Μαζεύονται σήμερα πνευματικοί, πολιτικοί
και επιστημονικοί ηγέτες στην Θεσσαλονίκη για να τιμήσουν και να λατρέψουν τον
«Άγιο» Δημήτριο.
Αγαπητοί αναγνώστες λίγο πολύ μερικοί από
εμάς γνωρίζουμε ποιο είναι το τιμώμενο πρόσωπο και πως αναγορεύτηκε εις «Άγιο»,
ενώ ουσιαστικά υπήρξε ο σφαγέας και διώκτης του Ελληνισμού. Κάνουμε μνεία και
στην ομαδική σφαγή των 17.000 Θεσσαλονικέων στον ιππόδρομο με το αιτιολογικό
ότι δεν ασπαζόταν τη χριστιανική θρησκεία, αλλά έμειναν πιστοί στα ιερά των προγόνων
τους. Έτσι λοιπόν, εμείς οι νέοι Έλληνες που υπερηφανευόμαστε ως «απόγονοι» των
Αρχαίων Ελλήνων φτάσαμε στο σημείο να υποτιμάμε, να παραγκωνίζουμε και να
ξεχνάμε διά παντός τις ηθικές και νομικές υποχρεώσεις μας έναντι των ιερών που
είχε ο Ελληνισμός και να αναγορεύουμε προστάτες και πολιούχους τους διώκτες του
Ελληνισμού και μάλιστα σε μία πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, που φέρει το όνομα της
αδερφής του μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία πήρε το όνομα την ημέρα που γεννήθηκε,
επειδή ο Φίλιππος είχε νικήσει τους Θεσσαλούς.
Συγχρόνως υπενθυμίζω ότι η Θεσσαλονίκη
είναι γενέτειρα πολλών μεγάλων ανδρών, μεταξύ αυτών ο Φίλιππος, ο Αλέξανδρος, ο
Αριστοτέλης, ο Ηφαιστίωνας, η γυναίκα του Αλεξάνδρου η Ρωξάνη, η μητέρα του
Ολυμπιάδα, που θα έπρεπε κάποιος από αυτούς να είναι προστάτης και πολιούχος
αυτής της ελληνικής πόλης που την είχε υπό κατοχή ο νυν προστάτης και
πολιούχος, Δημήτριος.
Κατά τα άλλα το παίζουμε «σούπερ»
Μακεδόνες, βγαίνουμε στους δρόμους, φωνάζουμε «Η Μακεδονία είναι ελληνική», χωρίς να διερωτηθούμε ποτέ αν εμείς
που φωνάζουμε έχουμε κάποια σχέση με τη Μακεδονία και την Ελλάδα. Για να μην επεκταθώ
και μακρηγορήσω, αφήνω χιλιάδες άλλα επιχειρήματα που αποδεικνύουν πόσο μακριά
βρισκόμαστε από τις ρίζες μας και πόσο αγνώμονες βρεθήκαμε απέναντι στα ιερά
των προγόνων του ελληνισμού.
Με την ευκαιρία, υπενθυμίζω και τη βεβήλωση
του μεγάλου πανεπιστήμονα, Έλληνα Αριστοτέλη, του οποίου το όνομα χρησιμοποιούν
για το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, ώστε να έχει αίγλη, αλλά τόλμησαν
αναιδέστατα να αντικαταστήσουν την προτομή του Αριστοτέλη, με την προτομή του
διώκτη των Ελλήνων, τον «Άγιο» Δημήτριο.
Κλείνοντας αυτό το μικρό μήνυμα, σας
υπενθυμίζω τις φράσεις του Αλεξάνδρου όταν πέρασε τον Ελλήσποντο και πάτησε το
πόδι του στην Ασία καρφώνοντας το δόρυ του στο χώμα και υψώνοντας το χέρι προς
τον ουρανό:
«Ποτέ
δε θα συγχωρήσω αυτούς που ατίμασαν τα ιερά των προγόνων μου, ούτε ακόμα και αν
μετανοήσουν»
Τότε απευθύνθηκε προς το Δαρείο. Αν βρεθεί
σήμερα μπροστά μας, θα απευθυνθεί σε εμάς τους επικαλούμενους Μακεδόνες και
Έλληνες.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
