Παγκοσμιοποίηση: Το προπαγανδιστικό ψευδώνυμο της νεοφιλελεύθερης, ασύδοτης, απάνθρωπης, άγριας αγοράς...

Παγκοσμιοποίηση: «Τρώτε σκατά! Τόσες μύγες δεν μπορεί να κάνουν λάθος!»
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ
Παγκοσμιοποίηση: Το προπαγανδιστικό ψευδώνυμο της νεοφιλελεύθερης, ασύδοτης, απάνθρωπης, άγριας αγοράς, που οι προπαγανδιστές της την πλασάρουν ως την αδήριτη ανάγκη του σημερινού μας κόσμου και του αλλοτριωμένου σύγχρονου ανθρώπου.
Παγκοσμιοποίηση: Συνώνυμο της παγκόσμιας κυριαρχίας του χρήματος και των νταβατζήδων της (διαπλεκόμενοι με την εξουσία του χρήματος, πολιτικατζήδες). Ο φαιός χιτώνας που καλύπτει την αληθή φύση αυτής της παρά φύσιν ασέλγειας πάνω στην ανθρώπινη υπόσταση και τις ανθρώπινες αξίες.
Παγκοσμιοποίηση: Τα αδέσποτα δεσποτικά κέντρα εξουσίας (πολιτικής, τεχνολογικής, στρατιωτικής) που παρεμβαίνουν, καθημερινώς, στο διεθνές και παγκόσμιο πολιτικό-στρατιωτικό-οικονομικό παίγνιο, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους και την ανθρωπιά.
Παγκοσμιοποίηση: Η έκλειψη της πολιτικής, που καθίσταται περιττή, αφού η «ελεύθερη» (διάβαζε, ασύδοτη, αχαλίνωτη, απάνθρωπη) αγορά, κατά πως λένε οι θιασώτες της, την περιέχει από την φύση της. Διότι, όπως ισχυρίζονται οι ευήθεις, κουτοπόνηροι, μπαγαπόντηδες υποστηρικτές της, τα σύνολα των καταναλωτών-παραγωγών, σε αντίθεση με τα άτομα που τα απαρτίζουν, λειτουργούν, πάντοτε, ωφελιμιστικά προς μεγιστοποίηση του (οικονομικού) συμφέροντός των. Ο καθείς «για την πάρτη του» δηλαδή. Και όλοι εναντίον όλων, μέσω του απαραίτητου, άγριου ανταγωνισμού.
Παγκοσμιοποίηση: Η έκλειψη της Δημοκρατίας, αφού, έτσι λένε οι παγκοσμιοποιημένοι, οι μηχανισμοί της «ελεύθερης» (ασύδοτης) αγοράς εμπεριέχουν τους μηχανισμούς της Δημοκρατίας. Ο ανταγωνισμός, μακροπρόθεσμα, εξισορροπεί τις αντιθέσεις και βελτιώνει το οικονομικό αποτέλεσμα για όλους, λένε. Άρα, η ελεύθερη αγορά οδηγεί και στην εφικτή ισότητα, την οποία και διασφαλίζει, λένε. Το κράτος μεριμνά απλώς για την τήρηση των κανόνων της «ελεύθερης» (ανάλγητης) αγοράς. Να, ο νέος ηθικός κώδικας της νεοφιλελεύθερης (νεοδεξίας) ιδεολογίας της αγοράς. Ανταγωνισμός και «όποιον πάρει ο χάρος».
Παγκοσμιοποίηση: Η πολιτιστική πολτοποίηση της παράδοσης των λαών πάνω στην κουρελού του παγκόσμιου συρφετού, που τη μόνη παράδοση που γνωρίζει (που του επιτρέπουν να γνωρίζει), είναι η «παράδοση» στο αμερικανόφερτο λάιφ στάιλ της ελαφρότητας και της χυδαιότητας. Της επιδειξιομανίας και της παχυλής αμάθειας. Της νοητικής υστέρησης και της νήπιας σκέψης.
Παγκοσμιοποίηση: Η υποβάθμιση του Έθνους-Κράτους σε «παγκόσμιο χωριό» της φτώχειας των αξιών. Της κακομοιριάς και κακογουστιάς των ανθρώπων.
Παγκοσμιοποίηση: Η αποξένωση των ανθρώπων από την έννοια της Πατρίδας, που θεωρείται σχεδόν ντροπή, για τους κενόκρανους του πολιτικά ορθού. Η επίκληση της Πατρίδας και του Έθνους (δεν μιλώ για τους επαγγελματίες πατριδεμπόρους, πατριδοκαπήλους και εθνοκαπήλους) χαρακτηρίζεται ως σοβινιστική υστερία από τους μεταμοντέρνους, νεοφιλελευθέρους, «αριστερούς» και δεξιούς, της μόδας του «πολιτικώς ορθού». Τις Μαντάμ Σουσούδες της Ευρωπαίο-Αμερικάνικης θολούρας.
Παγκοσμιοποίηση: Ο αφανισμός της γλώσσας των Εθνών από την αγγλοαμερικανική γλώσσα. Αφελληνισμός της γλώσσας της Ελληνικής με τα greeklish, των μονόχρωμων λέξεων και μονοσήμαντων εννοιών. Οι νέο-γενίτσαροι φτωχαίνουν τη γλώσσα, στη φτώχεια της σκέψης τους, την οποία εκφράζει η φτωχή τους γλώσσα. Γι’ αυτούς οι αποχρώσεις των λέξεων είναι περιττές. Κλείνουν τα παντζούρια τους στο φως του Ελληνικού ήλιου. Προτιμούν τα μουντά άναρθρα σύμφωνα της Εσπερίας, από τα φωτεινά γλαφυρά φωνήεντα.
Παγκοσμιοποίηση: Τουρισμός χωρίς πολιτισμό. Χείριστες, είτε ακριβοπληρωμένες είτε φτηνές, τουριστικές υπηρεσίες. Αποδιωγμένη, εξοστρακισμένη η ελληνική φιλοξενία. Εμπόριο και αρπαχτή ο ξένιος Δίας. Ο κερδώος Ερμής εξουσιάζει πλέον.
Παγκοσμιοποίηση: Άγνωστες, πλέον, λέξεις η φιλία, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά, η ανθρώπινη επικοινωνία. Έχουν αντικατασταθεί από την υποκρισία, το σεξ, τον ανταγωνισμό, την απανθρωπιά, την παλιανθρωπιά, την ανθρώπινη αλλοτρίωση.
Παγκοσμιοποίηση: Εμπορευματοποιημένος, ντοπαρισμένος αθλητισμός, συμφερόντων μεγάλων επιχειρήσεων και αθανάτων νταβατζήδων. Μνημόσυνα Ολυμπιάδων με δισεκατομμύρια και με σακατεμένους πρωταθλητές.
Παγκοσμιοποίηση: Η καταστροφή και ρύπανση του περιβάλλοντος, θυσία στα τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Νεοφιλελεύθερη νεοδεξιά ολοκληρωτική αντίληψη για τον κόσμο και τον άνθρωπο. Όπου ο κόσμος, η φύση, γίνεται κάδος απορριμμάτων των ισχυρών. Οι ΗΠΑ μεγαλοπαραγωγοί παγκοσμίων ρύπων αρνούνται να επικυρώσουν δεσμεύσεις για περιορισμό αυτών των ρύπων.
Παγκοσμιοποίηση: Ο άνθρωπος μαζάνθρωπος, χωρίς ανθρώπινο πρόσωπο. Έρμαιο του απάνθρωπου ανταγωνισμού και της μαυλίστρας τεχνολογίας. Νήπιος καταναλωτής, αλλοτριωμένος συμφεροντολόγος. Ελαστική εργασία. Ανεργία. Αποκολοκύνθωση στις εκπομπές των μεσημβρινών και βραδινών πλυσταριών.
Η εξίσωση Πολιτεία = Πολίτης, «η γαρ Πόλις πολιτών εστίν» (Αριστοτέλης), έχει μετατραπεί σε ανισότητα όπου ο πολίτης είναι υποβαθμισμένος και η πολιτεία τείνει να εκφυλιστεί σε κακόηθες μόρφωμα.
Ο πολίτης μέσα στην πολιτεία επιζητεί την ευημερία που του παρέχει πρωτίστως η Ελευθερία και η ασφάλεια της Δημοκρατίας και δευτερευόντως η οικονομική ευμάρεια.
Η οικονομία και η αγορά, δεν μπορούν να χειραφετηθούν, να αποξενωθούν από την ηθική προσταγή και την πολιτική. Η πολιτική ρυθμίζει ή πρέπει να ρυθμίζει τις αξιολογικές αντιθέσεις των πολιτών. Γιατί σε μια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ πολιτεία εξ ορισμού είμαστε όλοι ίσοι, αλλά ΔΕΝ είμαστε όμοιοι. «Εξ ανομοίων η πόλις». (Αριστοτέλης).
Η οικονομία και η αγορά δεν είναι ανεξάρτητες δραστηριότητες ούτε και οι σπουδαιότερες από άλλες ατομικές και κοινωνικές δραστηριότητες. Ασκούνται και αυτές μέσα στο ανθρώπινο και κοινωνικό πλαίσιο που και τις προσδιορίζει. Ο συλλογικός χώρος όπου κινούνται τα ενδιαφέροντα, λειτουργούν τα οικονομικά συμφέροντα και ασκούνται οι ανθρώπινες δραστηριότητες προσδιορίζεται, ορίζεται και ελέγχεται, δια του ενεργήματος της πολιτικής.
Η σκιτζίδικη, βουκολική και υποβολιμαία άποψη ότι η οικονομία αναιρεί την πολιτική δεν έχει θεωρητικό, αλλά ούτε και πρακτικό υπόβαθρο. Μπορεί να υπονομεύει την πολιτική, μπορεί να διαφθείρει τους ευεπίφορους σε συναλλαγές με την αγορά πολιτικούς-πολιτικατζήδες, αλλά η πολιτική θα είναι πάντοτε αναγκαία και το ζητούμενο σε μια πολιτεία που σέβεται το όνομα και την πολιτική καταγωγή της.
Η λεγόμενη, αυτορρύθμιση της αγοράς και οι ρυθμιστικοί αυτοματισμοί της δεν επαληθεύονται εμπειρικά, αλλά απεναντίας απεδείχθησαν ατελέσφοροι και καταστροφικοί, (την ασυδοσία της αγοράς πληρώνουν οι λαοί στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη κρίση). Η αγορά αδυνατεί να λύσει προβλήματα δημοκρατίας.
Η πολιτική πρέπει να αναθεμελιωθεί και να ιεραρχήσει τις ανάγκες της κοινωνίας με ανθρώπινα μέτρα και με ανθρώπινες αξίες. Να ελέγχει και να ελαχιστοποιεί τις παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης επί των δημοκρατικών θεσμών και των ανθρωπίνων αξιών. Εκτός της επιβιώσεως και οικονομικής ευμάρειας, υπάρχουν και άλλες ανθρώπινες ανάγκες που δεν ανάγονται σε οικονομικές.
Η παγκοσμιοποίηση ή παγκοσμιότητα, υπάρχει εδώ και αιώνες ως παγκοσμιοποιημένη επιστήμη, θρησκεία, πληροφορική (που άρχισε με την τυπογραφία, τις μετακινήσεις εργαζομένων, και με τις εμπορικές ανταλλαγές).
Η Κοσμόπολη των Στωικών, πρωτογενής έννοια της παγκοσμιοποίησης, δεν παγκοσμιοποίησε το χρήμα, αλλά τον ΑΝΘΡΩΠΟ, που στόχος και προορισμός του είναι, μέσω της συνεχούς παιδείας, η ανάπτυξη και ολοκλήρωση των δημιουργικών του δυνατοτήτων, ώστε…
Κάποτε να γίνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
__________________ *«Η Δύναμη των Λέξεων» των Umberto Eco, Daniele Del Giudice, Gianfranco Ravasi. Mετάφραση, Έφη Καλλιφατίδη. Εκδ. Ελληνικά Γράμματα. 2006 σελ. 49.
http://anevlavis.gr/?page_id=121

Christos Sanos

Δεν γίνεται και με την Εκκλησία και με τους τρανσέξουαλ! - Η. Κασιδιάρης σε ΝΔ

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ - Της ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ

9/10/17
Ρακένδυτα και βρώμικα στους δρόμους αφημένα,
τα μάτια τους, με φόβο ποτισμένα.
Αδύναμα,απροστάτευτα στα χέρια επιτηδείων,
που αποσκοπούν στο όφελος ιδίων..

Ο κίδνυνος,η πείνα,η ανέχεια και το ξύλο,
μια καθημερίνότητα κι άναλογα το φύλο,
βιώνουν καταστάσεις φρίκης απ’τα κτήνη,
που η εκμετάλευση παιδιών εισόδημα αφήνει.

Στην Μαύρη ήπειρο,παιδιά κατατρεγμένα,
Χιλιάδες!!Περιφέρονται ασκόπως δικασμένα,
να μην επιβιώσουν λόγω έλλειψης τροφής!
Ποιον νοιάζει τελικά στο κάτω κατω της γραφης;

Στα μέτωπα πολέμων πρώτα θύματα..
Πληρώνουν των μεγάλων αμαρτήματα και κρίματα.
Ποια τέρατα τα όνειρα μικρών παιδιών σκοτώνουν;
Ποια κτήνη την ζωη τους αφαιρούν,ποιοι τα πληγώνουν;

Είναι εκείνοι που ακουμπούν εκατομμύρια στον ..Μέσι,
που σπαταλούν υπέρογκα ποσά σε ότι τους αρέσει.
Που ζούνε σε χρυσό κλοιό προστατευμένοι,
αδιάφοροι,χυδαίοι,κι εντελώς διεφθαρμένοι.

Υπάρχουνε βεβαίως και τα άλλα!!!Τυχερά!!
Που οι μπαμπάδες κολυμπάνε στον παρά!
Που μεγαλώνουν με νταντάδες κι υπηρέτες,
μελλοντικοί αρχόντοι και του κόσμου μας ηγέτες..

Εκείνα από νωρίς θ’ αποφασίσουν,
Τον τρόπο που ταιριάζει για να ζήσουν.
Αν θα ‘ναι άντρες η γυναίκες στην πορεία!
Η παγκοσμιοποίηση μας γράφει ιστορία!!

Κόσμε παράλογε,τρισάθλιε,που πας;
Εχεις ξεχάσει τα παιδιά σου ν’ αγαπάς!
Κόσμε ανήθικε,τρομαχτικέ,ξεφτυλισμένε!
Τα ρώτησες ποτέ σου τα παιδιά, διεστραμένε;

Τριάδα Ζερβού

«Ο ΣΥΡΙΖΑ προάγει τις έκφυλες τάσεις και καταστρέφει τις ηθικές αξίες!» - Γεώργιος Γερμενής

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΟ ΚΑΤΕΣΤΡΑΦΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΟ 401 μ.Χ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΑΝΤΙΟΧΕΑ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ......ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.

 

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΟ, ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΚΑΤΕΣΤΡΑΦΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΟ 401 μ.Χ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΑΝΤΙΟΧΕΑ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΩΣ......ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.
Γύρω στον 8ο π.Χ. αιώνα, η Έφεσος έγινε το οικονομικό κέντρο της Μικράς Ασίας και απέκτησε μυθικά πλούτη . Ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Ιωνίας και πάντα βρισκόταν σε καλές σχέσεις με τις χώρες της Ανατολής, γιατί από το λιμάνι της εξαρτιόταν το διαμετακομιστικό τους εμπόριο.
Η πόλη της Εφέσου ήταν αφιερωμένη στην θεά Άρτεμη. Η πόλη είχε στην αρχή ένα μικρό ναό, που αργότερα καταστράφηκε, για να κτιστεί το μεγαλόπρεπο Αρτεμίσιο, που είναι ο γνωστός και ως ναός της Εφεσίας Αρτέμιδος ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Η κατασκευή του άρχισε από τον βασιλιά της Λυδίας Κροίσο και αποπερατώθηκε μετά από 120 χρόνια και ήταν το μεγαλύτερο οικοδόμημα της Ιωνίας. Το ιερό της Άρτεμης υπηρετούσαν ιερείς και ιέρειες παρθένοι, που ονομάζονταν Μεγάβυζοι. Ο ναός ήταν ιωνικού ρυθμού και σχεδιάστηκε από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Χερσίφρονα, ήταν ορθογώνιος, παρόμοιος με τους ναούς της εποχής του. Σε αντίθεση όμως με τους άλλους ναούς το Αρτεμίσιο ήταν κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από μάρμαρο. Σκαλοπάτια μαρμάρινα περιέβαλαν τη βάση του ναού και οδηγούσαν σε μια υψηλότερη βαθμίδα, η πρόσοψη του ναού ήταν διακοσμημένη και «έβλεπε» σε ένα ευρύχωρο προαύλιο.
Δεν φημιζόταν μόνο ως ο ωραιότερος ναός του ελληνικού κόσμου, αλλά ήταν επίσης ένας από τους μεγα¬λύτερους, ναούς της κλασικής αρχαιότητας. Ο ναός είχε μήκος 133 μέτρα και πλάτος 73 μέτρα ήταν πάνω από διπλάσιος σε μέγεθος από τον Παρθενώνα της Αθήνας (Ο Παρθενώνας είναι 69,54 μέτρα μήκος και 30,87 μέτρα πλάτος) Οι κίονες του ήταν 20 μέτρα ύψος Ιωνικού ρυθμού με κυκλικές πλευρές. Υπήρχαν συνολικά 127 κίονες, σε ορθογώνια ευθυγράμμιση πάνω σε όλη τη βάση. Στον ναό υπήρχαν αρκετά έργα τέχνης μεταξύ των οποίων τέσσερα χάλκινα αγάλματα που απεικόνιζαν Αμαζόνες. Ο ναός βρισκόταν μέσα σ’ ένα ιερό περίβολο στην ελώδη πεδιάδα έξω από την πόλη της Εφέσου, πρωτεύ¬ουσας κατά τη ρωμαϊκή εποχή, της επαρχίας της Ασίας.
Κάθε χρόνο, στο γενέθλια της Αρτέμιδος, μια πομπή ξεκινούσε από την πόλη για να καταλήξει στο ναό. Προορισμός της ήταν να τιμηθεί το μεγάλο λατρευτικό άγαλμα που δέσποζε στο άδυτο.
Το τιμώμενο άγαλμα της πολιούχου θεάς Αρτέμιδος είχε πολλούς μαστούς γιατί συμβόλιζε την γονιμότητα. Από τα αρχαία αντίγραφα που βρέθηκαν στα ερείπια της Εφέσου εμφα¬νίζουν μια θεότητα πολύ διαφορετική από την Αρτέμιδα της Ελληνικής μυθολογίας – την παρθένο κυνηγό με το τόξο και τα κυνηγετικά σκυλιά της. Η θεά αυτή ήταν ένα ξενοπρεπές είδωλο, με το κάτω μέρος του σταθερό σαν κίονα και τυλιγμένο από τα ποδιά μέχρι τη μέση με ρούχα στολισμένα με μέλισσες (η μέλισσα ήταν το σύμβολο της Εφέσου). Πάνω από τη μέση της κρέμονταν σε σειρές στρογγυλεμένα εξογκώματα – 20 έως και 30 συνολικά – τα οποία κάνεις δεν έχει μπορέσει να εξηγήσει.
Μπορεί να είναι μαστοί, μπορεί να είναι ακόμα και όρχεις ταύρου. Για την διακόσμηση του ναού εργάστηκαν οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής (Φειδίας, Πραξιτέλης, Μύρων, Πολύκλειτος, Κρησίλας, Φραδμώνας, Απελλής, Ευφράνωρ.) Στον εξωτερικό χώρο που περιέβαλε τον ναό τελούταν εμποροπανήγυρη και αγορά πώλησης και ανταλλαγής προϊόντων.
Το ιερό επί αιώνες το επισκέπτονταν έμποροι και προσκυνητές και προσέφεραν στην θεά πλούσια αφιερώματα. Ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος, αυτός που επέλεξε και όρισε τον αριθμό των επτά θαυμάτων του αρχαίου κόσμου, αναφέρει ότι: το μεγαλείο του ναού της Αρτέμιδος υπερέβαλλε όλα τα υπόλοιπα μνημεία - εκτός από τον Όλυμπο, ο ήλιος δεν φαινόταν πουθενά αλλού τόσο μεγαλοπρεπής όσο στο Αρτεμίσιο. Την νύχτα της 21ης Ιουλίου 356 π.Χ., ο ναός καταστράφηκε από πυρκαγιά που έβαλε ο παρανοϊκός Ηρόστρατος από την Έφεσο γιατί ήθελε να απαθανατιστεί το όνομά του στην ιστορία. Κατά την παράδοση, τη νύχτα εκείνη γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Ο ιστορικός Πλούταρχος (50-120 μ.Χ) έγραψε αργότερα ότι η θεά Άρτεμη ήταν «πάρα πολύ απασχολημένη με τη γέννηση του Αλεξάνδρου, και δεν μπορούσε να πάει στην Έφεσο να προστατεύσει τον ναό της».
Ο ναός ξαναοικοδομήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο αλλά καταστράφηκε πάλι από τους Γότθους το 262 μ.Χ. Οι Εφέσιοι όμως με τη βοήθεια των πόλεων της Μικράς Ασίας οικοδόμησαν νέο μεγαλοπρεπέστατο ναό. Όταν κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε την Έφεσο για να κηρύξει το χριστιανισμό, ήρθε αντιμέτωπος με τους κατοίκους της πόλης οι οποίοι παρέμειναν πιστοί στην λατρεία της Αρτέμιδος.
Μετά την επικράτηση …..της θρησκείας της αγάπης το 401 μ.Χ. ο εκ Συρίας καταγόμενος ανθέλληνας Ιωάννης ο Αντιοχεύς που είναι γνωστός και ως «Χρυσόστομος» Πατριάρχης Κωνσταντι¬νουπόλεως ανακοίνωσε πως δεν θα ανεχόταν πλέον αυτό το σύμβολο των θεών των Ελλήνων. Συγκέντρωσε λοιπόν με έρανο από πλούσιες φανατικές Χριστιανές χρήματα με τα οποία πλήρωσε εργάτες, και με την συμμετοχή ροπαλοφόρων μοναχών και όχλο φανατισμένων Χριστιανών διέταξε την πυρπόληση και την εκ θεμελίων καταστροφή του ναού του Αρτεμισίου ενός από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου Τα έργα τέχνης και τα μάρμαρά του ναού μεταφέρθηκαν στην Θεσσαλονίκη και την Κωνσταντινούπολη και έγιναν οικοδομικά υλικά σε διάφορα χριστιανικά μνημεία. « O Θεοδώρητος 393-457 μ.Χ εκκλησιαστικός συγγραφέας και χριστιανός επίσκοπος αναφέρει: «ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού συνέλεξε και κατά των ειδωλικών έπεμψε ιερών. (δηλ. μάζεψε βάρβαρους φανατισμένους και ευνουχισμένους χριστιανούς καλόγερους και κατάστρεψαν το θαυμάσιο έργο τέχνης.) Ενα αιώνα αργότερα, Επάνω στα ερείπια του Αρτεμισίου κτίστηκε μιας βυζαντινής βασιλικής αφιερωμένη στην Παναγίας που υπάρχει και σήμερα
Αργότερα, η πόλη της Εφέσου εγκαταλείφθηκε και μόνο προς τα τέλη του 19ου αιώνα άρχισαν οι ανασκαφές Σήμερα δεν απομένουν παρά μόνο ερείπια της αρχαίας πόλης και ένα αναστηλωμένο κιονόκρανο από το Αρτεμίσιο.

Ενδυμίων Γεώργιος Κοσμόπουλος

Γεώργιος Κοσμόπουλος

Η υπόθεση της παρουσίας μαύρων ηθοποιών στη σειρά του BBC σχετικά με τον Τρωικό Πόλεμο σε ρόλους Ελλήνων ηρώων...

Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ BBC MY COMPLAINT TO THE EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS AGAINST THE BBC NETWORK

Όπως είχα αναφέρει πριν λίγες μέρες σε ανάρτησή μου στο facebook, η υπόθεση της παρουσίας μαύρων ηθοποιών στη σειρά του BBC σχετικά με τον Τρωικό Πόλεμο σε ρόλους Ελλήνων ηρώων, αλλά και στο ρόλο του Υπάτου Θεού της Πατρώας των Ελλήνων Θρησκείας, του Διός, αποτελεί μία προσβολή, που δε θα μπορούσε να περάσει αδιαμαρτύρητα. Και παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες δικηγόροι στους οποίους απευθύνθηκα εποίησαν την νήσσαν (έκαναν την πάπια και εσφύριζαν αδιάφορα) –δυστυχώς, αυτοί είναι οι πλείστοι Έλληνες σήμερα: δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουν ίσως κάποιο θάμα- εγώ προχώρησα σε έγγραφη καταγγελία προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων / Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και αναμένω την αντίδραση και την απάντηση του φορέα. Ακόμη και η ενδεχομένως αρνητική τοποθέτησή του ή / και η σιωπή του, ως αντίδραση, θα αποτελέσουν, σε κάθε περίπτωση, έρεισμα για περαιτέρω ενέργειες, αφού μια τέτοια στάση θα καταδεικνύει καταφανώς ότι η προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γίνεται επιλεκτικά. Και μπορεί αυτό να το σκεφτόμαστε άπαντες οι αδικούμενοι, αλλά θα λειτουργήσει προς όφελός μας, όμως. Και θα δούμε πώς θα πράξουμε στη συνέχεια, έχοντας ως αυταπόδεικτο δεδομένο τη μη προάσπιση των ΔΙΚΩΝ μας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αναμένοντας την απάντηση και την αντίδραση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διαβάστε πιο κάτω το κείμενο της καταγγελίας που έκανα. Ακολουθεί και το αγγλικό κείμενο και ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για τα λάθη –δεν είμαι ειδική στη μετάφραση από ελληνικά σε αγγλικά, αλλά ελλείψει βοηθείας και μέσων… Η δουλειά μας γίνεται, παρόλ’ αυτά.

Το ελληνικό κείμενο:

Η επιστολή μου αυτή αποτελεί μία καταγγελία κατά του τηλεοπτικού δικτύου BBC, το οποίο εδρεύει στη Μεγάλη Βρετανία (Broadcasting House Egton Wing Portland Place London W1A 1AA.), και την αποστέλλω σ’ εσάς εξ αφορμής της προαναγγελίας της μετάδοσης εκ μέρους του εν λόγω δικτύου μίας τηλεοπτικής σειράς με αντικείμενο τον Τρωικό Πόλεμο, η οποία έχει τον τίτλο: «Τροία –η πτώση μίας πόλης» (Troy –Fall of a City).

Εκφράζοντας το κοινό αίσθημα των θρησκευτών της θρησκείας μας, οφείλω να πω ότι, ως Έλληνες Αρχαιόθρησκοι, αισθανόμεθα ότι θίγονται με βάναυσο τρόπο τα ανθρώπινα δικαιώματά μας με αυτή τη σειρά, καθώς, όπως έχει προαναγγελθεί, τιμώμενοι από εμάς ήρωες όπως ο Πάτροκλος και ο Αχιλλέας (!!!), αλλά ακόμη και ο ύπατος των Θεών μας Ζευς, θα εμφανιστούν από την παραγωγή του συγκεκριμένου δικτύου με εντελώς διάφορη της αληθούς μορφής τους, καθώς θα τους υποδύονται μαύροι ηθοποιοί.

Χωρίς να υπάρχει από μας καμία διάθεση υποβιβασμού της προσωπικότητας και του ταλέντου των συγκεκριμένων ηθοποιών, οφείλουμε να τονίσουμε ότι, όσον αφορά στα θρησκευτικά μας πιστεύω, η επιλογή αυτή μας θίγει και μας προσβάλλει βαθύτατα, όπως θα έπρεπε να προσβάλει και οποιονδήποτε νοήμονα άνθρωπο, ασχέτως θρησκεύματος. Και μάλιστα, η επιλογή αυτή προσβάλλει και αυτούς τους ίδιους τους ηθοποιούς, αφού τους καθιστά γραφικούς και καταγέλαστους στα μάτια των θεατών, από τη στιγμή που θα υποδύονται… Έλληνες!

Σε σχέση με τον Δία, βεβαίως, η ένστασή μας παραμένει, αλλά έχει εντελώς διάφορο χαρακτήρα από την ένστασή μας για τους ήρωές μας. Βεβαίως και ο Ζευς, ως πατήρ Θεών και ανθρώπων, ως ο κύριος της Ζωής (Ζευς > ζωή), θα μπορούσε να εμφανιστεί με οποιαδήποτε μορφή, αλλά εκεί ακριβώς βρίσκεται και το σημείο αιχμής στο οποίο εστιαζόμαστε: ή θα πρέπει, λοιπόν, να παρουσιαστεί με διάφορες μορφές, όλων των φυλών, ή θα πρέπει να τηρηθεί η εικόνα του όπως μας έχει παραδοθεί από την Ελληνική Αρχαιότητα και τους μέγιστους Έλληνες γλύπτες (π.χ.. από τον Φειδία), επειδή ακριβώς αυτή η εικόνα του Διός είναι γνωστή παγκοσμίως και όχι άλλη!

Θεωρούμε, λοιπόν, ότι οι συντελεστές της σειράς του BBC, αλλά και το ίδιο το δίκτυο προχώρησαν σ’ αυτές τις επιλογές με σκοπό να μας θίξουν και έπραξαν έτσι όχι τυχαία, αλλά με δόλο, καθότι γνώριζαν, από πρώτο χέρι, ότι προσβάλλουν τόσο τα πιστεύω, όσο και τα ανθρώπινα δικαιώματά μας ως θρησκευτικής κοινότητας. Το δίκτυο BBC, άλλωστε, ήταν από τα πρώτα που είχαν παρουσιάσει το ζήτημα της δικαστικής αναγνώρισης της θρησκείας μας ήδη από το 2007 -υπάρχουν οι αποδείξεις στο διαδίκτυο και παραθέτω ενδεικτικά ένα σύνδεσμο:

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6283907.stm. Άρα, δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν είχαν λάβει γνώση της ύπαρξής μας, αφού το ζήτημα της δικαστικής αναγνώρισής μας τούς είναι γνωστό δημοσιογραφικά παλαιόθεν.

Ειδικά όσον αφορά στους ήρωές μας Αχιλλέα και Πάτροκλο, θεωρείται από μας τους Έλληνες Αρχαιοθρήσκους –και είναι!- ύβρις και προσβολή νεκρών η αλλοίωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των μεγάλων αυτών ηρωικών προσωπικοτήτων του Τρωικού Πολέμου, αλλά και του δημιουργού που τους διατήρησε ζώντες στη μνήμη όλων των ανθρώπων. Πιο συγκεκριμένα, η προσβολή νεκρών αφορά:

Πρώτον, τον ίδιο τον Όμηρο, ως τον μεγάλο των αιώνων ποιητή, που βάναυσα παραποιείται το έργο του από τους σύγχρονους συντελεστές της συγκεκριμένης σειράς του BBC, οι οποίοι, με τις εν λόγω επιλογές και πράξεις τους, είναι προφανές, εκτός των άλλων, ότι πάσχουν από νανισμό συγκρινόμενοι με το μέγεθος εκείνου.

Και δεύτερον, τους εθνικούς ήρωές μας (προσωπικότητες θρησκευτικού χαρακτήρα, αφού η ηρωολατρεία είναι ζωτικό μέρος της θρησκείας μας) Αχιλλέα και Πάτροκλο, οι οποίοι υπήρξαν πραγματικά πρόσωπα, όπως μαρτυρεί και η Ιστορία –τόσο ο Απολλώνιος ο Τυανεύς, όσο και ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος είχαν επισκεφθεί και προσευχηθεί στον τάφο του Αχιλλέα στη Μικρά Ασία.

Και επειδή ούτε ο Όμηρος, ούτε οι Αρχαίοι Έλληνες διακατέχονταν από αρνητικά συναισθήματα απέναντι στους λαούς της Αφρικανικής Ηπείρου, οι συντελεστές της σειράς του BBC, εάν ήθελαν, μπορούσαν να εντάξουν στην παραγωγή τους μαύρους ηθοποιούς, αλλά στους σωστούς ρόλους. Εξηγούμαι και θα μου επιτρέψετε να παραθέσω αποδείξεις και επιχειρήματα.

Θα πρέπει πρώτα πρώτα να διευκρινίσουμε ότι όλοι οι μαύροι Αφρικανοί, και όχι μόνο οι κάτοικοι της Αβησσυνίας (Αιθιοπίας) όπως συνηθίζεται σήμερα, ονομάζονταν από τους Έλληνες «Αιθίοπες» λόγω του χρώματος που είχε το πρόσωπό τους, η όψη τους, που ήταν, δηλαδή, σαν καμμένη από τον ήλιο. Οι Έλληνες συμπαθούσαν ιδιαίτερα τους Αιθίοπες –θα δούμε σε λίγο τα σχετικά από τον Όμηρο και άλλους- και μάλιστα τους έχουν απεικονίσει σε ελληνικά έργα τέχνης, αλλά και σε νομίσματα. Υπάρχει προσωπογραφία μαύρου Αφρικανού σε νόμισμα των Δελφών! 

Και βεβαίως, έχουμε και τη διάσημη τοιχογραφία της Κνωσού, στην Κρήτη, όπου Έλληνες αθλητές – δρομείς τρέχουν σε αγώνα μαζί με μαύρους αθλητές (εσωκλείω τις σχετικές φωτογραφίες, το νόμισμα και την τοιχογραφία).

Αλλά ας εστιαστούμε στον Όμηρο, αφού αυτός είναι ο κατεξοχήν ποιητής (αοιδός) του Τρωικού Πολέμου, ως ο δημιουργός της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.

Το ότι και ο Όμηρος εννοεί ως Αιθίοπες όλους τους Αφρικανούς συνάγεται και από το γεγονός ότι αναφέρει πως είναι «έσχατοι ανδρών», δηλαδή άνθρωποι (το άνδρες εδώ υπονοεί ανθρώπους εν γένει) που κατοικούν στις εσχατιές της γης, γι’ αυτό και επισημαίνει ότι χαρακτηρίζονται ως «τηλόθ’ εόντες», δηλαδή ότι βρίσκονται πολύ μακριά, και στην Ανατολή και στη Δύση (Ωκεανός) –άρα, σε όλη την Αφρικανική Ήπειρο.

Το συγκεκριμένο απόσπασμα που μας μιλά για την έκταση στην οποία κατοικούσαν οι Αιθίοπες μάς ενημερώνει παράλληλα και για τη μεγάλη αδυναμία που έδειχναν προς τους Αιθίοπες οι Θεοί της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας και πρώτα πρώτα ο Θεός Ποσειδών:

«… Αιθίοπας μετεκίαθε τηλόθ’ εόντας,

Αιθίοπας, τοι διχθά δεδαίαται, έσχατοι ανδρών,

Οι μεν δυσομένοι` Υπερίονος οι δ’ ανιόντος,

Αντιόων ταύρων τε και αρνηών εκατόμβης,

Ενθ’ ο γε τέρπετο δαιτί παρήμενος…»

«… κι εκείνος (ο Ποσειδώνας) τους Αιθίοπες επισκέφθηκε, που βρίσκονται πολύ μακριά, τους Αιθίοπες, που διαμένουν χωρισμένοι, στις εσχατιές της γης, άλλοι στη Δύση, κι άλλοι στου Υπερίωνα (Ηλίου) την Ανατολή, συμμετέχοντας σε εκατόμβες ταύρων και αρνιών. Εκεί διασκέδαζε (ο Ποσειδώνας), στο τραπέζι καθισμένος.»

Ο Όμηρος, όχι μόνο δεν αγνοεί, όπως βλέπουμε, τους Αφρικανούς (Αιθίοπες), αλλά τους χαρακτηρίζει και ως «αμύμονας» (άμωμους, άψογους, εξαιρετικούς), και στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Και δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτόν το χαρακτηρισμό, αλλά υποδεικνύει περαιτέρω πως ήταν ευλογημένοι, αφού ήταν τόσο ευσεβείς ώστε τους επισκέπτονταν οι ίδιοι οι Θεοί –και όχι μόνο ο Ποσειδών- και έμεναν αρκετό καιρό να εορτάσουν μαζί τους. Διαβάζουμε:

«Ζευς γαρ ες Ωκεανόν μετ' αμύμονας Αιθιοπήας

χθιζός έβη κατά δαίτα, θεοί δ’ άμα πάντες έποντο

δωδεκάτη δε τοι αύτις ελεύσεται Ολυμπιόνδε.»

«Γιατί ο Ζευς πήγε στους άψογους Αιθίοπες στον Ωκεανό, προσκαλεσμένος σε τραπέζι, και οι Θεοί όλοι τον ακολούθησαν. Στον Όλυμπο θα ξαναγυρίσει σε δώδεκα μέρες».

Και δεν είναι μια απλή αναφορά αυτή που γίνεται από τον Όμηρο, δίδονται και άλλες λεπτομέρειες, όπως η μετάβαση και της Θεάς του Ουρανίου Τόξου Ίριδας στους Αιθίοπες, η οποία μάλιστα βιάζεται να βρεθεί κοντά τους, επειδή ευφραίνεται με τη συντροφιά τους (προφανώς και εκείνοι ευφραίνονταν με τη δική της συντροφιά, αφού η βροχή, η οποία προηγείται του Ουρανίου Τόξου, είναι ευλογία για την Αφρική):

«Ουχ έδος` είμι γαρ αύτις επ’ Ωκεανοίο ρέεθρα

Αιθιόπων ες γαίαν, όθι ρέζουσ’ εκατόμβας αθανάτοις…»

«Δε θα καθήσω` γιατί αμέσως τώρα πάω πάλι στου Ωκεανού το ρεύμα,

Στη γη των Αιθιόπων, όπου θυσίες με εκατόμβες προσφέρουν στους αθανάτους…»

Aλλά και ο Μενέλαος αναφέρει στον Τηλέμαχο, που έχει πάει να τον επισκεφθεί για να μάθει για τον πατέρα του τον Οδυσσέα, ότι, εκτός από τους Αιγυπτίους, είχε επισκεφθεί και τους Αιθίοπες, ανάμεσα σε άλλους λαούς, πράγμα που αποδεικνύει ότι οι Έλληνες είχαν πάντα αγαστές σχέσεις με τους Αφρικανούς.

Και επειδή η συγκεκριμένη σειρά του BBC αναφέρεται στον Τρωικό Πόλεμο εν γένει, σύμφωνα με τις προαναγγελίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, θα μπορούσαν οι συντελεστές, εφόσον ήθελαν να συμπεριλάβουν και Αφρικανούς ηθοποιούς, προφανώς να αντλήσουν στοιχεία και από τη γενικότερη Αρχαία Ελληνική Γραμματεία όπου περιγράφονται ιστορίες σχετικές με τον πόλεμο της Τροίας, πέρα από τα Ομηρικά έπη.

Τι πιο σπουδαίο, λοιπόν, για έναν ηθοποιό από το να ενσαρκώσει τον ήρωα Μέμνονα, που ήταν γιος Θεάς, όπως και ο Αχιλλέας –και μάλιστα της Θεάς Ηούς, της ροδοδάκτυλης Θεάς της αυγής!- και υπήρξε μία από τις πιο ευγενικές και λαμπρές προσωπικότητες της μυθικής Αρχαιότητας; 

Η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία διασώζει πάρα πολλά σχετικά με τον Μέμνονα, το μεγάλο βασιλιά των Αιθιόπων, και βεβαίως και τη συμμετοχή του στον Τρωικό Πόλεμο, όπου, με τον ηρωικό του θάνατο, κατέστη αθάνατος και λατρευόταν μέχρι την Ύστατη Αρχαιότητα απ’ όλους, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αφρική. Η δε ιστορία του βρίθει από θρυλικά επεισόδια και έχουν διασωθεί τόσες λεπτομέρειες (π.χ. η μονομαχία του με τον Αίαντα ή η μετά το θάνατό του μεταμόρφωση των συντρόφων του σε πουλιά [οι Μεμνονίδες όρνιθες], που θρηνούσαν πάντα μία συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου, επισκεπτόμενοι τον τάφο του), ώστε θα μπορούσε και από μόνος του ο συγκεκριμένος ήρωας να αποτελέσει το αντικείμενο μιας ταινίας ή μιας σειράς, αλλά και να συμπεριληφθεί, βεβαίως, στο κάστινγκ της σχετικής με την Τροία σειράς του BBC.

Δεν έχει κανείς παρά να ανατρέξει στις πηγές, που είναι πάρα πολλές, αρχής γενομένης από τον Ησίοδο, και φθάνοντας μέχρι τον Παυσανία, αλλά και τις αρχαίες αναφορές για τα έπη (προγενέστερα και του Ομήρου) «Μικρή Ιλιάς» και «Αιθιοπίς» - οι Έλληνες, από αρχαιοτάτων χρόνων, είχαν γράψει ολόκληρο έπος για τους Αιθίοπες. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι και ο άλλος μεγάλος μας ήρωας, ο Περσέας είχε παντρευτεί την Ανδρομέδα, που ήταν Αιθίοψ και καλλονή, μία μαύρη καλλονή.

Όχι μόνο δεν μπορεί κανείς να καταλογίσει, λοιπόν, ρατσισμό στον Όμηρο, αλλά και τους άλλους Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, αλλά αντιθέτως, θα έπρεπε, επιτέλους, να επαινεθούν δημοσίως για το μεγαλείο ψυχής και την αντικειμενικότητα που επέδειξαν απέναντι σε άλλους λαούς και όχι να τιμωρούνται για την ανθρωπιά τους με τέτοιο άθλιο τρόπο από τους συντελεστές της σειράς του BBC! Αντί επαίνων, διασύρονται βάναυσα, με προφανή σκοπό τη γελοιοποίηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και μάλιστα με καταφανή αδιαφορία απέναντι και στα δικά μας ανθρώπινα δικαιώματα ως Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων, ιερέων και θρησκευτών.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, παρακαλούμε όπως ενεργήσετε δεόντως και προστατεύσετε τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, αλλά και την Ελληνική και Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά.


 http://doretapeppa.blogspot.gr/2017/10/bbc-my-complaint-to-european-court-of.html