222) Η Μεταπολίτευση πέθανε! Άρχισε η Νέα Εποχή...

Ο ανασχηματισμός που έκανε η άθλια «συγκυβέρνηση» Σαμαρά-Βουβουζέλου της δικομματικής συμμορίας που μας οδήγησε σε εθνική τραγωδία σηματοδοτεί το οριστικό τέλος της καταραμένης Μεταπολίτευσης! Τον τελειωτικό θάνατο ενός εντελώς σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικάντικου συστήματος, κτισμένου πάνω στους τάφους των Ελληνοκυπρίων του 1974, που στη διάρκεια μιας και μόνο γενιάς κατέστρεψε εντελώς την Ελλάδα!...

Η περιβόητη «γενιά του Πολυτεχνείου» γκρέμισε μέσα σε λίγα χρόνια όλα όσα δημιούργησαν με κόπο, ιδρώτα και αίμα οι προηγούμενες γενιές... Παράλληλα τα τεμπέλικα παράσιτα των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απομυζούσαν σε βάρος ολόκληρου του έθνους, διαπράττοντας κατά συρροή προδοσίες! Αλλά και έκλεβαν κυριολεκτικά το μέλλον των επόμενων ελληνικών γενεών... Και αυτή την αθλιότητα είχαν το απύθμενο θράσος να την ονομάζουν (οι σάτυροι!)... «δημοκρατία»!!!

Καταχρέωσαν τον τόπο, οδηγώντας τον σε απόλυτη εξάρτηση από τους αιμοσταγείς δανειστές μας, τους περίφημους διεθνείς τοκογλύφους! Και όλα αυτά για να χτίζουν «παλάτια στην άμμο» ο κάθε Άκης και ο κάθε Βουλγαράκης... Γι’ αυτό σήμερα (πλην κάφρων) σύμπας ο ελληνικός λαός μισεί θανάσιμα τους αποτυχημένους καραγκιόζηδες της πολιτικής μας «ελίτ»!

Αρκεί κανείς να επισκεφτεί μια λαϊκή αγορά ή ένα καφενείο και θα ακούσει εκεί μέσα να εκτοξεύονται απίθανες ύβρεις και κατάρες κατά του Σαμαρά, του Βουβουζέλου, του Κουβέλη, του Σημίτη, του Παπανδρέου και τόσων άλλων σκάρτων ψευτοδημοκρατών... Οι οποίοι συνεχίζουν να απορροφούν εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό, την ώρα που οδηγούν τους Έλληνες στα ψυχοφάρμακα και στις αυτοκτονίες! Όντως, είχε 100% δίκιο εκείνος που είπε ότι η Μεταπολίτευση είναι η πιο βρώμικη περίοδος της ιστορίας μας από συστάσεως του ελληνικού έθνους!...
 Αυτή η σαπίλα όμως έφτασε στο τέλος της. Μετά το καλοκαίρι θα έχουμε εξελίξεις. Η «συγκυβέρνηση» των Σαμαρά-Βουβουζέλου θα φύγει, αφήνοντας πίσω της συντρίμμια. Αυτοί οι κακοί και ανόητοι προτίμησαν να συνεχίσουν να «συγκυβερνούν» και... όπου τους βγάλει (!), γνωρίζοντας ότι το τέλος θα είναι μία νέα ανείπωτη εθνική τραγωδία... Γι’ αυτό και η ευθύνη που θα τους αποδώσει η ιστορία θα είναι διπλή: μία επειδή κατέστρεψαν τον τόπο με τις ολέθριες πολιτικές τους και μία διότι αν και γνώριζαν εν τούτοις άφησαν τα πράγματα να κυλήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς! Ο Σεπτέμβριος κοντά είναι και τότε θα φανεί τι ακριβώς εννοούμε...

Όμως αμέσως μετά το πιο βαθύ σκοτάδι έρχεται το φως της αυγής! Έτσι και μετά την πτώση της τελευταίας «κυβέρνησης» της παλιάς εποχής, θα ξημερώσει για την πατρίδα μας μια εντελώς Νέα Εποχή, ένα νέο ξεκίνημα και θα μπουν οι βάσεις για μια εκπληκτική άνοδο του ελληνισμού στο εγγύς μέλλον!... Οι ένοχοι είναι γνωστοί.

Θα τιμωρηθούν σκληρά και παραδειγματικά. Νοητά ήδη έχει στηθεί για τους προδότες το νέο «Γουδί»... Αν και καμία ανθρώπινη τιμωρία δεν αγγίζει καν το μέγεθος της αλητείας όλων αυτών που τολμούν ακόμη και σήμερα, αδιάντροπα, να παριστάνουν την πολιτική ηγεσία του τόπου! Το «κρίμα» σ’ αυτούς και στους απογόνους τους!...

Ησαΐας Κωνσταντινίδης

elora.gr

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ''ΑΝΘΡΩΠΟΣ'' ΓΙΑΤΡΟΣ ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ ΧΕΙΡΟΎΡΓΟΣ - Ο Ιβάν Σαββίδης εξοπλίζει με υπερσύγχρονα μηχανήματα την κλινική ΩΡΛ του ΑΧΕΠΑ - .....όπως του ζήτησε ο κ. Ιωάννης Κωνσταντινίδης, ο διευθυντής και έτσι χτες ολοκληρώθηκε η… παράδοση των μηχανημάτων!

 
 
Διπλώματα, Ακαδημαϊκοί τίτλοι
Πτυχίο Ιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με βαθμό
"ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ", 1991.
Τίτλος ειδικότητος στην Ωτορινολαρυγγολογία στην Fulda, Γερμανία, 1996.
Τίτλος Διδάκτορος Ιατρικής. Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johannes-Guttenberg Mainz, Γερμανία, με βαθμό Άριστα, 1996.
Υφηγητής του Πανεπιστημίου Erlangen-Nürnberg, Γερμανία, 2002.
Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Erlangen-Nürnberg, Δεκέμβριος 2008.
Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ιούνιος 2009.

Απρίλιος 1991 έως Ιούνιο 1996: ειδίκευση στην Ωτορινολαρυγγολογία στην ΩΡΛ Κλινική, Κλινική Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου και Πλαστικής Χειρουργικής Προσώπου του Ακαδημαϊκού Προπαιδευτικού Νοσοκομείου Φούλντα (Fulda) του Πανεπιστημίου του Μάρμπουργκ (Marburg). Κατά το διάστημα αυτό είχα την δυνατότητα να αποκτήσω εμπειρία σε ολόκληρο σχεδόν το φάσμα των εξεταστικών και διαγνωστικών μεθόδων και στο κλινικό και χειρουργικό μέρος της ειδικότητος (65 κλίνες, 8000 εξετάσεις και 3500 επεμβάσεις το χρόνο, 4 χειρουργικούς θαλάμους σε ημερήσια βάση). Με την απασχόληση μου στα τακτικά αλλά και επείγοντα εξωτερικά ιατρεία καθώς και στους θαλάμους σαν υπεύθυνος ιατρός για την επίβλεψη και θεραπεία των ασθενών απέκτησα τις απαραίτητες κλινικές και διαγνωστικές γνώσεις. Με την παράλληλη σχεδόν καθημερινή χειρουργική εξάσκηση και συμμετοχή σε μεγάλες ογκοχειρουργικές επεμβάσεις και επεμβάσεις βάσεως του κρανίου μπόρεσα να αποκτήσω γνώσεις και σε σπάνια περιστατικά υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή Draf και των επιμελητών της κλινικής. Κυρίως στην ενδορινική και εξωρινική χειρουργική των παραρρινίων κόλπων καθώς και στην πλαστική χειρουργική αποκατάσταση
 εξάσκηση και συμμετοχή σε μεγάλες ογκοχειρουργικές επεμβάσεις και επεμβάσεις βάσεως του κρανίου μπόρεσα να αποκτήσω γνώσεις και σε σπάνια περιστατικά υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή Draf και των επιμελητών της κλινικής. Κυρίως στην ενδορινική και εξωρινική χειρουργική των παραρρινίων κόλπων καθώς και στην πλαστική χειρουργική αποκατάσταση α εκτελέσω μια μεγάλη σειρά χειρουργείων. Σημαντική στην εκπαίδευση μου ήταν και η ετήσια οργάνωση και διεξαγωγή συνεδρίων και Courses στα αντίστοιχα θέματα. Επίσης στο διάστημα αυτό είχα την δυνατότητα να ασχοληθώ και να αποκτήσω γνώσεις ακοολογίας, παιδοακοολογίας, φωνιατρικής, ηλεκτροφυσιολογικές εξετάσεις εγκεφαλικών νεύρων και υπερήχων Α και Β.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ στο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΑΤΡΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ:
Αδριανουπόλεως 24
Καλαμαριά Θεσσαλονίκης

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: 2310 232160      KINHTO: 6944 346056           ΦΑΞ: 2310 460802        EMAIL: janconst@otenet.gr      ΩΡΕΣ ΙΑΤΡΕΙΟΥ:  Δευτέρα - Τετάρτη - Πέμπτη: 17.00-21.00
http://orl-konstantinidis.gr/ 

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ''ΑΝΘΡΩΠΟΣ'' ΓΙΑΤΡΟΣ

ΓΝΩΜΗ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΖΑ'Ι'ΤΗΣ

=====================================================================

Ο Ιβάν Σαββίδης εξοπλίζει με υπερσύγχρονα μηχανήματα την κλινική ΩΡΛ του ΑΧΕΠΑ - .....όπως του ζήτησε ο κ. Ιωάννης Κωνσταντινίδης, ο διευθυντής και έτσι χτες ολοκληρώθηκε η… παράδοση των μηχανημάτων!

15:03, 2 Μαρτίου

Διάφορα

Ο Ιβάν Σαββίδης πείσθηκε από τον διευθυντή της κλινικής ΩΡΛ του ΑΧΕΠΑ να ενισχύσει την κλινική με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας…
Ο κ. Σαββίδης έδωσε εντολή να έρθουν τα μηχανήματα αξίας 250.000 ευρώ, όπως του ζήτησε ο κ. Ιωάννης Κωνσταντινίδης, ο διευθυντής και έτσι χτες ολοκληρώθηκε η… παράδοση των μηχανημάτων!
Ο κ. Κωνσταντινίδης απουσιάζει στο εξωτερικό, σε ένα σεμινάριο, επιστρέφει την Κυριακή και όπως όλα δείχνουν από Δευτέρα θα υπάρξει και επίσημη ανακοίνωση ευχαριστηρίου του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ προς τον κ. Σαββίδη για την δωρεά που έκανε, ενώ όπως έχει γίνει γνωστό, ο ίδιος ο κ. Ιβάν Σαββίδης είπε στον διευθυντή ότι θα βοηθήσει στη δεύτερη φάση ανακαίνισης της κλινικής, ώστε να γίνει η κορυφαία κλινική ΩΡΛ στην Ευρώπη!
Όπως γίνεται αντιληπτό, πολλοί συνάνθρωποί μας θα βοηθηθούν σημαντικά, ώστε να ξεπεράσουν τα όποια ωτορινολαρυγγολογικά προβλήματα αντιμετωπίζουν, αφού πλέον στο ΑΧΕΠΑ υπάρχουν τα τελειότερα μηχανήματα της Ευρώπης!

https://www.thessmou.gr/news/2321193/o-iban-sabbides-exoplizei-me-ypersynchrona-mechanemata-ten-klinike-orl-tou-achepa?fbclid=IwAR2Ywxz5LYPzE1CceM3ieaSUqoZYPsO8MumNKKUPhTgPowBuI0qml0z8NwI

Πορεία προς τον ηλιοκεντρισμό - Θεωρία του Φιλόλαου και η καινοτομία της - Σχέση της θεωρίας του Φιλόλαου με την πλατωνική αστρονομία - Είχε πιθανότητες η θεωρία του Φιλόλαου να γίνει αποδεκτή; - Σκοπιμότητα της εισαγωγής της “αντίχθονος” και του “κεντρικού πυρός” - Συμπεράσματα.

AΡΧΑΙΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ - ΦΙΛΟΛΑΟΣ - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ - ΠΛΑΤΩΝ - ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ

     
Εισαγωγή
Η μελέτη του ουρανού και η επεξεργασία των πληροφοριών οι οποίες προέκυψαν από αυτήν, χρησίμευε στις αρχαίες κοινωνίες, ως βασικό εργαλείο βοήθειας, στη δημιουργία ημερολογίων που ήσαν χρήσιμα για τις λατρευτικές τελετές και την γεωργία, όσο φυσικά και στη ναυσιπλοΐα. Όλοι σχεδόν οι λαοί από τους οποίους διαθέτουμε γραπτές πηγές, φαίνεται να είχαν ασχοληθεί με την αστρονομία εμπειρικά, εισάγοντας πρακτικές μαθηματικές σχέσεις, προσπαθώντας να κατανοήσουν και να προβλέψουν τα ουράνια φαινόμενα, να εξευμενίσουν τη φύση και να επωφεληθούν από τη γνώση αυτή στη καθημερινότητά τους. Κάποιοι, όπως στην Μεσοποταμία, ασχολήθηκαν περισσότερο και κατέγραφαν τις θέσεις μέρα με την μέρα κάνοντας σεληνιακά ημερολόγια, ενώ αντίστοιχα οι Αιγύπτιοι κατέγραφαν ηλιακά ημερολόγια.
Στην αρχαϊκή Ελλάδα από τον 6ο αι. π.Χ., με την ανάπτυξη του θεσμού της πόλης και της παρουσίας ελεύθερων, ενεργών και απαιτητικών στη λογική πολιτών, έχουμε μία εντυπωσιακή έρευνα, μελέτη και παρουσίαση της αστρονομίας έξω από ιερατικές κάστες ή ηγεμονικές ομάδες. Η αστρονομία, τίθεται αργά αλλά σταθερά για πρώτη ίσως φορά σε μαθηματική επιστημονική βάση και εμφανίζεται μεγάλη παραγωγή γραπτού έργου, από το οποίο δυστυχώς ελάχιστα έχουν διασωθεί. Σημαντικός παράγοντας σε αυτή τη διαδικασία ήταν ο Πυθαγόρας και η Σχολή του, οι οποίοι επηρέασαν τους μεταγενέστερους διανοητές. Μας έχει διασωθεί η θεωρία του Φιλόλαου του Ταραντίνου, ενός των Πυθαγορείων, την οποία θα αναλύσουμε παρακάτω και θα δούμε τη σχέση της με τις προγενέστερες αλλά και μεταγενέστερες θεωρήσεις κυρίως της πλατωνικής σχολής, ακόμα θα δούμε γιατί η θεωρία αυτή δεν είχε μέλλον και τέλος θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τη λογική των καινοτομιών τις οποίες εισήγαγε, όλα αυτά, αφού παράλληλα μελετήσουμε την εξέλιξη της αστρονομίας σε γενικές γραμμές, εκείνο τον καιρό.

α. Πορεία προς τον ηλιοκεντρισμό
Η πορεία προς τον ηλιοκεντρισμό ήταν αργή και επίπονη, απαιτούσε τεράστιο παρατηρητικό έργο, χρήση γεωμετρικών και μαθηματικών μεθόδων και δεν ήταν μια στιγμιαία έκλαμψη του Αρίσταρχου τον 3ο αι., αλλά μια μακριά λογική διαδικασία για την οποία υπάρχουν πλέον ικανά στοιχεία.
Το βασικότερο πρόβλημα των πρωτοπόρων Ελλήνων αστρονόμων, ήταν η κατανόηση της περίεργης φαινόμενης κίνησης των πλανητών στον ουράνιο θόλο, σε συνδυασμό με την τότε άγνοια για τις τρεις βασικές κινήσεις της Γης.
Πέρα από την ημερήσια φαινομενική κίνηση του θόλου (των απλανών αστέρων), από την Ανατολή προς την Δύση, έχουμε την επίσης φαινομενική κίνηση του Ήλιου και της Σελήνης, μέρα με την ημέρα, από την Δύση στην Ανατολή, με μία συγκεκριμένη σχεδόν ετήσια (ο Ήλιος) και μηνιαία (η Σελήνη) περιοδικότητα, πάνω σε μία συγκεκριμένη επιφάνεια του ουράνιου θόλου, η οποία ονομάστηκε ζωδιακός κύκλος. Μέσα σε αυτή τη ζώνη, κινούνται και άλλα πέντε ορατά ουράνια σώματα, οι πλανήτες. Αυτοί, ακολουθούν παρόμοια σχεδόν κίνηση με τον Ήλιο, αν και η περιοδικότητά τους είναι διαφορετική, σε κάποια μοιάζει εν μέρει με του Ηλίου, σε άλλα είναι πολύ αργότερη σε άλλα ταχύτερη. Το δυσκολότερο όμως είναι ότι η κίνησή των πλανητών πολλές φορές επιβραδύνεται, σταματάει και συχνά δείχνουν να κινούνται ανάδρομα στην ουράνια σφαίρα και να υποχωρούν για κάποιο μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, μέχρι να ξαναεπιταχύνουν και συνεχίσουν τη κανονική πορεία τους. Τα προβλήματα αυτά όπως ξέρουμε ήδη με την εύρεση του υπολογιστή των Αντικυθήρων (του 2ου αι.) λύθηκαν με ιδιαίτερα πολύπλοκο τρόπο, την θεωρία των επικύκλων.
Για να λυθούν τα προβλήματα αυτά δόθηκαν πολλές εξηγήσεις. Η μεγάλη δυσκολία, εξ όσων γνωρίζουμε σήμερα, ήταν η ίδια η γεωκεντρική θεωρία, η οποία για έναν απλό γήινο παρατηρητή είναι το προφανές. Η Γη πέρα από τη καθοριστική σημασία της και τον εδραιωμένο συμβολισμό της στην ανθρώπινη κοινωνία, φαίνεται σε όλους τους ανθρώπους, (επειδή η δύναμη των αισθήσεών μας είναι καθοριστική για τη γνώση) να είναι ακίνητη και σταθερή στο μέσον τους σύμπαντος.
Όλες σχεδόν οι προγενέστερες θεωρίες, μιλούσαν περίπου για τη περιστροφή των ουρανίων σωμάτων και του ουρανού γενικά γύρω από τη Γη. Κάποιοι θεώρησαν ότι οι αποστάσεις των πλανητών ήταν διαφορετικές και δόθηκαν διάφορες ερμηνείες κυρίως για κυκλικές τροχιές περιφοράς. Η Γη για την οποία επίσης προτάθηκαν διάφορα σχήματα, ήταν σταθερή, ακίνητη, τοποθετημένη στο κέντρο του σύμπαντος. Η κίνησή της ή η απομάκρυνσή της από αυτό το κέντρο, βίαζε μάλλον τη κοινή λογική, έβγαζε την ανθρωπότητα από τον πρωταγωνιστικό της ρόλο και για τον πολύ κόσμο ήταν κάτι το ανήκουστο, το βλάσφημο.^[ Οι Πυθαγόρειοι μερικώς το άλλαξαν όπως θα δούμε αλλά δεν τοποθέτησαν τον Ήλιο στο κέντρο.

Διαβάστε περισσότερα: Η συμβολή του Φιλόλαου και των Πυθαγορείων στην πορεία προς τον ηλιοκεντρισμό | Πάρε-Δώσε http://www.pare-dose.net/5018#ixzz2YHpGEt2b

                                                                                                                                                        http://www.pare-dose.net/5018

Εσκασε η βόμβα!!!Ο βουλευτής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Γαβριήλ Αβραμίδης δίνει απάντηση σε email για το θέμα τις E.N.D και μας δείχνει την Ερώτηση που έχει καταθέσει στο υπουργείο οικονομικών

                                                         
Κύριε Αβραμίδη,

Μετά την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την γνωστή υπόθεση του κ. Αρτέμη Σώρρα και των 600δις που είναι κατατεθημένα σε τράπεζα του Καναδά στο όνομα της Ελληνικής Δημοκρατίας, παρακαλώ πολύ και με όλο το σεβασμό, ως ελεύθερη και φορολογούμενη πολίτης της χώρας αυτής, ζητώ από εσάς να ερευνήσετε σοβαρά, σθεναρά και αμερόληπτα το θέμα αυτό και να ενημερώσετε τον Ελληνικό λαό για τις όποιες σχετικές εξελίξεις.

Σε κάθε περίπτωση...
έστω και μια στα εξακόσια δισ. να είναι αλήθεια όλα όσο ισχυρίζεται η πλευρά του κ. Σώρρα (επιπλέον πληροφορίες για το πρόσωπό του δεν σας δίνω γιατί ενδεχομένως γνωρίζετε και αν όχι υπάρχουν τα πάντα στο διαδύκτιο, άρθρα, video κλπ), είναι πιστεύω κατανοητό το πόσο σημαντική είναι η άμεση δραστηριοποίησή σας προκειμένου να ελευερωθεί η πατρίδα μας το ταχύτερο δυνατόν. Σε άλλη περίπτωση και αν όλα όσα ισχυρίζεται ο κ. Σώρρας είναι ψευδή και ανυπόστατα, παρακαλώ να τον παραπέμψετε στη δικαιοσύνη με όλα τα στοιχεία που θα έχετε συγκεντρώσει και με ότι αυτό συνεπάγεται.

Αναμενω και ευελπιστώ να πράξετε τα δέοντα.

Με εκτίμιση,

Αλεξάνδρα Τσίκου

Δείτε την απάντηση του βουλευτή των Ανεξαρτήτων Ελληνων

ΑΘΗΝΑ4/7/2013

Αξιότιμη κυρία Τσίκου

το θέμα που αναφέρεσθε μας έχει απασχολήσει βεβαίως, γι αυτό και υποβάλαμε Ερώτηση στη Βουλή τον Φεβρουάριο προς τον Κο Στουρνάρα.Μέχρι σήμερα ο υπουργός δεν απάντησε ( ως όφειλε) !! Τώρα , μετά την αθωωτική απόφαση σας διαβεβαιώ ότι θα δοθεί η πρέπουσα συνέχεια στο θέμα, με όλα τα Κοινοβουλευτικά μέσα που διαθέτουμε.

Φιλικά

Γαβριήλ Αβραμίδης

Υ.Γ

Σας επισυνάπτω και την αναπάντητη Ερώτησή μας 

               ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ-GR:

210) Πνεύμα Αθανάτων : Ορφέας - Η Μαγική Φόρμιγγα και Τα Ορφικά Μυστήρια.

                                                                                                                                                                  Ορφέας - Η Μαγική Φόρμιγγα και Τα Ορφικά Μυστήρια.

Ο Ορφέας υπήρξε σπουδαίος μουσικός και τραγουδιστής της αρχαιότητας, αλλά και μια εκ των σημαντικότερων μορφών της ελληνικής μυθολογίας. Γεννήθηκε στη Θράκη, και ήταν γιος του άρχοντα Οίαγρου και της Μούσας Καλλιόπης, προστάτιδας της Επικής Ποίησης. Λέγεται ότι σε παιδική ηλικία διδάχτηκε την τέχνη της μουσικής από τις Μούσες και από τον ίδιο τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος του χάρισε τη λύρα του, τη λεγόμενη «μαγική φόρμιγγα», η οποία έμοιαζε με επτάχορδη κιθάρα. Αναφορικά με την «ανεξήγητη» δύναμη της και την επίδραση της φωνής του εντοπίζεται πλήθος ιστοριών, ενώ πηγές τον αναφέρουν ως τον εφευρέτη ή αυτόν που τελειοποίησε τη λύρα. Σύμφωνα με τον Ελληνικό μύθο αποτελεί την κύρια εκπροσώπηση της τραγουδιστικής τέχνης και της λύρας, ενώ φαίνεται να διαδραματίζει σημαντική επίδραση στη θρησκευτική ιστορία της Ελλάδας. Ο Πίνδαρος αναφέρεται σε αυτόν ως τον «πατέρα των τραγουδιών», καθώς η ζωή του δεν είναι παρά η ιστορία των κυρίαρχων και ακατανίκητων εκφράσεων της  αρμονίας. Για τον θάνατο του λέγεται ότι στο τέλος της ζωής του περιφρόνησε την λατρεία όλων των θεών, εκτός από του Ήλιου, τον οποίο αποκαλούσε Απόλλωνα. Ένα πρωινό ανέβηκε στο όρος  Παγγαίο, όπου υπήρχε μαντείο του Διονύσου, για να χαιρετήσει τον θεό κατά την ανατολή, αλλά φονεύθηκε από Θρακικές Μαινάδες, επειδή δεν τιμούσε τον πρώην προστάτη του, Διόνυσο. Παράλληλα, ο Πίνδαρος ανάγει τον ξακουστό ποιητή και μουσικό μεταξύ των αρχαιότερων ηρώων, λόγω της συμμετοχής του στην Αργοναυτική εκστρατεία. Μυημένος στα μυστήρια της Σαμοθράκης και με την μαγική δύναμη της μουσικής του, ήταν πολύτιμο όπλο για τους αργοναύτες. Ο  Ιάσονας, ο οποίος ηγείτο της εκστρατείας, είχε πληροφορηθεί από τον  Χείρωνα  πως μόνο με τη βοήθεια του Ορφέα θα μπορούσαν να περάσουν άθικτοι από τις  Σειρήνες, οι οποίες τραγουδούσαν όμορφα 

τραγούδια που δελέαζαν τους ναυτικούς προς αυτές. Όταν ο Ορφέας άκουσε τις φωνές τους, πήρε τη  λύρα  του και έπαιξε μια ομορφότερη μουσική, πνίγοντας τη δικιά τους.
Επιπλέον, θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες του πολιτισμού, καθώς δίδαξε στην ανθρωπότητα τις τέχνες της φαρμακευτικής, της γραφής και της γεωργίας. Όντας η μορφή του στενά συνδεδεμένη με τη θρησκευτική ζωή, του αποδίδονται οι ιδιότητες του οιωνοσκόπου και του μάντη, ενώ λέγεται ότι εξασκούσε τις μαγικές τέχνες και κατείχε γνώσεις αστρολογικού και αστρονομικού περιεχομένου, τις οποίες αποτύπωνε διαμέσου των ύμνων του. Με την επίδραση και τη συμβολή του τα μυστήρια του θεού Απόλλωνα και του θεού Διονύσου, λαμβάνουν σημαντική θέση στην περίοδο της αρχαιότητας, καθιερώνοντας δημόσια και ιδιωτικά τελετουργικά, με την υπαγόρευση αρχικών και εξαγνιστικών τελετών. Με τη δύναμη και την ιδιαίτερη έλξη που ασκούσε το τραγούδι του, όλη η πλάση φαίνεται να έσπευδε να ακούσει την θελκτική μελωδία του, καθώς λέγεται ότι είχε την ικανότητα να γοητεύει και να ημερεύει τα άγρια ζώα, να διεγείρει τα δέντρα και τους βράχους σε χορό, ακόμα και να σταματάει τη ροή των ποταμών. Η καθοριστική επίδραση  της αρμονίας που ενυπάρχει στη μουσική ήταν γνωστή στους Αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι δίδασκαν την μορφωτική και ηθικοπλαστική αξία της, συμπεριλαμβάνοντας την σε όλα τα μυστήρια που τελούσαν. Στο σημείο αυτό άλλες πηγές αναφέρουν ότι η «ανεξήγητη» δύναμη της ορφικής μουσικής συνδέεται με την «υπεράνθρωπη» και μεταφυσική διάσταση του Ορφέα. Οι περιγραφές που θέλουν όλα τα ζώντα πλάσματα να πλησιάζουν προς τον ήχο της λύρας του, οδηγούν στο συμπέρασμα πως ο Ορφέας ταυτιζόταν με τον Ήλιο, που με το φως του κάνει όλα τα έμψυχα όντα να στρέφονται προς αυτόν.
Ίδρυσε τα  Ορφικά Μυστήρια, γεγονός το οποίο τον συνδέει άμεσα με τον  Απόλλωνα,   δείχνοντας τον Ηλιακό χαρακτήρα του Θεού, ενώ ενώνει τη θρησκεία του Δία με εκείνη του Διονύσου. Οι μυημένοι έπαιρναν από τις διδασκαλίες του μεγάλου «Αποκαλυπτή του Ουράνιου Διονύσου» τις μεγάλες αλήθειες, με την μορφή ενός πέπλου προσιτού και ανακατεμένου με την ποίηση και τις δημόσιες τελετές. Η ουσία των Μυστηρίων ήταν η μετάβαση από το σκότος στο φως, με διάφορους αλληγορικούς και συμβολικούς τρόπους. Όσοι μυούνταν στα Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν με θρησκευτική ευλάβεια μυστικές διατάξεις. διαιρούμενες σε τρεις κατηγορίες: σε αυτά που αφορούσαν τη διαμόρφωση του ανθρώπου κι έδειχναν την προέλευσή του, σε αυτά που δίδασκαν τις δυνάμεις της φύσης, τις ποικιλίες των οργάνων των διαφόρων μορφών και στα μεγάλα και ιερά, στα οποία δεν έπρεπε να αναφέρουν ούτε λέξη για την ύπαρξή τους. Στην πρώτη ομάδα μυούνταν άντρες και γυναίκες και υποβάλλονταν σε πενταετή σιγή. Στη δεύτερη μυούνταν μόνο εξαγνισμένοι στο σώμα και στο νου και καθαροί από ανομήματα, ενώ στην τρίτη μυούνταν μόνο φωτισμένοι και εμπνευσμένοι νέοι και αγνές κοπέλες με ψυχικό κάλλος. Μέρος της Ορφικής φιλοσοφίας αποτελούν και οι Ορφικοί Ύμνοι που απαγγέλλονταν σε μυστηριακά τελετουργικά και εξαγνιστικές ιεροτελεστίες, εξυμνώντας διάφορες θεότητες και παρέχοντας πλήθος στοιχείων για την Ορφική Κοσμολογία, όπως: την γένεση του Σύμπαντος από μια έκρηξη, την θεωρία του Κοσμικού Ωού, 
την πίστη στην Συμπαντική Αρμονία, την αναφορά στο Ζωδιακό Κύκλο, καθώς και πλήθος αστρονομικών γνώσεων, όπως την ύπαρξη του Πολικού Αστέρα, τις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια. Το σύμβολο των ορφικών Μυστηρίων ήταν ένα φίδι, τυλιγμένο γύρω από ένα αυγό, το οποίο  συμβόλιζε τον κόσμο που περιβάλλεται από το Δημιουργικό Πνεύμα. Στο επίπεδο της μύησης και της φιλοσοφίας, συμβόλιζε τον νεόφυτο, που την στιγμή της μύησης έσπαγε το κέλυφος του αβγού και ένας καινούργιος Πνευματικός Άνθρωπος γεννιόταν.

Κατηγορία Μόνιμες Στήλες  

 

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ - «Κέρβερος» και «Στύγα» ονομάστηκαν τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα

  (Φωτογραφία: https://physicsgg.me/2011/07/20/to-hubble-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B5-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80/

Αθήνα

Ονόματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία πήραν επίσημα και τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα, καθώς η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), που είναι υπεύθυνη για την ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων, τα βάφτισε «Κέρβερο» και «Στύγα», ενώ ως τώρα ήσαν γνωστά ως «Ρ4» και «Ρ5» αντίστοιχα.
Ο Πλούτωνας έχει άλλους τρεις μεγαλύτερους δορυφόρους με ονόματα από την αρχαιοελληνική μυθολογία: τον Χάροντα, τη Νύκτα και την Ύδρα. Ο Κέρβερος ήταν ένας φύλακας τρικέφαλος σκύλος, ενώ η Στυξ (Στύγα) το ποτάμι που χώριζε τον κόσμο των ζωντανών από εκείνον των νεκρών.
Ο Κέρβερος και η Στύγα ανακαλύφθηκαν το 2011 και το 2012 αντίστοιχα, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», όταν αυτό είχε στρέψει τις κάμερές του, στο σύστημα του Πλούτωνα.
Μια ακόμα καλύτερη εικόνα για το νάνο-πλανήτη και τα φεγγάρια του θα έχουν οι επιστήμονες όταν περάσει από κοντά του για πρώτη φορά ένα σκάφος, το «Νέοι Ορίζοντες» της NASA, το 2015. Αυτή η αποστολή μπορεί να φέρει στο φως και άλλους μικρότερους δορυφόρους, τους οποίους το «Χαμπλ» δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει έως τώρα.
Η επιλογή των ονομάτων για τα δύο μικρά φεγγάρια έγινε με δημοκρατικές διαδικασίες, μετά από μια άνευ προηγουμένου ψηφοφορία στο διαδίκτυο, που πραγματοποιήθηκε πέρυσι και στην οποία συμμετείχαν περίπου 500.000 άτομα, τα οποία πρότειναν διάφορα ονόματα. Το όνομα «Κέρβερος» ήρθε δεύτερο σε δημοτικότητα και η «Στύγα» τρίτη, ενώ πρώτο σε προτιμήσεις ήταν το «Βουλκάν» (ο Ήφαιστος των Ρωμαίων), το όνομα του πλανήτη καταγωγής του πρωταγωνιστή Μίστερ Σποκ στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Σταρ Τρεκ».
Όμως, επειδή το όνομα «Βουλκάν» έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στην αστρονομία και επειδή ο συγκεκριμένος θεός της μυθολογίας δεν σχετιζόταν άμεσα με τον Πλούτωνα, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση έκρινε ότι η λαϊκή απαίτηση έπρεπε να παρακαμφθεί για χάρη των δύο αρχαιοελληνικών ονομάτων.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Επιστήμη-Τεχνολογία:  Περισσότερες ειδήσεις

 

Αισχύλος - Ο κορυφαίος τραγωδός της κλασικής Αθήνας

Άνθρωπος του Πνεύματος και Ανδρείος Πολεμιστής 

Ο Αισχύλος, ένας εκ των σημαντικότερων δραματικών ποιητών της αρχαιότητας, θεωρείται ως ο μεγαλύτερος από όλους τους ομότεχνους του, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του ως «Πατέρας της Τραγωδίας». Γεννήθηκε το 525 π.Χ. στην Ελευσίνα, όπου υπήρξε αρχαίο κέντρο των Μυστηρίων, και πέθανε στη Γέλα της Σικελίας το 455 π.Χ. Ήταν γόνος του ευγενούς γαιοκτήμονα Ευφορίωνα, του γένους των Κοδριδών, ο οποίος κατάγονταν από εξέχουσα γενιά ευπατρίδων. Η δράση του, εκτός της ποίησης και του αρχαίου δράματος, είχε επεκταθεί ακόμη στην αρχιτεκτονική, την σκηνοθεσία και την μουσική. Η ευγενική του καταγωγή και η αριστοκρατική του ανατροφή, η δημοκρατική ελευθερία, το θρησκευτικό – μυστικιστικό περιβάλλον της Ελευσίνας και οι μεγάλοι εθνικοί αγώνες των Ελλήνων εναντίον των βαρβάρων, συνετέλεσαν ώστε να διαπλαστεί ο ευσεβής και γενναίος χαρακτήρας του και το υψηλό φρόνημα που τον διέκρινε.
Στα εφηβικά του χρόνια στάθηκε μάρτυρας της πτώσης της τυραννίας και σε όλη του τη ζωή παρακολούθησε την ανάπτυξη της δημοκρατίας. Πέρα από μεγάλος δραματουργός, ποιητής, καινοτόμος φιλόσοφος και μια από τις σπουδαιότερες πνευματικές μορφές των αιώνων, υπήρξε και μεγάλος μαχητής, καθώς ως Αθηναίος πολίτης έλαβε μέρος στους Μηδικούς Πολέμους μαζί με τους αδερφούς του, Κυναίγειρο και Αμεινία. Με προθυμία και αξεπέραστο θάρρος συμμετείχε στους αγώνες κατά των Περσών, όπου στη μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. μεταφέρθηκε λιπόθυμος από τη μάχη, μετρώντας πολλαπλά τραύματα, ενώ συμμετείχε ακόμη στη μάχη της Σαλαμίνας και των Πλαταιών. Ωστόσο, αξιομνημόνευτη παραμένει η στρατιωτική ικανότητα και πολεμική ανδρεία των αδελφών του. Ο Κυναίγειρος, συγκεκριμένα, προκάλεσε τον θαυμασμό όλων, καθώς μετά την πρώτη φάση της μάχης του Μαραθώνα, όταν οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή και κατευθύνονταν στα πλοία τους, θυσιάστηκε πάνω στο πάθος του, προσπαθώντας να κρατήσει ένα περσικό πλοίο με τα χέρια του. Όταν ένας Πέρσης του έκοψε τα χέρια εκείνος προσπάθησε να το κρατήσει με τα δόντια του και τότε τον αποκεφάλισαν, πράξη η οποία οδήγησε τους Αθηναίους στο να τον ανακηρύξουν Ήρωα. Όσον αφορά στον αδερφό του Αμεινία, θεωρήθηκε ο γενναιότερος πολεμιστής στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, καθώς εμβόλισε την περσική ναυαρχίδα και σκότωσε τον Πέρση ναύαρχο.
Οι Αθηναίοι τίμησαν τον Αισχύλο, όπου με την ψήφιση νόμου επιτρεπόταν όποιος ήθελε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό με έργα του, με αποτέλεσμα να κερδίζει βραβεία ακόμα και μετά θάνατον, εξασφαλίζοντας έτσι την υστεροφημία του μεγάλου δραματικού ποιητή. Έναν αιώνα αργότερα, στο θέατρο του Διονύσου, στήθηκε χάλκινο άγαλμα του ποιητή, δηλώνοντας την αναγνώριση, την εκτίμηση και τον σεβασμό που έτρεφαν και οι μεταγενέστεροι στο πρόσωπό του.

Η συμμετοχή του στους Περσικούς πολέμους, απηχείται εντόνως στο θεατρικό και ποιητικό στίβο, εστιάζοντας σε αυτή την ιστορική στιγμή της «πόλεως» και ερμηνεύοντας την ιδεολογικά, πολιτικά και φιλοσοφικά. Στο έργο του συμπυκνώνεται η έννοια του δικαίου, καθώς και η πατριωτική συνείδηση του ποιητή ως μαχόμενου πολίτη. Είχε την τύχη να ζήσει σε μια περίοδο που στην Αττική συνέβησαν πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα εξαιρετικής σημασίας. Η δημοκρατική μεταρρύθμιση του Κλεισθένη και αργότερα η μεταρρύθμιση του Εφιάλτη, μέντορα του Περικλή, προσδιόρισαν την ιδεολογία και τα χαρακτηριστικά της δημοκρατίας, κάτι που διαμόρφωσε την αττική τραγωδία, μέσω της οποίας εκφράζονταν οι προβληματισμοί της κοινωνίας που βίωνε την αλλαγή. Από την άλλη, σε στρατιωτικό επίπεδο οι Μηδικοί Πόλεμοι στους οποίους συμμετείχε και οι ηρωικές νίκες των ενωμένων Ελλήνων, δημιούργησαν στον Αισχύλο ένα αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, καθώς επίσης καθιέρωσαν την Αθηναϊκή ηγεμονία. Έτσι λοιπόν, ο μεγάλος αυτός τραγωδός, εξοπλισμένος με πνεύμα και μόρφωση, εμπειρίες και σθένος, όντας τέκνο της εποχής του, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία, διαμορφώνοντας την τραγωδία με τις προοδευτικές του καινοτομίες και το μυστηριακό του γνωστικό υπόβαθρο.
Επιπλέον, οι σημαντικές αλλαγές στην Αθήνα και οι εμπειρίες του από την απρόβλεπτη νίκη κατά των Περσών οδήγησαν σε ταχύτατες πολιτικές καινοτομίες, σημαντικότερη εκ των οποίων ήταν η καθιέρωση της «πόλεως» ως χώρου δράσης και καταξίωσης των πολιτών. Η «πόλις» κατά τον Αισχύλο αποτελούσε το χώρο που απορροφούνταν όλες οι αντιθέσεις της καθημερινότητας, στις οποίες ήταν εκτεθειμένοι οι άνθρωποι. Σε αυτή την αντίληψη οι θεϊκές, οι ανθρώπινες και οι φυσικές δυνάμεις βρίσκονται σε μια διαρκή αντιπαλότητα. Η θέση του Αισχύλου ήταν ότι η «πόλις» αποτελεί το μοναδικό επικοινωνιακό χώρο, μέσα στον οποίο μπορεί να επικρατήσει η τάξη.
Ανήκοντας στην γενιά των Μηδικών Πολέμων, γαλουχημένος με την αρετή της αγάπης προς την πατρίδα και την ελευθερία, θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, αποδεικνύοντας πως ένας άνθρωπος που θεωρείται μια από τις πνευματικές κορυφές της ανθρωπότητας, θεωρούσε μεγαλύτερη τιμή το ότι υπήρξε πολεμιστής, παρά ένας ειρηνικός πολίτης. Αυτό είναι ενδεικτικό της διαφορετικής αντίληψης της ζωής και της αξίας που δίνουν στα γεγονότα οι άνθρωποι στο πέρασμα των αιώνων. Αυτή η αξία που έδινε ο Αισχύλος στην πολεμική του δράση στην υπηρεσία της πατρίδας δύναται να εκτιμηθεί στο κείμενο του επιτύμβιου  επιγράμματος, που ο ίδιος συνέθεσε και έλεγε: «Το γιο του Ευφορίωνα, τον Αθηναίο Αισχύλο, κρύβει νεκρό το μνήμα αυτό της Γέλας με τα στάρια. Την άξια νιότη του θα ειπεί του Μαραθώνα το άλσος και ο Μήδος ο ακούρευτος, οπού καλά την ξέρει.». Έτσι, μετά από όλη αυτή τη δόξα επέλεξε μια απλή επιγραφή που ανέφερε ότι πολέμησε σαν απλός οπλίτης στη μάχη του Μαραθώνα 

Άνθρωπος του Πνεύματος και Ανδρείος Πολεμιστής

Η μύηση του στα Ελευσίνια Μυστήρια τον εξόπλισε με ήθος, γενναιότητα και σθένος, κάτι που αποτυπώνεται τόσο στα έργα, όσο και στο βίο του, ενώ συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του θρησκευτικού του αισθήματος. Στάθηκε ο αληθινός δημιουργός και αναμορφωτής του αρχαίου θεάτρου. Είχε λάβει εκπαίδευση στην Πυθαγόρεια Σχολή και φαίνεται να κατείχε βαθέως τα έργα των προγενέστερων αυτού λυρικών ποιητών, καθώς επίσης και των Ομηρικών Επών, ενώ ο Σόλων φαίνεται να είχε ασκήσει σημαντική επίδραση στη σκέψη του μεγάλου τραγωδού. Όντας άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος, έδωσε στα έργα του ένα χαρακτήρα τελετουργικό, παρουσιάζοντας τους ήρωες ενταγμένους σε μια συμπαντική νομοτέλεια, βάσει της οποίας χάραζαν την πορεία της ζωή τους.
Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την σκηνογραφία, διακρινόμενος, παράλληλα, ως ποιητής, μουσικός, ηθοποιός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, δάσκαλος του χορού, αρχιτέκτονας και μουσικός. Ο ακριβής αριθμός των έργων του δεν είναι γνωστός, ωστόσο σε καταλόγους βιβλιοθηκών έχουν διασωθεί τίτλοι από εβδομήντα επτά έργα του, αλλά συνολικά του αποδίδονται εβδομήντα τραγωδίες και είκοσι σατυρικά δράματα. Τα σωζόμενα έργα του αποτελούνται από επτά τραγωδίες: «Ικέτιδες»,  «Προμηθέας Δεσμώτης», «Πέρσαι», «Επτά επί Θήβας», «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες». Οι τρεις τελευταίες αποτελούν την τριλογία «Ορέστεια», που συντέθηκε γύρω στο 458 π.Χ. και θεωρείται ένα εκ των μεγαλύτερων πνευματικών επιτευγμάτων, στο όποιο εξετάζεται η πορεία της ανθρωπότητας, από το πρωτόγονο δίκαιο της αυτοδικίας στο θετό δίκαιο, που στηρίζεται στην λογική και στον αμοιβαίο σεβασμό.
Ο Αισχύλος διακρίνεται για την μοναδικότητα της ποίησης του, αλλά και για τις καινοτομίες που εισήγαγε στην σκηνική παρουσίαση των έργων του, καθώς ήταν ο πρώτος που πρόσθεσε πολύπλοκα σκηνικά και σκηνικές μηχανές στο θέατρο. Συνοψίζοντας τις καινοτομίες του εντοπίζεται: προσθήκη δεύτερου υποκριτή, μείωση των χορικών, έξαρση του λόγου και σύσταση της τριλογίας ενιαίου περιεχομένου. Όπως φαίνεται, η αρχαιοελληνική τραγωδία με τον Αισχύλο εξελίχθηκε από τον αρχικό διθύραμβο, σε πολυπρόσωπη παράσταση, φτάνοντας στο μεσουράνημα της. Το ύφος του διακρίνεται για τη μεγαλοπρέπεια του, το όλο δε έργο του για το βάθος, την πρωτοτυπία στη μορφή και την ισχυρότατη φαντασία του, μετατρέποντας τον σε μέγα και ασύγκριτο δημιουργό. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι στη θεματολογία κάποιων έργων του κυριαρχεί το εθνικό και πατριωτικό αίσθημα, ενώ συγκρίνεται ο πολιτισμός των Ελλήνων με τη βία και την αλαζονεία των βαρβάρων.
Οι ήρωες του παρουσιάζονται ως ατρόμητοι Μαραθωνομάχοι ή ως πλάσματα υπερφυσικά, όχι μόνο στις σωματικές διαστάσεις, αλλά και στο πάθος και στην καρτερία. Ακόμη, εισήγαγε ένα μυστηριακό και θρησκευτικό χαρακτήρα, λειτουργώντας σαν εισηγητής των αρχαίων διονυσιακών θρησκευτικών τελετών, σε μια πιο σύγχρονη μορφή θεάτρου.  Εξέχουσα προσοχή κατέχει η γλωσσική του ιδιαιτερότητα, καθώς εκφράζεται με τρόπο μεγαλόπρεπο, ποιητικό, μυστηριακό και γλαφυρό που δεν προϋπάρχει της εποχής του. Μέσα από αυτή την λαμπρή γλωσσική ιδιαιτερότητα, ο μεγάλος τραγωδός, διεύρυνε και ενδυνάμωσε την επιρροή που ασκούσε ο μυθικός και μυητικός συμβολικός λόγος, δημιουργώντας μια βαθύτερη, ιερότερη και πιο μυστηριακή σχέση μεταξύ του θεατή και του έργου, καθιστώντας τον ικανό αποδέκτη και συμμέτοχο υψηλών και λεπτοφυών φιλοσοφικο-θρησκευτικών στοχασμών και νοημάτων. Αυτή ακριβώς η μυστηριακή κάθαρση ήταν το ζητούμενο και ο απώτερος σκοπός της τραγωδίας κατά τον Αισχύλο. Κανείς προγενέστερος του δεν είχε μετατρέψει τους μύθους σε κατάλληλους φορείς για τη μετάδοση ιδεών. Κατάφερε να ενσωματώσει την τραγωδία μέσα σε μια φαντασία και σε οδυνηρά γεγονότα που αποκαλύπτουν την ύπαρξη άλλων πραγμάτων ή αξιών που είναι προσιτά στον άνθρωπο, πέρα από τις φανερές αξίες της φυσικής ζωής ή του θανάτου, της ευτυχίας ή του πόνου, ενώ δείχνει ότι αφού ο άνθρωπος τα φτάσει, το πνεύμα του μπορεί να νικήσει το θάνατο.
Η ύλη που χρησιμοποιεί σαν βάση της τραγωδίας είναι ένα θείο ζήτημα, υπερανθρώπινο, που καθρεπτίζεται στο γήινο επίπεδο. Στα έργα του διαφαίνεται η μυστηριακή παράδοση και η πίστη του ότι όλα στη φύση έχουν ψυχή, καθώς και ότι ο Θεός και οι εκπορεύσεις του κυβερνούν τα πάντα. Οι δυνάμεις της Φύσης και οι φυσικοί νόμοι είναι πνεύματα στην υπηρεσία του Θείου Σχεδίου εξέλιξης και της Μοίρας, που μας οδηγούν όλους. Επιδιώκει να αποδώσει το νόημα που έχει η ελεύθερη βούληση και η ανθρώπινη πρωτοβουλία, συμβιβάζοντας τα με το θείο σχέδιο, ενώ δεν διστάζει να θέσει τα μεγάλα προβλήματα που απορρέουν από την ύπαρξη της θείας πρόνοιας και την αλαζονεία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ιδέα της μοίρας κατέχει δεσπόζουσα θέση στα έργα του. Η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος είναι κύριος των πάντων αποτελεί ύβρη και οι ανθρώπινες καταπατήσεις και υπερβολές τιμωρούνται φαινομενικά από το Θεό και ουσιαστικά από τα ίδια τα σφάλματα του ανθρώπου. Έτσι ο ποιητής με την σοφία του προτιμά να δώσει ηθικά διδάγματα, δείχνοντας ότι η δυστυχία δεν είναι πάντα τιμωρία, άλλα μπορεί να είναι μια μορφή εξαγνισμού. Η Μοίρα δίνει στον κάθε άνθρωπο το δικό του μερίδιο ευτυχίας ή δυστυχίας, που είναι ταυτόχρονα ελπίδα και απειλή. Όταν κάποιος υπερβάλει στο δικό του μερίδιο τότε οδηγείτε στην ύβρη και πέφτει πάνω του ο Νόμος της Δικαιοσύνης και της Ισορροπίας, που καθορίζει την εξαγνιστική τιμωρία, η οποία έχει ένα θετικό και ηθικό σκοπό: να διδαχτεί ο άνθρωπος μέσα από τα βάσανα. Ο ίδιος σεβόταν τους θεούς αλλά πίστευε σε δυνάμεις ακόμα πιο υψηλές από αυτούς, την Ανάγκη και τη Μοίρα.
Εν κατακλείδι, για τον Αισχύλο η τραγωδία είχε καθαρά παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ  πρόσφερε ηθικά διδάγματα, κάτι που τον καθιερώνει ως έναν οραματιστή της ανθρωπότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει την κοινή αναγνώριση και τον θαυμασμό όλων των μεταγενέστερων, ενώ τα έργα του επηρέασαν ανθρώπους της λογοτεχνίας και της πολιτικής, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Βίκτωρ Ουγκό, ο Λόρδος Βύρωνας, ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε και ο Σαίξπηρ.

http://www.xryshaygh.com/index.php/home