Η άγνωστη ελληνική επανάσταση του 727 μ.Χ. ενάντια στους Βυζαντινούς - Η Γενοκτονία 650.000 Ελλήνων από τους Χριστιανούς Κατακτητές!!!

Βρισκόμαστε στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο) την εποχή του Λέοντος Γ’ του Ισαύρου. Ήταν αυτοκράτωρ από το 717 έως το 741. Αν και κατάφερε να αποκρούσει προσωρινά τους εξ ανατολής εχθρούς, στα υπόδουλα ελληνικά εδάφη σιγόβραζε η Επανάσταση των «Ελλαδικών» όπως την αποκαλούν οι βυζαντινές πηγές.

Σύμφωνα με παλαιότερους ιστορικούς, όπως ο A. Lombard, η καταστολή της Ελληνικής Επαναστάσεως ήταν μία προσπάθεια «αποκαθάρσεως» της βυζαντινής αυτοκρατορίας εκ μέρους του Λέοντος από το «μίασμα της ειδωλολατρίας».
Άλλοι ιστορικοί όπως ο Νικηφόρος Βρυέννιος θεώρησαν ότι μαζί με την Επανάσταση των Ελλήνων προς αποκατάσταση των Ιερών Βωμών και Ναών, στο επαναστατικό ρεύμα ενώθηκαν και κοινωνικοπολιτικές αξιώσεις, όπως η μείωση της φορολογίας.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η γενοκτονία 650.000 Ελλήνων από τους βυζαντινούς στρατιώτες έγινε υπό τις εντολές των χριστιανών επισκόπων, όπως γράφει στην βιογραφία του ο Ιερεύς του Διονύσου Κόρεσος, αντίτυπο της οποίας έχουν διασώσει οι Άραβες αντιγραφείς και λόγιοι.
Ο Ιερεύς Κόρεσος ήτο μαζί με τον Συνέστιο πρωτεργάτες και Εθνομάρτυρες της Επανάστασης.
Ο V. N. Zlatarski γράφει ότι ο Κόρεσος ξεκίνησε από την Αρκαδία και ο Συνέστιος από την Αθήνα.
Και οι δύο ξεσήκωσαν τους Έλληνες να πολεμήσουν τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) κατακτητές. Εκείνο τον καιρό το κράτος των Ρωμαίων (Βυζαντινών) είχε αποδυναμωθεί εξαιτίας των πολέμων κατά των Αράβων και οι Έλληνες θεώρησαν ότι ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να εκδιώξουν τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) από τα Ελληνικά εδάφη.
Έτσι ζήτησαν στρατιωτική βοήθεια από τους Έλληνες της Δύσεως, κυρίως της Κάτω Ιταλίας. Είκοσι πέντε χιλιάδες Έλληνες από την Κάτω Ιταλία έσπευσαν να καταταγούν στον ελληνικό επαναστατικό στρατό του Κορέσου και του Συνεστίου όπως αναφέρει σε επιστολή του ο πάπας Γρηγόριος Β’.
Την ίδια στιγμή στο κέντρο του ανατολικού ρωμαϊκού (βυζαντινού) κράτους, στην Νέα Ρώμη (Κωνσταντινούπολη), ξεσπούν ταραχές κατά του Λέοντος Γ’ που φτάνουν σε ανοικτή στάση όπως αναφέρει ο Θεοφάνης. Οι στασιαστές, γράφει ο Θεοφάνης, υπεκινούντο από τον πρώην αυτοκράτορα Αναστάσιο ο οποίος φαίνεται να συνωμότησε με ανωτάτους αξιωματούχους.
Ήταν μοναδική η ευκαιρία για να εκραγεί η Ελληνική Επανάσταση καθώς οι ενδοβυζαντινές ταραχές θα κρατούσαν μακριά τα ρωμαϊκά (βυζαντινά) στρατεύματα μέχρι να οργανωθεί καλύτερα ο ελληνικός απελευθερωτικός στρατός.
Το 726 τα νησιά της Σάμου, Ρόδου και Κρήτης επαναστατούν. Στέλνουν πλοία εφοδιασμένα από τους Άραβες και επανδρωμένα με ναύτες από την Σικελία για να κτυπήσουν τον ρωμαϊκό (βυζαντινό) στόλο που βγήκε από το λιμάνι της Νέας Ρώμης.
Εναντίον των Ελλήνων στάλθηκε ο Ρωμαίος (Βυζαντινός) ναύαρχος Αγαλλιανός, γοτθικής καταγωγής, ο οποίος συνάντησε τον Ελληνικό Στόλο λίγο έξω από την Εύβοια.
Οι Έλληνες είχαν 82 πλοία και οι βυζαντινοί 350 σύμφωνα με τον Zlatarski. Ενώ σύμφωνα με τον Κόρεσο οι Έλληνες είχαν 70 πλοία και οι βυζαντινοί 500. Ναύαρχος των Ελλήνων ήταν ο Συνέστιος. Στο δεξί κέρας των Ελληνικών πλοίων επικεφαλής ήτο ο Κόρεσος.
Ο γενναίος Έλλην Ιερεύς του Διονύσου δεν άκουγε τις συμβουλές των Ελλήνων που του έλεγαν να προσέχει τον εαυτό του, διότι θα επακολουθήσουν πολλές μάχες κατά των Ρωμαίων (Βυζαντινών) και τον χρειάζονται ως αρχηγό.
Αφού πρώτα οι Έλληνες έκαναν θυσίες προς τους Θεούς και προσευχήθηκαν όλοι μαζί, ο Κόρεσος έδωσε πρώτος το παράδειγμα ορμώντας ακάθεκτος κατά των ρωμαϊκών (βυζαντινών) πλοίων.
Αμέσως εμβόλισε το πρώτο ρωμαϊκό (βυζαντινό) πλοίο βυθίζοντάς το. Επακολούθησε σκληρή μάχη σώμα με σώμα καθώς τα ελληνικά πλοία ναι μεν ήταν πιό ευκίνητα των ρωμαϊκών (βυζαντινών), αλλά υστερούσαν σε ισχύ πυρός. Οπότε οι γενναίοι Έλληνες μαχητές έπρεπε να πλευρίζουν τα ρωμαϊκά (βυζαντινά) πλοία και να ανεβαίνουν οι ναύτες πάνω τους για να σκοτώσουν τους Ανατολικορωμαίους (Βυζαντινούς).
Η νίκη ήταν συντριπτική υπέρ των Ελλήνων. Οι Ρωμαίοι (Βυζαντινοί) ηττήθηκαν με τρομακτικές απώλειες. Ο Βρυέννιος αναφέρει 190 ρωμαϊκά (βυζαντινά) κατεστραμμένα πλοία ενώ ο Zlatarski μιλάει για 300 ρωμαϊκά (βυζαντινά) πλοία κατεστραμμένα και 60 αιχμαλωτισμένα. Επίσης οι πηγές μιλάνε για 8 Ελληνικά πλοία κατεστραμμένα. Οι νεκροί από πλευράς Ρωμαίων (Βυζαντινών) ανέρχονται στους 70.000 και από πλευράς Ελλήνων στους 1200.
Οι Έλληνες κατενθουσιασμένοι έκαναν ευχαριστήριες θυσίες προς τους Θεούς και με επικεφαλής τον Ιερέα Κόρεσο αφιέρωσαν τις ρωμαϊκές (βυζαντινές) ασπίδες που λαφυραγώγησαν προς τιμήν του Θεού Διονύσου, τον οποίον θεώρησαν υπεύθυνο για την περίλαμπρη νίκη τους κατά των Ρωμαίων της Ανατολής, δηλαδή αυτών που αποκαλούμε σήμερα Βυζαντινών.
Σε στρατιωτικό συμβούλιο που έγινε στην Αθήνα το 727 ο Συνέστιος προτείνει να μεταφερθεί ο πόλεμος και στην ξηρά. Ο Κόρεσος συμφωνεί και δίνει εντολή στους Ιεροκήρυκες να ξεσηκώσουν όλες τις Ελληνικές Πόλεις κατά των Ρωμαίων (Βυζαντινών) κατακτητών και να εξοπλιστούν όλοι με ό,τι όπλα μπορεί να βρει ο καθένας.
Ο Λέων Γ’ καταφέρνει να απαλλαγεί από τις ενδοβυζαντινές διαμάχες και αρχίζει να στρέφει το βλέμμα του κατά των Ελλήνων Επαναστατών.
Στέλνει νέα στρατεύματα με στρατηγό έναν αιμοσταγή βάρβαρο ονόματι Ζαουτζά. Αυτός ο αιμοβόρος Ρωμαίος (Βυζαντινός) απ’ όπου περνούσε σκορπούσε τον θάνατο στους Έλληνες.
Τον Μάρτιο του 728 μπήκε στην Θεσσαλία και άρχισε να σφάζει όλους ηλικιωμένους και τα γυναικόπαιδα. Περίπου 50.000 Ελληνίδες μαζί με τα παιδιά τους αποκεφαλίστηκαν όταν αυτές αρνήθηκαν να αποκηρύξουν την θρησκεία τους, να βαπτιστούν χριστιανές και να υποταχθούν στους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) κατακτητές.
Το Ελληνικό στράτευμα μαθαίνοντας την κάθοδο του Ζαουτζά συγκεντρώθηκε για την αποφασιστική μάχη εναντίον του. Μαζεύτηκαν 60.000 Έλληνες στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν τα ρωμαϊκά (βυζαντινά) στρατεύματα της Κωνσταντινούπολης, τα οποία αριθμούσαν 250.000 βαρβάρους.
Ο Ιερεύς Κόρεσος εξετάζοντας τους οιωνούς συμβούλευσε τον Συνέστιο να ξεκινήσουν πόλεμο φθοράς, δηλαδή ανταρτοπόλεμο και να μην επιτεθούν μονομιάς στους βαρβάρους μισθοφόρους των Ρωμαίων (Βυζαντινών).
Ακόμη οι Έλληνες δεν είχαν αποκτήσει την απαραίτητη πολεμική πείρα για μάχη εκ παρατάξεως μετά από τόσα χρόνια ρωμαϊκής κατοχής που τους είχε στερήσει από την πολεμική τακτική των αρχαίων προγόνων τους. Όμως ο Συνέστιος δεν άκουσε τον Έλληνα Ιερέα.
Στην φονική μάχη που επακολούθησε λίγο έξω από την σημερινή Λάρισα έπεσαν ηρωικώς σχεδόν όλοι οι Έλληνες.
Ήταν 10 Απριλίου του 728 σύμφωνα με το χριστιανικό ημερολόγιο. Ο Συνέστιος σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά στην μάχη. Τον Ιερέα Κόρεσο οι Ρωμαίοι είχαν εντολές να τον συλλάβουν ζωντανό. Τον μετέφεραν αλυσοδεμένο στην Νέα Ρώμη, στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Ρωμαίος (Βυζαντινός) στρατηγός Ζαουτζάς είχε πάρει εντολές από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Λέοντα Γ’ να αφανίσει όλους τους Έλληνες στην πυρά.
Οι χριστιανοί επίσκοποι προέτρεπαν τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) στρατιώτες να βιάζουν τις Έλληνίδες και μετά να αποκεφαλίζουν τα παιδιά τους, «ίνα το ελληνικόν γένος αποκτείναι», όπως αναφέρει ο Νικηφόρος διότι τελούν «μιαράς και δαιμονιώδεις θυσίας».
Οι βάρβαροι μισθοφόροι των Ρωμαίων με επικεφαλής τους χριστιανούς μοναχούς συγκέντρωσαν 600.000 Έλληνες, γυναικόπαιδα κυρίως, στην περιοχή γύρω από την σημερινή Λάρισα και διέταξαν να τους κάψουν ζωντανούς.
Αυτά τα στοιχεία αναφέρουν βουλγαρικές και αραβικές πηγές καθώς και ο Ιερεύς Κόρεσος στην βιογραφία του που συνέγραψε όσο καιρό ήταν αιχμάλωτος των Ρωμαίων (Βυζαντινών). Μετά από λίγο θα θανατωθεί και αυτός με φρικιαστικά βασανιστήρια στην πυρά.
Το φρικιαστικό έγκλημα που συνετάραξε τότε την Οικουμένη οι νεο-βυζαντινοί μισέλληνες φροντίζουν να κρατούν θαμμένο ώστε να μην μαθαίνουν οι Έλληνες την Ιστορία τους.
Η Γενοκτονία των 650.000 Ελλήνων, κυρίως γυναικόπαιδα, θα μείνει στην Ιστορία ως «σήμα κατατεθέν» της ανατολικορωμαϊκής (βυζαντινής) λαίλαπας, ώστε να γνωρίζει ο Ελληνικός λαός σε τί αποσκοπούν ωρισμένοι νεο-βυζαντινοί ανθέλληνες οι οποίοι μη έχοντες ούτε Ιερό ούτε Όσιο έχουν φορέσει ξεδιάντροπα και την μάσκα του Έλληνα.
Τιμή και Μνήμη στους γενναίους Προγόνους που έπεσαν ηρωικώς για την Ελευθερία της Ελλάδος από τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς) κατακτητές. Οι Θεοί τους εξασφάλισαν μία θέση κοντά Τους και εμείς οι σημερινοί Έλληνες μία θέση στην καρδιά μας ώστε να παραδειγματίζουμε τις νέες γενεές.
Πηγές:
Ιερεύς Κόρεσος, Βιογραφία
Θ. Κορρές, Το κίνημα των «Ελλαδικών»
Νικηφόρος Βρυέννιος, Ύλη Ιστορίας
Πάπας Γρηγόριος Β’, Επιστολαί
V. N. Zlatarski, Istorija
A. Lombard, Constantin V

https://www.tribune.gr/history/news/article/109423/agnosti-elliniki-epanastasi-tou-727-m-ch-enantia-stous-vizantinous.html

Η "ΙΘΑΚΗ" ΤΙΜΩΡΕΙ ΤΗΝ ΥΒΡΙΝ - ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑΣ - ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.

Η "ΙΘΑΚΗ" ΤΙΜΩΡΕΙ ΤΗΝ ΥΒΡΙΝ
Επέλεξες την Ιθάκη για τον συμβολισμό της Οδύσσειας των 8 χρόνων που έφτασε στο τέλος της .
Ξεχνάς όμως ,πως ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑΣ και πως ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
Και απαιτείς να το ξεχάσουμε κι εμείς ,ο λαός σου ,με τον βούρδουλα τους στην πλάτη μας για τον επόμενο αιώνα ....
Ξεχνάς πως ο Οδυσσέας μεταμορφώθηκε σε ζητιάνο ,μπήκε ανώνυμα στην Ιθάκη με σκοπό να τιμωρήσει και να αφανίσει τους μνηστήρες που διεκδικούσαν τον κόσμο του τον δικό του κόσμο που είχε δημιουργήσει και που αγαπούσε και πονούσε κάτι που δεν αισθάνθηκες ποτέ εσύ για τον κόσμο που λέγεται Ελλάς . Έναν κόσμο που τον παραδίδεις εύκολα ,με αντάλλαγμα μια κόκκινη γραβάτα και ένα χτύπημα στην πλάτη από τους μνηστήρες καταπατητές των Βρυξελλών και του Μονάχου .
Ο Οδυσσέας επέστρεψε ως τιμωρός .
Δεν πήγε ως πρόβατο προς σφαγή ούτε για να παραδώσει την Ιθάκη στα νύχια κανενός άρπαγα παριστάνοντας πως δεν βλέπει πια μνηστήρες να λεηλατούν την περιουσία του και να λιμοκτονούν τον λαό του !
Εσύ όμως Αλέξη ,ως τι πας ;
Ως τι μολύνεις τον ΙΕΡΟ αυτό τόπο ;
Κι αν δεν γίνεις πρόβατο στα σφαγεία των Βρυξελλών , ή έστω στην καλύτερη μελλοντικό τσουτσέκι στα γραφεία τους όταν η Ελλάδα δεν θα σε χωρά και θα σε έχει ξεράσει ,θα έχεις την ίδια μοίρα που έχει κάθε μαύρο πρόβατο από τον ίδιο τον λαό σου .Ούτως ή άλλως δεν θα την γλυτώσεις .
Η Νέμεσις έρχεται ,είναι εδώ και έχει βαρύ το χέρι .
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 8 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ .
Για να τιμωρήσουμε τον ΑΝΤΙΝΟΟ που παριστάνει τον πρωθυπουργό και προσπαθεί να θολώσει την σκέψη μας και την καθαρή μας κρίση και που δεν διστάζει να επιχειρεί να εκμεταλλευτεί ακόμα και τον γίγαντα Οδυσσέα .
Η ΥΡΙΣ ΔΙΕΠΡΑΧΘΗ ,Η ΤΙΣΙΣ ΚΑΙ Η ΑΤΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ !
Ε.Σουραβλά

Ευστρατια Σουραβλα

Ο Λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

Αποτελεί την πνευματική παρακαταθήκη του Γέρου του Μωριά προς τη νέα γενιά. Εκφωνήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα και πρωτοδημοσιεύτηκε στις 13 Νοεμβρίου 1838 στην αθηναϊκή εφημερίδα «Αιών», που εξέδιδε ο ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων.

Στις 7 Οκτωβρίου 1838 ο γηραιός στρατηγός και εν ενεργεία Σύμβουλος Επικρατείας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε το Βασιλικό Γυμνάσιο της Αθήνας (νυν 1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας) για να παρακολουθήσει τη διδασκαλία του γυμνασιάρχη Γεωργίου Γενναδίου (1784-1854) για τον Θουκυδίδη. Τόσο εντυπωσιάστηκε από την «παράδοσιν του πεπαιδευμένου γυμνασιάρχου και από την θέαν τοσούτων μαθητών», ώστε εξέφρασε την επιθυμία να μιλήσει και ο ίδιος προς τους μαθητές. Την πρότασή του απεδέχθη ο Γεννάδιος και λόγω της στενότητας του χώρου και του πλήθους των μαθητών η ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ορίσθηκε για τις 10 το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα.
Το γεγονός μαθεύτηκε στη μικρά τότε Αθήνα και εκτός από τους μαθητές, πλήθος ανθρώπων «διαφόρων επαγγελμάτων και τάξεων» συνέρρευσε στην Πνύκα το πρωί της 8ης Οκτωβρίου για να ακούσει τον ηγέτη της Επανάστασης του '21. Ξαφνικά, στον χώρο της ομιλίας εμφανίσθηκε «σμήνος χωροφυλακής», αποφασισμένο να διαλύσει τη συγκέντρωση, επειδή προφανώς, ως βασιλικότερο του βασιλέως Όθωνα, τη θεώρησε αντικαθεστωτική. Όμως, μετά τη διαβεβαίωση του γυμνασιάρχη και των καθηγητών για το «αθώο της πράξεως», οι χωροφύλακες αποχώρησαν και η ομιλία έγινε κανονικά. Άλλωστε, ο Κολοκοτρώνης δεν αποτελούσε κίνδυνο για τη δυναστεία, αφού τα είχε βρει με τον Όθωνα και κατείχε μάλιστα το αξίωμα του Συμβούλου της Επικρατείας, δηλαδή του πολιτικού συμβούλου του βασιλιά. (Το Συμβούλιο της Επικρατείας εκείνης της εποχής, που ήταν πολιτικό σώμα, δεν πρέπει να συγχέεται με το σημερινό Συμβούλιο της Επικρατείας, που είναι δικαστικός σχηματισμός.)

Η Ομιλία https://www.sansimera.gr/articles/565

ΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΗ

Είναι γνωστόν, πως κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, οι ρασοφόροι λειτούργησαν ως πέμπτη φάλαγγα, καλλιεργώντας είτε κλίμα ηττοπάθειας -αντιτιθέμενοι στην ένωση των Εκκλησιών- λέγοντας πως «είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει», είτε ερχόμενοι και σε απευθείας συνομιλίες με τους Οθωμανούς.

Τις προδοσίες των ρασοφόρων, προσπαθεί μέχρι και σήμερα η Εκκλησία να καλύψει με το παραμυθάκι της ξεχασμένης Κερκόπορτας (λες και επρόκειτο για μια απλή πόρτα που έκλεινε με ένα απλό πόμολο που δεν ασφάλισε καλά).

Βεβαίως, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ακόμη κι αν παρακάμψουμε το γεγονός, πως τουλάχιστον 30.000 ρασοφόροι «πέρδονταν κι έθρεφαν πρωκτό» (κατά την έκφραση του Δημήτρη Λιαντίνη) στα πάμπολλα μοναστήρια και τις εκκλησιές της περιοχής της Κωνσταντινούπολης (μόνο εντός της πόλεως υπήρχαν, όπως λέγεται, 300 μοναστήρια με 10.000 καλόγερους, ενώ διάφορες αναφορές και εκτιμήσεις ανεβάζουν τον συνολικό αριθμό έως και 300.000), όταν την ίδια στιγμή, την άμυνα της πόλης προσπαθούσαν να κρατήσουν μετά βίας 10.000 άνδρες, απέναντι στους 150.000 περίπου Οθωμανούς πολιορκητές, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και να παραγνωρίσουμε το γεγονός πως στο πλάι των ρασοφόρων αυτών συντάχθηκαν και πολλοί κοσμικοί, που βλέποντας το τέλος να πλησιάζει προσπάθησαν να περισώσουν ότι μπορούσαν.

Η Κερκόπορτα -που αξίζει να σημειωθεί ότι χρησιμοποιούνταν κυρίως από μοναχούς-, ότι κι αν συνέβη, δεν απέφερε το αποφασιστικό πλήγμα στην ήδη παραπαίουσα Κωνσταντινούπολη. Στην πραγματικότητα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε πάψει εκ των πραγμάτων να υφίσταται, αρκετά χρόνια πριν, και είχε περιοριστεί στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης. Οι Οθωμανοί είχαν ήδη κατακυριεύσει την άλλοτε κραταιά αυτοκρατορία και το μόνο που έμενε ήταν η χαριστική βολή· το κερασάκι στην τούρτα: Η τυπική κατάληψη της πρωτεύουσας. Και λέμε τυπική, γιατί ουσιαστικά η Κωνσταντινούπολη είχε υποταχθεί, όταν πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον Σουλτάνο. Η Κωνσταντινούπολη έπαψε να έχει τον έλεγχο των Στενών, απ’ την στιγμή που οι Τούρκοι ευθαρσώς έχτισαν δίπλα στην Πόλη, στον Βόσπορο, το κάστρο «Ρούμελη Χισάρ» και φορολογούσαν τα διερχόμενα πλοία.

Η Κερκόπορτα (που παρεμπιπτόντως, δεν μνημονεύεται ούτε στο χρονικό του Φραντζή, ούτε του Μπαρμπάρο), είτε «ξεχάστηκε» ανοικτή, είτε -το πιθανότερον- την άνοιξαν κάποιοι από μέσα, δεν συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάληψη της πόλης. Άλλωστε οι Τούρκοι είχαν ήδη σκαρφαλώσει στα μισογκρεμισμένα τείχη και εισέβαλαν στην πόλη. Επέφερε όμως ένα άλλο πλήγμα: Συνέβαλε στον εγκλωβισμό και στην παρεμπόδιση διαφυγής των αλλοφρονούντων κατοίκων. Όχι όλων βέβαια, γιατί πολλοί -και κυρίως οι ανθενωτικοί- κλειστήκαν στις εκκλησιές και το άβουλο και φανατισμένο θρησκευτικά πλήθος έψελνε μοιρολατρικά «Κύριε ελέησον» και περίμενε βοήθεια απ’ τον …;ουρανό. Το άνοιγμα της Κερκόπορτας όμως, εξυπηρετούσε έναν πολύ πιο ουσιαστικό σκοπό. 
Το Κοράνι προβλέπει την προστασία των «απίστων» κατοίκων μιας πόλης που παραδίδονται οικειοθελώς. Εκεί λοιπόν θα πρέπει να αναζητηθούν τα βασικά κίνητρα αυτών που άνοιξαν την Κερκόπορτα, είτε ρασοφόρων, είτε κοσμικών, είτε και των δυο μαζί. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η περιοχή όπου βρίσκονταν η Κερκόπορτα -όπως και αρκετές ακόμη- δεν πειράχτηκε απ’ τους Τούρκους.

Τα παραπάνω ενισχύει κι ένα έγγραφο που φέρει τον τίτλο «Η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως» και το οποίο συνέταξε η Θεοδώρα Φραντζή, κόρη του πρωτοβεστιάριου του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, Γεωργίου Φραντζή. Η Θεοδώρα Φραντζή ήταν σύζυγος του στρατιωτικού σύμβολου του αυτοκράτορα, Εδουάρδου Ντε Ριστόν. Το έγγραφο εκδόθηκε στην Αγγλία το 1454, όπου είχαν καταφύγει και οι δύο μετά την Άλωση. Στο έγγραφο αυτό, περιγράφεται, μεταξύ άλλων και μια περίπτωση συνδιαλλαγής ρασοφόρων και κοσμικών με τον εκπρόσωπο του Μωάμεθ Β’ του Πορθητή, Ρεσίτ Πασά της Ανδριανούπολης, λίγες ημέρες πριν την κατάληψη της πόλης. Οι συναντήσεις γινόταν -κρυφά και νύχτα φυσικά- στο μοναστήρι της Αγίας Ευθυμίας και κατά τύχην υπέπεσαν στην αντίληψη του Εδουάρδου Ντε Ριστόν. Από πλευράς των ρασοφόρων, στις διαπραγματεύσεις αυτές έλαβε μέρος ο ιεροκήρυκας της Αγίας Σοφίας, Ιωάσαφ, κι από πλευράς των κοσμικών ο Μέγας Δούκας Λεόντιος και ο αρχιναύαρχος Νεόφυτος. 

Παρατίθεται ο διάλογος μεταξύ των δωσίλογων και του Ρεσίτ Πασά, έτσι όπως διασώθηκε και δημοσιεύθηκε («Δαυλός», Μάρτιος 1993):

Μέγας Δούκας Λεόντιος: Πρέπει να είμαστε εξασφαλισμένοι απ’ όλες τις πλευρές πασά μου. Εσείς ζητάτε όρκους, ενέχυρα κι ομήρους, χωρίς να προσφέρετε τίποτε.


Ρεσίτ Πασάς: Ο αρχηγός των πιστών, ο Μωάμεθ, όσο εξαρτάται απ’ αυτόν, επιθυμεί να μην χυθεί το αίμα των υπηκόων του, καθώς και των Ναζωραίων, γιατί έτσι μας προστάζουν τα ιερά μας βιβλία που γράφουν: «Αιχμαλωσία στους άπιστους και θάνατος στους αποστάτες». Με έστειλε λοιπόν να συνθηκολογήσουμε μαζί σας, όχι γιατί αμφιβάλλει πως ο Αλλάχ θα του παραδώσει την Κωνσταντινούπολη, αλλά γιατί θέλει να χαθούν όσο γίνεται λιγότεροι άνθρωποι για την απόκτησή της.


Ιωάσαφ: Αυτό μπορεί να γίνει! Να πεις όμως στον σουλτάνο σου, ότι αν θεωρεί ότι μπορεί να καταλάβει την πόλη πολεμώντας, κάνει λάθος. Θα πρέπει να ρίξει στην μάχη όλον τον στρατό του κι ολάκερο το πυροβολικό. Και τότε πάλι, μα τους Άγιους Αναργύρους, δεν είναι σίγουρο πως θα νικήσει.


Ρεσίτ Πασάς: Σας ακούω λοιπόν. Πέστε μας τις προτάσεις σας.


Ιωάσαφ: Δεν είναι καθόλου δύσκολο να θυμηθείτε όσα θ’ ακούσετε και να τα πείτε στον αφέντη σας. Πρώτον, οι δέκα κυριότερες εκκλησίες και η Αγία Σοφία να μείνουν στους χριστιανούς, καθώς και όλα τα μοναστήρια με τις περιουσίες και τα εισοδήματά τους. Δεύτερον, ζητούμε εγγυήσεις ζωής, προσώπων, ιδιοκτησίας, οικιών, γαιών, υπηρεσιών και όλων εκείνων, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται μέσα σ’ αυτό το έγγραφο που σας παραδίδω. Και τρίτον, οι χριστιανοί που θα σωθούν, να μην υποχρεωθούν ν’ αλλάξουν τρόπο ντυσίματος και να έχουν δικαίωμα να καβαλάνε σε άλογο. Επίσης να μην καταπιέζονται θρησκευτικά.

Οι συναντήσεις αυτές γνωστοποιήθηκαν στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, αλλά αποφάσισε να μην τους συλλάβει, μέχρι να μάθει την απάντηση του Μωάμεθ Β’. Στην επόμενη συνάντηση, τον λόγο πήρε πρώτος ο Ρεσίτ Πασάς:

Ρεσίτ Πασάς: Σας αναγγέλλουμε, ότι σύμφωνα με όσα είπαμε στην τελευταία μας συνάντηση, οι σύντροφοί μου κι εγώ ήρθαμε σε επαφή με τον σεβαστό μας σουλτάνο στην Ανδριανούπολη …;


Ιωάσαφ: Ελπίζω ότι η απάντηση του σουλτάνου θα είναι ευχάριστη για όλους. Ο κίνδυνος αυτών των συναντήσεων, είναι πολύ μεγάλος για εμάς. Εσείς δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτε. Κι αν η διαπραγμάτευση αποτύχει, εμείς θα έχουμε πάντα τον φόβο, μήπως και μαθευτούν αυτά που συζητάμε, ενώ εσείς θα πάρετε αμοιβή από τον κύριό σας, γι’ αυτήν σας την αποστολή.


Ρεσίτ Πασάς: Οι όροι του σουλτάνου είναι ευνοϊκοί για όλους, εκτός κι αν, παρά την απελπιστική σας θέση, φανείτε άνθρωποι παράλογοι.


Ιωάσαφ: Η θέση μας βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Και δεν ήρθαμε εδώ για ν’ ακούσουμε απειλές. Προχώρα σε παρακαλώ στην απάντηση. Έχε όμως υπόψιν σου, ότι όποιες κι αν είναι οι συνέπειες αυτών των νυχτερινών μας συναντήσεων, είναι η τελευταία φορά που μαζευόμαστε εδώ.


Ρεσίτ Πασάς: Για την πρώτη πρόταση, δηλαδή για τις δέκα εκκλησιές και τα μοναστήρια, καθώς και για τις εκκλησιαστικές περιουσίες, ο σουλτάνος λέει «ναι», σας τα παραχωρεί. Για την δεύτερη, λέει «ναι»· σαν εγγύηση ορκίζεται στον άγιο μας νόμο. Για την τρίτη, λέει «μερικώς ναι», γιατί οι μουφτήδες δεν συμφωνούν να ιππεύουν οι χριστιανοί σε άλογα. Διέταξε να εξαιρεθούν αυτοί που θα του παραδώσουν την πόλη.
Με το τέλος της συνάντησης, συνελήφθησαν όλοι οι συνωμότες και οδηγήθηκαν στον αυτοκράτορα. Ο αρχηγός της συνωμοσίας, Ιωάσαφ, όχι μόνο δεν αρνήθηκε την ενοχή του, αλλά καυχήθηκε για την προδοσία του, αιτιολογώντας την πως προτίμησε να σώσει την Εκκλησία «απ’ τους Άζυμους (Καθολικούς) και την βδελυρά ένωση», ακόμη κι αν γι’ αυτό θα έπρεπε να βάλει «τέλος στην ύπαρξη αυτής της αυτοκρατορίας». 

Θεωρώντας ότι η πτώση και κατάκτηση της Πόλης είναι μοιραία κι αναπόφευκτη, λέει καταλήγοντας: «Τι χρειάζονται λοιπόν οι υπεκφυγές; Ότι είναι να γίνει, ας γίνει». 

Ο Παλαιολόγος του απάντησε, επικαλούμενος την προδοσία του Ιούδα: «Αφού ήταν θέλημα Θεού, να σταυρωθεί η Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, τότε καλά έκανε ο Ισκαριώτης και τον πρόδωσε. Άρα σε ερωτώ: Ο Ιούδας είναι συγχωρητέος;». 

Ο Ιωάσαφ, μπροστά σ’ αυτό το επιχείρημα, προτίμησε να απαντήσει με την γνωστή ξύλινη και υπεκφεύγουσα εκκλησιαστική γλώσσα, λέγοντας: «Πεθαίνω, μαχόμενος κατά της ένωσης των Εκκλησιών. Σήμερα με κρίνεις εσύ. Αύριο ο Θεός θα δικάσει εσένα».

Φτάνουμε λοιπόν στις μέρες, όπου η Εκκλησία, εντελώς υποκριτικά και με θράσος χιλίων καρδιναλίων κι άλλων τόσων πιθήκων, «θρηνεί» τον «μαρμαρωμένο βασιλιά» που κάποτε θ’ αναστηθεί και θα ξαναπάρει την Πόλη που οι ίδιοι οι ρασοφόροι έκαναν τα πάντα για να πέσει στα χέρια των Τούρκων (ας μην ξεχνάμε την αλησμόνητη ρήση του πατριάρχη Γεννάδιου, που έβγαινε στους δρόμους και καταριόταν τον Παλαιολόγο, μόλις έπεσε η Πόλη: «Δεν βλέπετε ότι η Ορθοδοξία εθριάμβευσεν; Από του νυν, ουδέν πλέον φοβείται»), όπως κι έκαναν τα πάντα για να μην φύγει απ’ τα χέρια τους (βλέπε αφορισμούς και προδοσίες). 

Είναι αληθινά θαυμαστό, τι σχιζοφρενικές καταστάσεις μπορεί πράγματι να δημιουργήσει η περίφημη ελληνορθόδοξη «παράδοση». Ας μην ξεχνάμε, πως την έλευση του ίδιου άγγελου Κυρίου, που σύμφωνα και πάλι με την ελληνορθόδοξη «παράδοση», παρέλαβε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τον μαρμάρωσε, μέχρι την μεγάλη ώρα που θα επέστρεφε και πάλι για να ξαναπάρει την Πόλη (τι ανοησίες που ήταν και είναι διατεθειμένος να πιστέψει ο κόσμος …Wink, «προφήτευαν» οι ανθενωτικοί ρασοφόροι και πριν την Άλωση. Μόνο που θα ερχόταν για διαφορετικό σκοπό: Να καθαιρέσει τον Παλαιολόγο και να ορίσει άλλον αυτοκράτορα -προφανώς ανθενωτικό. 
Ως τέτοιο «θείο» σημάδι μάλιστα, ερμήνευσαν μια έκλειψη σελήνης που συνέβη την 23η Μαΐου 1453, σπέρνοντας τον πανικό και ενισχύοντας τις υπονομευτικές ενέργειες.

Αλλά μιας και έγινε -αναπόφευκτα- η αναφορά στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, θα ήταν σκόπιμο να ληφθούν υπόψιν και κάποιες παράμετροι -λιγότερο γνωστές- που αφορούν τον θάνατό του. Γνωρίζουμε σήμερα -από το χρονικό του Γεωργίου Φραντζή-, πως ο Παλαιολόγος έπεσε ηρωικώς μαχόμενος κι όταν αναγνωρίσθηκε απ’ τους Τούρκους το πτώμα του από τους χρυσούς δικέφαλους αετούς που κοσμούσαν τα πέδιλά του, αποκεφαλίστηκε και το μεν κεφάλι εστάλη ως τρόπαιο σε περιφορά στις οθωμανικές κτήσεις, ενώ το σώμα του παραδόθηκε στους χριστιανούς για να ταφεί με βασιλικές τιμές. Το ερώτημα που αμέσως προκύπτει, είναι: Που ‘ν ‘το; Που είναι ο τάφος του; 
Γιατί απ’ την στιγμή που οι ίδιοι οι Οθωμανοί παρέδωσαν όπως λέγεται το σώμα του, δεν υπήρχε κανέναν λόγος να τον θάψουν κάπου κρυφά. Εκτός κι αν το εξαφάνισαν οι ανθενωτικοί. Αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν θα είχε διασωθεί από μαρτυρίες αυτός ο τόπος; Αντ’ αυτού γίνεται βομβαρδισμός ανοησιών περί «μαρμαρωμένου βασιλιά» (κάποιοι αιθεροβάμονες παραμυθατζήδες μάλιστα, επικαλούνται σήμερα μέχρι και μαρτυρίες Τούρκων, οι οποίοι λένε ότι γνωρίζουν που βρίσκεται ο «μαρμαρωμένος βασιλιάς» [υπονοείται κάπου στα υπόγεια της Αγιάς Σοφιάς]). 
Ο Ενετός γιατρός, Νικολό Μπαρμπάρο, γράφει πως «Για τον αυτοκράτορα κανένας δεν μπόρεσε να μάθει ποτέ είδηση για τις πράξεις του. 
Ούτε ζωντανός βρέθηκε κι ούτε νεκρός, αλλά μερικοί λένε ότι τον είδαν ανάμεσα στα πτώματα των σκοτωμένων». Μήπως θα πρέπει να αξιολογηθούν καλύτερα και οι εκδοχές που αναφέρονται σε τουλάχιστον τρία χρονογραφήματα (του επίσκοπου Σαμουήλ, του Αρμένιου Αβραάμ απ’ την Άγκυρα και του Νικολά της Τούκια) που σύμφωνα μ’ αυτές, ο Παλαιολόγος δεν σκοτώθηκε στην μάχη, αλλά τις κρίσιμες στιγμές, κατέφυγε σε πλοίο και διέφυγε; Άλλωστε, η εικόνα που προκύπτει από τα περισσότερα χρονικά, είναι ότι αυτοί που αντιστάθηκαν περισσότερο ήταν οι Γενουάτες μισθοφόροι (αν και ο αρχηγός τους Τζιοβάνι Τζιουστινιάνι, εγκατέλειψε κι αυτός την μάχη δύο ημέρες πριν την Άλωση), παρά οι ίδιοι οι Βυζαντινοί. Όλα αυτά στην κρίση του καθενός…;

https://ellaniapili.blogspot.com/2016/08/blog-post_167.html?m=1

ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ...ΑΡΙΣΤΕΡΑ! ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Μέρα... γιορτής θά είναι φαντάζομαι η  21/08/2018 γιά τήν κυβερνητική συμμορία καί φυσικά γιά τούς περήφανους ψηφοφόρους της,  όπου για ακόμα μία φορά θά φάνε το φρέσκο σανό που θα προσφερθεί απλόχερα και θα γιορτάσουν την μέρα.... ανεξαρτησίας, από τά σκισμένα μνημόνια! Υποθέτουμε πώς η κυβέρνηση θά κάνει άλλη μία φιέστα, ένα πανηγύρι εντυπώσεων για να μας πείσει ότι τό έγκλημα που διαπράττουν είναι απλά ένα πταίσμα που τώρα πιά, πέρασε στην ιστορία! Σέ αυτό το πανηγύρι δεν ξεχνάμε ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και ή ανύπαρκτη αντιπολίτευση, μέρος της οποίας φρόντισε τά προηγούμενα χρόνια  μέ βρώμικες μεθοδεύσεις, να βρεθούμε ώς Έθνος σέ αυτή την μαύρη μέρα τήν οποία για άλλη μία φορά ή συμμορία συριζανέλ- πασόκ  θα μας παρουσιάσει σάν άσπρη! ( ...πρέπει νά πέφτει πολύ άσπρη πάντως εκεί μέσα!) Ας δούμε όμως, τι πραγματικά θά γιορτάσουν....
1. Είσοδος στό πρώτο μνημόνιο μέ χρέος τό 120% τού ΑΕΠ περίπου...και, σήμερα ευαγγελίζονται έξοδο μέ χρέος τό 170% τού ΑΕΠ;
2. Καθαρή έξοδος μέ τό  25% τού ΑΕΠ σέ απώλεια;
3. Έξοδος μέ συνολική απώλεια τό 35% τού εισοδήματος μας καί χωρίς αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις οί οποίες τήν 01/01/19 θά πέσουν στά... τάρταρα;
3. Μέ ξεπούλημα τών τηλεπικοινωνιών, τών αεροδρομίων, τών τραίνων, τών λιμανιών, τών πλουτοπαραγωγικών τομεων τής ενέργειας, τών διυλιστηρίων, τής ενέργειας, τού φυσικού αερίου, τού νερού, τών αυτοκινητοδρόμων...
4. Μέ πάνω από 700 χιλιάδες νέους ανθρώπους, τούς νέους μας, τό μέλλον μας, να έχουν φύγει η μάλλον νά τούς έχετε διώξει από τήν πατρίδα τους;
5. Καθαρή έξοδος μέ υποθήκευση, υποδούλωση τής Ελλάδας σέ ξένα καί αλλότρια συμφέροντα γιά ένα αιώνα;
6. Έξοδος μέ μία Ελλάδα πού τήν γεμίσατε μέ λαθροεισβολείς τούς οποίους βλέπετε ώς εισαγώμενους επενδυτές;
7. Έξοδος μέ καμία προοπτική ανάπτυξης τού πρωτογενή τομέα, τής βιομηχανίας, τής βιοτεχνίας, τής ραχοκοκαλιάς τής οικονομίας τών μικρομεσαίων επιχειρήσεων;
8. Καθαρή έξοδος μέ χιλιάδες επιχειρήσεις νά συνεχίζουν τό κλείσιμο;
9. Έξοδος μέ τήν εθνική μας κυριαρχία νά μοιράζεται σέ αλλοφύλους, αλλοεθνείς, ανιστόριτουςκαι ανύπαρκτους λαούς;

Ατελείωτος θά μπορούσε νά είναι ο κατάλογος μέ τίς εγληματικές πράξεις οι οποίες διαπράττονται σέ βάρος τών Ελλήνων πολιτών και εσείς ετοιμάζεστε να πανηγυρίσετε, νά χορέψετε πάνω στίς στάχτες και τά αποκαίδια, πάνω σέ νεκρούς από αυτοκτονίες, από πνιγμένους στήν ξηρά και καμμένους στήν θάλασσα;;
Αυτά δέν είναι έξοδος μνημονίων αλλά έξοδος Μεσολογγίου!
Μόνο αιμοβόροι οικονομικοί εγκληματίες και εχθροί του έθνους μας θά μπορούσαν όλο αυτό να το θεωρούν επιτυχία και να τό γιορτάσουν.  Ελπίζω νά βρείτε τό φιλότιμο, τουλάχιστον νά μήν τό κάνετε τόσο  ξεδιάντροπα..ήδη η μπόχα από τά μαγειρέματα πού κάνετε, ξεπέρασε σε δυσωδία καί τούς υπονόμους!
Το ήθος μου, οι θέση μου, δεν μου επιτρέπουν να εκφραστώ ανάλογα παρά τόν θυμό πού έχω-έχουμε...αλλά  σάς παραδίδω στην μήνη τού λαού, τουλάχιστον όσων έχουν έστω και αργά ξυπνήσει!
 Δοξάστε τους!

ΓΡΑΦΕΙ: Γιώργος Αυλωνίτης.
Μέλος τής κεντρικής επιτροπής τής πολιτικής παράταξης
 ''Ελεύθερη Πατρίδα''.

https://eleutheri-patrida.blogspot.com/2018/08/blog-post_46.html

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ - ΣΙΜΟΝ ΛΕ ΜΠΑΡΟΝ - Αν οι Έλληνες, τελευταίοι φύλακες του είδους μας, εξαφανιστούν, η ανθρωπότητα θα εξαφανιστεί οριστικά.

Γεννήθηκα το 1952, τρεις ημέρες μετά από το χειμερινό ηλιοστάσιο, στη Βρέστη, σημαντικότατο λιμάνι της βρετονικής χερσονήσου στην άκρη της δυτικής ηπειρωτικής Ευρώπης εκεί που η Μάγχη ενώνεται με τον Ατλαντικό.

               Στη Βρετάνη ζει ένα από τα έξι κελτικά έθνη, μαζί με εκείνα της Σκωτίας, της Ιρλανδίας, της Ουαλίας, της Κορνουάλης και του νησιού Μαν. Έμεινα πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Ιούλιο 1974 έως τον Ιανουάριο 1980. Επέστρεψα στη Βρέστη όπου παντρεύτηκα με τον Βρετόνο νομικό Ζαν-Κλωντ. Εκεί γεννήθηκε το 1981 ο γιος μας Πασκάλ, τον οποίον επέλεξα να μεγαλώσω μένοντας στο σπίτι μας χωρίς να εργάζομαι.

               Το 2011, ένα χρόνο μετά το γάμο του Πασκάλ, ήρθα ξανά στην  Ελλάδα, όπου στο πλευρό των αυτοχθόνων Ελλήνων, δέχτηκα μέσω του «Νεοφιλελληνισμού» να συμμετάσχω στην Επανελλήνιση. Το καλοκαίρι του 2012, απευθύνθηκα στην UNESCO με αίτημα την εγγραφή τού Ελληνισμού στην άυλη παγκόσμια κληρονομιά. Έγραψα το πρώτο μου βιβλίο στα ελληνικά το 2013: «ΜίαΓαλλίδα για την Ελλάδα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κάκτος. Στις 16 Οκτωβρίου του 2015, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών μου απένειμε τον τίτλο: HOMO HELLENICUS-ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, για τον οποίο είμαι ευγνώμον. Εκείνη την ημέρα παρουσίασα το δεύτερο βιβλίο μου στα ελληνικά στις εκδόσεις Simone Le Baron: «Η Παρακαταθήκη των Ελλήνων».

               Τέλος Δεκεμβρίου του 2017, δημοσίευσα το τρίτο μου βιβλίο στις εκδόσεις Simone Le Baron, γραμμένο στα γαλλικά αυτή τη φορά. Ο τίτλος του: «Η Ελλάδα κοιτίδα της Ανθρωπότητας» (La Grèce berceau de l’humanité) :

Για να μπορέσει να πραγματοποιήσει το πρόταγμα της εξόντωσης των λαών της Γης η μαφία των Μεγάλων δυτικών δυνάμεων υπεξαίρεσε και πλαστογράφησε την κληρονομιά των Ελλήνων: Έπρεπε να δημιουργήσει δική της ταυτότητα. Σταδιακά, διασκόρπισε στη συλλογική φαντασία την ιδέα ότι η Ελλάδα είναι το λίκνο του δυτικού πολιτισμού. Στον 21ο αιώνα, η Ελλάδα αποτελεί πλέον το φέρετρο αυτού του εφήμερου πολιτισμού το οποίο δεν έχει ουδεμία σχέση με την αληθινή της ιστορία, αφού αυτή η μικρή χερσόνησος δεν βρίσκεται ούτε στη δύση ούτε στην ανατολή, αλλά στον ομφαλό της Γης.

Αν η Ελλάδα είναι όντως ένα λίκνο, ξέρουμε σήμερα ότι είναι κοιτίδα της Ανθρωπότητας χάρη στις ανακαλύψεις των αρχαιολόγων και στην χρονολόγηση τους από τους ανθρωπολόγους. Ο Homo sapiens γεννήθηκε στην Ευρώπη, στον ελλαδικό χώρο και όχι στην Αφρική. Το οργανωμένο έγκλημα ή Establisment προσπαθεί με όλα τα μέσα να καταπνίξει αυτή την επιστημονική πραγματικότητα. Ωστόσο, ήρθε η ώρα για μας να γνωρίσουμε επιτέλους την ιστορία της προέλευσης μας: Εμείς, λαοί της Γης, θα πάρουμε πίσω την κληρονομιά που μας λήστεψαν.

Η έκτη μαζική εξαφάνισης ειδών εξελίσσεται, η πρώτη εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αν οι Έλληνες, τελευταίοι φύλακες του είδους μας, εξαφανιστούν, η ανθρωπότητα θα εξαφανιστεί οριστικά. Οπότε, αν θέλουμε να επιβιώσουμε, ας επιστρέψουμε σε αυτό το λίκνο και ας αφήσουμε τις Mοίρες να μας οδηγήσουν.

 

 Publié il y a 7 minutes ago par Simone LE BARON

Libellés: Simone Le Baron

http://www.simone-le-baron.gr/2018/08/blog-post.html 

Ελληνική Νομαρχία - Η προδοσία της Εκκλησιας - Ο Ανωνυμος ελληνας πατριώτης, περιγράφει με λεπτομέρειες τον ΣΚΟΤΕΙΝΟ και ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ρόλο της Εκκλησίας εναντι του Γενους, καθιστώντας την ως την ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.