Κουίντος Οράτιος Φλάκκος
Το
146 π.χ. οι Έλληνες έδωσαν την τελευταία μάχη για την ελευθερία τους,
εναντίων των Ρωμαίων, στην Λευκόπετρα, Κορινθίας.
Από τους Ρωμαίους
ποτέ δεν απελευθερώθηκαν αλλά παραδόθηκαν ως πρόβατα επί σφαγή εις τους
Τούρκους.
Το 146 π.χ. είναι η αποφράδα χρονολογία που οι Έλληνες δεν έχασαν μόνο την ελευθερία τους, αλλά κάτι ακόμη πολυτιμότερο, έχασαν τα ιδανικά τους, την ιδεολογία τους, την νοοτροπία τους, έχασαν όλα αυτά που τους έκαναν να μεγαλουργήσουν, παραδίδοντας στο σύγχρονο κόσμο ένα πολιτισμό που όμοιος του δεν υπήρξε.
Τα χρόνια που ακολούθησαν από το 146 π.χ. και μέχρι το 325, οι Έλληνες κατάφεραν κάτι το αδιανόητο, να επιβληθούν στους Ρωμαίους πολιτισμικά. Ήταν τόσο φανερή η επιβολή που ανάγκασε το Ρωμαίο ποιητή Οράτιο* να ομολογήσει «Μπορεί οι Ρωμαίοι να επεβλήθησαν στους Έλληνες δια των όπλων, αλλά οι Έλληνες τους επιβλήθηκαν με τον πολιτισμό τους».
Με την εδραίωση όμως στο θρόνο της αυτοκρατορίας του (Μεγάλου) Κωνσταντίνου, την προώθηση του χριστιανισμού, και την επιβολή του ως αποκλειστικής θρησκείας από τον (Μέγα) Θεοδόσιο το 392 , ο Ελληνικός πολιτισμός και μαζί του ο δυτικός κόσμος εισέρχονται στο βαθύ σκοτάδι του Βυζαντινού μεσαίωνα. Τα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) είναι απάνθρωπα και διατάσσουν : θάνατος και δήμευση της περιουσίας σε όποιον τελεί ιεροτελεστίες προς τιμή των παλιών θεών.
Το 146 π.χ. είναι η αποφράδα χρονολογία που οι Έλληνες δεν έχασαν μόνο την ελευθερία τους, αλλά κάτι ακόμη πολυτιμότερο, έχασαν τα ιδανικά τους, την ιδεολογία τους, την νοοτροπία τους, έχασαν όλα αυτά που τους έκαναν να μεγαλουργήσουν, παραδίδοντας στο σύγχρονο κόσμο ένα πολιτισμό που όμοιος του δεν υπήρξε.
Τα χρόνια που ακολούθησαν από το 146 π.χ. και μέχρι το 325, οι Έλληνες κατάφεραν κάτι το αδιανόητο, να επιβληθούν στους Ρωμαίους πολιτισμικά. Ήταν τόσο φανερή η επιβολή που ανάγκασε το Ρωμαίο ποιητή Οράτιο* να ομολογήσει «Μπορεί οι Ρωμαίοι να επεβλήθησαν στους Έλληνες δια των όπλων, αλλά οι Έλληνες τους επιβλήθηκαν με τον πολιτισμό τους».
Με την εδραίωση όμως στο θρόνο της αυτοκρατορίας του (Μεγάλου) Κωνσταντίνου, την προώθηση του χριστιανισμού, και την επιβολή του ως αποκλειστικής θρησκείας από τον (Μέγα) Θεοδόσιο το 392 , ο Ελληνικός πολιτισμός και μαζί του ο δυτικός κόσμος εισέρχονται στο βαθύ σκοτάδι του Βυζαντινού μεσαίωνα. Τα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) είναι απάνθρωπα και διατάσσουν : θάνατος και δήμευση της περιουσίας σε όποιον τελεί ιεροτελεστίες προς τιμή των παλιών θεών.
Η ασυδοσία των (Αγίων)
πατέρων των νεοφώτιστων χριστιανών και οι ορδές των καλογέρων,
αφιονισμένοι από το νέο δόγμα, θανάτωναν από απλούς πολίτες μέχρι
ανθρώπους της διανόησης, φυσικούς, μαθηματικούς, αστρονόμους, που δεν
αποδέχονταν τον χριστιανισμό.
Προβαίνοντας στον αφανισμό του Ελληνικού
γένους, διαπράττοντες την πρώτη και μεγαλύτερη γενοκτονία εις βάρος
του. και Θάβοντας για 15 αιώνες, τον πολιτισμό τους και τα μέχρι
τότε επιτεύγματα της τεχνολογίας τους. Την βαρβαρότητα αυτή μαρτυρούν
τα χιλιάδες αποκεφαλισμένα και ακρωτηριασμένα αγάλματα, που κοσμούν
σήμερα, τα Ελληνικά μουσεία, αλλά και τα μουσεία της Ευρώπης και της
Αμερικής. Το μαρτυρεί, ο πρώτος υπολογιστής της ανθρωπότητας. ο
υπολογιστής των Αντικυθήρων, και βοά, που η τεχνολογία του χάθηκε και
ξεχάστηκε.
*
Ο Κουίντος Οράτιος Φλάκκος (Quintus Horatius Flaccus, 8 Δεκεμβρίου 65 π.Χ. - 27 Νοεμβρίου 8 π.Χ.), γνωστότερος απλώς ως Οράτιος, ήταν ο κορυφαίος Ρωμαίος λυρικός ποιητής κατά την εποχή του Οκταβιανού Αύγουστου. Για πολλούς είναι ένας από τους δύο μεγαλύτερους Λατίνους ποιητές όλων των εποχών μαζί με τον Βιργίλιο.
Ο Κουίντος Οράτιος Φλάκκος (Quintus Horatius Flaccus, 8 Δεκεμβρίου 65 π.Χ. - 27 Νοεμβρίου 8 π.Χ.), γνωστότερος απλώς ως Οράτιος, ήταν ο κορυφαίος Ρωμαίος λυρικός ποιητής κατά την εποχή του Οκταβιανού Αύγουστου. Για πολλούς είναι ένας από τους δύο μεγαλύτερους Λατίνους ποιητές όλων των εποχών μαζί με τον Βιργίλιο.