Βρέθηκε ο ομαδικός τάφος των 17.000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α΄ Η σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης στα 390 από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον επονομαζόμενο "Μέγα" και "Άγιο"

Στον ανασκαφικό χώρο της Μοναστηριού στην Θεσσαλονίκη ανακαλύφθηκε τμήμα του ομαδικού τάφου των 17.000 δολοφονημένων από τον Θεοδόσιο Α". Πρόκειται περί κοινοταφίου και όχι περί κανονικών ταφών δεδομένης της πλήρους απουσίας κτερισμάτων

Στο μικρό αυτό τμήμα, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, ανακαλύφθηκε μεγάλη ποσότητα σκελετών, με φανερές κρανιακές κακοποιήσεις, που για την μεταφορά τους χρησιμοποιήθηκαν μεγάλοι γερανοί και αριθμός από φορτηγά.

Ας κάνουμε όμως μία ιστορική αναφορά στο θέμα αυτό.


«Τους θέρισαν όλους! Σαν καλαμιές στον θερισμό. Μέσα σε λίγες ώρες σφάξαν 15.000 άνδρες. γυναίκες, παιδιά γέροντες....» γράφει ο Θεοδώρητος Κύρου στην "Εκκλησιαστική Ιστορία".

 
Η σφαγή στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης στα 390 από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον επονομαζόμενο "Μέγα" και "Άγιο", σηματοδοτεί την έναρξη του Μεσαίωνα για την πόλη μας.

Πρόκειται για ήττα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θέτοντας εκτός νόμου την πατροπαράδοτη θρησκεία των ευσεβών προγόνων μας και έδωσε εντολή να αφανιστούν όλα τα αρχαία μνημεία της πόλης.
Όσοι επιμένουν να λατρεύουν τους Θεούς των πατέρων τους καταγγέλλονται ως "παράφρονες και αγριάνθρωποι", στιγματίζονται, κατακεραυνώνονται από την θεϊκή κατάρα και εξοντώνονται από τον ίδιο τον αυτοκράτορα που εκτελεί.... Ουράνιες εντολές!
Συγχρόνως χάνουν όλα τα δικαιώματα τους ως πολίτες της Αυτοκρατορίας, οι περιουσίες τους δημεύονται και τα παιδιά τους πουλιούνται σκλάβοι.


Η επίσημη δικαιολογία για την σφαγή της Θεσσαλονίκης είναι "αντίποινα" για τον θάνατο του Γότθου μισθοφόρου Βουδερίχου που ήταν ευνοούμενος του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου. 15.000 νεκροί Έλληνες για έναν Γότθοι Μισθοφόρο.
Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους μελετητές το πιο αποτρόπαιο, εν ψυχρώ έγκλημα ενός μονάρχη στην Ιστορία. Πραγματική θηριωδία! Όμως δεν ήταν μόνον ο Θεοδόσιος απηνής διώκτης του Ελληνισμού. Το Βυζάντιο δεν υπήρξε ποτέ Ελληνικό ούτε φιλελληνικό. Ούτε κ’ αν ανεκτικό προς την Ελληνικότητα.
Το Βυζάντιο δεν ονομάστηκε ποτέ "Ελλάς", ούτε "Νέα Ελλάς", ούτε "Νέαι Αθήναι" ούτε καν Βυζάντιο. Το συνηθισμένο όνομα, αυτό που απαντάται στα επίσημα κείμενα της Αυτοκρατορίας, στους χρονικογράφους και τους ιστορικούς της εποχής είναι "το Κράτος", "Η Βασιλεία των Ρωμαίων", "Το Χριστιανικό Κράτος", "Το Ορθόδοξον Βασίλειον", "η Ρωμανία».


Έτσι επευφημούσε το κράτος του ο λαός της Κωνσταντινούπολης κατά τον 10° αιώνα, όπως γράφει ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος.

Για τον ίδιο συγγραφέα - αυτοκράτορα οι Βυζαντινοί είναι "εκλεκτόν γένος", "Αγία Σιών", "Νέα Ιερουσαλήμ" "λαός ως αληθώς περιούσιος".
Το όνομα Έλλην για αιώνες ήταν απαγορευμένο επί ποινή θανάτου και συνώνυμο του ειδωλολάτρη.
Κανένας από τους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου δεν υπήρξε Έλληνας. Ο Κωνσταντίνος ο επονομαζόμενος Μέγας δεν γνώριζε ούτε καν Ελληνικά. Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανός, «ευγενής εξ Ιβήρων» σύμφωνα με τον Λέοντα τον Γραμματικό. Ο Ηράκλειτος ήταν Καππαδόκης, ο Βασίλειος, ο ιδρυτής της Μακεδονικής Δυναστείας ήταν Αρμένιος , ο Ιωάννης Τσιμισκής ήταν Αρμένιος και ο Παλαιολόγος ήταν Σέρβος. Ο συνεκτικός κρίκος του Βυζαντινού κράτους ήταν η ορθοδοξία.

Οι υπήκοοί του δεν ήταν όλοι Έλληνες. Τα ξένα στοιχεία (Σλάβοι η Αρμένιοι) ήταν πολύ πιο πολυάριθμα και πολύ πιο ισχυρά. Κατά την Βυζαντινή περίοδο ο Ελληνισμός απλά επιβίωνε χωρίς εθνική υπόσταση, διωκόμενος ανηλεώς ως έθνος και ως πολιτισμός.

Είναι ψέμα ότι το Βυζάντιο διέσωσε την Ελληνική γλώσσα. Αναγκάστηκε να την χρησιμοποιήσει γιατί ολόκληρη η Ασία και η Αίγυπτος μιλούσαν Ελληνικά από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου.
Το Βυζάντιο μισούσε την Ελληνική γλώσσα κι αυτό το έδειξε έμπρακτα κατά τον εκχριστιανισμό των Σλάβων. 'Οταν οι δυο "ρασοφόροι εκπολιστές" ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος πήγαν στις περιοχές όπου κατοικούσαν Σλάβοι μετέδωσαν τον χριστιανισμό και όχι τον Ελληνικό πολιτισμό. Και προτίμησαν να εφεύρουν ένα νέο αλφάβητο, αυτό που ονομάστηκε Κυριλλικό, παρά να χρησιμοποιήσουν το ήδη υπάρχον Ελληνικό και να διαδώσουν έτσι την Ελληνική γλώσσα.
Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε πως όλοι οι φθόγγοι του Κυριλλικού αλφαβήτου μπορούν να αποδοθούν με τα Ελληνικά γράμματα. Το Βυζάντιο σφράγισε τις φιλοσοφικές σχολές και στη θέση τους ίδρυσε εκκλησιαστικές σχολές για την προώθηση της Θρησκείας.
Το Βυζάντιο έκαψε τα φιλοσοφικά συγγράμματα και στη θέση τους διέδωσε τον Σχολαστικισμό: δηλαδή την υποταγή της φιλοσοφίας στη θρησκεία.
Το Βυζάντιο αντικατέστησε την επιστήμη του Ασκληπιού με τις προσευχές, το Ολυμπιακό πνεύμα με την υποταγή και την υπακοή, τα Λουτρά και τις εορτές με την κακοποίηση του σώματος, την απληστία, τις πολυήμερες νηστείες.


Αντικατέστησε την χαρά και το φως της Αρχαίας Ελλάδος με το σκοτάδι της φρίκης, του θανάτου, του ολέθρου.

Θεμέλιο του Βυζαντίου υπήρξε το Δόγμα και οι ρήσεις των Πατέρων της Εκκλησίας.
Ο συγγραφέας Τζόζεφ Μακ Κέϊμπ παραδέχθηκε: «Το Βυζάντιο επί δέκα ολόκληρους αιώνες δεν κατόρθωσε να παράγει ούτε ένα βιβλίο που να διαβάζεται σήμερα από έναν καλλιεργημένο άνθρωπο». Δεν κατανοούμε αυτά που συμβαίνουν στο παρόν γιατί δεν γνωρίζουμε αυτά που συνέβησαν στο αληθινό παρελθόν μας. Και δεν μπορούμε να προβλέψουμε και να πορευθούμε με σιγουριά στο αύριο, αν δεν έχουμε κατανοήσει τι έγινε χθες και τι γίνεται σήμερα.
Ποιος επωφελείται από την ταύτιση Ελλάδος - Βυζαντίου; Ασφαλώς το αδύναμο πολιτισμικά και ιδεολογικά Βυζάντιο, και όχι η Ελλάς. Γράφει ο Περικλής Γιαννόπουλος: «Ελληνική φυλή, δεν σε έσωσε ο Χριστιανισμός, αλλά ο Ελληνισμός σου»!

Αν αρνηθούμε να αποδώσουμε στο Βυζάντιο τον χαρακτήρα του κληρονόμου της Ελλάδος, θα καταρρεύσει το ψευδεπίγραφο κύρος του και μαζί μ’ αυτό το δόγμα "εξ Ανατολών το φως" που τόση σύγχυση επιφέρει στους Έλληνες σήμερα.
Η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες βυθίστηκε πολλές φορές στο σκοτάδι της αμάθειας και της δεισιδαιμονίας από τους δυνάστες που την επιβουλεύτηκαν. Πάντοτε όμως το Φως που την βοηθά να αναγεννηθεί είναι ένα, κι αυτό είναι Ελληνικό!


Πηγή ermionh blog

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΕΙΠΕ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ......
372 μ.ν.χ.
Ο ανθέλληνας Βάλης διατάζει τους κυβερνήτες της Μικράς Ασίας να εξολοθρεύσουν όλους τους Έλληνες καθώς και όλα τα κείμενα της κοσμοθεωρίας και λατρείας τους!
373 μ.ν.χ.
Νέα απαγόρευση όλων των μορφών μαντείας. Αρχίζει η χρήση του όρου pagani (δηλαδή κάτοικος της υπαίθρου), υποτιμητικά για τους Έλληνες και τους λοιπούς εθνικούς. Ο όρος παγανισμός χρησιμοποιείται έως και σήμερα.
375 μ.ν.χ.
Ο ναός του Ασκληπιού στην Επίδαυρο καταστρέφεται από τους χριστιανούς.
380 μ.ν.χ.
Ο ισπανός και φανατικός ανθέλληνας Θεοδόσιος ο Α΄ (ο αποκαλούμενος και Μέγας), ορίζει επίσημη και μοναδική θρησκεία του κράτους το χριστιανισμό και κηρύσσει εκτός νόμου κάθε άλλη λατρεία. Οι μη χριστιανοί χαρακτηρίζονται σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί και τυφλοί και απειλούνται με επουράνια και επί γης τιμωρία. Εξουσιοδοτεί τον επίσκοπο Μεδιολάνου Αμβρόσιο («άγιο» επίσης) να καταστρέψει όλους τους ναούς των εθνικών. Χριστιανοί ιερείς καθοδηγούν τον όχλο ενάντια στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα και καταστρέφουν τα πάντα. Ο 95χρονος ιεροφάντης Νεστόριος κηρύσσει το τέλος των Ελευσινίων μυστηρίων. Είναι η αρχή του πνευματικού σκότους για την ανθρωπότητα.
381 μ.ν.χ.
Ο (μέγας) Θεοδόσιος με διάταγμά του στερεί τα πολιτικά δικαιώματα όλων των χριστιανών που επιστρέφουν στις παραδοσιακές λατρείες. Με νέο διάταγμά του απαγορεύει ακόμα και την απλή επίσκεψη στους ελληνικούς ναούς. Στην Κων/πολη ο ναός της Αφροδίτης μετατρέπεται σε πορνείο ενώ της Άρτεμης και του θεού Ηλίου σε στάβλους!
384-388 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος διορίζει Έπαρχο Ανατολής το Ματέριο Κυνήγιο και τον διατάζει να χρησιμοποιήσει τους χριστιανούς μοναχούς για την καταστροφή των ελληνικών και εθνικών ναών σε νότια Ελλάδα και Μικρά Ασία, καθώς και για το κάψιμο όλων των ελληνικών βιβλίων. Εκατοντάδες ελληνικοί ναοί και βιβλιοθήκες ισοπεδώνονται και καίγονται. Χιλιάδες Έλληνες και εθνικοί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας καταλήγουν στα στρατόπεδα θανάτου της Σκυθόπολης.
389 μ.ν.χ.
Όλες οι μέθοδοι χρονολόγησης πέραν της χριστιανικής καταργούνται δια νόμου.
390 μ.ν.χ.
Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος εξαπολύει μέγα διωγμό κατά των Ελλήνων και των εθνικών της περιοχής. Καταστρέφει σχεδόν όλους τους μη χριστιανικούς ναούς της Αλεξάνδρειας. Οι μισαλλόδοξοι χριστιανοί, φορτώνουν σε γαϊδούρια ιερά σκεύη και αγάλματα και τα περιφέρουν στην πόλη. Ο γότθος Βοθέριχος, αρχηγός της Βυζαντινής φρουράς της Θεσσαλονίκης, προσπαθεί με τη βία να επιβάλλει το χριστιανισμό στους Έλληνες της πόλης. Οι Έλληνες αντιδρούν και εξεγείρονται. Ο Θεοδόσιος τους καλεί στον ιππόδρομο τάχα για να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες. Μέσα σε 3 ώρες με τη βοήθεια των Γότθων σφάζονται 7000 Έλληνες (κατ’ άλλους 15000), επειδή εμμένουν στις παραδόσεις και τους θεούς τους. Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, η χριστιανική εκκλησία καταδικάζει την πράξη του Θεοδόσιου, αλλά στη συνέχεια τον ανακηρύσσει Μέγα και Άγιο!
391 μ.ν.χ.
Ο Θεοδόσιος με νέο του νόμο απαγορεύει εκτός από την απλή επίσκεψη σε εθνικούς ναούς ακόμα και το κοίταγμα των σπασμένων αγαλμάτων! Καταργεί την ελληνική και καθιερώνει τη λατινική ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας. Οι διωγμοί και οι σφαγές οδηγούν σε νέα εξέγερση των εθνικών στην Αλεξάνδρεια, που οχυρώνονται στο Σεράπειο. Ο φιλόσοφος Ολύμπιος καλεί σε ένοπλο υπέρ βωμών αγώνα τους αρχαιόθρησκους της πόλης. Για την αποφυγή γενίκευσης των εξεγέρσεων ο Θεοδόσιος λύνει την πολιορκία, αμέσως όμως μετά την αποχώρηση του Ολύμπιου και των συναγωνιστών του, ο δειλός πατριάρχης Θεόφιλος και οι εξίσου δειλοί συνεργοί του επιτίθενται στον ανυπεράσπιστο ναό, τον καταστρέφουν και παραδίδουν στις φλόγες την τεράστια βιβλιοθήκη (700.000 τόμοι!) που φιλοξενούσε το ιερό. Στη θέση του ναού οι χριστιανοί κτίζουν μοναστήρι.
392 μ.ν.χ.
Νέες σφαγές Ελλήνων και Εθνικών. Τα Καβήρεια μυστήρια της Σαμοθράκης παύουν και οι Έλληνες ιερείς σφάζονται. Στην Κύπρο οι τοπικοί επίσκοποι Επιφάνιος και Τύχων (άγιοι και οι δύο) καταστρέφουν σχεδόν όλους τους ναούς στο νησί. Τα μυστήρια της θεάς Αφροδίτης σταματούν. Εκδίδεται άλλος ένας παρανοϊκός νόμος του Θεοδόσιου, σύμφωνα με το οποίο, όποιος δεν υπακούει τον «Άγιο» Επιφάνιο δεν έχει δικαίωμα ζωής στο νησί!
393 μ.ν.χ.
Απαγόρευση των Πυθικών, των Ολυμπιακών και Ακτίων αγώνων ως ελληνικών μιασμάτων. Οι οπαδοί της θρησκείας της αγάπης ισοπεδώνουν τους ναούς της Ολυμπίας. Παράλληλα με όλα αυτά ο Θεοδόσιος -όλως περιέργως- ορίζει την ιουδαϊκή θρησκεία ως ανεκτή από τους χριστιανούς και απαγορεύει κάθε καταστροφή ιουδαϊκής συναγωγής.

 

 

 

Τριπτόλεμος Τζημίκας

Το «Monitor» της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ερευνά τον ρόλο της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Η εκπομπή της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης «Monitor» έκανε πρόσφατα μια έρευνα για τις πιέσεις που ασκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες ύδρευσης. Το ρεπορτάζ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400 τα εκατό και συνεχίζουν με αύξηση 6 τα εκατό κάθε χρόνο. «Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν, δεν είναι καλό» λένε οι κάτοικοι της περιοχής που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση. Το 8λεπτο βίντεο στη συνέχεια πηγαίνει στο κέντρο του προβλήματος στις Βρυξέλλες. Εκεί ερευνά σε βάθος την κατάσταση και παρουσιάζει έγγραφα που αποδεικνύουν την απόφαση για «άνοιγμα της αγοράς» του νερού, ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις. Όσο για τους ποιους έχει ως συμβούλους, στην ομάδα ειδικών που χαράσσουν την πολιτική του νερού, ο επίτροπος Barnier ο ισχυρός άντρας της Commission, το ρεπορτάζ μας πληροφορεί ότι είναι το Steering Group που αποτελείται από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών του χώρου. «Το γκρουπ δεν το επέλεξα εγώ» δηλώνει ο Barnier, «Αν με ρωτάτε αν θα έπρεπε να είναι αυτό το γκρουπ πιο ισορροπημένο απαντάω ναι» λέει όταν ο δημοσιογράφος του διαβάζει τη λίστα των συμμετεχόντων... «Νερό ένα ανθρώπινο δικαίωμα ή μια μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων;» «Φαίνεται ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν». «Στο μέλλον το νερό θα ανήκει στις πολυεθνικές αντί σε όλους εμάς.» Με αυτές τς φράσεις κλείνει ένα ρεπορτάζ μιας πραγματικής εκπομπής ειδήσεων, μιας πραγματικής δημόσιας τηλεόρασης . Της γερμανικής... Και στα δικά μας! www.savegreekwater.org (ελληνικοί υπότιτλοι)

485) Ο σύγχρονος τρόπος ζωής που μας αποχαυνώνει

Ο άνθρωπος των σύγχρονων κοινωνιών «έχασε» κατά κάποιον τρόπο τον εαυτό του. Έχασε  τη γνήσια έκφρασή του, αποξενώθηκε από τον πλησίον του και δυστυχώς από τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτός ο άνθρωπος ζει και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του όπως τα πράγματα, τα διάφορα αντικείμενα χωρίς να δημιουργεί καμία καρποφόρα σχέση μαζί τους. Ο σκοπός του περιορίζεται στο να πουλήσει τον εαυτό του με επιτυχία στην αγορά. Το αίσθημα της αξίας γι αυτόν εξαρτάται από την επιτυχία. Την επιτυχία όπως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ορίζουν. Είναι αποχαυνωμένος, είναι χαμένος στον μικρόκοσμό του.  Πουλά τον εαυτό του, το σώμα και την νόησή του ακόμα και τις ιδέες του .

Ανθρώπινες ιδιότητες όπως η φιλία και αλλά και πιο ιερά πράγματα όπως η ηθική και η Ιδεολογία, η πίστη και η προσήλωση σε μια ιδέα  αντικρίζονται σαν εμπορεύματα και μόνο, χωρίς καμία βαθύτερη ουσία και αξία.

Ποίος ευθύνεται για όλα τα παραπάνω; Ποιος ευθύνεται για τον ξεπεσμό των ανθρώπων και την έκπτωσή τους σε ατομικά βιοφυσικά όντα;  Ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Ο τρόπος με τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι οργανώνουν την καθημερινότητα τους οφείλεται για την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας. Όλοι οι άνθρωποι των βιομηχανικών κοινωνιών ζουν μια ζωή ευτελή. Μια ζωή χωρίς ουσία, χωρίς κανέναν απολύτως σκοπό. Φαίνεται πως θεωρούν ως μοναδικό καθήκον τους την κάλυψη κάποιων βιολογικών αναγκών. Δεν χρησιμοποιούν τη ζωή τους για την επίτευξη ενός σκοπού ιερού. Ενός σκοπού ανώτερου που θα τους εξυψώσει και θα δίνει νόημα στην ύπαρξή τους.

Η διαμόρφωση της καθημερινότητας, η εργασία του, η σχέση του με το περιβάλλον που είναι πλέον ανύπαρκτη, η σχέση του με την ιστορία των προγόνων του, με την πολιτική και με τον ίδιο τον εαυτό του, οδηγούν τον άνθρωπο του 21^ου αιώνα στην καταστροφή.

Οι έντονοι ρυθμοί ζωής, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, η ανεργία, η απομάκρυνση από το φυσικό περιβάλλον είναι μερικά μόνο από τα «επιτεύγματα» του χρυσού 21^ου αιώνα της τεχνολογικής ανάπτυξης και της προόδου. Ακολουθούν η άγνοια για το ιστορικό του γίγνεσθαι και τους θησαυρούς της παράδοσής του, η ομοιομορφία και η ταύτιση με ξενικά πρότυπα (κυρίως μέσω των ΜΜΕ). 

 

Τρομακτικές διαστάσεις έχει η αλλοτρίωση, η αποχαύνωση που έχει υποστεί ο άνθρωπος από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Ενδιαφέρεται να ικανοποιεί τις διαρκώς αυξανόμενες υλικές του ανάγκες. Και αυτές είναι πλαστές. Είναι ανάγκες εικονικές που επιβάλλονται στα παθητικά όντα που κατοικούν τις σύγχρονες μεγαλουπόλεις για να αυξηθεί το κέρδος ορισμένων. Μα ο άνθρωπος βομβαρδίζεται με τόσα μηνύματα εμπορικού, πολιτικού, ιδεολογικού περιεχομένου που του είναι σχεδόν αδύνατο να το περιορίσει. Δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθεί με τον εαυτό. Δεν υπάρχει χρόνος αλλά ούτε και διάθεση να βοηθήσει και να αφυπνίσει τον διπλανό του.  Αν οι σχέσεις μεταξύ των  ατόμων δεν είναι ανταγωνιστικές, είναι στην καλύτερη περίπτωση επιδερμικές. Ο άνθρωπος πλέον αντιμετωπίζεται ως μέσο και όχι ως αυταξία. Αυτή η θεώρηση  είναι καθολική και αντανακλάται και στην πολιτική συμπεριφορά των «αποχαυνωμένων» ατόμων που μία ομοιόμορφη εύπλαστη μάζα. Η πολιτική έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των περισσότερων- ορισμένοι αδιαφορούν παντελώς- γιατί έχει συνδεθεί με καταστάσεις αδιαφάνειας, καταχρήσεων , σκανδάλων, και εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων.

O αντίκτυπος όλων αυτών σε κάθε άτομο είναι τρομακτικός. Ο άνθρωπος αποξενώνεται από την ουσία της υπόστασης του . Δεν λειτουργεί ως ξεχωριστή προσωπικότητα  αλλά ως μέρος της μάζας. Το χαμηλό πνευματικό επίπεδο και η έλλειψη εσωτερικών αντιστάσεων τον οδηγούν να υιοθετεί συμπεριφορές και ξένα πρότυπα  ξένα προς τον πολιτισμό και την παράδοσή του.

Η ασπίδα μας από τις επιζήμιες επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής είναι ο εθνικισμός. Μόνο αν αφοσιωθείς σε κάτι ανώτερο, σε ένα σκοπό Ιερό θα μπορέσει να αντισταθεί στο ρεύμα που τον θέλει αποχαυνωμένο και παθητικό καταναλωτή προϊόντων και ιδεών που αποσκοπούν στην ικανοποίηση ξένων συμφερόντων. Η στροφή του σε βαθύτερα πράγματα και η ιεράρχηση των στόχων του αποτελούν σωτηρία στην εποχή της αποχαύνωσης.

Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στον Αγώνα για την νίκη του Εθνικισμού, για την ελευθερία της πατρίδας και την δική μας τέλος ευδαιμονία! 

Κατηγορία Σχολιασμός

484) ΤΑ ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

 

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ, ΕΚΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ (ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ)
*ΝΑ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ
*ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ
*ΝΑ ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
*ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ
*ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ
*ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΞΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ
*ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟ ΣΟΥ
*ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
*ΝΑ ΒΟΗΘΑΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
*ΝΑ ΕΚΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ
*ΝΑ ΜΗΝ ΟΡΚΙΖΕΣΑΙ (ΑΛΛΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑΙ ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ ΟΧΙ ) Το είπε και ο νεοπλατωνικός Χρηστός....
*ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗ ΦΙΛΙΑ
*ΝΑ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΕΔΕΥΣΗ
*ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ ΤΗ ΔΟΞΑ
*ΝΑ ΕΠΙΖΗΤΑΣ ΤΗ ΣΟΦΙΑ
*ΝΑ ΕΠΑΙΝΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΟ
*ΝΑ ΕΠΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗΝ
*ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ
*ΝΑ ΕΥΝΟΕΙΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥΣ
*ΝΑ ΑΜΥΝΕΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ
*ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ
*ΝΑ ΑΠΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ
*ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ
*ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
*ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΦΗΜΗ
*ΝΑ ΜΗ ΣΠΑΤΑΛΑΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
*ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΣΑΙ ΣΕ ΟΛΑ
*ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΣΟΥ
*ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΧΑΡΙΖΕΙΣ
*ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟΝ ΔΟΛΟ







 
 *ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
*ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ
*ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ
*ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΙΣ ΤΟ ΗΘΟΣ
*ΟΤΑΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ
*ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΚΑΝΕΝΑΝ
*ΝΑ ΑΣΚΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗ
*ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ
*ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ
*ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑΡΕΤΟΥΣ
*ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΣ ΤΟΝ ΓΑΜΟ
*ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗ
* ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ
*ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΑΠΛΟ ΤΡΟΠΟ
*ΝΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΙΟΥΣ ΣΟΥ
*ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ ΣΩΣΤΑ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ
*ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΟΣΑ ΑΠΟΚΤΑΣ
*ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΙΔΑ
*ΝΑ ΕΧΘΡΕΥΕΣΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΝΤΡΟΠΙΑΖΕΙ
*ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ
*ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ
*ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ
*ΝΑ ΜΗ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ
*ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΟΤΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ
*ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΒΙΑΙΟΣ
*ΝΑ ΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΛΥΠΑΣΑΙ
*ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΠΡΑΟΤΗΤΑ
*ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΕΙΛΙΑΖΕΙΣ
*ΜΗΝ ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ
*ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ
*ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΕΡΒΑΛΛΕΙΣ
*ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ
*ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ
*ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕΤΑΝΙΩΝΗΣ
*ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕΙΣ ΤΗ ΦΙΛΊΑ
*ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
*ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙΣ ΔΙΚΑΙΑ
*ΝΑ ΜΗ ΜΑΧΕΣΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΝΤΑ
*ΝΑ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ
*ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
*ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ
*ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΣ ΜΕ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ
*ΝΑ ΣΤΕΦΑΝΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΟΥ
*ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
*ΝΑ ΜΗ ΛΥΠΑΣΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ
*ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΜΕ ΕΥΓΕΝΗ ΥΛΙΚΑ
*ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ
*ΩΣ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΣΜΙΚΟΣ
*ΩΣ ΕΦΗΒΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΡΑΤΗΣ
*ΩΣ ΜΕΣΗΛΙΚΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
*ΩΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΦΟΣ
*ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΥΧΕΣΑΙ ΌΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ
*ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ''ΕΧΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΧΤΑ''
* ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ
*ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΟΥ
ΕΙ = ΝΑ ΕΙΣΑΙ (...)

Μετάφραση ''ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ''

Η Ελλάς 1000 περίπου χρόνια πρίν...1045 μ.χ. 25η ΜΑΡΤΙΟΥ: ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ

Όλοι σήμερα θα γιορτάσουν την επέτειο του Εθνεγερσίας των Ελλήνων με τυμπανοκρουσίες και δάδες, άλλοι θα μιλήσουν για τους αγώνες των επαναστατών για την Ελλάδα, άλλοι θα πουν για κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, ενώ, κάποιοι τρίτοι θα ωχριούν με αυτές τις γιορτές διότι αποτελούν προσβολή για την «παγκοσμία κοινωνία» και «φασιστικά κατάλοιπα».

Ότι και να γίνει όμως πρέπει να καταλήξουμε ιστορικά στο έξης συμπέρασμα: η επανάσταση ακόμα και σήμερα παραμένει ημιτελής.
Και αυτό διότι παρά το γεγονός ότι αποκτήσαμε μια κρατική υπόσταση το 1821(και όχι όπως λένε μερικοί γίναμε έθνος το 21… έθνος κύριοι του Σκαϊ υπήρχε 9000 χρόνια πριν από την επανάσταση) η συνείδηση του ραγιά είναι ακόμα βαθιά ριζωμένη μέσα μας.
Και θα το αποδείξω ευθείς αμέσως, εξ αρχής ας δούμε σε ποιο κλίμα εορτάζεται η ιερά αυτή γιορτή του ελληνισμού, έχουμε μια κυβέρνηση υπόλογη στις αγορές το Δ.Ν.Τ κτλ ένα κράτος που περνά συχνά από οικονομικό έλεγχο από τις ευρωπαϊκές επιτροπές και η λειτουργιά του βασίζετε στον ευρωπαϊκό δανεισμό… όπερ σημαίνει ότι δεν υπάρχει το ανεξάρτητο κράτος.
Δεύτερον, ο Έλλην πολίτης ένεκα τις παιδείας που λαμβάνει τα τελευταία 40 χρόνια αλλά και της κληρονομικής κουλτούρας από το 1830 έχει μάθει δυστυχώς να σκύβει το κεφάλι και όχι να είναι ο μπροστάρης των εξελίξεων.. όλη αυτή η σαπίλα και πολιτική διαφθορά είναι επίσης κληροδοτήματα του αστικού ψευδοκράτους του 1830.
Και τρίτον, η πολιτιστική επίθεση που δέχεται ο Έλληνας καθημερινά μέσα από τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης και το καθημερινό brainwash από το 1980 και έπειτα τον έχει κάνει επιφανειακό και ξένο ως προς το φυλετικό του ένστικτο..
Για να δώσω ένα παράδειγμα σύνηθες στο σήμερα, ο ίδιος Έλληνας που σήμερα θα παρελάσει « περήφανος» για την Εθνεγερσία μας αύριο θα καθίσει να δει στο Mega στο Star η σε οποιοδήποτε άλλο κανάλι τουρκικά σήριαλ που καλλιεργούν υποσυνείδητα το μήνυμα της μη διαφοροποιήσεως των τούρκων από εμάς έτσι ώστε μετά να καλλιεργείται και ο μύθος περί «ελληνοτουρκικής φιλίας» .
Εγώ λοιπόν θα πω όχι στον λαϊκισμό και θα δηλώσω το εξής, Έλληνας λέγεται αυτός που κράτα στην καρδία του ψηλά τη σημαία από τη γέννηση ως το θάνατο όχι αυτός που τη σηκώνει στο μπαλκόνι του ευκαιριακά κάθε εθνική επέτειο και όλο τον υπόλοιπο χρόνο είναι ένας ράγιας και τίποτα άλλο.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ολοκλήρωση της επαναστάσεως όταν στόχος των επαναστατών ήταν η ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας και όταν η πρωτεύουσα του Ελληνισμού Κωνσταντινούπολη (η Βύζαντα… για τους ποιο παλαιούς) παραμένει στα χεριά των βάρβαρων, δεν μπορούμε να μιλάμε για ολοκλήρωση της Επαναστάσεως όταν πολιτικάντηδες- ανθρωπάκια μας κυβερνούν και φτιάχνουν ένα απάνθρωπο κράτος για μας χωρίς εμάς, δεν μπορούμε να μιλάμε για ολοκλήρωση του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα όταν χιλιάδες κοιτίδες ελληνισμού είναι έκτος της Μητέρας Ελλάδος.
Βόρεια Ήπειρος, Βόρεια Μακεδονία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Πόντος, Κύπρος, Ιώνια και πολλές άλλες περιοχές περιμένουν ακόμα τη λευτεριά.
Αν θέλουμε να έχει κάποιο νόημα αυτή η ιστορική ημέρα θα πρέπει να αντιγράψουμε εξ αρχής την ψύχη των Ελλήνων Επαναστατών οι όποιοι πολεμούσαν μη φοβούμενοι καμιά συνεπεία μόνοι και μετά πάντων.
Εμείς οι Έλληνες που έχουμε ψηλά τα λάβαρα τιμούμε αυτή την ιστορική μέρα ως συμβολική αρχή της επαναστάσεως ελπίζοντας όμως στην ανασύσταση του Εθνοκοινωνικού κράτους για την όποια πέθαναν και βασανίστηκαν οι σπουδαίοι εκείνοι αγωνιστές.
Για να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο τους πρέπει εξ αρχής ΝΑ ΣΚΩΤΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΡΑΓΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ και να μελετήσουμε τα πρότυπα του ένδοξου παρελθόντος περά από αυτά που μας λένε οι σύγχρονοι «διανοούμενοι», τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους…. Η δημιουργική ενέργεια του ένδοξου παρελθόντος και η αφύπνιση μέσα από τον αγώνα της ΑΡΧΑΙΑΣ ΨΥΧΗΣ που όπως είπε ο Κωστής Παλαμάς «ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη» θα οδηγήσει στην τελική ΝΙΚΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ της επαναστάσεως
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ…. ΑΣ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΕΚΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ, ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ, ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΥΣ, ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΕΛΛΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ.

Χαράλαμπος Ζ.

 Κατσουράκης Γεώργιος 

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=667310590005959&set=a.455593501177670.103398.455586327845054&type=1&theater

ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ! - ΕΛΛΗΝΕΣ!!!! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ....Ν.3.wmv - Δείτε τι ρώτησε η κ.Τζαβέλα του Λα(γ)ός και της ΝΔ πλέον

ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ: Το εορτολόγιο στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πάμπλουτο. Αρκετές εορτές συνοδεύονταν και από μυστήρια. Την Άνοιξη, διάφορες περιοχές στην Αρχαία Ελλάδα, εόρταζαν τον θάνατο και την Ανάσταση. Στην ουσία των πραγμάτων όλα τα Αρχαιοελληνικά Μυστήρια έχουν ως κύριο θέμα τον θάνατο και την Ανάσταση. Διδάσκουν τους ανθρώπους, πώς να μην φοβούνται τον θάνατο. Εκείνος ο οποίος έχει μυηθεί στα μυστήρια της ζωής και της φύσης, γνωρίζει πολύ καλά ότι θάνατος δεν υφίσταται.

 

Το εορτολόγιο στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πάμπλουτο. Αρκετές εορτές συνοδεύονταν και από μυστήρια. Την Άνοιξη, διάφορες περιοχές στην Αρχαία Ελλάδα, εόρταζαν τον θάνατο και την Ανάσταση. Στην ουσία των πραγμάτων όλα τα Αρχαιοελληνικά Μυστήρια έχουν ως κύριο θέμα τον θάνατο και την Ανάσταση. Διδάσκουν τους ανθρώπους, πώς να μην φοβούνται τον θάνατο. Εκείνος ο οποίος έχει μυηθεί στα μυστήρια της ζωής και της φύσης, γνωρίζει πολύ καλά ότι θάνατος δεν υφίσταται.

Στην ουσία των πραγμάτων οι σημαντικότερες εορτές των Αρχαίων Ελλήνων λάμβαναν χώρα στις ισημερίες και στα ηλιοστάσια (τροπή του ήλιου). Ας πάρουμε όμως με την σειρά να δούμε πως εόρταζαν σε διάφορες πόλεις στην Αρχαία Ελλάδα τον θάνατο και την Ανάσταση. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε την ιστορία μας, κατά την άποψή μου. Να γνωρίζουμε τις δικές μας ρίζες. Διότι η άγνοια, η λήθη, και το γύρισμα της πλάτης στις ρίζες μας ισοδυναμεί με την αφαίρεση της δύναμής μας. Η ενθύμηση είναι το πρώτο βήμα για να ανακτήσουμε την χαμένη μας δύναμη, πράγμα που σήμερα μας είναι απαραίτητο.Θα ξεκινήσω με τα μεταγενέστερα έθιμα και θα φτάσω μέχρι τον εορτασμό των Αργοναυτών.

Οι πρώτοι αυτόχθονες Έλληνες παρατήρησαν ότι τον χειμώνα η γη δεν καρποφορεί. Ενώ όταν ερχόταν η Άνοιξη η φύση άλλαζε. Η γη άνθιζε και καρποφορούσε.Έτσι θεσπίστηκαν οι πρώτες εορτές αφιερωμένες στην Μητέρα Γη. Εόρταζαν τόσο τον θάνατό της τον χειμώνα και την ανάστασή της την Άνοιξη. Αργότερα την Μητέρα Γη εκπροσώπησαν αρκετοί θεοί. 

Στην Αθήνα λοιπόν εόρταζαν τον θάνατο και την ανάσταση του Άδωνη. Ο συμβολισμός των μυστηρίων είχε σχέση με την βλάστηση και την καρποφορία της Γης. Το έθιμο αυτό ήταν αρκετά μεταγενέστερο και «εισήχθη» στην Ελλάδα από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Για να κατανοήσουμε όμως τα μυστήρια αυτά ας ρίξουμε μία ματιά στον μύθο του Άδωνη. 

Κάποτε η Αμαζόνα Σμύρνα καυχήθηκε ότι είναι ομορφότερη από την Αφροδίτη. Τότε η θεά την έκανε να ερωτευθεί τον πατέρα της. Ένα βράδυ η Σμύρνα μεθυσμένη ενώθηκε μαζί του. Την άλλη μέρα όταν ανακάλυψε τι είχε κάνει πήγε σε ένα δάσος να κρυφτεί. Η θεά την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε ένα δέντρο που ονομάστηκε «Μυρσίνη». Αργότερα από τον φλοιό αυτού του δέντρου γεννήθηκε ο Άδωνης.

Η Αφροδίτη έδωσε το βρέφος στην Περσεφόνη να το μεγαλώσει στο βασίλειο του Άδη. Ο Άδωνης έγινε ένας πανέμορφος άντρας. Τόσο η Περσεφόνη όσο και η Αφροδίτη τον ερωτεύτηκαν. Την διαμάχη αυτή ανέλαβε να λύσει ο Δίας. Αποφάσισε ότι ο Άδωνης το ένα τρίτο του χρόνου μπορεί να τον περνάει με την Περσεφόνη, το άλλο τρίτο του χρόνου με την Αφροδίτη, και το υπόλοιπο χρόνο όπου εκείνος ήθελε.

Η Αφροδίτη όμως χρησιμοποιώντας την μαγική της ζώνη επηρεάζει τον Άδωνη, ο οποίος τελικά αποφασίζει να περνά το ένα τρίτο (τέσσερις μήνες) στον κάτω κόσμο με την Περσεφόνη και τα υπόλοιπα δύο τρίτα (οκτώ μήνες) στον επάνω κόσμο με την Αφροδίτη. Έτσι λοιπόν κάθε φορά που ο Άδωνης κατέβαινε στον κάτω κόσμο η φύση πάγωνε και τα λουλούδια μαραίνονταν, ενώ η Αφροδίτη έμενε στο παλάτι της αναμένοντας την άφιξή του. Η κάθοδος του Άδωνη συμβόλιζε τον χειμώνα.
.

Όταν ο Άδωνης ανέβαινε στον επάνω κόσμο τότε η φύση τον πρώτο καιρό άνθιζε και το επόμενο διάστημα καρποφορούσε. Τα χωράφια λουλούδιαζαν και τα δέντρα άνθιζαν. Η Αφροδίτη έφευγε από το θεϊκό της παλάτι στον Όλυμπο και απολάμβανε τον έρωτά της με τον Άδωνη στην φύση, στα βουνά και στα δάση.

Ο Άδωνης συνόδευε πάντα την Αφροδίτη. Όμως ο Άρης καραδοκούσε. Αιώνια ερωτευμένος με την Αφροδίτη θέλησε να βγάλει τον Άδωνη από την μέση, στέλνοντάς τον για πάντα στο σκοτεινό βασίλειο του κάτω κόσμο. Έτσι μία ημέρα που ο Άδωνης πήγε για κυνήγι, ο Άρης μεταμορφώθηκε σε αγριογούρουνο και τον σκότωσε.

Ο θρήνος της Αφροδίτης ακούστηκε παντού. Τα δάκρυά της αναμίχθηκαν με το αίμα του νεκρού Άδωνη και όπου έπεφταν φύτρωναν παπαρούνες ενώ όπου υπήρχαν άσπρα τριαντάφυλλα βάφτηκαν κατακόκκινα από το αίμα του.Η Αφροδίτη κλαίει απαρηγόρητη επάνω από τον νεκρό Άδωνη και ο αρχαίος λυρικός ποιητής Βίωνας περιγράφει την τραγική αυτή ιστορία σαν τον «επιτάφιο του Άδωνη».

Η Αφροδίτη τριγυρνά με λυτά μαλλιά και ξυπόλητη ανάμεσα στα λαγκάδια και στα δάση και μαζί της στέναζαν η Ηχώ και οι Άνεμοι. Απαρηγόρητη η Αφροδίτη ζητά πάλι από την Περσεφόνη πίσω τον Άδωνη. Η Περσεφόνη συγκινημένη, αυτή την φορά, από τα δάκρυα της Αφροδίτης συμφωνεί να περνά έξι μήνες τον χρόνο ο Άδωνης μαζί της στον κάτω κόσμο και άλλους έξι μήνες να τους περνά με την Αφροδίτη. Έτσι επέρχεται η Ανάσταση του Άδωνη.

Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο εόρταζαν στην Αθήνα, αλλά και σε μερικές άλλες πόλεις της Ελλάδας τα «Αδώνεια μυστήρια», δηλαδή τον θάνατο (επιτάφιο) και την ανάσταση του Άδωνη. Η πρώτη ημέρα των μυστηρίων λεγόταν «αφανισμός» και ήταν ημέρα πένθους για τον θάνατο του θεού. Στην Αθήνα οι γυναίκες θρηνούσαν μπροστά σε δύο νεκροκρέβατα που ήταν τοποθετημένα στις εισόδους των σπιτιών. Πάνω στα νεκροκρέβατα έβαζαν ξύλινα ομοιώματα του Άδωνη και της Αφροδίτης. Γύρω τοποθετούσαν γλάστρες με φυτά και όταν αυτά αναπτύσσονταν τα τοποθετούσαν πάνω στις στέγες των σπιτιών. 

Το ομοίωμα του Άδωνη το άλειφαν με μύρο, το έντυναν με λευκά ρούχα. Τέλος το τύλιγαν σε λευκό σεντόνι, το στεφάνωναν και το στόλιζαν με λουλούδια. Μετά ακολουθούσε ο θρήνος και τέλος το περιέφεραν ως επιτάφιο. Οι γυναίκες με λυμένα τα μαλλιά τους, όπως η Αφροδίτη, και ξυπόλητες με θρήνους και οδυρμούς και με την συνοδεία αυλού, έκανα περιφορά (επιτάφιο) στους δρόμους της πόλης του ομοιώματος του Άδωνη. 

Η περιφορά γινόταν μόνο από γυναίκες. Κατόπιν πήγαιναν σε πηγές ή ποτάμια και έριχναν το ομοίωμα του Άδωνη στα νερά παρακαλώντας να επιστρέψει ο θεός από τον κάτω κόσμο.Η δεύτερη ημέρα ήταν ημέρα χαράς και εόρταζαν την ανάσταση του θεού και την άφιξή του στον επάνω κόσμο. Παρέθεταν πλούσια γεύματα συνοδευόμενα από χορούς και τραγούδια.

Για να συμβολίσουν την γιορτή της φύσης έσπερναν και καλλιεργούσαν σε γλάστρες και παρτέρια στάρι, κριθάρι, μαρούλι, μάραθο και διάφορα λουλούδια, τα οποία περιποιούντο επί οκτώ ημέρες αποκλειστικά γυναίκες. Ήταν οι λεγόμενοι Αδώνιοι κήποι. Κατόπιν έκαιγαν τους κήπους αυτούς ή τους πέταγαν στην θάλασσα σε κάποιες πόλεις, ενώ στην Αθήνα όπως προαναφέρθηκε τους τοποθετούσαν στις στέγες των σπιτιών.

Στα Αδώνεια έκαιγαν μύρα ως θυμίαμα και έψαλλαν άσματα, ενώ μερικές φορές γίνονταν και μυήσεις σχετικά με τον θάνατο και την ανάσταση. Οι μυήσεις αυτές βέβαια δεν είχαν την ίδια ισχύ που έχουν στα Ορφικά ή στα Ελευσίνια μυστήρια.

Στην Αρχαία Ελλάδα όμως εορταζόταν ο θάνατος και η Ανάσταση του Διονύσου με δύο διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος δεν είναι ευρέως γνωστός αλλά υπήρχε.Ο Διόνυσος σχετίζεται και αυτός με την φύση, την γονιμοποίηση και την καρποφορία της. Χάρισε στους ανθρώπους την καλλιέργεια του αμπελιού. Σύμφωνα με τον μύθο ο Διόνυσος κατέβηκε στον Άδη για να φέρει πίσω στην ζωή την μητέρα του Σεμέλη.
.

Η κάθοδό τους έγινε από μία λίμνη στην Αργολίδα που λεγόταν «Αλκυονία». Ο Αριστοφάνης στους βατράχους τον τοποθετεί να κατεβαίνει στον κάτω κόσμο από μία λίμνη των Αθηνών, που ονομαζόταν «Λίμναι».Τότε οι άνθρωποι θρηνούσαν τον αναχώρηση του Διονύσου. Δηλαδή τον θάνατο του Διονύσου. Και ενώ η φύση ήταν ήδη ανθισμένη, τα άνθη μαραίνονταν. Αυτό συνέβαινε περίπου την εαρινή ισημερία, όπου ναι μεν η φύση ανθίζει αλλά σε λίγο τα άνθη μαραίνονται για να μετατραπούν σε καρπούς.Τον θρήνο αυτόν συνόδευαν διάφορες επικλήσεις προς τον θεό, με συνοδεία σάλπιγγας, με τις οποίες τον παρακαλούσαν να επιστρέψει στον επάνω κόσμο.

Η «επιφάνεια», η επάνοδος, η Ανάσταση του Διονύσου εορταζόταν την θερινή τροπή του ήλιου (θερινό ηλιοστάσιο), όπου και τοποθετείται η γενέθλιος ημερομηνία του θεού.Ένα χαρακτηριστικό του εορτασμού αυτού ήταν ότι ο Διόνυσος επέστρεφε στον επάνω κόσμο με ένα πλοίο. Τότε οι Αρχαίοι Έλληνες εόρταζαν την επάνοδο του θεού και συγχρόνως την καρποφορία της γης.

Ο δεύτερος εορτασμός του  Διονύσου είναι εκείνος όπου κατασπαράζεται από τους Τιτάνες. Συγκεκριμένα στα Ορφικά μυστήρια κατά την εαρινή ισημερία ο Διόνυσος ο Ζαγρέας (τιτανική φύση) πεθαίνει με οδυνηρό θάνατο αφού κατασπαράζεται από τους Τιτάνες. Η θεά Αθηνά όμως σώζει την καρδιά του, την πηγαίνει στον Δία και εκείνος μεταμορφώνει τον Διόνυσο τον Άνθιο – Ελευθερέα – Λυσία, ο οποίος επιστρέφει στην γη για να διδάξει στους ανθρώπους πώς να απελευθερώσουν την ψυχή τους από τα δεσμά της ύλης. Ο Διόνυσος σε διάφορες απεικονίσεις απεικονίζεται από τα αρχαία χρόνια με ένα φωτοστέφανο στο κεφάλι.

Τόσο στα Ορφικά όσο και στα Κορυβαντικά μυστήρια συμπλήρωναν τον εορτασμό με την ωμοφαγία και την οινοποσία, όπου έτσι μεταλάμβαναν το «σώμα και το αίμα» του θεού Διονύσου. Ο συμβολισμός του συγκεκριμένου εορτασμού ήταν η αναγέννηση του πνευματικού ανθρώπου. Κατόπιν οι Ορφικοί την θερινή τροπή του ήλιου (θερινό ηλιοστάσιο) εόρταζαν την Ανάσταση του Διονύσου ως Διόνυσος ο Ελευθερέας.

Όμως τον θάνατο και την Ανάσταση στην Αρχαία Ελλάδα συμβόλιζαν και τα Ελευσίνια μυστήρια με την επάνοδο της Περσεφόνης από τον Άδη, την Άνοιξη. Αλλά και οι Μύστες των Δελφών στο διάστημα από την εαρινή ισημερία έως το θερινό ηλιοστάσιο τελούσαν μυστήρια σχετικά με την επάνοδο του Απόλλωνα Φοίβου.

Στην Φωκίδα κατά την εποχή του Δευκαλίωνα μετά τον κατακλυσμό υπήρχε η πόλη Πανοπεύς. Οι Πανοπείς κατάγονται από τους Μινύες την φυλή των Αργοναυτών και ήταν μέτοικοι από τον Ορχομενό. Η αρχαία πόλη Πανοπεύς έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην αρχαία Ελλάδα και στο γένος των Ελλήνων αλλά αυτό θα το αναφέρω σε μία άλλη ανάρτηση.

Όταν λοιπόν ήταν βασιλιάς ο Πανοπέας, τον οποίο ο Όμηρος τον αποκαλεί «καλλίχορον», τότε κάθε δύο χρόνια, την Άνοιξη, τελούσαν εορτές προς τιμή του Διονύσου. Από την Αττική και την Βοιωτία ερχόντουσαν οι Θυιάδες και μαζί με τους Βοιωτείς και τους Πανοπείς ανέβαιναν στο Κωρύκειο Άντρο του Παρνασσού. Εκεί τελούσαν την περιφορά του Λικνίτη, του νεκρού Διονύσου, και μετά εόρταζαν με μεγαλοπρέπεια την Ανάσταση του θεού.

 

 

 

KANE KLIK > ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ: Μύθοι σχετικοί με την "αναγέννηση" της φύσεως στη...: