Κάνε κλίκ: Λογοτεχνικό περιβόλι!: Ορφικός ύμνος στον Ήλιο.Επιμέλεια κειμένου: Ρένα Τ...: Η ανατολή του ηλίου καλωσορίζει μια ακόμα καινούρια μέρα και για κάποιο λόγο όταν την αντικρίζουμε βλέπουμε σε αυτή την νεογέννητη ...
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014
795 ) Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ... Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ. ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ Ο ΕΝΑΣ,,ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΕΣ ,Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ..
ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΩΝ ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ ΕΝ ΖΕΥΣ ΝΟΥΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ ΑΡΧΗ ΠΑΝΤΩΝ, ΕΙΣ ΔΙΟΓΕΝΕΙΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ,ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΕΙΣ ΜΗΤΗΡ ΓΑΙΗΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΗΛΘΕΝ ,ΣΥΜΒΑΛΕΩ ΘΝΗΤΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΜΑΧΕΣΑΘΑΙ ΝΙΚΗΝ ΔΕ ΑΝΓΟΤΕΡΟΙΣ ΔΩΣΩ ,ΣΩΤΗΡ ΓΑΙΗΣ ΚΑΙ ΒΙΟ-ΟΝΤΩΝ ,ΚΑΙ ΥΔΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΣΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΓΑΙΑΣ, ΕΙΣ ΕΝΟΡΚΟΥΣ ΑΝΩ ΘΕΟΥΣ ΑΙΩΝΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΩΠΙΩΣ, ΑΕΝΑΝΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΟΦΩΣ , ΑΕΙΖΩΟΣ ΗΛΙΑΚΟΣ ΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΙΕΡΟΝ ΠΥΡ. ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΟΝ ΦΑΙΑΣ ΕΠΙΦΥΣΙΣ ΘΕΙΑΣ ΟΥΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΓΕΝΟΣ ΗΔΕ ΠΑΤΡΗ ΖΗΝΟΣ ΓΟΝΟΣ ΥΠΟ ΧΡΥΣΕΟΙΣΙ ΗΕΛΙΟΥΣ ΕΠΕΛΘΕΙΝ Ω ΝΕΜΕΤΩΡ ΖΕΥΣ ΝΟΥ, Ω ΑΝΑΞ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΘΝΗΤΩΝ, ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΝ ΙΧΩΡ ΚΑΙ ΓΑΙΑ ΔΜΗΤΗΡΑ ΘΕΩΝ ΠΥΡΙΝΑ ΒΕΛΗ ΤΩΝ ΧΡΥΣΟΘΕΩΝ ΟΝΤΩΝ ΕΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΕΜΕΣΙΣ ΚΑΙ ΤΥΣΙΣ ΗΛΘΕΝ, ΚΑΙ ΓΑΡ ΤΟΙ ΦΟΙΒΟΣ ΘΕΟΣ ΕΝΙ ΚΡΑΤΕΡΗ ΥΣΜΙΝΗ ΓΑΡ ΕΔΩΚΕΝ ΝΙΚΗΝ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ .Ω ΛΥΚΕΙΕ ΧΡΥΣΟΚΑΡΗΝΕ ΕΥΔΑΙΜΩΝΑ, ΚΑΙ ΙΔΑΣ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΟΥ ΤΑ ΔΩΜΑΤΑ ,Ω ΦΟΙΒΕ ΑΚΕΡΣΕΚΟΜΗ ΜΟΥΣΑΓΕΤΑ ΘΕΕ ΛΑΜΠΡΕ ΧΡΥΣΙΝΙΕ , ΚΑΙ ΖΕΥΣ ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑ ΗΕΡΟΦΟΙΤΙΣ ΝΕΜΕΣΕΩΣ ΔΟΞΑΣΕΙΝ 13.0000 ΓΥΡΟΣΦΑΙΡΙΔΑΣ ΓΑΙΗΣ ΕΝ ΑΡΧΗΝ, ΚΑΙ 1650 ΕΤΗ ΣΙΩΠΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΜΕΤΑ ΑΟΡΑΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΙΕΡΟΦΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΑΓΩΓΩΝ ΔΙΔΟΥΣΕΙ ΤΟ ΗΛΙΣΙΟ ΦΩΣ ΜΥΣΤΩΝ .
Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ,ΤΗΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗΣ ,ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ,ΤΗΣ ΕΙΡΥΝΙΑΣ ,ΤΩΝ ΗΛΙΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΝ ΠΕΔΙΩΝ. .Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ.. ΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...ΗΔΗ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ... ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΔΙΑ-ΒΑΣΤΕ ΗΣΙΟΔΟ-ΟΡΦΕΑ-ΟΜΗΡΟ-ΑΛΤΑΝΗ-ΕΡΜΗ ΕΧΟΥΝ ΥΨΗΛΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ , ΕΞΑΓΝΙΣΤΕ ΣΩΜΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΡΩΦΕΣ ΑΠΟ ΦΡΟΥΤΑ-ΛΑΧΑΝΙΚΑ-ΚΑΙ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ,ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΦΥΣΗ ΓΥΜΝΟΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑΤΕ ,ΜΟΝΟΝ ΕΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΘΕ'ΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ...Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ... Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ. ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ Ο ΕΝΑΣ,,ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΕΣ ,Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ...
Ολύμπιος Θέος
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014
ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ''Διαβατήριο στην Ευτυχία'' στο κτίριο Παύλου Μελά ( ΚΑ.ΠΗ. ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ) στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης..
Με επιτυχία έγινε σήμερα η εκδήλωση με θέμα ''Διαβατήριο στην ευτυχία'' στην αίθουσα του κτιρίου ''Παύλου Μελά'' αλλά από πλευράς παρουσίας κόσμου, όχι ικανοποιητική...
Μετά τα καλωσορίσματα, από τις δημοτικές αρχές και του Δημάρχου μας, ο Λόγος αποδόθηκε στην συμπαθέστατη Ψυχολόγο Κυρία Μαρία Φωτιάδου, της οποίας ο Λόγος απευθυνόταν μάλλον σε κοινωνία ευημερίας, διότι η λέξη ''Στέρηση'' δεν ελήφθη καθόλου στα υπ`όψιν της... Αυτή η ανάλυση, που μας έκανε η ομιλήτρια, για το πώς θα μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο της Ευτυχίας σε μια κοινωνία που κατά 80% ζει στην Στέρηση ήταν άτοπη. Πολύ απλά θα πω πως, όταν κάποιος οικογενειάρχης στερείται την θέρμανση ή ακόμα και το γάλα για το παιδί του λόγω χρεωκοπίας ή ανεργίας ή όταν ένας Παππούς που του μείωσαν την σύνταξη και του έκοψαν το δώρο Χριστουγέννων, βλέπει πως δεν μπορεί πλέον να αγοράσει ένα δωράκι για το εγγόνι του, ή ένα σωρό άλλες περιπτώσεις, που δεν χρειάζεται να αναλύσω, διότι μας είναι γνωστές στον καθ`ένα μας, ο δρόμος για την Ευτυχία είναι μια ουτοπία γι αυτόν διότι η Στέρηση δεν του δίνει κανένα περιθώριο ελπίδας.......
Η συνέχεια του Λόγου για την ομιλία αποδόθηκε στον Κύριο Νεόφητο Ιορδανίδη του οποίου ο λόγος ήταν πάλι παρόμοιος για ευημερεύουσες κοινωνίες.... όπου η Στέρηση είναι κάτι το άγνωστο και έχουν ανάγκη από τέτοιου είδους ομιλίες για να μην πέφτουν σε ανία......
Η Κυρία Ευφροσύνη Λεβέντη, στην συνέχεια, μας έδωσε πολύ ενδιαφέρουσες συμβουλές σχετικά με την δίαιτα, που θα πρέπει να κάνουμε και τα βασικά ωφέλημα στοιχεία που περιέχουν τα διάφορα τρόφιμα και που είναι απαραίτητα για την υγιή μας κατάσταση... Τέλος, για να ευχαριστήσει, ίσως, τον Πατέρα Νικόλαο, ανάφερε πως η νηστεία που μας συνιστά η εκκλησία είναι ότι το καλύτερο για την αποβολή των κακοήθη λιπαρών ουσιών στο διαιτολόγιό μας ! ! !
Στη συνέχεια ο Λόγος αποδόθηκε στην Γυμνάστρια Κυρία Βίκυ Γολοβόδα η οποία μας ανέπτυξε, πολύ ωραία, τα οφέλη μας από την άσκηση του σώματος η οποία τελικά ωφελεί και το πνεύμα μας, ώς έλεγον οι αρχαίοι μας. Άρα βρίσκουμε εύκολα τον δρόμο για την Ευτυχία.......
Η συμμετοχή της χορωδίας του ΚΑ.ΠΗ. Παλαιοκάστρου, την οποία συνόδευαν μέλη της Φιλαρμονικής ορχήστρας του Δήμου μας, υπό την διεύθυνση του υπέροχου Μαέστρου Αχιλλέα Ρούση μας χάρισε πραγματική ευτυχία με τα ευχάριστα τραγούδια που μας είπαν ! ! ! !
http://youtu.be/qIcS8Rli2xM
npazaitis@hotmail.com
Μετά τα καλωσορίσματα, από τις δημοτικές αρχές και του Δημάρχου μας, ο Λόγος αποδόθηκε στην συμπαθέστατη Ψυχολόγο Κυρία Μαρία Φωτιάδου, της οποίας ο Λόγος απευθυνόταν μάλλον σε κοινωνία ευημερίας, διότι η λέξη ''Στέρηση'' δεν ελήφθη καθόλου στα υπ`όψιν της... Αυτή η ανάλυση, που μας έκανε η ομιλήτρια, για το πώς θα μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο της Ευτυχίας σε μια κοινωνία που κατά 80% ζει στην Στέρηση ήταν άτοπη. Πολύ απλά θα πω πως, όταν κάποιος οικογενειάρχης στερείται την θέρμανση ή ακόμα και το γάλα για το παιδί του λόγω χρεωκοπίας ή ανεργίας ή όταν ένας Παππούς που του μείωσαν την σύνταξη και του έκοψαν το δώρο Χριστουγέννων, βλέπει πως δεν μπορεί πλέον να αγοράσει ένα δωράκι για το εγγόνι του, ή ένα σωρό άλλες περιπτώσεις, που δεν χρειάζεται να αναλύσω, διότι μας είναι γνωστές στον καθ`ένα μας, ο δρόμος για την Ευτυχία είναι μια ουτοπία γι αυτόν διότι η Στέρηση δεν του δίνει κανένα περιθώριο ελπίδας.......
Η συνέχεια του Λόγου για την ομιλία αποδόθηκε στον Κύριο Νεόφητο Ιορδανίδη του οποίου ο λόγος ήταν πάλι παρόμοιος για ευημερεύουσες κοινωνίες.... όπου η Στέρηση είναι κάτι το άγνωστο και έχουν ανάγκη από τέτοιου είδους ομιλίες για να μην πέφτουν σε ανία......
Η Κυρία Ευφροσύνη Λεβέντη, στην συνέχεια, μας έδωσε πολύ ενδιαφέρουσες συμβουλές σχετικά με την δίαιτα, που θα πρέπει να κάνουμε και τα βασικά ωφέλημα στοιχεία που περιέχουν τα διάφορα τρόφιμα και που είναι απαραίτητα για την υγιή μας κατάσταση... Τέλος, για να ευχαριστήσει, ίσως, τον Πατέρα Νικόλαο, ανάφερε πως η νηστεία που μας συνιστά η εκκλησία είναι ότι το καλύτερο για την αποβολή των κακοήθη λιπαρών ουσιών στο διαιτολόγιό μας ! ! !
Στη συνέχεια ο Λόγος αποδόθηκε στην Γυμνάστρια Κυρία Βίκυ Γολοβόδα η οποία μας ανέπτυξε, πολύ ωραία, τα οφέλη μας από την άσκηση του σώματος η οποία τελικά ωφελεί και το πνεύμα μας, ώς έλεγον οι αρχαίοι μας. Άρα βρίσκουμε εύκολα τον δρόμο για την Ευτυχία.......
Η συμμετοχή της χορωδίας του ΚΑ.ΠΗ. Παλαιοκάστρου, την οποία συνόδευαν μέλη της Φιλαρμονικής ορχήστρας του Δήμου μας, υπό την διεύθυνση του υπέροχου Μαέστρου Αχιλλέα Ρούση μας χάρισε πραγματική ευτυχία με τα ευχάριστα τραγούδια που μας είπαν ! ! ! !
http://youtu.be/qIcS8Rli2xM
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014
793 ) Από αυτήν την παρανόηση της ανθρώπινης ιστορίας —που καλλιεργείται τεχνητά από τους ισχυρούς— προκαλούνται τα σημερινά προβλήματα.
.
. . .Η φτώχεια ήταν επί αιώνες ο πραγματικός κι ανίκητος εχθρός της
ανθρωπότητας.
Η φτώχεια δεν επέτρεπε στον άνθρωπο να μορφωθεί και να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται.
Η φτώχεια ήταν ο εφιάλτης που βύθιζε στο σκότος ακόμα κι αυτούς που μπορούσαν με την ευφυΐα τους να ονειρευτούν καλύτερους κόσμους.
Η φτώχεια μετέτρεπε τους ανθρώπινους πληθυσμούς σε ποίμνια "προβάτων", που ακολουθούσαν στα εγκλήματα τους πάσης φύσεως "σωτήρες".
Για όσο διάστημα γνώριζε το σύστημα ότι η φτώχεια είναι εκμεταλλεύσιμη —γιατί καθηλώνει τους ανθρώπους στο σκότος της αμορφωσιάς, μετατρέποντάς τους σε υποχείρια της κάθε εγκληματικής εξουσίας— φρόντιζε να διατηρεί την ανθρωπότητα στα όρια της εξαθλίωσης.
Δεν επέτρεπε με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο στους ανθρώπους να ξεφύγουν από τη φτώχεια.
Δεν τους επέτρεπε να πλησιάσουν στο μέσον που νικούσε τη φτώχεια και ήταν το κεφάλαιο.
Ο άνθρωπος πάντα πλήρωνε με τη ζωή του την προσπάθεια να γίνει κάτοχος κεφαλαίου.
Η φτώχεια δεν επέτρεπε στον άνθρωπο να μορφωθεί και να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται.
Η φτώχεια ήταν ο εφιάλτης που βύθιζε στο σκότος ακόμα κι αυτούς που μπορούσαν με την ευφυΐα τους να ονειρευτούν καλύτερους κόσμους.
Η φτώχεια μετέτρεπε τους ανθρώπινους πληθυσμούς σε ποίμνια "προβάτων", που ακολουθούσαν στα εγκλήματα τους πάσης φύσεως "σωτήρες".
Για όσο διάστημα γνώριζε το σύστημα ότι η φτώχεια είναι εκμεταλλεύσιμη —γιατί καθηλώνει τους ανθρώπους στο σκότος της αμορφωσιάς, μετατρέποντάς τους σε υποχείρια της κάθε εγκληματικής εξουσίας— φρόντιζε να διατηρεί την ανθρωπότητα στα όρια της εξαθλίωσης.
Δεν επέτρεπε με κανέναν τρόπο και για κανέναν λόγο στους ανθρώπους να ξεφύγουν από τη φτώχεια.
Δεν τους επέτρεπε να πλησιάσουν στο μέσον που νικούσε τη φτώχεια και ήταν το κεφάλαιο.
Ο άνθρωπος πάντα πλήρωνε με τη ζωή του την προσπάθεια να γίνει κάτοχος κεφαλαίου.
Ο τροχός της ιστορίας επί αιώνες γυρνούσε με τον ίδιο αργό και βασανιστικό ρυθμό για την εξαθλιωμένη ανθρωπότητα.
Οι ισχυροί φρόντιζαν αυτός ο ρυθμός να μην αλλάζει ποτέ.
Άλλες φορές με τη βία και άλλες φορές με την πονηριά, φρόντιζαν ν' απαλλάσσονται από τους αντιπάλους τους, που είχαν την "αφέλεια" να θέλουν να βγάλουν την ανθρωπότητα από το τέλμα της φτώχειας και του πνευματικού σκότους.
Μεταξύ τους οι ισχυροί συγκρούονταν για να ενισχύσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα, αλλά όλοι μαζί στρέφονταν από κοινού εναντίον των ανθρώπων, κάθε φορά που αυτοί διεκδικούσαν με τη σειρά τους μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Το τραγικό είναι ότι ακόμα και σήμερα η ανθρωπότητα δεν έχει κατανοήσει πλήρως το τι συνέβη σ' όλους αυτούς τους αιώνες κι εξαιτίας αυτής της άγνοιας δεν μπορεί όχι μόνον να ενισχύσει τη θέση της, αλλά ούτε καν να προστατεύσει τα κεκτημένα δικαιώματά της.
Δεν μπορεί να προστατεύσει με τα νόμιμα και κατοχυρωμένα δικαιώματά της τις κατακτήσεις της, που απαίτησαν τόνους αίματος για την κατοχύρωσή τους.
Τόνους αίματος απαίτησε για τον απλό άνθρωπο το θεμελιώδες δικαίωμα να εισπράττει μισθό για την εργασία του, να μπορεί να γίνεται ο ίδιος ιδιοκτήτης κεφαλαίου και φυσικά το δικαίωμα να μορφώνεται.
Επί αιώνες εργαζόταν σκληρά κι ανταμειβόταν μ' ένα κομμάτι ψωμί, που απλά του επέτρεπε όχι να ζει αξιοπρεπώς —όπως δικαιούται ένας εργαζόμενος—, αλλά να μην πεθαίνει, όπως συμβαίνει με ένα παραγωγικό ζώο.
Οι ισχυροί τάιζαν αυτό το "ζώο" μόνο για όσο διάστημα μπορούσαν να το εκμεταλλεύονται και τους ήταν χρήσιμο ζωντανό.
Όταν αντιλαμβάνονταν ότι δεν τους συνέφερε η παρουσία του, το "ξεφορτώνονταν" με συνοπτικές διαδικασίες.
Πάντα οι ισχυροί ήταν σε θέση να προκαλέσουν αιματηρούς πολέμους, που στόχο είχαν να ξεφορτωθούν τους υπεράριθμους ανθρώπους, τους οποίους αντιλαμβάνονταν σαν πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί.
Όπως ένας βοσκός πνίγει τα υπεράριθμα κουτάβια που γεννά η σκύλα του, επειδή δεν θέλει να τα συντηρεί, έτσι και οι ισχυροί "έπνιγαν" τους υπεράριθμους ανθρώπινους πληθυσμούς.
Εκείνους τους ανθρώπους που δεν τους αντιλαμβάνονταν ως χρήσιμους προς εκμετάλλευση, τους έβλεπαν μόνον σαν στόματα που απειλούσαν το βιός τους.
Ποταμοί αίματος και δακρύων έχουν κυλήσει πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη, εξαιτίας της αθλιότητας των ισχυρών που κυβερνούν τον κόσμο. Άπειρα νεανικά κορμιά γέμισαν τα πάσης φύσεως χαρακώματα των ισχυρών, πολεμώντας ομοίους τους, χωρίς καν να γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνουν αυτοί οι πόλεμοι.
Οι πόλεμοι "κατάπιναν" παιδιά μανάδων, που δεν πρόλαβαν να τα χαρούν. "Κατάπιναν" νέους, που δεν πρόλαβαν ν' αγαπήσουν και ν' αγαπηθούν.
Όλα αυτά γιατί;
Γιατί οι ισχυροί δεν ήθελαν ζωντανούς ανθρώπους, που θα διεκδικούσαν μερίδιο από τα χωράφια τους.
Δυστυχώς φτάσαμε στο έτος 2000 κι ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει ακριβώς την ουσία της ιστορίας τους.
Δεν μπορούν να καταλάβουν μέσα σ' αυτήν τη μακραίωνη ιστορική πορεία τους τι ακριβώς είναι σημαντικό και τι όχι.
Εξακολουθούν να παραδίδουν τα παιδιά τους στο σύστημα, που στόχο έχει να τα "παραμορφώσει", ώστε στη συνέχεια να τα εκμεταλλευτεί. Κάθονται τα παιδιά και μαθαίνουν στα σχολεία για τις επιτυχίες των βασιλείων, που υποτίθεται αποτελούν τις βάσεις των δικών τους εθνικών κρατών κι αυτή η γνώση όχι μόνο δεν τα βοηθάει, αλλά αντίθετα τα καταστρέφει.
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι εκείνα τα βασίλεια ήταν απλά τα μεγάλα χωράφια κάποιων ισχυρών.
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι "λαμπροί" και "ένδοξοι" επεκτατικοί πόλεμοι εκείνων των βασιλείων δεν ήταν τίποτε άλλο παρά βίαιες μετακινήσεις των περιφράξεων εκείνων των χωραφιών.
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι δικοί τους πρόγονοι ήταν τα θύματα εκείνων των πολέμων.
Τα απόλυτα θύματα.
Όποιος και να νικούσε, αυτοί θα παρέμεναν το ίδιο δυστυχείς το ίδιο αγράμματοι και το ίδιο φτωχοί. Το μόνο που άλλαζε μετά από κάθε πόλεμο ήταν η ταυτότητα των κυρίων τους.
Οι πάντα επιβιώσαντες ισχυροί έβλεπαν απλά τα χωράφια τους άλλες φορές να επεκτείνονται και άλλες φορές να περιορίζονται.
Όμως, όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα κάθε πολέμου, το σταθερό δεδομένο ήταν ένα και μοναδικό.
Τα χωράφια άλλαζαν χέρια μόνο μεταξύ των ισχυρών.
Οι φτωχοί παρέμεναν φτωχοί, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Τα παιδιά των σημερινών εργαζομένων, που είναι τα παιδιά των φτωχών δουλοπάροικων του Μεσαίωνα, αυτήν την ιστορία διδάσκονται σήμερα.
Εκπαιδεύονται να λατρεύουν τους άθλιους που βασάνιζαν τους δικούς τους προγόνους.
Διδάσκονται μια ιστορία παραποιημένη σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών, που παραμένουν πάντα οι ίδιοι και πάντα το ίδιο άθλιοι.
Από αυτήν την παρανόηση της ανθρώπινης ιστορίας —που καλλιεργείται τεχνητά από τους ισχυρούς— προκαλούνται τα σημερινά προβλήματα.
Ακριβώς, επειδή οι σύγχρονοι εργαζόμενοι δεν αντιλαμβάνονται τι έχει συμβεί μέσα στον χρόνο, είναι σήμερα έτοιμοι να παρασυρθούν στα ίδια σφάλματα, που θα τους βυθίσουν εκ νέου στον Μεσαίωνα. . . . . ...
http://www.ydrohoos.gr/pethnik.htm
Οι ισχυροί φρόντιζαν αυτός ο ρυθμός να μην αλλάζει ποτέ.
Άλλες φορές με τη βία και άλλες φορές με την πονηριά, φρόντιζαν ν' απαλλάσσονται από τους αντιπάλους τους, που είχαν την "αφέλεια" να θέλουν να βγάλουν την ανθρωπότητα από το τέλμα της φτώχειας και του πνευματικού σκότους.
Μεταξύ τους οι ισχυροί συγκρούονταν για να ενισχύσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα, αλλά όλοι μαζί στρέφονταν από κοινού εναντίον των ανθρώπων, κάθε φορά που αυτοί διεκδικούσαν με τη σειρά τους μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Το τραγικό είναι ότι ακόμα και σήμερα η ανθρωπότητα δεν έχει κατανοήσει πλήρως το τι συνέβη σ' όλους αυτούς τους αιώνες κι εξαιτίας αυτής της άγνοιας δεν μπορεί όχι μόνον να ενισχύσει τη θέση της, αλλά ούτε καν να προστατεύσει τα κεκτημένα δικαιώματά της.
Δεν μπορεί να προστατεύσει με τα νόμιμα και κατοχυρωμένα δικαιώματά της τις κατακτήσεις της, που απαίτησαν τόνους αίματος για την κατοχύρωσή τους.
Τόνους αίματος απαίτησε για τον απλό άνθρωπο το θεμελιώδες δικαίωμα να εισπράττει μισθό για την εργασία του, να μπορεί να γίνεται ο ίδιος ιδιοκτήτης κεφαλαίου και φυσικά το δικαίωμα να μορφώνεται.
Επί αιώνες εργαζόταν σκληρά κι ανταμειβόταν μ' ένα κομμάτι ψωμί, που απλά του επέτρεπε όχι να ζει αξιοπρεπώς —όπως δικαιούται ένας εργαζόμενος—, αλλά να μην πεθαίνει, όπως συμβαίνει με ένα παραγωγικό ζώο.
Οι ισχυροί τάιζαν αυτό το "ζώο" μόνο για όσο διάστημα μπορούσαν να το εκμεταλλεύονται και τους ήταν χρήσιμο ζωντανό.
Όταν αντιλαμβάνονταν ότι δεν τους συνέφερε η παρουσία του, το "ξεφορτώνονταν" με συνοπτικές διαδικασίες.
Πάντα οι ισχυροί ήταν σε θέση να προκαλέσουν αιματηρούς πολέμους, που στόχο είχαν να ξεφορτωθούν τους υπεράριθμους ανθρώπους, τους οποίους αντιλαμβάνονταν σαν πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί.
Όπως ένας βοσκός πνίγει τα υπεράριθμα κουτάβια που γεννά η σκύλα του, επειδή δεν θέλει να τα συντηρεί, έτσι και οι ισχυροί "έπνιγαν" τους υπεράριθμους ανθρώπινους πληθυσμούς.
Εκείνους τους ανθρώπους που δεν τους αντιλαμβάνονταν ως χρήσιμους προς εκμετάλλευση, τους έβλεπαν μόνον σαν στόματα που απειλούσαν το βιός τους.
Ποταμοί αίματος και δακρύων έχουν κυλήσει πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη, εξαιτίας της αθλιότητας των ισχυρών που κυβερνούν τον κόσμο. Άπειρα νεανικά κορμιά γέμισαν τα πάσης φύσεως χαρακώματα των ισχυρών, πολεμώντας ομοίους τους, χωρίς καν να γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνουν αυτοί οι πόλεμοι.
Οι πόλεμοι "κατάπιναν" παιδιά μανάδων, που δεν πρόλαβαν να τα χαρούν. "Κατάπιναν" νέους, που δεν πρόλαβαν ν' αγαπήσουν και ν' αγαπηθούν.
Όλα αυτά γιατί;
Γιατί οι ισχυροί δεν ήθελαν ζωντανούς ανθρώπους, που θα διεκδικούσαν μερίδιο από τα χωράφια τους.
Δυστυχώς φτάσαμε στο έτος 2000 κι ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει ακριβώς την ουσία της ιστορίας τους.
Δεν μπορούν να καταλάβουν μέσα σ' αυτήν τη μακραίωνη ιστορική πορεία τους τι ακριβώς είναι σημαντικό και τι όχι.
Εξακολουθούν να παραδίδουν τα παιδιά τους στο σύστημα, που στόχο έχει να τα "παραμορφώσει", ώστε στη συνέχεια να τα εκμεταλλευτεί. Κάθονται τα παιδιά και μαθαίνουν στα σχολεία για τις επιτυχίες των βασιλείων, που υποτίθεται αποτελούν τις βάσεις των δικών τους εθνικών κρατών κι αυτή η γνώση όχι μόνο δεν τα βοηθάει, αλλά αντίθετα τα καταστρέφει.
Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι εκείνα τα βασίλεια ήταν απλά τα μεγάλα χωράφια κάποιων ισχυρών.
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι "λαμπροί" και "ένδοξοι" επεκτατικοί πόλεμοι εκείνων των βασιλείων δεν ήταν τίποτε άλλο παρά βίαιες μετακινήσεις των περιφράξεων εκείνων των χωραφιών.
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι δικοί τους πρόγονοι ήταν τα θύματα εκείνων των πολέμων.
Τα απόλυτα θύματα.
Όποιος και να νικούσε, αυτοί θα παρέμεναν το ίδιο δυστυχείς το ίδιο αγράμματοι και το ίδιο φτωχοί. Το μόνο που άλλαζε μετά από κάθε πόλεμο ήταν η ταυτότητα των κυρίων τους.
Οι πάντα επιβιώσαντες ισχυροί έβλεπαν απλά τα χωράφια τους άλλες φορές να επεκτείνονται και άλλες φορές να περιορίζονται.
Όμως, όποιο και να ήταν το αποτέλεσμα κάθε πολέμου, το σταθερό δεδομένο ήταν ένα και μοναδικό.
Τα χωράφια άλλαζαν χέρια μόνο μεταξύ των ισχυρών.
Οι φτωχοί παρέμεναν φτωχοί, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Τα παιδιά των σημερινών εργαζομένων, που είναι τα παιδιά των φτωχών δουλοπάροικων του Μεσαίωνα, αυτήν την ιστορία διδάσκονται σήμερα.
Εκπαιδεύονται να λατρεύουν τους άθλιους που βασάνιζαν τους δικούς τους προγόνους.
Διδάσκονται μια ιστορία παραποιημένη σύμφωνα με τα συμφέροντα των ισχυρών, που παραμένουν πάντα οι ίδιοι και πάντα το ίδιο άθλιοι.
Από αυτήν την παρανόηση της ανθρώπινης ιστορίας —που καλλιεργείται τεχνητά από τους ισχυρούς— προκαλούνται τα σημερινά προβλήματα.
Ακριβώς, επειδή οι σύγχρονοι εργαζόμενοι δεν αντιλαμβάνονται τι έχει συμβεί μέσα στον χρόνο, είναι σήμερα έτοιμοι να παρασυρθούν στα ίδια σφάλματα, που θα τους βυθίσουν εκ νέου στον Μεσαίωνα. . . . . ...
http://www.ydrohoos.gr/pethnik.htm
Τα Ομηρικά Έπη - Η ιστορία δεν μπορεί να γραφτεί ακόμα και αν έχει ανακαλυφθεί η γραφή.
Δεν
είναι της προθέσεώς μου να εκθέσω το μεγαλείο και την ομορφιά των
Ομηρικών επών, κάτι που το έχουν κάνει ήδη τόσοι πολλοί και που δεν έχει
νόημα να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Τα Ομηρικά έπη είναι δύο ποιήματα 28
χιλιάδων δεκαπεντασύλλαβων στίχων με ρητορικά και λογοτεχνικά σχήματα
αξιοθαύμαστα και μοναδικά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας. Μόνο να
υπενθυμίσω ότι δεν υπάρχει βιβλιοθήκη ή βιβλιοπωλείο στον κόσμο σήμερα
που να μην έχει ένα "τοίχο" (όχι απλά ένα ράφι), με τις μελέτες και τα
σχόλια, εκτός των κυρίων κειμένων των αριστουργημάτων αυτών της
παγκόσμιας λογοτεχνίας, και ότι ίσως δεν υπάρχει γλώσσα στον κόσμο που
να μην έχουν μεταφραστεί! Επίσης αποτελεί για την παγκόσμια καλλιτεχνική
δημιουργία όλων των εποχών μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης.
Και ας μη ξεχνούμε ότι μέχρι τις ανασκαφές του Σλίμαν όλα τα βιβλία και σχολεία του κόσμου δίδασκαν ότι ο Τρωικός ήταν φανταστική ιστορία, (μέρος του Ομηρικού ζητήματος όπως αναδύθηκε στον Μεσαίωνα)!
"αν υπήρχε γραφή την εποχή του Τρωικού πολέμου?"
Ακόμα και σήμερα, δυστυχώς, πολλά σχολικά βιβλία (και πανεπιστημιακά) υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε καν γραφή την εποχή του Τρωικού, και άρα τα έπη του Ομήρου δεν ήταν γραμμένα αλλά διαδίδονταν προφορικώς και ότι μόλις τον 8ο αιώνα π.Χ. καταγράφηκαν!?
Η απάντηση στην παραπάνω ανοησία - αυθαιρεσία είναι η εξής:
Υπήρχε γραφή πολλές γενιές πριν τον Τρωικό Πόλεμο!
Η Ιστορία του Βελλεροφόντη όπως περιγράφεται στην ραψωδία Ζ της Ιλιάδας στους στίχους 119_236, αποδεικνύει την αλήθεια αυτής της πρότασης, καθώς επίσης και μερικές άλλες αλήθειες, όπως ότι ο Τρωικός πόλεμος ήταν εμφύλιος, ότι υπήρχε πολύ υψηλού επιπέδου πολεμικό δίκαιο την εποχή εκείνη και άλλα πολλά.
ΙΛ. Ζ 169 "Γράψας εν πίνακι πτυκτώ θυμοφθόρα πολλά" (γράψας σε πίνακα πτυσσόμενο θυμοφθόρα πολλά) λέγει ο Γλαύκος στον Διομήδη πριν μονομαχήσουν, για τον βασιλιά της Κορίνθου Προίτον, ο οποίος έστειλε με πομπή (ΙΛ. Ζ 168 πέμπε δέ μιν Λυκίην..) τον παππού του (του Γλαύκου), τον Βελλεροφόντη στην Λυκία, και είχε δώσει στην πομπή ένα πτυσσόμενο πίνακα (κάτι σαν τα σημερινά τετράδια), στον οποίο είχε γράψει πολλά "θυμοφθόρα" στον πενθερό του για να τιμωρήσει αυτός τον Βελλερεφόντη καθότι ήταν επισκέπτης-φιλοξενούμενός του και δεν μπορούσε να τον τιμωρήσει ο ίδιος.
Δεν θα αναφερθώ στις ιστορικές και αρχαιολογικές ανακαλύψεις περί της υπάρξεως γραφής, όλα αυτά μπορεί σήμερα ένας καλοπροαίρετος ερευνητής να τα βρει και να πειστεί για το ότι υπήρχε γραφή πολλές χιλιετίες πριν. Το αν δεν υπήρξαν αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα μέχρι σήμερα, προφανώς οφείλεται στην τεχνολογία της αποτύπωσης της γραφής την εποχή εκείνη, ώστε να μην αντέχουν στο χρόνο τα κείμενα!
Το συμπέρασμα είναι ότι από το ίδιο το κείμενο προκύπτει ότι υπήρχε γραφή πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και είναι ανοησία να υποστηρίζουν κάποιοι ότι και την "γραφή" αυτή την ανακάλυψε η φαντασία του πολυμήχανου ποιητή!
Το νόημα της λέξης "Όμηρος" δεν έχει αλλάξει από την εποχή του Τρωικού πολέμου μέχρι σήμερα, και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει. Στο στίχο της Οδύσσειας Π 468, υπάρχει και το αντίστοιχο ρήμα ομηρέω, αορ. ωμήρησα, που σημαίνει συντυγχάνω, συναντώ, συμπορεύομαι, έπομαι, ακολουθώ, συμφωνώ, χρησιμεύω ως εχέγγυον.
Η λέξις όμηρος προκύπτει από το επίθετον ομός -η -ον=όμοιος, ίδιος, και το ρήμα άρω ή αραρίσκω=αρμόζω, ταιριάζω, κατασκευάζω.
Για όλα τα θέματα του Ομηρικού ζητήματος οι απαντήσεις είναι πολύ απλές αν κατανοήσουμε τα εξής:
Από τότε άρχισαν οι αντιφάσεις και οι ασυναρτησίες να διαδέχονται η μία την άλλη, δηλαδή:
ο "Όμηρος" είναι ταυτοπροσωπία με το Οδυσσέα. Για την Οδύσσεια αυτό είναι κάτι παραπάνω από προφανές. Για την Ιλιάδα (εκτός της φιλολογικής αποδείξεως δηλαδή ότι "τα δύο έργα είναι του αυτού καλλιτέχνη") αποδεικνύεται και από τα ίδια τα κείμενα καθότι σε όλα σχεδόν τα γεγονότα είναι κάπου εκεί στο σκηνικό "Όμηρος" ο Οδυσσέας, και όπου ομιλεί για τον εαυτόν του μεροληπτεί αρκετά.
η "γλαυκόπις Αθήνη" (Το συμβολο της Σοφίας η Κουκουβάγια. Μια Ιστορική Απάτη)
Το Ομηρικό Ζήτημα
Θα προσπαθήσω με πολύ συνοπτικό τρόπο να παρουσιάσω το Ομηρικό ζήτημα όπως αυτό ετέθη ιστορικά από τις διάφορες ιδεολογίες, αυθαιρεσίες, απάτες και προκαταλήψεις των ερευνητών.Τα ερωτήματα του Ομηρικού Ζητήματος συνοπτικά είναι:- Πότε έγινε ο Τρωικός?
- Υπήρχε γραφή την εποχή που δημιουργήθηκαν τα Ομηρικά έπη?
- Ποιος είναι ο συγγραφέας και δημιουργός του έργου, τι σημαίνει "Όμηρος" και γιατί δεν έχουμε στοιχεία για την καταγωγή του?
1. Πότε έγινε ο Τρωικός?
- Ο Ηρόδοτος τοποθετεί τον Τρωικό Πόλεμο τρεις γενεές μετά τον θάνατο του Μίνωος (Πολύμνια, βιβλίον 7, παρ. 171, "τρίτη δε γενεή μετά Μίνων τελευτήσαντα γενέσθαι τα Τρωικά").
- Ο Ιδομενέας και ο Μηριόνης ήταν οι Βασιλείς της Κρήτης των πόλεων Μίλατος, Λύκαστος, Φαιστός, Ρύτιον, κ.α. που με 80 πλοία έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο! όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Όμηρος (πλεονασμός), στην δεύτερη ραψωδία της Ιλιάδας (Ιλ Β 645-653). Ολόκληρος ο στρατός εδώ
- Ο καθηγητής Σπύρος Μαρινάτος, μετά τις ανασκαφές του στην Κρήτη και την Σαντορίνη, μας βεβαιώνει ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης ήταν αυτή που προκάλεσε την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού. ↑Μαρινάτος Σπ.: "The Volcanic Destruction on Minoan Crete", Antiquity 425:39, 1939.
- Άρα, Ο Τρωικός πόλεμος έγινε προ της καταστροφής του Μινωικού πολιτισμού το 1700 πΧ από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης!!
Και ας μη ξεχνούμε ότι μέχρι τις ανασκαφές του Σλίμαν όλα τα βιβλία και σχολεία του κόσμου δίδασκαν ότι ο Τρωικός ήταν φανταστική ιστορία, (μέρος του Ομηρικού ζητήματος όπως αναδύθηκε στον Μεσαίωνα)!
2. Η Ιστορία της Γραφής
Από όλα τα ερωτήματα του Ομηρικού Ζητήματος το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι:"αν υπήρχε γραφή την εποχή του Τρωικού πολέμου?"
Ακόμα και σήμερα, δυστυχώς, πολλά σχολικά βιβλία (και πανεπιστημιακά) υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε καν γραφή την εποχή του Τρωικού, και άρα τα έπη του Ομήρου δεν ήταν γραμμένα αλλά διαδίδονταν προφορικώς και ότι μόλις τον 8ο αιώνα π.Χ. καταγράφηκαν!?
Η απάντηση στην παραπάνω ανοησία - αυθαιρεσία είναι η εξής:
Υπήρχε γραφή πολλές γενιές πριν τον Τρωικό Πόλεμο!
Η Ιστορία του Βελλεροφόντη όπως περιγράφεται στην ραψωδία Ζ της Ιλιάδας στους στίχους 119_236, αποδεικνύει την αλήθεια αυτής της πρότασης, καθώς επίσης και μερικές άλλες αλήθειες, όπως ότι ο Τρωικός πόλεμος ήταν εμφύλιος, ότι υπήρχε πολύ υψηλού επιπέδου πολεμικό δίκαιο την εποχή εκείνη και άλλα πολλά.
ΙΛ. Ζ 169 "Γράψας εν πίνακι πτυκτώ θυμοφθόρα πολλά" (γράψας σε πίνακα πτυσσόμενο θυμοφθόρα πολλά) λέγει ο Γλαύκος στον Διομήδη πριν μονομαχήσουν, για τον βασιλιά της Κορίνθου Προίτον, ο οποίος έστειλε με πομπή (ΙΛ. Ζ 168 πέμπε δέ μιν Λυκίην..) τον παππού του (του Γλαύκου), τον Βελλεροφόντη στην Λυκία, και είχε δώσει στην πομπή ένα πτυσσόμενο πίνακα (κάτι σαν τα σημερινά τετράδια), στον οποίο είχε γράψει πολλά "θυμοφθόρα" στον πενθερό του για να τιμωρήσει αυτός τον Βελλερεφόντη καθότι ήταν επισκέπτης-φιλοξενούμενός του και δεν μπορούσε να τον τιμωρήσει ο ίδιος.
Δεν θα αναφερθώ στις ιστορικές και αρχαιολογικές ανακαλύψεις περί της υπάρξεως γραφής, όλα αυτά μπορεί σήμερα ένας καλοπροαίρετος ερευνητής να τα βρει και να πειστεί για το ότι υπήρχε γραφή πολλές χιλιετίες πριν. Το αν δεν υπήρξαν αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα μέχρι σήμερα, προφανώς οφείλεται στην τεχνολογία της αποτύπωσης της γραφής την εποχή εκείνη, ώστε να μην αντέχουν στο χρόνο τα κείμενα!
Το συμπέρασμα είναι ότι από το ίδιο το κείμενο προκύπτει ότι υπήρχε γραφή πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και είναι ανοησία να υποστηρίζουν κάποιοι ότι και την "γραφή" αυτή την ανακάλυψε η φαντασία του πολυμήχανου ποιητή!
3. Ποιος είναι ο ποιητής "Όμηρος"?
Ο Όμηρος είναι ταυτοπροσωπία με τον Οδυσσέα!Το νόημα της λέξης "Όμηρος" δεν έχει αλλάξει από την εποχή του Τρωικού πολέμου μέχρι σήμερα, και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει. Στο στίχο της Οδύσσειας Π 468, υπάρχει και το αντίστοιχο ρήμα ομηρέω, αορ. ωμήρησα, που σημαίνει συντυγχάνω, συναντώ, συμπορεύομαι, έπομαι, ακολουθώ, συμφωνώ, χρησιμεύω ως εχέγγυον.
Η λέξις όμηρος προκύπτει από το επίθετον ομός -η -ον=όμοιος, ίδιος, και το ρήμα άρω ή αραρίσκω=αρμόζω, ταιριάζω, κατασκευάζω.
Για όλα τα θέματα του Ομηρικού ζητήματος οι απαντήσεις είναι πολύ απλές αν κατανοήσουμε τα εξής:
- τι σημαίνει ή λέξη "Όμηρος" ως επίθετο.
- αν δεχτούμε το αυτονόητο της προηγούμενης παραγράφου για την ύπαρξη γραφής στην εποχή των Τρωικών.
- ότι δεν είναι δυνατόν να γραφτούν τόσο λεπτομερειακές εξιστορήσεις γεγονότων όπως αυτές που περιγράφονται στα έπη, από μεταγενέστερους οι οποίοι δεν τα έχουν ζήσει ως αυτόπτες μάρτυρες (Όμηροι).
- τι συνέβη ιστορικά με την παραπλάνηση του επιθέτου "Όμηρος". Αρχικά χρησιμοποιείτο ως ψευδώνυμο και προσδιοριστικό επίθετο του Οδυσσέως, καθότι αυτός ήταν "Όμηρος" (ειδικά στην Οδύσσεια ήταν ο μοναδικός όμηρος!), αργότερα Επίσης αποτελεί για την παγκόσμια καλλιτεχνική δημιουργία όλων των εποχών μια αστείρευτη πηγή έμπνευσηςξεχάστηκε και κάποιοι νόμισαν ότι αυτό είναι όνομα ποιητή!!
Από τότε άρχισαν οι αντιφάσεις και οι ασυναρτησίες να διαδέχονται η μία την άλλη, δηλαδή:
- Που έζησε αυτός ο ποιητής? πως είναι δυνατόν κανείς ποτέ να μην τον είχε δει? Έναν τόσο σπουδαίο ποιητή (ίσως τον σπουδαιότερο όλων των εποχών) και κανείς δεν τον γνώρισε ποτέ!? δεν τον συνάντησε ποτέ! δεν πέθανε ποτέ!
- που γεννήθηκε? κανείς δεν ξέρει! η μία πόλις μετά την άλλη όταν κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει καμιά μαρτυρία για την καταγωγή του, άρχισαν να τον θέλουν δικό τους και να τον πολιτογραφήσουν ως πολίτη τους κ.ο.κ. "7 πόλεις ερίζουν..."
- ποια η καταγωγή του? Ποιοι οι γονείς του? Σκόρπια ονόματα ασύνδετα κυκλοφορούν από δω κι από κει!
- Άλλοι έλεγαν ότι ήταν τυφλός?
- Άλλοι ψάχνουν τον τάφο του και δεν τον βρίσκουν
- και χιλιάδες άλλες ανοησίες προκειμένου να καλύψουν τις αντιφάσεις που προκάλεσε η αυθαίρετη υπόθεση ότι τα ποιήματα αυτά δεν γράφτηκαν την εποχή που έγιναν τα γεγονότα!
ο "Όμηρος" είναι ταυτοπροσωπία με το Οδυσσέα. Για την Οδύσσεια αυτό είναι κάτι παραπάνω από προφανές. Για την Ιλιάδα (εκτός της φιλολογικής αποδείξεως δηλαδή ότι "τα δύο έργα είναι του αυτού καλλιτέχνη") αποδεικνύεται και από τα ίδια τα κείμενα καθότι σε όλα σχεδόν τα γεγονότα είναι κάπου εκεί στο σκηνικό "Όμηρος" ο Οδυσσέας, και όπου ομιλεί για τον εαυτόν του μεροληπτεί αρκετά.
Συμπέρασμα.
Από όλα τα παραπάνω το συμπέρασμα είναι ότι:- Ο τρωικός πόλεμος έγινε τουλάχιστον την τρίτη χιλιετία πΧ.
- Ο ποιητής των επών είναι ο ίδιος ο Οδυσσέας, ο Όμηρος των καταστάσεων.
- Υπήρχε γραφή πολλές γενεές πριν τον Τρωικό.
- Τα έπη δεν είναι το πρώτο κείμενο της ελληνικής γραμματείας αλλά το τελευταίο μιας άλλης Ελληνικής εποχής, της εποχής των Αχαιών!
Παρόμοιες Ιστορικές απάτες
η "Ινδοευρωπαική υπόθεση"η "γλαυκόπις Αθήνη" (Το συμβολο της Σοφίας η Κουκουβάγια. Μια Ιστορική Απάτη)
Δημοσιεύτηκε 12th January από τον χρήστη Dimitrios Mourmouras
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014
Προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παναγιώτατο κύριο Άνθιμο - 13.10.2014 Θεσσαλονίκη - ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Θέμα: Μακεδονία-Σκόπια-Χριστιανισμός-Ελληνισμός
ΟΜΑΔΑ «Ε» ΕΛΛΗΝΩΝ
VEREIN/CLUB “E” HEPSILON
57013
Oreokastro, P.Box 35, Tel.
2310-698654 or 697964 and Gr.-6946695935
Justiz Thessaloniki Nr. 6509/1962, AFM 099905754 ΔΟΥ A, Thessaloniki
Ομάδα Ε = ατραπός επαναφοράς της συνείδησής στην πατρώα
ρίζα του Ελληνισμού. Η πνευματική επανάσταση. 1ος Ναός των
Ελλήνων μετά
από
2000 χρόνια
Προς τον
Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης
Παναγιώτατο κύριο Άνθιμο 13.10.2014
Θεσσαλονίκη ΑΝΟΙΧΤΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Θέμα:
Μακεδονία-Σκόπια-Χριστιανισμός-Ελληνισμός
Παναγιώτατε,
Με όλο τον σεβασμό που οφείλουμε να
τρέφουμε προς την αποστολή σας, δεν μπορούμε να μην λάβουμε θέση στην προ ολίγων ημερών διακήρυξή σας σχετικά
με το θέμα της Μακεδονίας κατά την οποία
τονίσατε ότι οι «Σκοπιανοί δεν μπορούν
να είναι Μακεδόνες επειδή δεν είναι
χριστιανοί».
Δεν αμφιβάλουμε ότι αγαπάτε την Ελλάδα
και την Μακεδονία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
διαθέτετε τόσο την Ελληνική όσο και την Μακεδονική συνείδηση. Οι Μακεδόνες
δεν είναι απόγονοι του Αβραάμ-Ισαάκ και Ιακώβ όπως εσείς ως χριστιανοί
διακηρύσσετε στις θείες λειτουργίες με το γνωστό τροπάριο «των ενδόξων προπατόρων ημών Αβραάμ Ισαάκ και Ιακώβ».
Οι Μακεδόνες είναι απόγονοι του Θεού
Ηρακλή καθότι οι Αιγές ως πρώτη
πρωτεύουσα των Μακεδόνων ιδρύθηκε από τον Κάρανο, τον γιό του Τήμενου ο οποίος
ήταν βασιλιάς της Ηλείας και απόγονος
των Ατρειδών. Έχουν λοιπόν τη ρίζα τους στους Ατρείδες κοινώς Ηρακλείδες και
όχι στους Εβραίους όπως έχουν οι χριστιανοί σύμφωνα πάντοτε με τα «άγια» γραπτά
σας κείμενα. Σύμφωνα με το κεφάλαιο 3, εδάφιο 27 κατά Γαλάτες επιστολή λέει ο
Απόστολος Παύλος:
«Είστε δε τέκνα Χριστού αφού βαφτιστήκατε»
Και στο εδάφιο 29 του ιδίου κεφαλαίου
συνεχίζει:
«Ει τέκνα Χριστού εστέ, τότε ΣΠΕΡΜΑ Αβραάμ
εστέ και
κληρονόμοι
της ζωής όπως υποσχέθηκε ο θεός Γιαχβέ ή Γιαχοβάς».
Η δεύτερη παράλληλη καταγωγή
των Μακεδόνων από την γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μετά είναι από τον θεό
Αιακό, τον βασιλιά της Αίγινας και γενάρχη των Μυρμιδόνων, βασιλιάς των οποίων
ήταν ο Αχιλλέας. Η καταγωγή αυτή οφείλεται στην
μητέρα του Αλεξάνδρου, η οποία ήταν κόρη του Νεοπτόλεμου, του βασιλιά
των Μολοσσών-Μυρμιδόνων.
Οι γνήσιοι Μακεδόνες
λοιπόν κατάγονται από δύο θεούς, τον
Ηρακλή και τον Αιακό, αμφότεροι παιδιά του θεού πατέρα Δία ο οποίος Δίας
τυγχάνει και γενάρχης του Έλληνα αφού σύμφωνα με τον Διόδωρο, τον Όμηρο και τον
Στράβωνα ο πρωτότοκος γιος του Δευκαλίωνα ο Έλληνας είναι γόνος του Δία.
Ο Αλέξανδρος ήταν
υπερήφανος ως Ηρακλείδης και Αιακίδης και δεν είχε καμία σχέση με την καταγωγή
των Εβραίων και των χριστιανών.
Ο ίδιος ο Αλέξανδρος αναγορεύτηκε θεός από
το Αιγυπτιακό ιερατείο ως γιος του Άμωνα-Δία, 658 χρόνια πριν αναγορεύσετε εσείς,
οι χριστιανοί τον Χριστό θεό στην Σύνοδο
της Μ.Ασίας το 326 μ.Χ υπό την προεδρία του
«μεγάλου» και «αγίου» ουσιαστικά σφαγέα του Ελληνισμού Κωνσταντίνου.
Ο Αλέξανδρος αντί να τιμηθεί από τους απογόνους του σαν θεός ή τουλάχιστον σαν
ήρωας, αφορίστηκε και καταράστηκε από
την ορθόδοξη Εκκλησία ως Έλληνας, ως άθεος, ως μιαρός και ειδωλολάτρης.
Ατιμάσατε και βεβηλώσατε τα ιερά της
πατρώας ρίζας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και εισαγάγατε ξένα
ιερά, ξένους προπάτορες του Ελληνισμού κατεδαφίζοντας ότι είχε σχέση με τον
Έλληνα εξαφανίζοντας ακόμα και αυτό το
ιερό όνομα «΄Ελλην» που σημαίνει άνθρωπος του φωτός, άνθρωπος ευγενής, άνθρωπος
ενάρετος.
Στις μάχες του Μεγάλου Αλεξάνδρου
σκοτώθηκαν πολλοί Έλληνες και Μακεδόνες. Στην Πύδνα σκοτώθηκαν 25.000 Μακεδόνες
και λεηλατήθηκε η Πέλλα, η Βασίλισσα των
βασιλισσών διότι αυτή η Ελληνική πόλη και γενέτειρα του θεού Αλεξάνδρου ήταν η
τελευταία πρωτεύουσα ολοκλήρου του Κόσμου και όχι η Κωνσταντινούπολη η οποία
ήταν πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η οποία είχα τους Έλληνες υπό κατοχή
και υπό διωγμό.
Ακόμα υπάρχει το κοσμοϊστορικό γεγονός της Μάχης του Μαραθώνα
που σώθηκε ολόκληρη η Ευρώπη από την βαρβαρική κατοχή. Υπάρχει η Μάχη των
Θερμοπυλών, των Πλαταιών και της Σαλαμίνας που έλαβαν χώρα για την σωτηρία της
Ελλάδος και της Ευρώπης και όχι για την πίστη
κάποιου θεού «την αγία».
Η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει, Πορταϊτισες, Ιεροσολημήτισες, Τηνιακότισες,
Κάρες από εδώ και Κάρες από εκεί. Πότε η λεγόμενη «Εκκλησία της Ελλάδος» εδέησε
να σκεφτεί αυτούς που πραγματικά έπεσαν μαχόμενοι για την Ελλάδα, για την
Ευρώπη και για όλη την ανθρωπότητα; Πότε η Εκκλησία σκέφτηκε να μνημονεύσει τα δεκάδες εκατομμύρια που βασανίστηκαν και θανατώθηκαν με το χειρότερο
τρόπο από τους Εκκλησιαστικούς στην Σκυθούπολη; Πότε εδέησε να μνημονεύσει ή να
ζητήσει συγγνώμη για την απαίσια
δολοφονία της Ελληνίδας Υπατίας; Πότε εδέησε να μνημονεύσει ή να ζητήσει συγγνώμη
για τις 15.000 Θεσσαλονικείς που
σφαγιάστηκαν στον Ιππόδρομο επί Θεοδοσίου επειδή απλώς ήθελαν να παραμείνουν Έλληνες μη θέλοντας να προσκυνήσουν το παραμύθι του
χριστιανισμού;
Και γιατί συνεχίζει ακόμα
η Εκκλησία να αναθεματίζει το Ελληνικό έθνος με τρις ανάθεμα εφτά φορές την Κυριακή της Ορθοδοξίας;
Και γιατί καμαρώνετε τον «πανάγαθο» θεός της χριστιανοσύνης ο οποίος
σύμφωνα με το κεφάλαιο 9 του Ζαχαρία εδάφιο 16-18 λέει:
«Εγώ κύριος ο Θεός, θα χρησιμοποιήσω το στρατό του Ιούδα ως τόξο,
το στρατό των Εφραίμ
σαν βέλη, το στρατό της Σιών σαν ξίφος και εγώ
σαν ήρωας, το υψώνω
εναντίον των Ελλήνων και καταχώνω αυτούς με
την σφεντόνα μου και τα λιθάρια τους
κοκκινίζουν όπως τα κέρατα
του θυσιαστηρίου».
Και στο κεφάλαιο 25 , εδάφιο 16-18 του
Ιεζεκιήλ λέει ο «πανάγαθος» θεός και σφαγέας των Κρητών:
«Εκτείνω την χείραν
μου επί των αλλοφύλων Φιλισταίων και
εξολοθρέψω Κρήτες και εξαφανίσω το
υπόλοιπον του παραλιακού
αυτού λαού η δε
Κρήτη εστέ Γη ποιμνίων»
Που βρήκατε Παναγιώτατε
αυτόν τον θεό; Πως αποκαλείτε ένα τέτοιο κατασκεύασμα του Μωϋσή «πανάγαθο» και θεό της αγάπης;
Είμαστε υποχρεωμένοι να
αναφέρουμε ακόμα ένα κεφάλαιο επίσης από το «άγιο» βιβλίο σας και μάλιστα το
κεφάλαιο 33, εδάφιο 26 του Δευτερονομίου όπου λέει ο θεός των χριστιανών στους
Εβραίους:
«Κανείς δεν είναι σαν το θεό σου Ισραήλ…Έδιωξε αυτός από μπροστά
σου τον εχθρό και
σου έδωσε την προσταγή ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΕ».
Τι σχέση μπορούν να έχουν οι Έλληνες και οι Μακεδόνες με τέτοιες βαρβαρότητες που κοσμούν έναν θεό,
τον οποίον εσείς επιβάλατε στον Ελληνισμό εξαφανίζοντας και βεβηλώνοντας όλα τα
ιερά των Ελλήνων και των Μακεδόνων;
Όλη αυτή η δυσάρεστη ιστορική
πραγματικότητα δεν αποσκοπούσε παρά μόνο στην εξαφάνιση του Ελληνισμού και στην
εγκαθίδρυση μιας νέας ξενόφερτης εξουσίας που θα μπορούσε να καταντήσει τον πνευματικό Έλληνα σε παθολογικά ηλίθιο
άνθρωπο και πειθήνιο όργανο ενός νέου φεουδαρχικού κατεστημένου, το οποίον
καλύφτηκε με τον μανδύα της αγάπης.
Και γιατί Παναγιώτατε αφού αγαπάτε τόσο
την Μακεδονία, στην Θεσσαλονίκη που είναι γενέτειρα του Μ. Αλεξάνδρου και του Αριστοτέλη και η οποία φέρει το όνομα της αδερφής
του Αλεξάνδρου δεν αναγορεύσατε πολιούχο και προστάτη κάποιο από τα 3
αναφερόμενα πρόσωπα αλλά προτιμήσατε έναν ξένο και μάλιστα κατακτητή και διώκτη
των Ελλήνων τον «άγιο» Δημήτριο;
Πριν κλείσουμε την επιστολή μας, σας
υπενθυμίζουμε τις φράσεις του Μεγάλου
και θεού Αλεξάνδρου μόλις πάτησε το πόδι
του στην Μ. Ασία, καρφώνοντας το δόρυ του
στο έδαφος και υψώνοντας το χέρι προς τον θεό πατέρα Δία:
«Τρέμε Δαρείε και υποκλίσου δουλικά στη βούληση των Ελληνικών
Θεών, και μην
ξεχνάς, ότι ποτέ δεν θα συγχωρήσω αυτούς που ατίμασαν
τα ιερά των προγόνων
μου ούτε ακόμα και εάν μετανοήσουν».
Δεν νομίζω παναγιώτατε ότι
είναι δύσκολο να δούμε κατά μέτωπο ποιοι είναι αυτοί που ατίμασαν τα ιερά του
Μ. Αλεξάνδρου και ποιους θα καλούσε σε απολογία για την ιεροσυλία και την
βεβήλωση των ιερών της πατρώας ρίζας του Ελληνισμού και των Μακεδόνων.
Η επιστολή μας αυτή δεν είναι
εχθρική αλλά κατατοπιστική και διευκρινιστική.
Μετά τιμής και φιλικών χαιρετισμών
Αριστοτέλης Κακογεωργίου
Υπεύθυνος του Τμήματος Προστασίας
Ιστορικών Δεδομένων σύμφωνα με το
εγκεκριμένο καταστατικό της Ομάδος «Ε» Έψιλον όπως και της Διονυσιακής και
Αλεξανδρινής Θρησκείας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)