Ας ξεσηκωθούμε - Δεν είναι μνημόνιο. Είναι κατοχικό διάταγμα κατάλυσης του Συντάγματος, διάλυσης της Βουλής και παράδοσης της χώρας

ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ: Ας ξεσηκωθούμε - Δεν είναι μνημόνιο. Είναι κατοχικ...: Αυτό που έρχεται δεν είναι τέταρτο μνημόνιο. Είναι ένα κατοχικό διάταγμα με βάση το οποίο, καταλύεται το Σύνταγμα, καταργείται η Βουλή, κα...

ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ !! - Όχι στην ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους - Δημήτρης Κουκούτσης

Η εκπληκτική φωτογραφία της NASA που ο ναός του Σουνίου «φωτίζει» τον Γαλαξία!

Η εκπληκτική φωτογραφία της NASA που ο ναός του Σουνίου «φωτίζει» τον Γαλαξία!
http://www.notioanatolika.gr/news/8406-i-ekpliktiki-fotografia-tis-nasa-pou-o-naos-tou-souniou-fotizei-ton-galaksia

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΟΥ - ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ Α`... ( 379 μ.χ.)

 

Τον Ιούνιο του 1978 η Θεσσαλονίκη συγκλονίζεται από έναν ισχυρό σεισμό και από τα χιλιάδες κτίρια της πόλεως, ένα μόνον καταρρέει και αυτό βρίσκεται στην πλατεία Ιπποδρομίου. Το γεγονός αυτό αν και είναι συγκλονιστικό, ωστόσο δεν προκαλεί κατάπληξη στους αμύητους όσον αφορά την ιστορία της πόλης. Γι΄ αυτούς όμως που γνωρίζουν, είναι ένα ακόμη τραγικό συμβάν στην αλυσίδα των μακάβριων γεγονότων που στοιχειώνουν τον καταραμένο τούτο τόπο. Άς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στην θέση που βρισκόταν η πολυκατοικία που κατέρρευσε υπήρχε μια κατοικία πού ανήκε σε παλιά οικογένεια της Θεσσαλονίκης. Μόνη κληρονόμος μία υπέργηρο γυναίκα που τα χρόνια και οι συμφορές είχαν κλονίσει την ψυχική της υγεία. Την γυναίκα αυτή επισκεύθηκε ένας Πολιτικός Μηχανικός για να την πείσει να δώσει το σπίτι της αντιπαροχή. Συνηθισμένος στις αρνήσεις των υπέργηρων ιδιοκτητών, ο Πολιτικός Μηχανικός δεν σταμάτησε να την πιέζει. Ένα Χειμωνιάτικο απόγευμα την επισκεύθηκε για μία ακόμη φορά, με αποτέλεσμα οι αποκαλύψεις της να φέρουν στο φως την απόκρυφη ιστορία της Πλατείας. «Κατοικήσαμε το σπίτι αυτό πού για χρόνια ήταν κλειστό,» είπε η γηραιά κυρία «χωρίς να γνωρίζουμε την μοίρα των προηγούμενων ιδιοκτητών του. Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια και οι γονείς μου είχαν άλλα τρία παιδιά. Οι γείτονες πού γνώριζαν την ιστορία του, μας έβλεπαν με δυσπιστία και άλλες φορές με τρόμο. Οι γονείς μου όμως δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ήθελαν να πουν τα τρομαγμένα τους βλέμματα. Ένα βράδυ ένας αλαφροΐσκιωτος της γειτονιάς, κτύπησε την πόρτα μας. Ζήτησε να δεί τον πατέρα μας προσωπικώς. Στην συζήτηση εκείνη πού λίγα κατάλαβε ο πατέρας μου, ο άνδρας αυτός του παρέδωσε ένα μικρό βιβλιαράκι δέκα περίπου σελίδων, χωρίς συγγραφέα, με τίτλο: «Ο ΑΙΜΟΡΡΑΓΩΝ ΛΙΘΟΣ». Στο βιβλιαράκι αυτό περιγραφόταν η ιστορία μιας μαρμάρινης στήλης στην οποία ήταν γραμμένα 18.000 ονόματα. Η στήλη αυτή ορθωνόταν στο σημείο που αργότερα κτίστηκε το σπίτι μας. Μία φορά τον χρόνο η στήλη αιμορραγούσε και οι Θεσσαλονικείς πού ήταν οπαδοί αλλόκοτων δοξασιών συγκεντρώνονταν εκεί και έκαναν μία Τελετή για να εξιλεωθούν από το αίμα των νεκρών που ήταν αναγραμμένοι στην στήλη. Το βιβλιαράκι εκείνο έγραφε πως η στήλη ήταν τοποθετημένη στο κεντρικό σημείο του αρχαίου Ιπποδρόμου της Θεσσαλονίκης που έδωσε το όνομά του στην πλατεία. Όταν ο Θεοδόσιος κατέσφαξε τους 18.000 Θεσσαλονικείς, τα συσσωρευμένα πτώματα λένε πως κάλυψαν την στήλη αυτή και το αίμα τους πότισε βαθειά το μάρμαρο. Τρομοκρατημένοι οι εναπομείναντες Θεσσαλονικείς, θέλησαν να τιμήσουν τους νεκρούς εκείνους, δεν τολμούσαν όμως να το κάνουν. Κάθε φορά πού περνούσαν από το σημείο εκείνο έριχναν και μια μικρή πέτρα στην αρχή και αργότερα άφηναν ένα όστρακο, ένα σπασμένο κομμάτι αγγείου όπου είχαν χαράξει το όνομα του δικού τους νεκρού….Όταν αυτοκράτορας έγινε για λίγους μήνες ο Ευγένιος Φλάβιος στα 392, οι Θεσσαλονικείς αναθάρρησαν και χάραξαν τα ονόματα των σφαγιασθέντων πάνω στην στήλη εκείνη που αιμορραγούσε μια φορά τον χρόνο, την ημέρα εκείνης της σφαγής. Αυτό δεν άρεσε στους φανατικούς εχθρούς των Θεσσαλονικέων και με την πτώση του αυτοκράτορα γκρέμισαν την στήλη. Τα χρόνια πέρασαν, το ίδιο και οι αιώνες και στο σημείο εκείνο κτίστηκε το σπίτι μας. Λένε πως στα θεμέλια βρήκαν χιλιάδες όστρακα και μια σπασμένη στήλη και νόμισαν πως αν τα απομάκρυναν θα σταματούσαν τα φαινόμενα πού χαρακτήριζαν τον τόπο. Η οικογένεια πού έμενε στο σπίτι αυτό πρίν από εμάς ήταν πλούσια και ισχυρή, όλα τα μέλη της όμως χάθηκαν. Άλλος τρελάθηκε, άλλος δολοφονήθηκε κι άλλος αρρώστησε βαρειά. Το σπίτι ερήμωσε για χρόνια, ώσπου το κατοικήσαμε εμείς. Ένα βράδυ λίγο πρίν πέσουμε για ύπνο, άρχισε να αιμορραγεί ο τοίχος του κεντρικού δωματίου, να ακούγονται κραυγές και χλιμιντρίσματα αλόγων. Τρομοκρατημένοι βγήκαμε έξω και κοιμηθήκαμε στο σπίτι ενός συγγενή μας. Την άλλη ημέρα δεν είδαμε ούτε ένα από εκείνα τα σημάδια. Ο πατέρας μου όμως εκείνη την χρονιά αρρώστησε σοβαρά και σε λίγους μήνες πέθανε. Η μητέρα μου δεν άντεξε τον τρόμο και κλείστηκε σε ψυχιατρείο. Ο μεγάλος μου αδελφός δολοφονήθηκε σε μια συμπλοκή, ενώ τα άλλα δύο αδέλφια μου, άγνωστο πως, πνίγηκαν στην θάλασσα. Έβλεπα να έρχεται και η σειρά μου όταν ένας άγνωστος με πλησίασε και με συμβούλευσε την επόμενη χρονιά, την ίδια ημέρα να κάνω την τελετή που συνήθιζαν οι αρχαίοι Θεσσαλονικείς, για να εξευμενίσω τα πνεύματα των σφαγιασθέντων. Επειδή δεν γνώριζα τι ακριβώς να κάνω, την ημέρα εκείνη συγκεντρώθηκαν κάποιοι άγνωστοι στο σπίτι μου που έψαλαν ύμνους που δεν είχα ακούσει ποτέ. Με την τελετή αυτή προστατεύαμε έτσι κάθε χρόνο όχι μόνο το σπίτι μου αλλά και ολόκληρη την περιοχή του αρχαίου Ιπποδρόμου. Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί πέθαναν από δυνάμεις πού εμείς πια γνωρίζουμε καλά. Εάν πεθάνω και εγώ τότε κανείς δεν θα μπορεί να προστατεύσει τον τόπο. Μην κτίσεις στο σημείο αυτό γιατί είναι καταραμένο. Αν όμως κτίσεις δίδαξε στους κατοίκους να τιμούν τους νεκρούς προγόνους μας». Αυτά είπε η γριά αλλά κανένας δεν την άκουσε. 

  Όταν η πολυκατοικία κατέρρευσε ελάχιστοι γνώριζαν την ιστορία αυτή. Οι δύο – τρείς πού ήξεραν δεν άφησαν να κτιστεί στο ίδιο σημείο ένα κτίριο κατοικιών. Η ΚΑΤΑΡΑ ΟΜΩΣ ΒΑΡΑΙΝΕΙ ΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΣΤΕΙ ΑΝ ΟΛΟΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ.

Μετά τιμής
Όμηρος Ευστρατίου
Ιστορικός - Συγγραφέας

Περισσότερες φωτογραφίες στο:

http://ermionh.blogspot.gr/2013/04/blog-post_27.html

http://ermionh.blogspot.gr/2006/10/blog-post_116050610439487237.html

Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ ΔΡΑΚΟΣ - Τού Θεόδωρου Σωτηρόπουλου

Ο ανθέλληνας είναι γέννημα και θρέμμα μαζί μανιασμένου δράκου, ότι Ελληνικό και να δει μπροστά του θα το κατακάψει, έτσι είναι ο δράκος φίλε μου, ανθέλληνας για πάντα, δεν πτοείται, δεν αλλάζει, απεναντίας, όσο του δείχνεις πόσο βάρβαρος και πόσο εχθρός της χώρας είναι, τόσο μεγαλώνεις την ανθελληνική του επιθυμία.
Ο ανθέλληνας μεγαλώνει με ένα όραμα, με ένα σχέδιο, πως θα ματώσει ανθρώπους και χώματα, απλά περιμένει πότε η πατρίδα θα πέσει καταγής και τότε, με μιας θα πεταχτεί μέσα από τα σκουπίδια όπου ζει, για να μπήξει τα σάπια του δόντια στο ματωμένο και πεσμένο κορμί της, δηλητηριάζοντας με τα βακτηρίδια του στόματος του το αίμα της, μέχρι αυτό να πάθει σηψαιμία, για να τραβήξει κατόπιν με την μυρωδιά της τους γύπες και τα όρνεα, τα οποία εδώ και χρόνια κάνουν κύκλους επάνω από το μισοπεθαμένο της σώμα.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, παράσιτο, το οποίο ζει ανάμεσα στα υγιή κύτταρα και όταν βρει την κατάλληλη στιγμή, μετατρέπεται σε καρκίνωμα, που σιγά αλλά σταθερά, κατατρώει κάθε ελπίδα για ένα όμορφο αύριο.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ο αιώνιος εχθρός του Έλληνα, ο εφιάλτης του, ο πόνος του, ο φόβος του και η σκιά του συνάμα.
Έτσι είναι ο ανθέλληνας, αναζητά με αγωνία το χειρότερο ανθελληνικό κόμμα και τους χειρότερους ανθέλληνες πολιτικούς και κατόπιν, τρέχει με λαχτάρα στο παραβάν για να τους στηρίξει με την νόθο ψήφο του, βιάζοντας το κορμί της πατρίδος όσες φορές μπορεί, προκειμένου, κάποια στιγμή αυτό το πεσμένο και αφύλακτο κορμί, να κυοφορήσει τα μπάσταρδα του βιασμού του.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, χαίρεται όταν η χώρα ματώνει, χαίρεται όταν η χώρα πτωχεύει, χαίρεται όταν η πατρίδα αιμορραγεί και μέσα στην χαρά του, τοποθετεί το μπακιρένιο του κύπελλο κάτω από την πληγή για να γευτεί το αίμα της, αυτό το αίμα, με το οποίο αυτός και η γενιά του μεγάλωσαν και θέριεψαν, για να γίνουν εχθές, σήμερα και αύριο, αυτό που είναι τώρα, ανθέλληνες.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ανήμερο σαρκοβόρο θηρίο, που περιμένει την στιγμή να βγει στην αρένα για να φάει Ελληνικές σάρκες και ψυχές, μήπως και χορτάσει τον αιώνιο πόθο του για αίμα, για Ελληνικό αίμα.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, τρώει ψωμί από την χούφτα του Έλληνα και στο τέλος, δαγκώνει το χέρι που τον τάιζε.
Έτσι έχουν φίλε μου τα πράγματα, οι ανθέλληνες πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, είναι το κυρίαρχο συστατικό της πατρίδος μας, το πλεόνασμα που λέμε.
Έτσι είναι, όσο θα υπάρχουν Θερμοπύλες, άλλο τόσο θα υπάρχουν και ανθέλληνες, όσο θα υπάρχουν Λεωνίδες, άλλο τόσο θα υπάρχουν και εφιάλτες, οι οποίοι, με ζήλο και λαχτάρα θα οδηγούν τους βάρβαρους στα μονοπάτια, τα εδώ και δεκάδες χρόνια, Ελληνικά αφύλαχτα μονοπάτια.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ζει στην πατρίδα σου παριστάνοντας τον πατριώτη, μα όταν οι συνθήκες τον ευνοήσουν, τότε ξεπετάγεται από το πουθενά δημιουργώντας «κομματικούς συνασπισμούς», «ανεξάρτητες σημαίες», «οικολογικά κινήματα», και «ουράνια τόξα», με τα οποία, ζωγραφίζει στον καμβά του τον δικό σου θάνατο.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, νάρκη καλά κρυμμένη στον δρόμο σου, που με την πρώτη ευκαιρία, ενεργοποιείται για να ματώσει ανθρώπους και χώματα.
Έτσι είναι φίλε μου ο ανθέλληνας, ένα τέρας στην σπηλιά που ο ίδιος δημιούργησες.
Κοιμήσου, ο εφιάλτης σου ξεκίνησε.

Θεόδωρος Σωτηρόπουλος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ''ΛΟΓΩ ΨΥΧΗΣ'' ΣΤΟ BURLESQUE......

Το σκηνικό έτοιμο να υποδεχτεί τους καλλιτέχνες - ηθοποιούς που θα μας παρουσιάσουν την δουλειά τους....
Η παρέα του ''Έργον'' δεν σταματά..... εδώ και 6 χρόνια αναζητά, δημιουργεί, πειραματίζεται, γοητεύεται και απογοητεύεται μα..... δεν σταματά ! !  Σε αντίθεση με τη μίζερη πραγματικότητα που θέλει άβουλους θεατές εμείς στήνουμε σκηνές και μετουσιωνόμαστε σε άβολους ανθρώπους .
Κάνουμε παραστάσεις, παίρνουμε μέρος σε φεστιβάλ, οργανώνουμε παζάρια, ξεφαντώνουμε με πάρτι, τριγυρνάμε με περιοδείες.........

ΤΟ ''ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΕΡΓΟΝ'' Τού Δραματοποιού - Σκηνοθέτη Στέλιου Αμανατίδη, Παρουσιάζει 24/4 και 25/4 2016 στην Θεατρική σκηνή Burlesgue (Σκρά 10 Θεσ/νίκη ) με μεγάλη επιτυχία την θεατρική παράσταση ''λόγω ψυχής'' μικρά θέματα των έργων:
1) ''Η μαμά φρικιό'' του ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ που ερμηνεύει η Αλεξάνδρα Βασιλείου,
 2) ''Σταθμός'' του Π. Ματέση , ερμ. ο Παναγιώτης Μιχαλάς
3)'' Η Αληθινή απολογία του Σωκράτη'', ερμ. Αντώνης Λιάτσης
4) ''Ασκητική'' τού Ν. Καζανντζάκη από την Νένη Αθανασίου
5) ''Αποχαιρετιστήρια επιστολή'' του Γ. Γ. Μαρκές, από την Μαρία Θέου
6) ''Ματωμένος Γάμος'', ''η ζητιάνα'', ''τό φεγγάρι'' του Φ. Γ. Λόρκα, από τις: Αρετή Βούγα και Δόμνα Παντσάκη
7) ''Γέρμα'' τού Φ. Γ. Λόρκα, από την Βέτα Κεταετζή και το ''Γέρμα χρόνια μετά'' της ίδιας που ερμηνεύεται από την ίδια !!
8) ''Ασκητική'' τού Ν. Καζαντζάκη, από την Χριστίνα Μάλαμα
9) ''Σαν την Εκάβη'', της Ν. Αθανασιάδου, από την ίδια !!
10) ''Τρωάδες'', του Ευριπίδη, σε μεταφ. Π Μπουκάλα, από Ομαδικό
11) ''Η Γυναίκα της Πάτρας'', τού Γ. ΧΡΟΝΑ, από την Χριστίνα Μάλαμα και τό ''Η Γυναίκα της Πάτρας Μετά'', από την ίδια !!!

ΒΙΝΤΕΟ: https://youtu.be/tfGCa4YosnA


Γιά πληροφορίες και εγγραφές μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο τηλ. 6942 810 310 ή να μας ακολουθήσετε στη ΦΒ ( https://www.facebook.com/armatheater ) και για να απολαύστε βιντεάκια από τη ζωή μας στο εργαστήρι, μπορείτε να μπείτε στο Yutube ( studio Έργον - YouTube )


Στούντιο Έργον
Κορυτσάς 11 και Σπανδωνίδη
Περιοχή Παπάφη
τηλ. 694 2810 310
και 694 7244 220

Δραματοποίηση- Σκηνοθεσία
Στέλιος Αμανατίδης

Νικόλαος Παζαίτης

Από τα δάχτυλα του Λυσίππου δημιουργήθηκε το χάλκινο του “Hρακλή Φαρνέζε”. - Της Τούλας Μπαρνασά

Ένα από τα δριμύτερα μυαλά του παγκόσμιου στοχασμού,
ο Φρειδερίκος Nίτσε, είπε πως η τέχνη και όχι η ηθική,
παρουσιάζεται σαν ουσιαστικά μεταφυσική δραστηριότητα
του ανθρώπου.

Tούτη η σκανδαλώδης ρήση ,υποδεικνύει ,πως ό,τι δραματουργεί
ύπαρξη στο σύμπαν δικαιώνεται από μια πράξη.Από την νοούσα
δράση που δημιουργεί αισθητικά φαινόμενα.
Περί το 320 π.X. η υπερδραση αυτή χύνεται στα δάχτυλα του Λυσίππου
και πλαστουργεί με ηλιακό κονίαμα τον χάλκινο “Hρακλή Φαρνέζε”.
Στο γιγάντιο σώμα του ήρωα ,ο γλύπτης χτίζει την ψυχή ενός
μελαγχολικού άστρου.Παράλληλα φουσκώνει το σύμπλεγμα
των μυών ως να σπάσει τα όρια της ανθρώπινης υπόστασης.
Το κορμί του Hρακλή κρεμόταν σαν κλωνάρι στον ορίζοντα,
ενώ στο πρόσωπό του κούραση και απογοήτευση εξισώνουν
έκφραση και πάθος.
Tο κολοσσικό αριστούργημα θέτει τις βάσεις της ελληνιστικής
υπέρβασης που αργότερα θα οργιάσει στη ζωφόρο της Περγάμου.
O Πλίνιος στηλώνει τη μνήμη μας αναφέροντας τα υπερμυΐκά γλυπτά
του Διός και του Hρακλή στον Tάραντα.
Για το κεραυνόψυχο άγαλμα του Διός ,που το περιγράφει
18 μέτρα ψηλό, μας πληροφορεί πως έφερε μέσα του
τροχούς μεταφοράς και κάποια είδη μηχανισμών που το βοηθούσαν
να αντιστέκεται στις καταιγίδες.
Τα κολοσσικά γλυπτά δεν τα λυπήθηκε ο χρόνος.
Eίναι άγνωστο πότε και πως οι Kήρες της φθοράς ,
κατασπαραξαν τον ανδριάντα του Διός.
Tο σίγουρο είναι πως ο Hρακλής αφανίστηκε από ανθρώπινα
φαντάσματα γιατί το γλυπτό,που είχε μεταφερθεί
στην Kωνσταντινούπολη, το κατέστρεψαν το 1204 ,
οι χριστιανοί σταυροφόροι.
H σχολή του Λυσίππου καθόρισε την ελληνιστική τέχνη
ως την τελευταία ανάσα της.
Το πάθος και η θεατρική εντύπωση εκφράστηκαν
σε εκείνη την υπέρβαση, που αντί οι “ειδικοί”
να την χαρακτηρίσουν ελληνιστικό θαύμα,
υποβίβασαν την αξία της διότι την δευτερολόγησαν ,
“ελληνιστικό μπαρόκ”. 

Μπαρνασά Τούλα