήποτε ταυτότητα με παραδείγματα Έλληνας, χριστιανός, (πετάει και το οπαδός έτσι για ξεκάρφωμα). Δεν πρέπει λοιπόν παιδί μου, να έχεις κάποια ταυτότητα και να θεωρείς εαυτόν Έλληνα, χριστιανό κτλ γιατί τότε θα είσαι αρνητικός στις άλλες ομάδες (πχ στους λαθρομετανάστες που έχουν εισβάλλει στην ζωή μας και δεν λένε να δεχτούν τον τρόπο ζωής μας. Άρα ας δεχτούμε εμείς τον δικό τους). Το πιό φασιστικό συμπέρασμα που έχω διαβάσει.
3) Και φτάνουμε στο αποκορύφωμα του ανθρωπισμού. Η διαφορετικότητα των ανθρώπων λοιπόν, η οποία πάντα πρέπει να είναι σεβαστή, γίνεται προκατάληψη.
α) Είναι προκατάληψη λοιπόν η φυλή (μην είσαι Έλληνας γίνε πολίτης του κόσμου σαν τον ΓΑΠ)
β) το φύλο (άνδρας, γυναίκα αλλά τι προκατάληψη να υπάρχει για τους άνδρες και τις γυναίκες; ενώ για τους ομοφυλόφιλους;)
γ) την θρησκεία (απλά γίνε άθεος παιδί μου είναι προκατάληψη η θρησκεία)
δ) η χώρα προέλευσης (ναι παιδί μου τι δεν καταλαβαίνεις; δεν κατακρίνουμε κανένα μουσουλμάνο που μπήκε λαθραία στην χώρα μας και στην χώρα του οι 60αρηδες παντρεύονται 8χρονα ή τα σκοτώνουν επειδή πάνε στο σχολείο)
ε) κοινωνικό στρώμα (ακριβώς, δεν πρέπει να θεωρείς καν πως υπάρχουν κοινωνικά στρώματα γιατί ίσως τότε μας πάρεις με τις πέτρες εμάς τους εξουσιαστές πολιτικούς που είμαστε η άρχουσα τάξη με μεγαλόδημοσιογράφους και επιχειρηματίες και πίνουμε το αίμα του πατέρα σου και του μέλλοντος σου)
στ) υγεία (δεν έχω να πω τίποτα εδώ. Να είναι καλά τα γενόσημα και η δραστική ουσία γιατί οι άρρωστοι θα φεύγουν πιό γρήγορα στον άλλο κόσμο και θα αποφεύγουν την προκατάληψη)

Όλα αυτά λοιπόν οδηγούν σε άνισες μεταχειρισείς και δεν το θέλουμε αυτό σωστά; Δηλαδή κακό είναι που ο μουσουλμάνος στην Θράκη μπαίνει σε πανεπιστήμιο με 5 και συ με 15; Είναι κακό να φέρουν οι καημένοι οι λαθρομετανάστες την οικογένεια τους εδώ; Δεν τους λυπάσαι; Μόνοι στο κρύο και το αγιάζι;
Αυτό είναι ρατσισμός. Ότι πιστεύεις ότι σε κάνει ανώτερο είναι ρατσισμός. Ότι χαρακτηριστικό θεωρείς για τους άλλους στραβό και δεν σου αρέσει είναι ρατσισμός. Εδώ να σημειώσω την διαφορά με τους ανθρώπους με αναπηρίες (που τα αναφέρει ως άτομα, μια απρόσωπη λέξη).
Aυτή είναι η μεγάλη παγίδα. Εξισώνει τους αλλοδαπούς και τους τσιγγάνους που έχουν άλλα ήθη και έθιμα από εμάς και που δεν ταιριάζουν με τον πολιτισμό μας, με τους ανθρώπους με αναπηρία.
Όσο για την γυναίκα, πιστεύω πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία προκατάληψη και διάκριση.
Από την αρχαιότητα η γυναίκα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην κοινωνία των Ελλήνων και αντιμετωπιζόταν με σεβασμό, σε αντίθεση με τις σκοταδιστικές κοινωνίες των αλλοδαπών (αυτών που έχουμε στην χώρα μας σε μεγάλο αριθμό και είναι μουσουλμάνοι) που τις φέρονται σαν ζώα.
Πιστεύεις στις συνωμοσιολογίες; Τι διαφορετικό διδάσκουν στα σχολεία μας από αυτά που είπαν αυτοί;
Αν κοιμάσαι ακόμα μην αγχώνεσαι. Τα πράγματα έχουν φτάσει στο σημείο που θα ξυπνήσεις ξαφνικά και θα αναρωτιέσαι σε τι πλάνη έπεσες. Γιατί καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να πιστέψεις πως ζεις σε μία πλάνη τόσα χρόνια. Είναι θέμα εγωισμού να πιστεύεις πως δεν πιάστηκες κορόϊδο. Έχεις χρόνο να προετοιμαστείς για αυτά που έρχονται σωματικά και ψυχικά, αρκεί να το θες. Και που ξέρεις μπορεί να γραφτείς και σε κάποια σελίδα της ιστορίας ή να συμβάλλεις στην ανατροπή της Νέας τάξης πραγμάτων που θα μνημονεύεται μέχρι για πάντα. Χτυπήστε την παγκόσμια δικτατορία των τραπεζιτών και πάσης φύσεως νεοταξιτών.

https://grothia.gr/enimerosi/propaganda/2734/neotaxitiki-pedia-didaskoun-sto-scholio-oti-ethnos-ine-prokatalipsi/
 

Σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια πέθανε ο Carl Sagan, το πρότυπο του σωστού εκλαϊκευτή της επιστήμης.

CARL SAGAN


Σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια πέθανε ο Carl Sagan που για πολλούς από εμάς έγινε το πρότυπο του σωστού εκλαϊκευτή της επιστήμης. Γιατί πραγματικά πιστεύω ότι ο κάθε επιστήμονας έχει την υποχρέωση να παίξει έναν πολύ κρίσιμο ρόλο στην διάχυση των νέων γνώσεων αφού, έτσι κι αλλιώς, τα περισσότερα άτομα κάθε ηλικίας γοητεύονται από την φύση και θάθελαν πράγματι να την κατανοήσουν καλύτερα.
Όπως, άλλωστε, έλεγε και ο Αριστοτέλης, οι άνθρωποι είμαστε από τη φύση μας περίεργα όντα. Είναι αυτό που μας ωθεί να θέτουμε τις ερωτήσεις, που μας κάνει κυνηγούς της γνώσης, πειραματιστές και εξερευνητές. 
Αυτό το συναίσθημα της περιέργειας και της τάσης για εξερεύνηση είναι στην πραγματικότητα και η βάση της επιστήμης.

Γι’ αυτό θεωρώ ότι σ’ ένα μεγάλο ποσοστό η δουλειά των επιστημόνων θάπρεπε να περιλαμβάνει και την εξοικείωση του κοινού με την πραγματική φύση της επιστήμης και την συνειδητοποίηση ότι αυτά που κάνουν οι “επαγγελματίες” επιστήμονες δεν είναι παρά μια πιο σύνθετη πλευρά αυτού που κάθε άνθρωπος έχει την φυσική τάση να κάνει: να διερευνά, δηλαδή, το άγνωστο.
Γιατί, όπως είχε πει κάποτε και ο Carl Sagan, “ο άνθρωπος είναι το μέσο για το Σύμπαν να γνωρίσει τον εαυτό του”, και ίσως αυτό να αποτελεί και τον καλύτερο προσδιορισμό μας γιατί είμαστε πράγματι παιδιά του Σύμπαντος.
Είμαστε όλοι μας αστρόσκονη, και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα.

Dionysios Simopoulos

   

======================================================================================

  

Ο Καρλ Έντουαρντ Σέιγκαν, ήταν Αμερικανός αστρονόμος και αστροφυσικός, συγγραφέας εκλαϊκευμένων επιστημονικών έργων και ενός έργου επιστημονικής φαντασίας, του Contact, πάνω στο οποίο βασίζεται η ομώνυμη ταινία του 1997. Βικιπαίδεια

Γέννηση: 9 Νοεμβρίου 1934, Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

Απεβίωσε: 20 Δεκεμβρίου 1996, Fred Hutchinson Cancer Research Center

Σύζυγος: Ανν Ντρουγιαν (νύμφ. 1981–1996), Λίντα Σαλζμαν Σαγκάν (νύμφ. 1968–1981), Λιν Μαργολις (νύμφ. 1957–1964)

Εκπαίδευση: Πανεπιστήμιο του Σικάγου (1960), ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Παιδιά: Σάσα Σαγκάν, Νικ Σαγκάν, Δώριοσ Σαγκάν, Τζέρεμυ Σαγκάν, Σάμιουελ Σαγκάν

 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ...

Γράφει ο Ηλίας Ηλιακόπουλος

Εβλεπα το συλλαλητήριο των πακιστανών στην Αθήνα .Παρέμεινα βουβός και σκεπτικός...
Ποιός θα μπορούσε να το διανοηθεί,ότι θα γινόταν κι αυτό.Μιλούσαν όλοι αυτοί δήθεν γι αγάπη ειρήνη και αλληλεγγύη αλλά οι φανατισμένες κραυγές τους άλλα πρόδιδαν...Μίσος για την χώρα που τους φιλοξενεί ,απαξία για την χώρα που ζουν ...
Κι εμείς...; Ανύπαρκτοι,θλιβερές σκιές πίσω από τις γρύλιες των κλειστών παραθύρων...Νεοραγιάδες ,"Ελλάς εάλω" και τα υπόλοιπα είναι φτηνά λόγια ν αγαπιόμαστε...
Θέλει κότσια να είσαι σε μια ξένη αλλόθρησκη για σένα χώρα και να διαδηλώνεις με τόσο πάθος εναντίον ενός ημεδαπού,γιατί τάχα έθιξε την θρησκεία σου!Και όμως τα είχαν.Και είχαν και κάτι άλλο.Αυτοπεποίθηση,ότι ελέγχουν πλήρως την κατάσταση....
Πήρατε αλήθεια χαμπάρι θλιβεροί Νεοέλληνες τα μηνύματα που σας έστειλαν...;Θέλουν πάση θυσία εκδίκηση και νέμεση από εκείνον που τόλμησε να θίξει τον προφήτη τους ...Για να ξέρετε ,ότι το ίδιο θα ισχύσει και για σας ,αν τολμήσετε και ορθώσετε ακόμη και λόγο μέσα στην ίδια σαςτη χώρα , εναντίον τους!Ήθελαν ακόμη να δείξουν πως είναι αποφασισμένοι για όλα ,ενώ εσείς δεν είστε...Γνωρίζουν ,ότι τρέμετε τον ίσκιο σας ...Και γι αυτό ξυφουλκούν,Ποιούς να φοβηθούν;Τους ανύπαρκτους!Για διανοηθείτε ,να κάνατε έστω μια ήσυχη ειρηνική πορεία στην χώρα τους χωρίς φωνές χωρίς πλακάτ μόνο μιλώντας για τον Χριστό,τι θα παθαίνατε όλοι σας;!
Εκείνο που γνωρίζουν πάνω από όλα όμως είναι πως η "Δύση",στην οποία ανήκουμε κι εμείς ,έχει παρακμάσει σε όλα.Δεν έχει αξίες ούτε ιδανικά.Ζεί μόνο για φτηνή κατανάλωση .Έχουμε πάψει να έχουμε ηρωικό τρόπο ζωής .Είναι αυτός που μας διέκρινε στο παρελθόν.Το "Ελευθερία ή θάνατος" μας εξασφάλιζε ζωή για το μέλλον.Τον χάσαμε όμως ,τον ηρωικό τρόπο ζωής.Γι αυτό μας συμβαίνουν αυτά."Εκείνοι" όμως ακόμη έχουν...
Η Ασία λοιπόν από την "Ανατολή" βρυχάται και είναι δυνατή,γιατί βέβαια το θέλουν άλλοι...
Παραδίδουμε την χώρα μας αμαχητί,όταν οι πρόγονοί μας έδωσαν το αίμα ,την ίδια τους την ύπαρξη για την λευτεριά της πατρίδας...
Σήμερα όχι μόνο δεν υπάρχει πια το αδούλωτο φρόνημα αλλά οι νεοταξίτες κυβερνήτες ,τεχνοκράτες, σας έχουν πείσει πως πρέπει να συμβιώσετε με τους οθνείους επήλυδες .Ήλθαν για να μείνουν.Οι κοσμοκράτορες εκτελούν σχέδια για το άμεσο μέλλον.Σας τους επέβαλαν με την ανοχή των δικών μας πολιτικών ανδρεικέλων.Μελαγχολική κατάσταση,ξέρω.
Η κοινωνία διαλυμένη ,περιμένει να της πετάξουν τα λογής λογής ψίχουλα οι σύγχρονοι καίσαρες μέσα στις σύγχρονες χρηματιστηριακές και τραπεζικές αρένες .Που να βρει χρόνο για να σκεφτεί έστω για λίγο;!Πως ακριβώς ,σε λίγο εμείς θα είμαστε οι ξένοι στην χώρα αυτή...Που δεν θα είναι πια Ελλάδα...

Ηλίας Ηλιακόπουλος

 

Κεραυνοί ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ για την ισλαμική απόβαση και τον νεοταξίτικο στολισμό...

Το διονυσιακό πνεύμα των Χριστουγέννων

Γλυκό μου βρέφος, Διόνυσέ μου και Χριστέ μου…
Άγγελος Σικελιανός, «Διόνυσος ἐπὶ λίκνῳ»

Ο μικρός Διόνυσος στην αγκαλιά του Ερμή. Δίπλα τους η Θεογονία, προσωποποίηση της γέννησης του θεού. Ψηφιδωτό ρωμαϊκής εποχής από τον Οίκο του Αιώνα, Αρχαιολογικό Πάρκο Πάφου, Κύπρος. Φωτο Wolfgang Sauber, CC BY 3.0

Μανιοδότης κι εκστατικός, βαθιά ερωτικός, θεός της φύσης και της γονιμότητας, του κρασιού και του γλεντιού… Ναι, ο Βάκχος, ο Διόνυσος, αέναος κι αειθαλής, μας χαμογελάει ακόμη μες από τα βάθη των αιώνων, μεταμφιεσμένος σε Θείο Βρέφος. Ίσως να σοκάρει η ιδέα ότι πίσω από τη «μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης» θα μπορούσε να βρίσκεται η λατρεία ενός θεού που μοιάζει διαμετρικά αντίθετος με το σεμνό και μετρημένο Ιησού. Κι όμως, το διονυσιακό υπόβαθρο του «Δωδεκαημέρου» είναι πολύ έντονο για ν’ αποτελεί απλή σύμπτωση.
Θα αντιτάξετε ίσως ότι πίσω από τα Χριστούγεννα βρίσκονταν οι γιορτές του Ηλιοστασίου, που τιμούσαν ηλιακές οντότητες, όπως ο Μίθρας. Άλλωστε, αποτελεί κοινό μυστικό πλέον ότι στις 25 Δεκεμβρίου η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τιμούσε τη γέννηση ενός άλλου Σωτήρα: του Ανίκητου Ήλιου (Sol Invictus), που ταυτιζόταν όχι μόνο με το Μίθρα αλλά και με τον ίδιο τον αυτοκράτορα. Ο Χριστός, ως Νοητός Ήλιος, έρχεται να αντικαταστήσει τις παλιότερες αυτές μορφές, προσφέροντας σε αντάλλαγμα το δικό του σωτήριο φως.
Ωστόσο, πίσω από τις ρωμαϊκές ηλιολατρίες που τόνωναν την αίγλη του αυτοκράτορα κι έστρεφαν στους ουρανούς τις ελπίδες του κόσμου για σωτηρία, υπάρχει ένα άλλο, πολύ διαφορετικό και πολύ πιο αρχέγονο δίχτυ από γιορτές και έθιμα. Αυτό συνέβαινε γιατί σε παλιότερες εποχές η ζωή των ανθρώπων ήταν βαθιά δεμένη με την ύπαιθρο και την καλλιέργεια της γης.
Διόλου παράξενο, λοιπόν, που την περίοδο γύρω από τα σημερινά Χριστούγεννα ανακαλύπτουμε μια ποικιλία από γιορτές διονυσιακές και γονιμικές: τα Αλώα, που τιμούσαν επίσης τη Δήμητρα και την Περσεφόνη· τα Κατ’ αγρούς Διονύσια, εύθυμη αγροτική γιορτή και τα Λήναια, όπου γίνονταν θεατρικοί αγώνες – γιατί ο Βάκχος ήταν και θεός του θεάτρου.

Το «αίμα του σταφυλιού»

Η πολύμορφη και πολυσύνθετη μορφή του Διόνυσου, μαγική και συνάμα βαθιά μυστικιστική, ρίχνει βαριά της σκιά της πάνω στο χλωμό πρόσωπο του Ιησού. Μοιάζει σαν να ’ναι σχεδόν ο ένας το alter ego του άλλου, καθώς και οι δυο ενσαρκώνουν πανάρχαια αρχέτυπα, και οι δύο σήκωσαν το φορτίο των πόθων και των προσδοκιών αμέτρητων ανθρώπων.
Και πάλι, οι ομοιότητές τους είναι πολλές για ν’ αποτελούν απλή σύμπτωση. Η γέννησή τους δεν θα μπορούσε παρά να είναι υπερφυσική. Υπήρξαν, άλλωστε, γιοι ενός θεού και μιας θνητής. Και οι δύο καταδιώχτηκαν και υπέφεραν. Πέθαναν κι αναστήθηκαν. Εμφανίστηκαν ως Σωτήρες κι έκαναν θαύματα. Πρόσφεραν στους ανθρώπους την ελπίδα της μεταθανάτιας λύτρωσης.
Πίσω από την ηλιακή υπόσταση του Ιησού κρύβεται η φωτεινή μορφή του Βάκχου, ο οποίος συνδυάζει χαρακτηριστικά σεληνιακά και ηλιακά, τουλάχιστον κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Μάλιστα, είχε και το επίθετο Λαμπτήρ, «εκείνος που λάμπει, που φωτίζει». Στην Πελλήνη της Αχαΐας γιόρταζαν προς τιμήν του τα Λαμπτήρια, φέρνοντας τη νύχτα αναμμένες δάδες στο ιερό του (Παυσανίας, 7. 27, 3) – πράγμα που θυμίζει τις λαμπάδες του Πάσχα. Σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας, όπως στην Ηλεία, τη Θράκη και τη Ρόδο, ταυτιζόταν με τον ίδιο το θεό Ήλιο. Ο Μακρόβιος, Ρωμαίος συγγραφέας του 4ου-5ου αι. μ.0, έχει διασώσει τον εξής στίχο: Ἥλιος, ὃν Διόνυσον ἐπίκλησιν καλέουσιν. Στη θρησκεία των Ορφικών ο Βάκχος ταυτίζεται με το Φάνη, τον γεμάτο φως δημιουργό του σύμπαντος, ενώ στον Ορφικό Ύμνο 52 αποκαλείται πυριφεγγής.

Ο Διόνυσος ως “μέγας βότρυς”, κατάφορτος από ρώγες σταφυλιού. Τοιχογραφία από την “Οικία της Εκατονταετηρίδας”, Πομπηία. Πηγή: Tsao Cevoli (επ.), Πομπηία: Η Θαμμένη Πόλη, Περισκόπιο, Αθήνα 2005

Ίσως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο που ενώνει τον Χριστό με τον Διόνυσο να είναι το κοινό τους σύμβολο: το σταφύλι, που ονομάζεται βότρυς, στα αρχαία ελληνικά. Μέγας βότρυς αποκαλείται ο Ιησούς από το χριστιανό συγγραφέα Κλήμη τον Αλεξανδρέα. Βότρυς πέπειρος (ώριμος) χαρακτηρίζεται στον Ακάθιστο Ύμνο (ωδή 7). Φτάνει στο σημείο να ταυτιστεί με το ίδιο το φυτό που γεννά τον μεθυστικό καρπό: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή», παρουσιάζεται να λέει στο Κατά Ιωάννην (15, 1-5). Εντυπωσιακή είναι μια εικόνα βυζαντινής τεχνοτροπίας του 15ου αιώνα από την Κρήτη, όπου άλλοτε λατρευόταν ευρύτατα ο Βάκχος. Απεικονίζει το Χριστό να ξεπροβάλλει μες από ένα κλήμα, με τους δώδεκα αποστόλους να κάθονται στα κλαδιά του!
Το κόκκινο κρασί έφτασε να ταυτίζεται με το ίδιο το αίμα του Ιησού. Μια από τις ποικίλες παραδόσεις που σχηματίστηκαν ανά τους αιώνες γύρω από τα Χριστούγεννα είναι ότι τα μεσάνυχτα της παραμονής το νερό στα πηγάδια και τις πηγές μπορούσε να μετατραπεί σε αίμα ή οίνο. Αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο των διονυσιακών γιορτών· στη διάρκειά τους συχνά λεγόταν ότι μια πηγή έρεε κόκκινο κρασί αντί νερό, όπως επισημαίνει ο Παναγής Λεκατσάς στο έργο του Διόνυσος. Στις Βάκχες, την τραγωδία του Ευριπίδη, ο οίνος αναβλύζει μέσα από τη γη κατά τα εκστατικά όργια των Μαινάδων:

«Μια τους χτυπά ένα βράχο με το θύρσο
και δροσερό νερό αναβρύζει· μια άλλη
αγγίζει με το θύρσο της το χώμα
κι ο θεός εκεί κρασιού μια βρύση ανοίγει…»
(Βάκχαι 704-7, μετ. Θρασύβουλου Σταύρου)

Ο Διόνυσος και το Ιερό Δέντρο

Μπορείτε να φανταστείτε τα Χριστούγεννα χωρίς το χριστουγεννιάτικο δέντρο; Μπορεί το στοιχείο αυτό να λάμπει διά της απουσίας του από τη Βίβλο, όμως στον νου των απανταχού χριστιανών το στολισμένο έλατο αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των εορτασμών. Πιστεύεται ότι το έθιμο τούτο έφτασε στη χώρα μας κατά τη βασιλεία του Όθωνα, τον 19ο αιώνα, ενώ οι ρίζες του ανιχνεύονται στις γερμανικές παραδόσεις του 15ου-16ου αιώνα. Κι όμως, ο συμβολισμός του Δέντρου είναι πανάρχαιος, καθώς συνδέεται άρρηκτα με τη γη, τη Μάνα Γαία, αλλά και τον ίδιο τον Διόνυσο, ως θεό της βλάστησης.
Ο ίδιος είχε τους τίτλους Δενδρεύς, Ένδενδρος και Δενδρίτης. Μάλιστα, κατά μια πολύ ενδιαφέρουσα σύμπτωση, ένα από τα ιερά του φυτά είναι το έλατο. Σε νομίσματα και αγγεία του 6ου και του 5ου αιώνα, ένα ολόκληρο έλατο ή ένα κλαδί του παρουσιάζεται σα θύρσος (το χαρακτηριστικό διονυσιακό ραβδί) στα χέρια των Κενταύρων και των Σατύρων.
Στις Βάκχες του Ευριπίδη οι Μαινάδες κοιμούνται αποκαμωμένες μες στο δάσος του Κιθαιρώνα πάνω σε φύλλα έλατου (ή βαλανιδιάς). Αλλά και ο Πενθέας, βασιλιάς της Θήβας και εχθρός του Διόνυσου, ανεβαίνει πάνω σ’ ένα τέτοιο δέντρο για να παρακολουθήσει κρυμμένος τις γυναικείες τελετουργίες. Όμως, οι Μαινάδες τον εντοπίζουν, ξεριζώνουν το δέντρο και διαμελίζουν τον αλαζόνα βασιλιά (στ. 684-5 και 1061). Εικάζεται ότι η αφήγηση αυτή αποτελεί απόηχο του ορφικού μύθου για το μικρό Διόνυσο Ζαγρέα, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο κομματιασμένος απ’ τους ζηλόφθονους Τιτάνες.
Βλέπετε, οι σωτήρες θεοί είναι αναγκασμένοι να γνωρίσουν τον πόνο και το θάνατο, όπως κι εμείς. Έρχονται έτσι πιο κοντά στα βιώματα των θνητών, σχεδόν γίνονται ένα μαζί τους, αποκτώντας διπλή υπόσταση, θεϊκή κι ανθρώπινη συνάμα. Ίσως γιατί μόνο έτσι μπορούν οι άνθρωποι να ταυτιστούν μαζί τους και να εναποθέσουν σ’ αυτούς τις ελπίδες τους – την προσδοκία για μια δική τους ανάσταση ή για μια μεταθανάτια ευτυχία.

«Καταργήστε τα Χριστούγεννα!»

Έστω όμως κι αν η σκοτεινή πλευρά της ζωής – ο πόνος, το αίμα κι ο θάνατος – αποτελούν στοιχείο των διονυσιακών παραδόσεων, η ουσία του Βάκχου είναι το γλέντι και η χαρά της ζωής. Το τραγούδι, ο χορός, η μέθη, το θέατρο, ο αισθησιασμός είναι τα υλικά που δίνουν ψυχή στη λατρεία του. Είναι εκείνος που ανατρέπει τη ρουτίνα της σκληρής καθημερινότητας χαρίζοντας πινελιές ευτυχίας ακόμη και μέσα στις μακριές, κρύες νύχτες του χειμώνα.
Ωστόσο, φαίνεται ότι τα τόσα διονυσιακά στοιχεία που εισήλθαν στον εορτασμό των Χριστουγέννων ενοχλούσαν κάποιους πιστούς χριστιανούς. Έτσι, ο Πολύδωρος Βιργίλιος, ιταλικής καταγωγής ιστορικός που έζησε το 15ο-16ο αι., έλεγε τα εξής:

Χοροί, μάσκες, παντομίμες, θεατρικά έργα και άλλες τέτοιες χριστουγεννιάτικες διαταράξεις που τώρα συνηθίζουν οι Χριστιανοί προήλθαν από τις ρωμαϊκές γιορτές, τα Σατουρνάλια [σ.σ. γιορτή προς τιμήν του Κρόνου] και τα Βακχανάλια [σ.σ. εορτασμός του Βάκχου]. Αυτό θα έπρεπε να κάνει όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς να απεχθάνονται αιώνια τέτοια έθιμα.

Μπορεί σήμερα να μας φαίνεται αδιανόητο το να προσπαθήσει να … καταργήσει κανείς τα Χριστούγεννα. Κι όμως, μια προτεσταντική ομάδα που ονομαζόταν, όχι τυχαία, Πουριτανοί προσπάθησε τον 17ο αιώνα στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ να απαγορεύσει εντελώς τον εορτασμό τους, επειδή περιείχε τόσα παγανιστικά στοιχεία! Κάτι αντίστοιχο έκανε για τον ίδιο λόγο και ο Όλιβερ Κρόμγουελ, ηγεμόνας της Αγγλίας: έθεσε εκτός νόμου τους εύθυμους εορτασμούς και τα κάλαντα από το 1649 ως το 1660. Επιχείρησε να καθιερώσει τα Χριστούγεννα ως αυστηρά θρησκευτική γιορτή, που θα συνοδευόταν μόνο από προσευχές. Δεν το κατάφερε για πολύ, όμως…

Τα παιδιά του Διονύσου

Μπορεί σήμερα η μορφή του Διονύσου να ανήκει, για τους περισσότερους ανθρώπους, στο παρελθόν, όμως τα παιδιά του είναι εδώ! Το βακχικό, γονιμικό πνεύμα ζει και βασιλεύει μέσα στις λαϊκές μας παραδόσεις, παρά τις άπειρες διώξεις που υπέστη μέσα στους αιώνες.
Για παράδειγμα, στο χωριό Βώλακας του νομού Δράμας διεξάγεται στις 7 Ιανουαρίου το τελετουργικό των «Αράπηδων», μεταμφιεσμένων ανδρών που έχουν βάψει το πρόσωπό τους με καπνιά. Την επόμενη μέρα εμφανίζονται οι «Αρκούδες», άνδρες ντυμένοι με προβιές, οι οποίοι κάνουν φαλλικές κινήσεις, βωμολοχούν και χτυπούν φιλικά με τα ξύλα τους τον κόσμο – στοιχεία πάρα πολύ παλιά. «Κάνομε τους Αράπηδες για το καλό, για τη σοδειά μας…», λένε οι κάτοικοι. «Έτσι το βρήκαμε, έτσι το συνεχίζουμε…»
Αντίστοιχα, στις 6 Ιανουαρίου, την ημέρα των Θεοφανείων, στην Καλή Βρύση Δράμας γιορτάζονται τα Μπαμπούγερα, που διαρκούν μέχρι τις 8 του μηνός. Άνδρες φορούν ζωόμορφο προσωπείο και κρεμούν στη μέση τους βαριά κουδούνια. Χορεύουν, κυνηγούν εύθυμα τους περαστικούς, αλλά αρπάζουν και τη … νύφη (έναν άνδρα ντυμένο γυναίκα) σε μια τελετουργία που θυμίζει τους καρναβαλικούς γάμους, ένα έθιμο που χάνεται πολύ βαθιά στο χρόνο.
Σε τελική ανάλυση, παιδιά του Διόνυσου είμαστε κι εμείς – όλες, όλα και όλοι που επιμένουμε να διατηρούμε την αισιοδοξία μας και ν’ απολαμβάνουμε την ομορφιά της ζωής, σε πείσμα των καιρών. Όχι μόνο γιατί η φτώχεια θέλει καλοπέραση, αλλά και για έναν άλλο λόγο: γιατί ο Βάκχος είναι και θεός πολιτικός κι ανατρεπτικός. Σε μια εποχή κινημάτων και εξεγέρσεων, ο Διόνυσος Ἐλευθερέας (ελευθερωτής), Δημόσιος και Δημοτελὴς (θεός του δήμου και της δημοκρατίας) δεν μπορεί παρά να είναι εκπληκτικά επίκαιρος!

Βιβλιογραφία

Γκάθρι, Γ. Κ. Σ., O Oρφέας και η Aρχαία Eλληνική Θρησκεία, Kαρδαμίτσα, Aθήνα 2000
Θεοδοσίου, Στράτος και Μάνος Δανέζης, Ο Κύκλος του Χρόνου: Αστρονομία και Μυστηριακές Λατρείες, Δίαυλος, Αθήνα 2004
Λεκατσάς, Παναγής, Διόνυσος, Καστανιώτη, Aθήνα 1999
Λεκατσάς, Παναγής, Το Θείον Βρέφος, Καστανιώτη, Aθήνα 1996
Σταύρου, Θρασύβουλος (μετ.), Τραγωδίες του Ευριπίδη, 2η έκδ., Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Aθήνα 1980

https://hmeenee.com/2019/12/14/dionysus-and-christmas/?preview=true&_thumbnail_id=390&fbclid=IwAR1djbREZquipLsePaD1tNauJnLvjbaQinDtAEd6RyrHTJkSdDvO5_5TuBY

«πάρτι» των ΜΚΟ με τους πρόσφυγες: 450 οργανώσεις - φαντάσματα δρούσαν ανεξέλεγκτες

Τα εν λόγω στοιχεία προέκυψαν μετά από τους ελέγχους που έγιναν από τις υπηρεσίες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη

Ακόμα και τις πιο ακραίες εκτιμήσεις των αρμοδίων αρχών ξεπερνούν τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν  μετά τον πλήρη έλεγχο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) που έχουν δράσει στην Ελλάδα για το προσφυγικό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά περίπου 450 οργανώσεις έχουν αναπτύξει δραστηριότητα τα τελευταία τρία χρόνια, εκτός κάθε νομικού πλαισίου, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Realnews.
Τα εν λόγω στοιχεία προέκυψαν μετά από τους ελέγχους που έγιναν από τις υπηρεσίες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, έπειτα από τελεσίγραφο 10 ημερών που απηύθυνε δημοσίως στις 26 Νοεμβρίου ο υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης , ώστε όλες οι οργανώσεις να εγγραφούν στο σχετικό μητρώο.
Το μητρώο των ΜΚΟ έχει δημιουργηθεί από τον Σεπτέμβριο του 2016 με το θεσμικό του περίγραμμα  να ενισχύεται περαιτέρω τον Οκτώβριο του 2018.
Το νομικό πλαίσιο περιλαμβάνει αυστηρές προδιαγραφές, ώστε να επιτρέπεται η δραστηριότητα των οργανώσεων, όπως είναι η αναφορά των πηγών χρηματοδότησης, η δήλωση όλων των στοιχείων που αφορούν τους εργαζόμενους και τους εθελοντές των ΜΚΟ.
Παρόλα αυτά μέχρι σήμερα η συντριπτική τους πλειονότητα των οργανώσεων που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, δεν συμμορφώθηκε με τον νόμο.
Μέχρι και το τελεσίγραφο Χρυσοχοΐδη, το μητρώο των ΜΚΟ περιελάμβανε 70 εγγραφές, από τις οποίες οι 61 αφορούσαν ελληνικές οργανώσεις ή παραρτήματα διεθνών οργανώσεων στην Ελλάδα, ενώ οι 9 αφορούσαν αμιγώς ξένες οργανώσεις.
Οι οργανώσεις που ουδέποτε κατέθεσαν τα στοιχεία που ζητούν οι νόμοι πλησιάζουν τις 450!
Αυτός ο τεράστιος αριθμός, σύμφωνα με το δημοσίευμα, αφορά οργανώσεις οι οποίες μέχρι σήμερα είχαν δηλώσει την πρόθεσή τους να εγγραφούν στο μητρώο, δίχως ωστόσο να ολοκληρώσουν ποτέ την πλήρη αποστολή των στοιχείων που απαιτούνται.
Επισημαίνεται ότι, εκτός από την αναφορά των πηγών χρηματοδότησης και τα στοιχεία εργαζομένων και εθελοντών, για να εγγραφούν στο μητρώο οι ΜΚΟ πρέπει να δηλώνουν στοιχεία, όπως ΑΦΜ, ΔΟΥ, έδρα, καταστατικός, γεωγραφική εμβέλεια δραστηριοποίησης, στοιχεία νόμιμου εκπροσώπου στην Ελλάδα και ισολογισμό των τελευταίων δύο ετών.
Επιπλέον υποχρεούνται να αναφέρουν ακριβώς το είδος δράσεών τους, τον αριθμό όλων όσοι ωφελούνται, το κόστος λειτουργία κ.α.
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, το υφιστάμενο πλαίσιο είναι αρκετά αυστηρό αλλά έχει ένα σημαντικό κενό.
Μέχρι σήμερα δεν προβλέπεται το είδος των κυρώσεων που μπορεί να υποστεί μία ΜΚΟ, η οποία αναπτύσσει δραστηριότητα στη χώρα μας ακόμα και εάν έχει διαγραφεί ή δεν εγγράφηκε ποτέ σε αυτό.
Για την κάλυψη του κενού η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετική παρέμβαση, στην οποία θα προβλέπεται η σύσταση μικτών κλιμακίων ελέγχου με τη συμμετοχή ελεγκτών από τα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Εργασίας και Οικονομικών.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές οι κυρώσεις θα προσομοιάζουν με αυτές που υφίστανται οι επιχειρήσεις, οι οποίες διαπιστώνεται πως παρανομούν, χωρίς να αποκλείονται και αυστηρότερες ποινές.
Αξιωματούχοι του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη τονίζουν πως στόχος δεν είναι να παρεμποδιστεί το έργο των ΜΚΟ αλλά αυτές να λειτουργούν υπό καθεστώς νομιμότητας και διαφάνειας.

https://bankingnews.gr/index.php?id=474417