Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017
ΣΥΜΦΩΝΙΑ 57 ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ, ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ - Εκπρόσωποι πολλών πατριωτικών και αντιμνημονιακών πολιτικών φορέων, κομμάτων, κινημάτων και συλλογικοτήτων, με σκοπό να ενωθούν και να συσπειρωθούν σε ένα κοινό πολιτικό φορέα ώστε να βγει η χώρα απ' την κρίση.
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΙΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ!
Πως επεβλήθη ο χριστιανοισμός στον ελληνικό και όχι μόνο κόσμο μέσα σε μερικούς αιώνες:
1) Προγραμμάτισαν την αμάθεια με την καταστροφή των βιβλιοθηκών και το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών
2) Καλλιέργησαν την δεισιδαιμονία και την ενοχικότητα
4) Υπεσχέθησαν μεταθανάτιες αμοιβές
5) Εφήρμοσαν τον υποχρεωτικό νηπιοβαπτισμό
6) Διεπλέχθησαν με την κοσμική εξουσία και μέσω αυτής κατέστειλαν κάθε αντίθετη φωνή και σκέψη ακόμη
ΑΝ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ;;
(Απο κ.Σπύρο Παπαδάκη)
Το καταστροφικό έργο του χριστιανισμού καλείται να ολοκληρώσει ένα άλλο πνευματικό τέκνο του ιουδαϊσμού,το ισλάμ...Τώρα,που οι λαοί της Ευρώπης προσπαθούν απεγνωσμένα να αποτινάξουν από πάνω τους τον σταυρό που καταπλακώνει την Εθνική τους Συνείδηση και στρέφονται στις πατρογονικές τους ρίζες,στις πατρώες παραδόσεις και πατρώα θρησκεία, έρχονται κατά χιλιάδες καινούργιοι εχθροί,με το προσωπείο του κατατρεγμένου πρόσφυγα. Με το πρώτο τους πάτημα στη γη των ανθρώπων που αναγκάζονται να τους φιλοξενήσουν, σπέρνουν τον πανικό με τις τρομοκτρατικές επιθέσεις,βιασμούς και τσαμπουκαλισμούς.
Η Ευρώπη είναι για μία ακόμα φορά στο κατώφλι του μεσαίωνα....Δυσοίωνα τα μυνήματα...Θα είναι κι αυτός αργόσυρτος και βασανιστικός όπως ο πρώτος;...
Θα δείξει ο χρόνος...
Μάια Τσεπουλίδου
ΓΙΑΤΙ οι ΓΚΕΙ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ στην Νέα Τάξη Πραγμάτων
Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Βρίσκονται παντού, είτε στην πολιτική, είτε στην εκπαίδευση, είτε ως στελέχη επιχειρήσεων, είτε ως φορτηγατζήδες, είτε ως μπετατζήδες, είτε ως αεροσυνοδοί, είτε ως παρένθετες μητέρες, είτε ως τραγουδιστές και τραγουδίστριες κλπ.
Φιγουράρουν σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, είτε ως καλεσμένοι είτε ως παρουσιαστές και, φυσικά, γίνονται εύκολα είδηση, είτε μέσω φημών είτε μέσω προσωπικών παραδοχών.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λοιπόν, οι gay βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Αν και αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του πλανήτη μας, γύρω στο 3%, η πολύ καλή «προβολή» τους φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 50%του παγκόσμιου πληθυσμού.
Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να προασπίζονται τις προτιμήσεις τους, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη. Όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.
Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν.
Βρίσκονται παντού, είτε στην πολιτική, είτε στην εκπαίδευση, είτε ως στελέχη επιχειρήσεων, είτε ως φορτηγατζήδες, είτε ως μπετατζήδες, είτε ως αεροσυνοδοί, είτε ως παρένθετες μητέρες, είτε ως τραγουδιστές και τραγουδίστριες κλπ.
Φιγουράρουν σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, είτε ως καλεσμένοι είτε ως παρουσιαστές και, φυσικά, γίνονται εύκολα είδηση, είτε μέσω φημών είτε μέσω προσωπικών παραδοχών.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λοιπόν, οι gay βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Αν και αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του πλανήτη μας, γύρω στο 3%, η πολύ καλή «προβολή» τους φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 50%του παγκόσμιου πληθυσμού.
Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να προασπίζονται τις προτιμήσεις τους, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη. Όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.
Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν.
Κι αυτό δεν το λέμε τυχαία. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας προωθεί
νόμο (τον PLC 122) κατά της «ομοφυλόφιλο-φοβίας» (homophobia) ακόμα και
στα σχολεία. Είναι πολύ χαρακτηριστική η αφίσα που κυκλοφορεί με δύο
μαθητές του ίδιου φύλου να φιλιούνται, για να μην φοβούνται τις
ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ο νόμος αυτός θα απαγορεύει κάθε είδους
διάκριση, «κακιάς κουβέντας», ειρωνείας, σχολίου, ηθικής, θρησκευτικής,
φιλοσοφικής ακόμα και ιατρικής γνώμης κατά του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής.
Όλα αυτά με ποινή φυλακίσεως. ΜΜΕ ακόμα blogs θα τίθενται εκτός νόμου.
Όλο αυτό θυμίζει την
καλή αρχή που έκαναν οι καλοί χριστιανοί επιβάλλοντας την πίστη και την
θρησκεία τους «επί ποινή θανάτου», ειδικά στην Ελλάδα. Αλλά το θέμα δεν
βρίσκεται εκεί. Παρόμοια «ατζέντα κατά της ομοφυλόφιλο-φοβίας»
προσπαθεί να επιβληθεί σε άλλες 80 και πλέον χώρες στον κόσμο (κυρίως Αφρική, Καραϊβική, νησιά του Ειρηνικού), οι οποίες αντιστέκονται.
Το
Ομοφυλοφιλικό Κίνημα έχει καταλήξει να είναι μια ισχυρή δύναμη, με
τεράστια επιρροή (εξουσία) και πόρους κάθε είδους, τα οποία απολαμβάνει
(και ασκεί) όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και πέραν αυτής.
Σύμφωνα με μία συνέντευξη που έδωσε ο δημοσιογράφος Randy Enge στον John Vennari του CFN έχουμε τα εξής:
Από ιστορική άποψη, η
προώθηση της ομοφυλοφιλίας είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου
Σεξουαλικού Απελευθερωτικού Κινήματος, που ξεκίνησε στα τέλη της
δεκαετίας του 1920 στην Αμερική. Αρχικά ήταν μια χαλαρή περιθωριακή
οργάνωση, που δικτυωνόταν σε μεγάλες πόλεις-λιμάνια. Αλλά η πραγματική
«εξάπλωση» του Ομοφυλοφιλικού Απελευθερωτικού Κινήματος σε όλο τον
κόσμο, έγινε τον Ιούνιο 1969.
Φαινομενικά, από την
μια μέρα στην άλλη, gay ηγέτες οργανώθηκαν αυθόρμητα σε μια
καλολαδωμένη πολιτική μηχανή, με συνεντεύξεις Τύπου οι οποίες καλύφθηκαν
από παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκατομμύρια δολάρια έρευσαν στα
ταμεία του κινήματος που μέχρι πρότινος ήταν άδεια, και «οδηγώντας»
δημόσια πρόσωπα επέκριναν τις αδικίες που φέρεται ότι υπέστησαν οι
ομοφυλόφιλοι. Αυτό που είχε παραδοσιακά θεωρηθεί ως ελάττωμα και
καταστελλόταν από την κυβέρνηση, τώρα, γινόταν αρετή και δικαίωμα των
πολιτών να προστατεύονται και να προάγονται από το κράτος.
Ελάχιστους μήνες
νωρίτερα από εκείνο τον Ιούνιο, ο Rockefeller, δήλωνε δημοσίως ότι
«στους ομοφυλόφιλους θα δοθεί η άδεια να είναι ομοφυλόφιλοι». Άδεια; Από
ποιόν; Μα από την ελίτ του Νέου Παγκόσμιου Συστήματος (New World System
– έτσι έλεγαν τότε την Νέα Τάξη Πραγμάτων). Από τότε, η οικογένεια
Rockefeller και πολλά από τα «φιλανθρωπικά» της ιδρύματα, προωθούν όλα
τα είδη σεξουαλικής παρεκτροπής για δεκαετίες, τώρα.
Με άλλα λόγια, η
πηγή της δύναμης και της επιρροής του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος δεν
προήλθε μέσα από το ίδιο το κίνημα, αλλά απ’ έξω: από τα ισχυρά
θεμέλια-ιδρύματα και από πολλούς άλλους ισχυρούς που κυβερνούν κρυμμένοι
στην αφάνεια. Ουσιαστικά μιλάμε για «ιδιωτικά οργανωμένα δημόσια
ιδρύματα».
Στις 5 Μαΐου 2009,
πραγματοποιήθηκε μία συνεδρίαση στο Πανεπιστήμιο Rockefeller η οποία
οργανώθηκε από τους Warren Buffet, Bill Gates και David Rockefeller τον
νεότερο. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν η Oprah Winfrey, ο Ted
Turner και ο George Soros και άλλοι υπάλληλοι της ΝΤΠ. Όπως ήταν
αναμενόμενο, στην κορυφή της λίστας-ατζέντας ήταν μία ενισχυμένη
δέσμευση για τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό σήμαινε θέματα για την
αύξηση των gay καθώς και θέματα υπέρ των αμβλώσεων.
Σύμφωνα
πάντα τον δημοσιογράφο Randy Enge, μία από τις μεγαλύτερες πηγές
υποστήριξης του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος και της gay-ατζέντα είναι οι
Coke-Cola, Pepsi, Ford (Globe), General Motors, American Express, Best
Buy, Lehman Brothers, Fannie Mae, Mellon Financial, η Shell , Dell,
Avon, Estee Lauder, Coors, η General Electric, General Mills, Kraft,
Johnson & Johnson, Eli Lilly, Hyatt, State farm, Avis, Starbucks,
Subway, Gameboy, Ikea, JC Penney, Sears, το Sam’s Club, Target, Wal-Mart
(Pride), Weight Watchers, η IBM, Intell, AT & T, κλπ. κλπ.
Σημαντικό ρόλο,
φυσικά, παίζει το οργανωμένο έγκλημα, ως λειτουργός της ΝΤΠ, στην
υποστήριξη του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος. Υπάρχει μια συμβιωτική σχέση
μεταξύ των δύο, αφού σε συνδικάτα του εγκλήματος ανήκουν πολλά
ομοφυλοφιλικά πολυσύχναστα ιδρύματα όπως π.χ. τα γκέι-μπαρ. Το
οργανωμένο έγκλημα προμηθεύει ναρκωτικά, πορνογραφία και νέους
εκδιδόμενους άνδρες οι οποίοι αποτελούν τη βάση της ομοφυλοφιλικής
αντι-κουλτούρας.
Τι έχει να κερδίσει η ελίτ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με την προώθηση του «ομοφυλοφιλικού προϊόντος»;
Υπάρχουν
πάντα δύο φυσικοί εχθροί του ολοκληρωτισμού κάθε είδους: η οικογένεια
και η θρησκεία (μία άλλη μορφή ολοκληρωτισμού). Η προώθηση της
ομοφυλοφιλίας και άλλων μορφών αποκλίνουσας σεξουαλικής συμπεριφοράς,
όπως έχουμε δει από την τρέχουσα μάχη για τον «γάμο ομοφυλοφίλων», έχει
σχεδιαστεί για να υπονομεύσει τόσο τον γάμο και την οικογένεια όσο τους
φυσικούς νόμους και την παραδοσιακή ηθική.
Ο στόχος της ΝΤΠ
είναι να δημιουργήσει μια γενιά πολύμορφων, απομονωμένων και χωρίς ρίζες
ατόμων που, εγκλωβισμένα στα δικά τους αντί-γονικά πάθη, δεν θα
παρουσιάσουν-προβάλουν καμία σοβαρή αντίσταση στους Νέους Κυρίους της
Δουλείας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Έτσι επιτυγχάνονται
τα εξής: Πλήρης έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Με άλλα
λόγια ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει: Έλεγχος πληθυσμού.
Όταν ο στόχος
επιτευχθεί –και καθώς οι ομοφυλόφιλοι είναι εμφανώς ασταθείς και
αναξιόπιστοι (κατά την λογική της Ν.Τ.Π), έχοντας υπηρετήσει το σκοπό
τους– όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει συστηματικά να εξαλειφθούν ως εχθροί
του κράτους.
Κάπως έτσι, λοιπόν,
το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της προσωπικής επιλογής, γίνονται
ένα από τα εργαλεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Οι gay, λοιπόν,
αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, έναν μηχανισμό διάλυσης της
οικογένειας και ένα μηχανισμό διάβρωσης του κοινωνικού ιστού σε ένα
ευρύτερο πλαίσιο «ανατρέφοντας» μη-νοήμονες μελλοντικούς πολίτες.
Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017
Σαν σήμερα το 1912 ο Αρχιστράτηγος διάδοχος Κωνσταντίνος και ο Ελληνικός στρατός εισέρχονται και παρελαύνουν στην Θεσσαλονίκη.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912
Σαν σήμερα το 1912 ο Αρχιστράτηγος διάδοχος Κωνσταντίνος και ο Ελληνικός στρατός εισέρχονται και παρελαύνουν στην Θεσσαλονίκη. Η πόλη παραδόθηκε από τους Τούρκους στους Έλληνες, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά.
Αυτό ήταν μία από τις μεγαλύτερες διπλωματικές επιτυχίες του τέκνου της Κρήτης και πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου.
Αν οι Τούρκοι δεν παρέδιδαν τη Θεσσαλονίκη και Ελληνικός στρατός θα ήταν αναγκασμένος εκ πραγμάτων να πάρει την πόλη δια των όπλων, έχετε σκεφτεί πιο θα ήταν το τίμημα.
Οπωσδήποτε με χιλιάδες νεκρούς. Μπορεί και να την χάναμε από τους Βουλγάρους. Έτσι η «μεγάλη ιδέα» θα έσβηνε έξω από την Θεσσαλονίκη.
Η «Μεγάλη ιδέα» δεν ήταν κάποια ατομική έμπνευση του Βενιζέλου. Είχε τις ρίζες της στο παλιό «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι» . Ο αποτυχημένος πόλεμος το 1897, και αυτός εντάσσονταν στην λογική της μεγάλης Ιδέας και ειδικά από τον στρατό. Η δημιουργία του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» έγινε για αυτόν τον σκοπό. Μεσολάβησε αρκετός χρόνος μέχρι να ευρεθεί ο μεγάλος ηγέτης που θα πραγματώσει την Μεγάλη Ιδέα. Έτσι με την ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στον Βενιζέλο αυτός πλέον είχε επωμιστεί και την πραγμάτωση της.
Ο Βενιζέλος ένας διορατικός και πεπειραμένος πολιτικός, που γνώριζε ότι χωρίς την συγκατάθεση της Αγγλίας, τίποτα δεν μπορούσε να γίνει, γιατί αυτή ήταν η μεγάλη δύναμη, ήθελε τον λαό ενωμένο, και τον Βασιλιά που δεν διέθετε την πολιτική οξυδέρκεια του Βενιζέλου να τον συμβουλεύετε, σε κρίσιμα θέματα. Η ιδιοφυΐα του στο θέμα με τα ανάκτορα φάνηκε όταν επισκεύτηκε τον βασιλιά Γεώργιο που ήταν φιλογερμανός, και τον δε γιό του Κωνσταντίνο ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος τον είχε εξορίσει να είναι εκτός Ελλάδας. Γνωρίζοντας ότι μόνο με λαό ενωμένο μπορεί να πραγματοποιήσει την «μεγάλη ιδέα» του λέει του Γεώργιου θα αλλάξεις προσανατολισμό και θα γίνεις Αγγλόφιλος, και εγώ παρ’ όλο που δεν το επιτρέπει η βουλή θα φέρω τον γιό σου Κωνσταντίνο από την εξορία και θα τον κάνω Αρχιστράτηγο. Ο σώφρον Γεώργιος το δέχτηκε, και έτσι οδηγηθήκαμε στις νίκες που ακολούθησαν.
Ιωαννης Θεοδωροπουλος
Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017
Ρουφιάνος, Σπιούνος και Χαφιές.
Ότι πιο μισητό και απεχθές στον πολιτισμό μας είναι η ρουφιανιά.
Η ρουφιανιά είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται άμεσα με το προσωπικό συμφέρον, την υποταγή στην εξουσία και άρα την μειονεξία του ρουφιάνου.
Ο ρουφιάνος επίσης, πολλές φορές, δεν λαμβάνει κανένα όφελος απ’ την ρουφιανιά του, παρά μόνο κάνει κακό σε κάποιον με στόχο να νιώσει αυτός καλύτερα για τη μίζερη ζωή του, που αν και μίζερη βρίσκεται με το μέρος των κυρίαρχων.
Ο "Ρουφιάνος" είναι ο "προαγωγός, μαστρωπός" και κατά συνεκδοχή "το πρόσωπο που διαβάλλει, συκοφαντεί κάποιον". Η λέξη προέρχεται από την ιταλική "ruffiano".
Η ρουφιανιά είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται άμεσα με το προσωπικό συμφέρον, την υποταγή στην εξουσία και άρα την μειονεξία του ρουφιάνου.
Ο ρουφιάνος επίσης, πολλές φορές, δεν λαμβάνει κανένα όφελος απ’ την ρουφιανιά του, παρά μόνο κάνει κακό σε κάποιον με στόχο να νιώσει αυτός καλύτερα για τη μίζερη ζωή του, που αν και μίζερη βρίσκεται με το μέρος των κυρίαρχων.
Ο "Ρουφιάνος" είναι ο "προαγωγός, μαστρωπός" και κατά συνεκδοχή "το πρόσωπο που διαβάλλει, συκοφαντεί κάποιον". Η λέξη προέρχεται από την ιταλική "ruffiano".
Ο ρουφιάνος
συνήθως είναι κάποιος που σιχαίνεται τον εαυτό του και θα ήθελε σαν
τρελός να είναι κάποιος άλλος από αυτόν που είναι. Όποια θέση και αν
κατέχει αισθάνεται συνεχώς ότι τον πίνει και ότι για κάποιο παράξενο
λόγο κανείς μέχρι τώρα δεν έχει αναγνωρίσει την αξία του, έτσι ανά πάσα
στιγμή είναι έτοιμος να κάνει το ρουφιανιλίκι μπας και πάρει λίγη αξία.
Μπας και νιώσει έστω και για μια στιγμή σημαντικός, ως εκείνος που κατέχει μια σημαντική πληροφορία και την δίνει πρώτος. Ένας κομπάρσος που, για μια στιγμή, έχει την ευκαιρία να γίνει πρωταγωνιστής.
Και η στιγμή της δόξας του είναι μονάχα μία. Μέχρι και αυτός που θα λάβει την πολύτιμη γι’ αυτόν, πληροφορία την επόμενη στιγμή θα σιχαθεί τον ρουφιάνο αφού ξέρει ότι θα μπορούσε να προδώσει και τον ίδιο. Η ιστορία του Χριστού, καταδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την απέχθεια της κοινωνίας για τους ρουφιάνους με τον γνωστό σε όλους μας Ιούδα ο οποίος αφού ρουφιανεύει τον Ιησού για τριάντα αργύρια, την επόμενη στιγμή αυτοκτονεί βασανισμένος από τις τύψεις.
Ο "σπιούνος" προέρχεται από το ιταλικό "spione" και σημαίνει "κατάσκοπος, πράκτορας".
Στη Ελληνική, ο σπιούνος είναι πρόσωπο που παρακολουθεί τις κινήσεις των άλλων και τις αναφέρει σε όποιον τυχόν ενδιαφέρεται. Συνήθως σε πρόσωπο που ασκεί εξουσία, με υλικό αντάλλαγμα, για να αποκτήσει την εύνοιά του, είτε από κακοήθεια.
Η λέξη "χαφιές" προέρχεται από την τουρκική "hafiye" και σημαίνει: "κατάσκοπος, μυστικός πράκτορας" και κατ' επέκταση: "σπιούνος-ρουφιάνος".
Η πράξη του χαφιέ και το καθεστώς που δημιουργείται είναι ο επικαλούμενος "χαφιεδισμός".
Παράδειγμα: Φίλε sorry αλλά έπραξες μ$#@ια. Σα να ζητάς να παρέμβεις!!!
Τί ενδιαφέρον ζητάς? Για λάσκα λίγο γιατί ξεφεύγεις, ούτε μιλάς με κάνα παιδάκι, τεσπα...
Έκανα την διαπίστωσή μου και μέχρι εδώ. Θα "καείς" σύντομα......
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι οι Έλληνες ως λαός όταν είναι για κακόσημες λέξεις δεν μαγαρίζουμε τις Ελληνικές αλλά καταφεύγουμε σε δάνεια, κυρίως από την Τουρκική, την Ιταλική, αλλά και την Γερμανική γλώσσα.
Μπας και νιώσει έστω και για μια στιγμή σημαντικός, ως εκείνος που κατέχει μια σημαντική πληροφορία και την δίνει πρώτος. Ένας κομπάρσος που, για μια στιγμή, έχει την ευκαιρία να γίνει πρωταγωνιστής.
Και η στιγμή της δόξας του είναι μονάχα μία. Μέχρι και αυτός που θα λάβει την πολύτιμη γι’ αυτόν, πληροφορία την επόμενη στιγμή θα σιχαθεί τον ρουφιάνο αφού ξέρει ότι θα μπορούσε να προδώσει και τον ίδιο. Η ιστορία του Χριστού, καταδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την απέχθεια της κοινωνίας για τους ρουφιάνους με τον γνωστό σε όλους μας Ιούδα ο οποίος αφού ρουφιανεύει τον Ιησού για τριάντα αργύρια, την επόμενη στιγμή αυτοκτονεί βασανισμένος από τις τύψεις.
Ο "σπιούνος" προέρχεται από το ιταλικό "spione" και σημαίνει "κατάσκοπος, πράκτορας".
Στη Ελληνική, ο σπιούνος είναι πρόσωπο που παρακολουθεί τις κινήσεις των άλλων και τις αναφέρει σε όποιον τυχόν ενδιαφέρεται. Συνήθως σε πρόσωπο που ασκεί εξουσία, με υλικό αντάλλαγμα, για να αποκτήσει την εύνοιά του, είτε από κακοήθεια.
Η λέξη "χαφιές" προέρχεται από την τουρκική "hafiye" και σημαίνει: "κατάσκοπος, μυστικός πράκτορας" και κατ' επέκταση: "σπιούνος-ρουφιάνος".
Η πράξη του χαφιέ και το καθεστώς που δημιουργείται είναι ο επικαλούμενος "χαφιεδισμός".
Παράδειγμα: Φίλε sorry αλλά έπραξες μ$#@ια. Σα να ζητάς να παρέμβεις!!!
Τί ενδιαφέρον ζητάς? Για λάσκα λίγο γιατί ξεφεύγεις, ούτε μιλάς με κάνα παιδάκι, τεσπα...
Έκανα την διαπίστωσή μου και μέχρι εδώ. Θα "καείς" σύντομα......
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι οι Έλληνες ως λαός όταν είναι για κακόσημες λέξεις δεν μαγαρίζουμε τις Ελληνικές αλλά καταφεύγουμε σε δάνεια, κυρίως από την Τουρκική, την Ιταλική, αλλά και την Γερμανική γλώσσα.
Nikos Aggis
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)