Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Η ΚΡΗΤΙΚΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ! ! ! - Της ΖΕΡΒΟΥ ΠΑΝΤΑΖΗ ΤΡΙΑΔΑ


Αποτέλεσμα εικόνας για Η ΚΡΗΤΙΚΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Κιανείς δεν τηνε ξεγελά με τούτα και με κείνα!!

Γίνεται άγρια λύκαινα μόνο για τα παιδιά τζη,
και για τον άντρα που αγαπά και έχει στην καρδιά τζη!

Δε σκύφτει,δεν κουράζεται,ποτέ δεν γονατίζει,
όσο 'χει τη φαμίλια τζη κοντά τζη και φροντίζει,

να πιένουν ούλα δίκαια,σωστά και μετρημένα,
δεν δέχεται στο σπίτι τζη πράματα γαριασμένα!!

Περήφανη,ανυπόταχτη σε νόμους που ντροπιάζουν,
εκείνη και τη σκέψη τζη!!Αν όλα τση ταιριάζουν,

τηνε θωρείς κι αχνογελά,γλεντά και στραταρίζει,
σαν πέρδικα καμαρωτή, πετά και φτερουγίζει!

Η Κρητικιά η γνήσια,τιμά τσι παραδόσεις,
τα ήθη και τα έθιμα!!Ποτέ μην την πληγώσεις!!

Για θα σε βρούνε βάσανα κι αμέτρητοι μπελάδες!!
Δεν είναι απ'τσι κακόμοιρες, που κάνουν τεμενάδες,

στα νταηλίκια,στσι φωνές,του κάθε αρπαγμένου!!
Και στα ξενοκοιτάγματα κάθε μυαλοκομμένου!!

Αγάπα την!!Σεβάσου την!!Αξίζει,το κατέχεις!!
Το πόσο είσαι τυχερός,που δίπλα σου την έχεις!!

 
Triada Zervou

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΗΤΡΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ! ! - Δυο λόγια για τα greeklish. - Της Μύρτις Κυδωνιάτου

  Αποτέλεσμα εικόνας για ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΗΤΡΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Εικόνα από :http://taxiarchis.edu.gr

Η γλώσσα ενός λαού είναι η ψυχή του. Έχουν γίνει σκληροί αγώνες και έχουν χαθεί ζωές ανθρώπων που υπεράσπισαν τη γλώσσα τους ενάντια στην απαγόρευση να μην την μιλούν. Δεν θα το έκαναν αυτό, αν πίστευαν ότι η γλώσσα δεν έχει καμιά αξία. Αυτό ισχύει παντού στον κόσμο, σε όλους τους λαούς του κόσμου.
Όσο για τη δική μας γλώσσα, σας παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από την Ιλιάδα, όπου ο Αγαμέμνων τσακώνεται με τον Αχιλλέα και του λέει:
«Έχθιστος δε μοί εσσι διοτρεφέων βασιλήων.
Αιεί γάρ τοι έρις τε φίλη πόλεμοί τε μάχαι τε.
Ει μάλα καρτερός εσσι, θεός που σοί το γ’ έδωκεν».
(Ο πιο μισητός μού είσαι από όσους βασιλιάδες ανέθρεψε ο Δίας.
Πάντα η έριδα σού είναι φίλη και οι πόλεμοι και οι μάχες.
Αν είσαι πολύ δυνατός, ο θεός , νομίζω, στο έδωσε αυτό).
Δείτε τώρα τις λέξεις του Ομήρου που ακόμα εμείς τις έχουμε στα χείλη μας:
έχθιστος = υπερθετικός βαθμός του εχθρός, δε= ο γνωστός σύνδεσμος (μεν-δε),
μοι= προσωπ. αντωνυμία ( εγώ, μου, με), έσσι= είσαι
διοτρεφής= από το Δίας και τρέφω,
αιεί= αεί (νυν και αεί), έρις= έριδα, μάλα= (μάλλον, μάλιστα)
καρτερός= κρατερός, κραταιός (κράτος), σοί= προσωπ. αντωνυμία (συ, σου, σε)
και φυσικά οι πολύ κοινές λέξεις:
βασιλέων, φίλη, πόλεμος, μάχη, θεός, το, έδωκεν. Να προσθέσουμε και τη λέξη που , αν και ο Όμηρος τη χρησιμοποιεί με άλλη σημασία.
Με άλλα λόγια από τις είκοσι τρεις λέξεις αυτών των τριών στίχων χρησιμοποιούμε ακόμα σήμερα δέκα οχτώ λέξεις ατόφιες ή με μικρές παραλλαγές και μόνο πέντε λέξεις έχουμε θέσει σε αχρηστία.
Τι να κάνουμε λοιπόν, σε μας έλαχε να μιλούμε μια τόσο αρχαία γλώσσα, με τόσο μεγάλη προσφορά στην παγκόσμια ποίηση, το θέατρο, την ιστορία, τη φιλοσοφία, τις επιστήμες. Εμείς πρέπει να τη διαφυλάξουμε, όχι οι Κινέζοι.
Αλλά γλώσσα δεν είναι φυσικά μόνο ο ήχος της, είναι και η ορθογραφία της που εκτός του ότι αποτελεί μια άλλη μεγάλη ιστορική διαδρομή, μας βοηθά επίσης να κατανοούμε λέξεις που ακούμε για πρώτη φορά. Όταν ξέρουμε πώς γράφεται η λέξη αίσθηση, ξέρουμε πώς γράφεται και τι σημαίνει η λέξη αναίσθητος, ευαίσθητος, υπερευαίσθητος. Για δείτε τη λέξη στα greeklish: iperevesthitos.
Πού πήγε η πρόθεση «υπέρ» και όλη η ιστορία της που κρύβεται από πίσω; Εκτός αν πούμε superevesthitos, οπότε συμβαδίζουμε με το πνεύμα των καιρών.
Αν κάποτε η ανθρωπότητα παγκοσμιοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε όλοι οι λαοί να καταλήξουν να μιλούν μόνο αγγλικά, ό,τι κι αν κάνουμε εμείς, δεν θα μπορέσουμε βέβαια να αποτρέψουμε το μοιραίο. Αλλά αυτό ούτε σίγουρο είναι ούτε πάντως προβλέπεται στο άμεσο μέλλον.
Επομένως, όσο ακόμα οι λαοί μιλούν τις εθνικές τους γλώσσες, θα μιλάμε κι εμείς τη δική μας και θα τη γράφουμε, όπως τη γράφουν εδώ και αιώνες οι Έλληνες. Με την ιστορική ορθογραφία της και με ελληνικούς χαρακτήρες. Κάθε φορά που γράφουμε κάτι στην ελληνική γλώσσα, είναι σαν να ανοίγουμε ένα τεράστιο μουσείο και να φέρνουμε έξω στο φως λέξεις ανεκτίμητης αξίας.
Όσοι χρησιμοποιούν τα greeklish ελαφρά τη καρδία, έχουν πάρει λοστούς, έχουν μπει στο μουσείο και θρυμματίζουν μοναδικά έργα τέχνης. Είναι σαν να γκρεμίζουν την Ακρόπολη

Μύρτις Κυδωνιάτου

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - 52 τονοι όπλα πυρομαχικά σε κοντέινερ που υποτίθεται ότι μετέφεραν έπιπλα για τα hot spots των λαθρομεταναστών. - Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ...

Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ... 52 τονοι όπλα πυρομαχικά...: 52 τονοι όπλα πυρομαχικά σε κοντέινερ που υποτίθεται ότι μετέφεραν έπιπλα για τα hot spots ων λαθρομεταναστών.

Προβλήματα, γενικά και προσωπικά - Χάσαμε όλα εκείνα που μας χαρακτήριζαν ως Έλληνες........



Δεν ξέρω, τελικά, αν ισχύουν οι διάφορες καταγγελίες για πρόθεση της Κυβέρνησης να εγκαταστήσει προσωρινά (;) στην ακριτική μας περιοχή κάποιες χιλιάδες (λαθρο) μεταναστών.
Ούτε γνωρίζω αν, όπως ακούγεται, θα «ανοίξουν» τα σπίτια τους και τις βίλες τους πρώτα αυτοί που θα μας τους κουβαλήσουν εδώ ή όλοι αυτοί που (εκ του ασφαλούς) μας το παίζαν τόσα χρόνια σοσιαλο/αντιρατσιστο/δημοκράτες και οι οποίοι υμνούσαν το «δώρο» του πολυπολιτισμού. Δεν γνωρίζω αν όλοι αυτοί που συλλαμβάνονται στην πόλη μας με όπλα και πυρομαχικά ανήκουν, ανήκαν, ή θέλουν να ανήκουν στους κατσιβελοκανιβάλους της ISIS ή στους Κούρδους μαχητές της Συρίας. Επίσης, δεν γνωρίζω στην (αστεία) κόντρα μεταξύ Υπουργού Εθν. Αμύνης και Δημάρχου ποιος έχει ζητήσει περισσότερες φορές συγγνώμη από τον άλλον - στις έξαλλες φωνές, όμως, σίγουρα νικάει ο Δήμαρχός μας. Τέλος δεν γνωρίζω γιατί συνέπεσε τις τελευταίες ημέρες να δώσουν τέλος στην ζωή τους αρκετοί συμπολίτες μας, και μάλιστα με φριχτό τρόπο.
Γνωρίζω, όμως, πως για να φτάσεις στο σημείο να αυτοκτονήσεις σημαίνει πως ΔΕΝ έχεις την ψυχική και πνευματική δύναμη να αντιμετωπίσεις αυτό που σου συνέβη (δικαίως ή αδίκως) καθώς ως άνθρωποι «ξεβρακωθήκαμε» εντελώς από κάθε τι που θα μπορούσε να μας προστατέψει από την απόγνωση και τα αδιέξοδα. Χάσαμε όλα εκείνα που μας χαρακτήριζαν ως Έλληνες (και μάλιστα Χριστιανούς). Ελπίδα, αισιοδοξία, μετάνοια, μεταστροφή, αγωνιστικότητα, πίστη, καρτερία, υπομονή, αντοχή, επιμονή, προσδοκία, προσμονή, αγάπη, αλληλεγγύη και άλλες αξίες έχουν γίνει άγνωστες και κενές λέξεις για πολλούς συνανθρώπους μας οι οποίοι όταν έρχεται η στιγμή να αντιμετωπίσουν ένα λάθος τους, ένα στραβοπάτημά τους, μία άσχημη στιγμή, μια οικονομική κατάρρευση ή μια αρρώστια, δεν μπορούν να το διαχειριστούν.
 Όταν τα πάντα γύρω σου (νομίζεις πως) είναι φτιαγμένα για τον πισινό σου ή έτσι όπως σου τα πασάρανε ή έτσι όπως σε πείσανε, δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις σε δοκιμασίες.
Μην μιλήσουμε για την πνευματική προσέγγιση του πράγματος. Εμείς, ρε σεις, δεν αυτοκτονούσαμε. Θυσιαζόμασταν, αυτοθυσιαζόμασταν, πέφταμε μαχόμενοι. Η αυτοκτονία ήταν άγνωστη λέξη για εμάς. Την ακούγαμε για κείνους τους έρμους τους βορειοευρωπαίους με τις φακίδες και τα κόκκινα μάγουλα. Τώρα τι να λέμε. Ά ρε Ελλάδα, πως σε καταντήσαμε…
Ποίηση: Η αυτοκτονία ενός πολιτικού
Θέλω να πιώ το κώνειο, μετά απ’ το ουίσκι να σπάνε τα τηλέφωνα, κανείς να μη με βρίσκει
Θέλω να πάω να κρεμαστώ, μάλλον στις Σεϋχέλλες παρήγγειλα γι’ αυτό προχθές, μεταξωτές κορδέλες
Θέλω να πέσω από ψηλά, στου Pierro’s την ταράτσα να πέσω πάνω στις σεζ λογκ, μή μου χαλάσει η φάτσα
Θέλω να αυτοπυρποληθώ, με γαλλική κολώνια να κλαίνε όλοι στη Βουλή, στoυ Χίλτον τα σαλόνια
Θέλω να βρω περίστροφο, κι αν όχι πιστολάκι άμα δεν πάω να σκοτωθώ, να φτιάξω το μπουκλάκι
μα όμως το μετάνιωσα, εγώ θα την πληρώσω; έχω οράματα μπροστά για να ολοκληρώσω…

 Σ.Γ.

 http://antifonitis.gr